Mijn moeder naar het verzorgingstehuis? Nu al?

01-10-2022 19:37 62 berichten
Mijn moeder tobt sinds 2019 met haar geheugen. In de jaren erna heb ik geprobeerd er met haar over te praten, maar uiteraard ontkende ze. Ze wist goed wat er aan de hand was, maar wilde er niet aan. Vind ik begrijpelijk, dus uit respect voor haar heb ik het laten rusten. Wel heb ik er met mijn vader en zus regelmatig over gesproken. Maar hij accepteerde verder geen hulp, was bang dat mijn moeder naar een tehuis zou moeten (zijn woorden). Dus hij dekte de problemen af, en zorgde voor haar. Vorig jaar werd hij ziek en begin dit jaar is hij overleden. Mijn zus verdween uit beeld, de mantelzorg kwam vanaf dag 1 volledig voor mijn rekening. Omdat ik net gescheiden was, en toch op zoek was naar een eigen huis, ben ik terugverhuisd naar mijn geboortestad, nu woon ik dicht bij mijn moeder.
Het mantelzorgen is ongelofelijk zwaar, maar het gaat steeds beter. De zorg rondom haar is goed georganiseerd, de diagnose Altzheimer is nu officieel, en de WLZ-indicatie ook. ZZP4. Mijn moeder en ik hebben altijd een ontzettend goede band gehad, we hebben nog steeds veel lol samen, doen leuke dingen en het stoort me niet dat ze veel vergeet en vaak in herhaling valt.
Maar nu het probleem. De volgende stap wordt het verzorgingstehuis. Dit wil ze graag, omdat ze wat meer onder de mensen wil. Maar ik twijfel. Er zijn zoveel wantoestanden in de tehuizen, zoveel personeelstekort. Ik zou met liefde elke dag bij haar langsgaan, ook om haar te wassen bijvoorbeeld, maar dan nog is de kans groot dat ze het grootste deel van de dag op haar kamer zit. Mijn hart breekt als ik daaraan denk. Mijn moeder overziet het niet, zij denkt dat ze in het paradijs terechtkomt. Overigens is ze nog "te goed" voor de dementie-afdeling. Ik merk dat ik er in de gesprekken met de casemanager en de thuiszorg niet uitkom. Volgende week start ze wel bij de dagopvang, en er komt indivuduele begeleiding. Ik heb goede raad nodig. Kunnen julie met me meedenken?
Alle reacties Link kopieren Quote
Mika2022 schreef:
01-10-2022 20:26
Vraag of de huisarts of poh deze test doet. Is vrij eenvoudig te doen
Kunnen ze eventueel inpassen bij de jaarlijkse apk die ze bij veel ouderen doen.
Bedankt voor de tip! Mijn vader wordt eigenlijk nooit uitgenodigd voor zo'n apk omdat hij lichamelijk echt nooit iets mankeert of heeft gemankeerd. Misschien dat de huisarts daarom ook wel het snel weer los liet na dat gesprek. Was het eerste gesprek in tig jaar. Maar wellicht dat het als een algemene apk inderdaad meegenomen kan worden en dat dat dan ook een mooie ingang kan zijn. Ik merk toch dat hij zich bij mij ook wel sterk wil houden. 'Moet jij je niet druk om maken hoor, nergens voor nodig'.
Alle reacties Link kopieren Quote
To, uit meerdere ervaringen uit mijn omgeving weet ik dat deze ziekte heel snel kan verslechteren! Soms in korte tijd worden ze slechter. Of opeens na een val bijvoorbeeld. Dan kunnen er situaties ontstaan dat er wel 24/7 toezicht of zorg nodig is. En bij verdwalen heb je bijvoorbeeld niets aan die polsband of de thuiszorg. Die kunnen (net als jij) niet continu toezicht houden. Je kunt heel makkelijk in een situatie komen dat je toch opname nodig hebt maar wel tegen wachtlijsten aanloopt. Nu heb je de tijd om rustig te kijken en wennen.

Ik ken helaas schrijnende situaties van mensen die niet meer thuis konden blijven (maar geen plek). Of mensen die te laat in het tehuis kwamen en daardoor nog meer van streek raakten (wennen duurt soms heel lang).

Bedenk dat jou ook wat kan overkomen. En dat er ook met thuiszorg schrijnende situaties kunnen ontstaan (ook daar is personeelstekort). Ik zou dus niet eindeloos uitstellen vanwege je eigen gevoel. Die indicaties krijg je echt niet zomaar.
Alle reacties Link kopieren Quote
Het zal niet perfect zijn maar eenzaam en thuiszorg kan net zo schrijnend zijn.

Ik heb ik tehuizen gewerkt en idd nergens perfect maar wel mensen die enorm hun best doen.

Mooie momenten die ik heb gezien: samen eten, samen koffie drinken, puzzelen, biljarten. Ik zou mijn vader zonder moeite in het tehuis plaatsen. Ik zou het zelf niet beter kunnen. Stel dat ik kom van 9 tot 9.30 en om 10.00 uur moet hij verschoond worden. De volgende thuiszorg komt oom pas om 12 uur weer. Dat is toch ook vervelend?
Alle reacties Link kopieren Quote
Moeilijke beslissing, TO.

Mijn beide oma's kregen Alzheimer. De een ging eerst in een zorgcentrum in een eigen appartementje wonen. Daar had ze alles voor zichzelf, zelfs een keukentje wat niet nodig was want ze kreeg elke dag een warme maaltijd. Maar als ik een pannetje soep meenam, kon ze dat opwarmen. Daar heeft ze echt fijn gewoond en ook het zorgcentrum al leren kennen. Ze deed al mee met het activiteitenprogramma en ging er naar de kerk en de kapper enzo. Dat hielp wel toen het slechter met haar geheugen ging en ze naar een kamer in het zorgcentrum moest; ze kende de locatie al en de activiteiten gingen gewoon door.

Mijn andere oma ging zo snel achteruit dat ze vanuit haar eigen huis meteen naar een gesloten dementie afdeling moest. Dat kon ivm wachtlijst niet in het verzorgingshuis waar ze altijd dacht dat ze zou gaan wonen, maar in een andere plaats. Ze bleef er in haar hoofd maar mee bezig dat ze niet in haar oude woonplaats was en was daar steeds verdrietig om. Heel sneu. Later kon ze alsnog naar haar oude woonplaats, maar toen was ze al zo slecht dat ze helemaal niet meer wist waar ze was en naast verdrietig ook nog bang was :'( .

Door deze twee ervaringen zou ik als ik nu voor jouw keuze stond voor het verzorgingshuis kiezen als het met je moeder nog best goed gaat. Maar ik weet ook dat er met Alzheimer geen 2 maar 200 scenario's zijn over het verloop. Veel sterkte met je beslissing.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik werk met dementerende in een tehuis. Ik vind hier de zorg goed ondanks dat het hier ook wel moeilijk is om roosters rond te krijgen, lukt het toch altijd weer. Er is hier heel veel te doen voor de cliënten. Spelletjesmiddag, gym, Koffie uurtje, muziek enz enz. Dus niet alleen maat zitten op je kamer.
Ik zou in je omgeving verschillende tehuizen bezoeken en vragen wat ze aan programma hebben en hoe de zorg geregeld is. (Hier kun je elke dag douchen als je dit wilt, voor sommige is dit teveel en die worden dan op bed gewassen) maar altijd en elke dag!
Ook hier overigens geen wachtlijst momenteel. Mocht je vragen hebben, stel ze gerust.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat verdrietig TO. Wij hebben onlangs definitief afscheid genomen van een ouder met Alzheimer, maar echt interactie was er al een tijdje niet meer.

Goede ervaring met de zorginstelling waar ouder 6 jaar heeft gewoond. Ze waren zo lief en betrokken. En ja, soms was er tijd te kort om alles perfect te doen, maar geen mensonwaardige toestanden. Ouder had wel eens gedoe moet een andere bewoner, maar dat hoort er ook bij. Gebeurt er tenminste nog eens wat 😁

Starten met dagbehandeling klinkt als een goede optie, je moeder geeft zelf aan dat ze behoefte heeft aan mensen om zich heen. En laat haar zeker op de wachtlijst zetten voor opname. Als er dan een plekje komt, kun je ook ‘Nee, het is te vroeg’ zeggen namelijk, en opteren voor het volgende plekje. Ze zakt dan echt niet meteen weer naar onder op de lijst. Maar soms komt het moment dat het echt nodig is heel plotseling en dan is het goed dat haar situatie al bekend is.

Sterkte. Het is geen makkelijke beslissing. Hopelijk kunnen jullie nog veel fijne tijd met elkaar doorbrengen, of ze nu thuis woont of elders.
Vanuit de basisverzekering heb je recht op een casemanager dementie die jullie of jou kan adviseren. Vaak heb je zelf niet door hoe erg het al is.
Helaas ervaring, mijn broer werd jong dement dit jaar en woont ook al in een verpleeghuis.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zou eens goed rond gaan kijken in tehuizen. Mijn oma ging toen zij dementeerde ook in een verzorgingstehuis wonen en dat was prima voor elkaar. Achteraf zeiden wij dat het jammer was dat je daar eigenlijk alleen terecht kwam als je al iets mankeerde, want het was voor ouderen een prettige leefomgeving. Er was van alles te doen en de hulp was vriendelijk en geduldig. Daarnaast lag het in een winkelstraat van een dorp waardoor de bewoners ook nog vaak even een rondje konden maken langs de winkels.

Het enige minpunt was dat toen oma een medische aandoening kreeg die met spoed behandeld moest worden het personeel dit niet herkende, in plaats van een ambulance belden zij de familie. Een familielid zag wel gelijk dat het mis was en heeft direct hulp ingeschakeld maar helaas was dit te laat.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn moeder ging naar een verpleeghuis en is daar in eerste instantie enorm 'opgeknapt', omdat ze niet meer allerlei dingen hoefde te doen die eigenlijk niet meer gingen.

Ze zat helemaal niet het grootste deel van de dag op haar kamer: er was een gezamenlijke huiskamer waar iedereen zat en waar koffie gedronken werd en activiteiten georganiseerd.

En er werd gekookt, wat ze zelf niet meer kon.

In de media hoor en lees je over de misstanden en die zijn er zeker, maar ik zou je vooral adviseren om eens te gaan kijken, zodat je een realistisch beeld krijgt.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Grumpywoman schreef:
01-10-2022 19:57
Dat klinkt goed, ik weet ook wel dat het niet overal zo is. En dat het personeel er ook niets aan kan doen, zij doen hun stinkende best het de bewoners naar de zin te maken. Alleen... Stel ze gaat er over een jaar naartoe en het bevalt niet. Daar lig ik wakker van. Hoe weet ik vantevoren dat ze de zorg krijgt die ze nodig heeft?
Je kunt van tevoren een aantal huizen bezoeken met je moeder. Ervaringen van andere zorgvragers over zorgorganisaties kun je lezen op zorgkaartnederland.nl
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn ouder is net opgenomen. Geen Alzheimer maar wel ouderdomsdement. Wilde absoluut niet en is nu heel blij. Ik vind de zorg heel goed. Natuurlijk moet iemand wel eens wachten maar ze nemen heel veel tijd en er is veel meer rust dan hoe het thuis met de thuiszorg ging.

Over niet vaak douchen: bedenk ook dat voor veel ouderen dagelijks douchen helemaal niet zo leuk is. Het kost veel energie en echt vies worden ze ook niet meer. Mijn ouder haat douchen en vindt het water veel te heet (doucht met heel erg lauw water). Dat was vroeger helemaal niet zo.

Ik zou je wel aanraden om het zo te timen dat je moeder niet nog eens hoeft te verhuizen. Als ze nu naar een plek gaat die nog semi-zelfstandig is dan kan ze daar waarschijnlijk niet tot het eind van haar leven blijven. Dat kan ook meespelen met je keuze voor een huis. Bijvoorbeeld een groter centrum waar ze dan alleen maar naar een andere verdieping zou gaan.

Bij onze keus zijn we uitgegaan van de huisarts die deze instelling aanraadde omdat ze hun zaakjes goed op orde hebben. Hij draait er weekenddiensten dus heeft zo een goed beeld en waarschuwde ons ook voor andere instellingen. Je moet dus wel een beetje je onderzoek doen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Kleinschalige opvang? Hier in het dorp zit een huis van deze organisatie en daar hoor ik goede verhalen over.
https://dagelijks-leven.nl/

Ik hoor ook wel eens iets over een huis van een stel dat zo’n woonvorm voor dementerenden is begonnen. Dat zijn dan gewoon particulieren. Is ook heel kleinschalig.
https://hetgastenhuis.nl/

Vaak gaat het er bij dit soort kleine organisaties ook om dat mensen samen een leefgemeenschap vormen. Als je moeder behoefte heeft aan gezelschap lijkt me zoiets echt wat voor haar.
dushi wijzigde dit bericht op 01-10-2022 22:30
5.95% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ben vandaag weer in het tehuis geweest waar mijn moeder sinds begin mei woont. Ze woonde nog thuis met mijn vader, die vrij plotseling overleed in april. Gelukkig stond ze sinds vorig jaar op de wachtlijst daar, voor als ze opeens zou verslechteren of iets met mijn vader zou gebeuren. Ze ging met indicatie 4 daarheen, maar daar is snel 5 aangevraagd en toegekend.
Ik ben zo ontzettend blij dat ze daar zit. Ze zijn zo lief en ze kijken echt goed wat goed voor mijn moeder is. Ze bieden ontzettend veel structuur, maar zijn ook zo lief en geduldig. En het feit dat er altijd iemand is om even hulp aan te vragen is voor mijn moeder heel fijn en goed, want anders is ze veel in paniek of staat bij de buren of belt mij. En inderdaad geniet mijn moeder van de contacten met anderen daar en is er daar ook dagbesteding, hetgeen ze fijn vindt.

Dus ik zou zeggen juist nu gaan zoeken naar een plek die bij haar past. Ik hoop dat jullie een geschikte plek vinden en dat het goed bevalt als je moeder erheen gaat.
Alle reacties Link kopieren Quote
Oh en mijn moeder zit absoluut niet de hele dag op haar kamer. Door de week is er interne dagbesteding, sport en allerlei activiteiten. In het weekend is er regelmatig bezoek van familie en vrienden en helpt ze mee met koffierondes en zo (ze is lichamelijk nog heel fit en helpt erg graag).
En ze gaat wandelen met medebewoners en zo. Dus ze heeft best veel vermaak.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn moeder zit in een verzorgingstehuis voor mensen met dementie, en die zit helemaal niet de hele dag op haar kamer, er zijn ontzettend veel activiteiten daar, ze gaan wandelen, er wordt muziek gemaakt, gymnastiek gedaan, geknutseld, nagels gelakt, samen gekookt, ze maken bijna elke week wel een uitstapje ergens naartoe, kinderen van een nabij gelegen school komen vaak langs. Ze heeft een druk schema hoor! Het is ook heel gezellig ingericht met fijne verlichting enzo. Het is een fijne plek om te zijn.

En er wordt zo ontzettend goed voor haar gezorgd daar. Ik denk vaak als ik dat zie dat ze meer respect krijgt in dat verzorgingshuis dan ze ooit in ons gezin gehad heeft. Ze zijn zo lief en geduldig en respectvol naar haar toe.

Mijn vader en broer zijn ook in een ander verzorgingstehuis gaan kijken en daar hingen de bewoners wel de hele dag een beetje versuft in hun stoel. Daar werden bijna geen activiteiten georganiseerd, en het eten werd gebracht door externe catering, er werd dus niet samen gekookt. Dat was echt een heel ander verhaal.

Kortom, het kan nogal schelen per verzorgingstehuis. Ik zou gewoon bij een paar gaan kijken. Neem haar gewoon mee ook. Het hoeft echt niet heel vreselijk te zijn.
De hele avond heb ik erover nagedacht, alles nog eens de revue laten passeren en gebeld met mijn ex, hij kent mijn moeder goed. Ik wil jullie bedanken voor jullie reacties; het heeft me absoluut nieuwe inzichten gegeven. Ik ben er wel uit. Mama wil graag verhuizen, de casemanager raadt het aan, het zou mij ook een stuk rust geven. Want inderdaad, nu gaat het nog goed, maar wat als het ineens slechter wordt? Dat kan zomaar gebeuren. En dan sta je. Wat ik een hele goede vond: nu kunnen we nog samen zelf beslissen, als er gedwongen opname nodig is, dan hebben we zelf niets meer te zeggen.
Morgen ga ik op mijn gemak met moeders kijken op internet naar de lijst met verzorgingshuizen die ik van de casemanager heb gekregen. De zorgkaart zal ik ook raadplegen. Bij haar eerste keuze hebben we al een afspraak over twee weken. Helaas is daar een wachtlijst van anderhalf jaar, ach, we zullen wel even zien. Het voordeel nu is, is dat ze zelf nog volop haar mening kan geven. En ze heeft een duidelijke mening over de verkoop van haar huis, en wat er met haar spullen moet gebeuren.
Mooiste uitspraak van mijn moeder in dit hele traject: "als ik nu wakker word, kan ik alleen tegen de planten praten, maar die zeggen niets terug. Als ik in een verzorgingstehuis woon, en ik ga de gang op, dan kom ik altijd wel iemand tegen om een praatje mee te maken". En zo is het! En zolang ze op de wachtlijst staat, is de dagbesteding er, en de indivuduele begeleiding. En ik natuurlijk.
Alle reacties Link kopieren Quote
Misstanden heb je altijd, maar goede ervaringen ook. Je moeder wil graag. Ga het eens ervaren bij de dagbesteding.
Als het bevalt zet je haar op de wachtlijst. Ik maak in mijn werk momenteel mee waar het te laat is ingezet en daar zie je nu echt problemen. Ondanks alle zorg aan huis, komen de cliënten toch eens op een moment in de dag alleen te staan. Nu gaat het nog goed, maar ben je constant scherp op het moment dat het eigenlijk niet meer kan. Dan is het hebben van een plek toch fijner dan afwachten tot er incidenten gebeuren.
Alle reacties Link kopieren Quote
Grumpywoman schreef:
02-10-2022 00:06
De hele avond heb ik erover nagedacht, alles nog eens de revue laten passeren en gebeld met mijn ex, hij kent mijn moeder goed. Ik wil jullie bedanken voor jullie reacties; het heeft me absoluut nieuwe inzichten gegeven. Ik ben er wel uit. Mama wil graag verhuizen, de casemanager raadt het aan, het zou mij ook een stuk rust geven. Want inderdaad, nu gaat het nog goed, maar wat als het ineens slechter wordt? Dat kan zomaar gebeuren. En dan sta je. Wat ik een hele goede vond: nu kunnen we nog samen zelf beslissen, als er gedwongen opname nodig is, dan hebben we zelf niets meer te zeggen.
Morgen ga ik op mijn gemak met moeders kijken op internet naar de lijst met verzorgingshuizen die ik van de casemanager heb gekregen. De zorgkaart zal ik ook raadplegen. Bij haar eerste keuze hebben we al een afspraak over twee weken. Helaas is daar een wachtlijst van anderhalf jaar, ach, we zullen wel even zien. Het voordeel nu is, is dat ze zelf nog volop haar mening kan geven. En ze heeft een duidelijke mening over de verkoop van haar huis, en wat er met haar spullen moet gebeuren.
Mooiste uitspraak van mijn moeder in dit hele traject: "als ik nu wakker word, kan ik alleen tegen de planten praten, maar die zeggen niets terug. Als ik in een verzorgingstehuis woon, en ik ga de gang op, dan kom ik altijd wel iemand tegen om een praatje mee te maken". En zo is het! En zolang ze op de wachtlijst staat, is de dagbesteding er, en de indivuduele begeleiding. En ik natuurlijk.
Ach, heb ik hier overheen gelezen. Wat fijn TO. Je doet hier voor je moeder goed aan ❤️
Alle reacties Link kopieren Quote
Als ze veel van contacten met andere mensen houdt en ze is zelf positief erover dan is dat natuurlijk fantastisch. Beter dan dat ze haar plat moeten spuiten en zich dan nog met tien nagels aan haar meubeltjes vasthoudt als ze uit haar huis moet worden gesleept.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
Alle reacties Link kopieren Quote
Ikhouvankaas schreef:
01-10-2022 19:45
Ik denk dat het heel goed is om te beginnen met dagbehandeling.

Ze is dan overdag tussen de mensen, ze doen nog wat geheugen training en ze volgen haar goed op.

De dagbehandeling waar mijn moeder werkte was onderdeel van een verzorgingshuis. Op het moment dat de mantelzorger dan op vakantie ging, of het even niet meer trok. Waren er opties om tijdelijk opgenomen te worden.

Je zou ook nog eens opties voor een aanleunwoning kunnen bekijken. Dan heb je wel je eigen appartement maar is zorg om de hoek. Die brengen bv eten en houden ze mee in gaten.

Heel erg rot voor, lijkt me heel moeilijk.
Heel lief dat je zo goed voor haar wil zorgen. Maar het is inderdaad wel verstandig om haar daar nu al rustig te laten wennen. Want in latere stadia kun jij dit onmogelijk in je eentje opvangen. :hug:
Dit idd. Ik zou me eerst eens oriënteren op een aanleunwoning. Dan zit ze ook tussen leeftijdsgenoten en is de zorg dichtbij. Heel lief dat je er zo voor haar bent!
Alle reacties Link kopieren Quote
Spookje80 schreef:
02-10-2022 08:11
Dit idd. Ik zou me eerst eens oriënteren op een aanleunwoning. Dan zit ze ook tussen leeftijdsgenoten en is de zorg dichtbij. Heel lief dat je er zo voor haar bent!
Nu nog verhuizen naar een aanleunwoning is niet aan te raden als de diagnose dementie er al is. Kans is zeer groot dat ze snel niet meer zelfstandig kan wonen. En dat wordt wel verwacht in een aanleunwoning. Daar is geen 24-uurszorg
Alle reacties Link kopieren Quote
Grumpywoman schreef:
02-10-2022 00:06
De hele avond heb ik erover nagedacht, alles nog eens de revue laten passeren en gebeld met mijn ex, hij kent mijn moeder goed. Ik wil jullie bedanken voor jullie reacties; het heeft me absoluut nieuwe inzichten gegeven. Ik ben er wel uit. Mama wil graag verhuizen, de casemanager raadt het aan, het zou mij ook een stuk rust geven. Want inderdaad, nu gaat het nog goed, maar wat als het ineens slechter wordt? Dat kan zomaar gebeuren. En dan sta je. Wat ik een hele goede vond: nu kunnen we nog samen zelf beslissen, als er gedwongen opname nodig is, dan hebben we zelf niets meer te zeggen.
Morgen ga ik op mijn gemak met moeders kijken op internet naar de lijst met verzorgingshuizen die ik van de casemanager heb gekregen. De zorgkaart zal ik ook raadplegen. Bij haar eerste keuze hebben we al een afspraak over twee weken. Helaas is daar een wachtlijst van anderhalf jaar, ach, we zullen wel even zien. Het voordeel nu is, is dat ze zelf nog volop haar mening kan geven. En ze heeft een duidelijke mening over de verkoop van haar huis, en wat er met haar spullen moet gebeuren.
Mooiste uitspraak van mijn moeder in dit hele traject: "als ik nu wakker word, kan ik alleen tegen de planten praten, maar die zeggen niets terug. Als ik in een verzorgingstehuis woon, en ik ga de gang op, dan kom ik altijd wel iemand tegen om een praatje mee te maken". En zo is het! En zolang ze op de wachtlijst staat, is de dagbesteding er, en de indivuduele begeleiding. En ik natuurlijk.

Mooi gezegd en verstandig denk ik
Succes en sterkte met dit proces :hug:
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn vader zit sinds anderhalf jaar in een verpleegtehuis. Alzheimer. Het was het huis van zijn keuze, want maar een paar straten van zijn vrouw vandaan. De open plek kwam eigenlijk ook te vroeg, maar het alternatief was: plek voorbij laten gaan en weer op de wachtlijst met het risico dat het op een gegeven moment niet meer ging en hij dan in de crisisopvang terecht zou komen in een huis in een andere stad. We hebben het dus doorgezet en hij heeft zich ermee verzoend en voelt zich er ook thuis.
"Boring conversation anyway"
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoi,
Mijn moeder had ook alzheimer, en is uiteindelijk na een zoektocht van verpleeghuizen terecht gekomen in een woning met kleinschalig wonen, er woonde 5 demente dames met 24 uur zorg en begeleiding, ze heeft er helaas maar een jaar gewoond en toen uiteindelijk overleden maar ze heeft het daar erg naar haar zin gehad. Misschien is dat een optie? Ik weet ook niet of het in jouw buurt is.
Alle reacties Link kopieren Quote
Eigenlijk best erg dat iemand haar moeder niet naar het tehuis wil brengen omdat er een verknipt beeld is ontstaan dat mensen verwaarloosd worden.

Waar zijn de mooie verhalen waar het wel goed is! Er zijn zoveel mooie en warme mensen die voor onze familie zorgen en het enige wat blijft hangen is een aantal verhalen waar het niet goed gaat. Ik ken in onze regio alleen maar fijne huizen.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven