Jaloers of naïef?

Hallo allemaal.
Ik zit met iets en ik weet niet echt meer wat te doen. Het gaat over jaloezie.
Ik en mijn vriend zijn 3 jaar samen ondertussen.
Voor ik aan mijn verhaal begin:
Ik kan oprecht zeggen dat ik heel jaloers ben maar wel met reden, al ben ik in mijn relatie de enige die er zo over denkt. Ik wil hier ook wel aan werken maar nu mijn verhaal..
Mijn vriend is leerkracht, dit jaar is er een nieuwe vrouwelijke leerkracht begonnen.
We zijn ondertussen bijna 2 maand verder in het schooljaar en er zijn al heel wat dingen gebeurd tussen hen.
Even een opsomming:
- ze smsen dagelijks (niet enkel over het werk)
- ze bellen vaak (al is dat al geminderd)
- na 2 weken stuurde ze een bericht op deze manier:
‘Mag ik jou eens iets serieus zeggen? Ik vind jou echt een hele toffe collega, ik ben zo blij dat jij er bent’
- ze doet vaak zielig (zeggen dat er iets is, maar niet zeggen wat, waardoor hij moet blijven doorvragen en ze dan uiteindelijk het toch zegt)
- mijn vriend onder zijn voeten geven omdat hij niet had geantwoord op iets, of omdat hij ‘bot’ deed, omdat hij haar niet veel gestuurd heeft in een bepaald weekend, omdat hij haar niet meevraagt bij avondjes met collega’s,…
- een vriendin van haar heeft hem (perongeluk) opgebeld toen ze samen weg waren. Hij was hier niet bij en is hier later achtergekomen en ze kon er geen deftige uitleg over geven.
- ik heb hem 2x gevraagd om zijn berichten met haar te lezen en hij had een paar duidelijk gewist.
- ik heb hem eens in een weekend gevraagd om gewoon eens te zeggen ‘allez fijn weekend en tot maandag’ om haar te tonen dat ze niet meer moest sturen dat weekend. En ze was maandag kwaad op hem en heeft blijkbaar gezegd dat hij geen echte vriend is. De dagen nadien gaf ze vaak opmerkingen hierover.
- hij zegt ‘ik wil er niets bot tegen doen zolang er geen duidelijk signaal is, ik ben een slechte vriend voor haar,…)
2 weken geleden was ik het allemaal beu. Voor mij is het duidelijk dat ze meer wil (maar is dit mijn jaloezie?) dus vroeg ik hem om er niet ‘elke dag’ mee te sturen en dat haar te zeggen. Hij mag er contact mee hebben, maar niet elke dag sturen en bellen met elkaar.
Ze zien elkaar elke dag, hij heeft een vriendin en zij een man en twee kinderen. Waarom elke dag sturen met elkaar?
Hij heeft haar dat ook gezegd 2 weken geleden dat hij het fijn zou vinden als er minder wordt gestuurd omdat ik er niet goed mee om kan.
Ondertussen is er niets veranderd. Ze blijven nog steeds elke dag sturen met elkaar.
Hij vertelde hiervoor eigenlijk alles/ toch veel, nu niets meer.
Als ik erover begin draait dit uit op ruzie en krijg ik vaak te horen dat hij alles heeft gedaan wat ik vroeg maar dat hij er niet aan kan doen dat ze nog steeds elke dag berichten stuurt.
Vandaag opnieuw..
het vreet echt aan me. Elk ding dat er gebeurd is voor haar in mijn gedachten, terwijl dit misschien niet zo is. (Langer blijven op het werk, op zijn gsm zitten, …)
Ben ik jaloers? Ja uiteraard. Maar is dit zonder reden? Geen idee.
Ben ik naïef of ben ik TE jaloers?
Op welke manier kan ik hem duidelijk maken dat ik dit niet kunnen vind als je in een relatie zit? Ze kennen elkaar nog geen 2 maand.. En wat kan hij doen om haar te stoppen met elke dag te sturen zonder er bot tegen te doen?

Help mij, geef me jullie meningen en tips aub.
Dankjewel!
Lotte