Mijn moeder heeft geen leven

08-01-2023 11:49 188 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Dit klinkt misschien heel gemeen om te zeggen, maar mijn moeder (62 jaar) heeft geen leven. Ze heeft niets om handen. Mijn vader werkt lange diensten en dan is mijn moeder dus alleen. Ze heeft geen werk, geen hobby’s en geen vriendinnen. Ze woont 30 minuten fietsen bij mij vandaan en we zien elkaar minstens 4 keer per week. Na mijn werk, moet ik mijn kinderen verzorgen en ik heb gewoon geen energie om mijn moeder steeds bezig te houden. Als mijn moeder er is, is ze erg druk en enthousiast. Constant vragen stellen, constant met mij willen praten… ik word er zo moe van. Mijn moeder is een lieve vrouw, maar ik voel mij zo bezwaard door haar.
Dus mijn moeder is vaak alleen. Nu voelt het net of ik haar eenzaamheid moet oplossen. Ik heb al vaker gezegd dat als ze zich eenzaam voelt of verveelt ze kan werken. Zeker in deze tijd liggen de banen voor het oprapen ook voor mensen zonder werkervaring, maar dat wilt ze niet. Hoe moet ik dit oplossen?
Jumpingbean schreef:
08-01-2023 11:52
Niet, het is niet jouw taak om je moeder gelukkig te maken. Als 4x per week voor jou te veel is moet je dit aangeven.
Inderdaad. Het is niet aan jou om dit op te lossen. Het is niet aan jou om een dagbesteding voor je moeder te zijn. Je moeder vult haar eigen leven in, of niet, en dat doet ze dan ook zelf.
Ik heb het ook the hard way moeten leren, hoor. Toen mijn vader een paar jaar geleden stierf, werd ook pijnlijk duidelijk hoe onzelfstandig mijn moeder was en hoe weinig ze eigenlijk omhanden had. Het zijn echt wel een stuk of drie zware jaren geweest, van zij zich vastklampen aan mij, en ik met het bepalen en aangeven van mijn grenzen, terwijl ik tegelijkertijd ook niet uit het oog wilde verliezen dat ze ontzettend in de rouw was. Uiteindelijk ben ik gestopt met van alles voorstellen en aandragen en heb ik het contact weer naar wat normalere proporties teruggebracht, omdat ik me realiseerde dat ze toch niets van me wilde aannemen. En toen ik het losliet, begon ze na een tijdje uiteindelijk op te bloeien. Ze heeft wat nieuwe vriendinnen gevonden, en wat nieuwe hobbies. En hoewel ze nog steeds wel met dingen hulp nodig heeft, word ik steeds beter in haar problemen bij haar laten.

Mijn schoonmoeder is ook weduwe, en vooral sinds corona heeft ze echt een knauw gehad. Durft niet veel meer en is eigenlijk bijna altijd thuis. Vaak alleen. Maar ook daar geldt: ze doet het echt zelf. Dus ze zal het zelf moeten oplossen. Of niet, maar dan blijft het zo.
Alle reacties Link kopieren Quote
Je hoeft niets te zeggen over haar gebrek aan een leven, maar je kunt gewoon aangeven dat je het teveel vindt wanneer ze 4x per week langskomt en ook nog op momenten dat het jou niet uitkomt. Zeg dat je wilt afspreken als je tijd hebt om een kop koffie met haar te drinken of eens met haar ergens heen wilt gaan, niet als je bezig bent met al die dingen en je ook nog eens moe bent. En ik weet niet of ze altijd gewoon voor de deur staat of het van tevoren even laat weten, maar vraag of ze je even een appje stuurt of belt wanneer ze langs wil komen, dan kun jij aangeven of het uitkomt.

Ik heb schatten van ouders, maar ik moet er ook niet aan denken om ze 4x per week over de vloer te hebben.
Alle reacties Link kopieren Quote
Herkenbaar. Alleen is mijn moeder alleenstaand waardoor ze zich ook nog eens snel eenzaam voelt. Altijd huisvrouw geweest, dus geen opleiding, werk en:of netwerk opgebouwd. Ik vind het ook lastig. Voel me soms ook schuldig als wij leuke dingen doen als gezin en zij alleen thuis zit. Voorheen paste ze op onze kinderen maar omdat deze nu ouder worden valt dit ook weg. Door haar lage inkomen kan ze ook niet veel en heeft ze ook geen auto. Ze klaagt niet maar voel het wel als ze eenzaam is en dat drukt toch op je.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hexopbezemsteel schreef:
08-01-2023 13:39
Je moeder is 62, een volwassen vrouw. Oud en wijs genoeg, maar ook jong genoeg om gewoon haar eigen leven in te kunnen richten.

Dat zal ze vermoedelijk wel doen als de nood groot genoeg is
Dit, TO, dat je moeder geen leven heeft op haar 62ste: ze oogst wat ze zaait. Blijkbaar weinig geïnvesteerd in / belangstellig voor anderen.
Je leert je kinderen nu dat oma, als zij uit school of kdv komen, overal doorheen mag tetteren. Ipv. ff samen bijkomen, vertellen, koken.
Ik ben oma en ouder dan jouw moeder, zie andere oma's soms op het schoolplein, no way dat dit 4 x p/w dagbesteding is voor ons.

Geef aan dat jij nu fulltime werkt en er wilt zijn voor de kinderen. Alternatief soms op zondag gezellig lunchen samen met opa erbij!
Voel je niet schuldig, je moeder is van 1960, floverpower, moeder mavo, volop kansen, Zij koos voor thuisblijven, prima, maar geen herhaling in jouw gezin!!
sharing* wijzigde dit bericht op 08-01-2023 16:32
Reden: letters verspringen
0.20% gewijzigd
Alles sal reg kom
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik weet niet waar ze woont, maar mijn moeder zit bij https://kluppen.nl/

50+ vriendschappen. Ze doet de leukste uitjes. Van uit eten, tot dansavonden, tot weekendjes weg etc.
Echt fantastisch.

Misschien wat voor jou moeder, haar wereld verbreden.
Spookje80 schreef:
08-01-2023 16:20
Herkenbaar. Alleen is mijn moeder alleenstaand waardoor ze zich ook nog eens snel eenzaam voelt. Altijd huisvrouw geweest, dus geen opleiding, werk en:of netwerk opgebouwd. Ik vind het ook lastig. Voel me soms ook schuldig als wij leuke dingen doen als gezin en zij alleen thuis zit. Voorheen paste ze op onze kinderen maar omdat deze nu ouder worden valt dit ook weg. Door haar lage inkomen kan ze ook niet veel en heeft ze ook geen auto. Ze klaagt niet maar voel het wel als ze eenzaam is en dat drukt toch op je.
Ja, dit herken ik ook wel, hoewel mijn moeder wel altijd gewerkt heeft. Zij was toch wel eenzaam na overlijden van mijn vader. Ze mist hem ook nog eens heel erg. Ze heeft wel vriendinnen en kennissen (en familie, maar veel in het buitenland), ook wat oud-collega’s, en die zijn erg betrokken en komen langs. Maar uiteindelijk zit ze natuurlijk toch altijd meer alleen dan dat ze bezoek heeft. En omdat ze minder mobiel is kan ze niet altijd makkelijk langs bij mensen die ver weg wonen.

Maar wij kunnen het daar wel over hebben, dat wij dat niet allemaal op kunnen vangen. En dat het ook een beetje is wat het is.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat wil je zelf TO? Wil je dat ze minder komt en/of dat ze minder in de weg loopt (en zich 'nuttig' maakt)? In elk geval komt het erop neer dat je zelf grenzen zult moeten stellen en je verre moet houden van wat je vindt dat je moeder elders zou moeten gaan doen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Spookje80 schreef:
08-01-2023 16:20
Herkenbaar. Alleen is mijn moeder alleenstaand waardoor ze zich ook nog eens snel eenzaam voelt. Altijd huisvrouw geweest, dus geen opleiding, werk en:of netwerk opgebouwd. Ik vind het ook lastig. Voel me soms ook schuldig als wij leuke dingen doen als gezin en zij alleen thuis zit. Voorheen paste ze op onze kinderen maar omdat deze nu ouder worden valt dit ook weg. Door haar lage inkomen kan ze ook niet veel en heeft ze ook geen auto. Ze klaagt niet maar voel het wel als ze eenzaam is en dat drukt toch op je.
Het niet meer nuttig zijn , een last of een “ moetje “ , of dat zo voelen, schijnt vreselijk te zijn.
Misschien is het een idee om, nu ze niet meer oppast, wel een vaste avond aan te houden waarop de kleinkinderen bij haar eten ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Tieners hebben daar misschien geen zin/tijd meer voor, om zich op die manier vast te leggen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Spookje80 schreef:
08-01-2023 16:20
Herkenbaar. Alleen is mijn moeder alleenstaand waardoor ze zich ook nog eens snel eenzaam voelt. Altijd huisvrouw geweest, dus geen opleiding, werk en:of netwerk opgebouwd. Ik vind het ook lastig. Voel me soms ook schuldig als wij leuke dingen doen als gezin en zij alleen thuis zit. Voorheen paste ze op onze kinderen maar omdat deze nu ouder worden valt dit ook weg. Door haar lage inkomen kan ze ook niet veel en heeft ze ook geen auto. Ze klaagt niet maar voel het wel als ze eenzaam is en dat drukt toch op je.
Dit triggert mij een beetje, je moeder heeft er toch zelf voor gekozen om huisvrouw te zijn? Echt in de jaren '60gi en '70 waren er zoveel mogelijkheden om als vrouw te blijven werken. Cursus te volgen of actief lid te zijn van een vrouwen- of buurt vereniging.
Ik zie nog het wijzende vingertje van mijn buurvrouw als ik voor werk op reis was! Had daar best last van. Kortom Spookje, deel met haar alle leuke momenten zonder je schuldig te voelen :hug:
Alles sal reg kom
Alle reacties Link kopieren Quote
Dit klinkt heel erg als mijn vader. Die moet ik ook bezighouden anders houdt hij mij bezig 😅

Ik heb ook een huishouden waar iedereen welkom is en prima bij kan komen zitten als ze niet constant interactie of aandacht verwachten (dus: dat ik onbezwaard even kan weglopen om iets uit de kelder te halen, of een hapje kan eten omdat ik nog niet gelunched had, of het bezoek voor de tv kan zetten met iets en een kopje koffie en zelf op mijn mobiel even mijn momentje kan nemen). Sommige mensen zijn zo, die zet je gezellig in de keuken en dan ga je koken. Als je kind aan huis bent zoals je moeder (haha) zou ze toch gepromoot moeten zijn tot die relaxte gast rol. Daar zou ik het eens met haar over hebben. Dat ze welkom is maar dat je niet de hele tijd 100% op haar kan letten en gewoon veel energie kwijt bent aan de kinderen, dus dat ze dan ook een beetje mee moet draaien in jouw flow :)
Alle reacties Link kopieren Quote
Rooss4.0 schreef:
08-01-2023 12:26
Ik geloof dit niet zo denk ik.
Mensen veranderen niet als blaadjes aan bomen en al helemaal niet als ze zelf niet goed zien wat er mis gaat.

TO kan haar grenzen aangeven en daar houdt het, vrees ik, mee op.
Dat is toch precies wat Dahlia zegt? Als ze het niet bespreekt, blijft het zoals het is. Bespreken is dus de eerste optie.

To, weet je wat je moeder leuk zou vinden? Misschien een idee om bij het bespreken al met opties te kunnen komen, afhankelijk van hoe ze reageert. Ik zou, als ik tijd had, graag voorlezen voor kinderen. Of helpen bij mensen die minder goed met taal zijn. Of allebei. Zo zijn er nog wel meer dingen.

Als je het niet bespreekt, weet je moeder mogelijk niet eens dat jij dit zo voelt. En dan gaat het door, totdat bij jou een grens bereikt is en je misschien wel barst. Misschien ook een idee om het te bespreken waar je vader bij is, zodat hij kan helpen met opties?

Een lastige situatie wel. Je wilt je moeder geen pijn doen, maar je gunt haar natuurlijk ook leuke activiteiten.
Later is nu
Alle reacties Link kopieren Quote
navyblue schreef:
08-01-2023 16:51
Tieners hebben daar misschien geen zin/tijd meer voor, om zich op die manier vast te leggen.
Die willen misschien best elke maandag oma’s groentesoep / patat eten / the masked singer kijken / Duits laten overhoren / …
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Sharing* schreef:
08-01-2023 17:03
Dit triggert mij een beetje, je moeder heeft er toch zelf voor gekozen om huisvrouw te zijn? Echt in de jaren '60gi en '70 waren er zoveel mogelijkheden om als vrouw te blijven werken. Cursus te volgen of actief lid te zijn van een vrouwen- of buurt vereniging.
Ik zie nog het wijzende vingertje van mijn buurvrouw als ik voor werk op reis was! Had daar best last van. Kortom Spookje, deel met haar alle leuke momenten zonder je schuldig te voelen :hug:
Ja, of gewoon happy zijn met je rustige leventje. Ook prima, natuurlijk.
blijfgewoonbianca schreef:
08-01-2023 17:10
Die willen misschien best elke maandag oma’s groentesoep / patat eten / the masked singer kijken / Duits laten overhoren / …
Dat klinkt nog als vrij jonge tieners. Daar doe je een kind van 14 toch geen plezier meer mee. Die zijn ‘s avonds aan het sporten, huiswerk of met vrienden op pad toch.

Maar ook, in geval van TO is dat toch weer brengen en halen. Of die kinderen moeten 30 minuten fietsen.

Edit: waarschijnlijk ook projectie van mijn kant, heb altijd een gruwelijke hekel gehad aan sociale afspraken op vaste dagen.
anoniem_64099e414652c wijzigde dit bericht op 08-01-2023 17:19
23.37% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
EefjeEverzwijn schreef:
08-01-2023 13:40
Maar op je 62ste ben je toch nog niet bejaard? Ik snap wel dat ze nog geen zin heeft om te gaan klaverjassen of zo. Is het een idee dat ze haar rijbewijs gaat halen? Je hebt het over 30 minuten fietsen namelijk. Als ze dat heeft zou ze ook korter langs kunnen komen en bijvoorbeeld boodschappen kunnen meenemen. Een kop koffie en hup weer naar huis of ergens anders heen. Of je kinderen naar de sport brengen bijvoorbeeld. En ik zou haar zelf aan het sporten proberen te krijgen. Een lesje bij de sportschool of yoga of zo. Daar ontmoet ze dan ook mensen.

En natuurlijk zoals al gezegd in een gesprek aangeven dat 4x veel te veel is. Dat begrijp ik ook heel goed. Zeker als ze in de weg loopt.
Ik moest even heel hard lachen op die opmerking. Ik zat namelijk juist bij een klaverjasclub toen de kinderen klein waren. Dat is niet direct per se iets voor bejaarden. Kan wel heel leuk zijn, als je kunt klaverjassen.
Later is nu
Alle reacties Link kopieren Quote
navyblue schreef:
08-01-2023 17:12
Dat klinkt nog als vrij jonge tieners. Daar doe je een kind van 14 toch geen plezier meer mee. Die zijn ‘s avonds aan het sporten, huiswerk of met vrienden op pad toch.

Ik vind het toch ook wel erg cru om oma wel jarenlang als oppas te gebruiken en zodra dat klaar is haar te zien als niet meer nuttig. Nu hoeven kleinkinderen geen dankbaarheid te tonen voor jarenlang oppas, maar je kunt, vind ik, als ouders best aanmoedigen dat het goede contact wat er toch jarenlang geweest is op de een of andere manier in stand blijft.

Maar ook, in geval van TO is dat toch weer brengen en halen.

Hoe zou ze dat met oppassen gedaan hebben dan ?


Of die kinderen moeten 30 minuten fietsen.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
blijfgewoonbianca schreef:
08-01-2023 17:18

Ik vind het toch ook wel erg cru om oma wel jarenlang als oppas te gebruiken en zodra dat klaar is haar te zien als niet meer nuttig. Nu hoeven kleinkinderen geen dankbaarheid te tonen voor jarenlang oppas, maar je kunt, vind ik, als ouders best aanmoedigen dat het goede contact wat er toch jarenlang geweest is op de een of andere manier in stand blijft.

Hoe zou ze dat met oppassen gedaan hebben dan ?

Met oppassen kwam oma hun kant op, begrijp ik?

Eens met het gebruiken als oppas en dan aan de kant zetten, maar dat is niet de schuld van die kinderen. Die leiden hun eigen leven

Edit: oh, wacht, dit was natuurlijk niet TO’s situatie.
Punt is gewoon, kinderen en kleinkinderen zijn leuk, maar je moet jezelf als dat contact evolueert toch ook kunnen vermaken. Als het je enige levensinvulling is wordt het nou eenmaal rustiger. Een hobby, bezigheid of eigen kennissenkring helpt dan wel. Anders loop je steeds helemaal leeg als je weer bij je kinderen bent, zoals moeder TO dus ook doet. Het kan niet zo zijn dat kleinkinderen dan op oma moeten gaan passen, zoals oma dat eerder voor hen deed.
Alle reacties Link kopieren Quote
navyblue schreef:
08-01-2023 17:25
Een hobby, bezigheid of eigen kennissenkring helpt dan wel. Anders loop je steeds helemaal leeg als je weer bij je kinderen bent, zoals moeder TO dus ook doet. Het kan niet zo zijn dat kleinkinderen dan op oma moeten gaan passen, zoals oma dat eerder voor hen deed.
Als oma 90+ is, zijn de verhoudingen anders. Deze oma is 60+, hoe veel plezier kan ze nog beleven aan een kleicursus, vrijwilliger bij de
kringloop of Leger des Heils. Heeft ze ook wat te vertellen als ze TO in het weekend ziet.
Alles sal reg kom
Sharing* schreef:
08-01-2023 18:47
Als oma 90+ is, zijn de verhoudingen anders. Deze oma is 60+, hoe veel plezier kan ze nog beleven aan een kleicursus, vrijwilliger bij de
kringloop of Leger des Heils. Heeft ze ook wat te vertellen als ze TO in het weekend ziet.
Ja, eens.
Alle reacties Link kopieren Quote
Moedernooitgenoeg schreef:
08-01-2023 13:27
Bedankt voor al de reacties. Mijn moeder is haar hele leven huisvrouw geweest en mijn vader was/is partner in een zaak en kan makkelijk 60plus uur per week werken. Het is er een beetje ingeslopen dat mijn moeder zo vaak langskomt. Ik vond het eerst niet zo erg omdat ik zelf ook steeds parttime werkte, maar nu ik fulltime werk heb ik daar geen trek meer in. Mijn moeder blijft niet lang meestal van 16:30 tot 18:00 maar dan ben ik net druk bezig met kinderen, huishouden en de laatste dingen voor mijn werk en dan kan ik haar er niet bij hebben.

Mijn moeder heeft zo weinig te doen dat naar de supermarkt gaan al een uitje is voor haar. Ze is mentaal en lichamelijk helemaal in orde, maar ik denk dat het hele huisvrouw zijn haar erg heeft beperkt in haar ontwikkeling. Haar wereld is zo klein. Maar ik ga het bespreken want de moeder-dochterband wordt er niet beter op. Ik ben ook bang dat er erg veel drama van komt.
Eigenlijk zeg je het al goed: "Mam, nu ik fulltime werk komt het niet goed uit als je er 4 keer in de week van 16:30 tot 18:00 komt. Ik heb die tijd nodig voor de kinderen, het huishouden en mijn werk." Je kan aangeven "ik vind het leuk als je 1-2 keer in de week komt, kom je bijvoorbeeld op dinsdagmiddag?" en spreek een vaste dag en tijdstip af. En minder tijd voor iemand hebben wil niet zeggen dat je niet van degene houdt.

Is je moeder iemand met wie je haar gevoel over haar 'lege leven' kan bespreken? Dan eens samen kijken hoe je dit kunt invullen. Maar dat zou je vader ook met haar kunnen doen.

Andere dingen die ze zou kunnen doen in de week:
- vrijwilligerswerk
- 2x per week naar sportschool/yoga
- een cursus volgen (bijvoorbeeld schilderen, handwerk, filosofie)
- als ze nog fit is; bij iemand anders schoonmaken
- via een netwerk gezelschapsdame, gastvrouw, maatjegezocht.nl, etc

Succes! En onthou: het is heel normaal dat je drukker bent en dat je vraag of het op een andere manier kan.
Alle reacties Link kopieren Quote
Het gekke is dat ze niet op de kinderen wil passen (dat hoeft ze ook helemaal niet). Maar verder heeft zij gewoon niks te doen. Ze komt vaak op de fiets als het lekker weer is en dan zegt ze dat ze haar beweging gehad heeft. Aan de ene kant vind ik het zo sneu dat ik en de supermarkt haar enige uitjes zijn. Maar aan de andere kant kan haar niet constant vermaken terwijl ik nog 1000 andere dingen moet doen. Ik ga deze week wel een balletje opgooien. Ben al aan het zoeken naar activiteiten die ze leuk vindt en stuur dan gelijk die informatie naar haar toe.
Alle reacties Link kopieren Quote
Gebruna schreef:
08-01-2023 14:16
Voorlopig zou ik zeggen dat je het een beetje af wil bouwen, dat het je voor nu te veel drukte is en dat één of twee keer in de week voor jou meer dan genoeg is.
Lila-Linda schreef:
08-01-2023 13:54
Houdt het bij jezelf, dan wordt het geen drama
Benoem alleen dat je terug wil naar 2x (ofzo) en dan liefst op donderdag.
Ga niet in op haar, in jouw ogen, saaie leven
navyblue schreef:
08-01-2023 14:17
Ik zou toch het gesprek aangaan om het een beetje af te schalen. Mama, ik heb gewoon meer rust en tijd voor mezelf (en gezin) nodig. Ik kan niet alles in het teken van een ander zetten, want dat breekt me op.
Klinkt heel erg als 'minder minder minder'.

Grenzen aangeven is: Leuk dat je langskomt maar niet tussen 1630 en 1930 want dan is het hier spitsuur.
En als ze dan toch langskomt: Leuk dat je langskomt maar nu is het spitsuur, niet op deze tijd.
Als ze op dat moment een discussie aangaat: Sorry, hééél druk, spitsuur.
Als ze buiten dat moment een discussie aangaat: Nee, letterlijk alles komt bij elkaar, man, koken, kindereren, nee je kunt niet helpen, nee, nee, nee, niet op dat tijdstip. Nee.

Gewoon blijven drammen dat het echt om dat tijdstip gaat, vooral als iemand het graag als persoonlijke afwijzing wil zien.
Nee, dat tijdstip komt alles en iedereen tegelijk bij elkaar, dat gaat ook niet veranderen, nee, school, werk kinderopvang en eten werken zo, dat is zo, zo is dat, nee, nee, nee.
Helpen? Ja, door uit de buurt te blijven. Niet op dat tijdstip. Herhaal die grammafoonplaat maar. Niet op dat tijdstip.
Geef mensen geen informatie waar ze niet mee om kunnen gaan.
Moedernooitgenoeg schreef:
08-01-2023 19:52
Het gekke is dat ze niet op de kinderen wil passen (dat hoeft ze ook helemaal niet). Maar verder heeft zij gewoon niks te doen. Ze komt vaak op de fiets als het lekker weer is en dan zegt ze dat ze haar beweging gehad heeft. Aan de ene kant vind ik het zo sneu dat ik en de supermarkt haar enige uitjes zijn. Maar aan de andere kant kan haar niet constant vermaken terwijl ik nog 1000 andere dingen moet doen. Ik ga deze week wel een balletje opgooien. Ben al aan het zoeken naar activiteiten die ze leuk vindt en stuur dan gelijk die informatie naar haar toe.
Ik zou niet voor haar activiteiten gaan zoeken. Ik zou het gewoon echt bij mezelf houden. Voor míj is dit nu echt teveel als je zo vaak langskomt.

Je wil niet in een discussie verzanden dat ze de bedachte activiteiten niet leuk vindt en liever naar jou toe komt (wat waarschijnlijk ook zo is, want anders had ze zelf wel een keer wat bedacht). Ze is geen kind dat zich verveelt, dat je op weg helpt met ideeën.

Heb je broers of zussen trouwens? Of komt moeder alleen bij jou langs?
anoniem_64099e414652c wijzigde dit bericht op 08-01-2023 20:20
8.95% gewijzigd

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven