Jaloerse vriend

26-05-2025 11:06 122 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoi allemaal,

Ik zit ergens mee en ben benieuwd naar jullie mening of ervaringen. Ik heb een goede mannelijke vriend met wie ik veel praat. We discussiëren over van alles en nog wat en hebben een sterke vriendschapsband waarin we veel delen met elkaar.

Mijn vriend vindt dit echter moeilijk. Hij zegt dat hij het gevoel heeft dat ik “emotioneel vreemdga”, maar ik zie niet waarom hij dit zo ervaart? De dingen die ik met mijn mannelijke vriend deel zijn dingen die ik ook met mijn vriendinnen deel. Hij voelt zich er ongemakkelijk bij en denkt dat hij misschien meer voor mij voelt. Zelf ervaar ik het niet als iets verkeerds, er is nooit een grens overschreden, maar ik wil hem natuurlijk ook niet kwetsen.

Mijn vraag is eigenlijk:

– Hebben anderen hier ervaring mee en hoe zijn jullie daarmee omgegaan?

Alvast bedankt voor het meedenken!
Alle reacties Link kopieren Quote
Bbubbels schreef:
26-05-2025 21:11


Ik sta er zo in: ik vertrouw mijn man. Dus ik vertrouw er ook op dat hij mijn grenzen respecteert. Of hij nou bevriend is met een vrouw of een man.
Als de grenzen voor beide duidelijk zijn en jullie daar hetzelfde over denken, dan is het toch goed?
Alle reacties Link kopieren Quote
lila01 schreef:
26-05-2025 21:38
Als de grenzen voor beide duidelijk zijn en jullie daar hetzelfde over denken, dan is het toch goed?
Zeker. Maar dat geldt neem ik aan net zo goed voor TO en haar vriend. Of niet; want haar man vertrouwt haar kennelijk niet volledig. En dan zal hij schermen met “neehoor ik vertrouw die vent niet”, maar “it takes two to tango”, dus dat argument gaat niet op.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dubbel
lila01 wijzigde dit bericht op 26-05-2025 21:42
95.49% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Steven1980 schreef:
26-05-2025 21:29
Gelukkig zijn er nog normale mensen hier.
:-o
Alle reacties Link kopieren Quote
Maar Lamback, je schrijft letterlijk we waren knettergek op elkaar. Dan ben je emotioneel gezien elkaars eerste of grootste prio denk ik? Je hóeft geen seks te hebben, om een intense verbondenheid met iemand te voelen, die zó groot is, dat dit een hele grote hap neemt uit jouw emotionele beschikbaarheid.
Nu schrijf je dat jij en de vriend allebei een relatie hebben/hadden en dat wijst toch op het tegendeel. Maar als ik jouw woorden 'knettergek op elkaar' probeer te draaien naar mijn eigen leven, dan voel ik dat voor 1 persoon en dat is mijn man. Ik vraag me serieus af of ik wel ruimte zou hebben voor een ander waar ik knettergek op ben en die mij emotioneel zó diep zou raken.
En ik ben alles behalve iemand die (voor mijzelf) gelooft in open relaties. Ik zou er simpelweg de energie niet voor hebben om zo intens verbonden te zijn met anderen buiten mijn eigen gezin om. Misschien als je wel heel veel ruimte en energie en tijd en alles voelt, dat het kan. Maar mijn spreekwoordelijke taart kan uitgeput raken.
Alle reacties Link kopieren Quote
lila01 schreef:
26-05-2025 21:41
:-o
Geen aandacht aan besteden. Heel nare manier van discussiëren, iemand met een andere mening als abnormaal wegzetten.
Alle reacties Link kopieren Quote
Iamback71 schreef:
26-05-2025 21:34
Ik heb jaren een hele mooie vriendschap gehad met een man. We waren echt knettergek op elkaar en dat spatte er van af.
Ik was op dat moment single maar had echt alleen maar behoefte aan iemand waar ik alles mee kon bespreken, en hij was de eerste persoon waar ik me zo veilig voelde dat ik mn hele verleden op tafel kon gooien. hem gold hetzelfde, hij wilde vooral de vriendschap, de gesprekken, het verwerken van een aantal serieuze zaken en het gevoel gehoord te worden zonder de complexiteit van een relatie verbreken en opnieuw te beginnen. Voor ons een vriendschap met een gouden randje, gebaseerd op respect voor de ander en diep vertrouwen.

Er is nog nooit enig fysiek contact geweest tussen ons, al denken heel veel mensen van wel.

Zijn vriendin heeft mij op afstand gehouden omdat zij mij een bedreiging vond. Ze was jaloers en ook argwanend. Ook al was er niets tussen ons, het voelde voor haar dat hij emotioneel vreemd ging.

Ik heb op een gegeven moment deze vriend aan mijn huidige partner voorgesteld, en ben toen enorm geschrokken. Vanaf het moment dat ze elkaar ontmoetten dook mijn partner in een soort van onzekerheid in elkaar. Geen jaloezie, maar echt onzekerheid. En ook nu was het niet uit te leggen.

Ik heb toen besloten om de vriendschap maar te laten verwateren. Mijn conclusie is dat het lastig is om m/v vriendschappen te hebben, ook al is het in die vriendschap zelf overduidelijk dat het om de vriendschap gaat en niet om meer dan dat, en dat als het v/v of m/m zou zijn het wel geaccepteerd zou worden. De onzekerheid, het gevoel dat je partner emotioneel vreemdgaat is niet weg te nemen.

Jouw vraag en verhaal doet me nu wel denken… zal ik hem nog eens een berichtje sturen? Misschien is het vertrouwen van mijn partner in mij nu wel zo groot dat het wel zou kunnen. Want missen doe ik hem best wel!
Ik geef eerlijk toe dat ik het ook bedreigend zou vinden als mijn man zo'n soort vriendschap met een vrouw zou hebben.
Alle reacties Link kopieren Quote
Iamback71 schreef:
26-05-2025 21:34
Ik heb jaren een hele mooie vriendschap gehad met een man. We waren echt knettergek op elkaar en dat spatte er van af.
Opvallende laatste zin
Alle reacties Link kopieren Quote
Itsnojoke schreef:
26-05-2025 21:47
Ik geef eerlijk toe dat ik het ook bedreigend zou vinden als mijn man zo'n soort vriendschap met een vrouw zou hebben.
Ik ook…
Alle reacties Link kopieren Quote
Iamback71 schreef:
26-05-2025 21:53
Ik ook…
Waarom zou jij je eigen vriendschap bedreigend vinden? Wat zegt dat écht over die vriendschap die jij met hem had/hebt?
Alle reacties Link kopieren Quote
MyLittlePony schreef:
26-05-2025 21:31
Ik vind jaloezie een moeilijk invoelbare emotie. Dat is mijn beperking vanzelfsprekend, maar ik snap het echt niet. Mijn partner is niet mijn eigendom of iets dergelijks, ik wil vooral dat ze gelukkig is. Als ze dat is met een goede vriend, dan is dat toch mooi?
Ja, precies dit.
Ook al woon je in een krot, met de huisdeur kapot. Je weet toch dat ik van je hou.
Alle reacties Link kopieren Quote
NomenNesci0 schreef:
26-05-2025 21:35
Oh grappig om te lezen Mylittlepony. Ik zou willen dat jaloezie niet zou bestaan, want dat zou het leven in het algemeen een stuk eenvoudiger maken. Het zou vermoedelijk ook oorlogen schelen, want dat is allemaal gebaseerd op egootjes en wie het verst kan piesen, wat toch ook wel echt neerkomt op jaloezie wat een ander heeft, doet of kan.

Over mezelf, ik zou zeker jaloers kunnen zijn, als verhoudingen naar mijn beleving niet goed zijn.

Ik zie mijn leven en dat van de mensen in mijn leven als een stuk taart. Het ligt niet in beton gegoten, maar ik vind het logisch dat bepaalde mensen grote stukken krijgen en andere kleine stukken, naargelang de relatie die ik met ze heb. Ik zou het dan zelf heel heel vreemd (en dus moeilijk) vinden als ik van mijn partner gevoelsmatig een kleiner stuk zou krijgen dan waar ik denk dat ik in de rij hoor te staan.
Dat vind ik dan weer grappig om te lezen :)

Over het verschil in het algemeen, ik ben sterk opgevoed met de gedachte dat mijn geluk niet afneemt doordat andere mensen meer/ander geluk hebben. Het boeit me echt totaal niet dat een ander verder kan piesen, hooguit ben ik blij voor die ander als die daar blij mee is.

En over liefde heb ik altijd geleerd dat dat geen taart is die je moet verdelen, maar dat je voorraad liefde die je kan geven in principe oneindig is. Je doet dus niemand tekort door iemand anders ook te geven.

Nu kan daarin schelen dat ik van heel jongs af aan objectief gezien niet zoveel "ouderschap" heb genoten van mijn ouders en daardoor (denk ik) geleerd heb vooral op mezelf aangewezen te zijn. Ik heb niet zoveel nodig van andere mensen, dus ik kom ook niet snel tekort
Oh, Spike, how could you ever know what it's like to be totally obsessed with a pony only to find out they're obsessed with somepony else?
Alle reacties Link kopieren Quote
NomenNesci0 schreef:
26-05-2025 21:55
Waarom zou jij je eigen vriendschap bedreigend vinden? Wat zegt dat écht over die vriendschap die jij met hem had/hebt?
Nee, ik bedoel als mijn man zo’n vriendschap zou hebben. Het is niet uit te leggen, vooral om gevoel zich niet goed laat uitleggen. Ik denk dat het mij ook een “onveilig” gevoel zou geven.

Ik weet zelf heel goed wat die vriendschap voor mij betekent, en die vriend staat op gelijke hoogte met vriendinnen. Maar leg dat maar eens goed uit.

Het punt is precies wat jij nu doet, deze reactie is de reactie die je vaak krijgt, en het voelt alsof je je moet verdedigen. Bij ons spatte het er ook nog af, maar hé daar hoef je niets mee te doen, en dat is lastig te begrijpen voor heel veel mensen.
Alle reacties Link kopieren Quote
MyLittlePony schreef:
26-05-2025 22:34
Dat vind ik dan weer grappig om te lezen :)

Over het verschil in het algemeen, ik ben sterk opgevoed met de gedachte dat mijn geluk niet afneemt doordat andere mensen meer/ander geluk hebben. Het boeit me echt totaal niet dat een ander verder kan piesen, hooguit ben ik blij voor die ander als die daar blij mee is.

En over liefde heb ik altijd geleerd dat dat geen taart is die je moet verdelen, maar dat je voorraad liefde die je kan geven in principe oneindig is. Je doet dus niemand tekort door iemand anders ook te geven.

Nu kan daarin schelen dat ik van heel jongs af aan objectief gezien niet zoveel "ouderschap" heb genoten van mijn ouders en daardoor (denk ik) geleerd heb vooral op mezelf aangewezen te zijn. Ik heb niet zoveel nodig van andere mensen, dus ik kom ook niet snel tekort
Hmmm, interessante kijk wel. Ik denk/weet ook niet of liefde op kan raken. Ik heb geen 15 kinderen en het schijnt dat je van allemaal evenveel houdt :P dus in die zin geloof ik wel dat liefde niet op kan raken.
Ik ervaar alleen wel dat ik niet genoeg energie/tijd/zin heb om aan iedereen liefde te geven. In een liefdesrelatie of hele belangrijke relatie 'geef ik mezelf'. Je krijgt een stukje van mij.
En de relaties die ik met mensen aanga waar ik oprechte liefde voor voel, zijn daarom in die zin gelimiteerd. Ik heb simpelweg geen ruimte voor zoveel mensen.

Een relatie blijft voor mij toch een werkwoord en dat heb ik met heel mijn hart over voor de mensen in mijn inner circle. En alles wat daarbuiten staat is leuk, fijn, gezellig en zie ik graag. Maar die zullen dan ook niet echt makkelijk dichterbij komen en van mijn spreekwoordelijke taart mee-eten.
Alle reacties Link kopieren Quote
MyLittlePony schreef:
26-05-2025 22:34

En over liefde heb ik altijd geleerd dat dat geen taart is die je moet verdelen, maar dat je voorraad liefde die je kan geven in principe oneindig is. Je doet dus niemand tekort door iemand anders ook te geven.
Ik ben het hier deels mee eens, maar niet helemaal. Liefde is niet in alle situaties hetzelfde. De liefde voor mijn kind is uniek, niemand anders krijgt deze vorm van liefde, alleen mijn kind. Liefde voor mensen om me heen die me dierbaar zijn, ja, dat is inderdaad geen taart die op zeker moment gewoon op is. Maar de liefde voor mijn partner valt daar dan wat mij betreft weer buiten; ook dit is een ander soort liefde dan die andere mensen krijgen. Die is alleen voor hem, vriendschap en familie put uit een andere bron. Dus ik vind dat ik zeker wel iemand tekort zou doen als ik anderen diezelfde vorm van liefde zou geven. Want die is maar voor één persoon. tenminste, dat geldt voor mij als monogaam persoon.
Alle reacties Link kopieren Quote
MyLittlePony schreef:
26-05-2025 21:31
Ik vind jaloezie een moeilijk invoelbare emotie. Dat is mijn beperking vanzelfsprekend, maar ik snap het echt niet. Mijn partner is niet mijn eigendom of iets dergelijks, ik wil vooral dat ze gelukkig is. Als ze dat is met een goede vriend, dan is dat toch mooi?
Ik ook. Misschien omdat ik er maar zelden last van heb. En als ik er last van heb, dan is het de variant: Hè, ik gun dit jou echt, maar ik zou het leuk vinden als ik ook zoiets zou kunnen doen/ervaren.
Ik denk dat de laatste keer dat ik jaloers was over iets in een relatie was toen mijn beste vriendinnetje van de basisschool ineens besloot om met iemand anders naar school te fietsen. Maar het kan ook zijn dat ik gekwetst was omdat het abrupt was.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Alle reacties Link kopieren Quote
en idd ook herkenbaar. Mijn liefde is niet universeel. Niet iedereen krijgt dezelfde soort liefde. Bepaalde liefde is voor bepaalde mensen. Mijn liefde voor mijn kinderen is anders dan die voor mijn man en mijn liefde voor mijn man is anders dan die voor mijn vrienden. Het is niet allemaal hetzelfde soort liefde.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mee eens, liefde is niet altijd hetzelfde . Maar dat levert bij mij nog steeds geen jaloezie op. De relatie met monogamie is voor mij ook niet zo aanwezig. Ik ben monogaam omdat ik dat zelf wil, zou mijn vrouw niet monogaam willen zijn dan is dat haar keuze.
Oh, Spike, how could you ever know what it's like to be totally obsessed with a pony only to find out they're obsessed with somepony else?
Alle reacties Link kopieren Quote
MyLittlePony schreef:
27-05-2025 12:59
Mee eens, liefde is niet altijd hetzelfde . Maar dat levert bij mij nog steeds geen jaloezie op. De relatie met monogamie is voor mij ook niet zo aanwezig. Ik ben monogaam omdat ik dat zelf wil, zou mijn vrouw niet monogaam willen zijn dan is dat haar keuze.
Ik kan me voorstellen dat dat laatste een verschil maakt in hoe je dingen voelt of ervaart. Zelf zit ik in een monogame relatie waarin we van beide kanten monogamie verwachten.
Alle reacties Link kopieren Quote
in een relatie is iets altijd je eigen keuze. Vind het altijd zo'n opmerking die ik niet kan plaatsen. Alsof mensen die het niet eens zijn met keuzes hun partner in een gevangenis stoppen en de sleutel weggooien. Je bent bij elkaar in vrijwilligheid.

Het is ook je eigen keuze of je met een ander zijn/haar keuze wilt leven, of dat bij je past. Ik kan mijn man niks verbieden, want hij zit niet in mijn gevangenis. Hij kan vreemdgaan, niet monogaam willen zijn, een rondtrekkende sjamaan worden, willen emigreren en nog 5 kindjes op de wereld willen zetten en al zijn geld aan het goede doel schenken.
Maar dat wil niet zeggen dat hoe hij zijn leven wil leiden, dat dat ook iets is waar ík blij van ga worden. Als mijn man een bijvrouw wil, dan is dat toch echt het einde van onze relatie. Ik zit daar absoluut niet op te wachten. Gelukkig hebben we wel redelijk overeenkomstige wensen als het om het leven gaat. Dat is geen verbod voor hem, maar wel mijn voorwaarde voor waar ík gelukkig of niet gelukkig van wordt. Hij mag bij me weg en ik mag bij hem weg. Maar door dat te zeggen, lijkt het net alsof dat speciaal is voorbehouden aan mensen die elkaar zogezegd vrijheid gunnen. Iedereen is vrij. Maar dan kan wel gevolgen hebben.
Alle reacties Link kopieren Quote
Bbubbels schreef:
26-05-2025 21:40
Zeker. Maar dat geldt neem ik aan net zo goed voor TO en haar vriend. Of niet; want haar man vertrouwt haar kennelijk niet volledig. En dan zal hij schermen met “neehoor ik vertrouw die vent niet”, maar “it takes two to tango”, dus dat argument gaat niet op.
Is het eigenlijk zo erg om je partner nooit 100% te vertrouwen?
Serieuze vraag
Frankly my dear, I don"t give a damn
Alle reacties Link kopieren Quote
NomenNesci0 schreef:
27-05-2025 14:21
in een relatie is iets altijd je eigen keuze. Vind het altijd zo'n opmerking die ik niet kan plaatsen. Alsof mensen die het niet eens zijn met keuzes hun partner in een gevangenis stoppen en de sleutel weggooien. Je bent bij elkaar in vrijwilligheid.

Het is ook je eigen keuze of je met een ander zijn/haar keuze wilt leven, of dat bij je past. Ik kan mijn man niks verbieden, want hij zit niet in mijn gevangenis. Hij kan vreemdgaan, niet monogaam willen zijn, een rondtrekkende sjamaan worden, willen emigreren en nog 5 kindjes op de wereld willen zetten en al zijn geld aan het goede doel schenken.
Maar dat wil niet zeggen dat hoe hij zijn leven wil leiden, dat dat ook iets is waar ík blij van ga worden. Als mijn man een bijvrouw wil, dan is dat toch echt het einde van onze relatie. Ik zit daar absoluut niet op te wachten. Gelukkig hebben we wel redelijk overeenkomstige wensen als het om het leven gaat. Dat is geen verbod voor hem, maar wel mijn voorwaarde voor waar ík gelukkig of niet gelukkig van wordt. Hij mag bij me weg en ik mag bij hem weg. Maar door dat te zeggen, lijkt het net alsof dat speciaal is voorbehouden aan mensen die elkaar zogezegd vrijheid gunnen. Iedereen is vrij. Maar dan kan wel gevolgen hebben.
Eens. Als ik niet wil dat mijn man een week met een andere vrouw op vakantie gaat, dan is het nog steeds aan hem om wel of niet iets met die wens te doen. Ik leg alleen mijn grens neer. Aan hem om daar al dan niet iets mee te doen. Het overschrijden van die grens heeft uiteraard wel gevolgen, anders hoef je geen grenzen aan te geven. Dat lijkt me niet meer dan logisch.
Een liefdesrelatie, of beter gezegd, de liefde in een liefdesrelatie, is wat mij betreft niet onvoorwaardelijk. Die liefde blijft bestaan op voorwaarde dat we elkaar met liefde, waardigheid en respect behandelen. Anders erodeert die liefde uiteindelijk. Ik zie dat niet als hetzelfde als iets verbieden. Er is altijd een keuze.
Alle reacties Link kopieren Quote
calvijn1 schreef:
27-05-2025 14:32
Is het eigenlijk zo erg om je partner nooit 100% te vertrouwen?
Serieuze vraag
Ja, dat zou ik wel erg vinden. Ik vertrouw mijn partner 100%.
Toegegeven, op vakantie met een andere vrouw zou ik lastig vinden, maar dat is in onze relatie een volledig hypothetische situatie, dus dat knaagt niet aan mijn vertrouwen. Hij is immers nog nooit met een andere vrouw op vakantie geweest, en er zijn nu ook geen vrouwen in zijn leven waar dat een reële mogelijkheid is. Dus dat is geen gebrek aan vertrouwen, dat is gewoon een hypothetisch scenario dat niet echt bestaat.
Alle reacties Link kopieren Quote
calvijn1 schreef:
27-05-2025 14:32
Is het eigenlijk zo erg om je partner nooit 100% te vertrouwen?
Serieuze vraag
voor mij wel. Ik vertrouw mijn partner 100%. Waarmee ik niet naief ben dat ik weet dat het ook anders kan lopen.
Alle reacties Link kopieren Quote
NomenNesci0 schreef:
27-05-2025 14:49
voor mij wel. Ik vertrouw mijn partner 100%. Waarmee ik niet naief ben dat ik weet dat het ook anders kan lopen.
Weten dat het anders kan lopen is geen wantrouwen. Ik weet bijvoorbeeld, of leef in ieder geval in de veronderstelling, dat mijn man nog nooit vreemdgegaan is. Dus ik vertrouw erop dat dat zo blijft. Dat ik theoretisch gezien weet dat hij het ooit zou kúnnen doen, is niet hetzelfde als wantrouwen.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven