Relaties
alle pijlers
Moeder
woensdag 28 februari 2024 om 17:02
Waar zal ik eens beginnen. Mijn moeder wordt (is) oud en dat begin ik steeds duidelijker te merken. Ze vergeet dingen, ze vertelt alles dubbel, ze claimt mij steeds meer en is ontzettend veeleisend. Ze heeft altijd al een wat moeilijk karakter gehad en dit wordt alleen maar erger. Altijd negatief, altijd beren op de weg zien, altijd slecht praten over anderen.
Tegen mij is ze soms ronduit gemeen als ik niet aan haar verwachtingspatroon van dat moment voldoe. Hou ik een telefoontje of bezoekje kort, dan heb ik nooit tijd voor haar, heb ik een keer geen tijd om een klusje te doen, dan doe ik nooit wat voor haar en daar is ze dan echt fel in en ontstaat er soms de grootste ruzie waarbij ik de gebeten hond ben.
Van vergeetachtigheid, dubbel vertellen enz. is geen sprake in haar ogen, ik ben degene die vergeetachtig is, het ligt allemaal aan mij, haar mankeert niets. Zelfs mijn sociale leven heeft eronder te lijden want ze is ook nog eens heel erg jaloers, al zegt ze zelf van niet.
Ik weet het gewoon allemaal niet meer. Ik ben zo moe van het op m’n tenen lopen om aan haar verwachtingen te voldoen, ieder woord zorgvuldig kiezen om haar niet boos te maken. Ik weet het gewoon echt niet meer.
Tegen mij is ze soms ronduit gemeen als ik niet aan haar verwachtingspatroon van dat moment voldoe. Hou ik een telefoontje of bezoekje kort, dan heb ik nooit tijd voor haar, heb ik een keer geen tijd om een klusje te doen, dan doe ik nooit wat voor haar en daar is ze dan echt fel in en ontstaat er soms de grootste ruzie waarbij ik de gebeten hond ben.
Van vergeetachtigheid, dubbel vertellen enz. is geen sprake in haar ogen, ik ben degene die vergeetachtig is, het ligt allemaal aan mij, haar mankeert niets. Zelfs mijn sociale leven heeft eronder te lijden want ze is ook nog eens heel erg jaloers, al zegt ze zelf van niet.
Ik weet het gewoon allemaal niet meer. Ik ben zo moe van het op m’n tenen lopen om aan haar verwachtingen te voldoen, ieder woord zorgvuldig kiezen om haar niet boos te maken. Ik weet het gewoon echt niet meer.
woensdag 28 februari 2024 om 18:52
woensdag 28 februari 2024 om 18:53
Wat een vervelende situatie. Ouder worden gaat niet altijd even makkelijk.
Ik zou de huisarts van je moeder een mail sturen met jouw zorgen en wat jij ziet. Uiteraard mag de huisarts dit niet met jou bespreken. Maar mocht je moeder een keer langs gaan bij de huisarts kan deze dit wel meenemen.
Voor ouderen die nog zelfstandig wonen zijn er vaak wel extra teams of mogelijkheden om ze in de gaten te houden. Vaak wordt er dan ook basis meeting gedaan, waarbij ook het stuk cognitief getest wordt.
Ouderen kunnen zich vaak heel goed voordoen bij de arts. Oh maar dat kan ik nog, en dat doe ik nog heel vaak, en ik kan goed voor mezelf zorgen. Terwijl je weet dat dit in de praktijk niet zo is. Informatie van derden kan een arts dan helpen.
Ik zou de huisarts van je moeder een mail sturen met jouw zorgen en wat jij ziet. Uiteraard mag de huisarts dit niet met jou bespreken. Maar mocht je moeder een keer langs gaan bij de huisarts kan deze dit wel meenemen.
Voor ouderen die nog zelfstandig wonen zijn er vaak wel extra teams of mogelijkheden om ze in de gaten te houden. Vaak wordt er dan ook basis meeting gedaan, waarbij ook het stuk cognitief getest wordt.
Ouderen kunnen zich vaak heel goed voordoen bij de arts. Oh maar dat kan ik nog, en dat doe ik nog heel vaak, en ik kan goed voor mezelf zorgen. Terwijl je weet dat dit in de praktijk niet zo is. Informatie van derden kan een arts dan helpen.
woensdag 28 februari 2024 om 18:58
Doe zoals je nick zegt een vergeet de rest. Zeg ja en amen, en laat veel van je af glijden.
Ik had het hier pas met vriendinnen over. We zijn allemaal 55/60 en iedereen loopt min of meer tegen hetzelfde aan. Veeleisende moeders die realistisch hoge verwachtingen hebben van hun kinderen. De een wat erger dan de anderen. Het was fijn daar even over te kunnen praten met elkaar.
Bij ons ook allemaal het feit dat moeders van hun ene kind meer verwachten dan van de anderen. Bij ons thuis liggen de verwachtingen wat mij aangaat hoger dan wat mij zussen aangaat. Mijn ene zus woont heerlijk ver weg, mijn andere zus is zielig of zo. Die wordt altijd uit de wind gehouden en alles wat zij niet doet wordt vergoelijkt. Als ik iets niet wil/kan dan zal ik het horen.
Ik had het hier pas met vriendinnen over. We zijn allemaal 55/60 en iedereen loopt min of meer tegen hetzelfde aan. Veeleisende moeders die realistisch hoge verwachtingen hebben van hun kinderen. De een wat erger dan de anderen. Het was fijn daar even over te kunnen praten met elkaar.
Bij ons ook allemaal het feit dat moeders van hun ene kind meer verwachten dan van de anderen. Bij ons thuis liggen de verwachtingen wat mij aangaat hoger dan wat mij zussen aangaat. Mijn ene zus woont heerlijk ver weg, mijn andere zus is zielig of zo. Die wordt altijd uit de wind gehouden en alles wat zij niet doet wordt vergoelijkt. Als ik iets niet wil/kan dan zal ik het horen.
woensdag 28 februari 2024 om 18:58
Wat lastig dat jullie in dezelfde straat wonen ook...
Onze situatie was iets anders maar ook veel overeenkomsten. Ik heb me er uiteindelijk in berust dat het niet anders zou worden. Dat maakte in ieder geval de frustratie minder. Ik kon haar niet veranderen, en mezelf ook niet. De negatieve kanten van die veranderingen inzetten waren voor mij groter dan het accepteren.
Onze situatie was iets anders maar ook veel overeenkomsten. Ik heb me er uiteindelijk in berust dat het niet anders zou worden. Dat maakte in ieder geval de frustratie minder. Ik kon haar niet veranderen, en mezelf ook niet. De negatieve kanten van die veranderingen inzetten waren voor mij groter dan het accepteren.
woensdag 28 februari 2024 om 19:08
Ik snap iets niet. Als jouw moeder niet de gemakkelijkste is, waarom heb je dan besloten bij haar in de straat te gaan wonen? Heb de indruk dat je naast haar woont.
Dan had je naar mijn mening besloten om een gerede afstand in te bouwen. Daarnaast als je al 25 jaar een relatie hebt, sorry dan heb je toch ook 25 jaar gelegenheid gehad om eens rond te kijken.......... de huizenprijzen waren medio jaren 90 / begin jaren 2000 een stuk gunstiger..........
Je hebt therapie gehad, waarschijnlijk niet de juiste. Denk dat het zinvoller is een goede assertiviteitscursus te volgen al dan niet in combinatie met therapie.
Nee zeggen mag, eerlijk gezegd nee zeggen moet, ook tegen je moeder. Want dat is niet alleen grenzen stellen maar ook lief zijn voor jezelf. Stap af van dat schuldgevoel. Het is niet jouw schuld dat jouw moeder zo is en zo reageert. Laat dat bij haar.
Jij weet wat jij voor haar doet, als jij vindt dat het ruim voldoende is dan is het ruim voldoende. Wees daar tevreden mee. Meer kun je niet doen.
Dan had je naar mijn mening besloten om een gerede afstand in te bouwen. Daarnaast als je al 25 jaar een relatie hebt, sorry dan heb je toch ook 25 jaar gelegenheid gehad om eens rond te kijken.......... de huizenprijzen waren medio jaren 90 / begin jaren 2000 een stuk gunstiger..........
Je hebt therapie gehad, waarschijnlijk niet de juiste. Denk dat het zinvoller is een goede assertiviteitscursus te volgen al dan niet in combinatie met therapie.
Nee zeggen mag, eerlijk gezegd nee zeggen moet, ook tegen je moeder. Want dat is niet alleen grenzen stellen maar ook lief zijn voor jezelf. Stap af van dat schuldgevoel. Het is niet jouw schuld dat jouw moeder zo is en zo reageert. Laat dat bij haar.
Jij weet wat jij voor haar doet, als jij vindt dat het ruim voldoende is dan is het ruim voldoende. Wees daar tevreden mee. Meer kun je niet doen.
woensdag 28 februari 2024 om 19:13
"Altijd negatief, altijd beren op de weg zien, altijd slecht praten over anderen."
Misschien is haar leven gewoon niet fijn en niet leuk en wacht ze met angst en beven verdere narigheid af. Daar hóef je niet per se iets mee te doen. Je lijkt me ook niet echt de aangewezen persoon hiervoor. Niemand hoeft er iets mee te doen als ze dat niet wil. Tenzij ze echt gevaarlijk gaat worden voor anderen doordat ze dingen vergeet waardoor haar gedrag een gevaar voor anderen betekent. Maar verder ben je nergens toe verplicht.
Misschien is haar leven gewoon niet fijn en niet leuk en wacht ze met angst en beven verdere narigheid af. Daar hóef je niet per se iets mee te doen. Je lijkt me ook niet echt de aangewezen persoon hiervoor. Niemand hoeft er iets mee te doen als ze dat niet wil. Tenzij ze echt gevaarlijk gaat worden voor anderen doordat ze dingen vergeet waardoor haar gedrag een gevaar voor anderen betekent. Maar verder ben je nergens toe verplicht.
Dan moet het maar zoals het kan
woensdag 28 februari 2024 om 19:13
Daar hoef je niet eerlijk over te zijnRememberTheGoodTimes schreef: ↑28-02-2024 18:15Veel van jullie raden therapie aan. Heel eerlijk gezegd heb ik dat een paar jaar geleden al gehad maar helaas zonder resultaat.
Maar waarom had je therapie? Had dat iets met je ouder wordende moeder te maken, of staat dat er los van?
woensdag 28 februari 2024 om 19:20
Nou, hoe goed ik ook in het gesprek zit en luister en meepraat ze weet gewoon niet meer dat ze het al verteld heeft. En dat hoor ik dus heel veel om me heen.
En als ik zeg dat ze het al verteld heeft, ontkent ze dat. Tot ik haar verhaal kan afmaken....
woensdag 28 februari 2024 om 19:31
Je kan alleen je eigen gedrag veranderen. En dat mag, zonder schuldgevoel. Dat zij verder, al jarenlang, met niemand contact heeft geeft wel aan dat het waarschijnljjkbgern leuke vrouw is.
Neem contact op met de lokale welzijnszorg voor ouderen. Het verschilt per plaats, maar zij bieden diverse diensten aan. Schakel hulp in, wil zij dat niet dan is dat haar probleem.
Bel ook haar huisarts eens en uit je zorgen over mogelijke dementie. De huisarts kan je moeder doorverwijzen naar de geriater voor onderzoek. Maar dat zal ze vast niet willen.
Laat meer los, werk aan je schuldgevoel, anders ga je er aan onderdoor.
Kan je niet vanaf de andere kant de straat in? Net als je bezoek. Als je dat gedoe scheelt dan moet dat maar.
Maar vooral, bescherm jezelf. Je moeder weet precies hoe ze op jouw schuldgevoel werkt en profiteert daarvan. En daar kan jij iets aan doen, je eigen gedrag kun je veranderen. En weet je, dan ben je naar de slechte dochter, dat zij dan zo. Jij weet hoe het werkelijk zit en dat je het toch nooit goed kunt doen bij haar.
Neem contact op met de lokale welzijnszorg voor ouderen. Het verschilt per plaats, maar zij bieden diverse diensten aan. Schakel hulp in, wil zij dat niet dan is dat haar probleem.
Bel ook haar huisarts eens en uit je zorgen over mogelijke dementie. De huisarts kan je moeder doorverwijzen naar de geriater voor onderzoek. Maar dat zal ze vast niet willen.
Laat meer los, werk aan je schuldgevoel, anders ga je er aan onderdoor.
Kan je niet vanaf de andere kant de straat in? Net als je bezoek. Als je dat gedoe scheelt dan moet dat maar.
Maar vooral, bescherm jezelf. Je moeder weet precies hoe ze op jouw schuldgevoel werkt en profiteert daarvan. En daar kan jij iets aan doen, je eigen gedrag kun je veranderen. En weet je, dan ben je naar de slechte dochter, dat zij dan zo. Jij weet hoe het werkelijk zit en dat je het toch nooit goed kunt doen bij haar.
woensdag 28 februari 2024 om 19:32
Volgende keer als ze je de tweede keer hetzelfde wil vertellen dan onderbreek je haar: "ja dat heb je maandag al gezegd; en dan herhaal je zelf wat ze gezegd heeft: "je bent bij Emmy geweest, Kees was er ook, die had last van zijn rug, het was gezellig hoewel je hoofdpijn had, daarna zijn jullie gaan wandelen en het was prachtig weer." En dan eindig je met "ik heb goed geluisterd hoor!"
Dan moet het maar zoals het kan
woensdag 28 februari 2024 om 19:35
woensdag 28 februari 2024 om 19:39
Ik begrijp eerlijk gezegd niet wat er zo erg is aan hetzelfde verhaal moeten aanhoren.tv-icoon schreef: ↑28-02-2024 19:32Volgende keer als ze je de tweede keer hetzelfde wil vertellen dan onderbreek je haar: "ja dat heb je maandag al gezegd; en dan herhaal je zelf wat ze gezegd heeft: "je bent bij Emmy geweest, Kees was er ook, die had last van zijn rug, het was gezellig hoewel je hoofdpijn had, daarna zijn jullie gaan wandelen en het was prachtig weer." En dan eindig je met "ik heb goed geluisterd hoor!"
Gewoon knikken en af en toe een woord herhalen.
Waarom iemand de hele tijd confronteren met hun vergeetachtigheid, ze kunnen er niks aan doen.
woensdag 28 februari 2024 om 19:46
Zo voelt het toch soms niet hoor. Het voelt toch alsof je je er makkelijk van afmaakt. Dan vertelt een collega dat ze de laatste jaren dat haar ouders leefden elke dag om half 4 opstond, kookte, naar haar ouders ging, schoonmaakte en zorgde dat er eten en drinken was, met de kinderen daar elke dag heen, etc.
Dat lijkt me aan de andere kant zo fijn, dat je zo'n band hebt dat je dat met plezier doet.
woensdag 28 februari 2024 om 19:53
Dat is inderdaad wat je zou doen bij mensen die echt dement zijn. Die zelf dus niet meer weten dat ze dement zijn.
Mijn moeder heeft geen diagnose en zegt zelf dat ze alles nog heel goed weet. Soms luister ik gewoon een tweede keer hoor, maar soms wil ik bijvoorbeeld naar huis en heb ik heb tijd/zin om het verslag van de uitvaart van een vage kennis helemaal nog een keer te horen.
woensdag 28 februari 2024 om 20:01
Mijn schoonmoeder ken ik niet anders dan dat ze alles vaak verteld. Gewoon omdat ze zo is. Nu ze dement wordt, wordt het alleen maar erger. Heeft niets te maken met dat ik wel of niet luister. Dat heeft nooit een verschil gemaakt.
woensdag 28 februari 2024 om 20:49
Voor ruzie heb je minimaal twee mensen voor nodig, anders is het een monoloog. Het lijkt erop dat je op in gaat en het is niet verstandig om dat te doen. Leer je mond houden en laat haar lekker foeteren. In de tussentijd en zoek goede hulp voor je moeder. Zoals een maatje van een maatjesproject. HomeInstead of anders hulp die klusjes kan doen en/of haar naar de dokter of ziekenhuis kan brengen.RememberTheGoodTimes schreef: ↑28-02-2024 17:47Ze is oud en wordt steeds hulpbehoevender en haar aan haar lot overlaten bezorgt me niet alleen een schuldgevoel maar ook een hoop ruzie.
woensdag 28 februari 2024 om 20:54
Probeer ook de andere kant te blijven zien. Je moeder maakt niet veel mee.
De uitvaart van die vage kennis is het belangrijkste dat er voor haar is gebeurd.
Voor jou niet. Jij hebt een man en een baan en een sociaal leven. Maar voor haar wel. En dat kan ze met bijna niemand delen.
Ze wil aandacht voor haar leven, maar ze heeft geen andere verhalen, die je misschien wel zouden kunnen boeien.
Hoe lastig ook, mensen die dementeren kun je niet meer op dezelfde manier afrekenen op hun gedrag als gezonde mensen. Je moeder was altijd lastig zeg je. Daar had je dus eigenlijk al eerder moeten aanpakken en bijsturen. Nu ga je geen gedragsverandering meer bewerkstelligen vrees ik.
Wat niet wil zeggen dat je je echte lelijke opmerkingen moet laten welgevallen.
Je kunt opstappen en zeggen dat je hier geen zin in hebt en morgen wel terug komt als ze hopelijk beter in haar vel zit.
Overigens over die psycholoog die altijd meteen wordt aangeraden: Iemand als To voelt zich overvraagd. Doe daar ook nog een traject bij een psycholoog bovenop en dan heeft zo iemand nog minder tijd voor zichzelf. Want zo'n traject vraagt ook investering. Niet alleen in tijd, maar ook geestelijk, omdat je met een veranderingsproces bezig gaat.
En dat kun je er dan niet ook nog bij hebben. Hoe goed het misschien ook voor je zou zijn.
De uitvaart van die vage kennis is het belangrijkste dat er voor haar is gebeurd.
Voor jou niet. Jij hebt een man en een baan en een sociaal leven. Maar voor haar wel. En dat kan ze met bijna niemand delen.
Ze wil aandacht voor haar leven, maar ze heeft geen andere verhalen, die je misschien wel zouden kunnen boeien.
Hoe lastig ook, mensen die dementeren kun je niet meer op dezelfde manier afrekenen op hun gedrag als gezonde mensen. Je moeder was altijd lastig zeg je. Daar had je dus eigenlijk al eerder moeten aanpakken en bijsturen. Nu ga je geen gedragsverandering meer bewerkstelligen vrees ik.
Wat niet wil zeggen dat je je echte lelijke opmerkingen moet laten welgevallen.
Je kunt opstappen en zeggen dat je hier geen zin in hebt en morgen wel terug komt als ze hopelijk beter in haar vel zit.
Overigens over die psycholoog die altijd meteen wordt aangeraden: Iemand als To voelt zich overvraagd. Doe daar ook nog een traject bij een psycholoog bovenop en dan heeft zo iemand nog minder tijd voor zichzelf. Want zo'n traject vraagt ook investering. Niet alleen in tijd, maar ook geestelijk, omdat je met een veranderingsproces bezig gaat.
En dat kun je er dan niet ook nog bij hebben. Hoe goed het misschien ook voor je zou zijn.
If none of us is prepared to die for freedom, then all of us will die under tyranny.
woensdag 28 februari 2024 om 20:59
Het is hier al een paar keer genoemd, maar het eerste wat bij mij opkwam is beginnende dementie.
Voor mij is dat al wel 25 jaar geleden toen ik er mee te maken kreeg.
Ik woonde al een paar jaar op mijzelf.
Mijn moeder was altijd al wel wat dominant en dit verergerde. Vergeetachtig, niet met gesprekken meekomen, jaloers als anderen wel in gesprek waren, veel boosheid. Bij het afrekenen snel de portemonnee geven en zeggen...reken jij even voor mij af.
Deur op slot doen als mijn vader er even uit was.
Zelfs mijn vader slaan of bedreigen.
Maar ze had ook lieve momenten.
Huisarts hadden we weinig aan. Volgens hem moest mijn moeder het zelf aangeven.
Maar mijn moeder zat in volledige ontkenning.
Uiteindelijk doordat mijn vader kanker kreeg (waar we weer weinig aan de huisarts hadden)werd er actie ondernomen en werd ze opgenomen.
Dus als het dementie is, is het niet een gevalletje denk aan jezelf.
Wellicht is jullie huisarts wel te benaderen.
Zoek steun.
Voor mij is dat al wel 25 jaar geleden toen ik er mee te maken kreeg.
Ik woonde al een paar jaar op mijzelf.
Mijn moeder was altijd al wel wat dominant en dit verergerde. Vergeetachtig, niet met gesprekken meekomen, jaloers als anderen wel in gesprek waren, veel boosheid. Bij het afrekenen snel de portemonnee geven en zeggen...reken jij even voor mij af.
Deur op slot doen als mijn vader er even uit was.
Zelfs mijn vader slaan of bedreigen.
Maar ze had ook lieve momenten.
Huisarts hadden we weinig aan. Volgens hem moest mijn moeder het zelf aangeven.
Maar mijn moeder zat in volledige ontkenning.
Uiteindelijk doordat mijn vader kanker kreeg (waar we weer weinig aan de huisarts hadden)werd er actie ondernomen en werd ze opgenomen.
Dus als het dementie is, is het niet een gevalletje denk aan jezelf.
Wellicht is jullie huisarts wel te benaderen.
Zoek steun.
woensdag 28 februari 2024 om 21:21
Ik lees van veel mensen dat ze in de signalen die je moeder afgeeft een beginnende vorm van dementie herkennen. Hier zou ik zeker wat mee doen.
Daarnaast vraag ik me af; hoe was jullie band eerder? Zijn er ook nog momenten dat jullie leuk contact hebben? Zou je daar wat mee kunnen? Nu lijkt het haast alsof je elke keer gedoe verwacht.
Lukt het je om bijvoorbeeld 1 keer per week vanuit jouw initiatief even langs te gaan? Even een kopje koffie, of een portie eten dat je over hebt langs brengen? Zet desnoods een alarm op je telefoon met hetzelfde geluid als je ringtone zodat je na een half uurtje ook af kunt ronden.
Wat iemand anders al schreef, je hebt alleen invloed op je eigen gedrag.
Daarnaast zou het fijn zijn als je praktische zaken uit kunt besteden via een organisatie oid. Er zijn volgens mij wel mensen die als maatje fungeren voor ouderen. Zo kun je meer tijd echt aan je moeder besteden.
Daarnaast vraag ik me af; hoe was jullie band eerder? Zijn er ook nog momenten dat jullie leuk contact hebben? Zou je daar wat mee kunnen? Nu lijkt het haast alsof je elke keer gedoe verwacht.
Lukt het je om bijvoorbeeld 1 keer per week vanuit jouw initiatief even langs te gaan? Even een kopje koffie, of een portie eten dat je over hebt langs brengen? Zet desnoods een alarm op je telefoon met hetzelfde geluid als je ringtone zodat je na een half uurtje ook af kunt ronden.
Wat iemand anders al schreef, je hebt alleen invloed op je eigen gedrag.
Daarnaast zou het fijn zijn als je praktische zaken uit kunt besteden via een organisatie oid. Er zijn volgens mij wel mensen die als maatje fungeren voor ouderen. Zo kun je meer tijd echt aan je moeder besteden.
woensdag 28 februari 2024 om 21:23
TVP
Ik lees hier veel herkenbare dingen! Loop bij mijn ouder tegen soortgelijke dingen aan.
Helaas heb ik geen advies voor TO, ben zelf nog zoekende hoe ik me op wil stellen, mijn grenzen netjes aan kan geven en (vooral) die grenzen goed kan bewaken.
Ik lees hier veel herkenbare dingen! Loop bij mijn ouder tegen soortgelijke dingen aan.
Helaas heb ik geen advies voor TO, ben zelf nog zoekende hoe ik me op wil stellen, mijn grenzen netjes aan kan geven en (vooral) die grenzen goed kan bewaken.
originalheleen wijzigde dit bericht op 17-06-2024 10:20
11.31% gewijzigd
'Every new beginning comes from some other beginning's end.'
woensdag 28 februari 2024 om 22:53
Dat ze er niks aan kunnen doen wil niet zeggen dat het makkelijk is.
Mijn schoonvader kan in 5 minuten zeker 5 keer hetzelfde zeggen als we ( man, ik,schoonmoeder) in gesprek zijn over iets anders. Gewoon een random zin of opmerking. En dan moeten we ook reageren want met alleen een humhum /oh ja zijn we er niet altijd vanaf.
Soms kan je het ook minder goed hebben dan anders.
woensdag 28 februari 2024 om 23:31
Je hoeft niet te voldoen aan haar verwachtingen hoor.
Je bent een volwassen vrouw, die zelf beslissingen mag maken!
Jij bent niet verantwoordelijk voor haar geluk.
Waarschijnlijk zijn andere mensen ook afgehaakt vanwege haar lastige karakter. Dat is als dochter lastig.
Probeer voor jezelf t makkelijker te maken.
Spreek bijvoorbeeld af ik kom 2x in de week op een vaste tijd.
Vind aliana s tips ook goed. Niet continu verplicht de telefoon opnemen etc.
Dan hoop ik dat er wat meer ruimte komt voor je!
Je bent een volwassen vrouw, die zelf beslissingen mag maken!
Jij bent niet verantwoordelijk voor haar geluk.
Waarschijnlijk zijn andere mensen ook afgehaakt vanwege haar lastige karakter. Dat is als dochter lastig.
Probeer voor jezelf t makkelijker te maken.
Spreek bijvoorbeeld af ik kom 2x in de week op een vaste tijd.
Vind aliana s tips ook goed. Niet continu verplicht de telefoon opnemen etc.
Dan hoop ik dat er wat meer ruimte komt voor je!
woensdag 28 februari 2024 om 23:59
Mss heb ik het over het hoofd gezien, maar hoe was jullie relatie vroeger? Deed ze toen ook al zo gemeen of is dit iets recents? Mijn ma kon echt venijnig zijn maar sedert ze begint te dementeren is ze compleet omgeslagen en een stuk liever.
Je schrijft dat ze je naar huis ziet gaan, kun je eventueel een andere weg nemen zodat je haar niet passeert?
Mijn ma heeft ook lang met klem ontkend dat ze begon te vergeten en draaide de boel om dat ik het was. Tot ze ineens compleet het noorden kwijt was. Ik vind het enorm sneu voor haar om haar zo te zien maar voor mezelf vind ik het een stuk aangenamer zo. Niet zoals je ook zegt de hele tijd op mijn hoede moeten zijn ...
Veel sterkte, het is niet makkelijk en al helemaal niet als je niks dan verwijten krijgt.
Je schrijft dat ze je naar huis ziet gaan, kun je eventueel een andere weg nemen zodat je haar niet passeert?
Mijn ma heeft ook lang met klem ontkend dat ze begon te vergeten en draaide de boel om dat ik het was. Tot ze ineens compleet het noorden kwijt was. Ik vind het enorm sneu voor haar om haar zo te zien maar voor mezelf vind ik het een stuk aangenamer zo. Niet zoals je ook zegt de hele tijd op mijn hoede moeten zijn ...
Veel sterkte, het is niet makkelijk en al helemaal niet als je niks dan verwijten krijgt.
Ik ben het levende bewijs dat je niet moet drinken om onnozel te doen.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
