Relaties
alle pijlers
Liefdesverdriet, eigen schuld... toch een knuffel nodig
zaterdag 19 september 2020 om 01:41
Dag lieve mensen van het forum,
het is zover. Na 1,5 jaar gooi ik de handdoek in de ring. Zij die mij loepen (geen idee trouwens hoe men dit doet), zullen al snel doorhebben dat deze relatie aan alle kanten rinkelde.
Na een jaar relatie ben ik sinds een half jaar bij hem ingetrokken. Afgelopen weekend knalharde ruzie gehad omdat ik me ongezien voelde. Voor de zoveelste keer gezegd dat het nu voorbij was. Maandag samen met mijn psychotherapeut gesproken (ik ben in behandeling voor angstklachten en een burn-out). Psych raadde ons aan om even eerst helemaal te kalmeren voordat we radicale beslissingen namen. Ik was onder de indruk dat we het hier beide mee eens waren.
Daarna hebben we af en toe nog een serie gekeken samen in de avond. Wel wat meer afstand genomen ook al wonen we samen. Een half jaar op elkaars lip zitten door Corona was natuurlijk ook niet niets. Sinds woensdag is hij weer naar kantoor gegaan om te werken i.p.v. thuis. Stiekem hoopte ik dat we met deze afstand juist weer een manier konden vinden om nader tot elkaar te komen. Met mijn verstand verwachtte ik dat niet, maar helaas toch gehoopt en vanavond teleurgesteld.
Afgelopen half jaar hebben we elke vrijdagavond een vorm van date-night gehad. Ik wist eerlijk gezegd niet hoe we er vanavond voor zouden staan. Hij zou na vijf uur weer thuis komen (na afloop van heel veel meetings). Om 17.40 appte hij nog of we een gezamenlijke vriend morgenavond konden ontvangen bij ons thuis. Daarna heb ik hem sinds half tien geprobeerd te bereiken. Het is nu half twee 's nachts. Ik heb die vriend eerder vanavond opgebeld om te vragen of hij iets wist, maar niks. Ik heb hem gezegd dat morgen qua timing heel ongelukkig was voor hem om bij ons op visite te komen aangezien ik geen idee heb of ik bezorgd moet zijn dat ik niks hoor, of dat ik gewoon genegeerd word.
Mijn (ex)partner zal zich wel gekrenkt voelen en lekker met zijn werkvrienden zijn gaan stappen. Ik ben 34, hij 37. Ik had gehoopt dat we even ons ego opzij konden zetten en een weg proberen te vinden om of aan een respectvolle relatie te werken, of aan een respectvolle break-up. Wellicht vindt hij dat hij mij niks meer verschuldigd is, dat kan. Toch had ik meer van hem verwacht. Toch weer teleurgesteld.
Even voor alle duidelijkheid, ik ben zelf ook echt wel een heks natuurlijk. Ik ga zeker de onschuld niet uithangen. Ik vind het gewoon heel jammer. Ik zou echt een knuffel kunnen gebruiken. Stom he, ik heb altijd geweten dat het fout zat. Dat ik me niet goed voelde. Toch gehoopt dat ik dat recht kon trekken. Het positieve wat ik me nog kan voorstellen is dat dit een levensles is.
Poe... toch echt het einde van mijn relatie.
het is zover. Na 1,5 jaar gooi ik de handdoek in de ring. Zij die mij loepen (geen idee trouwens hoe men dit doet), zullen al snel doorhebben dat deze relatie aan alle kanten rinkelde.
Na een jaar relatie ben ik sinds een half jaar bij hem ingetrokken. Afgelopen weekend knalharde ruzie gehad omdat ik me ongezien voelde. Voor de zoveelste keer gezegd dat het nu voorbij was. Maandag samen met mijn psychotherapeut gesproken (ik ben in behandeling voor angstklachten en een burn-out). Psych raadde ons aan om even eerst helemaal te kalmeren voordat we radicale beslissingen namen. Ik was onder de indruk dat we het hier beide mee eens waren.
Daarna hebben we af en toe nog een serie gekeken samen in de avond. Wel wat meer afstand genomen ook al wonen we samen. Een half jaar op elkaars lip zitten door Corona was natuurlijk ook niet niets. Sinds woensdag is hij weer naar kantoor gegaan om te werken i.p.v. thuis. Stiekem hoopte ik dat we met deze afstand juist weer een manier konden vinden om nader tot elkaar te komen. Met mijn verstand verwachtte ik dat niet, maar helaas toch gehoopt en vanavond teleurgesteld.
Afgelopen half jaar hebben we elke vrijdagavond een vorm van date-night gehad. Ik wist eerlijk gezegd niet hoe we er vanavond voor zouden staan. Hij zou na vijf uur weer thuis komen (na afloop van heel veel meetings). Om 17.40 appte hij nog of we een gezamenlijke vriend morgenavond konden ontvangen bij ons thuis. Daarna heb ik hem sinds half tien geprobeerd te bereiken. Het is nu half twee 's nachts. Ik heb die vriend eerder vanavond opgebeld om te vragen of hij iets wist, maar niks. Ik heb hem gezegd dat morgen qua timing heel ongelukkig was voor hem om bij ons op visite te komen aangezien ik geen idee heb of ik bezorgd moet zijn dat ik niks hoor, of dat ik gewoon genegeerd word.
Mijn (ex)partner zal zich wel gekrenkt voelen en lekker met zijn werkvrienden zijn gaan stappen. Ik ben 34, hij 37. Ik had gehoopt dat we even ons ego opzij konden zetten en een weg proberen te vinden om of aan een respectvolle relatie te werken, of aan een respectvolle break-up. Wellicht vindt hij dat hij mij niks meer verschuldigd is, dat kan. Toch had ik meer van hem verwacht. Toch weer teleurgesteld.
Even voor alle duidelijkheid, ik ben zelf ook echt wel een heks natuurlijk. Ik ga zeker de onschuld niet uithangen. Ik vind het gewoon heel jammer. Ik zou echt een knuffel kunnen gebruiken. Stom he, ik heb altijd geweten dat het fout zat. Dat ik me niet goed voelde. Toch gehoopt dat ik dat recht kon trekken. Het positieve wat ik me nog kan voorstellen is dat dit een levensles is.
Poe... toch echt het einde van mijn relatie.
maandag 21 september 2020 om 18:16
Joh, je bent 34. Je komt niet net uit een ei. Zorg eens dat je je eigen leven op de rit krijgt. Dat je je eigen woonplek hebt in plaats van steeds maar op je ouders terug te vallen. Besef dat het geluk in je leven niet door de aanwezigheid van anderen bepaald wordt maar grotendeels door jezelf. Stel eens een korte termijn doel dat haalbaar is door jouzelf.
Laat in de herfst blaadjes in de tuin gewoon liggen of veeg ze op een hoop: goed voor insecten, vogels, eekhoorns en egels.
maandag 21 september 2020 om 18:21
Ehm, nee.viva-amber schreef: ↑21-09-2020 18:15Daarom ben je nog geen leuke partner om mee samen te wonen. Daarbij heb jij de relatie verbroken.
maandag 21 september 2020 om 18:23
Ehm.... ja meerdere keren inmiddels al.
En je begint het topic dat je nu de handdoek in de ring gooit ( nu echt, oh nee toch niet.)
En nu is dan het einde van je relatie.... althans zo eindig je je OP. In latere post wissel je tussen partner en ex partner en nu lijkt het ten einde alleen weet hij het nog niet.
TO je hebt geen knuffel nodig maar een schop onder je kont.
lorrelies wijzigde dit bericht op 21-09-2020 18:27
23.32% gewijzigd
Ja wat!? Pannekoek! Doei! ©
maandag 21 september 2020 om 18:25
Doe ik inderdaad. Door de burn-out zijn ze erg klein, maar met elke klein stapje kom ik weer dichterbij.SweetFirefly schreef: ↑21-09-2020 18:16Joh, je bent 34. Je komt niet net uit een ei. Zorg eens dat je je eigen leven op de rit krijgt. Dat je je eigen woonplek hebt in plaats van steeds maar op je ouders terug te vallen. Besef dat het geluk in je leven niet door de aanwezigheid van anderen bepaald wordt maar grotendeels door jezelf. Stel eens een korte termijn doel dat haalbaar is door jouzelf.
Het terugvallen op mijn ouders heb je ook echt een punt. Visites zijn leuk, maar that's it.
maandag 21 september 2020 om 18:27
Dit ja... dat verbaasd mij aan mijzelf.
Het is dus niet het einde van de relatie. Ik zie alleen dat wij er naartoe op weg zijn omdat ik mijn hoop steeds meer verlies.
maandag 21 september 2020 om 20:46
Goh Lorrelies, het doet me wel weer even nadenken wat je zei over dat partner en ik met 'kutwijf' en 'meneer' praten.
Mijn burn-out coach sprak in termen van pannetjes. Dat ik moet leren om mijn pannetje niet te heet te laten worden. Signaleren wanneer het warmer wordt en bijtijds afkoelen voordat het oververhit raakt.
Goed dat je me hierop wees want 'kutwijf' en 'meneer' zijn duidelijk termen waarbij de situatie al oververhit was. Ik ervaar er schaamte in, en zoals jij en anderen al opmerkten wordt ik ook hier op het forum soms boos, en reageer ik niet meer assertief (zoals je al aangaf deed ik een 'wisseltruc' --> was herkenbaar maar ik had het eerder niet zo gezien).
Mocht ik dit topic uit het oog verliezen, dan wil ik iedereen heel graag bedanken. Hoe ik het soms ook met mijn 'baby'-brein heb opgevat, mijn 'volwassen ik' weet dat iedereen hier haar/zijn best doet om een ander te helpen. Misschien reageer ik nog in de toekomst, misschien niet. Maar dan heb ik jullie lig bedankt.
Mijn burn-out coach sprak in termen van pannetjes. Dat ik moet leren om mijn pannetje niet te heet te laten worden. Signaleren wanneer het warmer wordt en bijtijds afkoelen voordat het oververhit raakt.
Goed dat je me hierop wees want 'kutwijf' en 'meneer' zijn duidelijk termen waarbij de situatie al oververhit was. Ik ervaar er schaamte in, en zoals jij en anderen al opmerkten wordt ik ook hier op het forum soms boos, en reageer ik niet meer assertief (zoals je al aangaf deed ik een 'wisseltruc' --> was herkenbaar maar ik had het eerder niet zo gezien).
Mocht ik dit topic uit het oog verliezen, dan wil ik iedereen heel graag bedanken. Hoe ik het soms ook met mijn 'baby'-brein heb opgevat, mijn 'volwassen ik' weet dat iedereen hier haar/zijn best doet om een ander te helpen. Misschien reageer ik nog in de toekomst, misschien niet. Maar dan heb ik jullie lig bedankt.
maandag 21 september 2020 om 21:06
Sorry to, ik erger mij ook een beetje aan dit topic.
Mijn advies zou zijn om niet over 3 maanden een topic te beginnen met “nu gooi ik ECHT de handdoek in de ring” want je wordt niet meer serieus genomen (zal privé vast al het geval zijn).
En een psycholoog geeft niet dergelijke adviezen. Een goede psycholoog houd je een spiegel voor waardoor je weet hoe je moet handelen. Enige wat ik kan bedenken is waarom ze dit zegt is omdat je je shit niet op orde hebt en zonder je (ex?)partner helemaal niks meer hebt (lees; huis, inkomen, eerste levensbehoeften) want dan kan het idd een vrij radicale stap in een toch al niet zo gunstige emotionele staat (burnout).
Het spijt me to maar in alle reacties kan ik mij vinden.
Ik begrijp dat je in een rotsituatie zit maar ik zou toch wat dankbaarder zijn naar je (ex?)partner en in je handjes knijpen dat je zijn dak boven je hoofd hebt.
Choose your battles, er komt anders echt een dag dat je nergens meer “naartoe aan het leven bent” en hij je op straat zet, vind het nog knap dat ie samen wil wonen met een vrouw die toewerkt naar radicale beslissingen (???)....
Mijn advies zou zijn om niet over 3 maanden een topic te beginnen met “nu gooi ik ECHT de handdoek in de ring” want je wordt niet meer serieus genomen (zal privé vast al het geval zijn).
En een psycholoog geeft niet dergelijke adviezen. Een goede psycholoog houd je een spiegel voor waardoor je weet hoe je moet handelen. Enige wat ik kan bedenken is waarom ze dit zegt is omdat je je shit niet op orde hebt en zonder je (ex?)partner helemaal niks meer hebt (lees; huis, inkomen, eerste levensbehoeften) want dan kan het idd een vrij radicale stap in een toch al niet zo gunstige emotionele staat (burnout).
Het spijt me to maar in alle reacties kan ik mij vinden.
Ik begrijp dat je in een rotsituatie zit maar ik zou toch wat dankbaarder zijn naar je (ex?)partner en in je handjes knijpen dat je zijn dak boven je hoofd hebt.
Choose your battles, er komt anders echt een dag dat je nergens meer “naartoe aan het leven bent” en hij je op straat zet, vind het nog knap dat ie samen wil wonen met een vrouw die toewerkt naar radicale beslissingen (???)....
maandag 21 september 2020 om 22:01
Ik denk dat het goed is wat je me vertelt.Koes_1989 schreef: ↑21-09-2020 21:06Sorry to, ik erger mij ook een beetje aan dit topic.
Mijn advies zou zijn om niet over 3 maanden een topic te beginnen met “nu gooi ik ECHT de handdoek in de ring” want je wordt niet meer serieus genomen (zal privé vast al het geval zijn).
En een psycholoog geeft niet dergelijke adviezen. Een goede psycholoog houd je een spiegel voor waardoor je weet hoe je moet handelen. Enige wat ik kan bedenken is waarom ze dit zegt is omdat je je shit niet op orde hebt en zonder je (ex?)partner helemaal niks meer hebt (lees; huis, inkomen, eerste levensbehoeften) want dan kan het idd een vrij radicale stap in een toch al niet zo gunstige emotionele staat (burnout).
Het spijt me to maar in alle reacties kan ik mij vinden.
Ik begrijp dat je in een rotsituatie zit maar ik zou toch wat dankbaarder zijn naar je (ex?)partner en in je handjes knijpen dat je zijn dak boven je hoofd hebt.
Choose your battles, er komt anders echt een dag dat je nergens meer “naartoe aan het leven bent” en hij je op straat zet, vind het nog knap dat ie samen wil wonen met een vrouw die toewerkt naar radicale beslissingen (???)....
Ik denk ook dat deze man een mens is met gebreken zoals ieder ander. Zoals ik al zei in mijn openingstopic, ik ben zelf echt een heks. En ik ben er een die teleurgesteld is. Die radicale beslissingen neemt. Ik snap dat ik zelf zo erg ben zelfs, dat ik in een burn-out terecht gekomen ben (ik snap dat andere mensen voor andere redenen in een burn-out terecht komen).
In de kern ben ik het helemaal met je eens. In de praktijk zal ik vast wel over drie maanden weer een stom jankverhaal hebben. En als alles goed gaat daarna over zes maanden later pas weer. En als het dan nog beter gaat, over 1,5 jaar later pas weer. En hopelijk komt er een dag dat ik alles zelfstandig zonder jullie adviezen aan kan. Tsja, het is een forum...
Maar goed advies idd over niet meteen roepen 'Ik gooi de handdoek in de ring'. Dat is ook wat mijn psych juist heeft: Ik kalmeer mezelf niet. Volgens hem heb ik dat nooit geleerd maar kan ik dat nog altijd doen. Hopelijk leer ik hierin groeien en word het 'jankgehalte' snel minder en verdwijnt het op den duur.
maandag 21 september 2020 om 22:47
Ah je gaat hier nu de handdoek in de ring gooien?Bijnasoms schreef: ↑21-09-2020 20:46
Mocht ik dit topic uit het oog verliezen, dan wil ik iedereen heel graag bedanken. Hoe ik het soms ook met mijn 'baby'-brein heb opgevat, mijn 'volwassen ik' weet dat iedereen hier haar/zijn best doet om een ander te helpen. Misschien reageer ik nog in de toekomst, misschien niet. Maar dan heb ik jullie lig bedankt.
Tja.... graag gedaan tot zover dan. Jammer dat je verder er voor kiest niet in beweging te komen.
Het lijkt mij voor jou toch echt prettiger zelf nu een knoop door te hakken dan dat je wacht tot je meneer je echt zat is.
Anyway dovemansoren...... je doet liever struisvogelen.
Nou tot over drie maanden dan maar hè!
Doeg
Ja wat!? Pannekoek! Doei! ©
maandag 21 september 2020 om 23:10
Ik moet er toch een keer mee ophouden. Ik kan niet eeuwig hier over door gaan.Lorrelies schreef: ↑21-09-2020 22:47Ah je gaat hier nu de handdoek in de ring gooien?
Tja.... graag gedaan tot zover dan. Jammer dat je verder er voor kiest niet in beweging te komen.
Het lijkt mij voor jou toch echt prettiger zelf nu een knoop door te hakken dan dat je wacht tot je meneer je echt zat is.
Anyway dovemansoren...... je doet liever struisvogelen.
Nou tot over drie maanden dan maar hè!
Doeg
Goed punt dat ik beter kan gaan voordat hij het niet meer met me uithoudt. Het zou naar zijn voor ons beiden als het zover komt dat hij me eruit moet gooien
.
dinsdag 22 september 2020 om 08:53
Helaas, ik ben er in mijn hoofd nog steeds mee bezig. Vooral zoals je zegt Lorrelies, ik kan beter gaan voor ik eruit getrapt wordt.
Ik heb namelijk ook ergens het idee dat hij wil dat ik er een punt achter zet. Dat hij daarom niet liet weten vrijdag dat hij laat thuis kwam en dat hij daarom zijn telefoon niet opnam.
Ik heb namelijk ook ergens het idee dat hij wil dat ik er een punt achter zet. Dat hij daarom niet liet weten vrijdag dat hij laat thuis kwam en dat hij daarom zijn telefoon niet opnam.
dinsdag 22 september 2020 om 11:03
Waarom helaas?Bijnasoms schreef: ↑22-09-2020 08:53Helaas, ik ben er in mijn hoofd nog steeds mee bezig. Vooral zoals je zegt Lorrelies, ik kan beter gaan voor ik eruit getrapt wordt.
Ik heb namelijk ook ergens het idee dat hij wil dat ik er een punt achter zet. Dat hij daarom niet liet weten vrijdag dat hij laat thuis kwam en dat hij daarom zijn telefoon niet opnam.
Ja wat!? Pannekoek! Doei! ©
dinsdag 22 september 2020 om 11:13
Ik denk zelf ook dat hij wil dat jij er een punt achter zet. Het is voor mij ook heel herkenbaar. Op een gegeven moment zal hij jou echt proberen gek te maken zodat jij het uit maakt. Dan heeft hij het in ieder geval niet gedaan.
Blijf in jezelf geloven !
dinsdag 22 september 2020 om 12:15
Omdat het mijn concentratie ondermijnt. Ik krijg door die hele burn-out al zo weinig gedaan. Ik werk met lijstjes en ik krijg niet eens een tiende gedaan van wat ik normaal zou kunnen.
Echt hoor, ik ben het in alles met je eens. Maar ik ben pas sinds twee maanden bereid de relatie te beëindigen als deze niet goed voor me is. Dat was al een hele stap. Dus wat je zegt valt niet op dovemansoren. En ik ben inderdaad aan het struisvogelen. Op die manier hoef ik even niet met mijn teleurstelling te dealen, en kan ik me op andere zaken concentreren.
Het is ook gewoon fijn dat er voor nu weer rust in de tent is tussen ons.
dinsdag 22 september 2020 om 12:19
Het is natuurlijk invulling van mij maar toch fijn dat je me zegt dat ik weleens gelijk kan hebben.
Al weet ik niet of dat het zijn intentie is om mij gek te maken, ik denk dat er een copingsmechanisme achter schuilt gaat. Voor mij voelt het als vechten tegen de bierkaai in ieder geval.
dinsdag 22 september 2020 om 12:25
Zou het geen rust geven als je deze horde genomen hebt?Bijnasoms schreef: ↑22-09-2020 12:15Omdat het mijn concentratie ondermijnt. Ik krijg door die hele burn-out al zo weinig gedaan. Ik werk met lijstjes en ik krijg niet eens een tiende gedaan van wat ik normaal zou kunnen.
Echt hoor, ik ben het in alles met je eens. Maar ik ben pas sinds twee maanden bereid de relatie te beëindigen als deze niet goed voor me is. Dat was al een hele stap. Dus wat je zegt valt niet op dovemansoren. En ik ben inderdaad aan het struisvogelen. Op die manier hoef ik even niet met mijn teleurstelling te dealen, en kan ik me op andere zaken concentreren.
Het is ook gewoon fijn dat er voor nu weer rust in de tent is tussen ons.
Wie weet krijg je dan veel meer gedaan dan met deze energie zuigende fake relatie.... hou je energie over voor jezelf
Ja wat!? Pannekoek! Doei! ©
dinsdag 22 september 2020 om 12:31
In het verleden merkte ik dat weleens ja. Dat het verbreken rust geeft (waren eerder flings dan relatie). Wat ik ook merkte is dat het een proces is bij mij voordat ik echt toe ben aan de breuk. Tegen de tijd dat de breuk compleet is zal het geen pijn meer doen. Als ik het nu doe, dan doet het teveel pijn. Ik snap waarom je zegt wat je zegt. Jij zou niet voor de 'lijdensweg' gaan waar ik nu voor kies. Ik denk dat jouw manier ook effiecenter is. Maar ik kan het niet.
dinsdag 22 september 2020 om 12:42
Wat ben jij ultiem lief voor jezelf zeg ... soms is een beetje pijn om te doorkauwen echter veel effectiever & wie weet leer je er ook wat van? Onder druk wordt alles vloeibaar ...Bijnasoms schreef: ↑22-09-2020 12:31In het verleden merkte ik dat weleens ja. Dat het verbreken rust geeft (waren eerder flings dan relatie). Wat ik ook merkte is dat het een proces is bij mij voordat ik echt toe ben aan de breuk. Tegen de tijd dat de breuk compleet is zal het geen pijn meer doen. Als ik het nu doe, dan doet het teveel pijn. Ik snap waarom je zegt wat je zegt. Jij zou niet voor de 'lijdensweg' gaan waar ik nu voor kies. Ik denk dat jouw manier ook effiecenter is. Maar ik kan het niet.
