Relaties
alle pijlers
Moeder (80) is vaak boos
dinsdag 3 augustus 2021 om 14:46
Vooropgesteld dat ik van mijn moeder houd het volgende:
Mijn moeder is al vele jaren weduwe/alleen. Voordat de corona zijn intrede deed had ze een actief leven: vakanties, vriendinnen, fietstochtjes hier, lunch daar. En voor zover nu weer mogelijk is pakt ze dat weer allemaal op.
Wat me opvalt en ook irriteert is dat ze de laatste 5 jaar zo vaak boos is. Boos op de ene buurman omdat ze hem gevraagd heeft de boom te snoeien en hij dan niet meteen komt, boos de andere buurman omdat die het dak zou aanvegen (maar niet meteen komt), boos op mijn kinderen -volwassen- dat ze niet regelmatig bij haar komen, boos op mij als ik een paar dagen niets laat horen. Boos op haar vriendinnen, omdat ze in haar ogen saai, voorspelbaar en gezapig zijn. Boos op de huisarts, boos op de belastingdienst, boos op eigenlijk alles. En soms zelfs boos is op mijn overleden partner wat die ooit gezegd zou hebben. (Waar gaat dit over???)
Mijn conclusie is: als je vaak zo boos bent ben je geen gezellig gezelschap dus een bezoekje aan oma staat niet bovenaan de lijst van mijn kinderen. Voor de buren geldt: ze hebben een baan, een gezin en een leven en komen niet meteen in actie als de buurvrouw iets vraagt.
Dat probeer ik mijn moeder duidelijk te maken, maar dat draait meestal uit op een zinloze discussie met altijd haar laatste woord: "Ik snap het niet, ze kunnen toch gewoon komen".
Wat moet ik hiermee, wie heeft hier ervaring mee?
Mijn moeder is al vele jaren weduwe/alleen. Voordat de corona zijn intrede deed had ze een actief leven: vakanties, vriendinnen, fietstochtjes hier, lunch daar. En voor zover nu weer mogelijk is pakt ze dat weer allemaal op.
Wat me opvalt en ook irriteert is dat ze de laatste 5 jaar zo vaak boos is. Boos op de ene buurman omdat ze hem gevraagd heeft de boom te snoeien en hij dan niet meteen komt, boos de andere buurman omdat die het dak zou aanvegen (maar niet meteen komt), boos op mijn kinderen -volwassen- dat ze niet regelmatig bij haar komen, boos op mij als ik een paar dagen niets laat horen. Boos op haar vriendinnen, omdat ze in haar ogen saai, voorspelbaar en gezapig zijn. Boos op de huisarts, boos op de belastingdienst, boos op eigenlijk alles. En soms zelfs boos is op mijn overleden partner wat die ooit gezegd zou hebben. (Waar gaat dit over???)
Mijn conclusie is: als je vaak zo boos bent ben je geen gezellig gezelschap dus een bezoekje aan oma staat niet bovenaan de lijst van mijn kinderen. Voor de buren geldt: ze hebben een baan, een gezin en een leven en komen niet meteen in actie als de buurvrouw iets vraagt.
Dat probeer ik mijn moeder duidelijk te maken, maar dat draait meestal uit op een zinloze discussie met altijd haar laatste woord: "Ik snap het niet, ze kunnen toch gewoon komen".
Wat moet ik hiermee, wie heeft hier ervaring mee?
dinsdag 3 augustus 2021 om 15:43
dinsdag 3 augustus 2021 om 15:50
Eerste waar ik ook aandacht, als tweede aan beginnende dementie.
Is er echt sprake van een gedragsverandering?
dinsdag 3 augustus 2021 om 16:07
Nee, deels een persoonlijkheidsdingetje. Schoonmoeder was altijd al zo. Schoonvader nog een tikje erger trouwens. Ze hadden sowieso altijd de overtreffende trap. Hadden wij mooi weer op vakantie, hadden zij beter weer. Hadden wij slecht weer, hadden zij nog veel slechter weer. Een andere auto? Zij een nieuwe. Een nieuwe bank? Zij een betere (lees: duurdere). Wij de woonkamer verven? Bij hun de schilder over de vloer. Wij ergens lekker uit eten? Afijn, je kunt het riedeltje wel afmaken.
Altijd ruzie met de buren want 'niet ons soort mensen'. Eh.. je woont in dezelfde straat, hetzelfde soort huis. Hoezo niet jouw soort mensen??? Wat is er anders aan je buren, behalve leeftijd en tattoo? Buurman snoeide zijn heg en gooide 'alles met opzet bij haar de tuin in'. Iedereen die ooit een heg gesnoeid heeft met een electrische heggenschaar weet dat je niet elk takje onder controle hebt.
Een paar jaar geleden moest ik mee naar.. want nieuwe badkamer. Die man kent die huizen natuurlijk, dus die wist ongeveer op voorhand wat het zou gaan kosten. Vond ze belachelijk, want Mientje, de dochter van de achterburen hun kleinzoon en daar de buurman van, die had toen de helft betaald. We zijn inmiddels vijf jaar verder. Een collega van Man doet dit naast zijn werk erbij, dus ze gaan alsnog die badkamer doen. Maar die man heeft het natuurlijk ook druk momenteel. Dat gezicht, toen ze erachter kwam dat het waarschijnlijk oktober wordt...
Toen schoonvader overleed heeft ze wel wat vriendinnen/kennissen gekregen, dat heeft ze goed gedaan. Voordeel van Zonnebloem en Bingo. Maar ze is ze ook allemaal weer kwijt. Want de één komt niet vaak genoeg bij haar, de ander belt nooit terug. De derde heeft een man, de vierde geen zin om met de trein te gaan en de vijfde heeft altijd vlekken op haar blouse. Maar waar het in werkelijkheid vaak om gaat is dat zij wel tegen een ander mag zeggen (bijvoorbeeld) dat die jurk afschuwelijk is, maar die ander dient dan wel braaf ja en amen te knikken en vooral NIET te zeggen dat ze naar haar eigen broek moet kijken.
Tel daarbij op dat ze een octopus is in een vriendschap én geen derden duldt en je snapt dat vriendschappen nooit lang standhouden. Maar dit is gewoon al zolang ik haar ken. En ik leerde haar kennen toen ze ongeveer zo oud was als ik nu.
Waarmee ik niet wil zeggen dat ik een engeltje ben, verre van. Maar over het algemeen sta ik heel wat positiever tegenover mijn medemens.
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
dinsdag 3 augustus 2021 om 16:20
Het is het karakter. Het sociaal wenselijke gaat eraf bij die oudjes. En dan komt eruit wat ze echt denken en bij veel mensen hoor je dat liever niet.
En misschien depressie, laat dat eerst checken.
Het bestaat ook andersom. Ik had 1 oma die gewoon in en in lief was. Zo dement als een deur en nog heel lang hartstikke sociaal, geïnteresseerd (ook al vergat ze het met dezelfde gang weer wat je had gezegd) en grapjes maken.
dinsdag 3 augustus 2021 om 16:23
Valt mij op dat dat bij best een aantal mensen gebeurt op het moment dat ze een bepaalde leeftijd bereiken. Bijna alsof de persoonlijkheid wat verandert.
Het hele corona gebeuren heeft natuurlijk ook niet positief bijgedragen.
Mijn eigen ervaring leert dat er verder weinig aan te doen is en je een manier zal moeten vinden om er mee om te gaan.
Het hele corona gebeuren heeft natuurlijk ook niet positief bijgedragen.
Mijn eigen ervaring leert dat er verder weinig aan te doen is en je een manier zal moeten vinden om er mee om te gaan.
dinsdag 3 augustus 2021 om 16:23
Ik ook! Mijn schoonmoeder is sinds een aantal jaar precies zo. Inmiddels is officieel alzheimer vastgesteld, slikt ze (lichte) antidepressiva en is ze een heel stuk vriendelijker en opgeruimder weer.
Uiteraard kan het ook karakter zijn - mijn ene oma is zo al mopperend, zeurend en klagend 89 geworden -, maar als het eerdere jaren veel minder was, zou ik toch eens een huisarts inschakelen en/of een doorverwijzing vragen. Bij m’n schoonmoeder heeft de geriater (zo heet dat toch?) heel goed ondersteund.
dinsdag 3 augustus 2021 om 16:47
Zoals hier al eens gezegd, de remmingen vallen voor een stuk weg. Dat is trouwens onderzocht: het gedeelte in de hersenen dat daarvoor zorgt, krimpt met de leeftijd.
Waardoor de ´mindere´ karaktertrekken meer op de voorgrond treden.
Neem daar dan nog bij: fysiek ongemak, pijn of slechter slapen, de ervaring van het dagelijkse leven van drukke gezinnen wat weggedeemsterd, én het gevoel kwetsbaar te zijn omdat je het allemaal niet zelf meer kan oplossen als er iets moet gebeuren.
Daar word je niet vrolijker of geduldiger van.
Hoewel ik écht hoop dat ik later toch wat flexibeler zal zijn.
Ijdele hoop allicht
dinsdag 3 augustus 2021 om 16:55
Geen ervaring met echt boos zijn.
Wel met het feit dat ze zich vaak niet kunnen verplaatsen in mensen die werken en niet a la minute komen opdagen wanneer zij dat wensen. En dan zeggen ze ook nog zoiets van; hoeft niet direct vandaag hoor, mag morgen ook wel. Uhhhm, wat dacht je van volgende week een keer?
Ik denk altijd maar gewoon dat dat komt doordat ze zelf niks om handen hebben.
Wel met het feit dat ze zich vaak niet kunnen verplaatsen in mensen die werken en niet a la minute komen opdagen wanneer zij dat wensen. En dan zeggen ze ook nog zoiets van; hoeft niet direct vandaag hoor, mag morgen ook wel. Uhhhm, wat dacht je van volgende week een keer?
Ik denk altijd maar gewoon dat dat komt doordat ze zelf niks om handen hebben.
dinsdag 3 augustus 2021 om 16:58
Dit is wel herkenbaar, mijn vader denkt ook altijd maar dat ik wel even kan komen. Maar ja, ik werk ook gewoon. Zijn moeder was ook zo, maar ja toen werkte mijn vader ook en kan hij ook niet gelijk opdraven. Maar dat lijkt hij toch te zijn vergeten, zeker in periodes dat het gewoon niet zo goed gaat.piepp schreef: ↑03-08-2021 16:55Geen ervaring met echt boos zijn.
Wel met het feit dat ze zich vaak niet kunnen verplaatsen in mensen die werken en niet a la minute komen opdagen wanneer zij dat wensen. En dan zeggen ze ook nog zoiets van; hoeft niet direct vandaag hoor, mag morgen ook wel. Uhhhm, wat dacht je van volgende week een keer?
Ik denk altijd maar gewoon dat dat komt doordat ze zelf niks om handen hebben.
dinsdag 3 augustus 2021 om 17:03
Ouderdom en agressie komt regelmatig voor. In verpleeghuizen weten ze hier alles van.
Het kan zijn dat dit te maken heeft met ouderdom gerelateerde aandoening zoals (beginnende) dementie of bijwerking van bepaalde medicijnen die spanning stimuleert of bevordert.
Dat gezegd hebbende, niet echt een oplossing waar je wat aan hebt. Wel een mogelijke oorzaak.
Het kan zijn dat dit te maken heeft met ouderdom gerelateerde aandoening zoals (beginnende) dementie of bijwerking van bepaalde medicijnen die spanning stimuleert of bevordert.
Dat gezegd hebbende, niet echt een oplossing waar je wat aan hebt. Wel een mogelijke oorzaak.
dinsdag 3 augustus 2021 om 17:31
dinsdag 3 augustus 2021 om 18:09
Wat veel reacties! Waarvoor dank. Ik herken veel dingen en zie ook aanknopingspunten.
Bij mijn moeder is het glas altijd "half leeg" geweest, maar toch was ze wel een gezellige en vriendelijke vrouw naar anderen toe. (Mooi weer spelen).
Zoals geschreven is die boosheid er sinds een jaar of 5 en lijkt het of het steeds erger wordt. Door jullie reacties denk ik nu ook aan beginnende alzheimer/dementie.
Wat me ook opvalt is dat ze vindt dat ze mag zeggen wat ze wil. Nee, niet naar anderen toe. Maar naar mij. Ongegeneerd over alles en iedereen haar mening geven en commentaar op mijn leven.... Ik voel me soms echt nog een klein kind, terwijl ik toch een "weduwe" met 2 volwassen kinderen ben... Ik bedoel: ik heb genoeg levenservaring.
Nogmaals bedankt allen
Op maandag: "Je bent de eerste die ik spreek...ik heb het hele weekend niemand gezien". Even gewoon babbelen en dan komt het: "Zaterdag heb ik met die en die geluncht en zondag hadden we kaartmiddagje".
Zucht
Bij mijn moeder is het glas altijd "half leeg" geweest, maar toch was ze wel een gezellige en vriendelijke vrouw naar anderen toe. (Mooi weer spelen).
Zoals geschreven is die boosheid er sinds een jaar of 5 en lijkt het of het steeds erger wordt. Door jullie reacties denk ik nu ook aan beginnende alzheimer/dementie.
Wat me ook opvalt is dat ze vindt dat ze mag zeggen wat ze wil. Nee, niet naar anderen toe. Maar naar mij. Ongegeneerd over alles en iedereen haar mening geven en commentaar op mijn leven.... Ik voel me soms echt nog een klein kind, terwijl ik toch een "weduwe" met 2 volwassen kinderen ben... Ik bedoel: ik heb genoeg levenservaring.
Nogmaals bedankt allen
Op maandag: "Je bent de eerste die ik spreek...ik heb het hele weekend niemand gezien". Even gewoon babbelen en dan komt het: "Zaterdag heb ik met die en die geluncht en zondag hadden we kaartmiddagje".
Zucht
dinsdag 3 augustus 2021 om 18:10
dinsdag 3 augustus 2021 om 18:12
Ja bij ons ook, maar die zijn nog lang geen 80Led-lampje schreef: ↑03-08-2021 15:20Hier zijn de buren ook zo.
Al is mijn tuin onkruidvrij is het nog niet goed genoeg.
Ene oor in andere oor uit.
Stressed is just desserts spelled backwards
dinsdag 3 augustus 2021 om 18:13
Daar moest ik ook aan denken. In de jaren voordat mijn oma werd opgenomen was ze ook veel aan t mopperen.
Been there, done that, got the T-shirt.
dinsdag 3 augustus 2021 om 18:15
Toen mijn oma van gedrag veranderde was dat wel beginnende dementie. Boos was ze ook wel, op mijn vader en mijn moeder, tegen kinderen en kleinkinderen deed ze wel lief. Maar ook dat boze indd en wantrouwen. Ze dacht dat er van alles werd gestolen van haar. Uren kon ze er mee bezig zijn. Best triest vond ik dat...
Stressed is just desserts spelled backwards
dinsdag 3 augustus 2021 om 18:20
Dat hoeft dus niet per se. Als je ouder word kan ook zonder zo'n onderliggende ziekte je al bestaande karakter dus sterker naar voren komen omdat de meeste ouderen langzaam ook wat decorum verliezen.Sunflower schreef: ↑03-08-2021 18:09Wat veel reacties! Waarvoor dank. Ik herken veel dingen en zie ook aanknopingspunten.
Bij mijn moeder is het glas altijd "half leeg" geweest, maar toch was ze wel een gezellige en vriendelijke vrouw naar anderen toe. (Mooi weer spelen).
Zoals geschreven is die boosheid er sinds een jaar of 5 en lijkt het of het steeds erger wordt. Door jullie reacties denk ik nu ook aan beginnende alzheimer/dementie.
Wat me ook opvalt is dat ze vindt dat ze mag zeggen wat ze wil. Nee, niet naar anderen toe. Maar naar mij. Ongegeneerd over alles en iedereen haar mening geven en commentaar op mijn leven.... Ik voel me soms echt nog een klein kind, terwijl ik toch een "weduwe" met 2 volwassen kinderen ben... Ik bedoel: ik heb genoeg levenservaring.
Nogmaals bedankt allen
Op maandag: "Je bent de eerste die ik spreek...ik heb het hele weekend niemand gezien". Even gewoon babbelen en dan komt het: "Zaterdag heb ik met die en die geluncht en zondag hadden we kaartmiddagje".
Zucht
dinsdag 3 augustus 2021 om 18:27
Ik herken het wel van mijn oma van in de 80. Gaat al haar hele leven twee keer naar een (redelijk zware) kerk op zondag en heb ik vroeger nooit 1 scheldwoord horen zeggen. Mijn moeder en ik brengen haar met regelmaat naar vriendinnen voor een koffieafspraak. Ze heeft er nu een handje van om, nog voordat ze weer in de auto zit en de deur dicht is (en vriendin in kwestie nog in de deuropening staat) dat "gvd die koffie weer niet te zuipen was, Truus alleen maar loopt te zeiken", etc. terwijl wij dan "doe nu eerst de deur dicht en daarna praten!!!" roepen.
Ik mag er niet om lachen maar soms
.
Ik mag er niet om lachen maar soms
.
dinsdag 3 augustus 2021 om 18:30
dat is ook het eerste waar ik aan dacht.
dinsdag 3 augustus 2021 om 19:26
Dit doet mijn oma ook. Op bezoek, houdt baby vast en roept uit: “Ik ben zo blij dat ik hem nu even mag vasthouden, want ik mag hem helemaal nooit vasthouden!!!”
Eeeh oma, je was hier vorige week ook en hebt hem toen ook vastgehouden. Knulletje is 4 maanden en je ziet hem om de week.
Het geklaag over andere mensen, ik word er soms niet goed van. Die deugt niet, de ander heeft iets verkeerds gedaan, altijd gezeur over wat mijn moeder verkeerd doet (terwijl ze enigst kind is en 2-3x per week bij oma over de vloer komt naast een meer dan fulltime baan).
Dus herkenning: ja. Oplossing? Nee.
Eeeh oma, je was hier vorige week ook en hebt hem toen ook vastgehouden. Knulletje is 4 maanden en je ziet hem om de week.
Het geklaag over andere mensen, ik word er soms niet goed van. Die deugt niet, de ander heeft iets verkeerds gedaan, altijd gezeur over wat mijn moeder verkeerd doet (terwijl ze enigst kind is en 2-3x per week bij oma over de vloer komt naast een meer dan fulltime baan).
Dus herkenning: ja. Oplossing? Nee.
dinsdag 3 augustus 2021 om 21:57
Herkenbaar, heeft mijn moeder ook een handje van en mijn oma deed dat ook. Mijn oma klaagde dat ze dan met Kerst helemaal alleen zat tegen mij, terwijl ik dan van mijn moeder en ooms hoorde dat alle kinderen van oma geweest waren. Ik ging op een gegeven moment niet meer graag naar mijn oma, omdat ik een hoop geklaag kreeg. Ik ging liever naar haar zus, mijn oudtante, dat was een lieverd die nooit aan het klagen was. En ik merk aan mijn volwassen, uitwonende kinderen dat ze ook geen zin hebben om naar mijn moeder te gaan, ook al omdat ze claimgedrag vertoont.
dinsdag 3 augustus 2021 om 22:54
Ja, hier ook. Mijn moeder heeft ook die neiging. Dan zegt ze gerust: goh, ik heb (naam broer) al zo lang niet meer gezien. En dan zeg ik: maar die is toch afgelopen zaterdag nog geweest?Gelsomina schreef: ↑03-08-2021 21:57Herkenbaar, heeft mijn moeder ook een handje van en mijn oma deed dat ook. Mijn oma klaagde dat ze dan met Kerst helemaal alleen zat tegen mij, terwijl ik dan van mijn moeder en ooms hoorde dat alle kinderen van oma geweest waren. Ik ging op een gegeven moment niet meer graag naar mijn oma, omdat ik een hoop geklaag kreeg. Ik ging liever naar haar zus, mijn oudtante, dat was een lieverd die nooit aan het klagen was. En ik merk aan mijn volwassen, uitwonende kinderen dat ze ook geen zin hebben om naar mijn moeder te gaan, ook al omdat ze claimgedrag vertoont.
Ach ja. Het lijkt langer geleden. En inderdaad ook: ik ben eigenlijk vooral het hele weekend alleen geweest. Ja hoor, en dan ga je doorvragen en dan blijken er allerlei mensen op bezoek te zijn geweest en is ze zelf ook nog met een vriendin gaan wandelen. Haar weekenden zitten voller dan de mijne, maar blijkbaar beleeft ze het dus toch als: nou, er is weer niemand geweest.
