Loop vast in onze vriendschap

Heey allemaal,

Ik wil even mijn hart luchten. Mijn man en ik zijn al ruim 10 jaar bevriend met een ander stel. We waren al die jaren erg hecht en hebben veel samen meegemaakt.
Alleen zijn er vanaf onze kant het afgelopen jaar behoorlijk wat irritaties. (Die we soms wel/soms niet hebben uitgesproken).
En ik begrijp niet zo goed waarom ik er zo mee zit.

Hierbij een korte samenvatting van mijn kant van het verhaal:
We wonen sinds een paar jaar in dezelfde straat. Wat natuurlijk super gezellig is als vrienden. En naast dat we met zijn vieren afspreken, spreek ik sinds een paar jaar ook met haar alleen af. Leuke dingen met de kids, lunchen, cocktails, dagjes weg/winkelen etc. We hebben dezelfde smaak in winkels, dus dat laatste was ook altijd super leuk.

Wat mij het afgelopen jaar op viel is dat ze dingen na begon te doen van mijn kledingstijl. Had ze ook opeens dezelfde schoenen of tas. In het begin zocht ik er niks achter, want dat was dan toch toevallig in de mode en ik wist dat we dezelfde smaak hadden.
Maar inmiddels wordt ik er echt knettergek van: als in alles wordt gekopieerd. Alles wat ik nieuw koop qua kleding heeft ze opeens ook. En als ik er iets van zeg, heeft ze het online bij iemand gezien of bij iemand in de stad.
Ze hebben recent een nieuw huis en waar ik al bang voor was gebeurd daarbij nu ook: van dezelfde keuken als ons, tot dezelfde kleur op de muren tot dezelfde handdoekhaakjes afijn je begrijpt me.

Daarnaast voelen onze gesprekken de laatste tijd ook minder fijn. Als ik iets bespreek wat ik moeilijk vind (presentatie geven voor werk), dan vertelt ze hoe fantastisch ze er zelf in is en hoe ze complimenten kreeg op werk over haar laatste presentatie. Als mijn man en ik vertelden dat onze relatie een dip had na de komst van ons dochtertje, vertelt ze hoe geweldig het gaat met haar man en hun relatie. En ik werd daar behoorlijk onzeker van. Hmm genoeg context even zo, sorry voor het lange verhaal!

We hebben wat afstand genomen momenteel van onze vriendschap, want het voelt niet fijn. Alleen het houd me echt bezig en het frustreerd me. Alleen ik weet even niet zo goed wat ik ermee aan moet.

Hebben jullie tips/inzichten waar ik over na mag denken? Want zelf zie ik het even niet meer.