Relaties
alle pijlers
Laatste topic wat ik graag met jullie wil delen
zondag 29 mei 2022 om 23:04
Beste lezers,
Na jaren van topic’s openen en vragen en ambulante hulp vanuit Zintri is het steeds slechter gegaan met mij. Grotendeels door de thuissituatie, maar ook door Sander die in het korte verleden weer contact had opgenomen om weer vrienden te worden en dan opeens toch niet wilde en bedreigde en allerlei nare dingen zei.
Nadat het contact afgelopen was met Sander wilde ik het treinreizen weer oppakken. Ik hou van treinreizen en wil het liefst elke stad van Nederland met de trein een keer bezoeken. Eerste dag ging ik naar Vlissingen, dat was lekker, ook weg van huis. De volgende dag wilde ik toch nog een keer naar Deventer. 1 dagje Deventer werd vervolgens elke dag naar Deventer, herinneringen ophalen van toen, niet zozeer om Sander, maar de gevoelens die hij bij mij had opgewekt. Toen is er op een of andere manier steeds meer tot me doorgedrongen dat ik hier mijn eeuwige rust wilde nemen. Ik heb toen in die 5 weken iemand opgezocht die mij heroïne zou willen verkopen en met een overdosis heroïne zou ik dan eindelijk van mijn onrustige leven en mijn onrustige gedachtes afzijn. Ook nog op een plek met mooie gevoelens die ik toentertijd had.
Helaas is het niet zover gekomen want thuis is er op 6 mei het één en ander gebeurd waardoor mijn begeleidster met spoed naar mij moest komen. Thuis konden we het niet bespreken en mijn ouders waren helemaal niet te spreken dat mijn begeleidster thuis kwam. Ondertussen wist mijn begeleidster ook van mijn plan af en dat ik zovaak naar Deventer reisde. Zij heeft mij toen die dag aangemeld bij de crisisdienst van het GGZ en ik ben inmiddels een paar weken opgenomen in een gesloten afdeling. Er wordt gekeken naar begeleid wonen door heel het land, als ik maar een eigen huisje heb. Verder is er ook een melding gemaakt bij Veilig Thuis en mag ik niet meer terug naar huis. Hier op de opname probeer ik mijn rust te pakken en alles te verwerken van de afgelopen weken van voor ik werd opgenomen.
Helaas is de gedachte aan de dood er nog steeds en mag ik tegen mijn zin in niet naar buiten. Alleen onder begeleiding voor een paar minuten. Ik wil iedereen bedanken die geantwoord heeft laatste jaren op mijn topics en met mij mee heeft gedacht en misschien is dit voor nu ook de beste oplossing en krijg ik later alsnog rust als ik een eigen huisje heb en mijn leven weer kan opbouwen.
Na jaren van topic’s openen en vragen en ambulante hulp vanuit Zintri is het steeds slechter gegaan met mij. Grotendeels door de thuissituatie, maar ook door Sander die in het korte verleden weer contact had opgenomen om weer vrienden te worden en dan opeens toch niet wilde en bedreigde en allerlei nare dingen zei.
Nadat het contact afgelopen was met Sander wilde ik het treinreizen weer oppakken. Ik hou van treinreizen en wil het liefst elke stad van Nederland met de trein een keer bezoeken. Eerste dag ging ik naar Vlissingen, dat was lekker, ook weg van huis. De volgende dag wilde ik toch nog een keer naar Deventer. 1 dagje Deventer werd vervolgens elke dag naar Deventer, herinneringen ophalen van toen, niet zozeer om Sander, maar de gevoelens die hij bij mij had opgewekt. Toen is er op een of andere manier steeds meer tot me doorgedrongen dat ik hier mijn eeuwige rust wilde nemen. Ik heb toen in die 5 weken iemand opgezocht die mij heroïne zou willen verkopen en met een overdosis heroïne zou ik dan eindelijk van mijn onrustige leven en mijn onrustige gedachtes afzijn. Ook nog op een plek met mooie gevoelens die ik toentertijd had.
Helaas is het niet zover gekomen want thuis is er op 6 mei het één en ander gebeurd waardoor mijn begeleidster met spoed naar mij moest komen. Thuis konden we het niet bespreken en mijn ouders waren helemaal niet te spreken dat mijn begeleidster thuis kwam. Ondertussen wist mijn begeleidster ook van mijn plan af en dat ik zovaak naar Deventer reisde. Zij heeft mij toen die dag aangemeld bij de crisisdienst van het GGZ en ik ben inmiddels een paar weken opgenomen in een gesloten afdeling. Er wordt gekeken naar begeleid wonen door heel het land, als ik maar een eigen huisje heb. Verder is er ook een melding gemaakt bij Veilig Thuis en mag ik niet meer terug naar huis. Hier op de opname probeer ik mijn rust te pakken en alles te verwerken van de afgelopen weken van voor ik werd opgenomen.
Helaas is de gedachte aan de dood er nog steeds en mag ik tegen mijn zin in niet naar buiten. Alleen onder begeleiding voor een paar minuten. Ik wil iedereen bedanken die geantwoord heeft laatste jaren op mijn topics en met mij mee heeft gedacht en misschien is dit voor nu ook de beste oplossing en krijg ik later alsnog rust als ik een eigen huisje heb en mijn leven weer kan opbouwen.
zaterdag 19 november 2022 om 21:40
Mijn dossier staat nog 'on hold' bij het GGZ. De psychiater is langdurig uitgevallen waardoor er niemand een beslissing kan nemen of ze mij een geschikte behandeling kunnen aanbieden. Ik ben samen met mijn persoonlijke begeleider vaak aan het bellen met het GGZ hoe het nu verder moet, want zonder behandeling zit ik natuurlijk nog steeds met de psychische problemen.
We hebben overwogen om aan de huisarts te vragen of ze mij door kan verwijzen naar GGZ WNB, maar daar is er een wachttijd van 68 weken. Volgende week gaat mijn persoonlijke begeleider er toch achteraan om duidelijkheid te hebben in plaats van dat we alleen te horen krijgen dat mijn dossier 'on hold' staat.
Ik heb vandaag een bericht gekregen via Telegram van Sander. Omdat ik bij meldingen de inhoud van de berichten heb uitgezet zie ik alleen de naam en niet wat iemand getypt heeft. Ik heb alleen de melding gezien dat Sander mij een bericht heeft gestuurd en ben er de hele avond behoorlijk van in de war. Ik heb het bericht niet geopend en ook niet gelezen omdat ik het niet durf. Ik heb het met een begeleider besproken, die kwam langs en hoorde mij overgeven en vroeg toevallig of het wel goed ging. Zij geeft aan dat ik stabiel moet blijven en absoluut niet in de fantasieën moet gaan zitten.
Ik durf het bericht ook niet te openen, omdat ik nu redelijk stabiel ben en nu bang ben dat ik door hem getriggerd wordt. Komende nacht is er extra check vanuit de begeleiding om te kijken of het goed gaat en ik heb voor vanavond lorazepam en oxazepam gekregen zodat ik toch redelijk stabiel kan blijven en morgen ook goed kan opstaan.
We hebben overwogen om aan de huisarts te vragen of ze mij door kan verwijzen naar GGZ WNB, maar daar is er een wachttijd van 68 weken. Volgende week gaat mijn persoonlijke begeleider er toch achteraan om duidelijkheid te hebben in plaats van dat we alleen te horen krijgen dat mijn dossier 'on hold' staat.
Ik heb vandaag een bericht gekregen via Telegram van Sander. Omdat ik bij meldingen de inhoud van de berichten heb uitgezet zie ik alleen de naam en niet wat iemand getypt heeft. Ik heb alleen de melding gezien dat Sander mij een bericht heeft gestuurd en ben er de hele avond behoorlijk van in de war. Ik heb het bericht niet geopend en ook niet gelezen omdat ik het niet durf. Ik heb het met een begeleider besproken, die kwam langs en hoorde mij overgeven en vroeg toevallig of het wel goed ging. Zij geeft aan dat ik stabiel moet blijven en absoluut niet in de fantasieën moet gaan zitten.
Ik durf het bericht ook niet te openen, omdat ik nu redelijk stabiel ben en nu bang ben dat ik door hem getriggerd wordt. Komende nacht is er extra check vanuit de begeleiding om te kijken of het goed gaat en ik heb voor vanavond lorazepam en oxazepam gekregen zodat ik toch redelijk stabiel kan blijven en morgen ook goed kan opstaan.
zondag 20 november 2022 om 21:35
zondag 20 november 2022 om 21:54
maandag 21 november 2022 om 15:37
Was daarna gelukkig ook van het stress af. Ik merk dat nu ik op mezelf woon ik eigenlijk veel sterker ben en ik ook geen behoefte meer heb aan hem en dat hij zelfs stress oplevert ipv dat hij mij vrolijkheid bracht toen ik nog thuis woonde.
Nu nog een echte behandeling voor de depressie en de dwanggedachten. Ik zou heel graag weer willen genieten van het leven en met de trein willen reizen door heel het land. Wat ik overigens in het verleden ook al meerdere keren al deed.
Helaas krijgen we steeds een bericht terug dat het om een complexe casus gaat en er goed naar gekeken moet worden. De intake met het GGZ was 7 oktober.
Nu nog een echte behandeling voor de depressie en de dwanggedachten. Ik zou heel graag weer willen genieten van het leven en met de trein willen reizen door heel het land. Wat ik overigens in het verleden ook al meerdere keren al deed.
Helaas krijgen we steeds een bericht terug dat het om een complexe casus gaat en er goed naar gekeken moet worden. De intake met het GGZ was 7 oktober.
maandag 21 november 2022 om 20:52
Ja, dat is het mooie van op jezelf wonen, je merkt wat je allemaal kan! En je loopt natuurlijk ook tegen dingen aan die je ineens zelf moet oplossen. En als dat lukt.. zo fijn!
Hoop dat je snel goed nieuws krijgt over een behandeling. Maar tot die tijd doe je het volgens mij hartstikke goed.
Hoop dat je snel goed nieuws krijgt over een behandeling. Maar tot die tijd doe je het volgens mij hartstikke goed.
Such fun!1
maandag 21 november 2022 om 22:48
Heel erg bedankt voor de complimenten die ik van jullie krijg. Ik ben trots op mezelf dat ik het ondanks de depressie en dwanggedachten al 6 maanden kan volhouden en toch enigszins mijn dagen door kan komen. Helaas verdwijnt de dwang/drang/verlangen naar Deventer niet.
Ik heb daarom een bewuste keuze gemaakt om morgen naar Deventer te reizen. Ik neem geen foto's mee. Ik wil is kijken wat het doet als ik eenmaal daar ben. Ik woon nu op mezelf ik voel me veilig. Dus het is niet letterlijk en figuurlijk vluchten naar Deventer maar puur om die dwang/drang/verlangen die ik heb.
Ik moet wat ermee. Ik ga het morgen ook eerlijk hier vertellen, dat moet wel, want ik moet medicijnen meenemen die ik overdag inneem en die medicijnen liggen bij hun op kantoor.
Bovendien was de intake bij het GGZ 2-3 maanden terug en er is helaas nog steeds geen vooruitgang. Misschien valt het allemaal wel mee nu ik veilig zit en kan ik toch experimenteren met het treinreizen wat ik in het verleden ook deed.
Ik heb daarom een bewuste keuze gemaakt om morgen naar Deventer te reizen. Ik neem geen foto's mee. Ik wil is kijken wat het doet als ik eenmaal daar ben. Ik woon nu op mezelf ik voel me veilig. Dus het is niet letterlijk en figuurlijk vluchten naar Deventer maar puur om die dwang/drang/verlangen die ik heb.
Ik moet wat ermee. Ik ga het morgen ook eerlijk hier vertellen, dat moet wel, want ik moet medicijnen meenemen die ik overdag inneem en die medicijnen liggen bij hun op kantoor.
Bovendien was de intake bij het GGZ 2-3 maanden terug en er is helaas nog steeds geen vooruitgang. Misschien valt het allemaal wel mee nu ik veilig zit en kan ik toch experimenteren met het treinreizen wat ik in het verleden ook deed.
dinsdag 22 november 2022 om 04:49
vrijdag 25 november 2022 om 04:39
Eric,
Er zijn veel mooiere steden dan Deventer.
Je liegt tegen jezelf. Ga er nou NIET heen, OK?
Veilig terug naar je huidige leven graag.
Ik weet, het is moeilijk.
Die eeuwige herinnering.
Maar nogmaals:
Jij bent zoveel beter en meer waard dan dat.
Hoe meer positieve herinneringen je opbouwt op andere plekken, hoe beter.
Hou het ff rustig nu. Reizen met de trein is momenteel sowieso extreem prikkelvol vanwege ook het personeelstekort daar.
Geen omgeving in de buurt waar je fiks kunt wandelen?
Er zijn veel mooiere steden dan Deventer.
Je liegt tegen jezelf. Ga er nou NIET heen, OK?
Veilig terug naar je huidige leven graag.
Ik weet, het is moeilijk.
Die eeuwige herinnering.
Maar nogmaals:
Jij bent zoveel beter en meer waard dan dat.
Hoe meer positieve herinneringen je opbouwt op andere plekken, hoe beter.
Hou het ff rustig nu. Reizen met de trein is momenteel sowieso extreem prikkelvol vanwege ook het personeelstekort daar.
Geen omgeving in de buurt waar je fiks kunt wandelen?
Hier sta ik, ik kan niet anders (zonder legpuzzels)
zondag 27 november 2022 om 19:16
Ik ben sinds ik in Roosendaal woon flink aan het wandelen. Nieuwe gebieden aan het ontdekken. Ik zet dagelijks meer dan 7.000 stappen. Thuis was ik beperkt en hier kan ik 's avonds ook even weg zonder dat er gelijk iets bij gedacht wordt. Daardoor zet ik soms zelfs 13.500 stappen. Verder heb ik het diamond painting ook weer opgepakt. Ik heb van een paar familieleden verzoekjes gehad of ik een diamond painting voor hun wilde maken. Dus dat start ook.Argentovivo schreef: ↑25-11-2022 04:39Eric,
Er zijn veel mooiere steden dan Deventer.
Je liegt tegen jezelf. Ga er nou NIET heen, OK?
Veilig terug naar je huidige leven graag.
Ik weet, het is moeilijk.
Die eeuwige herinnering.
Maar nogmaals:
Jij bent zoveel beter en meer waard dan dat.
Hoe meer positieve herinneringen je opbouwt op andere plekken, hoe beter.
Hou het ff rustig nu. Reizen met de trein is momenteel sowieso extreem prikkelvol vanwege ook het personeelstekort daar.
Geen omgeving in de buurt waar je fiks kunt wandelen?
Ik ben vorige week dinsdag wel naar Deventer geweest. Ik moest een verklaring invullen met een handtekening. De begeleiding heeft geen handtekening gezet omdat ze vanuit hun geen akkoord geven. Naja ondanks dat ben ik toch vertrokken. Er was gelukkig geen sprake van vluchtgedrag. In het verleden plande ik al de reis voor morgen als ik in de trein weer terug naar huis zat. Ik merkte dat ik dat dit keer niet deed. En toen ik eenmaal in de trein zat naar Roosendaal dacht ik van "Was een leuke reis, zsm mijn warm bed in". En dit soort gedrag heb ik toen ik thuis woonde niet gehad. Daar was ik al mee bezig dat ik de dag erop weer zou gaan. Onlangs dat is er vanuit de begeleiding geen akkoord om te gaan treinreizen of uberhaupt naar Deventer te gaan. Ze raden het ook af om nog een keer te gaan met de gedachte dat het de eerste keer wel goed ging, omdat het straks wel fout kan aflopen.
Over de behandeling heb ik contact gehad met de verpleegkundige die gaf aan dat mijn dossier op 'on hold' staat. En ik voorlopig nog moe wachten tot ze een geschikte psychiater hebben gevonden.
maandag 12 december 2022 om 20:26
Aanstaande vrijdag heb ik (opnieuw) een intake met GGZ Welkracht. Ze hebben besloten om de intake procedure opnieuw te beginnen omdat er nu een psycholoog naar het dossier gaat kijken. Ik ga ervan uit dat ze mij wel aangenomen hebben aangezien ze mij niet 2 maanden zouden laten wachten als ze mij niet iets kunnen bieden.
Ik kom ook onder bewind te staan. Dit i.v.m maandelijks tekortkomen en het “Reizen op rekening” wat uitlokt om naar Deventer toe te reizen aangezien de rekening pas achteraf komt.
Ik kom ook onder bewind te staan. Dit i.v.m maandelijks tekortkomen en het “Reizen op rekening” wat uitlokt om naar Deventer toe te reizen aangezien de rekening pas achteraf komt.
maandag 12 december 2022 om 21:47
Kun je uitleggen wat Deventer voor jou blijft aantrekken, in plaats van die plaats te associeren met de enorm nare dingen die de jongen uit die plaats jou heeft aangedaan?eric1993 schreef: ↑12-12-2022 20:26Aanstaande vrijdag heb ik (opnieuw) een intake met GGZ Welkracht. Ze hebben besloten om de intake procedure opnieuw te beginnen omdat er nu een psycholoog naar het dossier gaat kijken. Ik ga ervan uit dat ze mij wel aangenomen hebben aangezien ze mij niet 2 maanden zouden laten wachten als ze mij niet iets kunnen bieden.
Ik kom ook onder bewind te staan. Dit i.v.m maandelijks tekortkomen en het “Reizen op rekening” wat uitlokt om naar Deventer toe te reizen aangezien de rekening pas achteraf komt.
dinsdag 13 december 2022 om 15:12
Die man heeft zeker nare dingen gedaan en dat is allemaal gebeurd in Deventer. Toch trekt Deventer mij nog steeds aan. Zo erg, dat ze bij de begeleiding hebben aangegeven dat dit echt aangepakt moet worden. Hopelijk komt daar vrijdag antwoord op als ik het gesprek heb met GGZ Welkracht.
Wat mij in Deventer aantrekt is eigenlijk niet die man zelf. Maar de gevoelens die hij mij heeft laten voelen. Ik heb vanuit mijn ouders geen liefde/aandacht gekregen. Dat zijn de basisbehoeftes waar ieder mens naar verlangt. Mijn ouders waren vooral druk met het bedrijf en zijn daar heel erg gefocust op. Ik heb bijvoorbeeld met mijn vader niks leuks gedaan, behalve in het verleden op vakantie gaan naar Turkije. En met mijn moeder ook niet. Ik werd eigenlijk geïsoleerd zonder er verder aandacht aan te geven.
Die man, Sander, had dat dus blijkbaar door en heeft mij wel die gevoelens laten voelen. We kookten samen, we deden de afwas, ik knuffelde hem graag, als ik alcohol dronk lette hij er een beetje op dat ik niet teveel dronk. We wandelden samen langs de IJssel. En een keer is het voorgevallen dat dronken jongeren mij lastigvielen in de avond in Deventer. Ikzelf blokkeer dan helemaal en laat hun gang gaan zeg maar. Maar Sander kwam toen voor mij op, hij werd agressief naar die dronken jongeren toe en die lieten mij met rust en liepen verder.
Op school werd ik gepest dan blokkeerde ik ook en liet de pestkoppen hun gang gaan. Ik kan het mij nog heel goed herinneren dat ik op het vmbo op de grond werd gesmeten en mensen hun sneakers over mij afveegde. Toen blokkeerde ik ook en deed ik er niks tegen.
Toen die avond was er wel iemand die voor mij opkwam en dat gevoel van dat je beschermd wordt dat je gewaardeerd wordt trekt mij nog steeds aan naar Deventer. Die herinneringen.
dinsdag 13 december 2022 om 17:57
Helder verhaal Eric Eigenlijk zou je zulke herinneringen dus opnieuw moeten maken, op een andere plek. Ik hoop dat dat kan waar je nu woont. Dat je je daar beschermd gaat voelen.
En hopelijk trekt het gevoel dat je hier gewaardeerd wordt je steeds naar het forum! Want je wordt hier gewaardeerd Eric. Dank voor je update.
Eigenlijk zou je zulke herinneringen dus opnieuw moeten maken, op een andere plek. Ik hoop dat dat kan waar je nu woont. Dat je je daar beschermd gaat voelen.En hopelijk trekt het gevoel dat je hier gewaardeerd wordt je steeds naar het forum! Want je wordt hier gewaardeerd Eric. Dank voor je update.
Such fun!1
woensdag 14 december 2022 om 13:37
woensdag 14 december 2022 om 14:27
Wat een goed idee dit!Spring_time schreef: ↑14-12-2022 13:37Ik lees je verhaal hier al langer mee Eric, lijkt het je misschien iets om met je begeleiding te kijken voor een buddy? Een persoon die leuke dingen met je kan doen en die geen misbruik van je maakt. Het is heel menselijk om je leuke mensen om je heen te willen, al is dat moeilijk met autisme.
dinsdag 3 januari 2023 om 22:24
Fijne wensen voor iedereen!
Een update over afgelopen tijd:
GGZ Welkracht heeft vraagtekens over of ze mij een geschikte behandelaanbod kunnen bieden. 10 januari heb ik weer een afspraak met een psychiater om te kijken of ze toch een behandelaanbod kunnen bieden. Inmiddels zijn we 4 maanden bezig en heb ik nog steeds geen zicht op behandeling.
Mocht GGZ Welkracht mij geen passend behandelaanbod kunnen bieden gaan ze mij doorverwijzen naar GGZ WNB. Helaas is daar een wachttijd van 67 (!) weken. Tot die tijd wil GGZ Welkracht wel aanwezig zijn op de achtergrond mocht ik crisis krijgen of suïcidaliteit toenemen.
Een update over afgelopen tijd:
GGZ Welkracht heeft vraagtekens over of ze mij een geschikte behandelaanbod kunnen bieden. 10 januari heb ik weer een afspraak met een psychiater om te kijken of ze toch een behandelaanbod kunnen bieden. Inmiddels zijn we 4 maanden bezig en heb ik nog steeds geen zicht op behandeling.
Mocht GGZ Welkracht mij geen passend behandelaanbod kunnen bieden gaan ze mij doorverwijzen naar GGZ WNB. Helaas is daar een wachttijd van 67 (!) weken. Tot die tijd wil GGZ Welkracht wel aanwezig zijn op de achtergrond mocht ik crisis krijgen of suïcidaliteit toenemen.
eric1993 wijzigde dit bericht op 03-01-2023 22:28
2.96% gewijzigd
dinsdag 3 januari 2023 om 22:28
Ik heb mij daarin verdiept en heb ook een organisatie gevonden die in de regio Roosendaal actief is. www.buddylink.nl. Ik zou het echt leuk vinden om een buddy te hebben en in de praktijk te leren wat een vriendschap is en wat wel en wat niet kan in een vriendschap. Met mijn persoonlijke begeleiding zijn we aan het kijken of het iets is. Tenslotte is het wel een sociaal omgang met iemand zonder dat ik nog enige behandeling heb gehad.Spring_time schreef: ↑14-12-2022 13:37Ik lees je verhaal hier al langer mee Eric, lijkt het je misschien iets om met je begeleiding te kijken voor een buddy? Een persoon die leuke dingen met je kan doen en die geen misbruik van je maakt. Het is heel menselijk om je leuke mensen om je heen te willen, al is dat moeilijk met autisme.
woensdag 4 januari 2023 om 07:34
Ik heb het hele topic doorgelezen en wauw Eric, wat kom jij van ver en wat doe je het goed! Het is echt verschrikkelijk dat door al die verdomde wachtlijsten en de complexiteit van de situatie het nog steeds niet is gelukt om een passende behandeling te krijgen. Dus daarom des te meer ontzettend knap van jou.
Ga zo door Eric. Ik denk dat ik voor iedereen spreek als ik zeg dat we allemaal heel trots op jou zijn!
Ik gun jou nog meer positieve stappen in 2023!
Ga zo door Eric. Ik denk dat ik voor iedereen spreek als ik zeg dat we allemaal heel trots op jou zijn!
Ik gun jou nog meer positieve stappen in 2023!
lboompje wijzigde dit bericht op 04-01-2023 16:01
0.75% gewijzigd
donderdag 5 januari 2023 om 21:38
Heel erg bedankt voor jullie aardige berichten. De psychiater gaat uiteindelijk de knoop doorhakken. Mocht ik doorverwezen worden naar GGZ WNB met een lange wachttijd, dan weet ik eerlijk gezegd niet hoe ik op een gezonde manier zo’n lange periode moet doorstaan. Na die grote psychische crisis in mei ben ik niet meer zoals vroeger. Ik was bijvoorbeeld voor de crisis begonnen met diamond painting en daar haalde ik plezier uit, de verwachting naar het eindresultaat gaf mij een plezierig en leuk gevoel. Sinds die toestanden en ik nu bescherm woon, heb ik niet langer dan 15 minuten kunnen diamond painten omdat ik na een tijdje niet meer zin had.
Ook met het spelen van games loopt het niet zoals voor die crisis. Je hebt van die games die veel tijd kosten om omhoog te gaan met levels. Normaal kon ik daar zo volhouden dat echt die voldoening uithaalde van “Ik wil nog zolang dan ben ik level x”. Als ik nu zie dat ik 1 uur moet spelen voor het volgende level dan kap ik er al mee.
Kort samengevat heb ik nu deels rust en een eigen plek. Alleen genieten van het leven doe ik niet merk ik. En om dan nog 67 weken zo te leven weet ik niet of dat een prettige manier van leven is.
Hebben mensen die dit lezen misschien een tip of idee wat ik kan doen om sneller/beter behandeling te krijgen zodat ik vooruit kan en weer de Eric kan zijn die ik in het verleden was?
Ook met het spelen van games loopt het niet zoals voor die crisis. Je hebt van die games die veel tijd kosten om omhoog te gaan met levels. Normaal kon ik daar zo volhouden dat echt die voldoening uithaalde van “Ik wil nog zolang dan ben ik level x”. Als ik nu zie dat ik 1 uur moet spelen voor het volgende level dan kap ik er al mee.
Kort samengevat heb ik nu deels rust en een eigen plek. Alleen genieten van het leven doe ik niet merk ik. En om dan nog 67 weken zo te leven weet ik niet of dat een prettige manier van leven is.
Hebben mensen die dit lezen misschien een tip of idee wat ik kan doen om sneller/beter behandeling te krijgen zodat ik vooruit kan en weer de Eric kan zijn die ik in het verleden was?
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
