Knipperlichtrelatie afgelopen.

28-04-2020 10:03 29 berichten
Alle reacties Link kopieren
Goedemorgen allemaal.
Na bijna 10 jaar (Ik ben in de 50) is mijn lat relatie na meerdere keren stoppen en weer starten definitief afgelopen.
Het was dus echt een knipperlichtrelatie.
Maar jee, wat is dit moeilijk en verdrietig...het is gestrand op onze verschillende stijlen van communicatie. Verkeerde interactie...En gemis in vertrouwen in slagen van de relatie/elkaar wat volgens mij kwam omdat het meerdere malen gestrand was.
Het had niet met afwezigheid van gevoel en liefde te maken, maar we hebben het niet gered na weer een soort van conflict telefonisch afgelopen week.
Ik heb nog (zoals vaker) relatietherapie voorgesteld om te kijken of we onze ingesleten patronen konden doorbreken met hulp van een derde. Maar helaas...dat wil hij niet en gelooft daar niet in. Hij vindt dat het vanzelf moet gaan En je elkaar moet aan voelen.
We hebben van de week op zeer emotionele wijze afscheid genomen van elkaar. Kunnen niet met en zonder elkaar volgens hem.
Ik wilde nog wel...Ik zou graag ervaringen willen horen van mensen die dit meegemaakt hebben en in een knipperlichtrelatie hebben gezeten. Dat sterkt mij denk ik de komende periode waar ik vreselijk tegenop zie en moet voorkomen dat ik contact ga zoeken.
En ik schrijf dit bericht omdat ik gewoon mijn verhaal kwijt wil.
Sterkte.
Niet zonder elkaar kunnen is onzin. Je kunt zeker wel zonder hem. Nu voel je je rot en verdrietig, dat is naar. Maar dat gevoel slijt ook weer. En dan komt er weer ruimte in je leven. Ruimte voor jezelf en ook ruimte voor een man die bij je past. Waarmee je goed kunt communiceren en een stabiele relatie kunt opbouwen.
Alle reacties Link kopieren
Ja, meegemaakt. Hou ermee op. Echt, dit kost zoveel energie, en je raakt jezelf steeds meer kwijt.
If none of us is prepared to die for freedom, then all of us will die under tyranny.

Alle reacties Link kopieren
En een knuffel :hug: want ik weet ook hoe moeilijk het is los te komen uit zo'n soort relatie.
If none of us is prepared to die for freedom, then all of us will die under tyranny.

"Niet met en niet zonder elkaar" vind ik altijd een beetje een romantische weergave van een relatie met veel gedoe.
Het is natuurlijk ook onzin. Natuurlijk ga je hem missen, natuurlijk gaat het pijn doen maar dat moet je niet verwarren met "niet zonder hem kunne ". Want dat kun je. Je moet er alleen even doorheen.
Alle reacties Link kopieren
Het komt goed voor je, zonder deze relatie. Als het gemis wat slijt, zul je merken dat een leven zonder ruzietjes ook fijn is. Harmonie in je eigen huiskamer.
Alle reacties Link kopieren
Dit is bij uitstek een tijd om je goed op jezelf te kunnen focussen. Lief zijn tegen jezelf en langzaam maar zeker beseffen dat je dit drama kunt missen als kiespijn. :hug:
BROCCOLI IS OOK GEEN SPINAZIE AL IS HET WEL ALLEBEI GROENTE PEJEKA -- S-Meds
Alle reacties Link kopieren
Meegemaakt....
Ik besloot na de breuk met niet in iets nieuws te storten en het verdriet etc volledig toe te laten. Beste beslissing ooit...... Heftige tijd maar opeens besefte ik, het is goed zo...nu kijk ik zo anders terug op die tijd. Dat gun ik jou ook.
Alle reacties Link kopieren
Het probleem met dit soort relaties is dat de dieptepunten heel diep zijn en de hoogtepunten heel hoog. Daardoor werkt het soort van verslavend. En is het extra lastig om los van elkaar te komen. De enige tip die ik je kan geven is afleiding zoeken en zo min mogelijk (liefst helemaal niet) contact met hem zoeken. Bijvoorbeeld ook niet naar zijn Facebook profiel kijken.
madamecannibale wijzigde dit bericht op 03-05-2020 16:11
54.76% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Meegemaakt, gelukkig heb ik het geen 10 jaar laten duren, wel 2,5 jaar. Was erg moeilijk nadien, maandenlang, alle contact verbroken en ben nu zo blij dat ik de stap heb gezet. Al denk ik na bijna een jaar wel elke dag nog eens aan ons maar die gedachten verdring ik dan meteen door aan zijn slechte kanten te denken.
Hou vol!
Alle reacties Link kopieren
Bedankt voor het reageren.
Goed om deze reacties te lezen.
Het maakt me sterk, ik merk dat het sterke gevoel ook heel snel weer wegzakt en het verdriet weer in volle hevigheid komt. Dit kan in 1 minuut elkaar afwisselen....
Ik probeer de mooie dingen die we hadden bewust in mijn gedachten te verdringen door de mindere kanten die er de laatste maanden waren, maar het voelt zo zuur dat we allebei zo graag wilden en het niet gelukt is.
Madamecannibale; wat bedoel je met geen keuze is ook een keuze in dit verband?
Alle reacties Link kopieren
Madalecannibale in het eerste deel van je bijdrage beschrijf je het heel goed hoor. De hoogtepunten van onze relatie, die er zeker veel en vaak waren, waren zo ongelooflijk hoog dat ik vrees dit nooit meer met iemand mee te zullen maken. Had ik ook nog nooit meegemaakt. En dat zei ook mijn ex vaak, dat hij het nog nooit met iemand zo goed had gehad en we zijn beide van middelbare leeftijd.
Maar hetzelfde geldt voor de diepe, diepe dalen. Had ik nooit meegemaakt en wil ik ook nooit meer meemaken.
Maar daarvoor die hoogtepunten opgeven is toch wel een heel hoge prijs.
Alle reacties Link kopieren
als mijn partner zou zeggen dat hij geen therapie wil terwijl we anders uit elkaar zouden dreigen te gaan dan zou ik;
weten dat hij niet genoeg om mij en/of de relatie geeft
weten dat hij van het passieve soort is en daar geef ik zelf niet zo veel om
Lorem Ipsum
Alle reacties Link kopieren
merle123 schreef:
28-04-2020 17:04
madamecannibale; wat bedoel je met geen keuze is ook een keuze in dit verband?
Een beetje lastig uit te leggen omdat ik de situatie misschien iets te veel vergelijk met de relatie waarin ik toen zat. Ik doelde vooral op het stuk waar je zegt:

“...het is gestrand op onze verschillende stijlen van communicatie. Verkeerde interactie...En gemis in vertrouwen in slagen van de relatie/elkaar wat volgens mij kwam omdat het meerdere malen gestrand was.
Het had niet met afwezigheid van gevoel en liefde te maken”

Ik vind dat erg herkenbaar, vooral het gemis aan vertrouwen in de relatie ook al zat het met de liefde wel goed. Door er niet volledig voor te gaan en 100% te vertrouwen dat het wel goed komt samen kies je eigenlijk niet echt voor elkaar.

Voor mij is het opgeven van de dieptepunten ook een erg grote prijs geweest. Ook al was de situatie misschien wat anders waarin ik zat. Voor mijn gevoel was ik op zoek naar een ander type persoon. Iemand met wie de communicatie gemakkelijker ging, met wie ik meer zou kunnen ouwehoeren, iemand die meer outgoing was. Zoiets maak ik ook op uit jouw verhaal, maar misschien lees ik dat helemaal verkeerd.
Alle reacties Link kopieren
merle123 schreef:
28-04-2020 10:03

Na bijna 10 jaar (Ik ben in de 50) is mijn lat relatie na meerdere keren stoppen en weer starten definitief afgelopen.

het is gestrand op onze verschillende stijlen van communicatie. Verkeerde interactie...En gemis in vertrouwen in slagen van de relatie/elkaar wat volgens mij kwam omdat het meerdere malen gestrand was.
Het had niet met afwezigheid van gevoel en liefde te maken, maar we hebben het niet gered na weer een soort van conflict telefonisch afgelopen week.

Euh? Volgens mij draai jij oorzaak en gevolg flink om. De eerste keer dat het uitgaat is er op/voor dat moment al geen vertrouwen in het slagen van de relatie, anders was het immers niet uit. Dus dat gemis aan vertrouwen komt niet dóór het steeds stranden maar het is andersom.
Alle reacties Link kopieren
Ik snap wat je bedoelt, maar vertrouwen kreeg steeds weer een deuk erbij nadat er een eind aan was gemaakt. Ik was steeds heel blij als we weer bij elkaar kwamen, maar de basis voelde aangetast. Die deuk zat er nog. Dacht vaak : hij maakt het toch weer uit . Het wezenlijke probleem was er ook nog, en we vervielen in oude patronen.
Ik probeer me steeds voor te houden dat het beter is zo, maar het is zo moeilijk.
Ben er erg mee bezig.
Alle reacties Link kopieren
Ik haal dit even naar boven met mijn eigen reactie.
Weken verder en nog zo moeilijk..
Voel me leeg , kaal en vaak verdrietig.
Helemaal geen contact meer gehad en dat na 10 jaar een relatie, zo koud.
Ik voel de neiging steeds opkomen om een bericht te sturen maar ben ook bang voor de reactie (of geen reactie).
Hoe kan ik loskomen hiervan, het gekke is dat ik weet dat ik moet loskomen van deze gedachten en van hem maar tegelijkertijd wil ik dit juist niet.
Ik mis verbinding, die ik eigenlijk ook al miste in de relatie de laatste tijd en waar ik zo naar op zoek was...Dat voelt ook al zo raar en dubbel.
Ingewikkeld dus, herkent iemand deze gevoelens en hoe ben je daarmee omgegaan na de relatiebreuk?
Alle reacties Link kopieren
Ja hoor, absoluut herkenning en heel normaal. Geef het minstens een jaar.
Dan ga je plots beseffen dat er al dagen zijn dat je er helemaal niet meer mee bezig bent.
Sterkte!
Alle reacties Link kopieren
Iets nieuws doen helpt met het afrekenen met iets ouds

Probeer dus een cursus, een hobby of taal.... iets waar je blij van wordt en mee investeert in jezelf, waardoor je jezelf afleid en trots op jezelf voelt.

Je kunt het!
Lorem Ipsum
Alle reacties Link kopieren
Wat doe je actief om je beter te voelen? Wat zou je kunnen helpen om je beter te voelen? Zijn er dingen die je door/met hem niet kon doen, maar die je nu wel kunt doen? Maak daar eens een lijstje van.
BROCCOLI IS OOK GEEN SPINAZIE AL IS HET WEL ALLEBEI GROENTE PEJEKA -- S-Meds
Alle reacties Link kopieren
In je gedachten haal je steeds de mooie dingen boven, maar denk ook aan alle ellende en stress die het met zich mee bracht. Maak een lijst met punten waarom het niet werkte. Zoek en accepteer absoluut geen contact, hoe moeilijk ook. Je komt hier uit, maar het kost tijd. Maak je eigen leven leuk, dat helpt echt. Jij bent het namelijk zelf die jou gelukkig kan maken, als een ander dit moet doen, dan zit er iets nog niet goed in je zelf.
Alle reacties Link kopieren
Een lijstje met negatieve punten had ik al gemaakt, maar ik krijg steeds flashbacks van alles wat wel mooi was. Het vervelende is dat we dezelfde liefhebberijen/hobby's hadden.
Dat laatste punt wat je noemt is wel een ding LaCasa; ik denk dat ik mijn geluk uit de relatie (uit hem) haalde, ondanks dat ik naast de relatie wel een leven had. Ik heb het gevoel dat ik veel met hem heb meebewogen en afhankelijk was en ben mezelf nu kwijt en ik voel mij onderuit gegaan.
Weet echt nog niet hoe ik verder moet.
Klinkt vrij dramatisch als ik dit zo typ..
Om me beter te voelen zoek ik afleiding en ben veel van huis. Maar ook daar komt een end aan, ik zal ook thuis me beter moeten gaan voelen (alleen)..
Alle reacties Link kopieren
Goed zo! Je moet toch echt proberen alleen ook gelukkig te zijn en leren genieten van kleine dingen die je alleen meemaakt. Geloof me het komt goed. Ik ben wel dan een man, maar heb het zelf ook meegemaakt. De liefde was er, maar voor de rest rammelde er veel aan de relatie. Knipperlicht, op een gegeven moment voor mijn kinderen en mijzelf gekozen. En dat is moeilijk als er nog gevoelens zijn.
Alle reacties Link kopieren
Oei, ik heb geschreven in dit topic.
Mijn knipperlicht is na 3 jaar uit elkaar weer terug.

In die drie jaar echt in het verdriet gedoken.....maar dan ook echt...niet weggedronken niet weggegeten of weggedate. ....gewoon ondergaan.

Nu is hij weer terug.....ik houd van hem en het lijkt een stuk beter te gaan
mocht het niet lukken weet ik dat ik me prima red alleen....
Alle reacties Link kopieren
feniks02 schreef:
11-06-2020 20:11
Oei, ik heb geschreven in dit topic.
Mijn knipperlicht is na 3 jaar uit elkaar weer terug.

In die drie jaar echt in het verdriet gedoken.....maar dan ook echt...niet weggedronken niet weggegeten of weggedate. ....gewoon ondergaan.

Nu is hij weer terug.....ik houd van hem en het lijkt een stuk beter te gaan
mocht het niet lukken weet ik dat ik me prima red alleen....
Beide geen nieuwe relatie gehad in de tussentijd? Ben je niet bang dat het verloren vertrouwen van al die keren dat het stopte terugkomt?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven