Mijn man had een affaire

01-10-2022 19:45 233 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoi allemaal,

Voorop gesteld: ik weet niet zo goed wat ik wil met dit topic. Advies, van me af schrijven, ik weet het niet.

Ik ben inmiddels bijna zes jaar getrouwd met mijn man. Eind augustus ben ik er achter gekomen dat hij al zo'n twee-en-half jaar een affaire heeft gehad met een andere vrouw. Deze vrouw woont in een ander stad, en zij hebben elkaar zo'n keer of vijf gezien gedurende deze periode. Ik ben erachter gekomen doordat zij mij benaderde nadat mijn man de affaire heeft beëindigd. Alles van de afgelopen twee-en-half jaar voelt als een leugen. In die periode hebben we samen een huis gekocht, een hond geadopteerd uit het asiel, mooie reizen gemaakt, samen besloten dat ik zou stoppen met anticonceptie, etc.

En nu? Ik weet het niet. We hebben geen kinderen dus dat houdt me niet tegen. We waren hier wel mee bezig, maar dat gaat op dit moment natuurlijk niet gebeuren. Enerzijds wil ik blijven; mijn man heeft al een afspraak staan voor relatietherapie en heeft inmiddels ook een afspraak bij een psycholoog voor zichzelf.

Anderzijds denk ik; waarom zou ik mezelf zo tekort doen om te blijven? Wat heb ik eraan? Het vertrouwen is weg, ik wil uiteindelijk wel kinderen en wordt er ook niet jonger op.

Ik heb hier verder ook niet echt iemand om mee te praten in real life; ik vind dat lastig. Stel dat we eruit komen, dan zit er voor altijd een stempel op onze relatie.

Ik vind het echt heel lastig. Heeft iemand zinnig advies/ervaringen/hetzelfde meegemaakt of wil gewoon een luisterend oor bieden?
Alle reacties Link kopieren Quote
Angst is een hele slechte raadgever, TO. Laat je angst om alleen te zijn, of opnieuw te moeten beginnen, niet de reden zijn dat je bij deze man blijft en een gezin met hem sticht.

Als je heel veel van hem houdt en denkt dat jij hem dit kunt vergeven, soit. Jij bent de enige die dat kan beslissen.

Ik weet uit ervaring dat vergeven misschien lukt maar dat vergeten heel moeilijk kan zijn. Is dat het leven en het gezin dat je wil? Of kies je liever voor een schone lei, een relatie die gebaseerd is op wederzijds vertrouwen? Want die keuze heb je ook.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb deze (geweldige) website al eens eerder gepost, waar mensen die bedrogen worden/zijn door hun partner raad krijgen van Chumplady (die ooit zelf vreselijk bedrogen is):

https://www.chumplady.com/


“ Why do cheaters cheat? Because they can. Because it doesn’t hurt them to hurt you.”
metallover wijzigde dit bericht op 03-10-2022 12:17
3.22% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Oh ga echt niet aan kinderen beginnen. Met dit pareltje. Dan lig je straks hoogzwanger op de bank je suf te piekeren waarom ie zo afwezig is en of jij Zijne Koninklijke Hoogheid wel genoeg aandacht geeft. Bovenop de stress van het zwanger zijn. Doe dit jezelf niet aan.
Alle reacties Link kopieren Quote
Treinpiloot schreef:
03-10-2022 12:09
Oh ga echt niet aan kinderen beginnen. Met dit pareltje. Dan lig je straks hoogzwanger op de bank je suf te piekeren waarom ie zo afwezig is en of jij Zijne Koninklijke Hoogheid wel genoeg aandacht geeft. Bovenop de stress van het zwanger zijn. Doe dit jezelf niet aan.
Een kind is een grotere verbintenis dan een huwelijk. Hij blijft altijd de vader van je kind.
Bezint eer gij bemind, zou ik in dit geval zeggen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat een ellende TO. Ik begrijp het verdriet, de boosheid en de wanhoop helemaal. En het verdwijnen van je toekomstbeeld. Ik heb het ook meegemaakt en het is diep ellendig. Wat ik vooral mee wil geven, gun jezelf de tijd om er over na te denken. En probeer de tijdsdruk los te laten. Ik heb toen ook psychische ondersteuning gezocht, voor mezelf, om erachter te komen wat IK wilde. Hij wilde gelijk relatietherapie. Ik zei dat ik geen relatie had, dus ook geen relatietherapie nodig had... Hij heeft ook ondersteuning gezocht voor zichzelf. Maanden later zijn we ook nog samen in therapie geweest. Maar uiteindelijk is het wantrouwen te groot, de basis is echt stuk, daar helpt echt geen therapie meer aan. Ik heb er geen geloof in dat hij bij een volgende 'moeilijke fase in zijn leven' wel in staat is om er op een volwassen manier mee om te gaan. Ook mijn man had maanden de kans om niet naar zijn vriendin te gaan en erover in gesprek te gaan, maar hij deed het niet.... Ik kan je alleen maar aanraden, begin niet aan kinderen met hem. Dan doe je jezelf echt tekort! Ik heb mezelf echt veel te lang te kort gedaan. Dat is het enige waar ik spijt van heb. Je mag me altijd PB-en.
Alle reacties Link kopieren Quote
Bedankt voor alle adviezen weer! Ik merk dat ik er echt veel aan heb.

Het is nu een stuk rustiger, nu hij weg is. Ik kan goed nadenken en de tijd nemen om met mijn gedachten te zitten. Iemand zei het eerder al: hij wil in therapie en regelt al die dingen, maar voor mij bleef er zo even geen tijd over om na te denken over wat ik nu echt wil. Niet dat ik het nu wel weet, maar het brengt in ieder geval rust.

Ik weet inderdaad ook dat ik niet moet luisteren naar de angst. Er speelt natuurlijk veel meer mee. Ik vind het ook gewoon moeilijk om afscheid te moeten nemen van mijn toekomst, de toekomst die ik voor ogen had. Die is nu sowieso weg, ook al zou ik blijven, maar alsnog vind ik dat heel moeilijk.

Ik weet ook dat houden van niet genoeg is om te blijven, en dat vertrouwen de basis is voor een goede relatie. Dat is er nu natuurlijk totaal niet en ik heb ook geen idee of het ooit terug gaat komen.

En toch, twijfel ik en wil ik nog geen knoop doorhakken. Ik weet ook niet wanneer ik dat wel wil, en soms ben ik bang dat ik dan maar blijf hangen omdat het makkelijk is, ik ken het, het voelt "vertrouwd" en het is nog enigszins dichtbij het idee dat ik voor ogen had, voor mijn toekomst.

Anderzijds denk ik natuurlijk ook na over het opnieuw beginnen. Een appartement voor mezelf vinden, het inrichten zoals ik het wil, mijn leven verder opbouwen in dit land. De ene dag lijkt het alsof dit mijn voorkeur heeft, en de andere dag weer niet en wil ik liever blijven.
Je weet het net een maand. Je hoeft je ook niet op te laten jagen om een knoop door te hakken binnen zoveel dagen/weken.

Ga op je eigen tempo. Hij heeft 2,5 jaar de tijd gehad om zich de boel te overdenken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Heel herkenbaar.
Zelf heb ik in een soortgelijke situatie gezeten, qua bedrog en vertrouwen weg.
Ik vond dat ik een beslissing moest maken en doorgaan.
Ik kreeg het advies (hier, was onder een vorige naam daar kan ik dus niet meer inloggen) om de tijd te nemen. Om een bepaalde tijd met mezelf af te spreken en dan te kijken hoe het met me ging en wat ik ging doen.
Dat gaf me wel wat rust, heb 3 maanden gekozen en uiteindelijk had ik die drie niet nodig.

Hopelijk heb je hier wat aan, vergeet niet dat je altijd hier je ei kwijt kan.
Genoeg mensen die lezen en kunnen reageren.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ja, ik moet mezelf inderdaad ook die tijd gunnen en geven. Ik vind het overigens heel heftig om te lezen dat zoveel mensen ervaring hebben met bedrog. Niet dat ik dacht dat ik de enige was, maar vind het best confronterend om te lezen dat het toch vaak voorkomt. Natuurlijk gaat dit topic specifiek daarover, dus snap dat er wel een soort bias in zit, maar toch.
Alle reacties Link kopieren Quote
Bedrog komt zo vaak voor TO en een doorstart ook. En er zijn echt wel mensen die iets heel moois van hun huwelijk hebben gemaakt, ook na groter bedrog dan jij nu meemaakt.

Alleen jij en je man weten het beste wat er speelt tussen jullie en alleen jullie weten wat je nodig hebt om dit te laten werken. En je mag alles voelen. Je mag hem haten en tegelijkertijd door hem getroost willen worden. Je mag rouwen om het verlies van je beste vriend, je toekomst en tegelijkertijd woest op hem zijn dat hij dit jullie aangedaan heeft. Je mag vijf minuten later van hem houden, eraan willen werken om er nog iets van te willen maken. Vragen stellen en boos worden om de antwoorden.

Maar je weet het nu nog maar zo kort en je zit midden in het oog van de storm. Hij heeft inderdaad voorsprong. Dus je hoeft nu helemaal niks te beslissen.

Afgezien van deze puinzooi die hij ervan heeft gemaakt, heeft hij vast ook nog wel goede kanten. Hij heeft je op andere vlakken heel gelukkig gemaakt. Het is helemaal niet gek dat je dat niet meteen allemaal 1,2,3 bij het vuilnis gooit.

Als je maar, zodra je beslist, weet dat het besluit echt van jezelf is :) Je komt er wel.
Alle reacties Link kopieren Quote
@Bellinis: mensen die iets moois van hun huwelijk maken na nog veel erger bedrog: daar geloof ik niks van. Het dreigt eerder een schijnvertoning te worden. Een uit de hand gelopen feestavond die eindigt met een slippertje, kan men in de meeste gevallen vergeven. Een lange affaire is een andere zaak.

Jammer genoeg ben ook ik ervaringsdeskundige en ik kan je alleen maar aanbevelen: v e r l a a t h e m !
Ik ben gebleven voor de kinderen aangezien wij wel nog op een kalme en volwassen manier konden communiceren. De relatietherapeut zei dan elke keer opnieuw dat WE aan het vertrouwen moeten werken. Ik zei van niet, aangezien ik geen achterdochtig type ben. Alles wat krom is, wordt tijdens zo een sessie rechtgepraat, want een glazen bol bestaat niet.

Het bedrog dateert van jaren geleden. Mijn man is nadien veranderd in een droomvent die mij overlaadt met aandacht, etentjes en geschenken. Na al die jaren is hij nog geen seconde uit zijn rol gevallen. Hij is steeds traceerbaar, gaat niet meer uit met zijn vrienden, maar ontvangt ze gewoon thuis. Je kan het zo gek niet bedenken. Ik wed dat de vliegjes in ons huis er rotsvast van overtuigd zijn dat wij het ideale huwelijk hebben. Toch is dat niet zo. Ik bleef alleen maar voor de kinderen en ik vind het nog steeds een zwaar offer. Ik voel mij gewoon niet meer verbonden met hem. Ik verdraag zijn aanwezigheid, we kunnen goed lachen en gaan samen gezellig op stap, maar in mijn kop houd ik hem op afstand. Iemand op dit forum zei iets dat ik nooit zal vergeten: een vreemdganger plant een zaadje in het hoofd van zijn/haar bedrogen partner. Uit dat zaadje ontspringt soms narigheid, en op andere momenten helemaal niets. Maar het zaadje blijft er wel eeuwig zitten. Dat vond ik erg confronterend en het is o zo waar. Ik heb geen spijt dat ik voor de kinderen koos, maar wanneer zij de deur uit zijn, ga ik misschien weg. We zien wel.

Kies voor een gelukkig leven, die kinderen komen meestal wel. En zo een belangrijke verbintenis sluit je met een betrouwbare en liefhebbende partner. Niet met een half beschimmelde vaatdoek.
Bijt door die zure appel, het zal je geluk en zelfvertrouwen schenken.
GreenTea schreef:
03-10-2022 17:51
Bedankt voor alle adviezen weer! Ik merk dat ik er echt veel aan heb.

Het is nu een stuk rustiger, nu hij weg is. Ik kan goed nadenken en de tijd nemen om met mijn gedachten te zitten. Iemand zei het eerder al: hij wil in therapie en regelt al die dingen, maar voor mij bleef er zo even geen tijd over om na te denken over wat ik nu echt wil. Niet dat ik het nu wel weet, maar het brengt in ieder geval rust.

Ik weet inderdaad ook dat ik niet moet luisteren naar de angst. Er speelt natuurlijk veel meer mee. Ik vind het ook gewoon moeilijk om afscheid te moeten nemen van mijn toekomst, de toekomst die ik voor ogen had. Die is nu sowieso weg, ook al zou ik blijven, maar alsnog vind ik dat heel moeilijk.

Ik weet ook dat houden van niet genoeg is om te blijven, en dat vertrouwen de basis is voor een goede relatie. Dat is er nu natuurlijk totaal niet en ik heb ook geen idee of het ooit terug gaat komen.

En toch, twijfel ik en wil ik nog geen knoop doorhakken. Ik weet ook niet wanneer ik dat wel wil, en soms ben ik bang dat ik dan maar blijf hangen omdat het makkelijk is, ik ken het, het voelt "vertrouwd" en het is nog enigszins dichtbij het idee dat ik voor ogen had, voor mijn toekomst.

Anderzijds denk ik natuurlijk ook na over het opnieuw beginnen. Een appartement voor mezelf vinden, het inrichten zoals ik het wil, mijn leven verder opbouwen in dit land. De ene dag lijkt het alsof dit mijn voorkeur heeft, en de andere dag weer niet en wil ik liever blijven.
Je zou het niet zeggen maar je zit in de luxe positie dat je helemaal nog geen knopen hoeft door te hakken, nog geen beslissingen hoeft te nemen en eerst mag kijken wat je nou eigenlijk echt wil.

Je toekomst voelt als aan diggelen, maar hij ligt aan je voeten. Je mag het helemaal zelf inrichten nu.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat een mooie oprechte post Joséphine :hug:
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb een keer aan de andere kant gestaan... Een engelsman die regelmatig voor zijn werk in Nederland kwam. Tinder... liefde op het eerste gezicht ( bij mij). Later kwam ik er achter dat hij getrouwd was, al 25 jaar. Ideaal gezinnetje, elke zondag vooraan in de kerk. Het bleek dat hij al vanaf zijn trouwen affaires had. Dan hier, dan daar... niet te dichtbij huis. Heel uitgekookt! Hij had de bevestiging gewoon nodig, zei hij. Bah!

Neem de benen, want dit is geen eenmalig iets! Of je moet ermee kunnen leven dat hij buiten de deur snoept. Ik wist het wel!!! Wegwezen!

Ik zijn vrouw niet ingelicht. Wel opgezocht op facebook, uit nieuwsgierigheid. Een lief vrouwtje, ideale huismama. Zo zielig! Geen idee wat haar man al jaaaaaaren uitvreet...
Alle reacties Link kopieren Quote
Green tea, breek er nu je hoofd niet over.
Want je hoeft niet nú te kiezen.
Je kunt het een tijdje aanzien.
Zelf zou ik weggaan, vooral omdat er toch nog geen kinderen zijn.
Maar goed, dat mag jij bepalen. En jij mag ook bepalen wanneer.
Het moet niet per direkt, het kan ook over een paar maanden.
de wereld wacht om ontdekt te worden
Alle reacties Link kopieren Quote
Je gaat nooit meer rustig een avondje tv kijken als hij weg is, of lekker slapen als hij nog niet thuiskomt. Als hij vrolijk is vraag je je af waarom, als hij niet vrolijk is ook... als zijn telefoon trilt moet je jezelf inhouden om niet te gluren. Je wil nooit meer een leuke blouse voor hem kopen of een lekker luchtje. Van iedereen van zijn werk die je kent ga je je afvragen of ze het wisten, of kijken wie er nog meer aantrekkelijk is. Zelf sta je voor de spiegel af te vragen waar het aan schort.... als je ooit weer seks hebt met hem lig je te denken of ze veel geluid maakte of niet, wat ze anders deed dan jij en voor je het weet heb je beelden in je hoofd die je er nooit meer uit krijgt. Stel het lukt je toch zwanger te raken ga je nog meer afvragen of hij nog wel denkt dat je aantrekkelijk bent, nu en na de zwangerschap en bij elke verloskundige of verpleegkundige of opvangmedewerkster en oppas probeer je in te schatten of het zijn type is. Leuk leven voor de boeg. Ik schets het maar vast even. Ik ben vast nog een boel vergeten.
Lorem Ipsum
Jodice schreef:
04-10-2022 08:37
Ik heb een keer aan de andere kant gestaan... Een engelsman die regelmatig voor zijn werk in Nederland kwam. Tinder... liefde op het eerste gezicht ( bij mij). Later kwam ik er achter dat hij getrouwd was, al 25 jaar. Ideaal gezinnetje, elke zondag vooraan in de kerk. Het bleek dat hij al vanaf zijn trouwen affaires had. Dan hier, dan daar... niet te dichtbij huis. Heel uitgekookt! Hij had de bevestiging gewoon nodig, zei hij. Bah!

Neem de benen, want dit is geen eenmalig iets! Of je moet ermee kunnen leven dat hij buiten de deur snoept. Ik wist het wel!!! Wegwezen!

Ik zijn vrouw niet ingelicht. Wel opgezocht op facebook, uit nieuwsgierigheid. Een lief vrouwtje, ideale huismama. Zo zielig! Geen idee wat haar man al jaaaaaaren uitvreet...
Als ik dat lieve vrouwtje (mag ik even kotsen) en ideale huismama (nog een x) was, dan wou ik dat iemand mij eens zielig genoeg vond en me even vriendelijk vertelde wat voor ranzig dingetje ik naast me heb liggen.
Joséphine schreef:
04-10-2022 01:18
@Bellinis: mensen die iets moois van hun huwelijk maken na nog veel erger bedrog: daar geloof ik niks van. Het dreigt eerder een schijnvertoning te worden. Een uit de hand gelopen feestavond die eindigt met een slippertje, kan men in de meeste gevallen vergeven. Een lange affaire is een andere zaak.

Jammer genoeg ben ook ik ervaringsdeskundige en ik kan je alleen maar aanbevelen: v e r l a a t h e m !
Ik ben gebleven voor de kinderen aangezien wij wel nog op een kalme en volwassen manier konden communiceren. De relatietherapeut zei dan elke keer opnieuw dat WE aan het vertrouwen moeten werken. Ik zei van niet, aangezien ik geen achterdochtig type ben. Alles wat krom is, wordt tijdens zo een sessie rechtgepraat, want een glazen bol bestaat niet.

Het bedrog dateert van jaren geleden. Mijn man is nadien veranderd in een droomvent die mij overlaadt met aandacht, etentjes en geschenken. Na al die jaren is hij nog geen seconde uit zijn rol gevallen. Hij is steeds traceerbaar, gaat niet meer uit met zijn vrienden, maar ontvangt ze gewoon thuis. Je kan het zo gek niet bedenken. Ik wed dat de vliegjes in ons huis er rotsvast van overtuigd zijn dat wij het ideale huwelijk hebben. Toch is dat niet zo. Ik bleef alleen maar voor de kinderen en ik vind het nog steeds een zwaar offer. Ik voel mij gewoon niet meer verbonden met hem. Ik verdraag zijn aanwezigheid, we kunnen goed lachen en gaan samen gezellig op stap, maar in mijn kop houd ik hem op afstand. Iemand op dit forum zei iets dat ik nooit zal vergeten: een vreemdganger plant een zaadje in het hoofd van zijn/haar bedrogen partner. Uit dat zaadje ontspringt soms narigheid, en op andere momenten helemaal niets. Maar het zaadje blijft er wel eeuwig zitten. Dat vond ik erg confronterend en het is o zo waar. Ik heb geen spijt dat ik voor de kinderen koos, maar wanneer zij de deur uit zijn, ga ik misschien weg. We zien wel.

Kies voor een gelukkig leven, die kinderen komen meestal wel. Je kinderen komen er ook wel. En zo een belangrijke verbintenis sluit je met een betrouwbare en liefhebbende partner. Niet met een half beschimmelde vaatdoek.
Bijt door die zure appel, het zal je geluk en zelfvertrouwen schenken.
Volgens mij kun je dit beter tegen jezelf zeggen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Bah 6 jaar getrouwd en daarvan hangt ie al 2.5 jaar zijn ****** in een andere vrouw.


iemand die een keer een slippertje maakt na een dronken nacht kan ik nog overheen komen...maar 2.5 jaar de boel besodemieteren, zwaar respectloos behhhhh. Je zult nooit van de gedachtes afkomen..als ie een keer wat later is en dit gaat je je hele leven achter volgen. PS Vergeet ook niet een kinderwens kun je ook altijd alleen vervullen he....


Wees iig nu naar blij dat je nog geen kinderen hebt die een beslissing bemoeilijken (want dat snap ik wel dat mensen vechten/blijven voor hun gezin en dan niet zomaar de handdoek in de ring gooien.

Iig heel veel sterkte
Alle reacties Link kopieren Quote
Metallover schreef:
04-10-2022 02:50
Wat een mooie oprechte post Joséphine :hug:
Jazeker.
Alle reacties Link kopieren Quote
turquasi schreef:
04-10-2022 10:54
Je gaat nooit meer rustig een avondje tv kijken als hij weg is, of lekker slapen als hij nog niet thuiskomt. Als hij vrolijk is vraag je je af waarom, als hij niet vrolijk is ook... als zijn telefoon trilt moet je jezelf inhouden om niet te gluren. Je wil nooit meer een leuke blouse voor hem kopen of een lekker luchtje. Van iedereen van zijn werk die je kent ga je je afvragen of ze het wisten, of kijken wie er nog meer aantrekkelijk is. Zelf sta je voor de spiegel af te vragen waar het aan schort.... als je ooit weer seks hebt met hem lig je te denken of ze veel geluid maakte of niet, wat ze anders deed dan jij en voor je het weet heb je beelden in je hoofd die je er nooit meer uit krijgt. Stel het lukt je toch zwanger te raken ga je nog meer afvragen of hij nog wel denkt dat je aantrekkelijk bent, nu en na de zwangerschap en bij elke verloskundige of verpleegkundige of opvangmedewerkster en oppas probeer je in te schatten of het zijn type is. Leuk leven voor de boeg. Ik schets het maar vast even. Ik ben vast nog een boel vergeten.
No fun zone....... :|
Alle reacties Link kopieren Quote
BornSlippy schreef:
04-10-2022 10:56
Als ik dat lieve vrouwtje (mag ik even kotsen) en ideale huismama (nog een x) was, dan wou ik dat iemand mij eens zielig genoeg vond en me even vriendelijk vertelde wat voor ranzig dingetje ik naast me heb liggen.

Nou inderdaad.
Alle reacties Link kopieren Quote
turquasi schreef:
04-10-2022 10:54
Je gaat nooit meer rustig een avondje tv kijken als hij weg is, of lekker slapen als hij nog niet thuiskomt. Als hij vrolijk is vraag je je af waarom, als hij niet vrolijk is ook... als zijn telefoon trilt moet je jezelf inhouden om niet te gluren. Je wil nooit meer een leuke blouse voor hem kopen of een lekker luchtje. Van iedereen van zijn werk die je kent ga je je afvragen of ze het wisten, of kijken wie er nog meer aantrekkelijk is. Zelf sta je voor de spiegel af te vragen waar het aan schort.... als je ooit weer seks hebt met hem lig je te denken of ze veel geluid maakte of niet, wat ze anders deed dan jij en voor je het weet heb je beelden in je hoofd die je er nooit meer uit krijgt. Stel het lukt je toch zwanger te raken ga je nog meer afvragen of hij nog wel denkt dat je aantrekkelijk bent, nu en na de zwangerschap en bij elke verloskundige of verpleegkundige of opvangmedewerkster en oppas probeer je in te schatten of het zijn type is. Leuk leven voor de boeg. Ik schets het maar vast even. Ik ben vast nog een boel vergeten.

Dit is spot on. TO, lees deze post maar een paar keer.
Joséphine schreef:
04-10-2022 01:18
@Bellinis: mensen die iets moois van hun huwelijk maken na nog veel erger bedrog: daar geloof ik niks van. Het dreigt eerder een schijnvertoning te worden. Een uit de hand gelopen feestavond die eindigt met een slippertje, kan men in de meeste gevallen vergeven. Een lange affaire is een andere zaak.

Ik wil hier toch even op reageren... ikzelf heb ook in die situatie gezeten en dan zelfs nog beide kanten. Ik ben bedrogen geweest en heb zelf bedrogen. Het was aan het redelijke begin van onze relatie... ik denk na iets van 5 jaar dat we beiden in een soort sleur naar elkaar toe kwamen. Dat stukje van okee we zijn gelukkig samen maar hoeven niet echt moeite meer te doen. Misschien verkeerd verwoord maar we dachten dat we het allebei wel best vonden op deze manier. Daardoor verloren we elkaar een beetje uit het oog zeker op het gebied van communiceren en verwachtingen.

Goed lang verhaal kort, mijn man heeft een affaire gehad en ik ook. Niet gelijktijdig maar wel in redelijk kort tijdsbestek van elkaar.

Bedrog is bedrog en ik ben er zeker niet trots op dat ik dat gedaan heb. En hij net zo min. Maar we zijn met elkaar gaan praten praten praten. Hebben verwachtingen uitgesproken en nu inmiddels dik 25 jaar samen en een hele fijne stabiele relatie.

In het begin is het moeilijk elkaar weer te vertrouwen maar wanneer je besluit bij elkaar te blijven zul je het ergens ook moeten accepteren dat het gebeurd is en niet steeds bij elke ruzie de affaire terug verwijten. Dat werkt gewoon niet. Het kost tijd, heel veel tijd, maar het is niet onmogelijk. Wat ik wil zeggen is dat jij degene bent die de keuze moet maken. En er is geen foute keuze... weggaan of blijven... het is allebei goed als je er zelf achter staat. Dus niet onder druk van wie dan ook. Natuurlijk zeggen de meeste mensen dat je weg moet gaan maar in mijn geval ben ik heel blij dat we bij elkaar gebleven zijn. We hebben echt een hele fijne liefdevolle relatie nu die ik voor geen goud zou willen missen.

Sterkte met je beslissing en zoals al vaker gezegd is... neem je tijd!
Alle reacties Link kopieren Quote
In het begin was er bij mij wantrouwen. Geen moment rust. Me afvragen of hij nog steeds contact had met haar, niet kunnen verdragen dat hij me aanraakte.
Maar dan bleek dat mijn man, zoals ik hier ook al bij iemand anders las, compleet door het stof ging.
Hij was poeslief, ik moest alle beslissingen nemen, als ik eventjes kuchte sprong hij op om iets te drinken te halen, als ik zei dat ik iets in een etalage leuk vind trok hij me naar binnen om het te kopen,...
Dat was mijn stoere, zelfzekere man niet meer waar ik verliefd op geworden was. Niets werd ooit nog hetzelfde. Ben het na een jaar zelf opgestapt.
Wat mij betreft komt het na bedrog niet meer goed. Ik verspil er nu geen tijd meer aan. Vreemdgaan is exit.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven