Relaties
alle pijlers
Mijn ouders maken continue ruzie
vrijdag 1 november 2024 om 17:09
Mijn ouders, die allebei al op leeftijd zijn, maken vaak ruzie in mijn bijzijn. Tijdens visites of tijdens het telefoneren, het is minimaal wel 1x raak dat er l een flinke woordenwisseling plaats vindt. Met name mijn moeder is er dan op uit dat ik partij voor haar kies. Daar heb ik geen zin in, ze lossen het zelf maar op. Tijdens een telefoontje verzin ik een smoesje, oh de deurbel gaat of iets dergelijks. Tijdens een visite vind ik het echter erg lastig om hier mee om te gaan. Ik heb al een aantal keer bij ze aangegeven dat ik dit niet oké vind maar het is kennelijk erg lastig voor ze om er mee te stoppen.
Heeft iemand tips hoe hier mee om te gaan? Met name dat mijn moeder wil dat ik partij voor haar trek vind ik verschrikkelijk vooral omdat zij vaak degene is die de ruzie uitlokt.
Heeft iemand tips hoe hier mee om te gaan? Met name dat mijn moeder wil dat ik partij voor haar trek vind ik verschrikkelijk vooral omdat zij vaak degene is die de ruzie uitlokt.
Bij een scheiding in je haar gaat het ook 2 kanten uit dus dikke doei! (by GrumpyCat1983)
zaterdag 2 november 2024 om 20:02
Nee, ik doe er niet aan mee. Ze maakt ruzie met mijn vader.
Bij een scheiding in je haar gaat het ook 2 kanten uit dus dikke doei! (by GrumpyCat1983)
zaterdag 2 november 2024 om 20:45
Wat zul jij een nare kindertijd gehad hebben 
. Heb je nog broers of zussen?
Is het een idee om een front te vormen?
Als je echter enig kind bent zullen ze het helaas nooit horen. Erger nog, je hebt het nu meegemaakt dat je moeder zich tegen jou keert. En telkens als je zal zeggen dat je weggaat of de telefoon neerlegt zullen ze zich tegen jou keren.
En op den duur ben jij de gebeten hond.
Met de ervaring en wijsheid die ik nu heb zou het bij mij vlug klaar zijn.
Daarmee bedoel ik dat ik ze een laatste maal zou zeggen dat ze ermee moeten kappen als jij er bent of dat jij voorgoed gaat kappen met hen !
Ze zullen kwaad zijn, maar misschien komt het dan eindelijk een keertje binnen.
Al waag ik dat te betwijfelen.
Maar het is eens een keer klaar.
. Heb je nog broers of zussen?Is het een idee om een front te vormen?
Als je echter enig kind bent zullen ze het helaas nooit horen. Erger nog, je hebt het nu meegemaakt dat je moeder zich tegen jou keert. En telkens als je zal zeggen dat je weggaat of de telefoon neerlegt zullen ze zich tegen jou keren.
En op den duur ben jij de gebeten hond.
Met de ervaring en wijsheid die ik nu heb zou het bij mij vlug klaar zijn.
Daarmee bedoel ik dat ik ze een laatste maal zou zeggen dat ze ermee moeten kappen als jij er bent of dat jij voorgoed gaat kappen met hen !
Ze zullen kwaad zijn, maar misschien komt het dan eindelijk een keertje binnen.
Al waag ik dat te betwijfelen.
Maar het is eens een keer klaar.
zaterdag 2 november 2024 om 20:56
Ik denk dat moeder zich er niet eens van bewust is, hoe vervelend het is.FaceofOZ schreef: ↑02-11-2024 19:37Ik zou niet elke keer hetzelfde uitleggen. Zij vraagt aandacht met negativiteit en dat gaat niet over wanneer je haar daartoe weer elke keer de gelegenheid geeft met elke keer de mogelijkheid om tegen jouw uitleg weer wat te zeggen. Ophangen en even een week of 2-3 niet opnemen of langsgaan.
Het is een patroon doordat TO er al 50 jaar steeds weer aan mee doet. In haar eentje kan moeders geen ruzie maken.
Kan ook niet als iedereen altijd zijn mond houdt.
TO mag als dochter beslissen dat ze het niet meer horen wil. En helemaal geen partij wil kiezen. Dus hang ik je op of ga je weg. En zodra moeder zich kan gedragen, belt moeder weer op.
Na een paar keer zal moeders gedrag als het goed is al veranderen, want zij moet steeds terugbellen.
Jouw manier, niet opnemen, zorgt juist voor wrijving, stress, ellende en onduidelijkheid tussen moeder en dochter. Als dochter gewoon zegt : mam, ik hang op. Bel maar als je weer klaar bent met ruzie maken, dan is dat duidelijk een grens en duidelijk voor moeder. En volwassen, niet te vergeten.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
zondag 3 november 2024 om 10:09
Heb je los hiervan wel fijn contact met je ouders TO? Of is het contact meer uit plichtsbesef? Ik zou denk ik bij voorbaat al geen zin hebben in die gesprekjes als je al 50 jaar geruzie hebt meegemaakt. Wat ik bedoel te zeggen is; afstand nemen mag natuurlijk ook. Iets minder vaak opnemen als ze belt is een begin.
zondag 3 november 2024 om 11:35
zondag 3 november 2024 om 11:48
Ik heb een lastige jeugd gehad. Mijn ouders dronken beiden veel. Naarmate ik ouder werd kreeg ik daar in toenemende mate last van. Hoe vaak ik mijn ouders ,als tiener, gesmeekt heb niet ieder weekend te verzieken met dat gezuip zijn ontelbaar. Dat heeft iets onherstelbaar beschadigd, niet alleen in de relatie richting mijn ouders. Ik heb geen broers of zussen en heb me vaak ontzettend eenzaam gevoeld.Bbubbels schreef: ↑03-11-2024 10:09Heb je los hiervan wel fijn contact met je ouders TO? Of is het contact meer uit plichtsbesef? Ik zou denk ik bij voorbaat al geen zin hebben in die gesprekjes als je al 50 jaar geruzie hebt meegemaakt. Wat ik bedoel te zeggen is; afstand nemen mag natuurlijk ook. Iets minder vaak opnemen als ze belt is een begin.
Toen ik het huis uitging ben ik in een ander deel van het land gaan wonen. Dat heeft mij goed gedaan omdat ze op die manier niet meer zo " op mijn nek" konden zitten. En ik kon zelf ook letterlijk meer afstand nemen.
Ik zie ze nu 1x per maand en we bellen 1 a 2x per week. Dat vind ik meer dan genoeg.
Bij een scheiding in je haar gaat het ook 2 kanten uit dus dikke doei! (by GrumpyCat1983)
zondag 3 november 2024 om 11:59
Moeder maakt ruzie met vader, hè? Niet met TO zelf. Die vindt het alleen - terecht - heel vervelend om 'ertussen' te zitten en zeker om gepusht te worden om partij te trekken voor één van de twee.FaceofOZ schreef: ↑02-11-2024 19:37Ik zou niet elke keer hetzelfde uitleggen. Zij vraagt aandacht met negativiteit en dat gaat niet over wanneer je haar daartoe weer elke keer de gelegenheid geeft met elke keer de mogelijkheid om tegen jouw uitleg weer wat te zeggen. Ophangen en even een week of 2-3 niet opnemen of langsgaan.
Het is een patroon doordat TO er al 50 jaar steeds weer aan mee doet. In haar eentje kan moeders geen ruzie maken.
TO, ik zou het iedere keer wel zeggen maar niet in discussie gaan. Gewoon: ok ma, daar gaan jullie weer, spreek je later, klik.
zondag 3 november 2024 om 12:03
Ik denk dat, hoe ouder je wordt en hoe meer je afstand hebt van je ouders, ziet hoe niet gezond je opgegroeid bent.
Dit geruzie en gedoe komt voor jou dus niet uit de lucht vallen. Maar je bent nu wel bezig met je werkelijk los te maken van het gedrag van je ouders. Dat is je te prijzen!
Dit geruzie en gedoe komt voor jou dus niet uit de lucht vallen. Maar je bent nu wel bezig met je werkelijk los te maken van het gedrag van je ouders. Dat is je te prijzen!
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
zondag 3 november 2024 om 12:33
zondag 3 november 2024 om 12:34
To, zo te lezen heb je twee heel onrijpe ouders. Bij onrijpe mensen draait het vaak om hen en hun shitzooi, zijn slecht in staat constructieve oplossingen aan te gaan en zich te verplaatsen in anderen. Dat is heel verdrietig!
En dergelijke onrijpheid lost zich slechts zelden op. Hooguit zijn je ouders aan te leren dat als ze gedrag x laten zien (geruzie in jouw bijzijn), dat dat betekent dat je weggaat of ophangt en dat ze zich dús een beetje inhouden. Maar het inzicht in het waarom ontbreekt vaak aan alle kanten. En de kans dat ze je dit verwijten is groot.
Als je hoopt inzicht te vinden bij je ouders, dan denk ik dat je altijd teleurgesteld wordt. Hoe verdrietig en begrijpelijk ook dat je zou hopen dat je ouders hebt die zich wat leuker willen opstellen. Maar onrijpheid draait om egoïsme en dat viert hoogtij en is nauwelijks af te leren.
En jij mag echt kiezen voor jezelf en dat je hier geen zin (meer) in hebt.
En dergelijke onrijpheid lost zich slechts zelden op. Hooguit zijn je ouders aan te leren dat als ze gedrag x laten zien (geruzie in jouw bijzijn), dat dat betekent dat je weggaat of ophangt en dat ze zich dús een beetje inhouden. Maar het inzicht in het waarom ontbreekt vaak aan alle kanten. En de kans dat ze je dit verwijten is groot.
Als je hoopt inzicht te vinden bij je ouders, dan denk ik dat je altijd teleurgesteld wordt. Hoe verdrietig en begrijpelijk ook dat je zou hopen dat je ouders hebt die zich wat leuker willen opstellen. Maar onrijpheid draait om egoïsme en dat viert hoogtij en is nauwelijks af te leren.
En jij mag echt kiezen voor jezelf en dat je hier geen zin (meer) in hebt.
zondag 3 november 2024 om 12:47
Ik kan hier nu verder wel mee leven.
Momenteel zit ik sowieso in een proces van mijn grenzen veel beter leren bewaken. Ik gaf grenzen wel aan maar er werd "gewoon " overheen gewalst. En ik liet het verder dan maar. Er kwamen geen verdere consequenties omdat ik bang en moe was. Bang voor de woede van anderen en moe van het mezelf altijd maar nader te moeten verklaren en mezelf verdedigen. Dat breekt me nu op natuurlijk want dat is een patroon geworden in heel mijn leven. Mensen voelden het vaak feilloos aan dat mijn grenzen overtreden konden worden zonder dat zij daar verder last van hadden. Dus ik ben daar hard mee aan het werk. Ik laat de woede bij de ander en ik laat me niet meer onnodig in de verdediging drukken.
Bij een scheiding in je haar gaat het ook 2 kanten uit dus dikke doei! (by GrumpyCat1983)
zondag 3 november 2024 om 12:53
Heel goed to. En heel belangrijk, voor je eigen gezondheid. Je wordt ook echt heel moe als anderen altijd over je grenzen gaan. Vaak ook zonder dat je zelf in de gaten hebt wat je grenzen zijn. Dat merk je dan achteraf als je je ergens slecht over voelt, maar je weet niet waarom.
En ook goed dat je deze oefening nu ook bij je ouders kan toepassen. Het wordt echt makkelijker. Oefening baart kunst, ook in het aangeven van grenzen.
En ook goed dat je deze oefening nu ook bij je ouders kan toepassen. Het wordt echt makkelijker. Oefening baart kunst, ook in het aangeven van grenzen.
maandag 4 november 2024 om 10:17
Dit is zo herkenbaar voor mij. Maar ik hoor het veel om me heen. Mijn ouders zijn van 1951, al meer dan 50 jaar bij elkaar en kunnen niet met elkaar praten. Het is alleen maar discussie of ruzie, zij zien het zelf niet zo. Dit heeft ervoor gezorgd dat ik nog maar 1x in de week even koffie ga drinken.
Gisteren belde mijn moeder en op de achtergrond werd mijn vader kwaad over iets en begon me toch een partijtje te schreeuwen, we hebben maar opgehangen, maar ik zat wel met een knoop in mijn maag. En zo gaat het iedere keer, moet wel zeggen dat ik het tegenwoordig beter van me af kan zetten. Ze zijn het alletwee, na de hersenbloeding van mijn vader werd het erger en mijn moeder is ook zeker geen lieverdje. Maar gezellig een keer bij elkaar zitten zit er nooit in.
Ik denk maar zo ik heb ze nog, en veranderen kan ik ze niet.
Gisteren belde mijn moeder en op de achtergrond werd mijn vader kwaad over iets en begon me toch een partijtje te schreeuwen, we hebben maar opgehangen, maar ik zat wel met een knoop in mijn maag. En zo gaat het iedere keer, moet wel zeggen dat ik het tegenwoordig beter van me af kan zetten. Ze zijn het alletwee, na de hersenbloeding van mijn vader werd het erger en mijn moeder is ook zeker geen lieverdje. Maar gezellig een keer bij elkaar zitten zit er nooit in.
Ik denk maar zo ik heb ze nog, en veranderen kan ik ze niet.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
