
Lastige keus... 5 jaar samen.
dinsdag 28 juli 2020 om 14:19
Hey iedereen,
Ik wil graag wat kwijt, maar ik vind het lastig dit met bekende te bespreken. Vandaar mijn berichtje hier. Misschien heb ik wat aan jullie advies. Ik ben zelf net 21 en mijn vriend 23. Alvast bedankt!
Ik heb al 5 jaar een relatie, waarvan de eerste 3,5 jaar top was. De laatste tijd herken ik mijn vriend niet meer terug. En merk ik, dat ik me daardoor ook anders gedraag naar hem toe. Hierdoor hebben we de laatste tijd veel ruzie en discussies. Ik zit ermee dat ik niet meer het respect en waardering krijg waar ik op gevallen was. Als ik ergens mee zit wat buiten ons om gebeurd en ik vertel hem daar wat over, dan reageert hij ongeïnteresseerd of kat hij het gauw af. Ik stel me altijd aan en mag blijkbaar niet veel over mijn gevoelens praten. Als ik er wat van zeg, zeur ik, hangt hij op, lacht erom of snauwt mij af. Dat ophangen, lachen en afsnauwen (terwijl we samen zijn) doet mij veel pijn. Ookal heb ik dit aangegeven en/of een tijdje boos om geweest, hij blijft het toch doen. Een ander voorbeeld, ik ben bezig met mijn rijbewijs. Ik heb al eens 2 keer eerder examen gedaan en ben gezakt. Binnenkort heb mag ik weer examen doen en we spraken erover. Ik zeg dan, ik doe mijn best en ga ervoor, maar ik ben wel erg zenuwachtig. Waarop hij dan zegt met je best doen kom je er niet en daarom haal je het niet. Je moet niet je best doen maar gewoon doen. En hij zegt natuurlijk ben je zenuwachtig, je moet het halen, veels te lang duurt dit. Het is makkelijk (zelf is hij pas de 4e keer geslaagd). Hij reageert helemaal niet op het zenuwachtig zijn op een normale manier, maar haalt me meteen naar beneden en legt druk op me, vind ik. Dit geef ik meteen aan, dat hij mij juist een bedrukt gevoel geeft hiermee. Hij moet erom lachen en herhaalt nogmaals dat ik met mijn best doen het niet haal etc. Hij hangt lachend op. Ik heb hem daarna niet meer gesproken en het even gelaten voor wat het is. Ook als we ergens een hapje eten en iemand maakt een praatje (vaak de bediening of andere die daar werken) en ik sociaal, spontaan en vriendelijk reageer, schaamt hij zich daarvoor. Hij zegt dan bijvoorbeeld, zo hoef je niet te praten of te reageren. Door al deze dingen worden mijn gevoelens minder en ga ik meer afstand nemen merk ik. Hij zegt het soms te begrijpen, vaak als ik er boos om wordt. Maar hij doet het zo weer in verschillende vormen. Zo kan ik wel doorgaan met voorbeelden.. Ik vind 5 jaar wel lang, daarom probeer ik er wel wat van te maken... maar op deze manier voel ik me vaak toch verdrietig, niet gewaardeerd en niet echt mezelf meer. Ik ben nog jong en wil mijn tijd niet verspillen. Wat vinden jullie?
Ik wil graag wat kwijt, maar ik vind het lastig dit met bekende te bespreken. Vandaar mijn berichtje hier. Misschien heb ik wat aan jullie advies. Ik ben zelf net 21 en mijn vriend 23. Alvast bedankt!
Ik heb al 5 jaar een relatie, waarvan de eerste 3,5 jaar top was. De laatste tijd herken ik mijn vriend niet meer terug. En merk ik, dat ik me daardoor ook anders gedraag naar hem toe. Hierdoor hebben we de laatste tijd veel ruzie en discussies. Ik zit ermee dat ik niet meer het respect en waardering krijg waar ik op gevallen was. Als ik ergens mee zit wat buiten ons om gebeurd en ik vertel hem daar wat over, dan reageert hij ongeïnteresseerd of kat hij het gauw af. Ik stel me altijd aan en mag blijkbaar niet veel over mijn gevoelens praten. Als ik er wat van zeg, zeur ik, hangt hij op, lacht erom of snauwt mij af. Dat ophangen, lachen en afsnauwen (terwijl we samen zijn) doet mij veel pijn. Ookal heb ik dit aangegeven en/of een tijdje boos om geweest, hij blijft het toch doen. Een ander voorbeeld, ik ben bezig met mijn rijbewijs. Ik heb al eens 2 keer eerder examen gedaan en ben gezakt. Binnenkort heb mag ik weer examen doen en we spraken erover. Ik zeg dan, ik doe mijn best en ga ervoor, maar ik ben wel erg zenuwachtig. Waarop hij dan zegt met je best doen kom je er niet en daarom haal je het niet. Je moet niet je best doen maar gewoon doen. En hij zegt natuurlijk ben je zenuwachtig, je moet het halen, veels te lang duurt dit. Het is makkelijk (zelf is hij pas de 4e keer geslaagd). Hij reageert helemaal niet op het zenuwachtig zijn op een normale manier, maar haalt me meteen naar beneden en legt druk op me, vind ik. Dit geef ik meteen aan, dat hij mij juist een bedrukt gevoel geeft hiermee. Hij moet erom lachen en herhaalt nogmaals dat ik met mijn best doen het niet haal etc. Hij hangt lachend op. Ik heb hem daarna niet meer gesproken en het even gelaten voor wat het is. Ook als we ergens een hapje eten en iemand maakt een praatje (vaak de bediening of andere die daar werken) en ik sociaal, spontaan en vriendelijk reageer, schaamt hij zich daarvoor. Hij zegt dan bijvoorbeeld, zo hoef je niet te praten of te reageren. Door al deze dingen worden mijn gevoelens minder en ga ik meer afstand nemen merk ik. Hij zegt het soms te begrijpen, vaak als ik er boos om wordt. Maar hij doet het zo weer in verschillende vormen. Zo kan ik wel doorgaan met voorbeelden.. Ik vind 5 jaar wel lang, daarom probeer ik er wel wat van te maken... maar op deze manier voel ik me vaak toch verdrietig, niet gewaardeerd en niet echt mezelf meer. Ik ben nog jong en wil mijn tijd niet verspillen. Wat vinden jullie?



dinsdag 28 juli 2020 om 14:23
Je bent nog steeds super jong. Ook al ben je al 5 jaar samen, er ligt ook nog een hele toekomst voor je.
Nu kan het even pijn doen, maar als je echt niet meer gelukkig bent moet je wellicht even door die zure appel heen en je waarschijnlijk eerste liefde laten gaan.
Je leert echt wel weer iemand kennen waarmee het waarschijnlijk nog veel beter gaat.
Nu kan het even pijn doen, maar als je echt niet meer gelukkig bent moet je wellicht even door die zure appel heen en je waarschijnlijk eerste liefde laten gaan.
Je leert echt wel weer iemand kennen waarmee het waarschijnlijk nog veel beter gaat.

dinsdag 28 juli 2020 om 14:24
Wat een lastige situatie voor je, dat je vriend zo lijkt te zijn veranderd "voor je ogen". In je laatste zinnen lees ik vooral dat je er toch wat van wil maken omdat jullie al vijf jaar samen zijn. Dit lijkt mij niet de juiste motivatie. Ik vind de voorbeelden (vooral het rijbewijs-verhaal) naar klinken. Ik zou het nogmaals proberen te bespreken, en verandert er niets of loopt dat niet naar tevredenheid... dan zou ik er een punt achter zetten.
dinsdag 28 juli 2020 om 14:24
Lees je eigen verhaal nog maar eens terug. Daar staat het antwoord al. Je weet namelijk allang wat je wil. Je wil het alleen nog van andere horen. Die kunnen voor jou niet bepalen wat hoort. Ik zou weg gaan. Maar ik heb daar ook geen Viva topic voor nodig. Dat heeft eigenlijk niemand. Je moet gewoon naar je eigen verstand luisteren. Zoals je zegt, je bent jong. Ga leven.

dinsdag 28 juli 2020 om 14:27
dinsdag 28 juli 2020 om 14:27
Ja, 5 jaar is een lange tijd, maar 1,5 jaar het al niet leuk hebben, is ook lang. Straks het 2 jaar niet leuk en voor je het weet heb je het al langer niet leuk dan wel.
Joh, soms blijkt na een tijdje dat je toch niet (meer) bij elkaar past. Jullie waren nog super jong toen jullie bij elkaar kwamen, je bent je nog allebei aan het ontwikkelen (of niet). En soms ga je allebei een andere richting op.
Sowieso zou ik niet prettig vinden als mijn vriend zich schaamt voor mijn gedrag of het oké vindt om steeds negatief te zijn. Niet raar dat je daar niet gelukkig van wordt. Een relatie moet wel iets fijns toevoegen aan je leven en ik heb niet het idee dat deze relatie dit voor jou doet.
Dus ja, je kunt het gewoon uitmaken. Je tijd verspillen is altijd zonde of je nu oud bent of jong of dat je nu al jaren in een relatie zit of net aan het scharrelen bent.
Joh, soms blijkt na een tijdje dat je toch niet (meer) bij elkaar past. Jullie waren nog super jong toen jullie bij elkaar kwamen, je bent je nog allebei aan het ontwikkelen (of niet). En soms ga je allebei een andere richting op.
Sowieso zou ik niet prettig vinden als mijn vriend zich schaamt voor mijn gedrag of het oké vindt om steeds negatief te zijn. Niet raar dat je daar niet gelukkig van wordt. Een relatie moet wel iets fijns toevoegen aan je leven en ik heb niet het idee dat deze relatie dit voor jou doet.
Dus ja, je kunt het gewoon uitmaken. Je tijd verspillen is altijd zonde of je nu oud bent of jong of dat je nu al jaren in een relatie zit of net aan het scharrelen bent.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
dinsdag 28 juli 2020 om 14:30
Ach meis...
Wat vinden je ouders van je vriend?
Ik hoop dat als 1 van m’n dochters later een vriend/man heeft die zich ontpopt als een soort respectloze pannenkoek, ik ze genoeg ruggengraat mee heb gegeven om er een punt achter te zetten.
Of ze nu in een relatie zitten van 5, 10 of 25 jaar.
Als je niet kunt praten met je partner over zijn gedrag en hij je zo behandeld/gaat behandelen, is het tijd om afscheid te nemen.
Echt hoor. Zoek een leuke vent!
Wat vinden je ouders van je vriend?
Ik hoop dat als 1 van m’n dochters later een vriend/man heeft die zich ontpopt als een soort respectloze pannenkoek, ik ze genoeg ruggengraat mee heb gegeven om er een punt achter te zetten.
Of ze nu in een relatie zitten van 5, 10 of 25 jaar.
Als je niet kunt praten met je partner over zijn gedrag en hij je zo behandeld/gaat behandelen, is het tijd om afscheid te nemen.
Echt hoor. Zoek een leuke vent!
Geen prima, prima is geen goed.
dinsdag 28 juli 2020 om 14:34
Als hij zo reageert is het eigenlijk al lang uit. De knoop moet nog even door zodat je vrij bent om je eigen leven te gaan leven en een veel leuker iemand tegen te komen. Ik zou niet teveel tijd verspillen. Als je in de 20/30 bent heb je zoooveel mogelijkheden en dingen te ontdekken. Zonde als je wordt beperkt omdat je het idee hebt dat je aan een dood paard moet zeulen. 5 jaar is best lang, nu op naar de komende (hopelijk) 80 jaar


dinsdag 28 juli 2020 om 15:05

dinsdag 28 juli 2020 om 15:06
Inderdaad.
Lieve To bedenk 1 ding: jouw vriend gaat niet veranderen. Kun je daar mee leven niet uitmaken, heb je daar geen zin in omdat ook jij niet van ijzer bent, ga bij hem weg. Aan jou de keuze.
dinsdag 28 juli 2020 om 15:16
Oh herkenbaar! Ik had op jouw leeftijd (ben nu 31) ook een vriendje. En op een gegeven moment was het gewoon klaar. Hij was niet vervelend ofzo, maar we waren op dat punt gewoon uit elkaar gegroeid. Tussen je 18e en 25e gebeurt er zoveel in je ontwikkeling, dat is ook niet meer dan logisch dat niet alle relaties dan stand houden. Ik zou me voor jezeld afvragen of je dit nog 5, 10, 15 jaar zo wil? Of wil je het gewoon eens zelf gaan proberen. Het is nooit weg gegooide tijd, want je hebt mensenkennis en relatie-ervaringen opgedaan die je in de toekomst nog beter zullen laten kiezen in wat je wel of niet zoekt in een partner.




dinsdag 28 juli 2020 om 15:24
dinsdag 28 juli 2020 om 15:28