Relaties
alle pijlers
Moeder
woensdag 28 februari 2024 om 17:02
Waar zal ik eens beginnen. Mijn moeder wordt (is) oud en dat begin ik steeds duidelijker te merken. Ze vergeet dingen, ze vertelt alles dubbel, ze claimt mij steeds meer en is ontzettend veeleisend. Ze heeft altijd al een wat moeilijk karakter gehad en dit wordt alleen maar erger. Altijd negatief, altijd beren op de weg zien, altijd slecht praten over anderen.
Tegen mij is ze soms ronduit gemeen als ik niet aan haar verwachtingspatroon van dat moment voldoe. Hou ik een telefoontje of bezoekje kort, dan heb ik nooit tijd voor haar, heb ik een keer geen tijd om een klusje te doen, dan doe ik nooit wat voor haar en daar is ze dan echt fel in en ontstaat er soms de grootste ruzie waarbij ik de gebeten hond ben.
Van vergeetachtigheid, dubbel vertellen enz. is geen sprake in haar ogen, ik ben degene die vergeetachtig is, het ligt allemaal aan mij, haar mankeert niets. Zelfs mijn sociale leven heeft eronder te lijden want ze is ook nog eens heel erg jaloers, al zegt ze zelf van niet.
Ik weet het gewoon allemaal niet meer. Ik ben zo moe van het op m’n tenen lopen om aan haar verwachtingen te voldoen, ieder woord zorgvuldig kiezen om haar niet boos te maken. Ik weet het gewoon echt niet meer.
Tegen mij is ze soms ronduit gemeen als ik niet aan haar verwachtingspatroon van dat moment voldoe. Hou ik een telefoontje of bezoekje kort, dan heb ik nooit tijd voor haar, heb ik een keer geen tijd om een klusje te doen, dan doe ik nooit wat voor haar en daar is ze dan echt fel in en ontstaat er soms de grootste ruzie waarbij ik de gebeten hond ben.
Van vergeetachtigheid, dubbel vertellen enz. is geen sprake in haar ogen, ik ben degene die vergeetachtig is, het ligt allemaal aan mij, haar mankeert niets. Zelfs mijn sociale leven heeft eronder te lijden want ze is ook nog eens heel erg jaloers, al zegt ze zelf van niet.
Ik weet het gewoon allemaal niet meer. Ik ben zo moe van het op m’n tenen lopen om aan haar verwachtingen te voldoen, ieder woord zorgvuldig kiezen om haar niet boos te maken. Ik weet het gewoon echt niet meer.
zaterdag 10 augustus 2024 om 20:47
RememberTheGoodTimes schreef: ↑10-08-2024 20:40“Want dat is wat je met zo'n telefoontje zoekt: controle. Weten of je moeder nog boos is (want oh wat is het ondraaglijk dat ze boos op je is en jou slecht vindt) en vooral hopen dat ze niet meer boos is (oef, de opluchting! Spanning gelukkig weer weg/stuk minder).”
Dit slaat zo ontzettend de spijker op z’n kop.
Zolang je daar niet mee aan de slag gaat blijft dit voortduren. Je zult de motivatie in jezelf moeten vinden om het aan te gaan, om dat (heftige) afkickproces te gaan doorstaan en alle emoties die daarbij komen kijken te dragen.
zaterdag 10 augustus 2024 om 20:50
Ik zal zoeken naar de mogelijkheden voor een andere woning. Echt waar. Dit is een hele goede reden. Zie het maar als ondragelijke onrechtmatige hinder van buren dat je op een gegeven moment ook besluit om voor je geluk en woongenot te kiezen en gaat verhuizen.
zaterdag 10 augustus 2024 om 21:24
Dit is een beetje onnozel.RememberTheGoodTimes schreef: ↑10-08-2024 20:36Ook hier kan ik maar 1 antwoord geven. Hoop, hoop dat ze bijdraait.
Jullie relatie gaat niet als magie ineens ontzettend leuk worden.
In april van dit jaar ging jij nog tegen haar zeggen dat haar nooit meer wilde zien.
Je zou je eigen berichten eens moeten terug lezen.
Dit is vreselijk ongezond hoe jullie met elkaar omgaan.
Ja wat!? Pannekoek! Doei! ©
zondag 11 augustus 2024 om 06:20
Je moeder gaat niet veranderen, accepteer dat zij nooit de moeder zal zijn die jij nodig hebt. Hoe hard het ook is 
En het is heel makkelijk praten vanaf de zijlijn, maar het lijkt mij het beste als je het probeert te laten rusten en te accepteren dat ze niet de moeder is die je wenst. Nooit.
En mocht het ooit wel tot contact komen, doe het dan op jouw voorwaarden. Dus als ze je kwetst: wegwezen.
En het is heel makkelijk praten vanaf de zijlijn, maar het lijkt mij het beste als je het probeert te laten rusten en te accepteren dat ze niet de moeder is die je wenst. Nooit.
En mocht het ooit wel tot contact komen, doe het dan op jouw voorwaarden. Dus als ze je kwetst: wegwezen.
zondag 11 augustus 2024 om 09:22
Inderdaad je moeder gaat nooit veranderen.
Het is zo pijnlijk!
Bij jou blijft het verlangen bestaan naar iets dat er nooit was, dat er nu niet is en dat er ook nooit gaat komen.
Het enige dat nu voor jou gaat werken, is dat jij nu verandert en echt de “slechte dochter” wordt waar je moeder je steeds voor houdt.
Namelijk een dochter die zich niets meer aantrekt van haar moeder en lekker haar eigen leven leidt.
Het is verdraaid lastig om dat te doen maar het is het enige dat voor jou werkt. En wat je moeder ervan vindt dat moet je niks meer kunnen schelen.
Ik heb je een PB gestuurd.
Het is zo pijnlijk!
Bij jou blijft het verlangen bestaan naar iets dat er nooit was, dat er nu niet is en dat er ook nooit gaat komen.
Het enige dat nu voor jou gaat werken, is dat jij nu verandert en echt de “slechte dochter” wordt waar je moeder je steeds voor houdt.
Namelijk een dochter die zich niets meer aantrekt van haar moeder en lekker haar eigen leven leidt.
Het is verdraaid lastig om dat te doen maar het is het enige dat voor jou werkt. En wat je moeder ervan vindt dat moet je niks meer kunnen schelen.
Ik heb je een PB gestuurd.
zondag 11 augustus 2024 om 10:55
Je hebt nog een lange weg te gaan, maar ik wens je toe dat het je eens lukt om uit de dynamiek te stappen. Je bent hiermee opgegroeid, je weet niet anders. Zo'n patroon doorbreken is heel zwaar, er zijn veel kinderen die dat niet gelukt is. Zorg voor goede en vooral intensieve therapie.
Je moeder heeft nu alle banden verbroken voor nu. Wees sterk en houdt dat zo. Reageer dus niet als zij ongetwijfeld weer contact op gaat nemen. Neem ook zelf geen contact op. In al je post lees ik dat je zo hunkert naar haar goedkeuring, naar een liefdevolle moeder. En ik gun je dat zo , maar dat kan zij niet.
Ik gun het je dat het je lukt je eigen leven te gaan leiden. Op termijn hoort daar verhuizen wellicht ook bij.
Je moeder heeft nu alle banden verbroken voor nu. Wees sterk en houdt dat zo. Reageer dus niet als zij ongetwijfeld weer contact op gaat nemen. Neem ook zelf geen contact op. In al je post lees ik dat je zo hunkert naar haar goedkeuring, naar een liefdevolle moeder. En ik gun je dat zo , maar dat kan zij niet.
Ik gun het je dat het je lukt je eigen leven te gaan leiden. Op termijn hoort daar verhuizen wellicht ook bij.
zondag 11 augustus 2024 om 17:45
Ik ben vandaag en dagje mee uitgenomen door mijn partner, even uit de situatie, even geen pijn en verdriet. Helaas bij thuiskomst grijpt het me weer helemaal naar de keel. Woensdag heb ik weer therapie, er is een hoop te bespreken.
Ik hoop dat ik ooit de kracht vind om hieruit te komen, voor nu zie ik het nog niet voor me. De gedachten aan hoe mijn moeder ook kan zijn, gewoon een normale moeder, blijven door m’n hoofd spoken en dat maakt het zo verdomde moeilijk. Als ze nou m’n hele leven was geweest zoals nu, kon ik er misschien iets beter mee omgaan. Ik heb echt geen slechte jeugd gehad, had alles wat m’n hartje begeerde, kwam niets te kort, mijn ouders waren er altijd voor me, en dat het dan nu zo moet lopen.
Ik hoop dat ik ooit de kracht vind om hieruit te komen, voor nu zie ik het nog niet voor me. De gedachten aan hoe mijn moeder ook kan zijn, gewoon een normale moeder, blijven door m’n hoofd spoken en dat maakt het zo verdomde moeilijk. Als ze nou m’n hele leven was geweest zoals nu, kon ik er misschien iets beter mee omgaan. Ik heb echt geen slechte jeugd gehad, had alles wat m’n hartje begeerde, kwam niets te kort, mijn ouders waren er altijd voor me, en dat het dan nu zo moet lopen.
zondag 11 augustus 2024 om 18:05
Dit gedrag en jullie manier van met elkaar omgaan kan niet zomaar opeens zijn ontstaan. Dit is een jarenlang proces geweest waarin jij zorgde dat je moeder tevreden over je was zodat ze je aardig vond.
Ik denk dat het heel goed is dat je woensdag uitgebreid gaat onderzoeken hoelang je door je moeder al in de pas aan het lopen bent zodat je bij haar in een goed blaadje staat.
Als jij als kind iets deed wat je moeder niet zinde, wat gebeurde er dan?
Ik denk dat het heel goed is dat je woensdag uitgebreid gaat onderzoeken hoelang je door je moeder al in de pas aan het lopen bent zodat je bij haar in een goed blaadje staat.
Als jij als kind iets deed wat je moeder niet zinde, wat gebeurde er dan?
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
zondag 11 augustus 2024 om 19:40
Niet Quoten:
Mij viel het gedrag van mijn moeder pas op toen mijn vader kwam te overlijden. Zijn gedrag stond eigenlijk altijd op de voorgrond. Ik heb ook altijd gedacht dat er goed voor me is gezorgd, dat ik niets tekort kwam. Ondanks het negatieve gedrag van mijn vader. Toen hij wegviel, kwam het gedrag van mijn moeder steeds duidelijker naar voren.
Enkel heb ik een laag zelfbeeld, ben ik vrij eenzaam en word ik regelmatig niet positief beoordeelt op mijn gedrag. Ik reageer direct en vaak agressief. Ben heel gevoelig voor kritiek, heb faal en sociale angst(zo kom ik vaak niet over) en ben ik vaak in conflict met anderen. En weinig zelfredzaam. vaak bang om dingen verkeerd te doen of negatief te worden beoordeelt.
Een paar jaar geleden zijn er wat dingen voorgevallen en wist ik voor het eerst zeker dat er dingen zijn gezegd en gedaan die niet klopte. Wist ik zeker dat het gedrag tussen mij en mijn moeder niet gezond is. Een symbiotische vergroeiing zeg maar. Ik belde mijn moeder iedere dag een half uur ( ik ben in de 40) Wist ik voor het eerst zeker dat er sprake is van gaslighting, Vielen me voor het eerst bepaalde patronen op. Viel mijn eigen gedrag me op. Weet ik dat er sprake is (geweest) van emotionele mishandeling en onveilige hechting. Sommige zaken zijn zo gewoon geworden dat je het als normaal ben gaan beschouwen totdat ik uitviel op het werk en het niet meer zag zitten. Dat is voor mij de eyeopener geweest om aan te kloppen bij de ggz en volg ik schematherapie. Ik ben 0verigens 20 jaar geleden door een collega gewaarschuwd dat het hem was opgevallen dat ik veel negatiever over mezelf sprak als ik bij mijn ouders was geweest. Hij had dit bij andere collega's ook nagevraagd en die hadden hetzelfde opgemerkt. Ik heb er nooit wat meegedaan en heb gedacht die ziet ze vliegen. Nu weet ik dat het klopt. Ruim 20 jaar later, weet ik dat die collega zeer opmerkzaam is geweest. En weet ik wat ik nu weet ook waar is. Ik ben niet gek en het is niet mijn schuld. Ik ben gebruikt door anderen die zelf heel onzeker zijn en dat zo compenseren.
En ik zeg niet dat het bij jou zo is, maar vergis je dus niet in het feit dat alles wat je hartje begeerde en dat ze een goede moeder is geweest ook wel eens niet waar geweest zal kunnen zijn.
Het kan ook zijn dat je moeder is gaan dementeren of een tia heeft gehad waardoor haar gedrag is veranderd. Enkel maakt dat niet heel veel uit. Haar gedrag is niet gezond voor jou. En jouw eigen gedrag is ook niet goed voor jou.
Ik wens je vooral veel kracht toe. En compassie met jezelf.
Mij viel het gedrag van mijn moeder pas op toen mijn vader kwam te overlijden. Zijn gedrag stond eigenlijk altijd op de voorgrond. Ik heb ook altijd gedacht dat er goed voor me is gezorgd, dat ik niets tekort kwam. Ondanks het negatieve gedrag van mijn vader. Toen hij wegviel, kwam het gedrag van mijn moeder steeds duidelijker naar voren.
Enkel heb ik een laag zelfbeeld, ben ik vrij eenzaam en word ik regelmatig niet positief beoordeelt op mijn gedrag. Ik reageer direct en vaak agressief. Ben heel gevoelig voor kritiek, heb faal en sociale angst(zo kom ik vaak niet over) en ben ik vaak in conflict met anderen. En weinig zelfredzaam. vaak bang om dingen verkeerd te doen of negatief te worden beoordeelt.
Een paar jaar geleden zijn er wat dingen voorgevallen en wist ik voor het eerst zeker dat er dingen zijn gezegd en gedaan die niet klopte. Wist ik zeker dat het gedrag tussen mij en mijn moeder niet gezond is. Een symbiotische vergroeiing zeg maar. Ik belde mijn moeder iedere dag een half uur ( ik ben in de 40) Wist ik voor het eerst zeker dat er sprake is van gaslighting, Vielen me voor het eerst bepaalde patronen op. Viel mijn eigen gedrag me op. Weet ik dat er sprake is (geweest) van emotionele mishandeling en onveilige hechting. Sommige zaken zijn zo gewoon geworden dat je het als normaal ben gaan beschouwen totdat ik uitviel op het werk en het niet meer zag zitten. Dat is voor mij de eyeopener geweest om aan te kloppen bij de ggz en volg ik schematherapie. Ik ben 0verigens 20 jaar geleden door een collega gewaarschuwd dat het hem was opgevallen dat ik veel negatiever over mezelf sprak als ik bij mijn ouders was geweest. Hij had dit bij andere collega's ook nagevraagd en die hadden hetzelfde opgemerkt. Ik heb er nooit wat meegedaan en heb gedacht die ziet ze vliegen. Nu weet ik dat het klopt. Ruim 20 jaar later, weet ik dat die collega zeer opmerkzaam is geweest. En weet ik wat ik nu weet ook waar is. Ik ben niet gek en het is niet mijn schuld. Ik ben gebruikt door anderen die zelf heel onzeker zijn en dat zo compenseren.
En ik zeg niet dat het bij jou zo is, maar vergis je dus niet in het feit dat alles wat je hartje begeerde en dat ze een goede moeder is geweest ook wel eens niet waar geweest zal kunnen zijn.
Het kan ook zijn dat je moeder is gaan dementeren of een tia heeft gehad waardoor haar gedrag is veranderd. Enkel maakt dat niet heel veel uit. Haar gedrag is niet gezond voor jou. En jouw eigen gedrag is ook niet goed voor jou.
Ik wens je vooral veel kracht toe. En compassie met jezelf.
zondag 11 augustus 2024 om 20:41
PoehRememberTheGoodTimes schreef: ↑10-08-2024 20:07Maar het heeft allemaal geen zin meer, m’n moeder heeft zojuist het contact verbroken, ik kon m’n sleutels inleveren en dat was het.
Wat een dieptrieste, intens nare actie van je moeder. Ik wens je veel sterkte met het verwerken hiervan en ook dat je uiteindelijk wat rust kan vinden in de situatie van het verbroken contact
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
zondag 11 augustus 2024 om 20:47
Ik twijfelde nog, maar ik denk dat mijn gevoel toch klopt dat er nog een navelstreng doorgeknipt moet worden... Ik denk dat je nog moet leren om emotioneel écht op eigen benen te gaan staan, TO.
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
zondag 11 augustus 2024 om 20:51
Ik vind het niet onnozel. Volgens mij zit het in de ouder-kindrelatie - en bij moeder-dochter misschien nog wel meer - diep ingebakken. TO weet het heus wel, maar is nog niet zover om te handelen. Ik vind het eerlijk gezegd pijnlijk als dat onnozel genoemd wordt. Een spiegel voorhouden kan ook zonder dat soort oordelen.Lorrelies schreef: ↑10-08-2024 21:24Dit is een beetje onnozel.
Jullie relatie gaat niet als magie ineens ontzettend leuk worden.
In april van dit jaar ging jij nog tegen haar zeggen dat haar nooit meer wilde zien.
Je zou je eigen berichten eens moeten terug lezen.
Dit is vreselijk ongezond hoe jullie met elkaar omgaan.
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
zondag 11 augustus 2024 om 20:55
Ik vind het wel onnozel. TO is een vijftiger en echt veel oud voor sprookjes.canis-felis schreef: ↑11-08-2024 20:51Ik vind het niet onnozel. Volgens mij zit het in de ouder-kindrelatie - en bij moeder-dochter misschien nog wel meer - diep ingebakken. TO weet het heus wel, maar is nog niet zover om te handelen. Ik vind het eerlijk gezegd pijnlijk als dat onnozel genoemd wordt. Een spiegel voorhouden kan ook zonder dat soort oordelen.
En ja ik weet hoe complex ouder relaties zijn.
Bedankt voor je feedback, ik doe er helemaal niks mee.
Jij draagt bij op jouw manier en ik op de mijne.
Ja wat!? Pannekoek! Doei! ©
zondag 11 augustus 2024 om 22:11
Ik zou zeker overwegen om haar te blokkeren, op je telefoon en op de mail als ze dat mailadres heeft.RememberTheGoodTimes schreef: ↑10-08-2024 20:17Weer contact zoeken gaat ze doen, dan kan ze weer roepen dat zij weer de minste is geweest.
maandag 12 augustus 2024 om 08:13
Eens.
maandag 12 augustus 2024 om 08:28
Een ander huis zoeken lijkt me zo gek nog niet. Daarmee schep je fysieke afstand, en ik denk dat je alleen hierdoor al meer lucht krijgt. Verder zal de oplossing uit jezelf moeten komen en daarmee zou ik hard aan de slag gaan, samen met je therapeut.
Ook al zie je het nu nog niet, maar jij kunt dit.
Ook al zie je het nu nog niet, maar jij kunt dit.
maandag 12 augustus 2024 om 09:06
Inderdaad. Dit zou ik doen. Want dan krijg je rust, want dat nare belletje, nare berichtje, die komt gewoon niet.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
maandag 12 augustus 2024 om 09:55
Eens. Echt een serieuze overweging waard om te verhuizen.Sierlijk schreef: ↑12-08-2024 08:28Een ander huis zoeken lijkt me zo gek nog niet. Daarmee schep je fysieke afstand, en ik denk dat je alleen hierdoor al meer lucht krijgt. Verder zal de oplossing uit jezelf moeten komen en daarmee zou ik hard aan de slag gaan, samen met je therapeut.
Ook al zie je het nu nog niet, maar jij kunt dit.
maandag 12 augustus 2024 om 11:13
woensdag 14 augustus 2024 om 23:33
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
