Relaties
alle pijlers
Misbruikt door beste vriend
zondag 5 juli 2020 om 02:38
Ruim 4 jaar vrienden, elke dag spraken we elkaar, zagen we elkaar niet in het echt dat wel even op FaceTime. Bespraken alles, huilden met elkaar en lachte met elkaar. Beste vrienden voor het leven.
Je ging het slechte pad op, ik verbrak het contact en maanden lang is dat zo gebleven. Je beterde je leven, bood je excuus aan en ik kwam terug. Je bleef me vertellen hoe erg je me gemist had.
Steeds vaker begon je grappen te maken dat het je niks zou verbazen als we nog eens samen in bed zouden belanden. Ik lachte hier stom om, probeerde het niet te serieus te nemen en voelde me ongemakkelijk. Zodra je een drankje op had en we waren alleen raakte je me steeds vaker steeds intiemer aa. Ik voelde me ongemakkelijk maar durfde er van te zeggen.
Toen een zoen, stom dronken ergens in de polder. Mensen maakte foto’s. Je keek me aan alsof je echt gelukkig was en bleef me maar aanraken, vertelde hoe blij je was en vertelde iedereen trots wat er gebeurd was. De volgende dag voelde ik me klote, ik wou niet dat ik je had laten denken dat ik je leuk vond. Ik wil gewoon vrienden blijven en terug naar wat we hadden. Je zei me hoeveel je om me gaf.
Nog geen week later na een paar drankjes in de kroeg gingen we samen nog een film kijke. Je ging op me liggen, kuste mijn nek en raakte me aan. Zei me dat het echt wel oké was en ik me niet ongemakkelijk moest voelen. Ik bleef nee zeggen en vertellen hoe dom dit wel niet was en dat we het beter niet konden doen. Je ging door, luisterde niet naar me en ging verder met je handelingen, binnen een seconde was ik de helft van mijn kleding kwijt. Ik ging er in mee, waarom weet ik niet. Ik was niet geil, ik was ongemakkelijk. Ik durfde geen meer nee te zeggen omdat het al zo ver was gegaan. Bang om te verpesten wat we hadden, maar niks zeggen verpeste het nog meer.
We gingen naar boven en meer kleding ging uit. We begonnen seks te hebben en het deed me pijn, fysiek en mentaal. Halverwege vroeg je me “dus wie is er beter mike of ik?”. Direct viel bij mij het kwartje en ik voelde me zo dom, naïef, vies en gebruikt. Ik was meteen klaar en begin heel raar te praten, ik bleef maar praten over de grootste onzin. Je zei nog iets in de zin van hoe vervelend mike dit zou gaan vinden. Ik ben weg gegaan toen je sliep.
Ik werd wakker thuis en werd kots misselijk van de geur rond mijn lichaam. Half slaap dronken en met een lichte kater liep ik naar de douch. Ik moest overgeven van de geur. Wassen hielp niet ik bleef het ruiken, ik bleef het voelen en het ging maar niet weg. Ik voelde me dom, hoe had ik dit kunnen doen.
Ik praatte mezelf aan dat je mij leuk vond en dat ik maar beter contact kon verbreken om gebroken zieltjes te voorkomen. Na twee dagen realiseerde ik me dat ik mezelf voor de gek hield. Je vond me niet leuk, je had me gebruikt. Je had me gebruikt voor nog minder dan een seksobject, voor nog minder dan een goedkope hoer. Al had je over een hond heen moeten gaan om Mike over de zeik te krijgen dan had je dat nog gedaan. Ik voelde me misselijk, vies, buikpijn en had oprispingen zo walgelijk voelde ik mezelf. Je had me gebruikt, je had me bespeeld, je wist donders goed hoe je op me in moest praten.
Ik stuurde je een bericht over hoe ik me voelde, je zei me dat je me niet zag als seksobject dat we daar te goede vrienden voor waren. Dat klopt, ik was nog minder voor je dan dat. Voor mijn seksobjecten heb ik nog respect, aan mij heb jij pure schijt.
in deze “brief” heb ik mijn gevoel van me afgeschreven en mijn beleving opgeschreven. Voel erg de behoefte dit met mensen te delen en dan niet met meer mensen om mij heen, daar ben ik nog niet klaar voor. Ik voel me schuldig, vies en dom. Weet niet meer wat ik met mezelf aan moet.
Je ging het slechte pad op, ik verbrak het contact en maanden lang is dat zo gebleven. Je beterde je leven, bood je excuus aan en ik kwam terug. Je bleef me vertellen hoe erg je me gemist had.
Steeds vaker begon je grappen te maken dat het je niks zou verbazen als we nog eens samen in bed zouden belanden. Ik lachte hier stom om, probeerde het niet te serieus te nemen en voelde me ongemakkelijk. Zodra je een drankje op had en we waren alleen raakte je me steeds vaker steeds intiemer aa. Ik voelde me ongemakkelijk maar durfde er van te zeggen.
Toen een zoen, stom dronken ergens in de polder. Mensen maakte foto’s. Je keek me aan alsof je echt gelukkig was en bleef me maar aanraken, vertelde hoe blij je was en vertelde iedereen trots wat er gebeurd was. De volgende dag voelde ik me klote, ik wou niet dat ik je had laten denken dat ik je leuk vond. Ik wil gewoon vrienden blijven en terug naar wat we hadden. Je zei me hoeveel je om me gaf.
Nog geen week later na een paar drankjes in de kroeg gingen we samen nog een film kijke. Je ging op me liggen, kuste mijn nek en raakte me aan. Zei me dat het echt wel oké was en ik me niet ongemakkelijk moest voelen. Ik bleef nee zeggen en vertellen hoe dom dit wel niet was en dat we het beter niet konden doen. Je ging door, luisterde niet naar me en ging verder met je handelingen, binnen een seconde was ik de helft van mijn kleding kwijt. Ik ging er in mee, waarom weet ik niet. Ik was niet geil, ik was ongemakkelijk. Ik durfde geen meer nee te zeggen omdat het al zo ver was gegaan. Bang om te verpesten wat we hadden, maar niks zeggen verpeste het nog meer.
We gingen naar boven en meer kleding ging uit. We begonnen seks te hebben en het deed me pijn, fysiek en mentaal. Halverwege vroeg je me “dus wie is er beter mike of ik?”. Direct viel bij mij het kwartje en ik voelde me zo dom, naïef, vies en gebruikt. Ik was meteen klaar en begin heel raar te praten, ik bleef maar praten over de grootste onzin. Je zei nog iets in de zin van hoe vervelend mike dit zou gaan vinden. Ik ben weg gegaan toen je sliep.
Ik werd wakker thuis en werd kots misselijk van de geur rond mijn lichaam. Half slaap dronken en met een lichte kater liep ik naar de douch. Ik moest overgeven van de geur. Wassen hielp niet ik bleef het ruiken, ik bleef het voelen en het ging maar niet weg. Ik voelde me dom, hoe had ik dit kunnen doen.
Ik praatte mezelf aan dat je mij leuk vond en dat ik maar beter contact kon verbreken om gebroken zieltjes te voorkomen. Na twee dagen realiseerde ik me dat ik mezelf voor de gek hield. Je vond me niet leuk, je had me gebruikt. Je had me gebruikt voor nog minder dan een seksobject, voor nog minder dan een goedkope hoer. Al had je over een hond heen moeten gaan om Mike over de zeik te krijgen dan had je dat nog gedaan. Ik voelde me misselijk, vies, buikpijn en had oprispingen zo walgelijk voelde ik mezelf. Je had me gebruikt, je had me bespeeld, je wist donders goed hoe je op me in moest praten.
Ik stuurde je een bericht over hoe ik me voelde, je zei me dat je me niet zag als seksobject dat we daar te goede vrienden voor waren. Dat klopt, ik was nog minder voor je dan dat. Voor mijn seksobjecten heb ik nog respect, aan mij heb jij pure schijt.
in deze “brief” heb ik mijn gevoel van me afgeschreven en mijn beleving opgeschreven. Voel erg de behoefte dit met mensen te delen en dan niet met meer mensen om mij heen, daar ben ik nog niet klaar voor. Ik voel me schuldig, vies en dom. Weet niet meer wat ik met mezelf aan moet.
anoniem_393442 wijzigde dit bericht op 05-07-2020 10:37
0.56% gewijzigd
maandag 6 juli 2020 om 12:04
Dat blijkt moeilijk te bevatten voor velen hier.
maandag 6 juli 2020 om 12:55
maandag 6 juli 2020 om 13:50
Ja ik ook, ik had blijkbaar het begin geskipt en was ook in de veronderstelling dat het om de meer genuanceerde reacties ging.Honingdropje2 schreef: ↑06-07-2020 09:25De meer genuanceerde reacties zijn ook blijven staan zo te zien. Ik vind het juist goed dat de mods stelling nemen en de echt botte reacties (Die met name op p1 stonden) verwijderd hebben.
maandag 6 juli 2020 om 15:11
Daarmee is het nog geen verkrachting. Vandaar de wetswijziging.
Moreel gezien vind ik het misbruik. Maar ik zou er als to sowieso geen zaak van maken nu. Het belangrijkste is dat ze voor zichzelf zorgt en ik hoop nog steeds dat ze deze kerel een keer duidelijk kan laten weten wat hij heeft gedaan. Zodat hij niet nog meer slachtoffers maakt. Maar dat is op zichzelf niet haar verantwoordelijkheid.
maandag 6 juli 2020 om 15:13
maandag 6 juli 2020 om 15:28
Sommige reacties vind ik persoonlijk niet heel leuk. Ik weet zelf ook heel goed dat zulk gedrag niet oké is dus ik hoef niet vergeleken te worden met ander mans kinderen. Ik heb altijd gedacht dat een situatie als deze mij niet zou overkomen, je staat toch op en je gaat toch weg, je bijt toch van je af al moet je hem slaan. Echter gaan je gevoelens de hele andere kant op als je daadwerkelijk in de situatie zit. Niemand kan van te voren zeggen hoe je zelf of hoe iemand anders hier op gaat reageren, hoe veel je er ook over geleerd hebt en wat voor trainingen je ook gehad hebt tot dat je het mee maakt kan je niet weten hoe je reageert.
Ik ben niet van plan hier aangifte of wat dan ook over te doen, de gedachte omdat te doen is nooit door mijn hoofd gegaan. Ik vind niet dat dit verhaal te koppelen valt aan een verkrachting en voor mijn eigen gevoel en afsluiting gaat er een zaak van maken voor mij als persoon niks bereiken.
Ik ben niet van plan hier aangifte of wat dan ook over te doen, de gedachte omdat te doen is nooit door mijn hoofd gegaan. Ik vind niet dat dit verhaal te koppelen valt aan een verkrachting en voor mijn eigen gevoel en afsluiting gaat er een zaak van maken voor mij als persoon niks bereiken.
maandag 6 juli 2020 om 15:32
Ik begrijp dat reacties goed bedoeld zijn maar denk dat ze misschien anders verwoord moeten worden, mensen zetten in mijn ogen heel hard neer dat ik aan mezelf moet werken, dat ik naar een psycholoog moet en dat er bij mij iets niet goed zit. Ik ben niet van mening dat het probleem bij mij moet liggen, hoe een onzeker,
kwetsbaar en angstig persoon ik ook ben de fout zit hem bij de mensen die daar gebruik van maken. Het gaat fout op het moment dat een ander je dit aan doet. Aan jezelf werken is nooit verkeerd en ik ben daar ook zeker mee bezig maar dat maakt niet dat je deze situatie kan afschuiven op mij. Hoe sterk of hoe zwak je ook bent dat geeft niemand het recht of de opening jou iets aan te doen.
kwetsbaar en angstig persoon ik ook ben de fout zit hem bij de mensen die daar gebruik van maken. Het gaat fout op het moment dat een ander je dit aan doet. Aan jezelf werken is nooit verkeerd en ik ben daar ook zeker mee bezig maar dat maakt niet dat je deze situatie kan afschuiven op mij. Hoe sterk of hoe zwak je ook bent dat geeft niemand het recht of de opening jou iets aan te doen.
maandag 6 juli 2020 om 15:35
Volgens mij vergelijkt yagababa jou niet met haar kinderen, maar vergelijkt ze de dader met haar kinderen. Ze zegt dus in principe dat haar kinderen best weten dat dit als man zijnde niet ok is.2000sgirl schreef: ↑06-07-2020 15:28Sommige reacties vind ik persoonlijk niet heel leuk. Ik weet zelf ook heel goed dat zulk gedrag niet oké is dus ik hoef niet vergeleken te worden met ander mans kinderen. Ik heb altijd gedacht dat een situatie als deze mij niet zou overkomen, je staat toch op en je gaat toch weg, je bijt toch van je af al moet je hem slaan. Echter gaan je gevoelens de hele andere kant op als je daadwerkelijk in de situatie zit. Niemand kan van te voren zeggen hoe je zelf of hoe iemand anders hier op gaat reageren, hoe veel je er ook over geleerd hebt en wat voor trainingen je ook gehad hebt tot dat je het mee maakt kan je niet weten hoe je reageert.
Ik ben niet van plan hier aangifte of wat dan ook over te doen, de gedachte omdat te doen is nooit door mijn hoofd gegaan. Ik vind niet dat dit verhaal te koppelen valt aan een verkrachting en voor mijn eigen gevoel en afsluiting gaat er een zaak van maken voor mij als persoon niks bereiken.
maandag 6 juli 2020 om 15:36
Wil je dan wel van me aannemen dat ik het oprecht zorgelijk vind dat je zeer recent nog zei dat het heel normaal is als een dertiger een tiener "niet uit zijn bed zou slaan"?2000sgirl schreef: ↑06-07-2020 15:28Sommige reacties vind ik persoonlijk niet heel leuk. Ik weet zelf ook heel goed dat zulk gedrag niet oké is dus ik hoef niet vergeleken te worden met ander mans kinderen. Ik heb altijd gedacht dat een situatie als deze mij niet zou overkomen, je staat toch op en je gaat toch weg, je bijt toch van je af al moet je hem slaan. Echter gaan je gevoelens de hele andere kant op als je daadwerkelijk in de situatie zit. Niemand kan van te voren zeggen hoe je zelf of hoe iemand anders hier op gaat reageren, hoe veel je er ook over geleerd hebt en wat voor trainingen je ook gehad hebt tot dat je het mee maakt kan je niet weten hoe je reageert.
Ik ben niet van plan hier aangifte of wat dan ook over te doen, de gedachte omdat te doen is nooit door mijn hoofd gegaan. Ik vind niet dat dit verhaal te koppelen valt aan een verkrachting en voor mijn eigen gevoel en afsluiting gaat er een zaak van maken voor mij als persoon niks bereiken.
En verder eens met dat je van tevoren nooit weet hoe je reageert dus dat je daarin wel wat begrip voor een ander kunt opbrengen die daadwerkelijk on zo'n situatie is beland.
Maar de overtuiging die je er gevoelsmatig nog aan vastplakt-nu je uit die situatie bent- met de snoepmetafoor is wel iets om op te reflecteren.
anoniem_228343 wijzigde dit bericht op 06-07-2020 16:13
1.65% gewijzigd
maandag 6 juli 2020 om 16:23
Natuurlijk hebben ze meerdere malen afgesproken, ze waren al 4 jaar bevriend. TO is een meisje van 19, geen gescheiden vrouw van 40 en ze heeft moeite met grenzen aangeven. Waarom moet het of/of zijn? Kan het niet én zo zijn dat hij heel fout is en misbruik van haar heeft gemaakt, én dat zij assertiever moet worden?
maandag 6 juli 2020 om 16:47
[...]
Stel een gesprek: Vriend maakt opmerkingen als "ik zie ons nog in bed belanden". To reageert daarop dat ze hem puur als vriend ziet. Vriend antwoordt "het was ook maar een grapje". To vertrouwt hem, want ze delen een vriendschap, dat hij het echt als grap bedoelt en het niet verder zou gaan. Ze hebben gekust, maar toen voelde TO dat ze heel zeker was dat dit vriendschap was. Als ik me niet vergis, heeft ze dit ook gezegd tegen hem? (moet ik even terug lezen).
Nog voor de seks heeft ze meermaals "nee" gezegd, waarop vriend niet is gestopt. Ze is er dan in mee gegaan, waarschijnlijk omdat ze het gevoel had dat tegenwerken niet hielp. Sommige mensen reageren in zo'n situatie door hen het "dan maar te laten overkomen in de hoop dat het zo snel mogelijk voorbij is".
Dat ze achteraf meer lef heeft dan op het moment zelf is ook niet zo verbazingwekkend. Op het moment zelf ben je, je niet altijd bewust van wat er nu in Godsnaam aan het gebeuren is, je hebt de tijd niet om na te denken. Daarom dat het Mike-moment ook cruciaal was hier. Het was al niet oké voor haar daarvoor, maar ze heeft zich over gegeven. Het Mike-moment was een shock dat haar heeft wakker geschud.
Ik noem het overigens ook geen verkrachting, want ze heeft er uiteindelijk wel aan toegegeven. Maar ik blijf er wel bij dat vriend haar gepusht heeft om haar grenzen te overschrijden. Dus inderdaad én vriend is heel louche én to moet assertiever worden.
Stel een gesprek: Vriend maakt opmerkingen als "ik zie ons nog in bed belanden". To reageert daarop dat ze hem puur als vriend ziet. Vriend antwoordt "het was ook maar een grapje". To vertrouwt hem, want ze delen een vriendschap, dat hij het echt als grap bedoelt en het niet verder zou gaan. Ze hebben gekust, maar toen voelde TO dat ze heel zeker was dat dit vriendschap was. Als ik me niet vergis, heeft ze dit ook gezegd tegen hem? (moet ik even terug lezen).
Nog voor de seks heeft ze meermaals "nee" gezegd, waarop vriend niet is gestopt. Ze is er dan in mee gegaan, waarschijnlijk omdat ze het gevoel had dat tegenwerken niet hielp. Sommige mensen reageren in zo'n situatie door hen het "dan maar te laten overkomen in de hoop dat het zo snel mogelijk voorbij is".
Dat ze achteraf meer lef heeft dan op het moment zelf is ook niet zo verbazingwekkend. Op het moment zelf ben je, je niet altijd bewust van wat er nu in Godsnaam aan het gebeuren is, je hebt de tijd niet om na te denken. Daarom dat het Mike-moment ook cruciaal was hier. Het was al niet oké voor haar daarvoor, maar ze heeft zich over gegeven. Het Mike-moment was een shock dat haar heeft wakker geschud.
Ik noem het overigens ook geen verkrachting, want ze heeft er uiteindelijk wel aan toegegeven. Maar ik blijf er wel bij dat vriend haar gepusht heeft om haar grenzen te overschrijden. Dus inderdaad én vriend is heel louche én to moet assertiever worden.
moderatorviva wijzigde dit bericht op 06-07-2020 23:38
Reden: Quote verwijderd
Reden: Quote verwijderd
29.01% gewijzigd
leeg
maandag 6 juli 2020 om 16:59
maandag 6 juli 2020 om 17:01
EnglishmaninNewYork schreef: ↑06-07-2020 11:33
Ook ik denk niet dat het verstandig is om in deze staat een gesprek met hem aan te gaan. Je hebt het hem al laten weten dmv een bericht en zijn reactie leverde je alleen maar meer negatieve gevoelens op.
Als je het gesprek toch aan wilt gaan, zorg dan eerst dat je steviger in je schoenen staat zodat hij minder makkelijk het voortouw kan (blijven) nemen.
Het is makkelijk typen vanaf hier, maar wat ik concreet bedoel met steviger in je schoenen staan voordat je aan een gesprek met hem begint, is zorgen dat je je eigen gevoelens op een rij hebt en duidelijk over kan brengen. En vervolgens proberen om je tijdens het gesprek niet te laten afleiden door details waar hij mee kan komen om jou schuld aan te praten.
Bijvoorbeeld: Hoe je naar hem keek doet er niet toe. Dat hij je "nee" negeerde wel. Wat je aanhad doet er niet toe. Dat je "nee" zei, wel. Dat jullie al een keer gezoend hadden doet er niet toe. Dat je je daarbij ongemakkelijk voelde wel.
Laat je niet leiden, maar stuur zelf. En stuur het terug op jouw koers als hij probeert het roer over te nemen.
Goede post.
Bij herhaaldelijk posten in het ban topic zal een ban volgen.
maandag 6 juli 2020 om 17:14
