Internetliefde: "Je zoekt de problemen zelf op"

Heel herkenbaar. Ik heb mijn vriend via een internetsite leren kennen, maar een minder bekende dan bv Relatieplanet en Lexa. Ik heb dit in het begin tegen bijna niemand verteld, omdat ik geen zin had in vooroordelen. Ik verzon dat ik hem via mijn studie kende. Na verloop van tijd ben ik steeds meer mensen gaan vertellen hoe we elkaar nu écht kennen, en de reacties vallen me alleszins mee. Ik weet niet hoe er daadwerkelijk over gedacht wordt natuurlijk, maar ik kan er niet meer mee zitten. We bewijzen immers al ruim 2,5 jaar dat het goed kan gaan. Er zitten echt niet alleen maar losers en viespeuken op dat soort sites. Ze zitten er wel, maar in bv de kroeg kom je ze ook tegen.

Heb wel vaker negatieve reactie gehoord om me heen over internetdating in het algemeen, maar ik weet gewoon beter

Veel geluk met je liefde!

Ik heb hem leren kennen via chatten.nl.

Ik was daar echt alleen om te chatten. Nu is het meer een datingsite geworden en wil iedereen direct "cammen". Zo was het toen ook al een beetje, maar het viel nog mee.

Hij stuurde een berichtje in reactie op m'n foto en we raakten aan de chat.

We waren beide net weer een jaartje vrijgezel en het was gewoon gezellig. We hebben msn uitgewisselt en zijn daar verder gaan chatten. Na een paar dagen zaten we ons in het weekend stierlijk te vervelen en ons rot te tikken naar elkaar. Om een uur of 9 's avonds was ik het tikken zat en nodigde ik hem spontaan uit voor koffie. Nog steeds waren we beiden nergens op uit. We hebben de rest van de avond ook alleen over exen zitten praten en vooral lachen. Uiteindelijk hadden we een beetje teveel rosé op en is hij blijven slapen, nog steeds niks aan de hand alhoewel ik hem wel erg leuk vond. De volgende ochtend sloeg de vlam van beide kanten in de pan en is hij blijven hangen. De week daarna is hij alleen voor schone kleding thuis geweest en de rest van de tijd bij mij. 2 weken daarna heb ik m'n schoonouders al ontmoet. Van vrienden kreeg ik veel commentaar, maar ik denk dat als je niet serieus bent je je nieuwe vriendin niet na 2 weken voorstelt aan je ouders. We zijn nu alweer een paar jaar verder, maar nog steeds zijn er "vage kennissen" die denken dat het geen stand houdt.

Ik verbaas me over de kortzichtigheid van mensen als het om dit onderwerp gaat. In plaats van dat mensen het zien als een letterlijke verruiming van de kansen op een partner, zien ze het als iets negatiefs, zieligs of gevaarlijks. Heel raar. Alsof je in de kroeg geen creep van het zuiverste water tegen het lijf kan lopen of zo.



Ik ben een keer verkracht in mijn leven en wel door een man die ik in een discotheek tegen was gekomen. Ik had hem dus gezien en gesproken maar wilde niks van hem. Hij dacht er anders over. Verder helemaal nergens om, het is slechts een voorbeeld om aan te geven dat je overal en altijd randdebielen tegen kan komen, die in eerste instantie aardig en beschafd lijken te zijn.



Het bovenstaande had met tijdens het internetdaten ook kunnen gebeuren (en mij zeker want ik was heel roekeloos) maar de meeste eerste ontmoetingen tussen internetdaters vinden in een publieke ruimte plaats (stations, restaurants of andere plaatsen waar mensen samenkomen), dus in dat opzicht is er ook al niks engs aan.



Je merkt binnen no time of je iemand echt wel leuk vind en dan kan het nog misgaan maar ook dat kan gebeuren als je iemand zonder tussenkomst van het internet tegenkomt.



Het mooie van internetliefde is dat je iemand al een beetje kent als je hem of haar ontmoet. De relaties die uit een internetontmoeting zijn ontstaan om mijn heen, begonnen ook met een soort paringsdans, net als wanneer je iemand in het wild ontmoet.

Je gaat eerst eens mailen, dan MSN-en, dan bellen en SMS-en en dat ontmoeten. Dat resulteert regelmatig in een gezellig avondje met een hap en een drank (soms nog met wat bedsporten als toetje) en dan niks meer maar ook komen er de prachtigste relaties uit voort.



Die van mezelf bijvoorbeeld. Ik heb mijn man zes jaar geleden via internet leren kennen en ik weet zeker dat als ik hem niet via het net had ontmoet dan was ik hem never tegengekomen, want we woonden een eind uit elkaar en we verkeerden in totaal verschillende cirkels.



Laat ze maar lullen meid en geniet van je liefde. Kan jou het schelen waar je je man vandaan hebt, je hébt hem en je bent gelukkig.



Nou dan!

het kan ook andersom trouwens, als je iemand al kent en je gaat dan met diegene chatten, je ziet dan de werkelijke reacties op de webcam zonder dat hij er zich v bewust is dat ik dat zie, tenminste niet direct bewust, die iemand ben ik veel meer gaan waarderen omdat ik zag dat er achter die geslotenheid die bot over kwam een lief manneke zat.



Het leven is de ruimte die je eraan geeft, das mijn motto, ga ervoor, meiss

Hoi Nadaja, ik heb mijn man acht jaar geleden via internet leren kennen. Niet via een datingsite, we kwamen toevallig op hetzelfde forum.

Ik ben al acht jaar zielsgelukkig met hem, ik zou me geen betere man kunnen wensen! Dus het kan zeker, een goede relatie krijgen via internet.

Ik zou mijn man zonder internet nooit hebben leren kennen, want hij woonde ook in een ander land (maar niet zo ver als Portugal, gelukkig).

Ik heb iedereen die het wilde weten altijd gewoon verteld hoe we elkaar ontmoet hebben, en ik heb er nooit negatieve reacties op gekregen.

Ik heb mijn huidige vriend via ene chatprogramma leren kennen. Op den duur gaven elkaar ons msn adres. Ik was er in het begin wel wat huiverig voor, je hoort immers zo veel rare verhalen. Wij hadden beide webcam dus via msn konden we zo zien wie wie was. Na ene half jaar msnen spraken we voor het eerst in het echt af. We wisten al het 1 en het ander van elkaar, waardoor we niet totaal vreemde voor elkaar waren.

Ja ik heb ook kritiek gehad van her en der om mij heen. Ik heb hier wel naar geluisterd, maar toch mijn eigen plan getrokken. We zijn inmiddels bijna 4 maanden verder en het klikt ontzettend goed. Misschien komt dat ook wel omdat we maar 10 kilo mete rbij elkaar vandaan wonen.

Wij leerden elkaar kennen via Lexa, allebei waren we ingeschreven met als doel om leuke contacten op te doen. En dan zien wat er misschien uit voort kan komen.

Allebei ook wat dates gehad maar dat was nooit blijvend. Maar we zijn bijna 1,5 jaar bij elkaar en het is de beste relatie die ik ook heb gehad.

Iedereen wist hoe we elkaar hebben leren kennen, vrienden doen het ook en zijn openminded. Je moet er niet te zwaar aan tillen, het niet zwaarder maken dan het is. Zit geen verschil tussen internetdaten of gewoon uitgaan, vind ik.

Iemand die je bij het uitgaan ontmoet kan net zo goed een eikel blijken te zijn, of nog erger. Zegt niks, vind ik. En ook met internetdaten moet je niet verwachten dat je gelijk bij de eerste blijft hangen, al komt dat ook weleens voor.



Wij gaan een huis kopen, zo serieus is het. Vriend komt uit Zeeland, ik uit Randstad, waarbij hij dus nogal wat achterlaat. Dat heeft hij voor mij over, geweldig.

quote:

Ik verbaas me over de kortzichtigheid van mensen als het om dit onderwerp gaat. In plaats van dat mensen het zien als een letterlijke verruiming van de kansen op een partner, zien ze het als iets negatiefs, zieligs of gevaarlijks. Heel raar. Alsof je in de kroeg geen creep van het zuiverste water tegen het lijf kan lopen of zo.



Ik ben een keer verkracht in mijn leven en wel door een man die ik in een discotheek tegen was gekomen. Ik had hem dus gezien en gesproken maar wilde niks van hem. Hij dacht er anders over. Verder helemaal nergens om, het is slechts een voorbeeld om aan te geven dat je overal en altijd randdebielen tegen kan komen, die in eerste instantie aardig en beschafd lijken te zijn.



Het bovenstaande had met tijdens het internetdaten ook kunnen gebeuren (en mij zeker want ik was heel roekeloos) maar de meeste eerste ontmoetingen tussen internetdaters vinden in een publieke ruimte plaats (stations, restaurants of andere plaatsen waar mensen samenkomen), dus in dat opzicht is er ook al niks engs aan.



Je merkt binnen no time of je iemand echt wel leuk vind en dan kan het nog misgaan maar ook dat kan gebeuren als je iemand zonder tussenkomst van het internet tegenkomt.



Het mooie van internetliefde is dat je iemand al een beetje kent als je hem of haar ontmoet. De relaties die uit een internetontmoeting zijn ontstaan om mijn heen, begonnen ook met een soort paringsdans, net als wanneer je iemand in het wild ontmoet.

Je gaat eerst eens mailen, dan MSN-en, dan bellen en SMS-en en dat ontmoeten. Dat resulteert regelmatig in een gezellig avondje met een hap en een drank (soms nog met wat bedsporten als toetje) en dan niks meer maar ook komen er de prachtigste relaties uit voort.



Die van mezelf bijvoorbeeld. Ik heb mijn man zes jaar geleden via internet leren kennen en ik weet zeker dat als ik hem niet via het net had ontmoet dan was ik hem never tegengekomen, want we woonden een eind uit elkaar en we verkeerden in totaal verschillende cirkels.



Laat ze maar lullen meid en geniet van je liefde. Kan jou het schelen waar je je man vandaan hebt, je hébt hem en je bent gelukkig.



Nou dan! Helemaal waar! Ook wij bevonden ons in andere delen van het land, en verkeerden in totaal andere cirkels. Ik hoogopgeleid, hij werkt met zijn handen. We vullen elkaar perfect aan, in alles. Was nog nooit echt in Zeeland geweest, alleen dat is al leuk om mee te maken.

Niemand heeft raar gereageerd, en dat boeit me ook niet, het gaat om mijn geluk en dat vindt mijn familie ook.

Zonder te lezen; Leo heeft gelijk.

Ik krijg meestal juist leuke reacties als ik vertel dat ik mijn man via het internet heb leren kennen. Wij zijn nu bijna 6 jaar bij elkaar, waarvan 2 jaar getrouwd, en we leerden elkaar kennen via een site vergelijkbaar met Hyves. We hebben een half jaar gekletst met elkaar, hadden totaal geen intentie tot een relatie en vonden het gewoon heel gezellig en leuk om te chatten en te msn-en zonder enige bijbedoeling dan ook. Op een gegeven moment hadden we beiden in de zomer niets te doen, en toen hebben we afgesproken, en dat klikte enorm. En de rest is geschiedenis.

quote:Zonder te lezen; Leo heeft gelijk.



Hahahahahahaa Poezke!



Leo heeft trouwens wel een aantal gruwelijke fouten gemaakt in haar posting ziet zij nu bij daglicht.



'Overal om mijn heen'?

'Beschafd'?





In mijn omgeving trouwens ook overwegend positieve reacties. Mij kan het verder ook niet schelen wat een ander er van denkt want die ander leeft mijn leven niet tenslotte.



Is het interessant voor een ander hoe je je geliefde hebt ontmoet? Het is hooguit een leuk verhaal voor later, voor de kinderen. Als mensen elkaar nu op dansles ontmoeten is dat ook weer hip, na een hele tijd uit de mode te zijn geweest. Internetliefde zal op een dag ook wel geaccepteerd worden neem ik aan.

Ik heb ook een vriend gehad die ik ontmoet had op internet; chatplaza! hahaha. Op een regenachtige zondag had ik toch niets beters te doen..en hij blijkbaar ook niet;)



Je kan misschien nog wel beter selecteren m.b.t. wat je zoekt in een man en je bent alerter op inconsequenties in zijn verhaal. En ja....in de kroeg/discotheek kan je ook een bijlmordenaar tegenkomen. Aan de ene kant is internet minder oppervlakkig ( daar gaat het al snel om inhoud) aan de andere kant, kan je iemand aan de kant zetten omdat hij donker haar heeft ipv blond. Ideaal toch?! Je bent aan niemand verantwoording schuldig. Je leeft maar 1x en iemand anders gaat niet op zoek naar jouw liefde..daar hebben mensen doorgaans geen zin in, zij zijn met zichzelf bezig. Geniet ervan..als jullie goed bij elkaar passen, laat de rest dan maar praten. En blijf weg van jaloerse mensen. Veel liefde toegewenst.

Hoi Nadaja,



Ook ik heb mijn liefde via internet leren kennen. Relatieplanet, dus ik was bewust op zoek. Ik krijg meestal positieve reacties van mensen, maar soms voel ik aan hun reactie wel dat ze het maar raar vinden. Online daten wordt vaak nog gezien als alleen voor sukkels die in het echte leven niemand tegenkomen. Nou, ik heb daar sch*t aan en loop er expres mee te koop, want me inschrijven op RP is de beste beslissing van m'n leven geweest.



Mijn vriend woont niet in het buitenland, maar wel anderhalf uur reizen van me vandaan. Dus nee, ik was 'm in het echte leven inderdaad nooit tegengekomen! Waarom dan niet je horizon verbreden.



Geniet lekker van je Portugese man en laat ze maar denken.