Relaties
alle pijlers
Man reageert snel bot en onbeschoft
maandag 1 november 2021 om 08:24
Een aantal jaar samen en een jong zeer ondernemend kind.
Als mijn man moe is, dan reageert hij bot. Hij kan mij dan niet zien of luchten. Gewone huis, tuin en keukengesprekken ontaarden in een ruzie. Tegen kind is hij dan heel lief maar die begrijpt ook niet waarom papa zo tegen mama doet.
Vanochtend gaf ik aan heel moe te zijn. Hij stelde voor om de nachten op ons kind te letten. Ik gaf aan dat ik dat spannend vind want de twee nachten ervoor hoorde hij ook niet wat ons kind deed. Kind doet ook gekke dingen midden in de nacht, zoals in de boekenkast klimmen, in bad gaan (slaapcoach, slaaptijden verschuiven etc werkt niet - kind heeft teveel energie, huisarts zegt het is een fase).
Zijn antwoord: 'wat een gelul'
Draait zich om en doet lief tegen ons kind.
Ik haak daar op in door te zeggen waarom ik deze conversatie bijzonder vind en niet prettig. Eerder dacht ik laten gaan maar dan gaat hij elke gebeurtenis daarna ook negatief labelen en uiteindelijk explodeert hij.
Ik leg danuit hoe je de situatie kan zien zonder direct emoties de overhand te laten nemen.
Vervolgens een huilbui van zijn kant en excuses.
Hij heeft cognitieve gedragstherapie, maar dat werkt niet want als man moe is dan laat hij zich compleet leiden door zijn negatieve gedachten die hij direct als waar aanneemt en die zorgen voor negatieve gevoelens ('die mogen er ook zijn he' hoor ik dan). Hij kan ook moeilijk informatie uit zijn hoofd ophalen en reageert zonder dat ik uitgesproken ben al met een botte reactie die vaak niet aansluit.
Ook hoor ik vast achteraf dat hij iets niet fijn vindt en dan heb ik geen idee waarom hij de hele dag geirriteerd doet tegen me. Als ik vraag gedurende dag waarom hij zo doet tegen me (ogen draaien, niet uit laten praten, met zijn mond grimassen, botte toon) dan zegt hij dat er niets is. Als ik uiteindelijk er achter kom en dan mijn reden uitleg van een stap / beslissing / uitspraak dan vindt hij dat vaak wel logisch (maar zegt ook ja het kan niet altijd ik zijn he die het fout doet?).
Hebben jullie tips om het gezellig te houden thuis?
Als mijn man moe is, dan reageert hij bot. Hij kan mij dan niet zien of luchten. Gewone huis, tuin en keukengesprekken ontaarden in een ruzie. Tegen kind is hij dan heel lief maar die begrijpt ook niet waarom papa zo tegen mama doet.
Vanochtend gaf ik aan heel moe te zijn. Hij stelde voor om de nachten op ons kind te letten. Ik gaf aan dat ik dat spannend vind want de twee nachten ervoor hoorde hij ook niet wat ons kind deed. Kind doet ook gekke dingen midden in de nacht, zoals in de boekenkast klimmen, in bad gaan (slaapcoach, slaaptijden verschuiven etc werkt niet - kind heeft teveel energie, huisarts zegt het is een fase).
Zijn antwoord: 'wat een gelul'
Draait zich om en doet lief tegen ons kind.
Ik haak daar op in door te zeggen waarom ik deze conversatie bijzonder vind en niet prettig. Eerder dacht ik laten gaan maar dan gaat hij elke gebeurtenis daarna ook negatief labelen en uiteindelijk explodeert hij.
Ik leg danuit hoe je de situatie kan zien zonder direct emoties de overhand te laten nemen.
Vervolgens een huilbui van zijn kant en excuses.
Hij heeft cognitieve gedragstherapie, maar dat werkt niet want als man moe is dan laat hij zich compleet leiden door zijn negatieve gedachten die hij direct als waar aanneemt en die zorgen voor negatieve gevoelens ('die mogen er ook zijn he' hoor ik dan). Hij kan ook moeilijk informatie uit zijn hoofd ophalen en reageert zonder dat ik uitgesproken ben al met een botte reactie die vaak niet aansluit.
Ook hoor ik vast achteraf dat hij iets niet fijn vindt en dan heb ik geen idee waarom hij de hele dag geirriteerd doet tegen me. Als ik vraag gedurende dag waarom hij zo doet tegen me (ogen draaien, niet uit laten praten, met zijn mond grimassen, botte toon) dan zegt hij dat er niets is. Als ik uiteindelijk er achter kom en dan mijn reden uitleg van een stap / beslissing / uitspraak dan vindt hij dat vaak wel logisch (maar zegt ook ja het kan niet altijd ik zijn he die het fout doet?).
Hebben jullie tips om het gezellig te houden thuis?
maandag 1 november 2021 om 11:55
maandag 1 november 2021 om 11:57
rot toch op met dat gezuig.Thalas schreef: ↑01-11-2021 11:52Ja. Zo draagt ze inderdaad de volledige verantwoordelijkheid voor de sfeer in huis èn voor het voorkomen van ongelukken. Maar extra op je tenen lopen lijkt me in een dergelijke relatie niet okee, daarmee drukt zijn probleem alleen maar zwaarder op TO.
TO, het is niet jouw taak om de gezelligheid te bewaren en er met kunstgrepen voor te zorgen dat hij niet geconfronteerd wordt met de gevolgen van zijn gedrag, om te voorkomen dat hij onredelijk wordt. Zijn onredelijkheid ligt bij hem. Hopelijk is zijn onvermogen een tijdelijk verschijnsel en tot dat verschijnsel is verdwenen zou ik accepteren dat hij het niet gezellig maakt in huis.
Ze zit al jaren in een relatie met een man die blijkbaar prima was om een kind mee te krijgen.
Als je in een relatie zit is het volgens mij voor beiden een taak om het gezellig te houden en elkaar tegemoet te komen als je moe bent
maandag 1 november 2021 om 11:57
En dan met je andere teksten er bij die hier boven te lezen is.Thalas schreef: ↑01-11-2021 11:52TO.
TO, het is niet jouw taak om de gezelligheid te bewaren en er met kunstgrepen voor te zorgen dat hij niet geconfronteerd wordt met de gevolgen van zijn gedrag, om te voorkomen dat hij onredelijk wordt. Zijn onredelijkheid ligt bij hem. Hopelijk is zijn onvermogen een tijdelijk verschijnsel en tot dat verschijnsel is verdwenen zou ik accepteren dat hij het niet gezellig maakt in huis.
maandag 1 november 2021 om 11:59
Eens hoor, maar ik schreef het er even bij omdat het bij mijn partner zich wel op een iets ander niveau voordoet dan "alleen maar overprikkeld". Je leest hier alleen geschreven woord, voor je het weet is je man een hork omdat hij verbaal fel of rot uit de hoek komt. Terwijl er bij hem gewoon een duidelijke oorzaak achter zit (anders dan 'jong gezin', 'kinderen', 'overspannen').
Hij lost mij ook af als ik er even doorheen zit. Nachten doet hij ook als ik even goed moet slapen. Legt kind in ons bed, ik naar logeerbed en maakt het dan hartstikke gezellig samen met de dreumes. Bijna een uitje, haha!
maandag 1 november 2021 om 12:07
Vanochtend gaf ik aan heel moe te zijn. Hij stelde voor om de nachten op ons kind te letten. Ik gaf aan dat ik dat spannend vind want de twee nachten ervoor hoorde hij ook niet wat ons kind deed.
Ik haak daar op in door te zeggen waarom ik deze conversatie bijzonder vind en niet prettig.
Ik erger me aan je toon, merk ik. Nogal passief-agressief.
Je zegt dat je het spannend vindt om de nacht aan hen over te , want hij wordt niet wakker. Maar eigenlijk baal je daar toch gewoon van?
Ook wordt het gesprek bijzonder op het moment dat hij een lompe kutopmerking maakt. Dat is toch niet bijzonder? Dat is gewoon lomp.
En oké, zijn toon is niet oké, daar moet hij iets mee. Maar jij moet ook iets gaan doen om je gevoel beter te gaan uiten.
Ipv het allemaal zo keurig netjes te doen, en je daarvoor op de borst te kloppen.
Ik haak daar op in door te zeggen waarom ik deze conversatie bijzonder vind en niet prettig.
Ik erger me aan je toon, merk ik. Nogal passief-agressief.
Je zegt dat je het spannend vindt om de nacht aan hen over te , want hij wordt niet wakker. Maar eigenlijk baal je daar toch gewoon van?
Ook wordt het gesprek bijzonder op het moment dat hij een lompe kutopmerking maakt. Dat is toch niet bijzonder? Dat is gewoon lomp.
En oké, zijn toon is niet oké, daar moet hij iets mee. Maar jij moet ook iets gaan doen om je gevoel beter te gaan uiten.
Ipv het allemaal zo keurig netjes te doen, en je daarvoor op de borst te kloppen.
maandag 1 november 2021 om 12:10
Thalas schreef: ↑01-11-2021 11:35Dus je raadt haar aan om haar zorgen niet te uiten, maar zijn onvermogen tactvol en onuitgesproken te compenseren door de situatie op te lossen zónder dat hij doorheeft dat zij zijn onvermogen compenseert. Omdat we niet mogen doen alsof deze man een 'geestelijk gehandicapte' is.
Dus hij is een kind en geestelijk gehandicapt. Wat maakt dat van TO dan met haar besluit om daar een kind mee te maken?
maandag 1 november 2021 om 12:11
Ik vind eerlijk gezegd dat TO nog enorm haar best doet.
Ik kan me ook voorstellen dat als je constant zo bejegend wordt, je steeds meer lamgeslagen wordt, die ander maar het liefst zoveel mogelijk uit de weg gaat, alle nachten zelf maar op je neemt en dat je liefde uiteindelijk gewoon verdampt is.
Ik kan me ook voorstellen dat als je constant zo bejegend wordt, je steeds meer lamgeslagen wordt, die ander maar het liefst zoveel mogelijk uit de weg gaat, alle nachten zelf maar op je neemt en dat je liefde uiteindelijk gewoon verdampt is.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
maandag 1 november 2021 om 12:12
Dat hij geestelijk gehandicapt zou zijn, zijn helemaal niet de woorden van Thalas. Ze reageert op iemand anders die zegt dat ze niet moet doen alsofd die man geestelijk gehandicapt is. Daarop reageert zij met 'dus omdat we niet mogen doen alsof hij geestelijk gehandicapt is, ...'
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
maandag 1 november 2021 om 12:20
Ik vind het niet okee om het hele rijtje aan redenen 'waarom problemen in een relatie de schuld van de vrouw zijn' hier af te lopen. Deze man gedraagt zich onredelijk; dat weten ze beiden, want hij krijgt er inmiddels professionele hulp voor. Dat het haar eigen schuld zou zijn omdat zij niet goed communiceert, niet subtiel genoeg zijn onvermogen omzeilt of uberhaupt een kind met hem gemaakt heeft, is allemaal kul. Híj gedraagt zich niet okee en dat is een probleem dat híj creëert en híj dient op te lossen. Hij is daar blijkbaar mee bezig, ook al gaat het niet heel vlot. Zij vraagt nu hoe zij het gezellig kan houden, het antwoord is: niet. Want hij ìs niet gezellig. Hopelijk wordt het beter als zijn therapie verder is gevorderd.
maandag 1 november 2021 om 12:22
Dit lijken me echt de betere tips TO.Pergamon schreef: ↑01-11-2021 11:59Eens hoor, maar ik schreef het er even bij omdat het bij mijn partner zich wel op een iets ander niveau voordoet dan "alleen maar overprikkeld". Je leest hier alleen geschreven woord, voor je het weet is je man een hork omdat hij verbaal fel of rot uit de hoek komt. Terwijl er bij hem gewoon een duidelijke oorzaak achter zit (anders dan 'jong gezin', 'kinderen', 'overspannen').
Hij lost mij ook af als ik er even doorheen zit. Nachten doet hij ook als ik even goed moet slapen. Legt kind in ons bed, ik naar logeerbed en maakt het dan hartstikke gezellig samen met de dreumes. Bijna een uitje, haha!
maandag 1 november 2021 om 12:28
Ik vind dat ook echt heel raar gedrag.nessemeisje schreef: ↑01-11-2021 11:06Ja, dat zou je denken he?
Maar hangt er wel een beetje van af hoe oud dat het kind is. Ik vind het wel raar gedrag. Midden in de nacht in een kast klimmen of in bad gaan.
Ik zou daar juist mee gaan beginnen. Gedrag van kind veranderen.
Even hier je energie insteken dan in je man
maandag 1 november 2021 om 12:39
maandag 1 november 2021 om 12:42
Idem hier. Maar we moeten hem weg doen begijp ikPergamon schreef: ↑01-11-2021 10:04Hier een partner met ASS. Als hij overprikkelt is kan hij ook erg bot/fel reageren/uithalen (niet fysiek!!!!). Hier is de afspraak: Bij overprikkeling gaat hij 'weg'. Naar boven of garage. Hoofd leegmaken, prikkels verwerken, dan pas weer terug in het gezin. We hebben hier ook een "code" voor afgesproken. Voor ons werkt dit erg goed. Hij kent zichzelf ook goed. Vaak is dit bijvoorbeeld na een drukke dag op werk. Hij trekt zich dan eerst een half uurtje terug, komt tot rust, en pakt daarna de draad met het gezin weer op.
Honey, you should see me in a crown
maandag 1 november 2021 om 12:45
Als dat kind echt zulke linke dingen doet, dan zorg je dat het kind dus niet bij de badkuip kan. Want ook TO is niet feilloos en kan een keer van vermoeidheid of wat dan ook in slaap vallen.Thalas schreef: ↑01-11-2021 10:50Dit soort opmerkingen plaatst mensen in een enorme spagaat. Als ze niets zegt en het kind 's nachts in de badkuip verzuipt omdat ze wéét dat haar man niet alert is 's nachts, is ze haar kind kwijt. Als ze haar zorgen wèl uit, ziet ze hem niet voor vol aan en houdt ze zelf het probleem in stand. Met een niet-willende, incapabele tweede ouder kun je simpelweg niet winnen: problemen voorkomen is verkeerd, probleem níet voorkomen is ook verkeerd. De oplossing ligt bij de vader in dit geval: hij dient een modus te vinden waarin hij daadwerkelijk voor het kind zorgt 's nachts en het gevaarlijke gedrag van het kind niet afdoet als 'gelul'.
Honey, you should see me in a crown
maandag 1 november 2021 om 12:47
Werkt bij ons ook heel goed voor de hechting. Kind is echt gék op papa. Wij plannen in de week bewust 1:1 momenten in. Dan heeft de ander even rust. Ik heb er over de week gezien iets meer (partner heeft iets meer rust nodig), maar partner gaat dan klussen o.i.d. en pakt dan andere belangrijke dingen op. Zo zijn de taken toch goed verdeeld. Ik kook bijvoorbeeld alle dagen, maar zo'n 3-4x per week gaat partner met kind naar buiten als ik kook. Koken vind ik echt ontspanning. Podcast op, lekker koken, alles klaarzetten, als ze terugkomen kunnen wij aan tafel. Ben ik echt weer even opgeladen. Ik doe dan vaak de zondagochtend. Ga ik met dreumes boodschappen doen. Wandeling naar de supermarkt, dreumes eigen karretje, daarna samen even wat lekkers drinken.... Kan partner wat langer in bed blijven liggen en een moment voor zichzelf hebben. Zo houden we het allebei goed vol. En als we soms wel even uitvallen tegen elkaar (want dat doe je soms toch als je net iets te lang gebroken nachten hebt) dan zeggen we ook meteen even sorry en zorgt de ander bijv dat savonds alles is opgeruimd en de ander wat eerder naar bed kan.
maandag 1 november 2021 om 12:51
TO, je man kan aan zijn psycholoog vragen of er een mogelijkheid is om relatietherapie voor jullie te krijgen, op basis van zijn diagnose. Dan krijg je het namelijk vergoed. Wellicht heeft de ggz waar je man loopt zelf een relatietherapeut beschikbaar.
Dit is niet houdbaar, hij ergert zich blijkbaar de hele dag en jij krijgt de hele dag afkeurende blikken en opmerkingen. Dat is een dynamiek waar je zonder hulp heel moeilijk uitkomt samen.
Zomaar even uit elkaar gaan lijkt me heel voorbarig, eerst maar eens aan een oplossing werken.. Daarbij, als je uit elkaar gaat en op deze basis een co-ouderschap aan moet gaan dan wordt dat een bron van ellende. Eerst maar eens beiden je eigen valkuilen leren kennen en leren daar beter mee om te gaan.
Dit is niet houdbaar, hij ergert zich blijkbaar de hele dag en jij krijgt de hele dag afkeurende blikken en opmerkingen. Dat is een dynamiek waar je zonder hulp heel moeilijk uitkomt samen.
Zomaar even uit elkaar gaan lijkt me heel voorbarig, eerst maar eens aan een oplossing werken.. Daarbij, als je uit elkaar gaat en op deze basis een co-ouderschap aan moet gaan dan wordt dat een bron van ellende. Eerst maar eens beiden je eigen valkuilen leren kennen en leren daar beter mee om te gaan.
maandag 1 november 2021 om 12:56
maandag 1 november 2021 om 13:00
Volgens die redenatie is een relatie een levenslange gevangenisstraf zodra er kinderen zijn.
Meestal geldt dat dan ook alleen weer voor de vrouw, trouwens. Zij moet blijven, accepteren en waarderen wánt ze heeft er in 2006 nog een kind mee gemaakt - en toen goed, altijd goed. En voor hem geldt dan meestal juist weer dat als zij 4 kg aankomt en de was al 2 weken niet gestreken heeft en 4 maanden geleden voor het laatst make-up heeft opgedaan, dat minimaal legitimeert dat hij zijn heil bij een andere vrouw zoekt en een eventuele scheiding is vervolgens ook haar schuld.
maandag 1 november 2021 om 13:04
Ik vind dat TO bijzonder schrijft over haar man: bijna alsof ze het over een kind heeft. Dat is een bijzondere dynamiek en ik zou eerst, met hulp, uitzoeken waar dit vandaan komt.
Qua kind: ik vind dit ook geen normaal gedrag en ik zou ook zeker geen genoegen nemen met: het is een fase. Voor de korte termijn lijkt het mij belangrijk om te voorkomen dat kind (ik weet niet hoe oud het kind is) kan gaan spoken.
Qua kind: ik vind dit ook geen normaal gedrag en ik zou ook zeker geen genoegen nemen met: het is een fase. Voor de korte termijn lijkt het mij belangrijk om te voorkomen dat kind (ik weet niet hoe oud het kind is) kan gaan spoken.
maandag 1 november 2021 om 13:13
Of het wel of niet ‘normaal’ kindergedrag is ligt ook een beetje aan de leeftijd van kind.
Mijn peuter heeft namelijk nu momenteel ook geen kledingkast op zijn kamer , want ja daar klom hij ook in. Vraag me niet waarom maar hij deed dat.
Ook zit er een hangslot op zijn raam. Niet een kinderslot nee letterlijk een hangslot met schuifje.
Want met twee jaar tilt hij zijn bed voor de vensterbank , klimt erboven op en opent zijn raam.
Sommige kinderen zijn ontzettend op zoek naar uitdagingen en vinden alles reuze interessant om te onderzoeken. So far, denk ik wel dat het onder normaal kindergedrag valt. Maar niet als kind natuurlijk 10 jaar is.
Mijn tip om het gezellig te houden mits mogelijk, ga er samen uit. En dan bedoel ik niet uit bed snachts naar kind. Maar regel oppas en ga een weekend uitslapen in een fijn hotelletje. Of plat kind een nachtje bij opa en oma.
Dat werkt hier heel goed .
Ik heb al jaren Max. 4 uur slaap een nacht en kan er redelijk goed tegen. Ook door kleine kinderen en ook doordat mijn man in de nacht niet capabel is om de nachten over te nemen hoe graag hij dat ook zou willen doen.
Het moet financieel natuurlijk wel mogelijk zijn maar wij gaan nu sinds 2,5 jaar elke 4/5 weken een nachtje weg. Dan komt de oppas bij ons thuis en gaan wij even in relax stand en heerlijk uitslapen vooral. Knappen we beide van op.
Verder zou ik wel het gesprek aangaan wat betreft de manier op hoe hij kan reageren door vermoeidheid. Maar niet op een kinderachtige toon , de “ ik begrijp dat je moe bent maar zou je alsjeblieft … “
Kom op hoor , beide volwassen. Gewoon herpakken en gedraag je . ( man dan in dit geval )
En kleine tip wat gezellig houden betreft. Probeer het eens luchtiger , ik weet dat dat lastig is als je moe bent maar als je erin blijft hangen word dat erger.
Als de nacht hier echt ruk is en ik kom beneden en hij vraagt hoe mijn nacht was, zeg ik doe maar een borrel in m’n koffie .
( gebeurd natuurlijk niet ) dan weet hij Hoelaat het is en dat ‘ie een beetje lief moet zijn tegen me
Echt het helpt, maak een geintje, haal het niet te zwaar aan, deze tijd gaat over. En ga er samen even uit om te relaxen. Je laad op en kan meer handelen.
Mijn peuter heeft namelijk nu momenteel ook geen kledingkast op zijn kamer , want ja daar klom hij ook in. Vraag me niet waarom maar hij deed dat.
Ook zit er een hangslot op zijn raam. Niet een kinderslot nee letterlijk een hangslot met schuifje.
Want met twee jaar tilt hij zijn bed voor de vensterbank , klimt erboven op en opent zijn raam.
Sommige kinderen zijn ontzettend op zoek naar uitdagingen en vinden alles reuze interessant om te onderzoeken. So far, denk ik wel dat het onder normaal kindergedrag valt. Maar niet als kind natuurlijk 10 jaar is.
Mijn tip om het gezellig te houden mits mogelijk, ga er samen uit. En dan bedoel ik niet uit bed snachts naar kind. Maar regel oppas en ga een weekend uitslapen in een fijn hotelletje. Of plat kind een nachtje bij opa en oma.
Dat werkt hier heel goed .
Ik heb al jaren Max. 4 uur slaap een nacht en kan er redelijk goed tegen. Ook door kleine kinderen en ook doordat mijn man in de nacht niet capabel is om de nachten over te nemen hoe graag hij dat ook zou willen doen.
Het moet financieel natuurlijk wel mogelijk zijn maar wij gaan nu sinds 2,5 jaar elke 4/5 weken een nachtje weg. Dan komt de oppas bij ons thuis en gaan wij even in relax stand en heerlijk uitslapen vooral. Knappen we beide van op.
Verder zou ik wel het gesprek aangaan wat betreft de manier op hoe hij kan reageren door vermoeidheid. Maar niet op een kinderachtige toon , de “ ik begrijp dat je moe bent maar zou je alsjeblieft … “
Kom op hoor , beide volwassen. Gewoon herpakken en gedraag je . ( man dan in dit geval )
En kleine tip wat gezellig houden betreft. Probeer het eens luchtiger , ik weet dat dat lastig is als je moe bent maar als je erin blijft hangen word dat erger.
Als de nacht hier echt ruk is en ik kom beneden en hij vraagt hoe mijn nacht was, zeg ik doe maar een borrel in m’n koffie .
( gebeurd natuurlijk niet ) dan weet hij Hoelaat het is en dat ‘ie een beetje lief moet zijn tegen me
Echt het helpt, maak een geintje, haal het niet te zwaar aan, deze tijd gaat over. En ga er samen even uit om te relaxen. Je laad op en kan meer handelen.
phoenix2000 wijzigde dit bericht op 01-11-2021 13:15
Reden: Typefouten
Reden: Typefouten
0.09% gewijzigd
maandag 1 november 2021 om 13:13
Dat beweer ik niet, leg me dat dan ook niet in de mond.ludwina schreef: ↑01-11-2021 13:00Volgens die redenatie is een relatie een levenslange gevangenisstraf zodra er kinderen zijn.
Meestal geldt dat dan ook alleen weer voor de vrouw, trouwens. Zij moet blijven, accepteren en waarderen wánt ze heeft er in 2006 nog een kind mee gemaakt - en toen goed, altijd goed. En voor hem geldt dan meestal juist weer dat als zij 4 kg aankomt en de was al 2 weken niet gestreken heeft en 4 maanden geleden voor het laatst make-up heeft opgedaan, dat minimaal legitimeert dat hij zijn heil bij een andere vrouw zoekt en een eventuele scheiding is vervolgens ook haar schuld.
maandag 1 november 2021 om 13:17
Zo'n kind hadden wij ook. Maar dan begin je dus met te voorkomen dat een kind 's nachts in een gevaarlijke situatie kan komen. Hier dus een slot op het raam en grendels (buiten kinderbereik) op de buitendeur en andere deuren in huis. Als kind in bad gaat 's nachts: grendel op de badkamerdeur en eigen kamer klimveilig maken.Phoenix2000 schreef: ↑01-11-2021 13:13Of het wel of niet ‘normaal’ kindergedrag is ligt ook een beetje aan de leeftijd van kind.
Mijn peuter heeft namelijk nu momenteel ook geen kledingkast op zijn kamer , want ja daar klom hij ook in. Vraag me niet waarom maar hij deed dat.
Ook zit er een hangslot op zijn raam. Niet een kinderslot nee letterlijk een hangslot met schuifje.
Want met twee jaar tilt hij zijn bed voor de vensterbank , klimt erboven op en opent zijn raam.
Sommige kinderen zijn ontzettend op zoek naar uitdagingen en vinden alles reuze interessant om te onderzoeken. So far, denk ik wel dat het onder normaal kindergedrag valt. Maar niet als kind natuurlijk 10 jaar is.
Mijn tip om het gezellig te houden mits mogelijk, ga er samen uit. En dan bedoel ik niet uit bed snachts naar kind. Maar regel oppas en ga een weekend uitslapen in een fijn hotelletje. Of plat kind een nachtje bij opa en oma.
Dat werkt hier heel goed .
Ik heb al jaren Max. 4 uur slaap een nacht en kan er redelijk goed tegen. Ook door kleine kinderen en ook doordat mijn man in de nacht niet capabel is om de nachten over te nemen hoe graag hij dat ook zou willen doen.
Het moet financieel natuurlijk wel mogelijk zijn maar wij gaan nu sinds 2,5 jaar elke 4/5 weken een nachtje weg. Dan komt de oppas bij ons thuis en gaan wij even in relax stand en heerlijk uitslapen vooral. Knappen we beide van op.
Verder zou ik wel het gesprek aangaan wat betreft de manier op hoe hij kan reageren door vermoeidheid. Maar niet op een kinderachtige toon , de “ ik begrijp dat je moe bent maar zou je alsjeblieft … “
Kom op hoor , beide volwassen. Gewoon herpakken en gedraag je . ( man dan in dit geval )
En kleine tip wat gezellig houden betreft. Probeer het eens luchtiger , ik weet dat dat lastig is als je moe bent maar als je erin blijft hangen word dat erger.
Als de nacht hier echt ruk is en ik kom beneden en hij vraagt hoe mijn nacht was, zeg ik doe maar een borrel in m’n koffie .
( gebeurd natuurlijk niet ) dan weet hij Hoelaat het is en dat ‘ie een beetje lief moet zijn tegen me
Echt het helpt, maak een geintje, haal het niet te zwaar aan, deze tijd gaat over. En ga er samen even uit om te relaxen. Je laad op en kan meer handelen.
maandag 1 november 2021 om 13:19
Alecta schreef: ↑01-11-2021 13:04Ik vind dat TO bijzonder schrijft over haar man: bijna alsof ze het over een kind heeft. Dat is een bijzondere dynamiek en ik zou eerst, met hulp, uitzoeken waar dit vandaan komt.
Qua kind: ik vind dit ook geen normaal gedrag en ik zou ook zeker geen genoegen nemen met: het is een fase. Voor de korte termijn lijkt het mij belangrijk om te voorkomen dat kind (ik weet niet hoe oud het kind is) kan gaan spoken.
Hij vertoont dan ook noga puberaal gedrag. Ik lees het alsof TO haar uiterste best doet om de volwassene te blijven en niet vanuit emotie te reageren. Op zichzelf is dat te prijzen, hoewel het voor hem ook kan voelen alsof zij een pratende robot zonder emoties is. Dat helpt weer niet zo voor de verbinding.
maandag 1 november 2021 om 13:24
Dat bedoel: dit is een vrij bijzondere dynamiek in een relatie tussen twee volwassenen. Ik vraag mij af of dit altijd zo geweest is, of ooit ontstaan is. Bij praten over een "bijzondere conversatie" krijg ik meteen een hulpverleners-associatie.Parella schreef: ↑01-11-2021 13:19Hij vertoont dan ook noga puberaal gedrag. Ik lees het alsof TO haar uiterste best doet om de volwassene te blijven en niet vanuit emotie te reageren. Op zichzelf is dat te prijzen, hoewel het voor hem ook kan voelen alsof zij een pratende robot zonder emoties is. Dat helpt weer niet zo voor de verbinding.
