Relaties
alle pijlers
Laatste topic wat ik graag met jullie wil delen
zondag 29 mei 2022 om 23:04
Beste lezers,
Na jaren van topic’s openen en vragen en ambulante hulp vanuit Zintri is het steeds slechter gegaan met mij. Grotendeels door de thuissituatie, maar ook door Sander die in het korte verleden weer contact had opgenomen om weer vrienden te worden en dan opeens toch niet wilde en bedreigde en allerlei nare dingen zei.
Nadat het contact afgelopen was met Sander wilde ik het treinreizen weer oppakken. Ik hou van treinreizen en wil het liefst elke stad van Nederland met de trein een keer bezoeken. Eerste dag ging ik naar Vlissingen, dat was lekker, ook weg van huis. De volgende dag wilde ik toch nog een keer naar Deventer. 1 dagje Deventer werd vervolgens elke dag naar Deventer, herinneringen ophalen van toen, niet zozeer om Sander, maar de gevoelens die hij bij mij had opgewekt. Toen is er op een of andere manier steeds meer tot me doorgedrongen dat ik hier mijn eeuwige rust wilde nemen. Ik heb toen in die 5 weken iemand opgezocht die mij heroïne zou willen verkopen en met een overdosis heroïne zou ik dan eindelijk van mijn onrustige leven en mijn onrustige gedachtes afzijn. Ook nog op een plek met mooie gevoelens die ik toentertijd had.
Helaas is het niet zover gekomen want thuis is er op 6 mei het één en ander gebeurd waardoor mijn begeleidster met spoed naar mij moest komen. Thuis konden we het niet bespreken en mijn ouders waren helemaal niet te spreken dat mijn begeleidster thuis kwam. Ondertussen wist mijn begeleidster ook van mijn plan af en dat ik zovaak naar Deventer reisde. Zij heeft mij toen die dag aangemeld bij de crisisdienst van het GGZ en ik ben inmiddels een paar weken opgenomen in een gesloten afdeling. Er wordt gekeken naar begeleid wonen door heel het land, als ik maar een eigen huisje heb. Verder is er ook een melding gemaakt bij Veilig Thuis en mag ik niet meer terug naar huis. Hier op de opname probeer ik mijn rust te pakken en alles te verwerken van de afgelopen weken van voor ik werd opgenomen.
Helaas is de gedachte aan de dood er nog steeds en mag ik tegen mijn zin in niet naar buiten. Alleen onder begeleiding voor een paar minuten. Ik wil iedereen bedanken die geantwoord heeft laatste jaren op mijn topics en met mij mee heeft gedacht en misschien is dit voor nu ook de beste oplossing en krijg ik later alsnog rust als ik een eigen huisje heb en mijn leven weer kan opbouwen.
Na jaren van topic’s openen en vragen en ambulante hulp vanuit Zintri is het steeds slechter gegaan met mij. Grotendeels door de thuissituatie, maar ook door Sander die in het korte verleden weer contact had opgenomen om weer vrienden te worden en dan opeens toch niet wilde en bedreigde en allerlei nare dingen zei.
Nadat het contact afgelopen was met Sander wilde ik het treinreizen weer oppakken. Ik hou van treinreizen en wil het liefst elke stad van Nederland met de trein een keer bezoeken. Eerste dag ging ik naar Vlissingen, dat was lekker, ook weg van huis. De volgende dag wilde ik toch nog een keer naar Deventer. 1 dagje Deventer werd vervolgens elke dag naar Deventer, herinneringen ophalen van toen, niet zozeer om Sander, maar de gevoelens die hij bij mij had opgewekt. Toen is er op een of andere manier steeds meer tot me doorgedrongen dat ik hier mijn eeuwige rust wilde nemen. Ik heb toen in die 5 weken iemand opgezocht die mij heroïne zou willen verkopen en met een overdosis heroïne zou ik dan eindelijk van mijn onrustige leven en mijn onrustige gedachtes afzijn. Ook nog op een plek met mooie gevoelens die ik toentertijd had.
Helaas is het niet zover gekomen want thuis is er op 6 mei het één en ander gebeurd waardoor mijn begeleidster met spoed naar mij moest komen. Thuis konden we het niet bespreken en mijn ouders waren helemaal niet te spreken dat mijn begeleidster thuis kwam. Ondertussen wist mijn begeleidster ook van mijn plan af en dat ik zovaak naar Deventer reisde. Zij heeft mij toen die dag aangemeld bij de crisisdienst van het GGZ en ik ben inmiddels een paar weken opgenomen in een gesloten afdeling. Er wordt gekeken naar begeleid wonen door heel het land, als ik maar een eigen huisje heb. Verder is er ook een melding gemaakt bij Veilig Thuis en mag ik niet meer terug naar huis. Hier op de opname probeer ik mijn rust te pakken en alles te verwerken van de afgelopen weken van voor ik werd opgenomen.
Helaas is de gedachte aan de dood er nog steeds en mag ik tegen mijn zin in niet naar buiten. Alleen onder begeleiding voor een paar minuten. Ik wil iedereen bedanken die geantwoord heeft laatste jaren op mijn topics en met mij mee heeft gedacht en misschien is dit voor nu ook de beste oplossing en krijg ik later alsnog rust als ik een eigen huisje heb en mijn leven weer kan opbouwen.
woensdag 4 oktober 2023 om 14:14
Ik woon momenteel Beschermd waarmee ik met 9 bewoners woon. Ik heb het naar mijn zijn hier. Af en toe een praatje met mensen hier vind ik prettig zolang het oppervlakkig blijft. Echt vriendschap is er dus niet. Maar thuis voelde ik mij eenzaam, hier zijn die gevoelens van eenzaamheid er niet meer. Ook is er natuurlijk begeleiding waar ik een praatje mee doe. Ook volg ik dagbesteding vanuit beschermd wonen. Ik verveel mij absoluut niet en heb altijd wel wat te doen voor mezelf. En nu gelukkig ook met een ontspannen sfeer ipv zoals thuis.
Wat er vanochtend wel is voorgevallen is dat mijn vader van de behandeling heeft gehoord. Mijn moeder heeft het hem blijkbaar verteld. Hij heeft mijn zusjes letterlijk het opdracht gegeven om hem bij de behandeling te betrekken. Ik heb aan mijn zusjes aangegeven dat ik geen contact wil met hem. Daar is hij boos over geworden tegenover mijn zusjes eist nog steeds dat hij betrokken wordt bij mijn behandeling. Hij is zelfs zover gegaan dat ik vanmiddag 2 telefoons van bezorgde familieleden heb gekregen dat ik "op straat kom te staan omdat ik al het geld van mij aan Sander aan het uitgeven ben." Ik heb ze gerustgesteld dat ik onder bewind sta en dat ik geen contact heb met Sander. Maar dit gedrag van mijn vader doet wel wat met mij en brengt weer onnodig onwaarheid en stress mee voor mij. Ik heb dit uiteraard ook besproken met de begeleiding.
Wat er vanochtend wel is voorgevallen is dat mijn vader van de behandeling heeft gehoord. Mijn moeder heeft het hem blijkbaar verteld. Hij heeft mijn zusjes letterlijk het opdracht gegeven om hem bij de behandeling te betrekken. Ik heb aan mijn zusjes aangegeven dat ik geen contact wil met hem. Daar is hij boos over geworden tegenover mijn zusjes eist nog steeds dat hij betrokken wordt bij mijn behandeling. Hij is zelfs zover gegaan dat ik vanmiddag 2 telefoons van bezorgde familieleden heb gekregen dat ik "op straat kom te staan omdat ik al het geld van mij aan Sander aan het uitgeven ben." Ik heb ze gerustgesteld dat ik onder bewind sta en dat ik geen contact heb met Sander. Maar dit gedrag van mijn vader doet wel wat met mij en brengt weer onnodig onwaarheid en stress mee voor mij. Ik heb dit uiteraard ook besproken met de begeleiding.
woensdag 4 oktober 2023 om 14:20
woensdag 4 oktober 2023 om 14:26
Dat is het zeker. Rust en hulp als het niet goed gaat en behandeld worden als een normaal persoon heeft mij veel goeds gedaan.
Helaas zit ik dus nog steeds met mijn vader die echt de uiterste eruit probeert te krijgen om de macht over mij te krijgen heb ik het gevoel? Ik heb het gevoel dat de familie van mijn vaders kant een vertekend beeld hebben over mij. En dat is nou toch weer een negativiteit waar ik dus vanuit ben gevlucht. Hebben jullie enig idee waarom een vader zo zou gedragen terwijl hij juist blij zou moeten zijn dat ik eindelijk behandeling krijg?
woensdag 4 oktober 2023 om 16:06
Onrijp egocentrisch gedrag vertoont je vader. Kun je niks aan doen. Rot voor je dat je daar bij hebt moeten opgroeien. Je kan hem niet veranderen. En heel eerlijk, ook niet snappen. Want veel mensen hebben empathie, mededogen en belangstelling voor anderen. Die vaardigheden/eigenschappen lijken slecht ontwikkeld bij je vader. En het is amper in te leven hoe dat is. Zelf heb ik een ouder van me gaan zien als een tijger. Een prachtig dier, maar wel een wild beest, wat je zomaar kan verslinden en aanvallen. Het is niet persoonlijk, het is de aard van het dier. Alleen ik zal het niet meer aaien, en alles in mijn lijf zal gevaar roepen.
Wat betreft de telefoontjes, ik zou me verre houden van de flying monkeys die je bellen en doorbrieven met wat je vader je wil vertellen. Deze mensen hebben niet het beste met je voor. Ik vind het heel goed van je dat je er mee naar de begeleiding bent gegaan. Zo houd je jezelf veilig.
Nog een eigen ervaring van me om te delen; ik heb me ook heel lang afgevraagd waarom mijn ouder zo was en deed. Het was vaak toch 2 dingen tegelijk.
Ten eerste de onvervulde behoefte aan erkenning dat het echt zo was en dat ik veiligheid nodig had.
Maar óók om mijn eigen pijn en gemis niet te hoeven te doorgronden. En om wat ik had gekregen en derhalve ook nooit geleerd had mezelf te geven, niet te hoeven leren, mezelf niet te hoeven geven. Het was bij mij raar genoeg een vorm van hoogmoed, om maar te blijven (proberen te) snappen. Zo ontweek ik praktisch en emotioneel er voor mezelf te zijn.
Wat betreft de telefoontjes, ik zou me verre houden van de flying monkeys die je bellen en doorbrieven met wat je vader je wil vertellen. Deze mensen hebben niet het beste met je voor. Ik vind het heel goed van je dat je er mee naar de begeleiding bent gegaan. Zo houd je jezelf veilig.
Nog een eigen ervaring van me om te delen; ik heb me ook heel lang afgevraagd waarom mijn ouder zo was en deed. Het was vaak toch 2 dingen tegelijk.
Ten eerste de onvervulde behoefte aan erkenning dat het echt zo was en dat ik veiligheid nodig had.
Maar óók om mijn eigen pijn en gemis niet te hoeven te doorgronden. En om wat ik had gekregen en derhalve ook nooit geleerd had mezelf te geven, niet te hoeven leren, mezelf niet te hoeven geven. Het was bij mij raar genoeg een vorm van hoogmoed, om maar te blijven (proberen te) snappen. Zo ontweek ik praktisch en emotioneel er voor mezelf te zijn.
woensdag 4 oktober 2023 om 22:35
Wat goed te horen dat je op een goede plek bent Eric! Dat doet ons ook goed. Je klinkt sterk en vastberaden. Kan je nagaan hoever je gekomen bent in die twee jaar!
Wat betreft je vader: dat is inderdaad vervelend, helemaal wat het allemaal oprakelt. Ik zou iedereen met wie je wél contact hebt vragen niks over hem te vertellen en al helemaal niks doorbrieven van wat hij zegt. Waarom doen ze dat? Gewoon afkappen als ze dat proberen.
Zet hem op!
Wat betreft je vader: dat is inderdaad vervelend, helemaal wat het allemaal oprakelt. Ik zou iedereen met wie je wél contact hebt vragen niks over hem te vertellen en al helemaal niks doorbrieven van wat hij zegt. Waarom doen ze dat? Gewoon afkappen als ze dat proberen.
Zet hem op!
Such fun!1
![:-]](./../../../../smilies/77_happy.gif "Happy"){kind=small}
donderdag 5 oktober 2023 om 08:37
eric1993 schreef: ↑04-10-2023 14:14Ik woon momenteel Beschermd waarmee ik met 9 bewoners woon. Ik heb het naar mijn zijn hier. Af en toe een praatje met mensen hier vind ik prettig zolang het oppervlakkig blijft. Echt vriendschap is er dus niet. Maar thuis voelde ik mij eenzaam, hier zijn die gevoelens van eenzaamheid er niet meer. Ook is er natuurlijk begeleiding waar ik een praatje mee doe. Ook volg ik dagbesteding vanuit beschermd wonen. Ik verveel mij absoluut niet en heb altijd wel wat te doen voor mezelf. En nu gelukkig ook met een ontspannen sfeer ipv zoals thuis.
Wat fijn dat je mooie plek hebt met lieve mensen en dat je geen eenzaamheid meer voelt. Dat is heel wat waard.
Over je zus die alles doorbrieft. Ik vind dat niet erg handig van haar om jou steeds dingen te vertellen over je vader. Je hebt er niets aan, je kan er niets mee, je gaat onrust voelen, het houdt je gedachten telkens weer bezig. Bespreek dit ook met de begeleiding.
Het lijkt me beter dat er een afspraak komt dat je zus je dit soort dingen niet meer vertelt.
donderdag 5 oktober 2023 om 09:37
Er zullen altijd mensen zijn die iets met je willen, Eric. Laat je daardoor niet te veel van de wijs brengen en hou je er dus zo min mogelijk mee bezig als het kan. Richt je op andere, positievere dingen.eric1993 schreef: ↑04-10-2023 14:26Dat is het zeker. Rust en hulp als het niet goed gaat en behandeld worden als een normaal persoon heeft mij veel goeds gedaan.
Helaas zit ik dus nog steeds met mijn vader die echt de uiterste eruit probeert te krijgen om de macht over mij te krijgen heb ik het gevoel? Ik heb het gevoel dat de familie van mijn vaders kant een vertekend beeld hebben over mij. En dat is nou toch weer een negativiteit waar ik dus vanuit ben gevlucht. Hebben jullie enig idee waarom een vader zo zou gedragen terwijl hij juist blij zou moeten zijn dat ik eindelijk behandeling krijg?
donderdag 5 oktober 2023 om 09:57
Olst is letterlijk maar een paar kilometer verderop. Geen goed plan.eric1993 schreef: ↑12-09-2023 15:36Die man woont niet meer in Deventer, maar in Olst. De reden dat ik eventueel in Deventer zou willen wonen is, omdat dat ver weg is van mijn familie en ouders en het is een bekende plek. Ik weet waar de supermarkt is en ik ken de buurt als het ware. Ik weet zelf dus niet of dit dwang is of dat het echt een idee is wat vanuit mijzelf komt.
We hebben al een lijst gemaakt mbt mijn ouders. Mijn moeder komt nog door. Mijn vader is aangezien zijn gedrag van toen en van nu eigenlijk een no go zou je zeggen.
maandag 23 oktober 2023 om 18:49
Een update voor de mensen die nog geintresseerd zijn:
De behandeling is vorige week dinsdag begonnen. Het zijn vooral veel vragen, waardoor mijn gevoelens wel flink worden aangewakkerd. Maar het hoort erbij en ik moet nou door de zure appel heen bijten. We hebben wekelijks gesprekken dus na zo'n gesprek ben ik wel 3/4 dagen gestresst/angstig/vluchtig.
Wat NIET meewerkt aan mijn behandeling is het gedrag van mijn vader. Nu ik EINDELIJK een behandeling krijg en hoop mijn leven op de rails te krijgen, zorgt hij voor veel onrust en zelfs intimidatie. Hij gaat heel de familie af met allerlei verhalen en ook verre familie/kennis waaraan hij dingen verteld die totaal niet kloppen met het verzoek aan hun om mij daarover te spreken. Ik hoor dus WEER dat ik naar Sander ga dagelijks en dat Sander mijn geld aan het opeten is terwijl ik op straat(?) zwerf. Ik ben een "geestelijk gehandicapt" persoon die misbruikt wordt zegt hij. Ik heb mensen die gebeld hebben vriendelijke verzocht om mij niet te bellen hierover en dat ik gewoon in behandeling ben, maar ik kan moeilijk natuurlijk iedereen gaan bellen. Vaak ook omdat het verre familie/kennissen zijn.
Laatst ook nog een pakket gekregen wat mijn zusjes MOESTEN afgeven. Hij heeft een iPhone 15 Pro besteld die ik cadeau kreeg. Uiteraard heb ik dat afgewezen en ben door dit soort gedrag meerdere keren op het station geweest.
Ik zit serieus te overwegen om aangifte te doen tegen mijn vader. Zou de politie hier iets mee kunnen ?
De behandeling is vorige week dinsdag begonnen. Het zijn vooral veel vragen, waardoor mijn gevoelens wel flink worden aangewakkerd. Maar het hoort erbij en ik moet nou door de zure appel heen bijten. We hebben wekelijks gesprekken dus na zo'n gesprek ben ik wel 3/4 dagen gestresst/angstig/vluchtig.
Wat NIET meewerkt aan mijn behandeling is het gedrag van mijn vader. Nu ik EINDELIJK een behandeling krijg en hoop mijn leven op de rails te krijgen, zorgt hij voor veel onrust en zelfs intimidatie. Hij gaat heel de familie af met allerlei verhalen en ook verre familie/kennis waaraan hij dingen verteld die totaal niet kloppen met het verzoek aan hun om mij daarover te spreken. Ik hoor dus WEER dat ik naar Sander ga dagelijks en dat Sander mijn geld aan het opeten is terwijl ik op straat(?) zwerf. Ik ben een "geestelijk gehandicapt" persoon die misbruikt wordt zegt hij. Ik heb mensen die gebeld hebben vriendelijke verzocht om mij niet te bellen hierover en dat ik gewoon in behandeling ben, maar ik kan moeilijk natuurlijk iedereen gaan bellen. Vaak ook omdat het verre familie/kennissen zijn.
Laatst ook nog een pakket gekregen wat mijn zusjes MOESTEN afgeven. Hij heeft een iPhone 15 Pro besteld die ik cadeau kreeg. Uiteraard heb ik dat afgewezen en ben door dit soort gedrag meerdere keren op het station geweest.
Ik zit serieus te overwegen om aangifte te doen tegen mijn vader. Zou de politie hier iets mee kunnen ?
maandag 23 oktober 2023 om 18:50
Ik snap je reactie. Maar hoe verder ik van mijn familie woon hoe prettig het voelt voor mij. Roosendaal is maar 16 km. Deventer is 150 km en die stad ken ik ook nog is redelijk goed.Zonnetjes2022 schreef: ↑05-10-2023 09:57Olst is letterlijk maar een paar kilometer verderop. Geen goed plan.
maandag 23 oktober 2023 om 23:05
eric1993 schreef: ↑23-10-2023 18:49Een update voor de mensen die nog geintresseerd zijn:
De behandeling is vorige week dinsdag begonnen. Het zijn vooral veel vragen, waardoor mijn gevoelens wel flink worden aangewakkerd. Maar het hoort erbij en ik moet nou door de zure appel heen bijten. We hebben wekelijks gesprekken dus na zo'n gesprek ben ik wel 3/4 dagen gestresst/angstig/vluchtig.
Wat NIET meewerkt aan mijn behandeling is het gedrag van mijn vader. Nu ik EINDELIJK een behandeling krijg en hoop mijn leven op de rails te krijgen, zorgt hij voor veel onrust en zelfs intimidatie. Hij gaat heel de familie af met allerlei verhalen en ook verre familie/kennis waaraan hij dingen verteld die totaal niet kloppen met het verzoek aan hun om mij daarover te spreken. Ik hoor dus WEER dat ik naar Sander ga dagelijks en dat Sander mijn geld aan het opeten is terwijl ik op straat(?) zwerf. Ik ben een "geestelijk gehandicapt" persoon die misbruikt wordt zegt hij. Ik heb mensen die gebeld hebben vriendelijke verzocht om mij niet te bellen hierover en dat ik gewoon in behandeling ben, maar ik kan moeilijk natuurlijk iedereen gaan bellen. Vaak ook omdat het verre familie/kennissen zijn.
Laatst ook nog een pakket gekregen wat mijn zusjes MOESTEN afgeven. Hij heeft een iPhone 15 Pro besteld die ik cadeau kreeg. Uiteraard heb ik dat afgewezen en ben door dit soort gedrag meerdere keren op het station geweest.
Ik zit serieus te overwegen om aangifte te doen tegen mijn vader. Zou de politie hier iets mee kunnen ?
Heb je het hier met je behandelaar ook over gehad? Misschien weet die wat je hier het best mee kan doen. Een contactverbod ofzo, ik weet niet precies hoe het werkt. Al klinkt het nu alsof de man vooral anderen voor z'n karretje spant om jou te bereiken. Wie belt je nou allemaal met dit soort berichten? Toch zoveel mogelijk laten weten dat je het contact met je vader voor nu wil staken.
Vervelend voor je! Kijk, als het niet lukt om je vader buiten te sluiten, zal je toch moeten proberen om het je niet meer te laten raken. Laat hem maar kletsen wat ie wil, jij weet zelf hoe het werkelijk zit. Schud het van je af, zoals je modder van je schoenen veegt.
Succes met je behandeling verder Eric!
Such fun!1
woensdag 1 november 2023 om 20:11
Beste mensen,
Ik loop helaas tegen een probleem aan wat ik niet opgelost krijg. Ik dacht gelijk aan om het hier op het forum te delen, dat misschien mensen een idee hebben of mee willen denken.
Ik woon Beschermd zoals de meeste mensen. Helaas is het gebouw waarin ik woon gebouwd in 1915 en is er geen isolatie. Enkelglas en kieren en gaten overal. Vorig winter was het ramp met de kou, waarbij ik 's ochtends wakker werd met 10 graden. Hierover heb ik meerdere keren gesprek en overleg gehad met de begeleiding en zorgcoordinator. Ook andere bewoners ervaren dit probleem. Echter heb ik het grootste kamer van het gebouw met grote ramen van enkelglas. En dan ook nog dikke buizen aan verwarming die nauwelijks worden opgewarmd tenzij de verwarming krachtig en langdurig aanstaat.
De laatste weken is het weer hetzelfde verhaal. Ik leef overdag met een temperatuur van 13-14 graden. De begeleiding en daarboven weigeren de verwarming hoger te zetten dan 18 graden. Echter staat die thermostaat in een veel kleiner ruimte waardoor het daar sneller op temperatuur is en de warmte niet eens de tijd heeft gekregen om door mijn radiatoren te stromen.
Na lange dagen van foto's sturen van de temperatuur en het aangeven zijn ze met een soort van oplossing gekomen. De thermostaat staat in de kantoorruimte. De bedoeling is dat de begeleiding de ramen open houdt zodat de thermostaat aanslaat en blijft aanstaan zodat het warme water ook de kans krijgen om door mijn radiateur te stromen.
Echter, veel van de begeleiding weigert (terecht) om in de kou te zitten. En weigeren de ramen open te zetten. Na meerdere gesprekken hierover komt er geen verandering in. Het onbegrip van sommige begeleiders en het management grijpt inmiddels zo hard in (ook door de situatie van vorig jaar) dat ik het liefst weg wil hier. Drankgebruik en medicatiegebruik is toegenomen, omdat ik mijn niet begrepen voel. Hierover gesprekken gehad, maar de uitkomst is hetzelfde: "Verwarming mag vanwege de gasprijs niet omhoog, kleed je dik aan en probeer ermee om te leren gaan."
Ik doe mijn best om het behagelijk te houden, maar eerlijk gezegd begin ik mij steeds onbegrepen te voelen dat ik met momenteel met 14 graden binnen in wat "mijn kamer" moet zijn te zitten. Vluchtgedrag begint ook steeds erger te worden.
Wat kan ik hier verder tegen doen? Het hoeft echt geen 20-22 graden te zijn. Maar de hele dag met 14 graden zitten is niet prettig. Ook aangezien ik meer dan de helft van mijn uitkering kwijt ben aan deze instelling vind ik dit echt schadelijk voor mijn geestelijke gezondheid en weet momenteel niet meer hoe ik dit kan oplossen.
Ik loop helaas tegen een probleem aan wat ik niet opgelost krijg. Ik dacht gelijk aan om het hier op het forum te delen, dat misschien mensen een idee hebben of mee willen denken.
Ik woon Beschermd zoals de meeste mensen. Helaas is het gebouw waarin ik woon gebouwd in 1915 en is er geen isolatie. Enkelglas en kieren en gaten overal. Vorig winter was het ramp met de kou, waarbij ik 's ochtends wakker werd met 10 graden. Hierover heb ik meerdere keren gesprek en overleg gehad met de begeleiding en zorgcoordinator. Ook andere bewoners ervaren dit probleem. Echter heb ik het grootste kamer van het gebouw met grote ramen van enkelglas. En dan ook nog dikke buizen aan verwarming die nauwelijks worden opgewarmd tenzij de verwarming krachtig en langdurig aanstaat.
De laatste weken is het weer hetzelfde verhaal. Ik leef overdag met een temperatuur van 13-14 graden. De begeleiding en daarboven weigeren de verwarming hoger te zetten dan 18 graden. Echter staat die thermostaat in een veel kleiner ruimte waardoor het daar sneller op temperatuur is en de warmte niet eens de tijd heeft gekregen om door mijn radiatoren te stromen.
Na lange dagen van foto's sturen van de temperatuur en het aangeven zijn ze met een soort van oplossing gekomen. De thermostaat staat in de kantoorruimte. De bedoeling is dat de begeleiding de ramen open houdt zodat de thermostaat aanslaat en blijft aanstaan zodat het warme water ook de kans krijgen om door mijn radiateur te stromen.
Echter, veel van de begeleiding weigert (terecht) om in de kou te zitten. En weigeren de ramen open te zetten. Na meerdere gesprekken hierover komt er geen verandering in. Het onbegrip van sommige begeleiders en het management grijpt inmiddels zo hard in (ook door de situatie van vorig jaar) dat ik het liefst weg wil hier. Drankgebruik en medicatiegebruik is toegenomen, omdat ik mijn niet begrepen voel. Hierover gesprekken gehad, maar de uitkomst is hetzelfde: "Verwarming mag vanwege de gasprijs niet omhoog, kleed je dik aan en probeer ermee om te leren gaan."
Ik doe mijn best om het behagelijk te houden, maar eerlijk gezegd begin ik mij steeds onbegrepen te voelen dat ik met momenteel met 14 graden binnen in wat "mijn kamer" moet zijn te zitten. Vluchtgedrag begint ook steeds erger te worden.
Wat kan ik hier verder tegen doen? Het hoeft echt geen 20-22 graden te zijn. Maar de hele dag met 14 graden zitten is niet prettig. Ook aangezien ik meer dan de helft van mijn uitkering kwijt ben aan deze instelling vind ik dit echt schadelijk voor mijn geestelijke gezondheid en weet momenteel niet meer hoe ik dit kan oplossen.
woensdag 1 november 2023 om 20:44
Ik zou een elektrisch kacheltje neerzetten en als dat niet mag, zeggen dat zij dan een andere oplossing mogen bedenken en tot die tijd de kachel aan gaat. 13-14 graden is idioot. En de prijzen zijn niet meer die van vorig jaar.
Maar ‘drankgebruik is toegenomen’ schrijf je heel mooi alsof het je zomaar overkomt maar dat is echt alcoholistentaal. Er zit iets flink tegen en daardoor heb je besloten meer te gaan drinken en meer pillen te slikken.
Maar ‘drankgebruik is toegenomen’ schrijf je heel mooi alsof het je zomaar overkomt maar dat is echt alcoholistentaal. Er zit iets flink tegen en daardoor heb je besloten meer te gaan drinken en meer pillen te slikken.
woensdag 1 november 2023 om 20:48
Zou dit iets kunnen zijn? Bekijk Quality Heating - QH-BV Serie mobiel infraroodpaneel - Infrarood verwarming - Infraroodverwarmer - 165Watt - Met 3 warmtestanden - Vouwbaar - Verplaatsbaar op: https://www.bol.com/nl/p/quality-heatin ... _iphoneapp
woensdag 1 november 2023 om 21:18
Het kan wel "alcholistentaal" zijn, maar toch is de feit dat ik al maanden niet heb gerookt, gedronken of pillen heb ingenomen. Het klopt inderdaad dat als iets niet opgelost wordt en het te lang duurt en er geen zicht is op een oplossing ik snel grijp naar dingen die mij "rust" geven in mijn hoofd.
De begeleiding is ervoor om mij te begeleiden, zeggen ze zelf. En nu moet ik in de gaten houden of de ramen geopend zijn, zo niet, melden aan de zorgcoordinator die dan in gesprek gaat met degene. Ik zit midden in een behandeling, moet ik dan ook nog kat en muis spel spelen met begeleiders die mij horen te begeleiden?
De begeleiding is ervoor om mij te begeleiden, zeggen ze zelf. En nu moet ik in de gaten houden of de ramen geopend zijn, zo niet, melden aan de zorgcoordinator die dan in gesprek gaat met degene. Ik zit midden in een behandeling, moet ik dan ook nog kat en muis spel spelen met begeleiders die mij horen te begeleiden?
woensdag 1 november 2023 om 21:28
Dat wilt de eigenaar van het pand niet, want dat is te duur. Vorig jaar is de eigenaar ook nog komen meten en met een expertise tot de conclusie gekomen dat het te duur is om te isoleren. Mij werd dan geadviseerd met de instelling te bespreken over het aanzetten van de kachel.... En na een jaar is het weer dus hetzelfde verhaal. En na weken van bespreken en gesprekken voeren begin ik af te dalen naar de herinneringen van Sander. Bijvoorbeeld dat zijn huis lekker warm was met 22 graden. En daardoor val je terug naar een oude patroon waarvan ik nu dat dus in de gaten heb en het aankaart bij de begeleiding. En zelf zoveel mogelijk afstand houdt van pillen,drank en roken. Maar ik kan niet ontkennen dat ik inderdaad snel vlucht, als ik niet onder bewind stond zou ik misschien af en toe de trein gepakt hebben naar Deventer weer. Omdat dat nu dus niet mogelijk is, komen de drank,pillen en roken nog meer naar boven.
woensdag 1 november 2023 om 22:14
Is er geen cliëntenraad, vertrouwenspersoon, iets waar je hogerop kunt klagen?
Maar echt: ik zou iets van een kachel of infraroodpaneel of whatever aanzetten en je zou een heel kwaaie aan mij hebben als die uit moet en het is echt objectief koud, dus zeg onder de 18 graden. Als zij dat niet willen moeten zij ook maar een alternatief bieden. Tot die tijd gaat de kachel aan.
Die mensen die dat verbieden, wonen die zelf thuis ook in een temperatuur van 14 graden?
Maar al die uitvluchten, dat dus niet gaan doen. Kou is echt rot maar daar is het geen excuus voor.
Maar echt: ik zou iets van een kachel of infraroodpaneel of whatever aanzetten en je zou een heel kwaaie aan mij hebben als die uit moet en het is echt objectief koud, dus zeg onder de 18 graden. Als zij dat niet willen moeten zij ook maar een alternatief bieden. Tot die tijd gaat de kachel aan.
Die mensen die dat verbieden, wonen die zelf thuis ook in een temperatuur van 14 graden?
Maar al die uitvluchten, dat dus niet gaan doen. Kou is echt rot maar daar is het geen excuus voor.
woensdag 1 november 2023 om 22:58
woensdag 1 november 2023 om 23:11
Je zoekt gewoon smoesjes voor je drank- en drugsmisbruik en om die gozer te zien.
Koop bij de Hema zo'n elektrische deken die je met een usb op kan laden en doe die om.
Met 10 graden opstaan vind ik nou ook weer niet zo dramatisch, dat is het hier ook regelmatig. Kieren kan je zelf afdichten, er bestaat folie voor op je ramen om te isoleren, je kan je gordijnen dichtdoen etc Maar in plaats van actief naar oplossingen te zoeken leg je alle verantwoordelijkheid buiten jezelf en gebruik je het als excuus voor je destructieve gedrag. Alles is de schuld van een ander.
Koop bij de Hema zo'n elektrische deken die je met een usb op kan laden en doe die om.
Met 10 graden opstaan vind ik nou ook weer niet zo dramatisch, dat is het hier ook regelmatig. Kieren kan je zelf afdichten, er bestaat folie voor op je ramen om te isoleren, je kan je gordijnen dichtdoen etc Maar in plaats van actief naar oplossingen te zoeken leg je alle verantwoordelijkheid buiten jezelf en gebruik je het als excuus voor je destructieve gedrag. Alles is de schuld van een ander.
donderdag 2 november 2023 om 07:39
Wombat schreef: ↑01-11-2023 22:14Is er geen cliëntenraad, vertrouwenspersoon, iets waar je hogerop kunt klagen?
Maar echt: ik zou iets van een kachel of infraroodpaneel of whatever aanzetten en je zou een heel kwaaie aan mij hebben als die uit moet en het is echt objectief koud, dus zeg onder de 18 graden. Als zij dat niet willen moeten zij ook maar een alternatief bieden. Tot die tijd gaat de kachel aan.
Die mensen die dat verbieden, wonen die zelf thuis ook in een temperatuur van 14 graden?
Maar al die uitvluchten, dat dus niet gaan doen. Kou is echt rot maar daar is het geen excuus voor.
Dit.
Plus wat Moiren zegt.
She was brave and strong and broken, all at once.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
