Relaties
alle pijlers
Mijn moeder naar het verzorgingstehuis? Nu al?
zaterdag 1 oktober 2022 om 19:37
Mijn moeder tobt sinds 2019 met haar geheugen. In de jaren erna heb ik geprobeerd er met haar over te praten, maar uiteraard ontkende ze. Ze wist goed wat er aan de hand was, maar wilde er niet aan. Vind ik begrijpelijk, dus uit respect voor haar heb ik het laten rusten. Wel heb ik er met mijn vader en zus regelmatig over gesproken. Maar hij accepteerde verder geen hulp, was bang dat mijn moeder naar een tehuis zou moeten (zijn woorden). Dus hij dekte de problemen af, en zorgde voor haar. Vorig jaar werd hij ziek en begin dit jaar is hij overleden. Mijn zus verdween uit beeld, de mantelzorg kwam vanaf dag 1 volledig voor mijn rekening. Omdat ik net gescheiden was, en toch op zoek was naar een eigen huis, ben ik terugverhuisd naar mijn geboortestad, nu woon ik dicht bij mijn moeder.
Het mantelzorgen is ongelofelijk zwaar, maar het gaat steeds beter. De zorg rondom haar is goed georganiseerd, de diagnose Altzheimer is nu officieel, en de WLZ-indicatie ook. ZZP4. Mijn moeder en ik hebben altijd een ontzettend goede band gehad, we hebben nog steeds veel lol samen, doen leuke dingen en het stoort me niet dat ze veel vergeet en vaak in herhaling valt.
Maar nu het probleem. De volgende stap wordt het verzorgingstehuis. Dit wil ze graag, omdat ze wat meer onder de mensen wil. Maar ik twijfel. Er zijn zoveel wantoestanden in de tehuizen, zoveel personeelstekort. Ik zou met liefde elke dag bij haar langsgaan, ook om haar te wassen bijvoorbeeld, maar dan nog is de kans groot dat ze het grootste deel van de dag op haar kamer zit. Mijn hart breekt als ik daaraan denk. Mijn moeder overziet het niet, zij denkt dat ze in het paradijs terechtkomt. Overigens is ze nog "te goed" voor de dementie-afdeling. Ik merk dat ik er in de gesprekken met de casemanager en de thuiszorg niet uitkom. Volgende week start ze wel bij de dagopvang, en er komt indivuduele begeleiding. Ik heb goede raad nodig. Kunnen julie met me meedenken?
Het mantelzorgen is ongelofelijk zwaar, maar het gaat steeds beter. De zorg rondom haar is goed georganiseerd, de diagnose Altzheimer is nu officieel, en de WLZ-indicatie ook. ZZP4. Mijn moeder en ik hebben altijd een ontzettend goede band gehad, we hebben nog steeds veel lol samen, doen leuke dingen en het stoort me niet dat ze veel vergeet en vaak in herhaling valt.
Maar nu het probleem. De volgende stap wordt het verzorgingstehuis. Dit wil ze graag, omdat ze wat meer onder de mensen wil. Maar ik twijfel. Er zijn zoveel wantoestanden in de tehuizen, zoveel personeelstekort. Ik zou met liefde elke dag bij haar langsgaan, ook om haar te wassen bijvoorbeeld, maar dan nog is de kans groot dat ze het grootste deel van de dag op haar kamer zit. Mijn hart breekt als ik daaraan denk. Mijn moeder overziet het niet, zij denkt dat ze in het paradijs terechtkomt. Overigens is ze nog "te goed" voor de dementie-afdeling. Ik merk dat ik er in de gesprekken met de casemanager en de thuiszorg niet uitkom. Volgende week start ze wel bij de dagopvang, en er komt indivuduele begeleiding. Ik heb goede raad nodig. Kunnen julie met me meedenken?
zaterdag 1 oktober 2022 om 19:43
Is er ergens plek dan? Want in mijn regio is jarenlang wachten op plekje niet heel uitzonderlijk.
Ik snap je nu al? in de titel ook niet helemaal.
Als jij niet red en er geen zorg genoeg is voor haar zodat ze alleen red dan blijven er niet veel opties over als je zorg over wil dragen. Dagbehandeling misschien wel fijn, voor nu al. Zeker naar kijken.
En wantoestanden? Welke dan allemaal? En alleen thuis zonder je juiste hulp die er genoeg is dat is wel veilig voor haar dan?
Ik snap je nu al? in de titel ook niet helemaal.
Als jij niet red en er geen zorg genoeg is voor haar zodat ze alleen red dan blijven er niet veel opties over als je zorg over wil dragen. Dagbehandeling misschien wel fijn, voor nu al. Zeker naar kijken.
En wantoestanden? Welke dan allemaal? En alleen thuis zonder je juiste hulp die er genoeg is dat is wel veilig voor haar dan?
anoniem_63a4aa770857d wijzigde dit bericht op 01-10-2022 19:47
7.76% gewijzigd
zaterdag 1 oktober 2022 om 19:45
Ik denk dat het heel goed is om te beginnen met dagbehandeling.
Ze is dan overdag tussen de mensen, ze doen nog wat geheugen training en ze volgen haar goed op.
De dagbehandeling waar mijn moeder werkte was onderdeel van een verzorgingshuis. Op het moment dat de mantelzorger dan op vakantie ging, of het even niet meer trok. Waren er opties om tijdelijk opgenomen te worden.
Je zou ook nog eens opties voor een aanleunwoning kunnen bekijken. Dan heb je wel je eigen appartement maar is zorg om de hoek. Die brengen bv eten en houden ze mee in gaten.
Heel erg rot voor, lijkt me heel moeilijk.
Heel lief dat je zo goed voor haar wil zorgen. Maar het is inderdaad wel verstandig om haar daar nu al rustig te laten wennen. Want in latere stadia kun jij dit onmogelijk in je eentje opvangen.
Ze is dan overdag tussen de mensen, ze doen nog wat geheugen training en ze volgen haar goed op.
De dagbehandeling waar mijn moeder werkte was onderdeel van een verzorgingshuis. Op het moment dat de mantelzorger dan op vakantie ging, of het even niet meer trok. Waren er opties om tijdelijk opgenomen te worden.
Je zou ook nog eens opties voor een aanleunwoning kunnen bekijken. Dan heb je wel je eigen appartement maar is zorg om de hoek. Die brengen bv eten en houden ze mee in gaten.
Heel erg rot voor, lijkt me heel moeilijk.
Heel lief dat je zo goed voor haar wil zorgen. Maar het is inderdaad wel verstandig om haar daar nu al rustig te laten wennen. Want in latere stadia kun jij dit onmogelijk in je eentje opvangen.
zaterdag 1 oktober 2022 om 19:48
De wachtlijsten zijn lang, maar er zijn een paar verzoringstehuizen waarvoor je "maar" een half jaar hoeft te wachten. Ik red het trouwens wel hoor. De thuiszorg komt drie keer per dag, er is een casemanager, binnenkort huishoudelijke hulp, de huisarts komt af en toe langs. Ze heeft een polsbandje met een alarmknop. Ja, ze is veilig, daar zorgen we met z'n allen voor.LuciFee2022 schreef: ↑01-10-2022 19:43Is er ergens plek dan? Want in mijn regio is jarenlang wachten op plekje niet heel uitzonderlijk.
Ik snap je nu al? in de titel ook niet helemaal. Als jij niet red en er geen zorg genoeg is voor haar zodat ze alleen red dan blijven er niet veel opties over als je zorg over wil dragen.
En wantoestanden? Welke dan allemaal?
En alleen thuis zonder je juiste hulp die er genoeg is dat is wel veilig voor haar dan?
Wantoestanden zijn er genoeg. Hoorde het gisteren nog van de wijkverpleegkundige. Mensen die te lang moeten wachten tot ze verschoond worden, geen tijd om te douchen. Om maar wat te noemen. Is ook gewoon algemeen bekend hoor.
zaterdag 1 oktober 2022 om 19:54
Dank, je schrijft dingen die ik toch nog niet wist. Zo'n optie voor tijdelijke opname bijvoorbeeld, fijn voor als ik in de toekomst eens een weekje weg wil. Voor nu is het hopelijk nog niet nodig, ze functioneert nog steeds goed thuis met alle zorg eromheen.Ikhouvankaas schreef: ↑01-10-2022 19:45Ik denk dat het heel goed is om te beginnen met dagbehandeling.
Ze is dan overdag tussen de mensen, ze doen nog wat geheugen training en ze volgen haar goed op.
De dagbehandeling waar mijn moeder werkte was onderdeel van een verzorgingshuis. Op het moment dat de mantelzorger dan op vakantie ging, of het even niet meer trok. Waren er opties om tijdelijk opgenomen te worden.
Je zou ook nog eens opties voor een aanleunwoning kunnen bekijken. Dan heb je wel je eigen appartement maar is zorg om de hoek. Die brengen bv eten en houden ze mee in gaten.
Heel erg rot voor, lijkt me heel moeilijk.
Heel lief dat je zo goed voor haar wil zorgen. Maar het is inderdaad wel verstandig om haar daar nu al rustig te laten wennen. Want in latere stadia kun jij dit onmogelijk in je eentje opvangen.
Dat "wennen", daar had de CM het ook over. Nu alvast op de wachtlijst, en als ZZP4, ZZP5 wordt stroomt ze door naar die wachtlijst.
Het is ook gewoon het idee, dat het nooit meer zo wordt als vroeger. Dat de rollen nu omgedraaid zijn, en zij zich daar schuldig over voelt. Hoe vaak ik ook zeg dat dat niet nodig is.
zaterdag 1 oktober 2022 om 19:56
Klopt, was vandaag zelfs nog in het nieuws. AD geloof ik.Grumpywoman schreef: ↑01-10-2022 19:48De wachtlijsten zijn lang, maar er zijn een paar verzoringstehuizen waarvoor je "maar" een half jaar hoeft te wachten. Ik red het trouwens wel hoor. De thuiszorg komt drie keer per dag, er is een casemanager, binnenkort huishoudelijke hulp, de huisarts komt af en toe langs. Ze heeft een polsbandje met een alarmknop. Ja, ze is veilig, daar zorgen we met z'n allen voor.
Wantoestanden zijn er genoeg. Hoorde het gisteren nog van de wijkverpleegkundige. Mensen die te lang moeten wachten tot ze verschoond worden, geen tijd om te douchen. Om maar wat te noemen. Is ook gewoon algemeen bekend hoor.
Wat betreft “nu al”: ja, confronterend en heftig, bah. Naar!
Ik denk ook wel dat het goed zou zijn voor je moeder. En dan zou ik het op een of andere manier ook liever nu doen dan later. Straks wordt het een beslissing van jou. Nu is het 1 van jullie samen. Ook zal ze hierdoor minder alleen zijn, een dikke plus. En omdat je nu al zo begaan bent, verwacht ik dat je dat straks ook zult zijn dus je kunt het in de gaten houden. Taken op je nemen die jij wilt. Tis knap dat het nu lukt, maar als jij eens de griep krijgt of een been breekt, zit je ook.
Vraag anders eens in je omgeving (thuishulp, wijkverpleegkundige, kennissen wiens ouders in een tehuis wonen, wat hun ervaringen zijn en welke instellingen zij goede ervaringen mee hebben.
zaterdag 1 oktober 2022 om 19:57
Dat klinkt goed, ik weet ook wel dat het niet overal zo is. En dat het personeel er ook niets aan kan doen, zij doen hun stinkende best het de bewoners naar de zin te maken. Alleen... Stel ze gaat er over een jaar naartoe en het bevalt niet. Daar lig ik wakker van. Hoe weet ik vantevoren dat ze de zorg krijgt die ze nodig heeft?
zaterdag 1 oktober 2022 om 19:58
Hier niets dan goede woorden over het verzorgingstehuis van mijn ouder. Ook geen wachtlijst overigens.
Starten met de dagopvang is een goed plan. Dan is ze ook onder de mensen. Maar als de zorg te zwaar is, dan is de zorg te zwaar. En dan bestaat er eigenlijk niet meer zoiets als te vroeg, hoe ontzettend moeilijk die stap uiteindelijk ook is. De indicatie is ook niet zomaar.
Starten met de dagopvang is een goed plan. Dan is ze ook onder de mensen. Maar als de zorg te zwaar is, dan is de zorg te zwaar. En dan bestaat er eigenlijk niet meer zoiets als te vroeg, hoe ontzettend moeilijk die stap uiteindelijk ook is. De indicatie is ook niet zomaar.
zaterdag 1 oktober 2022 om 20:02
Ik lees graag even mee. Mijn vader is beginnend dementerend. Alleen besproken bij de huisarts nog maar hij wil hierin nog niet een stap verder gaan, onderzoek bijvoorbeeld. Mijn moeder leeft niet meer en hij is alleenstaand. Ik kom steeds meer in de rol van mantelzorger. Iets wat ik heel dubbel vind. Want ik wil dat hij het goed heeft en wil daar veel voor doen. En tegelijk is het confronterend om te zien hoe onzeker hij wordt over dingen die vroeger zo vanzelfsprekend waren voor hem. Ik begin eigenlijk net aan dat traject en weet de volgende stappen of het moment om die te gaan zetten niet zo goed. Ik heb dus geen advies maar lees graag mee om er zo meer kennis over op te doen.
zaterdag 1 oktober 2022 om 20:03
Dank. Zij is ook een schat van een mens! "Grumpy" zegt ze altijd, "volg je hart Laat niemand je vertellen dat je iets niet kunt". Altijd vrolijk en positief. Maar dat mantelzorgen is echt heel veel werk. En ik wil wat het beste is voor haar.
zaterdag 1 oktober 2022 om 20:04
https://www.zorgkaartnederland.nl/.
Kijk hier eens voor ervaringen
Kijk hier eens voor ervaringen
mika2022 wijzigde dit bericht op 01-10-2022 20:04
31.37% gewijzigd
zaterdag 1 oktober 2022 om 20:04
zaterdag 1 oktober 2022 om 20:07
Is het wellicht mogelijk dat de huisarts jouw vader een keer "met een smoesje" ziet? Bijvoorbeeld bij je vader thuis? Zodat hij zelf een oordeel kan vormen. Wel vreemd dat hij jouw signaal niet serieus neeemt. Ik weet hoe je je voelt. Soms voel je je zo machteloos. Heb je al eens gekeken naar de website van Alzheimer Nederland? Daar vind je heel veel informatie.Lollypop04 schreef: ↑01-10-2022 20:02Ik lees graag even mee. Mijn vader is beginnend dementerend. Alleen besproken bij de huisarts nog maar hij wil hierin nog niet een stap verder gaan, onderzoek bijvoorbeeld. Mijn moeder leeft niet meer en hij is alleenstaand. Ik kom steeds meer in de rol van mantelzorger. Iets wat ik heel dubbel vind. Want ik wil dat hij het goed heeft en wil daar veel voor doen. En tegelijk is het confronterend om te zien hoe onzeker hij wordt over dingen die vroeger zo vanzelfsprekend waren voor hem. Ik begin eigenlijk net aan dat traject en weet de volgende stappen of het moment om die te gaan zetten niet zo goed. Ik heb dus geen advies maar lees graag mee om er zo meer kennis over op te doen.
zaterdag 1 oktober 2022 om 20:09
Lollypop04 schreef: ↑01-10-2022 20:02Ik lees graag even mee. Mijn vader is beginnend dementerend. Alleen besproken bij de huisarts nog maar hij wil hierin nog niet een stap verder gaan, onderzoek bijvoorbeeld. Mijn moeder leeft niet meer en hij is alleenstaand. Ik kom steeds meer in de rol van mantelzorger. Iets wat ik heel dubbel vind. Want ik wil dat hij het goed heeft en wil daar veel voor doen. En tegelijk is het confronterend om te zien hoe onzeker hij wordt over dingen die vroeger zo vanzelfsprekend waren voor hem. Ik begin eigenlijk net aan dat traject en weet de volgende stappen of het moment om die te gaan zetten niet zo goed. Ik heb dus geen advies maar lees graag mee om er zo meer kennis over op te doen.
Is er ook nog geen MMSE test gedaan?
zaterdag 1 oktober 2022 om 20:13
Ik heb wel wat mensen om me heen, zelfs mijn ex! Met hem heb ik een goede band. Fijn werk met fantastische collega's. Ik heb een paar maanden geleden weer een (milde) depressie gehad, logisch na alles wat gebeurd is. Ik praat veel met mijn psychiatisch verpleegkundige en psychiater, ben ook heel eerlijk naar hen toe. Ik heb een persoonlijkheidsstoornis en een bipolaire stoornis. Met de casemanager heb ik de afspraak dat respijtzorg wordt ingezet als ik het even niet meer red. Maar ik ben heel blij in mijn nieuwe huisje, ben best tevreden met mijn leven!Ikhouvankaas schreef: ↑01-10-2022 20:04Ja logisch dat je er heel verdrietig over bent. Pff je hebt ook wel mogen hebben zeg. Een scheiding je vader net overleden, zus uit beeld... vergeet ook niet voor jezelf te zorgen hè. Krijg je zelf steun? Heb je lieve mensen om je heen?
zaterdag 1 oktober 2022 om 20:23
In alle eerlijkheid is het ook een stukje vermijding van mij hoor, of de hoop dat het ergens toch niet verder gaat en een tijd stabiel blijft. Ik vind het lastig, met mijn vader erbij, al mijn zorgen te uiten. Misschien moet ik de huisarts eens alleen opzoeken.Grumpywoman schreef: ↑01-10-2022 20:07Is het wellicht mogelijk dat de huisarts jouw vader een keer "met een smoesje" ziet? Bijvoorbeeld bij je vader thuis? Zodat hij zelf een oordeel kan vormen. Wel vreemd dat hij jouw signaal niet serieus neeemt. Ik weet hoe je je voelt. Soms voel je je zo machteloos. Heb je al eens gekeken naar de website van Alzheimer Nederland? Daar vind je heel veel informatie.
Mijn vader was altijd heel zelfstandig. Niet sociaal, in de zin van een prater en behoefte aan een groot netwerk. Maar wel heel zorgzaam naar ons. Om te zien dat het hem niet meer lukt om zelf overschrijvingen te doen, pannen regelmatig op het verwarmde kooktoestel blijven staan, of dat hij in een gesprek 3 keer hetzelfde zegt vind ik heel lastig. Maar zijn onzekere blik in zijn ogen soms breekt m'n hart. Ik heb geprobeerd het er met hem over te hebben, meermaals, maar dat houdt hij af. Het is lastig bespreekbaar.
Misschien, al is het ook maar voor m'n eigen zorgen, toch eens alleen met de huisarts praten.
zaterdag 1 oktober 2022 om 20:25
Inderdaad heel begrijpelijk, mijn god een mens zou voor minder gillend gek worden.
Goed om te horen dat je een fijn netwerk hebt!
Geniet van je moeder en zoek ondertussen een plek waarin je echt vertrouwen hebt. Ga al eens ergens kijken en praat met mensen daar. Dan krijg je er een beter beeld van dan de angstaanjagende scenario's die je nu in je hoofd hebt.
Als het dan zo ver komt en ze is langzaam gewend, dan is ze daar ook echt wel gelukkig, en heb jij ook een goede nachtrust.
Goed om te horen dat je een fijn netwerk hebt!
Geniet van je moeder en zoek ondertussen een plek waarin je echt vertrouwen hebt. Ga al eens ergens kijken en praat met mensen daar. Dan krijg je er een beter beeld van dan de angstaanjagende scenario's die je nu in je hoofd hebt.
Als het dan zo ver komt en ze is langzaam gewend, dan is ze daar ook echt wel gelukkig, en heb jij ook een goede nachtrust.
zaterdag 1 oktober 2022 om 20:26
Vraag of de huisarts of poh deze test doet. Is vrij eenvoudig te doenLollypop04 schreef: ↑01-10-2022 20:24Nee, er is alleen het vermoeden uitgesproken. Maar de bal voor een vervolg ligt bij hem. Of eigenlijk steeds meer bij mij.
Kunnen ze eventueel inpassen bij de jaarlijkse apk die ze bij veel ouderen doen.
zaterdag 1 oktober 2022 om 20:28
Wat ontzettend fijn dat je een stabiel en betrokken netwerk om je heen hebt waar je altijd op terug kan vallen!Grumpywoman schreef: ↑01-10-2022 20:13Ik heb wel wat mensen om me heen, zelfs mijn ex! Met hem heb ik een goede band. Fijn werk met fantastische collega's. Ik heb een paar maanden geleden weer een (milde) depressie gehad, logisch na alles wat gebeurd is. Ik praat veel met mijn psychiatisch verpleegkundige en psychiater, ben ook heel eerlijk naar hen toe. Ik heb een persoonlijkheidsstoornis en een bipolaire stoornis. Met de casemanager heb ik de afspraak dat respijtzorg wordt ingezet als ik het even niet meer red. Maar ik ben heel blij in mijn nieuwe huisje, ben best tevreden met mijn leven!
Kun je met hen ook in gesprek over jouw vraag, hoe ondersteun in m'n moeder in het maken van een goede keus en hoe ga ik om met de onzekerheid die dat bij mij oproept?
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
