Relaties
alle pijlers
Laatste topic wat ik graag met jullie wil delen
zondag 29 mei 2022 om 23:04
Beste lezers,
Na jaren van topic’s openen en vragen en ambulante hulp vanuit Zintri is het steeds slechter gegaan met mij. Grotendeels door de thuissituatie, maar ook door Sander die in het korte verleden weer contact had opgenomen om weer vrienden te worden en dan opeens toch niet wilde en bedreigde en allerlei nare dingen zei.
Nadat het contact afgelopen was met Sander wilde ik het treinreizen weer oppakken. Ik hou van treinreizen en wil het liefst elke stad van Nederland met de trein een keer bezoeken. Eerste dag ging ik naar Vlissingen, dat was lekker, ook weg van huis. De volgende dag wilde ik toch nog een keer naar Deventer. 1 dagje Deventer werd vervolgens elke dag naar Deventer, herinneringen ophalen van toen, niet zozeer om Sander, maar de gevoelens die hij bij mij had opgewekt. Toen is er op een of andere manier steeds meer tot me doorgedrongen dat ik hier mijn eeuwige rust wilde nemen. Ik heb toen in die 5 weken iemand opgezocht die mij heroïne zou willen verkopen en met een overdosis heroïne zou ik dan eindelijk van mijn onrustige leven en mijn onrustige gedachtes afzijn. Ook nog op een plek met mooie gevoelens die ik toentertijd had.
Helaas is het niet zover gekomen want thuis is er op 6 mei het één en ander gebeurd waardoor mijn begeleidster met spoed naar mij moest komen. Thuis konden we het niet bespreken en mijn ouders waren helemaal niet te spreken dat mijn begeleidster thuis kwam. Ondertussen wist mijn begeleidster ook van mijn plan af en dat ik zovaak naar Deventer reisde. Zij heeft mij toen die dag aangemeld bij de crisisdienst van het GGZ en ik ben inmiddels een paar weken opgenomen in een gesloten afdeling. Er wordt gekeken naar begeleid wonen door heel het land, als ik maar een eigen huisje heb. Verder is er ook een melding gemaakt bij Veilig Thuis en mag ik niet meer terug naar huis. Hier op de opname probeer ik mijn rust te pakken en alles te verwerken van de afgelopen weken van voor ik werd opgenomen.
Helaas is de gedachte aan de dood er nog steeds en mag ik tegen mijn zin in niet naar buiten. Alleen onder begeleiding voor een paar minuten. Ik wil iedereen bedanken die geantwoord heeft laatste jaren op mijn topics en met mij mee heeft gedacht en misschien is dit voor nu ook de beste oplossing en krijg ik later alsnog rust als ik een eigen huisje heb en mijn leven weer kan opbouwen.
Na jaren van topic’s openen en vragen en ambulante hulp vanuit Zintri is het steeds slechter gegaan met mij. Grotendeels door de thuissituatie, maar ook door Sander die in het korte verleden weer contact had opgenomen om weer vrienden te worden en dan opeens toch niet wilde en bedreigde en allerlei nare dingen zei.
Nadat het contact afgelopen was met Sander wilde ik het treinreizen weer oppakken. Ik hou van treinreizen en wil het liefst elke stad van Nederland met de trein een keer bezoeken. Eerste dag ging ik naar Vlissingen, dat was lekker, ook weg van huis. De volgende dag wilde ik toch nog een keer naar Deventer. 1 dagje Deventer werd vervolgens elke dag naar Deventer, herinneringen ophalen van toen, niet zozeer om Sander, maar de gevoelens die hij bij mij had opgewekt. Toen is er op een of andere manier steeds meer tot me doorgedrongen dat ik hier mijn eeuwige rust wilde nemen. Ik heb toen in die 5 weken iemand opgezocht die mij heroïne zou willen verkopen en met een overdosis heroïne zou ik dan eindelijk van mijn onrustige leven en mijn onrustige gedachtes afzijn. Ook nog op een plek met mooie gevoelens die ik toentertijd had.
Helaas is het niet zover gekomen want thuis is er op 6 mei het één en ander gebeurd waardoor mijn begeleidster met spoed naar mij moest komen. Thuis konden we het niet bespreken en mijn ouders waren helemaal niet te spreken dat mijn begeleidster thuis kwam. Ondertussen wist mijn begeleidster ook van mijn plan af en dat ik zovaak naar Deventer reisde. Zij heeft mij toen die dag aangemeld bij de crisisdienst van het GGZ en ik ben inmiddels een paar weken opgenomen in een gesloten afdeling. Er wordt gekeken naar begeleid wonen door heel het land, als ik maar een eigen huisje heb. Verder is er ook een melding gemaakt bij Veilig Thuis en mag ik niet meer terug naar huis. Hier op de opname probeer ik mijn rust te pakken en alles te verwerken van de afgelopen weken van voor ik werd opgenomen.
Helaas is de gedachte aan de dood er nog steeds en mag ik tegen mijn zin in niet naar buiten. Alleen onder begeleiding voor een paar minuten. Ik wil iedereen bedanken die geantwoord heeft laatste jaren op mijn topics en met mij mee heeft gedacht en misschien is dit voor nu ook de beste oplossing en krijg ik later alsnog rust als ik een eigen huisje heb en mijn leven weer kan opbouwen.
zondag 11 september 2022 om 22:13
Hallo allemaal, mijn excuses voor de late respons.
Ik was in juli opgenomen op de PAAZ afdeling van het Bravis ziekenhuis. Ze hadden van tevoren al aangegeven dat het programma bestaat uit veel activiteiten en veel sociaal contact. Het programma was van 07.00 tot 21:00. Onlangs dat heb ik er 1,5 week geprobeerd. Helaas lukte het niet met mijn autisme om het programma mee te volgen met een groep van 12 mensen. Het was ook een zeer strikte programma waarbij je om 07.00 werd gewekt en de hele activiteiten mee moest doen. Was er een activiteit en je was niet aanwezig kwamen ze naar je kamer om je op te halen om toch mee te doen. Het was daar vooral moeten moeten moeten en ik werd als het ware een groep ingedrukt. De mensen in de groep waren super aardig, daar niet van. Maar ik kon gewoon het programma niet volgen. Ik was door de activiteiten die je met een groep moest doen de hele dag overprikkeld waardoor ik 's avonds gespannen het bed inging. Daardoor sliep ik laat maar werd ik toch gewekt om 07.00. Door al dat moeten en overprikkeling heb ik besloten om vrijwillig ontslag te nemen en ben toen weer teruggegaan naar mijn zusjes huis.
De psychiater in het ziekenhuis heeft wel in de tussentijd de Citalopram verhoogt van 20 naar 40 mg. En ik ben van de Lorazepam en Oxazepam afgekickt. Alleen diazepam gebruik ik nu nog 4x 10 mg.
De verhoging van de Citalopram heeft de scherpe kanten vanaf gehaald. Ik heb niet meer echt dat vluchten, springen, rennen etc. De depressieve gevoelens, geen zin in het leven en vooral de dwanggedachte om toch weer naar Deventer te gaan zijn aanwezig.
Mijn familie houdt mij als het ware in het oog en vanuit de begeleiding zeggen ze dat het naar Deventer gaan toegeven is aan de dwanggedachte en het in mijn geval zeer gevaarlijk (suïcidaal) kan worden. Als ik zo met iemand erover heb en hij verteld dit, dan gaat de dwang ook weg. Na een tijdje dan komen er weer gevoelens van, als ik één keer ga wat kan het kwaad, Deventer is gewoon een stad, het is geen hel ofzo etc etc. Dan moet ik met iemand weer in gesprek en dan ebt het weer weg.
Ik was in juli opgenomen op de PAAZ afdeling van het Bravis ziekenhuis. Ze hadden van tevoren al aangegeven dat het programma bestaat uit veel activiteiten en veel sociaal contact. Het programma was van 07.00 tot 21:00. Onlangs dat heb ik er 1,5 week geprobeerd. Helaas lukte het niet met mijn autisme om het programma mee te volgen met een groep van 12 mensen. Het was ook een zeer strikte programma waarbij je om 07.00 werd gewekt en de hele activiteiten mee moest doen. Was er een activiteit en je was niet aanwezig kwamen ze naar je kamer om je op te halen om toch mee te doen. Het was daar vooral moeten moeten moeten en ik werd als het ware een groep ingedrukt. De mensen in de groep waren super aardig, daar niet van. Maar ik kon gewoon het programma niet volgen. Ik was door de activiteiten die je met een groep moest doen de hele dag overprikkeld waardoor ik 's avonds gespannen het bed inging. Daardoor sliep ik laat maar werd ik toch gewekt om 07.00. Door al dat moeten en overprikkeling heb ik besloten om vrijwillig ontslag te nemen en ben toen weer teruggegaan naar mijn zusjes huis.
De psychiater in het ziekenhuis heeft wel in de tussentijd de Citalopram verhoogt van 20 naar 40 mg. En ik ben van de Lorazepam en Oxazepam afgekickt. Alleen diazepam gebruik ik nu nog 4x 10 mg.
De verhoging van de Citalopram heeft de scherpe kanten vanaf gehaald. Ik heb niet meer echt dat vluchten, springen, rennen etc. De depressieve gevoelens, geen zin in het leven en vooral de dwanggedachte om toch weer naar Deventer te gaan zijn aanwezig.
Mijn familie houdt mij als het ware in het oog en vanuit de begeleiding zeggen ze dat het naar Deventer gaan toegeven is aan de dwanggedachte en het in mijn geval zeer gevaarlijk (suïcidaal) kan worden. Als ik zo met iemand erover heb en hij verteld dit, dan gaat de dwang ook weg. Na een tijdje dan komen er weer gevoelens van, als ik één keer ga wat kan het kwaad, Deventer is gewoon een stad, het is geen hel ofzo etc etc. Dan moet ik met iemand weer in gesprek en dan ebt het weer weg.
maandag 12 september 2022 om 10:22
Wat goed om van je te horen Eric!
En wat knap dat je bent afgekickt van de lorazepam en de oxazepam. Wel jammer dat het niet goed ging op de PAAZ. Dat klinkt inderdaad als behoorlijk intensief.
Fijn dat je bij je zusje terecht kon, maar hoe gaat het nu verder qua begeleiding? Is er zicht op begeleid wonen of iets anders?
En wat knap dat je bent afgekickt van de lorazepam en de oxazepam. Wel jammer dat het niet goed ging op de PAAZ. Dat klinkt inderdaad als behoorlijk intensief.
Fijn dat je bij je zusje terecht kon, maar hoe gaat het nu verder qua begeleiding? Is er zicht op begeleid wonen of iets anders?
dinsdag 13 september 2022 om 04:32
Hey Eric,
Blij zulk goed nieuws van je te horen.
Afgekickt van zoveel pammen.
Goed nieuws man!
Ik ben écht blij voor je
Klinkt als de goede weg. Al was de PAAZ misschien niet de uiteindelijke oplossing, volgens mij heeft het je wel een hoop gebracht.
Wat goed dat je nu leert dat als je over je dwanggedachtes praat, ze minder worden.
Het zijn maar gedachtes hè.
I keep saying that.
Wij zijn er voor je als je ze kwijt wilt.
Post whenever you like.
Echt Eric. Zovelen geven om jou op dit forum. Wij zijn niet je redders, maar er is altijd wel iemand die naar je luistert en als niemand online is, is er de volgende dag wel iemand. Dus blijf schrijven, OK?
Beloof dat.
We denken aan je en je kunt niet gemist worden.
Ik kijk uit naar de dag dat je een fijne plek hebt gevonden. Waar de prikkels minimaal zijn. Nog even geduld.
Je bent hard bezig aan een voor jou goede toekomst.
Laat je ons weten hoe het verder gaat?
Keep the spirit Eric!
Blij zulk goed nieuws van je te horen.
Afgekickt van zoveel pammen.
Goed nieuws man!
Ik ben écht blij voor je
Klinkt als de goede weg. Al was de PAAZ misschien niet de uiteindelijke oplossing, volgens mij heeft het je wel een hoop gebracht.
Wat goed dat je nu leert dat als je over je dwanggedachtes praat, ze minder worden.
Het zijn maar gedachtes hè.
I keep saying that.
Wij zijn er voor je als je ze kwijt wilt.
Post whenever you like.
Echt Eric. Zovelen geven om jou op dit forum. Wij zijn niet je redders, maar er is altijd wel iemand die naar je luistert en als niemand online is, is er de volgende dag wel iemand. Dus blijf schrijven, OK?
Beloof dat.
We denken aan je en je kunt niet gemist worden.
Ik kijk uit naar de dag dat je een fijne plek hebt gevonden. Waar de prikkels minimaal zijn. Nog even geduld.
Je bent hard bezig aan een voor jou goede toekomst.
Laat je ons weten hoe het verder gaat?
Keep the spirit Eric!
Hier sta ik, ik kan niet anders (zonder legpuzzels)
dinsdag 13 september 2022 om 14:43
Wat fijn om te horen dat er via internet nog mensen zijn die om mij geven! Heel erg bedankt voor jullie fijne en lieve berichten!
Gisteren heb ik getekend voor een studio in Roosendaal. Het is wel beschermd wonen. Verder heb ik een eigen wc/douche en keuken. Ik hoef alleen een huur te betalen en daar zitten alle kosten inbegrepen. Verder geven ze daar en bij Zintri ook aan dat dit echt mijn plekje wordt en ik mijn leven mag invullen en dat de begeleiding daarbij aansluit. En zowel de plek waar ik ga wonen als Zintri zeggen dat het geen plek is zoals een crisisdienst of bij de PAAZ afdeling in het ziekenhuis, waarbij je verplicht mee moest doen met dingen. Het is mijn studio en de medebewoners leven hun eigen leven. Ze gaan mij verder ook helpen met het zelfstandiger worden met koken en badkamer schoonmaken etc. Ik ben met mijn zusjes al aan het kijken voor meubels en gordijnen.
Ze hebben wel meerdere keren aangegeven dat ik ten alle tijde moet aangeven waar ik naartoe ga en wat ik daar ga doen. En waarschijnlijk gaan ze ook een tijdslimiet zetten als ik buiten ben, zodat ik niet dwangmatig toch heen en weer kan reizen naar Deventer. De tijdslimiet zal 1 uur zijn. En naar Deventer gaan is al 2 uur heenweg. Dus ze gaven bij het beschermd wonen ook aan dat ik nog vóór ik in Deventer ben ze het daar al door zullen hebben. Hierin zijn ze wel erg streng, en terecht ze weten tenslotte dat ik 5 weken doordeweeks steeds naar Deventer ben geweest en 2 keer gevlucht ben om daar zelfmoord te plegen.
Voor behandeling zal ik bij GGZ komen. Omdat het GGZ in Roosendaal niet valt onder mijn regio moet ik eerst ingeschreven staan bij gemeente Roosendaal voordat ze mij in de wachtlijst zetten. Dus behandeling komt ook eindelijk!
Ik hoop vooral dat ik het hele verhaal met Deventer en thuissituatie kan afsluiten en vooruit kan kijken met een positieve blik.
Gisteren heb ik getekend voor een studio in Roosendaal. Het is wel beschermd wonen. Verder heb ik een eigen wc/douche en keuken. Ik hoef alleen een huur te betalen en daar zitten alle kosten inbegrepen. Verder geven ze daar en bij Zintri ook aan dat dit echt mijn plekje wordt en ik mijn leven mag invullen en dat de begeleiding daarbij aansluit. En zowel de plek waar ik ga wonen als Zintri zeggen dat het geen plek is zoals een crisisdienst of bij de PAAZ afdeling in het ziekenhuis, waarbij je verplicht mee moest doen met dingen. Het is mijn studio en de medebewoners leven hun eigen leven. Ze gaan mij verder ook helpen met het zelfstandiger worden met koken en badkamer schoonmaken etc. Ik ben met mijn zusjes al aan het kijken voor meubels en gordijnen.
Ze hebben wel meerdere keren aangegeven dat ik ten alle tijde moet aangeven waar ik naartoe ga en wat ik daar ga doen. En waarschijnlijk gaan ze ook een tijdslimiet zetten als ik buiten ben, zodat ik niet dwangmatig toch heen en weer kan reizen naar Deventer. De tijdslimiet zal 1 uur zijn. En naar Deventer gaan is al 2 uur heenweg. Dus ze gaven bij het beschermd wonen ook aan dat ik nog vóór ik in Deventer ben ze het daar al door zullen hebben. Hierin zijn ze wel erg streng, en terecht ze weten tenslotte dat ik 5 weken doordeweeks steeds naar Deventer ben geweest en 2 keer gevlucht ben om daar zelfmoord te plegen.
Voor behandeling zal ik bij GGZ komen. Omdat het GGZ in Roosendaal niet valt onder mijn regio moet ik eerst ingeschreven staan bij gemeente Roosendaal voordat ze mij in de wachtlijst zetten. Dus behandeling komt ook eindelijk!
Ik hoop vooral dat ik het hele verhaal met Deventer en thuissituatie kan afsluiten en vooruit kan kijken met een positieve blik.
dinsdag 13 september 2022 om 19:12
dinsdag 13 september 2022 om 21:14
Bedankt voor de felicitaties. Ik zal zeker blijven schrijven ook als het zeer goed/slecht gaat. Ik vind het heel fijn dat er mensen hier zijn die mij begrijpen en lieve dingen zeggen zonder dat ik ze ken of bang hoef te zijn dat ze iets van mij willen.
Inmiddels hebben we een bank, eettafel en een bed met matras en lattenbodem. De basic dingen zijn er. Vanuit dit ga ik mijn studio verder inrichten (ivm beperkt budget). Alles heb ik zelf gekocht en niks geleend of cadeau aangenomen.
Ik hoor van mijn zusjes dat mijn vader de huis wil inrichten en het wil financieren met de voorwaarde dat hij dan ook af en toe kan komen slapen/wonen paar dagen. Ondanks dat ik meerdere keren dat heb afgewezen en aangegeven heb dat het niet mag blijft hij mijn zusjes aangeven dat ze het aan mij moeten doorgeven.
Hij heeft zelf aangegeven dat als hij financieel alles betaald mijn studio er veel luxer en mooier eruit zou zien dan dat het nu is met de spullen van de kringloop.
Ik merk wel dat hij mij een soort armoedig mens probeert in te praten. Hoe kan ik het hem duidelijk maken dat hij moet stoppen om zich te blijven bemoeien met mijn studio?
Inmiddels hebben we een bank, eettafel en een bed met matras en lattenbodem. De basic dingen zijn er. Vanuit dit ga ik mijn studio verder inrichten (ivm beperkt budget). Alles heb ik zelf gekocht en niks geleend of cadeau aangenomen.
Ik hoor van mijn zusjes dat mijn vader de huis wil inrichten en het wil financieren met de voorwaarde dat hij dan ook af en toe kan komen slapen/wonen paar dagen. Ondanks dat ik meerdere keren dat heb afgewezen en aangegeven heb dat het niet mag blijft hij mijn zusjes aangeven dat ze het aan mij moeten doorgeven.
Hij heeft zelf aangegeven dat als hij financieel alles betaald mijn studio er veel luxer en mooier eruit zou zien dan dat het nu is met de spullen van de kringloop.
Ik merk wel dat hij mij een soort armoedig mens probeert in te praten. Hoe kan ik het hem duidelijk maken dat hij moet stoppen om zich te blijven bemoeien met mijn studio?
woensdag 14 september 2022 om 04:26
Eric, ik heb ook zo’n moeder. Zo zijn ouders nu eenmaal. Vertel je pa dat je zijn aanbod zeer op prijs stelt, maar geen verblijfplaats op verzoek bent.
F*ck luxe!
Mijn halve huis is louter van de spullenhulp
Nee, je kent ‘ons’ niet en we hoeven ook niets van je. Ik heb je hier alleen leren kennen als een persoon die nogal intelligent is en met de nodige issues kampt.
Ooit gehoord van het ‘ik vreemd’ maken van je probleem/diagnose/classifisering in de DSM IV/V?
Dat wil zeggen: Jij BENT niet eric1993 met een stoornis in het autistisch spectrum, dwangedachten en/of diverse trauma’s.
Je bent in de eerste plaats eric1993, die weliswaar wat mankeert, maar wie niet?
En dus moet je naar mijn mening doorgaan met het goede pad waarop je je bevindt. Het klinkt écht goed. Keep the spirit.
In de praktijk lijk ik het schoolvoorbeeld van de succesvolle, hoogopgeleide alleenstaande ouder. Mijn kind doet het momenteel uitstekend in 3 VWO. Is sociaal, gelukkig en onderneemt van alles.
Maar denk je dat dit eenvoudig was? Natuurlijk niet.
Ik heb het heel zwaar gehad. Mag zeggen dat ik net zulke donkere gedachten als jij gehad heb. Wat ik overigens nooit op het forum gedeeld heb. Ik voelde daar geen aanleiding toe.
Maar ook ik heb mijn ‘Deventer’ case. Ik droom/denk er nog geregeld van/aan. Kan tot op heden nog steeds het ‘waarom’ niet begrijpen. En zal dat waarschijnlijk nooit kunnen. En dat is maar goed ook.
Want het is een verschrikkelijke eikel. Bladergoud aan de buitenkant. Extreem verrot van binnen. Dat soort mensen veranderen nooit en zijn jouw verdriet niet waard.
Inmiddels heb ik een partner die wél om mij geeft. Al vind ik dat nog wat eng.
Ik wens je zoveel goeds lieve eric1993. Step by step. Zo goed bezig nou. Keep the spirit! En zo’n begaafd schrijver.
Ik draai je nek om als je stopt met posten
Hoop je snel weer te lezen.
F*ck luxe!
Mijn halve huis is louter van de spullenhulp
Nee, je kent ‘ons’ niet en we hoeven ook niets van je. Ik heb je hier alleen leren kennen als een persoon die nogal intelligent is en met de nodige issues kampt.
Ooit gehoord van het ‘ik vreemd’ maken van je probleem/diagnose/classifisering in de DSM IV/V?
Dat wil zeggen: Jij BENT niet eric1993 met een stoornis in het autistisch spectrum, dwangedachten en/of diverse trauma’s.
Je bent in de eerste plaats eric1993, die weliswaar wat mankeert, maar wie niet?
En dus moet je naar mijn mening doorgaan met het goede pad waarop je je bevindt. Het klinkt écht goed. Keep the spirit.
In de praktijk lijk ik het schoolvoorbeeld van de succesvolle, hoogopgeleide alleenstaande ouder. Mijn kind doet het momenteel uitstekend in 3 VWO. Is sociaal, gelukkig en onderneemt van alles.
Maar denk je dat dit eenvoudig was? Natuurlijk niet.
Ik heb het heel zwaar gehad. Mag zeggen dat ik net zulke donkere gedachten als jij gehad heb. Wat ik overigens nooit op het forum gedeeld heb. Ik voelde daar geen aanleiding toe.
Maar ook ik heb mijn ‘Deventer’ case. Ik droom/denk er nog geregeld van/aan. Kan tot op heden nog steeds het ‘waarom’ niet begrijpen. En zal dat waarschijnlijk nooit kunnen. En dat is maar goed ook.
Want het is een verschrikkelijke eikel. Bladergoud aan de buitenkant. Extreem verrot van binnen. Dat soort mensen veranderen nooit en zijn jouw verdriet niet waard.
Inmiddels heb ik een partner die wél om mij geeft. Al vind ik dat nog wat eng.
Ik wens je zoveel goeds lieve eric1993. Step by step. Zo goed bezig nou. Keep the spirit! En zo’n begaafd schrijver.
Ik draai je nek om als je stopt met posten
Hoop je snel weer te lezen.
Hier sta ik, ik kan niet anders (zonder legpuzzels)
woensdag 14 september 2022 om 08:50
Ik vind dat altijd zo'n kul. Ik heb een leerstoornis en ASS en daardoor ben ik wie ik ben.Argentovivo schreef: ↑14-09-2022 04:26Eric, ik heb ook zo’n moeder. Zo zijn ouders nu eenmaal. Vertel je pa dat je zijn aanbod zeer op prijs stelt, maar geen verblijfplaats op verzoek bent.
F*ck luxe!
Mijn halve huis is louter van de spullenhulp
Nee, je kent ‘ons’ niet en we hoeven ook niets van je. Ik heb je hier alleen leren kennen als een persoon die nogal intelligent is en met de nodige issues kampt.
Ooit gehoord van het ‘ik vreemd’ maken van je probleem/diagnose/classifisering in de DSM IV/V?
Dat wil zeggen: Jij BENT niet eric1993 met een stoornis in het autistisch spectrum, dwangedachten en/of diverse trauma’s.
Je bent in de eerste plaats eric1993, die weliswaar wat mankeert, maar wie niet?
En dus moet je naar mijn mening doorgaan met het goede pad waarop je je bevindt. Het klinkt écht goed. Keep the spirit.
In de praktijk lijk ik het schoolvoorbeeld van de succesvolle, hoogopgeleide alleenstaande ouder. Mijn kind doet het momenteel uitstekend in 3 VWO. Is sociaal, gelukkig en onderneemt van alles.
Maar denk je dat dit eenvoudig was? Natuurlijk niet.
Ik heb het heel zwaar gehad. Mag zeggen dat ik net zulke donkere gedachten als jij gehad heb. Wat ik overigens nooit op het forum gedeeld heb. Ik voelde daar geen aanleiding toe.
Maar ook ik heb mijn ‘Deventer’ case. Ik droom/denk er nog geregeld van/aan. Kan tot op heden nog steeds het ‘waarom’ niet begrijpen. En zal dat waarschijnlijk nooit kunnen. En dat is maar goed ook.
Want het is een verschrikkelijke eikel. Bladergoud aan de buitenkant. Extreem verrot van binnen. Dat soort mensen veranderen nooit en zijn jouw verdriet niet waard.
Inmiddels heb ik een partner die wél om mij geeft. Al vind ik dat nog wat eng.
Ik wens je zoveel goeds lieve eric1993. Step by step. Zo goed bezig nou. Keep the spirit! En zo’n begaafd schrijver.
Ik draai je nek om als je stopt met posten
Hoop je snel weer te lezen.
Eric, wat fijn een eigen plekje!
Blijf duidelijk naar je vader toe. Blijf je 'nee' herhalen. Lastig hoor. Je doet het goed.
woensdag 14 september 2022 om 14:29
Eric, ik heb je vorige topic destijds ook gelezen, en ik ben blij dat je sindsdien zulke goede stappen hebt gemaakt. Hoe moeilijk het ook is, dit heb je toch maar mooi gedaan.
Wat je vader betreft: heel verstandig om je niet weer afhankelijk te maken van je vader. Hou dat vol! Hopelijk gaat je nieuwe zelfstandigheid je veel goeds opleveren.
En hoe je hem dat duidelijk moet maken? Niet. Gewoon je eigen beslissingen nemen. Hooguit zeg je: dank je, maar ik red me prima zo.
Wat je vader betreft: heel verstandig om je niet weer afhankelijk te maken van je vader. Hou dat vol! Hopelijk gaat je nieuwe zelfstandigheid je veel goeds opleveren.
En hoe je hem dat duidelijk moet maken? Niet. Gewoon je eigen beslissingen nemen. Hooguit zeg je: dank je, maar ik red me prima zo.
zaterdag 24 september 2022 om 20:34
Beste lezers,
Ik wil even weer iets met jullie delen. Het is gelukkig positief. Ik word vanaf maandag officieel een inwoner van Roosendaal. We hebben alle spullen voor mijn huisje en en gaan het morgen met mijn 2 zusjes en zwager in elkaar zetten. Alleen gordijnen mist er nog maar dat is zo te kopen bij een bouwmarkt. Dus aankomende week ben ik officieel een Roosendaler.
Wat mij wel steeds naar beneden haalt of tenminste zo'n gevoel krijg ik, is dat mijn vader regelmatig aan mijn moeder en zusjes zegt dat hij de spullen wil kopen met meubels enzo. Ik heb geen contact met mijn ouders, alles gaat via mijn zusjes. Mijn zusje heeft toen aangegeven dat ik al alle spullen heb, Vader werd toen kwaad en schreeuwde volgens mijn zusje dat hij de spullen wilde kopen. Ik moet van mijn vader de spullen die ik nu heb weg doen en zijn spullen aannemen. Hij heeft zelfs mijn oom gebeld, die betrokken is, dat hij de gang van zaken niet waardeert en het enorm slecht vindt dat ik mijn eigen spullen heb geregeld. Ik hoor bijna dagelijks eigenlijk wel iets vanuit mijn vader gezegd. Ik heb dit aan de zorg coordinator verteld en die denkt aan een contactverbod.
Maar hier raak ik dus wel een beetje van slag. Hij wilt mij niet in huis, Vervolgens wordt ik beschuldigd van dingen die ik niet heb gedaan. En nu zit hij mijn zusjes en mijn ooms te stalken bijna dat HIJ het voor het zeggen heeft. Wat wilt deze man in godsnaam?
Ik wil even weer iets met jullie delen. Het is gelukkig positief. Ik word vanaf maandag officieel een inwoner van Roosendaal. We hebben alle spullen voor mijn huisje en en gaan het morgen met mijn 2 zusjes en zwager in elkaar zetten. Alleen gordijnen mist er nog maar dat is zo te kopen bij een bouwmarkt. Dus aankomende week ben ik officieel een Roosendaler.
Wat mij wel steeds naar beneden haalt of tenminste zo'n gevoel krijg ik, is dat mijn vader regelmatig aan mijn moeder en zusjes zegt dat hij de spullen wil kopen met meubels enzo. Ik heb geen contact met mijn ouders, alles gaat via mijn zusjes. Mijn zusje heeft toen aangegeven dat ik al alle spullen heb, Vader werd toen kwaad en schreeuwde volgens mijn zusje dat hij de spullen wilde kopen. Ik moet van mijn vader de spullen die ik nu heb weg doen en zijn spullen aannemen. Hij heeft zelfs mijn oom gebeld, die betrokken is, dat hij de gang van zaken niet waardeert en het enorm slecht vindt dat ik mijn eigen spullen heb geregeld. Ik hoor bijna dagelijks eigenlijk wel iets vanuit mijn vader gezegd. Ik heb dit aan de zorg coordinator verteld en die denkt aan een contactverbod.
Maar hier raak ik dus wel een beetje van slag. Hij wilt mij niet in huis, Vervolgens wordt ik beschuldigd van dingen die ik niet heb gedaan. En nu zit hij mijn zusjes en mijn ooms te stalken bijna dat HIJ het voor het zeggen heeft. Wat wilt deze man in godsnaam?
zaterdag 24 september 2022 om 23:05
donderdag 20 oktober 2022 om 04:25
Ik begrijp je hoor. Bedoelde het specifiek als positief, maar wellicht in het algemeen wat onhandig uitgedrukt van mij
Hier sta ik, ik kan niet anders (zonder legpuzzels)
donderdag 20 oktober 2022 om 04:33
eric1993 schreef: ↑24-09-2022 20:34Beste lezers,
Ik wil even weer iets met jullie delen. Het is gelukkig positief. Ik word vanaf maandag officieel een inwoner van Roosendaal. We hebben alle spullen voor mijn huisje en en gaan het morgen met mijn 2 zusjes en zwager in elkaar zetten. Alleen gordijnen mist er nog maar dat is zo te kopen bij een bouwmarkt. Dus aankomende week ben ik officieel een Roosendaler.
Wat mij wel steeds naar beneden haalt of tenminste zo'n gevoel krijg ik, is dat mijn vader regelmatig aan mijn moeder en zusjes zegt dat hij de spullen wil kopen met meubels enzo. Ik heb geen contact met mijn ouders, alles gaat via mijn zusjes. Mijn zusje heeft toen aangegeven dat ik al alle spullen heb, Vader werd toen kwaad en schreeuwde volgens mijn zusje dat hij de spullen wilde kopen. Ik moet van mijn vader de spullen die ik nu heb weg doen en zijn spullen aannemen. Hij heeft zelfs mijn oom gebeld, die betrokken is, dat hij de gang van zaken niet waardeert en het enorm slecht vindt dat ik mijn eigen spullen heb geregeld. Ik hoor bijna dagelijks eigenlijk wel iets vanuit mijn vader gezegd. Ik heb dit aan de zorg coordinator verteld en die denkt aan een contactverbod.
Maar hier raak ik dus wel een beetje van slag. Hij wilt mij niet in huis, Vervolgens wordt ik beschuldigd van dingen die ik niet heb gedaan. En nu zit hij mijn zusjes en mijn ooms te stalken bijna dat HIJ het voor het zeggen heeft. Wat wilt deze man in godsnaam?
Zoals ik het lees:
Hij wil zijn eigen onmacht opheffen.
Kan blijkbaar niet zelf op een adequate manier met jou omgaan.
En dus doet hij het zo. Want hij voelt ergens wel verantwoording en/of zijn eigen ego.
Richt je op jezelf Eric.
Goed bezig.
Inmiddels ingericht in Roosendaal?
Fijn van je te horen.
Blijf je posten?
Hier sta ik, ik kan niet anders (zonder legpuzzels)
donderdag 3 november 2022 om 14:46
Beste lezers, een update
Inmmiddels woon ik al een paar weken in Roosendaal. Hier word ik gelukkig met rust gelaten de eerste weken om te wennen. Ze komen ook niet binnenstormen of verplichtingen opleggen zoals dat thuis en bij andere instanties. Tuurlijk zijn er huisregels waaraan je je moet houden, maar dat is echt geen enkel probleem. Mijn rust heb ik gelukkig gevonden en elke avond als ik het bed in ga voelt het heerlijk om lekker in je eigen omgeving studio te zijn met mijn eigen spullen. Ook als ik van buiten kom vind ik het heel leuk om mijn ramen te zien met de gedachte van: "Dat is mijn huis, dat is mijn plek".
Een minder leuk iets is, is dat ik een depressie en dwanggedachtes heb overgehouden aan al het gedoe van afgelopen jaren. Depressie merk ik vooral overdag. Geen zin om te doen, dingen die ik eerst leuk vond, vind ik nu ook wel leuk maar na 5-10 minuten stop ik ermee. Ik was een fanatieke gamer en vond het zeer ontspannen en leuk om uren te gamen. Hier hou ik het niet vol, niet omdat ik het spel niet leuk vind, maar er mist de leukheid of doorzettingsvermogen. Zodra de behandeling begint bij GGZ ga ik eraan werken om weer het daglicht te kunnen zien en echt te genieten van de dingen die ik doe.
Over de dwanggedachte van naar Deventer willen; In het begin ging ik met de trein naar familie, daarbij zag ik ook de trein die naar Zwolle vertrok. In het begin prikkelde het tot ik een keer 10 minuten in die trein ben gestapt om puur dat geluksmoment van toen weer terug te voelen. De trein staat daar doorgaans 10-20 minuten stil. Toen gelijk weer uitgestapt voor de trein wegreed en de trein gepakt naar mijn familie waar ik ook op weg was.
Na dit incident heeft de psychiater echt geadviseerd om voorlopig met klem niet te gaan treinreizen. En het station te vermijden tot de behandeling in ieder geval begint, ik zit nu nog in de intakefase en ze zou het heel zonde vinden als ik nu ik al maanden niet ben geweest ik toch stappen zet en de dwang weer aanwakker. Alcohol mag ik zowel op de woning als van de psychiater en de huisarts niet drinken. Alcohol ontremt en ze maken zich zorgen dat ik dan toch weer in de trein ga zitten en alles opnieuw begint. En daar hou ik mij ook aan.
Mijn vader is nu voor zover ik van mijn zusjes hoor niet blij met de situatie. Ik heb meerdere mensen in de familie gehoord dat hij vroeg om het adres van waar ik verbleef. Adres hebben ze niet gegeven natuurlijk en wel de reden naar gevraagd waarom hij mij adres wilt. Hij gaf als antwoord dat ik zijn boekhouding en administratie moet doen van zijn zaak en hij eist ook dat ik weer meega met boodschappen doen voor de zaak en allerlei andere klusjes.
Dit heb ik van meerdere familieleden gehoord en dat doet wel pijn moet ik eerlijk zeggen. Dat na alles, hij nog steeds doorgaat over zijn kutzaak.
Inmmiddels woon ik al een paar weken in Roosendaal. Hier word ik gelukkig met rust gelaten de eerste weken om te wennen. Ze komen ook niet binnenstormen of verplichtingen opleggen zoals dat thuis en bij andere instanties. Tuurlijk zijn er huisregels waaraan je je moet houden, maar dat is echt geen enkel probleem. Mijn rust heb ik gelukkig gevonden en elke avond als ik het bed in ga voelt het heerlijk om lekker in je eigen omgeving studio te zijn met mijn eigen spullen. Ook als ik van buiten kom vind ik het heel leuk om mijn ramen te zien met de gedachte van: "Dat is mijn huis, dat is mijn plek".
Een minder leuk iets is, is dat ik een depressie en dwanggedachtes heb overgehouden aan al het gedoe van afgelopen jaren. Depressie merk ik vooral overdag. Geen zin om te doen, dingen die ik eerst leuk vond, vind ik nu ook wel leuk maar na 5-10 minuten stop ik ermee. Ik was een fanatieke gamer en vond het zeer ontspannen en leuk om uren te gamen. Hier hou ik het niet vol, niet omdat ik het spel niet leuk vind, maar er mist de leukheid of doorzettingsvermogen. Zodra de behandeling begint bij GGZ ga ik eraan werken om weer het daglicht te kunnen zien en echt te genieten van de dingen die ik doe.
Over de dwanggedachte van naar Deventer willen; In het begin ging ik met de trein naar familie, daarbij zag ik ook de trein die naar Zwolle vertrok. In het begin prikkelde het tot ik een keer 10 minuten in die trein ben gestapt om puur dat geluksmoment van toen weer terug te voelen. De trein staat daar doorgaans 10-20 minuten stil. Toen gelijk weer uitgestapt voor de trein wegreed en de trein gepakt naar mijn familie waar ik ook op weg was.
Na dit incident heeft de psychiater echt geadviseerd om voorlopig met klem niet te gaan treinreizen. En het station te vermijden tot de behandeling in ieder geval begint, ik zit nu nog in de intakefase en ze zou het heel zonde vinden als ik nu ik al maanden niet ben geweest ik toch stappen zet en de dwang weer aanwakker. Alcohol mag ik zowel op de woning als van de psychiater en de huisarts niet drinken. Alcohol ontremt en ze maken zich zorgen dat ik dan toch weer in de trein ga zitten en alles opnieuw begint. En daar hou ik mij ook aan.
Mijn vader is nu voor zover ik van mijn zusjes hoor niet blij met de situatie. Ik heb meerdere mensen in de familie gehoord dat hij vroeg om het adres van waar ik verbleef. Adres hebben ze niet gegeven natuurlijk en wel de reden naar gevraagd waarom hij mij adres wilt. Hij gaf als antwoord dat ik zijn boekhouding en administratie moet doen van zijn zaak en hij eist ook dat ik weer meega met boodschappen doen voor de zaak en allerlei andere klusjes.
Dit heb ik van meerdere familieleden gehoord en dat doet wel pijn moet ik eerlijk zeggen. Dat na alles, hij nog steeds doorgaat over zijn kutzaak.
maandag 7 november 2022 om 18:40
Vandaag contact gehad met het GGZ. Vanwege personeelstekorten gaat de intakefase langer duren dan 3 weken. Bovendien is de psychiater langdurig ziek. En de psychiater moet het besluit nemen of ze mij aannemen of niet. Er is nu ook voorlopig geen andere psychiater heb ik begrepen.
Ik heb morgen een afspraak met de huisarts om dit te overleggen en ook nog de dwang/drang naar Deventer en dempen met alcohol etc. Ik vind dat er echt eindelijk iets aan behandeling gedaan moet worden.
Ik heb morgen een afspraak met de huisarts om dit te overleggen en ook nog de dwang/drang naar Deventer en dempen met alcohol etc. Ik vind dat er echt eindelijk iets aan behandeling gedaan moet worden.
maandag 7 november 2022 om 18:51
Goed om je weer te lezen Eric. Ik hoop dat de behandeling inderdaad snel kan beginnen. Het is naar, al die tekorten in de ggz.
Goed van je dat het je gelukt is om niet naar Deventer te gaan! Het is niet makkelijk om niet toe te geven aan dat soort dwanggedachten, ook al weet je geel goed waarom je het juist niet moet doen, dus echt petje af.
En fijn dat je zo van je eigen plek geniet!
Goed van je dat het je gelukt is om niet naar Deventer te gaan! Het is niet makkelijk om niet toe te geven aan dat soort dwanggedachten, ook al weet je geel goed waarom je het juist niet moet doen, dus echt petje af.
En fijn dat je zo van je eigen plek geniet!
Such fun!1
maandag 7 november 2022 om 19:14
Wat goed dat je er zo achteraan zit. Ik hoop dat hij/zij kan zorgen dat er alsnog snel iets opgestart wordt.
goed bezig.
Been there, done that, got the T-shirt.
maandag 7 november 2022 om 19:28
Ze vertellen het sindsdien ook niet meer. Het is ook niet dat hun actief het aan mij vertellen, ik vraag er zelf naar. Ik heb toch wel 12 jaar de facturen van de zaak en huis en allerlei andere klusjes gedaan. En het doet wel pijn om te beseffen dat hij nu mij als het ware heeft afgeschreven. Mijn vader heeft een zaak dus hup hem helpen. Sander heeft een hartafwijking, dus hup hem helpen. Ik vraag mij af en toe wel is af waar ik, Eric als persoon was al die jaren was.Creatieveling schreef: ↑07-11-2022 19:03Wat fijn dat je je eigen plek hebt, zeg!
Je bent echt goed bezig.
Kan jij je zussen vragen om niet telkens alles over je vader aan je vertellen? Jij wordt er onrustig van, wat ik goed begrijp.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
