Relaties
alle pijlers
** Longdistance Relaties deel 8: liefde, ups en downs en nog meer liefde **
woensdag 27 juni 2007 om 16:08
Hey Magnolia en Kim, vermaken jullie je een beetje?
Ik ben voor vandaag gelukkig al klaar met werken. (extra vroeg begonnen)
En het goede nieuws is dat ik net mijn bul aangevraagd heb. Nog onder voorbehoud dat de scriptie dan goedgekeurd is, maar die gaat gewoon goedgekeurd worden. Mijn begeleider was wel wat sceptisch, maar wat wil je bij iemand die al met al al drie jaar aan het afstuderen is:$. Met pauzes dat wel, maar ik zou ook niet staan te juigen als zo een studente ineens aan mijn bureau stond met de vraag of ik even wil tekenen dat ik het goedkeur dat ze op 31 aug afstudeert..... nu heb ik de opdracht maandag iets essentieels in te leveren en dan krijg ik defintiv de toestemming.
Dus hard aan de slag.
Het gekke is dat ik nu weet dat het gaat lukken. Sinds ik weet dat er echt geen andere mogelijkheid is dan nu zsm toch nog af te studeren (het is namelijk bij mij of NU of NOOIT, meer uitstel is niet mogelijk), is het mij gelukt een aantal knopen door te hakken waar ik al lang tegen aan zat te hikken en maar bleeeeef uitstellen. Ik ben nu gemotiveerd, weet wat mij te doen staat en hoe ik dat moet doen. Wat ben ik toch een raar mens.....
OK ik wou aan de studie.
Ik ben voor vandaag gelukkig al klaar met werken. (extra vroeg begonnen)
En het goede nieuws is dat ik net mijn bul aangevraagd heb. Nog onder voorbehoud dat de scriptie dan goedgekeurd is, maar die gaat gewoon goedgekeurd worden. Mijn begeleider was wel wat sceptisch, maar wat wil je bij iemand die al met al al drie jaar aan het afstuderen is:$. Met pauzes dat wel, maar ik zou ook niet staan te juigen als zo een studente ineens aan mijn bureau stond met de vraag of ik even wil tekenen dat ik het goedkeur dat ze op 31 aug afstudeert..... nu heb ik de opdracht maandag iets essentieels in te leveren en dan krijg ik defintiv de toestemming.
Dus hard aan de slag.
Het gekke is dat ik nu weet dat het gaat lukken. Sinds ik weet dat er echt geen andere mogelijkheid is dan nu zsm toch nog af te studeren (het is namelijk bij mij of NU of NOOIT, meer uitstel is niet mogelijk), is het mij gelukt een aantal knopen door te hakken waar ik al lang tegen aan zat te hikken en maar bleeeeef uitstellen. Ik ben nu gemotiveerd, weet wat mij te doen staat en hoe ik dat moet doen. Wat ben ik toch een raar mens.....
OK ik wou aan de studie.
woensdag 27 juni 2007 om 16:28
Mag ik bij je komen eten Magnolia? Lekker
Ik weet eigenlijk niet of ik nog veel moet doen tot maandag. Ik heb gewoon beloofd te laten zien wat ik tot nu toe (weer) heb en hoe het er precies komt uit te zien. Ik heb hier natuurlijk ook al veel van, maar het moet geordend worden en hoe meer ik laat zien, hoe beter. Het beste een hele scriptie natuurlijk.....
Ik weet eigenlijk niet of ik nog veel moet doen tot maandag. Ik heb gewoon beloofd te laten zien wat ik tot nu toe (weer) heb en hoe het er precies komt uit te zien. Ik heb hier natuurlijk ook al veel van, maar het moet geordend worden en hoe meer ik laat zien, hoe beter. Het beste een hele scriptie natuurlijk.....
woensdag 27 juni 2007 om 21:52
Haha Isiss, als je het zelf niet had geschreven was het me nooit opgevallen.
Sneeuw! Daar moet je toch ook niet aan denken.
Ik lees en leef mee, maar heb niets bij te dragen. Ben moe enzo. En jaloers op de vakantie van Marg. Lijkt me heerlijk. En dan had ik bedacht pas volgend voorjaar Findingnemo op te gaan zoeken ( ;) jaha, daar kom je dus niet meer vanaf).
Es, gaat lukken! Vaak als je een echt eindpunt in zicht hebt kom er opeens verbazend veel uit.
Ga ik nog even laveloos voor de tv liggen. Heb laatst trouwens een heel ingenieus wachtwoord bedacht voor internetbankieren en ben dat dus vergeten. En kan pas zaterdag naar het postkantoor (als het dan open is) dus kan nog geen ticket boeken.
Sneeuw! Daar moet je toch ook niet aan denken.
Ik lees en leef mee, maar heb niets bij te dragen. Ben moe enzo. En jaloers op de vakantie van Marg. Lijkt me heerlijk. En dan had ik bedacht pas volgend voorjaar Findingnemo op te gaan zoeken ( ;) jaha, daar kom je dus niet meer vanaf).
Es, gaat lukken! Vaak als je een echt eindpunt in zicht hebt kom er opeens verbazend veel uit.
Ga ik nog even laveloos voor de tv liggen. Heb laatst trouwens een heel ingenieus wachtwoord bedacht voor internetbankieren en ben dat dus vergeten. En kan pas zaterdag naar het postkantoor (als het dan open is) dus kan nog geen ticket boeken.
woensdag 27 juni 2007 om 21:55
en wat zei je broer, verdorie fille, als we altijd op jou moeten wachten zijn we er in 2020 nog niet!!!! ?
Ik ben echt blij te lezen dat je jaloers bent op mijn vakantie (oh dit is wel erg
) want zelf is mijn zin om überhaupt iets te doen he-le-maal weg. Dus nu ik dit lees denk ik wel, ohja, dat wordt écht leuk.
woensdag 27 juni 2007 om 22:15
oh, ik heb het niet gemeld maar wel al 10 gedacht, Marg: ik ben ook zéér jaloers op je vakantie! Gewoon zoveel weken niks belangrijks doen behalve blij zijn met je vriendje, lekker eten, cocktails drinken, strand, niks, vriendje, enzoverder.
Ik ga ook nog effe lammen op de bank met 'n wijntje, en dan pitten (ik weet dat 't 22.15u is ja). Morgen 6.30u op... :(
Ik ga ook nog effe lammen op de bank met 'n wijntje, en dan pitten (ik weet dat 't 22.15u is ja). Morgen 6.30u op... :(
donderdag 28 juni 2007 om 10:07
Kman stuurt tegenwoordig geen smsen meer naar mij, maar naar Chipita. En dan ergens achteraan krijg ik nog een: oja, vertel je moeder maar dat ik haar mis.
De IND heeft (na 3 weken) het dossier al een heus Nummer gegeven. En een kaftje waarschijnlijk. Maar nog steeds niet bij een ambtenaar ingedeeld. Dus er is niets na te vragen aan iemand. Maar goed, ze hebben dan ook nog zeker een week of 11 de tijd...
Als het goed is, en ik het geld bij elkaar weet te schrapen, gaan we rond 1 augustus daar naartoe, voor een week of 4. Maar heel eerlijk gezegd, ik zie het er geloof ik niet van komen. Waarom ik dat gevoel heb, geen idee. Maar er gaat waarschijnlijk weer wat gebeuren: Geen tickets meer te krijgen. Kind ziek. Dat soort.
Is het gek dat ik er af en toe niet meer in geloof?
De IND heeft (na 3 weken) het dossier al een heus Nummer gegeven. En een kaftje waarschijnlijk. Maar nog steeds niet bij een ambtenaar ingedeeld. Dus er is niets na te vragen aan iemand. Maar goed, ze hebben dan ook nog zeker een week of 11 de tijd...
Als het goed is, en ik het geld bij elkaar weet te schrapen, gaan we rond 1 augustus daar naartoe, voor een week of 4. Maar heel eerlijk gezegd, ik zie het er geloof ik niet van komen. Waarom ik dat gevoel heb, geen idee. Maar er gaat waarschijnlijk weer wat gebeuren: Geen tickets meer te krijgen. Kind ziek. Dat soort.
Is het gek dat ik er af en toe niet meer in geloof?
donderdag 28 juni 2007 om 10:50
Nee, is niet gek :(
Wel in blijven geloven ajb! Doe ik wel! Want het kan gewoon niet waar wezen dat een vader niet bij z'n kind mag zijn alleen maar omdat hij niet in de EU woont.
Ik weet dat 't gebeurt hoor, maar ik wil gewoon niet geloven dat als je aan alle debiele regels voldoet ze nog steeds dingen kunnen verzinnen om het te verzieken. Uiteindelijk kan de conclusie alleen maar zijn dat ze moeten toegeven dat je gelijk hebt omdat je het hebt.
Ik geloof er echt in. *;
Hoe voel je je verder?
En Cadi: hoe'st met jou?
Wel in blijven geloven ajb! Doe ik wel! Want het kan gewoon niet waar wezen dat een vader niet bij z'n kind mag zijn alleen maar omdat hij niet in de EU woont.
Ik weet dat 't gebeurt hoor, maar ik wil gewoon niet geloven dat als je aan alle debiele regels voldoet ze nog steeds dingen kunnen verzinnen om het te verzieken. Uiteindelijk kan de conclusie alleen maar zijn dat ze moeten toegeven dat je gelijk hebt omdat je het hebt.
Ik geloof er echt in. *;
Hoe voel je je verder?
En Cadi: hoe'st met jou?
donderdag 28 juni 2007 om 13:34
@Kjong: ik blijf er ook in geloven, om dezelfde redenen als Issis. het kan gewoon niet dat hij niet komt,. Kan niet. Er moet een keer een goedkeuring komen, ik blijf duimen *; Ik was eigenlijk van plan om je verhaal bij het Neckermann team voor te leggen om te zorgen voor 2 standby tickets voor jou en Kjongen (en Chipita natuurlijk, maar die gaat op schoot). Dan betaal je alleen luchthavenbelasting.. alleen augustus, dan is de kans te groot dat er geen tickets meer zijn op het laatste moment. Had er niet aan gedacht dat Kjongen op school zit en je alleen in de schoolvakantie kan gaan. en juist in de schoolvakanties zijn stand by vluchten niet echt een optie.
Nou ja, het was een leuk idee geweest...
Zelf heb ik een dipje. Ik verveel me. Ik verveel me heel erg. En tuurlijk kan ik koken, het huis schoonmaken, nog een keer een rondje op de souk, naar het internetcafe of in mn uppie op het strand liggen, maar het is niet leuk. Ik vind het niet leuk. In mn uppie is dodelijk saai. Gisteren zou Habibi weer laat zijn dus ik had voor mezelf al gekookt en dat voor hem stond klaar om te maken.. Ik wachten, en wachten en wachten. Om 21.00 belt ie of het goed is dat ie nog wat met een vriend gaat drinken... Tuurlijk, hoe kan ik nu zeggen dat hij dat niet mag? Ik zou een moord doen om hem te kunnen bellen en hetzelfde te zeggen. Hij zei nog dat hij wel echt thuis zou eten. Achteraf kan ik natuurlijk ook wel bedenken dat hij dat zegt omdat hij zich anders schuldig voelt. Om 22.30 ben ik gaan slapen. Om 22.45 heeft ie 2x gebeld en uiteindelijk was hij thuis om 23.45. Ben boos. Of eigenlijk meer verdrietig. En ik wil niet boos op hem zijn want hij kan er niks aan doen dat ik me te pleures verveel en het het hoogtepunt van de dag is dat hij thuis komt. En dat als ie dan niet thuis komt, de muren op me af komen en ik zin heb om het eten tegen het plafond te gooien.
Ik heb gewoon zin om weer een reis te doen zodat ik bezig ben. Maar ja, als ik een reis doe ben ik niet met hem. Wat heb ik er dan aan om een relatie te hebben. Het voelt alsof ik dan ook niet met hem wil zijn, maar dat is niet zo,. Ik ben echt gek van hem, heb het leuk met hem, maar ik móet gewoon wat om handen hebben anders word ik gek.
Tuurlijk kan ik gaan sporten, maar ik ben elke maand maar 1 week hier. En die stomme sportscholen hier doen alleen maar aan abonnementen en niet aan 10 rittenkaarten. Hetzelfde is met Franse les. Kan wel lessen gaan volgen, maar ook daar moet je dan een heel semester voor aanwezig zijn.Je kan niet zomaar af en toe een lesje doen.
Ik weet gewoon niet wat ik hier moet doen. Ik zou zo graag mensen leren kennen waar ik wat mee kan gaan doen. Ik mis mijn vriendinnen. ;( Maar als ik niet met habibi ben dan mis ik hem ;( En hij is voor de rest echt heel lief. Doet zijn best. Hij heeft ook al genoeg aan zijn hoofd. En eigenlijk is het voor hem dus ook niet leuk om thuis te komen. Maar ik kan gewoon niet leuk zitten doen als ik mezelf niet leuk voel.
Ik wil ook niet dat hij zich verplicht voelt om thuis te komen om mij te entertainen, dus als ik dit alles tegen hem zeg bereik ik ook niet wat ik wil. Dan heb je een man die thuis komt uit medelijden, dat is ook niks. Er lag bv ook een film die we nog moesten kijken. Ik ben dan zo'n muts dat ik die de hele avond niet aanraak zodat we die samen kunnen kijken als hij thuis komt. Maar toen ik vanochtend wakker werd bleek dat hij die was gaan kijken 's avonds. Voor hem is het maar een film, even iets kijken voor het slapen gaan. Voor mij is het dé bezigheid van de dag...
Ik heb veel vaker in het buitenland gewoond, maar nu ik erover nadenk..In Amerika ging ik in een gastgezin en naar school,. dus die vrienden waren er zo. Alle andere reizen heb ik met vriendinnen gemaakt en werkten we samen in een land. En de laatste banen die ik in het buitenland had waren met een heel team van meiden in dezelfde positie, je had zo vrienden.. Ik weet nu gewoon niet hoe ik ze moet maken, waar ik ze vind, wat iemand doet om zichzelf bezig te houden in een wildvreemd land? Ik weet het niet...
En morgen is Habibi dan bv uitgenodigd bij iemand uit Canada die hier een tijd (een maand) heeft gewoond en een afscheid etentje geeft. Zij kent mij niet want ik was de 3 weken van deze maand weg. Dus hij is uitgenodigd, niet ik. Dus zit ik weer alleen. Als ik vraag of hij thuis blijft dan doet hij dat vast wel, maar dat wil ik ook niet. En als ik dit zeg kan ik hem wel "dwingen" om me mee te nemen, maar dan voel ik me ook ongemakkelijk want ik was eigenlijk niet uitgenodigd en daarnaast zal iedereen Frans lullen wat ik voor het grootste gedeelte dan toch niet kan volgen omdat er dan veel te veel mensen tegelijk praten en iedereen door elkaar praat en er ook nog eens lawaai om heen is.Ik wil gewoon zelf ook ergens heen kunnen gaan. Bah zit hier gewoon de tranen van mn wangen te vegen.
Ik moet blij zijn dat ik hier ben, dat er geen duizenden kilometers meer tussen zitten. En daar ben ik ook blij om. Er komt gewoon alleen veel meer bij kijken...
Mega lange ego post, maar ik moest het even kwijt.
Nou ja, het was een leuk idee geweest...
Zelf heb ik een dipje. Ik verveel me. Ik verveel me heel erg. En tuurlijk kan ik koken, het huis schoonmaken, nog een keer een rondje op de souk, naar het internetcafe of in mn uppie op het strand liggen, maar het is niet leuk. Ik vind het niet leuk. In mn uppie is dodelijk saai. Gisteren zou Habibi weer laat zijn dus ik had voor mezelf al gekookt en dat voor hem stond klaar om te maken.. Ik wachten, en wachten en wachten. Om 21.00 belt ie of het goed is dat ie nog wat met een vriend gaat drinken... Tuurlijk, hoe kan ik nu zeggen dat hij dat niet mag? Ik zou een moord doen om hem te kunnen bellen en hetzelfde te zeggen. Hij zei nog dat hij wel echt thuis zou eten. Achteraf kan ik natuurlijk ook wel bedenken dat hij dat zegt omdat hij zich anders schuldig voelt. Om 22.30 ben ik gaan slapen. Om 22.45 heeft ie 2x gebeld en uiteindelijk was hij thuis om 23.45. Ben boos. Of eigenlijk meer verdrietig. En ik wil niet boos op hem zijn want hij kan er niks aan doen dat ik me te pleures verveel en het het hoogtepunt van de dag is dat hij thuis komt. En dat als ie dan niet thuis komt, de muren op me af komen en ik zin heb om het eten tegen het plafond te gooien.
Ik heb gewoon zin om weer een reis te doen zodat ik bezig ben. Maar ja, als ik een reis doe ben ik niet met hem. Wat heb ik er dan aan om een relatie te hebben. Het voelt alsof ik dan ook niet met hem wil zijn, maar dat is niet zo,. Ik ben echt gek van hem, heb het leuk met hem, maar ik móet gewoon wat om handen hebben anders word ik gek.
Tuurlijk kan ik gaan sporten, maar ik ben elke maand maar 1 week hier. En die stomme sportscholen hier doen alleen maar aan abonnementen en niet aan 10 rittenkaarten. Hetzelfde is met Franse les. Kan wel lessen gaan volgen, maar ook daar moet je dan een heel semester voor aanwezig zijn.Je kan niet zomaar af en toe een lesje doen.
Ik weet gewoon niet wat ik hier moet doen. Ik zou zo graag mensen leren kennen waar ik wat mee kan gaan doen. Ik mis mijn vriendinnen. ;( Maar als ik niet met habibi ben dan mis ik hem ;( En hij is voor de rest echt heel lief. Doet zijn best. Hij heeft ook al genoeg aan zijn hoofd. En eigenlijk is het voor hem dus ook niet leuk om thuis te komen. Maar ik kan gewoon niet leuk zitten doen als ik mezelf niet leuk voel.
Ik wil ook niet dat hij zich verplicht voelt om thuis te komen om mij te entertainen, dus als ik dit alles tegen hem zeg bereik ik ook niet wat ik wil. Dan heb je een man die thuis komt uit medelijden, dat is ook niks. Er lag bv ook een film die we nog moesten kijken. Ik ben dan zo'n muts dat ik die de hele avond niet aanraak zodat we die samen kunnen kijken als hij thuis komt. Maar toen ik vanochtend wakker werd bleek dat hij die was gaan kijken 's avonds. Voor hem is het maar een film, even iets kijken voor het slapen gaan. Voor mij is het dé bezigheid van de dag...
Ik heb veel vaker in het buitenland gewoond, maar nu ik erover nadenk..In Amerika ging ik in een gastgezin en naar school,. dus die vrienden waren er zo. Alle andere reizen heb ik met vriendinnen gemaakt en werkten we samen in een land. En de laatste banen die ik in het buitenland had waren met een heel team van meiden in dezelfde positie, je had zo vrienden.. Ik weet nu gewoon niet hoe ik ze moet maken, waar ik ze vind, wat iemand doet om zichzelf bezig te houden in een wildvreemd land? Ik weet het niet...
En morgen is Habibi dan bv uitgenodigd bij iemand uit Canada die hier een tijd (een maand) heeft gewoond en een afscheid etentje geeft. Zij kent mij niet want ik was de 3 weken van deze maand weg. Dus hij is uitgenodigd, niet ik. Dus zit ik weer alleen. Als ik vraag of hij thuis blijft dan doet hij dat vast wel, maar dat wil ik ook niet. En als ik dit zeg kan ik hem wel "dwingen" om me mee te nemen, maar dan voel ik me ook ongemakkelijk want ik was eigenlijk niet uitgenodigd en daarnaast zal iedereen Frans lullen wat ik voor het grootste gedeelte dan toch niet kan volgen omdat er dan veel te veel mensen tegelijk praten en iedereen door elkaar praat en er ook nog eens lawaai om heen is.Ik wil gewoon zelf ook ergens heen kunnen gaan. Bah zit hier gewoon de tranen van mn wangen te vegen.
Ik moet blij zijn dat ik hier ben, dat er geen duizenden kilometers meer tussen zitten. En daar ben ik ook blij om. Er komt gewoon alleen veel meer bij kijken...
Mega lange ego post, maar ik moest het even kwijt.
donderdag 28 juni 2007 om 14:22
Wat een lief idee van je!
(Waarom heeft Neckermann trouwens de site veranderd zodat er niet meer tickets voor leuke-re prijsjes op te sporen zijn?)
Heeeel herkenbaar hoor FN. Ik had hetzelfde in Izmir in de winter (alweer heel wat jaar geleden). De cursus Turks was niet begonnen (en werd steeds maar uitgesteld) en de mensen met wie ik omging waren allen mannen. Dus niet 1,2,3 mee op de koffie. Als ze überhaupt al een beetje Engels spraken.
Ik kan me de gedachten: 'hoe vaak kun je een gang dweilen in 1 week?', nog als de dag van gisteren herinneren.
Ik vind het trouwens gek dat je niet meegaat naar die Canadees.
Gewoon doen. Jullie zijn een stel. Gedraag je dan ook zo. Bovendien zullen er ook mensen zijn die Engels spreken, en je ontmoet toch weer anderen. Al is het maar om er later met Habibi over te roddelen, maar er kennisen aan overhouden, of tips op doen is natuurlijk ook belangrijk.
Je kunt je trouwens best verschuilen achter je werk. Trek je uniform aan, zoek een andere stad op, of een VVV (ofzo) en ritsel en regel nieuwe contactpunten.
(Waarom heeft Neckermann trouwens de site veranderd zodat er niet meer tickets voor leuke-re prijsjes op te sporen zijn?)
Heeeel herkenbaar hoor FN. Ik had hetzelfde in Izmir in de winter (alweer heel wat jaar geleden). De cursus Turks was niet begonnen (en werd steeds maar uitgesteld) en de mensen met wie ik omging waren allen mannen. Dus niet 1,2,3 mee op de koffie. Als ze überhaupt al een beetje Engels spraken.
Ik kan me de gedachten: 'hoe vaak kun je een gang dweilen in 1 week?', nog als de dag van gisteren herinneren.
Ik vind het trouwens gek dat je niet meegaat naar die Canadees.
Gewoon doen. Jullie zijn een stel. Gedraag je dan ook zo. Bovendien zullen er ook mensen zijn die Engels spreken, en je ontmoet toch weer anderen. Al is het maar om er later met Habibi over te roddelen, maar er kennisen aan overhouden, of tips op doen is natuurlijk ook belangrijk.
Je kunt je trouwens best verschuilen achter je werk. Trek je uniform aan, zoek een andere stad op, of een VVV (ofzo) en ritsel en regel nieuwe contactpunten.
donderdag 28 juni 2007 om 14:33
Dus jij vindt het ook gek dat ik niet mee ga naar die candadees? Wou het zelf niet zeggen, maar ik vond eigenlijk ook gewoon dat hij me mee moest nemen. Ook al kennen ze me niet.. HIj zei dat dat niet kon omdat dat raar zou zijn, aangezien ik haar niet ken en het haar afscheidsetentje was. Het leek mij juist ook een plek om weer mensen te leren kennen en zo raar is dat toch niet om ook je vriendin mee te nemen?
Nou ja, hij houdt er wat dat betreft sowieso andere ideen op na als ik. Zal het er nog eens met hem over hebben, maar wil me ook niet opdringen. Wil ook dat híj graag wilt dat ik mee ga.
Dank voor je reactie! Lief, je hebt vast wel meer te doen :) Dat Neckermann idee kan wel blijven staan.. misschien een keertje samen met Chipita een paar daagjes? (als je moedergevoelens Kjongen kunnen achterlaten). Je moet dan alleen wel vanaf Brussel vliegen.
Nou ja, hij houdt er wat dat betreft sowieso andere ideen op na als ik. Zal het er nog eens met hem over hebben, maar wil me ook niet opdringen. Wil ook dat híj graag wilt dat ik mee ga.
Dank voor je reactie! Lief, je hebt vast wel meer te doen :) Dat Neckermann idee kan wel blijven staan.. misschien een keertje samen met Chipita een paar daagjes? (als je moedergevoelens Kjongen kunnen achterlaten). Je moet dan alleen wel vanaf Brussel vliegen.
