Relaties
alle pijlers
Kinderen van vriend wel/niet in huis nemen? Geen OP
dinsdag 27 augustus 2024 om 00:11
Ja, ik denk zeker dat het zo overkomt. En andersom voel ik hun ongemakkelijkheid ook. Het is wel beter geworden dan aan het begin. Het liefst zou ik het er gewoon een keer over hebben en dan is het ook duidelijk. Van wat vinden jullie prettig zoiets. Maar ik houdt mijzelf in. Normaal gesproken had ik dat allang gedaan. Het voelt voor mij alsof ik constant naar hun aan het falen ben omdat ik mij verantwoordelijk voel dat het werkt.dweedledee schreef: ↑27-08-2024 00:05Maar kan het ook zo zijn dat het juist ongemakkelijk is, omdat jij je gedraagt zoals je je gedraagt? Dus zo geforceerd samen aan tafel zitten en ze te “entertainen”. Wie zegt dat ze daar behoefte aan hebben?
Jij hebt het gevoel dat jij je ding niet kan doen. Wellicht straal je dat onbewust ook uit en voelen ze dat ook aan?
Ik zie weinig reflectie op je eigen gedrag in relatie met jouw omgang met de kinderen. Behalve dat je blijft zeggen dat jij dat zus en zo gewend bent van huis uit.
dinsdag 27 augustus 2024 om 00:14
Dit is hoe ik de situatie nu zie inderdaad.Niva20 schreef: ↑26-08-2024 22:40Co-ouderschap en de situatie van TO is niet hetzelfde.
Ik kan me voorstellen dat zij het als bezoek ziet. Zij heeft niet ingestemd met het intrekken van de kinderen bij hun huis, alsmede heeft ze de vader duidelijk aangegeven dat ze daar nog niet aan toe is en haar gezin de prioriteit heeft.
Er is geen rekening met haar en haar mogelijkheden gehouden. Ik heb de indruk dat de kinderen het idee hebben dat ze recht hebben om te komen als ze het uitkomt omdat hun vader daar woont, zonder te overleggen of het uitkomt. Uit respect voor haar zouden ze op het minst overleggen of het uitkomt dat ze komen. En de vader niet in staat is de grenzen aan te geven, alles laat gebeuren en niet zijn nieuw gezin in bescherming neemt. Geen rekening houdt met de behoefte van zijn partner, maar van alles op haar schouders legt en het liefst zijn eigen verantwoordelijkheden ontloopt. Uit haar verhaal lees ik ook dat de vader geen goede band heeft met zijn oudere kinderen.
dinsdag 27 augustus 2024 om 02:14
Die verantwoordelijkheid van de communicatie ligt bij de vader, niet bij de kinderen. De kinderen hoeven niet met stiefmoeder in overleg te gaan, de vader is daarin de middle man.
En natuurlijk hebben de kinderen het recht om bij hun vader te wonen. Op die leeftijd doen co-ouderschapsregelingen er toch niet meer toe?
In plaats van de aandacht naar die kinderen te verleggen zou de aandacht bij die man moeten liggen, híj is degene die deze situatie niet goed aanpakt, liegt en over TO heen walst. Ongemakkelijk stiltes met stiefkinderen lijkt me nog het minste van de problemen.
En natuurlijk hebben de kinderen het recht om bij hun vader te wonen. Op die leeftijd doen co-ouderschapsregelingen er toch niet meer toe?
In plaats van de aandacht naar die kinderen te verleggen zou de aandacht bij die man moeten liggen, híj is degene die deze situatie niet goed aanpakt, liegt en over TO heen walst. Ongemakkelijk stiltes met stiefkinderen lijkt me nog het minste van de problemen.
dinsdag 27 augustus 2024 om 04:08
Waarom? Het lijkt me juist goed om het daarover te hebben.FourLeafClover schreef: ↑27-08-2024 00:11Ja, ik denk zeker dat het zo overkomt. En andersom voel ik hun ongemakkelijkheid ook. Het is wel beter geworden dan aan het begin. Het liefst zou ik het er gewoon een keer over hebben en dan is het ook duidelijk. Van wat vinden jullie prettig zoiets. Maar ik houdt mijzelf in. Normaal gesproken had ik dat allang gedaan. Het voelt voor mij alsof ik constant naar hun aan het falen ben omdat ik mij verantwoordelijk voel dat het werkt.
dinsdag 27 augustus 2024 om 06:23
Even nog een andere vraag. Je geeft aan dat de baby niet naar de opvang gaat maar thuis is bij de vader? Uh… hoe dan? Nou hadden wij een hele rustige baby die viel sliep, maar die baby wordt een dreumes, gaat lopen etc. Je zet jezelf bovendien helemaal klem, mocht je toch besluiten om bij je partner weg te gaan.
dinsdag 27 augustus 2024 om 06:27
Uiteraard moet zij niet instemmen als de kinderen bij hun vader gaan intrekken, dat risico zot er altijd in wanneer je iets begint met iemand met kinderen. En moeten toestemming vragen om te mogen langskomen?
Zij zijn thuis bij hun vader.
En dat hij geen goede vader is dat wist to al langer en heeft daar niets mee te maken.
Zij zijn thuis bij hun vader.
En dat hij geen goede vader is dat wist to al langer en heeft daar niets mee te maken.
dinsdag 27 augustus 2024 om 07:58
Attraverso schreef: ↑27-08-2024 06:27Uiteraard moet zij niet instemmen als de kinderen bij hun vader gaan intrekken, dat risico zot er altijd in wanneer je iets begint met iemand met kinderen. En moeten toestemming vragen om te mogen langskomen?
Zij zijn thuis bij hun vader.
En dat hij geen goede vader is dat wist to al langer en heeft daar niets mee te maken.
Even van te voren een appje sturen is echt niet zo gek in deze situatie hoor. Daar krijgen die kinderen echt geen trauma van. Maar het is aan vader om dat met zijn kinderen bespreekbaar te maken.
Maar goed, het topic draait nu om hoe TO met de langswaaiende stiefkinderen om moet gaan terwijl de echte vraag volgens mij moet zijn: moet TO deze relatie voortzetten? TO: wat is er nog tussen jullie behalve dat je min of meer per ongeluk een kind hebt gekregen samen?
dinsdag 27 augustus 2024 om 08:12
Volgens mij gaat het juíst om het eerste vraagstuk. En heeft TO daar meer aan dan aan een nogal vooringenomen mening over haar relatie van een buitenstaander.
TO, je geeft aan je verantwoordelijk te voelen omdat je volwassen bent. Dat hoeft natuurlijk helemaal niet. Je vriend is verantwoordelijk hiervoor. Ik zou er gewoon minder bovenop zitten. Doe gewoon je ding en sta er wat relaxter in. Voor zijn kinderen is het waarschijnlijk ook ongemakkelijk. Hun vader heeft net een kind gekregen met een, voor hen, vrij onbekende vrouw die waarschijnlijk qua leeftijd dichter bij hun ligt dan bij vader.
Ik meen me te herinneren dat ik gelezen heb dat hun moeder ook een kind heeft gekregen met haar nieuwe vlam. Dat is ook allemaal best wel wat.
Geef elkaar wat ruimte. Ook figuurlijk gezien. Een relatie kun je niet forceren, dat moet groeien. Ik zou wel met je vriend om tafel gaan om afspraken te maken.
dinsdag 27 augustus 2024 om 08:28
TO als je er voor kiest te blijven zou ik zorgen dat je in huis een goede plek hebt voor jezelf. Waar je je even terug kan trekken om je eigen ding te doen, hobby, tv kijken, administratie wat dan ook.
Zorg voor een bureau, fijne stoel, net wat jij prettig vindt. Je hebt een groot huis zeg je, gebruik dat. Geef niet iedereen een kamer behalve jezelf.
Het zal vast wel wennen zijn om je terug te trekken als er mensen in huis zijn, maar je moet ook voor jezelf zorgen.
Zorg voor een bureau, fijne stoel, net wat jij prettig vindt. Je hebt een groot huis zeg je, gebruik dat. Geef niet iedereen een kamer behalve jezelf.
Het zal vast wel wennen zijn om je terug te trekken als er mensen in huis zijn, maar je moet ook voor jezelf zorgen.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
dinsdag 27 augustus 2024 om 08:44
Je bent oh zo vreselijk sociaal, maar kunt geen respect opbrengen voor andere visies? Wat doe je dan in vredesnaam op een forum? Ik vind het ook een grens over om mensen te betichten moord goed te praten. Als je dat denkt, kun je dat ook voor je houden. Jouw mening over abortus was al helder.FourLeafClover schreef: ↑26-08-2024 22:02Ik denk niet dat ik daar respect voor op kan brengen.. Moord is moord..
En je kunt blijven jammeren over pubergedrag, maar de wereld werkt nu eenmaal niet volgens jouw maatstaven. Je partner heeft zijn kinderen niet mee opgevoed, dat is zo te lezen zíjn keuze geweest. Hoe dan ook: de kinderen zijn mogelijk helemaal niet met dezelfde cultuur opgegroeid. Kun je over blijven miepen, maar dat is niet zo fair, vind je wel? Ik lees normaal pubergedrag en dat de band niet heel close is met iemand die geen opvoeder was, lijkt me nogal logisch.
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
dinsdag 27 augustus 2024 om 08:44
FourLeafClover schreef: ↑26-08-2024 21:52Wanneer er iemand bij mij langskomt familie, vrienden wie dan ook. Dan zijn we ook echt met elkaar, dan praten we met elkaar, lachen met elkaar, chillen met elkaar, eten met elkaar, dansen met elkaar, luisteren muziek met elkaar en kan er nog een veel langere lijst van maken. Ik snap dus niet goed dat je langskomt en dan verveeld op je telefoon gaat zitten of tv gaat zitten kijken in je eentje. Ik ben gewend om quality time te hebben. Zo ben ik met jong/oud en met familie, vrienden en kennissen. Ik houd van de gezelligheid en zo is mijn vriend normaal gesproken ook behalve als zijn kinderen er zijn. Daarom weet ik er ook niet goed mee om te gaan. Schoonmaken doe ik niet als er mensen bij zijn dat is voor later of ervoor. Mijn bezoek krijgt de volledige aandacht en andersom ook.
Maar zijn kinderen zijn zo niet/hebben die behoefte niet. Waarom moeten ze aan jouw standaard voldoen, vind jij dat je ze 2,5 uur moet entertainen door aan tafel te zitten en geforceerde gesprekken te voeren? Waarom vind je jouw standaard ‘quality time’?
Waarom mogen ze niet gewoon chillen op de bank?
Ze willen niet meer bij moeder wonen. Dochter omdat ze niet met stiefvader op kan schieten (maar jou kent ze ook nog niet echt goed) en die van 15 ergert zich aan zijn jongere broertje. Maar hij zal ook rekening moeten houden met jullie baby. Qua etenstijden, stil zijn, een kind wat herrie maakt, dingen die wel/niet kunnen omdat er nou eenmaal een baby/peuter/kleuter in huis is.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
dinsdag 27 augustus 2024 om 08:51
Totaal niet interessant hoe jij als puber was. Het gaat namelijk niet over jou. Mijn partner en ik hebben ook niet gepuberd zoals je vaak ziet, en dat was vooral omdat het niet veilig was thuis (speelt dat bij jou niet mee?). Ik ben blij dat zijn kinderen zich wél vrij voelen om te puberen, hoe irritant ik hun gedrag soms ook vind. Je doet alsof het iets negatiefs is, maar het is normaal en ook gezond gedrag. Los van dat de een sterker pubert en anders dan de ander. Maar ik denk dat het juist mooi is als ze die ruimte voelen. Dat staat los van het feit dat je ook gewoon grenzen kunt trekken als jouw bewegingsruimte in huis teveel beperkt wordt.FourLeafClover schreef: ↑26-08-2024 22:24Ik ben ook puber geweest en toen gedroeg ik mij ook niet zo. Mijn broers en zussen ook niet en de mensen van mijn leeftijd of jonger in mijn omgeving ook niet. Daarom zeg ik dat ik het niet gewend ben. Er is bij ons geen verschil in leeftijd wat dat betreft. Mijn neefje van 22 doet mee, mijn neefje van 13 ook en mijn neefje van 5 ook. Maar ook mijn zus van 33. Het is gewoon anders bij mij. En blijkbaar uniek als ik het zo lees op dit forum. Of wellicht een cultuurverschil ofzo.
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
dinsdag 27 augustus 2024 om 08:54
FourLeafClover schreef: ↑27-08-2024 00:06Ik vind jouw reacties wat aanvallend maargoed. Niet alleen mijn mores is goed. Ik neem ook ontzettend veel aan van anderen ook van mijn partner. We kunnen allemaal wel wat van elkaar leren. Jij krijgt een kijkje in mijn leven via tekst dat is niet het volledige beeld...
Maar je bent wel aan iedereen heel hard aan het trekken om hen naar jouw mores te krijgen. Ik heb het idee dat je dat niet ziet ofzo? Je vriend moet veranderen, je probeert hem 'op te voeden'/te veranderen zodat ie anders met z'n kinderen omgaat, hij mag niet chaotisch zijn (terwijl hij dat waarschijnlijk al zijn hele leven is), zijn kinderen zijn volgens jou 'raar' want ze gaan niet met je in gesprek en je blijft maar trekken aan ze om in gesprek te gaan...
En je wil niet je gang gaan als ze er zijn want dat 'hoort' niet (hoezo ga je hinten dat je nog moet douchen? ga gewoon lekker douchen, wat houdt je tegen? Zelfde geldt voor dat badje voor je baby). Hoezo 'hoor' je niet te gaan dweilen als zij er zijn? Ik vind het zo rigide dat je hen maar blijft bestempelen als bezoek met alles wat daar volgens jou bij 'hoort'. Het is jammer dat je niet ziet hoe jij jezelf daarmee in de weg zit. Alles wat jij jezelf oplegt, maar daarmee ook een ander.
En voordat jullie gingen samenwonen in dit huis kwamen zijn kinderen ook al steeds aanwaaien, ik vind het niet heel gek dat dat nu doorgaat (zeker als je daar van tevoren geen duidelijke afspraken over hebt gemaakt - met iemand die daar integer mee omgaat, iets waarvan je weet dat je vriend dat niet doet - ). Waarom blijf jij zo vasthouden aan dat jij per sé aan die keukentafel wil zitten als jij je daar helemaal niet op je gemakt voelt als zijn dochter daar zit? Ook hier weer: jij zit jezelf daarmee in de weg. Maak gewoon lekker een fijne plek voor jezelf op één van de extra kamers.
Je bent dit nou eenmaal op deze chaotische manier aangegaan, je zult zelf ook moeten leren in dit proces en je verwachting los moeten laten dat met het verhuizen het ineens allemaal heel anders zal zijn. Over een jaar voel je je misschien veel meer op je gemak als zijn kinderen zijn en beweeg je je misschien veel vrijer als ze er zijn. Nu nog niet en dan ga je lekker je gang met je baby waar je je nog wel vrij voelt: de tuin, buiten, in die extra kamer die je helemaal voor jezelf inricht.
s-groot wijzigde dit bericht op 27-08-2024 08:57
0.10% gewijzigd
dinsdag 27 augustus 2024 om 08:55
lolapaloeza schreef: ↑27-08-2024 08:28TO als je er voor kiest te blijven zou ik zorgen dat je in huis een goede plek hebt voor jezelf. Waar je je even terug kan trekken om je eigen ding te doen, hobby, tv kijken, administratie wat dan ook.
Zorg voor een bureau, fijne stoel, net wat jij prettig vindt. Je hebt een groot huis zeg je, gebruik dat. Geef niet iedereen een kamer behalve jezelf.
Het zal vast wel wennen zijn om je terug te trekken als er mensen in huis zijn, maar je moet ook voor jezelf zorgen.
Dan moet het huis dus al 5 (slaap)kamers hebben. Ouders, baby, dochter-met-vriendje, zoon en een terugtrekkamer.
Benieuwd of het huis van TO en haar vriend zo groot is.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
dinsdag 27 augustus 2024 om 08:59
Je bent pas heel kort met die man samen. Het is echt niet jouw positie om nu als stiefmoeder zijn oudere kinderen af te branden.
Uit alles wat je over ze schrijft blijkt dat je het geen leuke kinderen vindt en daarom wil je niet dat ze bij hun vader komen wonen.
Maar je hebt de kinderen niet te kiezen. Dit zijn zijn kinderen en nogmaals als je een relatie aangaat met iemand met kinderen is dat een package deal.
Misschien reageren de kinderen wel zo afstandelijk omdat ze heel goed voelen dat ze van jou niet helemaal welkom zijn.
Geef ze een eigen kamer, dit is niet alleen jouw huis maar ook het huis van hun vader.
Dan kunnen ze ook op hun eigen kamer gaan hangen in plaats van aan jouw tafel.
Uit alles wat je over ze schrijft blijkt dat je het geen leuke kinderen vindt en daarom wil je niet dat ze bij hun vader komen wonen.
Maar je hebt de kinderen niet te kiezen. Dit zijn zijn kinderen en nogmaals als je een relatie aangaat met iemand met kinderen is dat een package deal.
Misschien reageren de kinderen wel zo afstandelijk omdat ze heel goed voelen dat ze van jou niet helemaal welkom zijn.
Geef ze een eigen kamer, dit is niet alleen jouw huis maar ook het huis van hun vader.
Dan kunnen ze ook op hun eigen kamer gaan hangen in plaats van aan jouw tafel.
dinsdag 27 augustus 2024 om 08:59
Het is maar de vraag of het beeld van "het gemiste" en het opvullen daarvan wel overeenkomt tussen alle betrokkenen.Niva20 schreef: ↑26-08-2024 23:22Klopt, de kinderen hebben ook geen inbreng gehad in feit dat de ouders uit elkaar gingen, de moeder een nieuwe relatie heeft gekregen en een kind. Dat de vader lang uit beeld was en niet naar ze omkeek.
Heel triest voor ze. Deze puinhoop hebben de kinderen hun ouders bezorgd. En het waar dat je je ouders niet kan kiezen als kind zijnde.
Maar moeten de nieuwe partners het gemiste opvullen? Dat vind ik niet.
Naar mijn idee accepteert ze de kinderen en houdt ook rekening met hun komst, wel binnen haar voorwaarde. En daar is niets mis mee.
Om band met elkaar op te bouwen moet iedereen moeite doen.
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
dinsdag 27 augustus 2024 om 09:22
Nee, ze kunnen niet met elkaar praten, hun relatie heeft een paar groeifasen gemist: elkaar leren kennen, genieten van elkaar en mooie ervaringen, bouwen aan vertrouwen, gezamenlijke beslissingen, enz.canis-felis schreef: ↑27-08-2024 08:59Het is maar de vraag of het beeld van "het gemiste" en het opvullen daarvan wel overeenkomt tussen alle betrokkenen.
Ze zijn meteen als gezin in deze situatie beland met allerlei verantwoordelijkheden, waar ze nog niet aan toe zijn.
Ik denk dat het roeien met de riemen die er zijn, wordt. Wat niet betekent dat het geen kans van slagen heeft, maar wel moeilijker wordt met veel meer onzekerheden.
niva20 wijzigde dit bericht op 27-08-2024 09:30
1.78% gewijzigd
dinsdag 27 augustus 2024 om 10:22
Dat heb ik allemaal gelezen - het was dan eigenlijk ook een retorische vraag. Maar dan is het doen van aannames over andermans behoeften dus niet handig. Zeker aangezien TO sowieso nogal lijkt te moeten wennen aan andere gezinssituaties dan die zij meegemaakt heeft. Ik hoop dan ook dat ze wat heeft aan de diverse perspectieven hier.Niva20 schreef: ↑27-08-2024 09:22Nee, ze kunnen niet met elkaar praten, hun relatie heeft een paar groeifasen gemist: elkaar leren kennen, genieten van elkaar en mooie ervaringen, bouwen aan vertrouwen, gezamenlijke beslissingen, enz.
Ze zijn meteen als gezin in deze situatie beland met allerlei verantwoordelijkheden, waar ze nog niet aan toe zijn.
Ik denk dat het roeien met de riemen die er zijn, wordt. Wat niet betekent dat het geen kans van slagen heeft, maar wel moeilijker wordt met veel meer onzekerheden.
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
dinsdag 27 augustus 2024 om 11:00
Ik zie TO nergens de kinderen afbranden.Miura schreef: ↑27-08-2024 08:59Je bent pas heel kort met die man samen. Het is echt niet jouw positie om nu als stiefmoeder zijn oudere kinderen af te branden.
Uit alles wat je over ze schrijft blijkt dat je het geen leuke kinderen vindt en daarom wil je niet dat ze bij hun vader komen wonen.
Maar je hebt de kinderen niet te kiezen. Dit zijn zijn kinderen en nogmaals als je een relatie aangaat met iemand met kinderen is dat een package deal.
Misschien reageren de kinderen wel zo afstandelijk omdat ze heel goed voelen dat ze van jou niet helemaal welkom zijn.
Geef ze een eigen kamer, dit is niet alleen jouw huis maar ook het huis van hun vader.
Dan kunnen ze ook op hun eigen kamer gaan hangen in plaats van aan jouw tafel.
En volgens mij doet ze heel hard haar best om ze te leren kennen en een band aan te gaan, maar komt er niets terug.
En dat ze dat niet leuk vindt begrijp ik heel goed.
Wat doet vader eigenlijk om de band tussen de kinderen en zijn huidige vrouw te laten ontstaan? En het volwassen kind?
Vreemden dienen je huis hangen zou ik echt heel naar vinden, en dat is nu gewoon wel het geval.
dinsdag 27 augustus 2024 om 11:00
Ja dat klopt het is een nieuwe situatie waar ze inzit. Zoals ik het zie heeft ze te maken gekregen met:canis-felis schreef: ↑27-08-2024 10:22Dat heb ik allemaal gelezen - het was dan eigenlijk ook een retorische vraag. Maar dan is het doen van aannames over andermans behoeften dus niet handig. Zeker aangezien TO sowieso nogal lijkt te moeten wennen aan andere gezinssituaties dan die zij meegemaakt heeft. Ik hoop dan ook dat ze wat heeft aan de diverse perspectieven hier.
eerste teleurstellingen in relatie, zwangerschap, verhuizing, wennen aan het nieuw huis en andere fase van relatie, haar eerste moederschap. Naar mijn idee en zoals ik haar lees, geen ruimte om nog eens de kinderen van haar man op te moeten vangen in het huis waar ze nog moet wennen met haar baby. Einde van de zwangerschapsverlof komt in zicht. Alsmede alles wat te maken heeft met het opvang van haar kind wanneer ze naar het werk moet. Dat zijn geen makkelijke beslissingen.
En dan nog zoals ik het lees krijgt ze geen steun van haar partner. Die heeft zijn eigen manier om hiermee om te gaan.
Het zou makkelijker zijn als zij en haar partner op één lijn zouden zijn en elkaar beter konden begrijpen en beter wisten wat ze van elkaar nodig hebben.
Er is veel werk aan de winkel.
Ja ik hoop ook dat ze iets aan diverse perspectieven heeft, maar vooral de reacties niet persoonlijk opneemt.
Mensen reageren vanuit eigen perspectieven en (soms pijnlijke) ervaringen wat hard en veroordelend klinkt.
niva20 wijzigde dit bericht op 27-08-2024 11:51
1.44% gewijzigd
dinsdag 27 augustus 2024 om 11:02
TO is zzp'er dus als ik het goed begrijp gaat zij gewoon buiten de tijden van vriend om werken. Ideaal, denkt ze. Totdat ze in een burn out zit straks omdat ze ofwel voor kind aan het zorgen is ofwel aan het werken is.
Het is een heel onverstandige keuze, hopelijk houdt ze deze waarschuwing in haar achterhoofd als ze straks merkt dat ze niet meer aan rust toekomt.
dinsdag 27 augustus 2024 om 11:10
Dit sowieso! Hoe de relatie en de gezinssamenstelling er ook uit ziet!S-Groot schreef: ↑27-08-2024 11:02TO is zzp'er dus als ik het goed begrijp gaat zij gewoon buiten de tijden van vriend om werken. Ideaal, denkt ze. Totdat ze in een burn out zit straks omdat ze ofwel voor kind aan het zorgen is ofwel aan het werken is.
Het is een heel onverstandige keuze, hopelijk houdt ze deze waarschuwing in haar achterhoofd als ze straks merkt dat ze niet meer aan rust toekomt.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
