(Mantel) zorgen om ouder?

Pelletje zaterdag 3 augustus 2024 om 17:16

Mijn vader heeft helaas veel extra zorg nodig.

Er moeten boodschappen gedaan worden, z’n was, regelmatig met hem naar een arts en vooral veel opletten/controleren dat hij eet/drinkt en zichzelf verzorgt.

IPC kan hij (ivm psychische klachte en daardoor ook lichamelijke) niet meer thuis wonen, maar helaas is er nog nergens een plekje voor hem. Hier zijn we al wel maanden mee bezig.

Ik merk nu dat eigenlijk alles op mij neerkomt en m’n zussen hier in erg afwachtend zijn. De ene doet alleen iets als ik of m’n vader haar ergens voor vragen en dan nog gaat het niet altijd zonder slag of stoot en de andere houdt zich sowieso erg af van ons en woont ook niet in de buurt.

Merk dat ik er eigenlijk een beetje klaar mee ben. Met het zorgen en ook zeker met het feit dat m’n zussen altijd zo afwachten tot ik iets onderneem of vraag.

Hebben jullie bepaalde afspraken gemaakt over de zorg voor je ouders? En wie heeft er tips om dit goed te laten verlopen.

Natuurlijk heb ik al eens aangegeven dat ik vind dat er veel op mijn bordje komt en dan wordt er gezegd “je hebt gelijk, gaan we op letten bla bla” maar na een paar dagen verslapt het dus al weer.

VB
Ik app (bellen is onhandig omdat dagelijks te doen met z’n 3)
Pappa moet volgende wk donderdag bloedprikken om 10:00. Wie kan er met hem mee? Ik moet werken en jullie?

De ene appt, ik moet ff kijken in mn agenda.
De andere appt niets.
2 dagen later nog een x gevraagd wie er kan?

Paar uur later reactie
“Ik moet ook werken en kan niet vrij nemen”
“Helaas ik ook, wat nu? ”

Dus dan ga ik of mijn man maar weer! Ik kan ook niet gaan of de afspraak verzetten, maar dan bij de volgende afspraak gaat het weer moeizaam.

Daarom denk ik dat we t een en ander op papier moeten zetten.
Tips en adviezen welkom!

Pelletje zaterdag 3 augustus 2024 om 18:21

-Rosings- schreef: ↑
03-08-2024 18:16
Zetten jullie nu in op een zorgplek binnen eigen regio? Je vader klinkt echt heel complex in zorgvraag en karakter. Ik zou de regio groter trekken in de hoop sneller een plekje te vinden. Evt bij huisarts/geriatrisch specialist aan de bel trekken voor een hogere ciz Indicatie als dat nog kan?

Nee dat doen we tot nu toe nog niet. We kijken nu steeds naar iets wat “redelijk” in de buurt is. Er was ooit een plek in Groningen (wij wonen daar 3 uur vanaf) en dat weigerde hij. Hij weigert eigenlijk alles op elk vlak mbt zorg en hulp .

Jajaja zaterdag 3 augustus 2024 om 18:22

Pelletje schreef: ↑
03-08-2024 18:21
Nee dat doen we tot nu toe nog niet. We kijken nu steeds naar iets wat “redelijk” in de buurt is. Er was ooit een plek in Groningen (wij wonen daar 3 uur vanaf) en dat weigerde hij. Hij weigert eigenlijk alles op elk vlak mbt zorg en hulp .

Laten jullie/jij hem dan wel eens de consequenties daarvan ervaren? Tot op zekere hoogte dan...

Bbubbels zaterdag 3 augustus 2024 om 18:22

Pelletje schreef: ↑
03-08-2024 18:13
Ik snap dat het zo overkomt maar dat is echt niet helemaal het geval! Ik regel ook veel nasr echt omdat het moet, zonder die zorg zou het echt niet goed aflopen.

M’n vader heeft psychische problemen en daarbij ook meerdere verslavingen. Wanneer er geen controle is, dan loopt het niet goed af. Wat echt al heel vaak gebleken is.

Ik had eigenlijk meteen het idee dat er sprake was van verslaving. Ik herken je verhaal erg. Heb je wel een fijne relatie met je vader? Of is jullie relatie ook moeilijk door verslavingen? Ik zou echt proberen om jezelf meer te beschermen. Hoe veel je ook van je vader houdt, jij kan als kind niet voorkomen dat hij stomme beslissingen neemt. Het enige wat je kan is zo veel mogelijk hulp voor hem regelen. Mijn vader weigerde ook zorg. Op een gegeven moment heb ik (hoe moeilijk ook) gezegd dat ik het dan niet meer kon opvangen. Dat was echt moeilijk en pijnlijk maar als ik dat nier had gedaan dan had ik nu een burnout gehad en ik heb ook (mer name) een verantwoordelijkheid om een goede moeder en partner te zijn.

Pelletje zaterdag 3 augustus 2024 om 18:22

Jajaja schreef: ↑
03-08-2024 18:19
Klinkt misschien hard, maar soms moet er iets gebeuren voordat er echt iets qua hulp in gang wordt gezet.

Wat nou, als hij geen kinderen had gehad? Of kinderen die niet in de buurt wonen?

Klopt en dan eindigt ie op de eerste hulp. We hebben het wel eens laten gaan. Het is gewoon een hele nare en moeilijke situatie

Wissewis zaterdag 3 augustus 2024 om 18:23

Is er ergens een case-manager of dergelijke betrokken?

Ik zou daar meer druk gaan zetten dat je vader niet meer alleen kan wonen.
Hij eet niet, hij slikt zijn medicatie niet, laat hulpverleners niet binnen, hoeveel opnames moeten er nog gebeuren voor ze inzien dat het écht wel dringend is?

Hier is man bij zijn moeder zover dat hij zelf de afspraken mag inplannen.
Schoonmoeder beseft dat ze niet op haar afspraak raakt zonder één van haar zonen.

Maar dan nog heb je weinig te zeggen als een ziekenhuis alleen op dinsdagochtend om 10u kan. En je ook nog eens voltijds kantoortijden werkt.

De huisarts komt inmiddels aan huis en loopt zelf sowieso elke maand een keer binnen.
Want weet intussen dat mijn schoonmoeder altijd veel te laat zelf belt als ze een nieuw voorschrift voor haar standaard medicatie nodig heeft.

Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben

Pelletje zaterdag 3 augustus 2024 om 18:23

Jajaja schreef: ↑
03-08-2024 18:22
Laten jullie/jij hem dan wel eens de consequenties daarvan ervaren? Tot op zekere hoogte dan...

Ja hebben we wel eens gedaan. Dan droogt ie uit. Heeft ie meerdere onderbroeken over elkaar, raakt ie volledig van de kaart enz

Dahlia74 zaterdag 3 augustus 2024 om 18:23

Pelletje schreef: ↑
03-08-2024 18:19
Die vraag stel ik mijzelf ook wel eens. Het zou rust brengen, maar hij zegt echt dat je wel verder wilt. Alleen accepteert hij geen enkele hulp. Voor geen enkel probleem.

Dat is is loodzwaar, dat snap ik heel goed. Maar zolang jij steeds blijft faciliteren gaat zijn gedrag zeker niet veranderen.

Kortom, schakel weer veel meer zorg in, denk ook aan maaltijdservice, zorgmaatje e.d.. En laat meer los, accepteer dat hij dingen doet zoals hij doet. En dat dan weer een opname tot gevolg heeft, tja het zij zo.

Doe een stapje terug, kies uit wat je wel wil blijven doen.

Pelletje zaterdag 3 augustus 2024 om 18:26

Bbubbels schreef: ↑
03-08-2024 18:22
Ik had eigenlijk meteen het idee dat er sprake was van verslaving. Ik herken je verhaal erg. Heb je wel een fijne relatie met je vader? Of is jullie relatie ook moeilijk door verslavingen? Ik zou echt proberen om jezelf meer te beschermen. Hoe veel je ook van je vader houdt, jij kan als kind niet voorkomen dat hij stomme beslissingen neemt. Het enige wat je kan is zo veel mogelijk hulp voor hem regelen. Mijn vader weigerde ook zorg. Op een gegeven moment heb ik (hoe moeilijk ook) gezegd dat ik het dan niet meer kon opvangen. Dat was echt moeilijk en pijnlijk maar als ik dat nier had gedaan dan had ik nu een burnout gehad en ik heb ook (mer name) een verantwoordelijkheid om een goede moeder en partner te zijn.

De band is heel erg verslechterd. Ik heb grote frustraties dat ie geen hulp aan neemt en zn leven zo vergooit. Het liefst trek ik volledig mn handen er vanaf en laat ik hem gaan, maar voel toch verantwoordelijkheid. Het stukje houden van is steeds meer op de achtergrond helaas.

Anoniem_672bb4a395dd7 zaterdag 3 augustus 2024 om 18:28

Alles wat je benoemt is anders te regelen of met beschikbare ondersteuning te doen.
Boodschappen kan je bestellen, dus zelf doen hoeft niet. Zeker in deze tijd zo niet nodig. Ik ben lichamelijk beperkt en doe ook amper nog boodschappen of shopsessies. Alles is online te bestellen.

Schoonmaak kan hij via WMO krijgen voor 19 euro per maand, mits hij echt niet zelf meer kan door aftakeling lichaam of geest, niet willen omdat altijd gedaan hoort er dan weer niet bij.

Ook is er via de wmo in die gevallen heel vaak een taxidienst te krijgen om naar doktersafspraken in de regio te kunnen als een keer niet lukt dat iemand met hem mee gaat.
Er is ook persoonlijk begeleiders te krijgen voor allerlei zaken.

En jammer dat hij dat niet wil maar betekend niet dat jij en je zussen/broers dan alles moeten gaan doen.
Je neemt de verkeerde kwalijk vind ik.

We hebben hier al gesprekken gehad over deze zaken. Wat kan er, wie kan wat nu en wat is realistisch, wat is er in NL geregeld en waar is eventueel geld voor.

Anoniem_672bb4a395dd7 zaterdag 3 augustus 2024 om 18:30

Lemon schreef: ↑
03-08-2024 18:14
Oplossing die bij mij boven komen zijn:
Thuiszorg
Sleutelkastje zodat ze naar binnen kunnen zonder dat hij ze hoeft binnen te laten en ze daarbij kan weigeren
Medido-medicijnklok die met een alarm op het juiste moment de juiste medicatie afgeeft
Thuiszorg ondersteunt geen controle op maaltijden, maar vanuit het VPT-team kan dat wel

Ik snap je zorgen wel en ook de wens om het allemaal voor hem op te vangen, maar het klinkt niet alsof het haalbaar is. Gaat een familiebijeenkomst echt zo'n grote omslag teweeg brengen wat inzet van de andere kinderen betreft?
Je hebt er niets aan wanneer je zelf omvalt. Zorg ook voor jezelf en niet alleen voor hem! Er zijn altijd andere oplossingen dan alles toch maar weer zelf doen. Keer op keer op keer op keer op keer. Maar zolang je blijft faciliteren, zal er niets veranderen.
Jij noemt het een snelle conclusie. Ik noem het door ervaring wijs geworden.

Ook fijn.

En zeker niet waar.

anoniem_672bb4a395dd7 wijzigde dit bericht op 03-08-2024 18:31

1.40% gewijzigd

Bbubbels zaterdag 3 augustus 2024 om 18:31

Pelletje schreef: ↑
03-08-2024 18:26
De band is heel erg verslechterd. Ik heb grote frustraties dat ie geen hulp aan neemt en zn leven zo vergooit. Het liefst trek ik volledig mn handen er vanaf en laat ik hem gaan, maar voel toch verantwoordelijkheid. Het stukje houden van is steeds meer op de achtergrond helaas.

Ik begrijp je. In mijn geval is mijn moeder nog in leven en dat gaf nog een extra moeilijke dimensie omdat zij niet hard genoeg richting mijn vader kon zijn om de hulp af te dwingen en zij er dus ook aan onderdoor dreigde te gaan. Inmiddels is mijn vader overleden. Na een ziektebed waardoor hij op een gegeven moment wel zorg moest accepteren. En dat gaf rust. Zijn overlijden overigens ook (al blijft het pijnlijk om dat toe te geven aan mezelf). Ik heb daar vrede mee. Het blijft een gemis, want het blijft mijn vader. Maar ik mis niet de druk die zijn verslaving op ons gezin legde. Ik wens je veel sterkte. Het is super moeilijk. Probeer hem te helpen waar je kan zonder jezelf te verliezen

Bbubbels zaterdag 3 augustus 2024 om 18:33

Oh en probeer niet te hard te zijn naar je zussen. Ik begrijp hun noodzaak om zichzelf te beschermen. Mijn broer nam mij heel erg kwalijk dat ik afstand nam. Het heeft onze band niet beter gemaakt helaas.

-Rosings- zaterdag 3 augustus 2024 om 18:33

Jufjoke schreef: ↑
03-08-2024 18:20
Die noodzaak is er voor hem ook niet echt. Hij zal pas hulp accepteren als jullie hem daar geen keuze in laten.

Dit denk ik ook. Welke ciz indicatie heeft hij?

Mijn god wat was ik opgelucht toen hij (mijn pa) eindelijk naar een zorginstelling kon en wat is hij daar nog even opgebloeid toen hij daar door kordate mensen, die geen ruimte gaven, verzorgd werd.

Dahlia74 zaterdag 3 augustus 2024 om 18:33

Pelletje schreef: ↑
03-08-2024 18:26
De band is heel erg verslechterd. Ik heb grote frustraties dat ie geen hulp aan neemt en zn leven zo vergooit. Het liefst trek ik volledig mn handen er vanaf en laat ik hem gaan, maar voel toch verantwoordelijkheid. Het stukje houden van is steeds meer op de achtergrond helaas.

Dat is dat rottige loyaliteitsconflict, heel moelijk om daarmee om te gaan. Maar echt, je mag je handen meer van hem aftrekken.

Hij vergooit zelf zijn leven, mede door zijn verslavingen. Niet helemaal zijn keuze, maar wel gevolg van zijn eigen gedrag.

-Rosings- zaterdag 3 augustus 2024 om 18:35

En hoe oud is hij? Als hij nog 5/10/15 jaar blijft leven, welke balans heb je dan voor jezelf nodig? (Want ook als ze eenmaal in een verzorgingshuis terecht kunnen blijft er mantelzorg en afspraken etc)

Dahlia74 zaterdag 3 augustus 2024 om 18:35

-Rosings- schreef: ↑
03-08-2024 18:33
Dit denk ik ook. Welke ciz indicatie heeft hij?

Mijn god wat was ik opgelucht toen hij (mijn pa) eindelijk naar een zorginstelling kon en wat is hij daar nog even opgebloeid toen hij daar door kordate mensen, die geen ruimte gaven, verzorgd werd.

Dat effect zie ik ook van de thuiszorg op mijn schoonmoeder. Zij krijgen zaken voor elkaar die de kinderen niet lukt of lang mee bezig zijn.

S-Groot zaterdag 3 augustus 2024 om 18:50

Pelletje schreef: ↑
03-08-2024 18:13
Ik snap dat het zo overkomt maar dat is echt niet helemaal het geval! Ik regel ook veel nasr echt omdat het moet, zonder die zorg zou het echt niet goed aflopen.

M’n vader heeft psychische problemen en daarbij ook meerdere verslavingen. Wanneer er geen controle is, dan loopt het niet goed af. Wat echt al heel vaak gebleken is.

Heel erg naar.

Stap jij al je hele leven in de rol van jouw vader's hoeder? Jij gedraagt je oververantwoordelijk voor hem, ben je daar niet eens ontzettend zat van? En volgens mij ben je doodsbang om uit die rol te stappen. Ik vind het ontzettend verstandig van zijn andere kinderen dat zij die rol niet willen en niet oppakken, nu jij nog

.

Jij bent niet verantwoordelijk voor je vader, noch voor zijn keuzes, noch voor zijn verslavingen, noch voor zijn gedrag. Ik zou daar eens heel hard mee aan de slag gaan, om dat te gaan leren accepteren én te leren verdragen. Ik kan je vertellen dat het je anders je eigen kop gaat kosten.

-Rosings- zaterdag 3 augustus 2024 om 18:51

De wending van je topic is anders dan gehoopt denk ik

Ipv: zo krijg je broers/zus mee aan het zorgen krijg je veel reacties over je eigen grenzen, je vader de gevolgen laten dragen, en professionele oplossingen en meer je grenzen bewaken.

Zo te lezen vooral uit persoonlijke ervaringen. Hopelijk kan je daar naar over schakelen, voor je eigen gezondheid, leven, gezin etc. loyaliteit naar jezelf is even extra belangrijk

Stormke81 zaterdag 3 augustus 2024 om 18:55

Als jij degene bent die alles oplost is er ook geen probleem. Psychische problemen ondersteun je ook door alles in stand te houden. Soms moet je een stap terug doen. Blijkbaar kunnen je zussen dat ook..

Ik heb ook afstand genomen. Als pa hulp nodig heeft dan koopt hij het maar in. Ik wil best iets doen maar voor de dagelijkse zaken niet....hij wil niet bij mij in de buurt komen wonen en ik wil niet wekelijks 400 km rijden. Keuzes.

gonniegijsje zaterdag 3 augustus 2024 om 19:12

Poe wat een lastige situatie!

Jij bent in de ouderrol geduwd van een 'halsstarrige puber'. En zo te lezen passen je zussen daarvoor. Ik kan me er iets bij voorstellen..

Ik zou de verantwoordelijkheid teruggeven. Hij wil niet, nou dan maar niet. Verzwakken vind hij het blijkbaar waard? Dat recht heeft hij. Net zoals dat jij het recht hebt optijd en ruimte voor jezelf te nemen.

Maak kaders en houd het leefbaar voor jezelf.

En waak ervoor dat het niet precies zo doorgaat als er wel plek is in een bejaardenhuis.

-Rosings- zaterdag 3 augustus 2024 om 19:13

gonniegijsje schreef: ↑
03-08-2024 19:12
Poe wat een lastige situatie!

Jij bent in de ouderrol geduwd van een 'halsstarrige puber'. En zo te lezen passen je zussen daarvoor. Ik kan me er iets bij voorstellen..

Ik zou de verantwoordelijkheid teruggeven. Hij wil niet, nou dan maar niet. Verzwakken vind hij het blijkbaar waard? Dat recht heeft hij. Net zoals dat jij het recht hebt optijd en ruimte voor jezelf te nemen.

Maak kaders en houd het leefbaar voor jezelf.

En waak ervoor dat het niet precies zo doorgaat als er wel plek is in een bejaardenhuis.

Eens, daar zou ik een familie gesprek met iemand erbij wiens autoriteit hij nog een beetje accepteert over hebben met hem.

Pelletje zaterdag 3 augustus 2024 om 19:22

Mensen, bedankt voor jullie adviezen en inzichten.
Er is idd veel meer aan de hand dan ik als eerste in mn openingspost laat zien. Ik wilde niet te veel uitweiden, maar om een beetje een reëel beeld te geven moest ik wel iets meer vertellen.

Voor we de taken echt anders verdelen word me steeds meer duidelijk dat wij deze zorg niet kunnen en moeten willen dragen. Maandag verder kijken voor toch ergens anders een opname oid. Kijken wat de mogelijkheden zijn.

Miesje1971 zaterdag 3 augustus 2024 om 19:23

Kan je via de WMO geen indicatie aanvragen voor je vader? Ik werk bij een organisatie de mantelzorgers ondersteunt op welk vlak dan ook. Metgezelschap, boodschappen, koken, mee met arts bezoeken etc. Heel breed en hangt af van de vraag van de cliënt.

Miesje1971 zaterdag 3 augustus 2024 om 19:25

Pelletje schreef: ↑
03-08-2024 17:50
Dat hebben we. Het is alleen allemaal wel zo dat m’n vader dit zelf ook moet willen. Veel dingen weigert ie of hij stuurt hulp aan de deur naar huis .

Wij hebben veel ervaring met cliënten die hulp mijdend zijn en eerlijkheidshalve lukt het bijna altijd om het vertrouwen te winnen. Zolang de cliënt maar het gevoel heeft de controle te hebben.

Muselet zaterdag 3 augustus 2024 om 19:55

Sterkte Pelletje, ooit had ik écht een poosje hulp nodig, kinderen konden/wilden niets en verder werd ik van het kastje ...enzo gestuurd, het is moeilijk om ook maar een klein beetje van instanties gedaan te krijgen.

De sterren wandlen, de tijd gaat, de klok zal slaan,.

Actieve topics