Relaties
alle pijlers
Is het gras altijd groener?
vrijdag 8 juli 2022 om 00:07
Ik ben 10 jaar samen met mijn vriend, en loop nu tegen twijfels aan die denk ik typisch vallen onder het ‘dertigersdilemma’. Hij en ik praten over kinderen krijgen, en sinds we het daar serieus over zijn gaan hebben, is er bij mij een onrust ontstaan met twijfels over mijn relatie.
We hebben het goed samen, we communiceren goed, voelen elkaars behoeftes vaak goed aan, anderen vinden ons een leuk stel. Maar op sommige zaken liggen we ver uit elkaar: ik ben een streber, iemand die altijd volle kracht vooruit gaat. Mijn vriend is veel kalmer, vind dingen snel goed zoals ze zijn. Ergens vullen we elkaar daarin goed aan, hij remt mij soms af als het teveel wordt, en hij trekt zich op aan mijn enthousiasme aan de andere kant. Maar soms vraag ik me af of ik niet iemand wil die me inspireert, die ook enthousiast is, die kortom, meer hetzelfde is als ik. Soms voelt het echt alsof ik aan mijn vriend moet trekken, ik ben altijd de leidende. Ik erger me af en toe als hij klaagt maar niks veranderd, zoals bij dingen op zijn werk. Maar dat laat ik niet blijken, want ik weet dat dat eerder ligt aan mijn aparte kijk op dingen dan aan hem, dat hij hierin eerder ‘de normalere’ is dan ik en mijn verwachtingen dus eerder onrealistisch.
Verder is ons seksleven om te huilen, al jarenlang. Ik ben fit en afgetraind, en mijn vriend maakt vaak complimenten over hoe ik eruit zie. Hij is dat niet, is hij ook nooit geweest. In het begin was ons seksleven wel goed, toen vond ik hem puur lichamelijk niet perse aantrekkelijk, maar voelde ik zeker wel lust, ik denk vanuit de vicieuze cirkel dat we goeie seks hadden, en ik daar dus zin van kreeg in meer (en dat ik toen begin 20 was hielp misschien ook mee, qua seksdrive enzo
). Hij heeft ook een leuke uitstraling, dat vind ik nog steeds. Maar die uitstraling zie ik vooral buitenshuis, binnenshuis is die er niet, en zonder kleren aan nog minder.. Omdat ik het te oppervlakkig vind om iemand af te wijzen op uiterlijk, heb ik nooit iets gezegd over dat ik hem niet zo aantrekkelijk vind, en heb ik de oplossing de afgelopen jaren gezocht in veel fantasie, waarmee ik de seks voor mezelf leuker maakte. Maar het lukt met niet meer dat op te brengen, eigenlijk ook omdat ik denk: wil ik dit echt nog 20 jaar zo? Dat ik mentaal afwezig ben tijdens seks?
Maar tegelijkertijd weet ik niet of ik deze twee dingen nou echt redenen vind om uit elkaar te gaan, als ik ze tegenover alle fijne, leuke, positieve dingen zet die we hebben. Wil ik niet teveel een perfecte relatie? Moet ik niet gewoon accepteren dat het nooit 100% zal zijn? Zou het met een ander überhaupt beter zijn, of zouden er dan gewoon dezelfde dingen opspelen na een tijdje?
Ik heb met een nicht en mijn moeder gepraat over mijn twijfels, en zij vinden dat ik door moet gaan met vriend. Het stuk over ons seksleven heb ik hen niet verteld.
Hoe kom ik vooruit in die eindeloze spiraal van twijfelen? Ik merk dat ik vast zit voor mijn gevoel en dat is super vermoeiend, en ook niet helpend, niet voor mij en niet voor mijn vriend. Ik ben benieuwd wat jullie ervan denken.
We hebben het goed samen, we communiceren goed, voelen elkaars behoeftes vaak goed aan, anderen vinden ons een leuk stel. Maar op sommige zaken liggen we ver uit elkaar: ik ben een streber, iemand die altijd volle kracht vooruit gaat. Mijn vriend is veel kalmer, vind dingen snel goed zoals ze zijn. Ergens vullen we elkaar daarin goed aan, hij remt mij soms af als het teveel wordt, en hij trekt zich op aan mijn enthousiasme aan de andere kant. Maar soms vraag ik me af of ik niet iemand wil die me inspireert, die ook enthousiast is, die kortom, meer hetzelfde is als ik. Soms voelt het echt alsof ik aan mijn vriend moet trekken, ik ben altijd de leidende. Ik erger me af en toe als hij klaagt maar niks veranderd, zoals bij dingen op zijn werk. Maar dat laat ik niet blijken, want ik weet dat dat eerder ligt aan mijn aparte kijk op dingen dan aan hem, dat hij hierin eerder ‘de normalere’ is dan ik en mijn verwachtingen dus eerder onrealistisch.
Verder is ons seksleven om te huilen, al jarenlang. Ik ben fit en afgetraind, en mijn vriend maakt vaak complimenten over hoe ik eruit zie. Hij is dat niet, is hij ook nooit geweest. In het begin was ons seksleven wel goed, toen vond ik hem puur lichamelijk niet perse aantrekkelijk, maar voelde ik zeker wel lust, ik denk vanuit de vicieuze cirkel dat we goeie seks hadden, en ik daar dus zin van kreeg in meer (en dat ik toen begin 20 was hielp misschien ook mee, qua seksdrive enzo
). Hij heeft ook een leuke uitstraling, dat vind ik nog steeds. Maar die uitstraling zie ik vooral buitenshuis, binnenshuis is die er niet, en zonder kleren aan nog minder.. Omdat ik het te oppervlakkig vind om iemand af te wijzen op uiterlijk, heb ik nooit iets gezegd over dat ik hem niet zo aantrekkelijk vind, en heb ik de oplossing de afgelopen jaren gezocht in veel fantasie, waarmee ik de seks voor mezelf leuker maakte. Maar het lukt met niet meer dat op te brengen, eigenlijk ook omdat ik denk: wil ik dit echt nog 20 jaar zo? Dat ik mentaal afwezig ben tijdens seks? Maar tegelijkertijd weet ik niet of ik deze twee dingen nou echt redenen vind om uit elkaar te gaan, als ik ze tegenover alle fijne, leuke, positieve dingen zet die we hebben. Wil ik niet teveel een perfecte relatie? Moet ik niet gewoon accepteren dat het nooit 100% zal zijn? Zou het met een ander überhaupt beter zijn, of zouden er dan gewoon dezelfde dingen opspelen na een tijdje?
Ik heb met een nicht en mijn moeder gepraat over mijn twijfels, en zij vinden dat ik door moet gaan met vriend. Het stuk over ons seksleven heb ik hen niet verteld.
Hoe kom ik vooruit in die eindeloze spiraal van twijfelen? Ik merk dat ik vast zit voor mijn gevoel en dat is super vermoeiend, en ook niet helpend, niet voor mij en niet voor mijn vriend. Ik ben benieuwd wat jullie ervan denken.
vrijdag 8 juli 2022 om 00:14
Je weet pas wat je nu hebt als het er niet meer is. En dat kan positief en negatief uitpakken. Die keuze moet je echt zelf maken. Ongeacht de succesverhalen van wel/niet blijven van derden.
Wat ik wel zou aanraden: praat met hem hierover. Jij zit straks al tien stappen verder in het proces. Of dat nu blijven of vertrekken is. Hij zal vast wel wat in de gaten hebben ook al laat hij dat niet blijken.
Wat ik wel zou aanraden: praat met hem hierover. Jij zit straks al tien stappen verder in het proces. Of dat nu blijven of vertrekken is. Hij zal vast wel wat in de gaten hebben ook al laat hij dat niet blijken.
vrijdag 8 juli 2022 om 00:19
Bedankt voor jullie reacties.
Ik heb het er wel een beetje met hem over gehad, en qua sommige dingen ging dat eigenlijk heel goed, we hebben ook een paar dingen veranderd in onze relatie de afgelopen maanden die niet echt lekker liepen. Dat is echt super fijn, dat we op zich echt goed kunnen praten.
Maar over het probleem qua seksleven durf ik niet echt te beginnen, omdat ik dan zijn zelfvertrouwen volledig de grond inboor waarschijnlijk, en hij er ook nog eens weinig aan kan doen, ik wil ook niet dat hij zich voelt alsof hij zich voor mij krampachtig moet veranderen.
Ik heb het er wel een beetje met hem over gehad, en qua sommige dingen ging dat eigenlijk heel goed, we hebben ook een paar dingen veranderd in onze relatie de afgelopen maanden die niet echt lekker liepen. Dat is echt super fijn, dat we op zich echt goed kunnen praten.
Maar over het probleem qua seksleven durf ik niet echt te beginnen, omdat ik dan zijn zelfvertrouwen volledig de grond inboor waarschijnlijk, en hij er ook nog eens weinig aan kan doen, ik wil ook niet dat hij zich voelt alsof hij zich voor mij krampachtig moet veranderen.
vrijdag 8 juli 2022 om 00:36
AnneSanneAnne schreef: ↑08-07-2022 00:19Bedankt voor jullie reacties.
Ik heb het er wel een beetje met hem over gehad, en qua sommige dingen ging dat eigenlijk heel goed, we hebben ook een paar dingen veranderd in onze relatie de afgelopen maanden die niet echt lekker liepen. Dat is echt super fijn, dat we op zich echt goed kunnen praten.
Maar over het probleem qua seksleven durf ik niet echt te beginnen, omdat ik dan zijn zelfvertrouwen volledig de grond inboor waarschijnlijk, en hij er ook nog eens weinig aan kan doen, ik wil ook niet dat hij zich voelt alsof hij zich voor mij krampachtig moet veranderen.
Zolang je niet volledig open bent, zal twijfel blijven bestaan denk ik. Door niet open te zijn over een deel van je gevoel, nota bene iets wat met hem te maken heeft, geef je hem ook niet de kans om iets te veranderen. En dus ook niet om samen te veranderen en groeien. Feitelijk staat hij al 1-0 achter. En daarmee jullie relatie ook.
Ik begrijp je twijfel. Heb het ook ooit gehad in een relatie: 'Is dit het nou? Is hij wel de ware?' Hij leek het zeker te weten. En ik wilde het óók zeker weten. Maar hoe? Hoe kon hij nou zeggen dat hij mij voor altijd wilde, terwijl ik dat niet kon zeggen? Ik wilde zó graag weten waardoor hij dat zo zeker wist, dat ik er voortdurend naar op zoek ging.
Totdat ik het opgaf, die zoektocht naar 'het weten'. Ik had bedacht: 'Als hij het is voor de rest van mijn leven, dan kan ik er wel mee leven. Hij ziet er leuk uit, er is weinig verkeerds aan hem, nou daar kan ik dan vast prima mee oud worden. Ik doe het er maar mee.'
En vanaf dat moment veranderde er iets in mij. Heel langzaam, niet plotsklaps. Ik voelde de druk niet meer, net zo min als de noodzaak om het te weten. Ik kon het daarmee beter van een afstand bekijken. En ik kon eindelijk vóelen. Ik was niet langer met mijn hoofd bezig, niet langer aan het rationaliseren. Maar ik voelde, ik ervoer... dat hij het niet voor me was.
Dat hele proces heb ik gedeeld met hem, we hebben het samen ervaren. Ik heb niets voor me gehouden. We hebben zelfs even apart gewoond om dingen te ervaren. En toen samen besloten dat we niet voor altijd voor elkaar bestemd waren.
Dit hoeft niet voor jou te gelden natuurlijk. Maar ik wilde het delen als ervaring, als voorbeeld, voor mogelijk inzicht.
vrijdag 8 juli 2022 om 00:42
Heel erg herkenbaar dit, ook dat hij het wel zeker lijkt te weten. Bedankt voor het delen, het helpt zeker voor inzicht.Sherlock schreef: ↑08-07-2022 00:36
Ik begrijp je twijfel. Heb het ook ooit gehad in een relatie: 'Is dit het nou? Is hij wel de ware?' Hij leek het zeker te weten. En ik wilde het óók zeker weten. Maar hoe? Hoe kon hij nou zeggen dat hij mij voor altijd wilde, terwijl ik dat niet kon zeggen? Ik wilde zó graag weten waardoor hij dat zo zeker wist, dat ik er voortdurend naar op zoek ging.
....
Dit hoeft niet voor jou te gelden natuurlijk. Maar ik wilde het delen als ervaring, als voorbeeld, voor mogelijk inzicht.
vrijdag 8 juli 2022 om 01:03
Klinkt leuk als je het over collega's hebt.AnneSanneAnne schreef: ↑08-07-2022 00:07
We hebben het goed samen, we communiceren goed, voelen elkaars behoeftes vaak goed aan, anderen vinden ons een leuk stel.
Van een partner verwacht ik meer dan een leuke klik waardoor je goed kunt samenwerken.
Ik heb verder geen idee over het gras van een ander. Druk genoeg met mijn eigen gazon.
vrijdag 8 juli 2022 om 01:21
Antwoord op je vraag staat er al. De uitdrukking het gras is groener bij de buren betekent dat het gras mooier lijkt maar het niet is. Dat je jaloers bent op de buren en ontevreden over je eigen grasmat.Maar als jij van grasmat zou wisselen (buren voelen waarschijnlijk hetzelfde) dan krijgt die mooie mat van de buren net zo hard gele plekken en onkruid als je eigen oude gras.
vrijdag 8 juli 2022 om 03:26
Dat soort veranderingen zijn maar zelden blijvend. Je kunt bepaald gedrag wel aanpassen, maar je kunt niet voor eeuwig de spannende ambitieuze man spelen als je die niet bent.
vrijdag 8 juli 2022 om 03:59
Je klinkt vrij jong. Leerde je vriend kennen toen je begin 20 was. Niet zo gek dat het seksueel vodden is als jij ambitieus en fysiek fit bent en hij niet. Tegelijk klinkt hij als je ideale tegenhanger die je juist goed aanvult/compenseert. Dat ga je niet snel elders vinden. Het lijkt mij echt het gesprek waard. Na 10 jaar is het niet gek als er vastgeroeste patronen zijn. Zie het niet als hem afvallen als je over je (seksuele) wensen begint. B.v. door het in het gesprek vooral bij jezelf te houden. Ik ben heel blij met je lieverd, maar heb doms het gevoel dat ik.. enz. Niet iedereen hoeft superfit te zijn. Misschien vindt hij het wel heel leuk 1 of 2 keer per week met jou een forse wandeling te maken, maar voelt hij zich inmiddels vrij hopeloos omdat hij het idee heeft niet aan jouw level te kunnen tippen? Tip: steek het gesprek eens in alsof hij je (vergevorderde) date is en je nog niet zolang samen bent. Vertel vanuit dat perspectief wat je graag zou willen en vraag hem dat ook te doen.
Hier sta ik, ik kan niet anders (zonder legpuzzels)
vrijdag 8 juli 2022 om 06:52
Ik weet niet of het gras altijd groener is. En als dat wel zo is, ligt dat misschien aan hoe ze hun gras verzorgen.
Ik vind wel dat je jezelf en je vriend apart beschrijft. Jij bent actiever en hij niet, oké. Maar hij is 'normaal' en hoe jij bent is niet normaal? Hoezo dat? Hoezo is het één normaal en waarom denk je dat? Je bent gewoon anders.
De vraag is, zie jij jezelf met hem oud worden. En dat heeft niets met de toestand van het gras te maken. De één kan in zo'n relatie prima leven, de ander moet er niet aan denken.
Geen advies verder, behalve dan dat je eens moet gaan nadenken over hoe je over jezelf (en hem) schrijft. Ik heb het idee dat jij heeeel erg je best doet, in alles, je baan, je uiterlijk, en hij dat allemaal niet zo nodig vindt. En dat irriteert je, zo lijkt het. Maar waarom is dat? Je kunt hem niet veranderen, alleen jezelf en hoe je tegen de situatie aan kijkt.
En als je met hem praat, wil hij misschien wel wat veranderen, maar hoe lang lukt dat, als dat niet in hem zit? En dan is hij dus niet meer de man waar je ooit mee samen ging wonen.
Ik vind wel dat je jezelf en je vriend apart beschrijft. Jij bent actiever en hij niet, oké. Maar hij is 'normaal' en hoe jij bent is niet normaal? Hoezo dat? Hoezo is het één normaal en waarom denk je dat? Je bent gewoon anders.
De vraag is, zie jij jezelf met hem oud worden. En dat heeft niets met de toestand van het gras te maken. De één kan in zo'n relatie prima leven, de ander moet er niet aan denken.
Geen advies verder, behalve dan dat je eens moet gaan nadenken over hoe je over jezelf (en hem) schrijft. Ik heb het idee dat jij heeeel erg je best doet, in alles, je baan, je uiterlijk, en hij dat allemaal niet zo nodig vindt. En dat irriteert je, zo lijkt het. Maar waarom is dat? Je kunt hem niet veranderen, alleen jezelf en hoe je tegen de situatie aan kijkt.
En als je met hem praat, wil hij misschien wel wat veranderen, maar hoe lang lukt dat, als dat niet in hem zit? En dan is hij dus niet meer de man waar je ooit mee samen ging wonen.
Later is nu
vrijdag 8 juli 2022 om 07:11
vrijdag 8 juli 2022 om 07:18
vrijdag 8 juli 2022 om 07:24
Hou je van hem? Gun hem dan iemand die hem wél waardeert om wie hij is!
Jij bent super fit en strak, hij niet!
Jij vindt je eigen lijf blijkbaar aantrekkelijk, maar dat van hem niet
Jij bent ambitieus en gaat voor het best haalbare, hij voelt die ambitie blijkbaar niet,
Jij bent actief en zit vol plannen, hij heeft dat niet
Jij bent een leider, hij een volger.
Ik krijg het gevoel dat je jezelf zoveel beter vindt dan hem! Zo gaat een gelijkwaardige relatie nooit lukken!
Jij bent super fit en strak, hij niet!
Jij vindt je eigen lijf blijkbaar aantrekkelijk, maar dat van hem niet
Jij bent ambitieus en gaat voor het best haalbare, hij voelt die ambitie blijkbaar niet,
Jij bent actief en zit vol plannen, hij heeft dat niet
Jij bent een leider, hij een volger.
Ik krijg het gevoel dat je jezelf zoveel beter vindt dan hem! Zo gaat een gelijkwaardige relatie nooit lukken!
vrijdag 8 juli 2022 om 07:28
Ben je toevallig al gestopt met anticonceptie? Onder invloed van hormonen ga je dingen nog wel eens in een ander licht zien...
Verder : ambitieuze mannen hebben minder tijd voor hun gezin. Mannen die veel in de sportschool hangen ook. Mijn ervaring is trouwens dat een afgetrainde man niet zo zijn best doet op zijn uiterlijk om maar op één vrouw indruk te maken.
Verder : ambitieuze mannen hebben minder tijd voor hun gezin. Mannen die veel in de sportschool hangen ook. Mijn ervaring is trouwens dat een afgetrainde man niet zo zijn best doet op zijn uiterlijk om maar op één vrouw indruk te maken.
Lorem Ipsum
vrijdag 8 juli 2022 om 07:35
Het klinkt niet alsof jullie een perfect match zijn. Iemand die je sexueel niet aantrekkelijk vindt zou voor mij geen relatiemateriaal zijn.
Of het gras ergens anders groener is, zul je pas zien als je het gaat bekijken maar deze relatie is het in ieder geval niet (meer).
De uitspraak je weet pas wat je mist als het er iet meer is kan ook anders uitpakken. In mijn geval was het je weet pas hoe het ook kan als je de stap waagt.
Ik heb 18 jaar een relatie gehad en beetje in dezelfde situatie gezeten. Uiteindelijk getrouwd met een man waarvan ik dacht dat het niet bestond.
Of het gras ergens anders groener is, zul je pas zien als je het gaat bekijken maar deze relatie is het in ieder geval niet (meer).
De uitspraak je weet pas wat je mist als het er iet meer is kan ook anders uitpakken. In mijn geval was het je weet pas hoe het ook kan als je de stap waagt.
Ik heb 18 jaar een relatie gehad en beetje in dezelfde situatie gezeten. Uiteindelijk getrouwd met een man waarvan ik dacht dat het niet bestond.
vrijdag 8 juli 2022 om 07:39
Ik heb een relatie met een lieve man met weinig ambitie en weinig initiatief die ook de slankste niet is. Ik heb een veel betere baan en ben altijd in de weer om plannen te maken. Soms wordt ik simpel van dat ik de kar trek, maar over de jaren heen kunnen we daar over praten en is er toch echt wel het een en ander verandert. Ook al moet ik het vaak vragen. Maar, ik hou enorm veel van hem en ik vind hem heel aantrekkelijk en we hebben een fantastisch seksleven. Hij is ook nog een geweldige vader en er gewoon altijd voor mij als ik weer eens doordender.
Het ligt niet aan dat jullie op type niet matchen, je vindt hem niet aantrekkelijk. En dat maakt wel het verschil tussen een goede collega zoals iemand boven zegt en een partner. Als de seks niet wil, zou ik niet aan kinderen beginnen. Kijk of je het kan fixen of trek de stekker er uit.
Het ligt niet aan dat jullie op type niet matchen, je vindt hem niet aantrekkelijk. En dat maakt wel het verschil tussen een goede collega zoals iemand boven zegt en een partner. Als de seks niet wil, zou ik niet aan kinderen beginnen. Kijk of je het kan fixen of trek de stekker er uit.
Het leven is niet eerlijk
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
