Moeite dagbesteding

26-10-2022 08:14 86 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Hallo allemaal, mijn man gaat onofficieel naar dagbesteding. Hij is na ziekte meervoudig gehandicapt geraakt. Voor dit alles was hij mijn sterke steun en toeverlaat, waarbij ik als kwijt kon. Nu is hij kinderlijk en nog meer beperkingen. Om mij wat tijd voor mezelf te gunnen, heb ik voor 3 dagen 4 uurtjes dagbesteding voor hem gevonden in de buurt. Normaal breng en haal ik hem, drink een kop koffie mee voordat ik naar huis ga. Nu heb ik circa 2 werken geleden hier ruzie gehad met een begeleidster over iets onbenulligs. Mijn man heeft hier weinig van mee gekregen. Dit resulteerde voor mij in paniekaanvallen en niet meer naar buiten durf. Nu heb ik mijn excuses aangeboden in de hoop dat zij dat ook zou doen, maar in plaats daarvan kreeg ik onterechte verwijten naar mijn hoofd. Ik heb geprobeerd met mijn man hierover te praten, maar helaas lukt dat niet. Nu heb ik besloten om hem niet meer te brengen en halen en geen koffie met te drinken daar, wat ik heel jammer vind. Maar nu vind ik het heel lastig dat mijn man daar wel nog naartoe gaat. Maar het voelt voor mij ook niet goed om hem te verbieden maar de dagbesteding te gaan, aangezien hij het daar erg leuk heeft. Wat zouden jullie doen?? Hem daar zelf naartoe laten gaan en zelf wegblijven of hem verbieden naar de dagbesteding te gaan?
Paniekaanvallen en niet meer naar buiten durven omdat je een meningsverschil had met iemand die niet eens in je innercircle zit?

Sorry ik vind dat jij je enorm aanstelt. Geef je zelf een schop onder je kont en als dst nietchelpt dan heb je dringend therapie nodig.
Alle reacties Link kopieren Quote
Verbieden erheen te gaan? Wat een ontzettend rare vraag, waarom zou jij je man iets verbieden om te doen omdat JIJ daar niet wil zijn? Hij is dan wel beperkt in zijn doen en laten, maar dat recht heb jij niet. Ik schrik ervan.

Advies: heel gauw de huisarts bellen en daar het verhaal uit je OP neerleggen.
Velvetlady schreef:
26-10-2022 08:49
Paniekaanvallen en niet meer naar buiten durven omdat je een meningsverschil had met iemand die niet eens in je innercircle zit?

Sorry ik vind dat jij je enorm aanstelt. Geef je zelf een schop onder je kont en als dst nietchelpt dan heb je dringend therapie nodig.
Wat een onaardige reactie. Moet dat nu echt zo?

TO heb je begeleiding voor je man? Kun je het daar bespreken of mss met de PO van de huisarts?
Het is niet niets wat jij op je bordje hebt :hug:
Alle reacties Link kopieren Quote
Zeker hem niet verbieden te gaan. Het is jouw probleem niet het zijne.
Kan je daar niet een gesprek hebben met die persoon en iemand van de leiding. Het hoeft je vriendin niet te worden maar gewoon beleefd gedrag moet in het belang van jou en je man mogelijk zijn.
Alle reacties Link kopieren Quote
Velvetlady schreef:
26-10-2022 08:49
Paniekaanvallen en niet meer naar buiten durven omdat je een meningsverschil had met iemand die niet eens in je innercircle zit?

Sorry ik vind dat jij je enorm aanstelt. Geef je zelf een schop onder je kont en als dst nietchelpt dan heb je dringend therapie nodig.
Dat is echt onnodig. TO zal het echt zwaar hebben als zij veel voor haar man moet zorgen, die ook niet meer is wie hij is. Intensief voor iemand zorgen is heftig, de verantwoordelijkheden zijn nu allemaal voor TO, het proces om te accepteren dat iemand nooit meer wordt wie hij was ook. En de man van TO heeft blijkbaar een flinke stap achteruit gemaakt.

TO, het is wel zo dat het niet normaal is dat jij nu last hebt van paniekaanvallen. Wat kun je nu het beste doen?
- Zoek hulp voor jouzelf. Ik kan mij niet voorstellen dat je geen last hebt van de hele situatie. Zorg dat je begeleiding hebt.
- Met betrekking tot de dagopvang. Natuurlijk houd je jouw man niet thuis om zoiets. Waarom zou je hem niet brengen/halen?
- Ga het gesprek aan met de leidinggevende van die medewerker en leg de situatie uit.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Velvetlady schreef:
26-10-2022 08:49
Paniekaanvallen en niet meer naar buiten durven omdat je een meningsverschil had met iemand die niet eens in je innercircle zit?

Sorry ik vind dat jij je enorm aanstelt. Geef je zelf een schop onder je kont en als dst nietchelpt dan heb je dringend therapie nodig.
Ga je lekker?
pokkewijf schreef:
26-10-2022 08:52
Wat een onaardige reactie. Moet dat nu echt zo?

TO heb je begeleiding voor je man? Kun je het daar bespreken of mss met de PO van de huisarts?
Het is niet niets wat jij op je bordje hebt :hug:
Ja. Die man is al genoeg kwijt geraakt in zijn leven en nu gunt zij hem niet eens zijn dagbesteding.
Velvetlady schreef:
26-10-2022 08:58
Ja. Die man is al genoeg kwijt geraakt in zijn leven en nu gunt zij hem niet eens zijn dagbesteding.
Zij is haar man kwijt geraakt en kreeg er een kind voor terug. Ook niet misselijk.
Velvetlady schreef:
26-10-2022 08:58
Ja. Die man is al genoeg kwijt geraakt in zijn leven en nu gunt zij hem niet eens zijn dagbesteding.
Dat zegt ze niet.
To, wat rot allemaal.
Is er misschien een andere begeleider die je kan helpen te bemiddelen? Wat deze situatie is voor jou en je man niet wenselijk toch? Misschien kan je een ander daar vragen te helpen?

Sterkte, het is allemaal pittig voor je :hug:
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat zwaar! Heel veel sterkte.
Vind die begeleidster heel erg onprofessioneel. Je kan gerust je man nog brengen, halen en koffie drinken. Je hebt je excuses aangeboden (geen idee waarom je van haar hetzelfde verwacht) en kan nu gewoon door.
Heb je zelf ook begeleiding in deze moeilijke omstandigheden?
Lieve TO,
Volgens mij heb jij het allemaal reuze zwaar.
De omslag van je man, de omslag in jullie huis, de nieuwe rolverdeling, mantelzorgen.

Volgens mij is er niemand die jou hoort of ziet op dit moment.

Is er wel iemand waar JIJ bij terecht kunt?
Want volgens mij ben jij gewoon heel bang, onzeker en moe van waar je zomaar opeens in terecht bent gekomen.

Ga je vandaag naar de huisarts om te kijken waar ze ook een plekje voor jóu hebben waar jij geholpen kunt worden om de nieuwe situatie mee te kunnen leren omgaan?
Alle reacties Link kopieren Quote
Meningsverschillen mogen er zijn. Ik zou man brengen, dan maar geen koffie drinken,en die tijd nemen om iets leuks te gaan doen. En hulp halen bij de huisarts. Ik vind het eigenlijk heel erg Triest,dat de man die je ooit hebt getrouwd iemand anders is geworden. En helaas kan dat iedereen overkomen.

Ik wens je een goede toekomst To, en hoop dat je mensen om je heen hebt die je kunnen ondersteunen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoi Allemaal,

Dank jullie wel voor de reacties.
Verbieden is eigenlijk niet het goede woord, ik gun hem juist zijn dagbesteding.
En ja, ik ben mijn man kwijt en heb er een kind voor terug.
Nee, heb geen hulp voor mezelf, misschien hebben jullie gelijk dat ik hulp voor mezelf moet hebben, maar op zich red ik het wel, alleen dit soort situaties vind ik lastig.
En ik vind de dagbesteding is van mijn man en niet van mij.
Vanmorgen toevallig kwam mijn man er zelf mee.
(even zijn woorden) ze hebben je pijn gedaan, nu ik niet meer wil.
Waarop ik gezegd heb dat hij gewoon moet gaan en even moet kijken of hij het nog leuk vind.
En nee, ik heb nog geen koffie gedronken.
De leidinggevende van de begeleidster aanspreken? tja dat kan ook nog, maar wil er eigenlijk niets groots van maken.
En de reden waarom ik vind dat zij haar excuses moet maken is dat zij mij best wel gekwetst heeft met bepaalde woorden en ook toen ik excuses maakte kreeg ik nog een trap na.( volgens haar verdraaide ik woorden en feiten).
Ik heb eigenlijk geen zin om hier nog meer woorden aan vuil te maken, maar vind het zo jammer, vooral ook omdat ik met de clienten een leuk contact had en ze steeds vragen, als ik niet naar binnen ga, waar ik ben.

Ik heb eerder paniekaanvallen gehad en niet meer naar buiten durven. Daar heb ik mezelf vanaf geholpen, juist door mezelf die schop onder mijn kont te geven.
Het zal alleen even duren en ja, toen het in het verleden aan de hand was, kon ik mijn man altijd een berichtje sturen en die hielp me erdoorheen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Jij hebt echt ook iemand nodig die jou helpt, het is niet niks wat je doormaakt.
Misschien kan je met de praktijkondersteuner of zo praten. Een onafhankelijk iemand.
Alle reacties Link kopieren Quote
doreia en moos, ook van jullie lieve berichtje( net als de andere lieve berichtjes hierboven) moet ik even een traan laten.

Ja, het klopt dat niemand mij ziet of hoort.
Door omstandigheden heb ik niemand( 1 kennis, aangezien ik vriendin een lastig woord vind).
Vandaar ook dat ik hier even te rade ga.
Waarom ben je zo hard voor jezelf?
Jezelf een schop onder je kont te geven? Nee joh. Doe eens lief tegen jezelf.

Je hele leven is veranderd! Je toekomst wat je voor ogen had! Alle dromen en wensen kapot. Door een noodlottige samenloop van omstandigheden ligt je hele leven overhoop!

Daar mag je best met iemand over praten. Het gaat hier om een groot stuk rouwverwerking en acceptatie van verandering. Dat kun je beter met ene beetje hulp doen, dan zelf aanmodderen lieve TO.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik weet niet wat er exact voorgevallen is tussen jou en die begeleider, maar ik vind het zeer onprofessioneel van haar om zo om te gaan met de partner van een cliënt. Je komt zelfs nog excuses aanbieden.
Jouw man lijdt hier ook onder en kan dit ook nog eens moeilijk uiten. Dit kan niet hoor.
Terug naar de dagbesteding en zeggen dat het voor jou én je man nog niet goed voelt en dat je het graag wilt oplossen samen. En daar zou ik zeker de teamleider bij betrekken, dat is een normale gang van zaken.

Sterkte met alles, wat heftig allemaal!
Alle reacties Link kopieren Quote
Eens met Doreia.
Wees een beetje mild voor jezelf To.
Vraag hulp en accepteer deze ook. Tuurlijk kun je het alleen maar je hoeft het niet alleen te doen!
pokkewijf schreef:
26-10-2022 08:52
Wat een onaardige reactie. Moet dat nu echt zo?

TO heb je begeleiding voor je man? Kun je het daar bespreken of mss met de PO van de huisarts?
Het is niet niets wat jij op je bordje hebt :hug:
Nou inderdaad. To heeft het zo te horen niet makkelijk gehad en dan kan dit net een laatste druppel zijn.
Het is wel een alarmerende reactie op de begeleidster waarmee je iets moet denk ik to.
Wat rustiger aan doen, wat doe je de uurtjes dat je man op de dagbesteding is, iets voor jezelf?
Ik zou je man op de dagbesteding laten en die tijd voor jezelf gebruiken. Misschien kun je met de huisarts bespreken hoe het nu met je gaat.
Niet in je eentje doormodderen! Sterkte.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik geef het je te doen, vrij plotseling een totaal andere partner in huis. Zwaar.

TO, buiten wat er al gezegd is, ook jij hebt die tijd dat man van huis is nodig. Ook jij moet kunnen opladen voor zover dat al gaat. Als je man nu thuis houdt heb je niet alleen hem maar ook jezelf ermee.

Je hoeft dit niet helemaal alleen te doen, dus ga inderdaad naar de huisarts en vraag hulp.

Sterkte :hug:
There is always something happening, and it's usually right now
Alle reacties Link kopieren Quote
Dolfje en Doreia,

Misschien hebben jullie wel gelijk.
Ik ga hier even hard over nadenken.

Doreia, hard voor mezelf?ohh, zo heb ik het nooit bekeken.
Er is natuurlijk wel meer gebeurd in mijn leven en heb daar ook echt wel iets aan over gehouden(vertrouwen van mensen).
Ik heb het wel geprobeerd lang geleden om te praten, maar voor mijn gevoel schoot ik er niets mee op.

Ja, mijn hele leven ligt overhoop.
Zit nog in het verwerkingsproces, blijf alleen moeite hebben met de dingen die steeds achteruit gaan bij mijn man.

peertjes, het ging over iets onbenulligs, waarbij de begeleidster mij 3 keer terechtwees waar iedereen bij zat, waarop ik heb gevraagd om apart te zitten en daar zijn toen wat woorden geuit, waarbij ik me kan voorstellen dat zij gekwetst was en ik zeker.

Voor mij is het in zover klaar dat ik niet meer met haar wilt praten, maar wel het gezellige moment mis.
Alle reacties Link kopieren Quote
Sterkte Moppie :hug:
De sterren wandlen, de tijd gaat, de klok zal slaan,.
Doreia* schreef:
26-10-2022 09:16
Lieve TO,
Volgens mij heb jij het allemaal reuze zwaar.
De omslag van je man, de omslag in jullie huis, de nieuwe rolverdeling, mantelzorgen.

Volgens mij is er niemand die jou hoort of ziet op dit moment.

Is er wel iemand waar JIJ bij terecht kunt?
Want volgens mij ben jij gewoon heel bang, onzeker en moe van waar je zomaar opeens in terecht bent gekomen.

Ga je vandaag naar de huisarts om te kijken waar ze ook een plekje voor jóu hebben waar jij geholpen kunt worden om de nieuwe situatie mee te kunnen leren omgaan?
Ik kan me dan voorstellen dat een onhandige/onaardige opmerking van en begeleidster dan hard aankomt.
Helemaal als diegene er dan ook nog niet eens op terugkomt.
Bedenk je dat die begeleidster jou eigenlijk niet kent en ook maar een persoon met een mening is. Al heeft ze voor de begeleiding van die doelgroep geleerd, dat wil niet zeggen dat ze deskundig is in het begeleiden van familieleden, dat blijkt wel.
Gelukkig bestaat daar ondersteuning voor dus ik hoop dat je die vindt.
Die mevrouw kent jou niet TO, dus trek je niet aan wat ze zegt en vindt. Ze is er voor je man en die heeft het er naar zijn zin.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven