Ineens weer denken aan ex

Het lijkt alweer lang geleden, maar dat valt eigenlijk wel mee. Ik heb in 2016 iemand leren kennen, eigenlijk was ik helemaal niet opzoek naar iets. Ik kwam hem tegen in de plaatselijke kroeg en we hebben elkaar aan het eind van de avond gezoend. Die spreek ik toch niet meer dacht ik.. tot ik 2 dagen later een Appje kreeg, of ik nog wist wie het was. Natuurlijk wist ik dat nog. We zijn wat gaan drinken en de rest is geschiedenis. Het was vooral een moeilijke relatie, heel veel downs en soms een up. Het eerste half jaar was hij duidelijk niet opzoek naar een relatie, gewoon soms even leuk erop uit en samen slapen, niets meer. Hij was op dat moment met zijn studie bezig naast een 40-uurs baan, dus stond zijn hoofd er ook niet echt naar. Ik heb veel verdriet gehad, begreep niet waarom ik geen vrienden en familie kende en waarom we elkaar maar 1 x per week zagen. Maar het rare is, hij haalde het beste in mij naar boven waardoor ik hetzelfde deed. Ik ging sporten, werd fit en voelde me goed. Toen was het juli en ging ik met mijn familie op vakantie naar Spanje. Hij wilde er ook op uit met zijn moeder maar wist niet waar naartoe. We hadden veel contact en ineens was zijn reis naar de plek waar ik ook zat geboekt. Daar hebben we het heerlijk gehad, veel tijd samen doorgebracht en vooral veel gepraat. Bij thuiskomst leek het ook beter te gaan. Ik heb zijn ouders leren kennen en we waren soms 2/3 dagen achter elkaar samen. Kerst hebben we van begin tot eind samen doorgebracht met onze familie en ik voelde me beter dan ook, en gelukkiger dan ooit. We hadden uitgesproken van elkaar te houden en het leek voor altijd te zijn. En toen kwam het, heel kort samengevat: na een heel verdrietig lang gesprek was dit toch niet waar hij naar zocht. Hij wilde dat we elkaar later waren tegengekomen. We hebben gehuild en elkaar vastgehouden. De weken erna zochten we elkaar nog veel op. Hij stuurde bloemen voor valentijn en stond ineens voor de deur wanneer ik klaar was met werken. Ik had de hoop dat het ooit goed zou komen, maar helaas mocht het niet zo zijn. Ik heb vanaf februari tot augustus bijna dagelijks verdriet gehad en heb echt tijd nodig gehad om te helen. Voor mij kwam de shock toen ik in augustus zag dat hij samen met een meisje stond die later zijn vriendin bleek. Op dat moment is er een knop omgegaan en ben ik weer gaan daten, maar vooral aan mezelf gaan werken. In januari 2019 heb ik mijn huidige vriend leren kennen. We zijn op dit moment bezig met ons eigen huis en super gelukkig. Tot ik vorige week overvallen werd met een droom over mijn ex. Ik droomde dat ik hem tegenkwam, we elkaar omhelsden en zeiden dat we voor elkaar wilden gaan. Ik werd zo angstig wakker en besefte dat het allemaal een droom was. Sinds die dag denk ik elke dag aan hem, kijk ik naar oude foto’s en filmpjes en lees ik onze gesprekken terug (die ik ooit naar mezelf gemaild heb). Het gevoel dat ik hem mis bekruipt me en beangstigend me. Ik heb het gevoel dat wat wij hadden, ik nooit meer zal vinden. Ondanks de slechte periode is er ook een periode geweest dat ik me 100% happy heb gevoeld. Hij was in mijn ogen perfect en alles was leuk aan hem. We konden 3 uur bellen en nog niet uitgesproken zijn. En ondanks dat ik heel erg gelukkig ben met mijn partner, zal ik nooit voelen wat ik voor mijn ex heb gevoeld. Ik baal van mezelf, baal dat het me nog raakt en ik er nog om kan huilen. Baal dat ik ga vergelijken en aan alle mooie momenten denk die ik met hem heb gehad.

Hebben jullie ook ooit zo’n gevoel gehad? Ik vraag niet om advies maar moet het echt even van me af schrijven. Dat lucht echt heel erg op. En als er goede tips zijn mag dat natuurlijk altijd.