Relaties
alle pijlers
Moeder boos vanwege pretecho
zaterdag 29 mei 2021 om 17:52
Een maand geleden opende ik hier een topic over mijn moeder die duidelijk een voorkeur had voor een kleindochter, en allerlei lompe opmerkingen maakte over dat ik een zoon krijg (dat moeders van jongens geen echte moeders zijn, dat ik hierna wel een meisje moet krijgen enzo). Ik had uitgesproken dat ik dit soort opmerkingen niet vind kunnen. Ik had ook al aangegeven dat ik misschien schoonmoeder meeneem naar de pretecho.
Nu heb ik dat dus geboekt en gaan we over een paar weken.
Ik zat gisteren met mijn moeder op het terras en toen begon ze erover, ze was helemaal verdrietig dat ik die pretecho met schoonmoeder doe en ging helemaal in de slachtofferrol. Dat ik haar kwets en opzettelijk zoek naar manieren om haar opmerkingen verkeerd te interpreteren. Ze ontkent alles wat ze hiervoor heeft gezegd en wat ze wel bekent, verdraait ze. As reactie op dat het een jongen werd zei ze in werkelijkheid ‘dan moet er hierna wel een meisje komen hè’ en dan maakt ze er ‘misschien krijg je wel ooit een meisje’ ervan. Ze verdraaid gewoon de werkelijkheid en probeert dan mij een schuldgevoel aan te praten. Ik heb gezegd dat ik echt wel geloof dat ze geen kwade intenties heeft, maar dat ze enorme rot opmerkingen maakt en dat dat consequenties heeft, dat ik dan minder zin heb om haar erbij te betrekken.
Ze ging enorm in de aanval, dat ik het allemaal zo goed weet ‘zo van kijk mij het eens goed doen en hoe slecht zij het wel niet doet allemaal’, dat soort opmerkingen. Dat ik altijd gemeen ben. Ik gaf aan dat het gesprek helemaal niet constructief is als zij alleen maar wil aanvallen en ruzie wil maken. Toen dreigde ze de trein weer naar huis te pakken, ik zei dat ze dat gewoon moet doen als ze dat echt wil. Uiteindelijk kwam mijn man erbij en dat suste de situatie een beetje (tegen man doet ze gewoon aardig).
Ik word gewoon zo moe van dit rondje - gekwetst worden door mijn moeder, en dat ik dan grenzen stel en dat zij daar vervolgens boos over is en alles gaat ontkennen, zodat het lijkt alsof ik degene ben die gemeen is. Ik wil even geen contact meer. Weet niet zo goed wat ik met dit topic wil, misschien gewoon hart luchten en ervaringen delen..
Nu heb ik dat dus geboekt en gaan we over een paar weken.
Ik zat gisteren met mijn moeder op het terras en toen begon ze erover, ze was helemaal verdrietig dat ik die pretecho met schoonmoeder doe en ging helemaal in de slachtofferrol. Dat ik haar kwets en opzettelijk zoek naar manieren om haar opmerkingen verkeerd te interpreteren. Ze ontkent alles wat ze hiervoor heeft gezegd en wat ze wel bekent, verdraait ze. As reactie op dat het een jongen werd zei ze in werkelijkheid ‘dan moet er hierna wel een meisje komen hè’ en dan maakt ze er ‘misschien krijg je wel ooit een meisje’ ervan. Ze verdraaid gewoon de werkelijkheid en probeert dan mij een schuldgevoel aan te praten. Ik heb gezegd dat ik echt wel geloof dat ze geen kwade intenties heeft, maar dat ze enorme rot opmerkingen maakt en dat dat consequenties heeft, dat ik dan minder zin heb om haar erbij te betrekken.
Ze ging enorm in de aanval, dat ik het allemaal zo goed weet ‘zo van kijk mij het eens goed doen en hoe slecht zij het wel niet doet allemaal’, dat soort opmerkingen. Dat ik altijd gemeen ben. Ik gaf aan dat het gesprek helemaal niet constructief is als zij alleen maar wil aanvallen en ruzie wil maken. Toen dreigde ze de trein weer naar huis te pakken, ik zei dat ze dat gewoon moet doen als ze dat echt wil. Uiteindelijk kwam mijn man erbij en dat suste de situatie een beetje (tegen man doet ze gewoon aardig).
Ik word gewoon zo moe van dit rondje - gekwetst worden door mijn moeder, en dat ik dan grenzen stel en dat zij daar vervolgens boos over is en alles gaat ontkennen, zodat het lijkt alsof ik degene ben die gemeen is. Ik wil even geen contact meer. Weet niet zo goed wat ik met dit topic wil, misschien gewoon hart luchten en ervaringen delen..
zaterdag 29 mei 2021 om 18:04
Dat ja. En ik zou zelf opstappen daarna.
zaterdag 29 mei 2021 om 18:18
Jeetje wat naar. Je vorige topic is me inderdaad bijgebleven. Maar... niet gaan twijfelen aan jezelf nu!!
Het beste lijkt me even afstand nemen, laat je moeder maar in haar eigen sopje gaar koken. Er is denk ik nu niks wat je kunt doen om het beter te maken, dus bescherm jezelf en je eigen gevoel. Je moet hierdoor niet minder van je zwangerschap genieten!
Het beste lijkt me even afstand nemen, laat je moeder maar in haar eigen sopje gaar koken. Er is denk ik nu niks wat je kunt doen om het beter te maken, dus bescherm jezelf en je eigen gevoel. Je moet hierdoor niet minder van je zwangerschap genieten!
zaterdag 29 mei 2021 om 18:27
zaterdag 29 mei 2021 om 18:30
Dit.Leslie Knobe schreef: ↑29-05-2021 18:21Ik denk dat je je gevoel om geen contact te willen hebben serieus moet nemen.
zaterdag 29 mei 2021 om 18:32
Dit. Dit manipulatieve gedrag komt me ook heel bekend voor van mijn manipulatieve schoonmoeder. Mijn man heeft het contact verbroken enkele jaren geleden en dat geeft hem enorm veel rust.Leslie Knobe schreef: ↑29-05-2021 18:21Ik denk dat je je gevoel om geen contact te willen hebben serieus moet nemen.
zaterdag 29 mei 2021 om 18:42
Ik zou ook afstand nemen. Op die manier is het gewoon niet leuk en investeer in de mensen waarmee je het wel leuk hebt.
Mijn moeder wilde perse dat ik jong moeder zou worden terwijl ik eerst andere dingen wilde. Op een gegeven moment was ik het zo beu dat ik een lange tijd geen contact met haar had. Uiteindelijk heb ik al die leuke zwangerschaps dingen met schoonmoeder gedaan omdat zij mij wel waardeert zoals ik ben. Ik heb nu ook een veel betere band met schoonmoeder en mijn eigen moeder zie ik nu heel weinig. En daar ben ik heel gelukkig mee.
Mijn moeder wilde perse dat ik jong moeder zou worden terwijl ik eerst andere dingen wilde. Op een gegeven moment was ik het zo beu dat ik een lange tijd geen contact met haar had. Uiteindelijk heb ik al die leuke zwangerschaps dingen met schoonmoeder gedaan omdat zij mij wel waardeert zoals ik ben. Ik heb nu ook een veel betere band met schoonmoeder en mijn eigen moeder zie ik nu heel weinig. En daar ben ik heel gelukkig mee.
zaterdag 29 mei 2021 om 19:02
Mij ook helaas.
Mijn ma was woest dat kleinkind, één dag oud, haar ogen niet opendeed (kind had de hele nacht gehuild na geboren te worden, zuignap, hoofdpijn etc)
Daar had ze geen 150 km voor gereden!
To. Ik heb geen contact meer. Heel verdrietig dat ik geen moeder om me heen heb maar de rust die ik nu ervaar is heerlijk.
zaterdag 29 mei 2021 om 19:09
Wat erg voor jullie.apestaartje30 schreef: ↑29-05-2021 19:02
Mijn ma was woest dat kleinkind, één dag oud, haar ogen niet opendeed (kind had de hele nacht gehuild na geboren te worden, zuignap, hoofdpijn etc)
Daar had ze geen 150 km voor gereden!
zaterdag 29 mei 2021 om 19:38
Mijn moeder wilde zelf vroeger graag meisjes, kregen wij meermaals te horen. Later begreep ik pas waarom: handig voor het huishouden. Met ons tutten heeft ze nooit gedaan. Hadden vroeger korte haren, geen make-up, nagellak, enz. Allemaal zelf uit moeten vinden. Mijn 1e was een jongen. Had ook commentaar verwacht, maar dit bleef zowaar uit. Pas toen ik zelf kinderen had, durfde ik haar ook een weerwoord te geven. Ze is inmiddels overleden, maar contact vaak op een laag pitje geweest. Bv. door roken in huis vlak voor wij kwamen met astmatische zoon.
Waarom mijn verhaal? Kom voor jezelf en je kleine op! Je hoeft dit niet te accepteren ook al is ze je moeder. Gefeliciteerd met je zwangerschap en: jongens zijn geweldig
!
Waarom mijn verhaal? Kom voor jezelf en je kleine op! Je hoeft dit niet te accepteren ook al is ze je moeder. Gefeliciteerd met je zwangerschap en: jongens zijn geweldig
!
zaterdag 29 mei 2021 om 19:47
Je hebt goed gehandeld in ieder geval. Goed dat je je grenzen aangeeft. Kan me je vorige verhaal nog herinneren.
Is jouw moeder altijd al zo geweest? Als je haar gedrag zo omschrijft klinkt het alsof er iets mentaal niet helemaal goed zit. Is ze vroeger door andere achtergesteld ofzo, of heeft ze trauma's opgelopen aan een zoon of iets dergelijks waardoor ze zo raar reageert?
Hoedanook, de reden maakt niet uit. Dat gedrag hoef je niet te pikken. Het is ontzettend rot dat je moeder zo doet en misschien kan ze er zelf ook niks aan doen. Maar als ze niet bijdraait, en zelfs na feedback van jou niet verandert, dan heb je echt je best gedaan. Je kan iemand niet veranderen tenzij diegene dat zelf wil en er hulp voor zoekt. Sommige mensen zijn helaas zo, maar daar hoef je niet de dupe van te zijn.
Is jouw moeder altijd al zo geweest? Als je haar gedrag zo omschrijft klinkt het alsof er iets mentaal niet helemaal goed zit. Is ze vroeger door andere achtergesteld ofzo, of heeft ze trauma's opgelopen aan een zoon of iets dergelijks waardoor ze zo raar reageert?
Hoedanook, de reden maakt niet uit. Dat gedrag hoef je niet te pikken. Het is ontzettend rot dat je moeder zo doet en misschien kan ze er zelf ook niks aan doen. Maar als ze niet bijdraait, en zelfs na feedback van jou niet verandert, dan heb je echt je best gedaan. Je kan iemand niet veranderen tenzij diegene dat zelf wil en er hulp voor zoekt. Sommige mensen zijn helaas zo, maar daar hoef je niet de dupe van te zijn.
