Relaties
alle pijlers
Man doet koel en afstandelijk
dinsdag 22 juni 2021 om 12:06
Hallo allemaal,
Ik ben 7 jaar samen met mijn man en ik hou nog steeds van hem maar ik heb de indruk dat hij niet meer van mij houdt. Hij ziet me tegenwoordig nog amper staan, als ik iets zeg krijg ik geen of amper reactie, van seks is er nog amper sprake en dat zo plotseling terwijl er daarvoor nooit problemen waren, hij heeft regelmatig nare opmerkingen over mij,... Ik word er heel erg onzeker door en weet niet meer wat ik nog moet doen. Hij zegt dat hij geen tijd heeft door zijn werk maar als hij eens vrij heeft ziet hij me ook niet staan. Soms is hij weer even een paar dagen/week lief (meestal wanneer ik er iets van gezegd heb) en krijg ik een knuffel en daarna weer niets en dat de hele tijd op en af. Praten heeft niet veel zin want hij reageert amper. Hij vind het blijkbaar ook leuk als ik onenigheid heb met mijn familie. Eigenlijk heb ik tegenwoordig liever dat hij op zijn werk is want als hij er is loop ik constant op de toppen van mijn tenen. Ik probeer hem steeds tevreden te stellen maar dan nog is het niet goed.
Ik begin meer en meer te denken dat er iets mis is met hem of misschien is er wel iets mis met mij? Misschien verwacht ik teveel van hem of doe ik iets verkeerd? Wat kan ik doen?
Ik ben 7 jaar samen met mijn man en ik hou nog steeds van hem maar ik heb de indruk dat hij niet meer van mij houdt. Hij ziet me tegenwoordig nog amper staan, als ik iets zeg krijg ik geen of amper reactie, van seks is er nog amper sprake en dat zo plotseling terwijl er daarvoor nooit problemen waren, hij heeft regelmatig nare opmerkingen over mij,... Ik word er heel erg onzeker door en weet niet meer wat ik nog moet doen. Hij zegt dat hij geen tijd heeft door zijn werk maar als hij eens vrij heeft ziet hij me ook niet staan. Soms is hij weer even een paar dagen/week lief (meestal wanneer ik er iets van gezegd heb) en krijg ik een knuffel en daarna weer niets en dat de hele tijd op en af. Praten heeft niet veel zin want hij reageert amper. Hij vind het blijkbaar ook leuk als ik onenigheid heb met mijn familie. Eigenlijk heb ik tegenwoordig liever dat hij op zijn werk is want als hij er is loop ik constant op de toppen van mijn tenen. Ik probeer hem steeds tevreden te stellen maar dan nog is het niet goed.
Ik begin meer en meer te denken dat er iets mis is met hem of misschien is er wel iets mis met mij? Misschien verwacht ik teveel van hem of doe ik iets verkeerd? Wat kan ik doen?
dinsdag 22 juni 2021 om 19:07
Dat voelt misschien zo, maar dat is natuurlijk niet waar. Dit is JOUW leven en jij kan daarin keuzes maken. De keuze van zoveel jaren geleden voor deze man hoeft niet de keuze te zijn voor de rest van je leven.
Als je vrienden en familie niet in de buurt zijn, kunnen ze nog wel morele steun geven, zij het virtueel. Maak daar ook gebruik van.
Jouw leven is niet 'hij bepaalt en jij volgt'. Dat jij een job zoekt, betekent nog niet dat je morgen bij hem weggaat, maar je creëert wel weer een stuk je eigen leven.
dinsdag 22 juni 2021 om 19:13
dinsdag 22 juni 2021 om 19:21
Hey Lali,
Je schrijft heel open over je situatie en vermeld een groot aantal details. Toch is het moeilijk om een advies te geven gebaseerd op alleen deze informatie.
Wat me opviel in je berichten:
- ‘Hij is meer gaan sporten’
Door sporten krijg je juist meer zin in seksualiteit. Hoe rijm je dat met het gegeven dat binnen jouw relatie dit niet meer, of vermindert, het geval is?
- Praten is altijd moeilijk geweest
Dan zou ik toch eens een begin maken met hem te leren daar es minder moeilijk over te doen.
Als hij rond de vijftig is zou je inderdaad kunnen stellen, dat er een wijziging plaatsvind. Heeft hij een drukke baan? Ik zie in mijn omgeving veel vrienden, die na hun vijftigste ineens de ingeving kregen het totaal over een andere boeg te gaan gooien.
Maar wat ik je vooral wil meegeven: wat bindt jullie? Er zijn toch ook genoeg herinneringen en dingen die tussen jullie wel goed lopen? Anders zouden jullie toch allang niet meer bij elkaar zijn?
In het gesprek met hem zou ik me focussen op gelukkige momenten die jullie samen hadden. Probeer dat voor ogen te houden. Of probeer die sfeer enigszins terug te vinden.
Ik denk niet dat je meteen aan scheiden moet denken. Dat zou veel te extreem zijn. Ik denk wel, dat alleen jij hierover kan besluiten. Niemand kan je daarin bijstaan want het zijn jouw gevoelens.
Dit kan ook een nieuwe fase in je relatie zijn. Dus: accepteer jij deze fase, en gaan jullie samen daaraan werken - of stel je je grenzen en maak je hem duidelijk dat wat jou betreft de grens nu wel overschreden is?
Ik vroeg me ook af, of hij (of jij) hiervoor andere relaties had. En waarom liepen die stuk?
Succes!
Je schrijft heel open over je situatie en vermeld een groot aantal details. Toch is het moeilijk om een advies te geven gebaseerd op alleen deze informatie.
Wat me opviel in je berichten:
- ‘Hij is meer gaan sporten’
Door sporten krijg je juist meer zin in seksualiteit. Hoe rijm je dat met het gegeven dat binnen jouw relatie dit niet meer, of vermindert, het geval is?
- Praten is altijd moeilijk geweest
Dan zou ik toch eens een begin maken met hem te leren daar es minder moeilijk over te doen.
Als hij rond de vijftig is zou je inderdaad kunnen stellen, dat er een wijziging plaatsvind. Heeft hij een drukke baan? Ik zie in mijn omgeving veel vrienden, die na hun vijftigste ineens de ingeving kregen het totaal over een andere boeg te gaan gooien.
Maar wat ik je vooral wil meegeven: wat bindt jullie? Er zijn toch ook genoeg herinneringen en dingen die tussen jullie wel goed lopen? Anders zouden jullie toch allang niet meer bij elkaar zijn?
In het gesprek met hem zou ik me focussen op gelukkige momenten die jullie samen hadden. Probeer dat voor ogen te houden. Of probeer die sfeer enigszins terug te vinden.
Ik denk niet dat je meteen aan scheiden moet denken. Dat zou veel te extreem zijn. Ik denk wel, dat alleen jij hierover kan besluiten. Niemand kan je daarin bijstaan want het zijn jouw gevoelens.
Dit kan ook een nieuwe fase in je relatie zijn. Dus: accepteer jij deze fase, en gaan jullie samen daaraan werken - of stel je je grenzen en maak je hem duidelijk dat wat jou betreft de grens nu wel overschreden is?
Ik vroeg me ook af, of hij (of jij) hiervoor andere relaties had. En waarom liepen die stuk?
Succes!
dinsdag 22 juni 2021 om 19:46
Tijd voor een pittig gesprek lijkt me. En geen uitvluchten accepteren. Je *moet te horen krijgen wat er aan de hand is. Dus niet de lieve vrede bewaren, forceer een eerlijk antwoord. Laat hem het achterste van z'n tong zien. Koste wat kost. Deze situatie is niet houdbaar, daar ga je aan onderdoor.
For whom the bell tolls
woensdag 23 juni 2021 om 11:03
We hebben gisteren even gepraat en hij zei eerst dat het niet waar was en nadien dat hij er gaat op letten. Klonk toch niet echt overtuigd maar we zullen zien zeker? Ik ben eens benieuwd...
Hij heeft al enkele relaties gehad en is getrouwd geweest. Van wat ik er heb uit gekregen (was niet veel en niet gemakkelijk) waren zijn exen altijd de schuldigen. En volgens hem heeft hij elke keer de relatie verbroken. Denk de laatste tijd dat hij een aardig deel gelogen zal gelogen hebben. Zijn exen waren o.a. te jaloers, wanneer hij ging sporten bv, en bij één van hen heeft hij het uit gemaakt omdat ze dacht dat hij iets met een collega had en hij beweerde dat het niet waar was. Ik heb ondertussen ontdekt dat hij toen wel degelijk verliefd was op die collega maar blijkbaar was het, voor zover ik weet, niet wederzijds. Hij heeft ook een redelijk drukke job.
Ik heb voor hem geen relaties gehad. Heb wel een tijd gewerkt.
Sport of hobby heb ik niet, toch niet buitenshuis want dan heb ik een babysit en waarschijnlijk ook vervoer nodig.
Ik begin meer en meer te denken dat hij het het allemaal goed vind zolang zijn partner mooi ja knikt en hij ze dumpt vanaf het moment dat ze voor zichzelf opkomen of zijn 'spelletjes' door hebben, of misschien is hij ze gewoon snel beu.
Ik was jong en naïef en heb er niet eerder bij nagedacht, heel dom besef ik nu. Waarschijnlijk dumpt hij mij (nog) niet vanwege ons kind.
Of ik overdrijf en mannen zijn echt zo dom dat ze niet in de gaten hebben dat ze hun vrouw geen aandacht meer geven? Ik hoop dat het dat maar is!
Hij heeft al enkele relaties gehad en is getrouwd geweest. Van wat ik er heb uit gekregen (was niet veel en niet gemakkelijk) waren zijn exen altijd de schuldigen. En volgens hem heeft hij elke keer de relatie verbroken. Denk de laatste tijd dat hij een aardig deel gelogen zal gelogen hebben. Zijn exen waren o.a. te jaloers, wanneer hij ging sporten bv, en bij één van hen heeft hij het uit gemaakt omdat ze dacht dat hij iets met een collega had en hij beweerde dat het niet waar was. Ik heb ondertussen ontdekt dat hij toen wel degelijk verliefd was op die collega maar blijkbaar was het, voor zover ik weet, niet wederzijds. Hij heeft ook een redelijk drukke job.
Ik heb voor hem geen relaties gehad. Heb wel een tijd gewerkt.
Sport of hobby heb ik niet, toch niet buitenshuis want dan heb ik een babysit en waarschijnlijk ook vervoer nodig.
Ik begin meer en meer te denken dat hij het het allemaal goed vind zolang zijn partner mooi ja knikt en hij ze dumpt vanaf het moment dat ze voor zichzelf opkomen of zijn 'spelletjes' door hebben, of misschien is hij ze gewoon snel beu.
Ik was jong en naïef en heb er niet eerder bij nagedacht, heel dom besef ik nu. Waarschijnlijk dumpt hij mij (nog) niet vanwege ons kind.
Of ik overdrijf en mannen zijn echt zo dom dat ze niet in de gaten hebben dat ze hun vrouw geen aandacht meer geven? Ik hoop dat het dat maar is!
woensdag 23 juni 2021 om 11:16
Lali schreef: ↑23-06-2021 11:03En volgens hem heeft hij elke keer de relatie verbroken. Denk de laatste tijd dat hij een aardig deel gelogen zal gelogen hebben. Zijn exen waren o.a. te jaloers, ...
Of ik overdrijf en mannen zijn echt zo dom dat ze niet in de gaten hebben dat ze hun vrouw geen aandacht meer geven? Ik hoop dat het dat maar is!
Persoonlijk denk ik dat je in je eigen tekst al het antwoord ziet in de bovenstaande quote.
Opmerkingen:
- Weet niet of het al het geval is, maar waarom spreek je niet ‘ns af met één van zijn exen? Waarschijnlijk hebben zij geen moeite om dingen te bespreken;
- Het is te generaliserend om te denken dat ‘alle’ mannen ‘echt zo dom zijn’. Zo zou hij bijv. vrouwen kunnen generaliseren met ‘dat vrouwen altijd maar willen praten of aandacht opeisen’.
Vertel hem gewoon dat je het beu bent om als onderdeel van het meubilair behandelt te worden en dat je stappen gaat ondernemen om je situatie te verbeteren. (Dat je je grenzen aangeeft - en ook: dat het niet afhankelijk is van wat hij beslist hoe jij je leven in gaat delen).
Succes.
woensdag 23 juni 2021 om 11:29
Ik zou zeker gaan werken hoor! Wie is hij om te zeggen dat je dit niet mag. Hoe oud is jullie kind? Je man loopt tegen de 50 zei je? Ben jij een stuk jonger? Omdat je het over een babysit had?
Maar goed, ook al is kind nog jong, dan nog heb jij net zoveel recht om te gaan werken natuurlijk. Zorg dat je zelf ook inkomen hebt.
Maar goed, ook al is kind nog jong, dan nog heb jij net zoveel recht om te gaan werken natuurlijk. Zorg dat je zelf ook inkomen hebt.
woensdag 23 juni 2021 om 11:30
Ik proef twee dingen: hij wil graag dat jij zijn huisvrouwtje bent, en er is iemand anders in het spel.
Dat zijn grote aannames van me, maar een man die niet wil dat zijn vrouw gaat werken vind ik verdacht, en iemand die ineens de kouwe kikker speelt en meer sport vind ik ook verdacht. Daar komt bovenop dat ik beide als genoeg reden zou zien om serieus te overwegen een eind eraan te maken als er geen uitzicht op verbetering is.
Sowieso mag jij gewoon gaan werken he, als je dat wil. Hij kan het je niet verbieden. Hij kan het niet leuk vinden want belastingen (lees: dan wordt je ineens zelfstandig en ho ho dat kan zomaar niet), maar hij kan op geen enkele manier verbieden.
Neemt het heft in eigen handen. Ga voor jezelf zorgen, en zorg bovenal dat je minder afhankelijk bent van hem.
Dat zijn grote aannames van me, maar een man die niet wil dat zijn vrouw gaat werken vind ik verdacht, en iemand die ineens de kouwe kikker speelt en meer sport vind ik ook verdacht. Daar komt bovenop dat ik beide als genoeg reden zou zien om serieus te overwegen een eind eraan te maken als er geen uitzicht op verbetering is.
Sowieso mag jij gewoon gaan werken he, als je dat wil. Hij kan het je niet verbieden. Hij kan het niet leuk vinden want belastingen (lees: dan wordt je ineens zelfstandig en ho ho dat kan zomaar niet), maar hij kan op geen enkele manier verbieden.
Neemt het heft in eigen handen. Ga voor jezelf zorgen, en zorg bovenal dat je minder afhankelijk bent van hem.
woensdag 23 juni 2021 om 11:37
Een man die niet wil dat zijn vrouw gaat werken is vooral bang dat hij ook maar 1 poot hoeft uit te voeren in zijn gezin. Meestal schermen ze met 'ja maar ik werk' om daarmee alles wat 24/7 thuis moet gebeuren op de schouders van hun vrouw te kieperen. Daar is niks fiscaals aan.
Maar ik zou even wachten met werken tot de alimentatie berekend is.
Maar ik zou even wachten met werken tot de alimentatie berekend is.
woensdag 23 juni 2021 om 11:41
Jeetje, hoe heb je je zo vast kunnen laten zetten? Ben je op zijn minst wel in gemeenschap van goederen getrouwd? Hebben jullie een koopwoning met overwaarde? Heb je überhaupt inzicht in de financiën?
Ik zou als een malle gaan solliciteren en me inschrijven voor een woning, hoewel je daar op korte termijn niet zoveel aan hebt.
Ik zou als een malle gaan solliciteren en me inschrijven voor een woning, hoewel je daar op korte termijn niet zoveel aan hebt.
woensdag 23 juni 2021 om 11:44
Dat is wel ouderwets he? Kan zijn hoor maar ik gok meer op controle. Een vrouw die niet werkt is afhankelijk. Dat vinden sommige mannen lekker, een afhankelijk vrouwtje dat nergens heen kan. Die moet wel lief tegen hem doen. Geen keus.
For whom the bell tolls
woensdag 23 juni 2021 om 11:47
Deze man heeft jou behoorlijk geïsoleerd en afhankelijk van hem gemaakt. Ik vind dat een enorme rode vlag. Je hebt geen baan, geen vervoer, kunt niet gaan sporten. En wat een kul dat je niet "mag" werken omdat hij dan meer belasting moet betalen. Dat wordt natuurlijk ruimschoots gecompenseerd door een tweede inkomen. En jij hebt zijn toestemming niet nodig hè?
woensdag 23 juni 2021 om 11:51
Zoals ik het lees heb jij je heel afhankelijk opgesteld binnen jullie relatie: jij bent zijn kant op verhuisd, je hebt geen werk omdat hij dat niet wil, je hebt geen sociaal netwerk opgebouwd in je nieuwe omgeving, je accepteert zijn wangedrag en gaat geduldig af zitten wachten bij de belofte van beterschap….
Even los van jullie relatie, denk ik dat je eerst goed voor jezelf moet gaan zorgen. Zorg dat je in een positie komt waarin je niet meer gevangen bent door de situatie. Dat geeft namelijk ook de middelen en de vrijheid om andere keuzes te maken, en alleen dat al zorgt voor een veel gelijkwaardigere positie, ook binnen je relatie. Dan kun je een gesprek afdwingen zonder dat hij denkt “die kan toch nergens heen”.
Zoek eens uit of er een mammacafe of iets dergelijks in de buurt is. Dan kan jullie baby gewoon mee, terwijl jij nieuwe contacten op doet en je lokale netwerk uitbreidt. Zoek werk, niet alleen voor je inkomen maar ook voor de sociale contacten en voor het vergroten van jouw wereld. Schrijf je inderdaad in bij de woningbouw.
Of jullie relatie nu wel of niet slaagt, voorlopig zit je daar vast in de regio (want na een scheiding mag je met kind niet zomaar ver weg verhuizen), dus bouw naast je relatie ook een eigen leuk leven op.
Even los van jullie relatie, denk ik dat je eerst goed voor jezelf moet gaan zorgen. Zorg dat je in een positie komt waarin je niet meer gevangen bent door de situatie. Dat geeft namelijk ook de middelen en de vrijheid om andere keuzes te maken, en alleen dat al zorgt voor een veel gelijkwaardigere positie, ook binnen je relatie. Dan kun je een gesprek afdwingen zonder dat hij denkt “die kan toch nergens heen”.
Zoek eens uit of er een mammacafe of iets dergelijks in de buurt is. Dan kan jullie baby gewoon mee, terwijl jij nieuwe contacten op doet en je lokale netwerk uitbreidt. Zoek werk, niet alleen voor je inkomen maar ook voor de sociale contacten en voor het vergroten van jouw wereld. Schrijf je inderdaad in bij de woningbouw.
Of jullie relatie nu wel of niet slaagt, voorlopig zit je daar vast in de regio (want na een scheiding mag je met kind niet zomaar ver weg verhuizen), dus bouw naast je relatie ook een eigen leuk leven op.
woensdag 23 juni 2021 om 12:01
In dit geval zou ik gaan nadenken of je wel bij hem wil blijven. Je geeft aan dat je niet uit elkaar wil omdat je een kind hebt, maar ik vind dit juist de reden om weg te gaan. Wat een vreselijk voorbeeld geeft hij je kind mee over relaties. Klinkt als een hork van een man. En jij geeft ook niet het goede voorbeeld door niet voor jezelf te gaan staan en dit gedrag toe te laten. Probeer je eigen weg te gaan zolang je nog samen bent, en een leven voor jezelf op te bouwen. En als je er aan toe bent kun je eventueel bij hem weggaan.
donderdag 24 juni 2021 om 10:31
Wat een vervelende situatie TO,
even naar aanleiding van je eerste post: iemand die van je houdt maakt geen nare opmerkingen over je, en geniet er niet van als je in onmin bent met familie of vrienden! Wat jij ook voor hem voelt is blijkbaar niet wederzijds.
Verderop lees ik dat je nu niet werkt. Daar zou je dus snel iets aan moeten gaan veranderen. Wat hij daarvan vindt is eigenlijk niet relevant. Het wordt echt tijd dat jullie relatie in balans gaat komen. Niet hij is alleen bepalend. Op de manier waarop hij zich opstelt laat hij zien dat er in jullie relatie geen ruimte is voor jouw behoefte's. Dan dus wordt het absoluut tijd dat je voor jouw behoefte's gaat zorgen.
Onafhankelijk worden van hem is dan een prioriteit. Jij zit nl. nu klem in deze relatie. Je hebt geen familie in de buurt, je kunt jezelf financieel niet redden. Dus je kunt geen kant op. Dat moet JIJ veranderen. Dus neem je eigen verantwoordelijheid en laat je niet zo uitbuiten.
even naar aanleiding van je eerste post: iemand die van je houdt maakt geen nare opmerkingen over je, en geniet er niet van als je in onmin bent met familie of vrienden! Wat jij ook voor hem voelt is blijkbaar niet wederzijds.
Verderop lees ik dat je nu niet werkt. Daar zou je dus snel iets aan moeten gaan veranderen. Wat hij daarvan vindt is eigenlijk niet relevant. Het wordt echt tijd dat jullie relatie in balans gaat komen. Niet hij is alleen bepalend. Op de manier waarop hij zich opstelt laat hij zien dat er in jullie relatie geen ruimte is voor jouw behoefte's. Dan dus wordt het absoluut tijd dat je voor jouw behoefte's gaat zorgen.
Onafhankelijk worden van hem is dan een prioriteit. Jij zit nl. nu klem in deze relatie. Je hebt geen familie in de buurt, je kunt jezelf financieel niet redden. Dus je kunt geen kant op. Dat moet JIJ veranderen. Dus neem je eigen verantwoordelijheid en laat je niet zo uitbuiten.
donderdag 24 juni 2021 om 10:43
Zorgt hij dan nooit voor zijn eigen kind?
En hoezo heb jij geen vervoer? Als hij thuis blijft hij het kind kan jij toch de auto meenemen? Of neem de bus, of koop een (elektrische) fiets?
donderdag 24 juni 2021 om 13:12
Dus hij heeft een veel jongere vrouw, maar behandelt je als lucht en wil ook niet dat je gaat werken.Lali schreef: ↑22-06-2021 16:38Praten is altijd moeilijk geweest maar nu is het helemaal niks meer.
Ik heb de indruk dat hij closer is met zijn collega's dan met mij want daar praat hij altijd normaal mee. Ik heb al gedacht dat hij verliefd is op een collega of zelfs meer, vooral omdat hij een keer zei dat hij genoeg seks had en sinds een 8 maanden ongeveer hebben we bijna geen seks meer. Hij wil ook zoveel mogelijk gaan sporten. Dat heeft hij altijd al gehad maar deze zomer toch iets meer. Hij vind van alles uit om toch maar niets samen te moeten doen lijkt het.
Als we bij onze ouders zijn dan krijg ik ook meer aandacht, tot we weer thuis zijn gewoonlijk. Soms doet hij plotseling alsof er niks aan de hand is en krijg ik toch een knuffel en zo, dat vind ik zo raar.
Ik weet niet op welke leeftijd dat een midlife crisis begint? Dat zou het misschien ook nog kunnen zijn? Hij gaat richting de 50, ik ben een pak jonger.
Ik heb er ook al aan gedacht om er een einde aan te maken maar we hebben een kind samen en ik heb geen inkomen, en helaas zie ik hem toch nog altijd ergens graag. Ik heb al verschillende keren voorgesteld om terug te gaan werken maar hij wil dat niet omdat hij dan meer belastingen moet betalen, dus weg gaan zit er niet in. Mijn familie woont ook ver weg en vrienden heb ik hier niet.
En jullie zijn ook nog ergens gaan wonen ver van je familie. Hij heeft je goed in de tang, dus.
Ga stappen zetten om onafhankelijk te worden. Dit is geen gezonde situatie.
Als hij niet wil dat je werkt, jammer dan. Hij is niet je baas he.
