man-vrouw vriendschappen?

Hoi, ik heb een paar mannenvrienden, en daar hoor ik ook altijd weinig van als ze (net) verkering hebben. Sja, zo gaat het nu eenmaal. Als ze vrijgezel zijn willen ze doorzakken en praten, en als de nieuwe vriendin er is danneemt zij dat over. Ach, ik vind het niet zo erg.

Ik vind het altijd wel leuk, en zeker als het een leuke meid is, dan kunnen we dubbeldaten (met mijn vriend erbij).

Ik denk dat ik het contact met de vrouw op het werk, met wie ik nu bevriend ben, niet zal beëindigen als ik een relatie heb. Vooral omdat ik die vrouw en de eventuele relatie niet tegelijkertijd zal zien. De relatie zal ik dan 's avonds zien of in het weekend, en deze vrouw overdag en wanneer ik naar mijn werk ga, of naar huis ga; ik zie haar soms ook in de trein.

Van haar uit geldt ongeveer hetzelfde. Ze ziet haar vriend 's avonds en in het weekend, en mij overdag.

Ik ken het wel... de meeste van mijn vriendschappen met een man zijn als volgt afgelopen: of hij kreeg een vriendin die mij niet grappig vond (en daar gaat de vriendschap, maar dat begrijp ik nog), of ik kreeg een vriend en dat vond vriend-vriend niet grappig (lijkt toch een soort jaloezie allebei terwijl ik niet bevriend ben met mannen met wie ik ook een relatie zou willen hebben).



Ik weet niet of het echt kan, maar ik denk het wel. Alleen moet het van beide kanten duidelijk zijn wat de status van de vriendschap is.



ilha

Ik heb ook een mannelijke beste vriend en daarnaast nog een aantal mannen waar ik bevriend mee ben. Dit gaat prima, zowel hij als ik melden vrij in 't begin aan evt nieuwe partners hoe de vork in de steel steekt en als ze ons samen zien moeten ze ook toegeven dat dit een soort broer-zus-relatie is en absoluut geen sexuele relatie. Mocht er iemand problemen mee hebben dan zegt dat meer over die persoon dan over ons.

Hoi hoi



Ik zelf heb altijd al meer vrienden gehad dan vriendinnen.En moet zeggen vind het ook goed zo.En ik heb dan ook zelf altijd iedereen verteld dat ik een beste vriend had ipv vriendin.Zelfs mijn partner.Oke er werd wel een beetje vreemd tegen aan gekeken door de buiten wereld want als je gewoon vrienden ben dan moet je dus volges sommige ook een relatie hebben en dat ben ik dus echt niet met hun eens.Ik vind dat je het toch wel goed gescheiden kan houden hoor.En ik moet ook nog toe geven dat ik nog nooit echt verlieft geworden ben op een vriend van me.En van hun heb ik dat ook nooit gehoord.Dus zolang het goed gaat moet je er gewoon van genieten.:)

Jeetje! Ik zou dit topic geopend kunnen hebben... Heb namelijk de laatste tijd veel over deze vraag nagedacht: kunnen mannen en vrouwen gewoon bevriend zijn? Mijns inziens moet dat kunnen, maar kennelijk denken mannen hier anders over. Ik heb veel vriendinnen maar ook behoorlijk wat vrienden. Toen ik een relatie had was dit geen probleem. Zij gingen vriendschappelijk met mij om en ik met hen. Nu ik single ben is er eea veranderd. Vrienden met relatie zijn me gaan ontwijken (terwijl ik het heel goed met hun vrouwen/vriendinnen kan vinden!), single vrienden...tja...lastig. Met 1 vriend kan ik echt alles delen, hij is echt mijn maatje. Maar hij is dan ook (ik zou bijna zeggen: gelukkig!) homo. Die anderen waren/zijn of verliefd op me of wilden iets anders met me... Dat is niet erg, zolang je er maar duidelijk over bent. Maar het is wel vervelend om vrienden te moeten afwijzen! Je wilt ze niet kwetsen... Ik ga vaak met alleen mannen op stap en dan is er altijd wel een of twee die iets bij me proberen...terwijl daar ook genoeg vrouwen rondlopen! Dat lijkt mij veel spannender, een vrouw die je niet kent ipv een vrouw die je al jaren kent! Wat is dit dan? Geef ik soms onbewust signalen af? Dat lijkt me niet, want ik zoen vaak genoeg met mannen die ik tegenkom tijdens het stappen. Ik snap er niets van... Mannen!!!

Jeetje! Ik zou dit topic geopend kunnen hebben... Heb namelijk de laatste tijd veel over deze vraag nagedacht: kunnen mannen en vrouwen gewoon bevriend zijn? Mijns inziens moet dat kunnen, maar kennelijk denken mannen hier anders over. [...] Ik snap er niets van... Mannen!!!

Dan zal ik wel zeldzaam zijn in mijn soort.

Herkenbaar. En volgens mij ligt het inderdaad vaak bij de vriendinnen. Eén van mijn beste vrienden was de vriend van een vriendin van mij. Met beide ben ik goed bevriend en het leek mij altijd duidelijk voor die vriendin dat het echt alleen een vriendschap was. Helaas begon het met steken onder water en uiteindelijk met het verhaal dat ze liever niet wilde dat we nog met z'n tweeen afspraken. (we gingen wel eens een drankje doen met z'n tweeen). Zelfde met een andere vriend, waarvan ik de vriendin niet zo goed kende. Ik vind het echt jammer omdat die vriendschappen voor mij veel betekenden en om zo'n lullige reden op een laag pitje moeten komen te staan.



Ik merk dat de vrienden met wie ik dus nog wel vaker omga of vrijgezel zijn of hele oude vrienden zijn waarbij de vriendin met goed fatsoen gewoon niet kan stoken (kinderen van vrienden van mijn ouders).

Het klopt toch inderdaad wel van die vriendinnen. Ik realiseer me dat de meeste van mijn echt langdurige vriendschappen met vrouwen zijn. Die nemen wel minder contact op als ze een relatie hebben, maar we blijven wel bevriend. Terwijl mannen....de enigen waar ik echt al lange tijd mee bevriend ben en blijf, zijn ofwel homo, ofwel single met hooguit af en toe een korte scharrel. Er is er maar 1 die momenteel een relatie heeft en die 1 op 1 met me naar het cafe gaat als vanouds. En daar weet z'n huidige vriendin ook wel dat ik totaal geen bedreiging ben omdat er tijdens de vijf jaar dat hij een relatie had met z'n vorige vriendin ook nooit iets met mij is gebeurd.

heb er geen goede ervaring mee.

de mijne ontmoette iemand waar het mee klikte, mee kon kletsen , had ie even nodig ook zei hij, Met iemand die verder buiten alles stond .verder niks, aldus hem. Gewoon

Later bleek dat hij een paar maanden vreemdging met haar.

Ik had er zelf trouwens geen probleem mee dat mijn ex gewoon met zijn vriendinnen om bleef gaan. Zeker als het al goede vriendinnen waren voor ik in beeld kwam, heb ik ze nooit als bedreiging gezien en ging net zo met ze om als zijn mannelijke vrienden. Dat ligt misschien anders bij iemand die je pas ontmoet terwijl je al in een relatie zit. Maar om alle vrouwelijke vriendinnen als een bedreiging te zien? Als er voor mijn tijd niets is gebeurd, ga ik ervan uit dat dat ook niet gebeurt als hij een relatie heeft.

Man - vrouw vriendschappen kunnen best wel hoor. Maar soms met haken en ogen.. Kijk, mijn vriend kwam niet tegemoet aan mijn behoefte zijn vriendinnen wat beter te leren kennen en ik ben een vrouw die op die manier niet gelukkig kan worden van mijn relatie. Zie ook mijn eerdere topic.

Het ligt niet altijd aan het jaloerse vriendinnetje, mannen zijn ook erg goed in het opbouwen van die schijn omdat ze zelf een andere agenda hebben. Dat hoeft trouwens niets met vreemdgaan te maken te hebben. En dan heb je nog de vrienden/innen die nul respect tonen voor de relatie van een ander, en aangezien er niet met de vriendschap, gebouwd en getrouwd wordt zal die altijd op een lager pitje komen te staan en zelfs verdwijnen. Maar als vrouw zijnde is er inderdaad ook nog de andere kant.. Dat vriendinlief idd jaloers wordt ( ongegrond..) en dat soms idd blijkt dat vriend in kwestie liever wat meer had gewild en de vriendschap laat varen omdat hij wat beters heeft gevonden of ..



Ik heb ook mannelijke vrienden, sommige als onderdeel van een vriendengroep en zelfs een beste vriend. Mijn vent kent hem al langer dan ik hem ken maar die vriend is wel mijn ex! ( en niet voor niks haha! ) Geen probleem, want alle kaarten liggen ten alle tijden open op tafel. Dus kunnen we ook nog eens los van alle anderen wat afspreken. Ik verwacht diezelfde houding van mijn vent ten op zichte van mij over zijn vrouwelijke vrienden..

Maar ik ben ook weleens op mijn bek gegaan met een jongen die ik al 12 jaar kon en die vond het ineens nodig om me uit het niets te betasten. Einde vriendschap. Dat heet namelijk aanranding en daar heb ik zelfs aangifte van gedaan. De wrok van het niet krijgen wat hij stiekem wel wilde hebben? Ik voelde me naief maar heeft hij het niet gewoon goed gespeelt die schijn?



Ik weet 1 ding; het kan aardig ingewikkeld zijn, maar ik ken in mijn omgeving ook zat mannen en vrouwen die met elkaar omgaan op zuivere platonische gronden. Omdat ze wat toevoegen aan elkaar zonder het bed of hun hele leven met elkaar te willen delen. Echte vrienden blijven ook wanneer er nieuwe relaties komen. Want als het vriendinnetje jaloers wordt zijn er ook andere manieren om dat op te lossen, echte vrienden werken DAAR eerst aan voordat ze elkaar laten vallen. Tenzij vriendinnetje gelijk heeft maar dat ligt vaker aan haar eigen man dan aan de vriendschap zelf..



Liefs

Maar ik ben ook weleens op mijn bek gegaan met een jongen die ik al 12 jaar kon en die vond het ineens nodig om me uit het niets te betasten. Einde vriendschap. Dat heet namelijk aanranding en daar heb ik zelfs aangifte van gedaan. De wrok van het niet krijgen wat hij stiekem wel wilde hebben? Ik voelde me naief maar heeft hij het niet gewoon goed gespeelt die schijn?

Was het voor hem wel duidelijk dat het vriendschap was, en geen relatie? Als het hem duidelijk was, is het terecht dat je daarvan aangifte deed.

quote: nola reageerde



Maar ik ben ook weleens op mijn bek gegaan met een jongen die ik al 12 jaar kon en die vond het ineens nodig om me uit het niets te betasten. Einde vriendschap. Dat heet namelijk aanranding en daar heb ik zelfs aangifte van gedaan. De wrok van het niet krijgen wat hij stiekem wel wilde hebben? Ik voelde me naief maar heeft hij het niet gewoon goed gespeelt die schijn?



Was het voor hem wel duidelijk dat het vriendschap was, en geen relatie? Als het hem duidelijk was, is het terecht dat je daarvan aangifte deed.

Nou, het lijkt me dat dat wel duidelijk was voor hem... Als je al zo'n lange tijd met elkaar bevriend bent en er is verder niets voorgevallen, dan is dat zeker aanranding. Zelfs al zou er in die tijd iets voorgevallen zijn, dan nog! Het gaat om respect voor iemands lichaam, daar heb je vanaf te blijven. Je merkt het echt wel wanneer lusten wederzijds zijn...

Ik heb een aantal jaar lang een vrij intensieve vriendschap gehad met een jongen en een meisje. Uiteindelijk bleek een tijdje geleden dat zij zonder dat ik het wist twee jaar lang regelmatig met elkaar naar bed waren geweest.



Zie hier mijn gesprek met hem nadat ik hierachter was gekomen:

Ik: "Jezus ***, mijn etentjes bij jou zijn toch ook nooit op seks uitgelopen?!!"

Hij: "Nee, gelukkig niet"

Ik: "Nee, ge-luk-kig niet".



Bottom line: het is dus allebei mogelijk...vriendschap mét en zónder aantrekkingskracht .



Hoewel ik eerlijk moet toegeven dat de vriendschap tussen hem en haar nu behoorlijk verstoord is, terwijl hij en ik na een korte adempauze door dit alles de draad weer op hebben gepakt en back to normal zijn.



Misschien moet ik mijn bottom line dus even heroverwegen :?