Moeite met afsluiten plotselinge breuk

Lieve lezers,

Ik schrijf dit stukje tekst in de hoop dat het mij een beetje helpt om mijn gevoelens en gedachtes wat meer op een rijtje te krijgen.
Anderhalve maand geleden is mijn relatie plotseling beëindigd. Ik zag het totaal niet aankomen.
Mijn ex en ik waren 'maar' 10 maanden bij elkaar, maar hebben wel een erg intensieve relatie achter de rug: meerdere keren op vakantie en woonden zelfs al (op aandringen van haar) al 4 maanden samen. We zijn allebei midden 20.

Het samenwonen ging erg snel. Dat kwam mede doordat wij redelijk ver van elkaar af woonden en elkaar daarom alleen in de weekenden konden zien. Dat ging mij in principe wat beter af dan mijn ex. Iedere maandag ochtend kreeg ik standaard een appje dat ze me zo vreselijk miste en ze niet wist of ze dit zo nog langer kon hendelen (mij zo weinig zien). Doordat ik bij haar in de buurt een baan hogerop kon krijgen en we ookal 2 succesvolle vakanties hadden gehad met z'n 2e maar samen te zoeken naar een leuk plekje bij haar in de buurt.
Mijn ex was hier ontzettend proactief in, en ik liet het wat meer van haar komen. Al snel vond mijn ex een leuke appartement in het centrum van waar ze woonde en konden we er al snel in.
Ik vond snel een baan, verdiepte mij in de scholen in de buurt waar ik nog een studie wil volgen en begon steeds meer met de vrienden van mijn ex op te schieten. Ik was echt 'part of the group' aan het worden en ook in haar familie werd ik ontzettend omarmd. Ze vertelde meerdere keren dat dit de beste relatie is die ze ooit heeft gehad. Dat ze nog nooit zo verliefd is geweest. Dat ze voor het eerst een toekomst met iemand zag zitten en nog nooit bij iemand de behoefte had om samen te wonen.

Tot plotseling mijn ex opeens een punt achter de relatie zette. Als reden gaf ze dat het smoorverliefde gevoel van haar kant over was en dat ze niet zeker wist of dit het wel voor haar was. Ze vond me niet maatschappelijk betrokken genoeg (ondanks dat ik in het onderwijs werk, ik aankomende zomer vrijwilligerswerk in het buitenland ga doen én ik links in de politiek ben) en ze vond dat ik te snel tevreden ben met wat ik heb (ondanks dat ik nog 2 studies wil volgen en ik er al 2 studies heb opzitten). Uiteindelijk heb ik de ambitie om basisschooldirecteur te worden in het basisonderwijs.

Mijn ex heeft de grote droom om ooit ergens in een ver land een weeshuis op te starten en daar kinderen op te vangen die het moeilijk hebben. Ze is zelf ook werkzaam in het basisonderwijs en is iedere dag bezig met verschillende visies, verbeteringen en je ziet aan haar dat het echt haar passie is. Ook zou ze later liever kinderen willen adopteren uit het buitenland ipv zelf kinderen nemen.

Mijn ex heeft altijd al gezegd dat ze erg kritisch is als het aankomt op wat ze zoekt in een relatie. Zodoende zijn haar vorige relaties ook vanuit haar kant allemaal uitgegaan.
Ze zegt dat ze iemand zoekt die net zo maatschappelijk betrokken is als dat zij is en iemand die net zoveel passie heeft in het werk. Ook moet diegene erg ambitieus zijn en veel bezig met zelfontwikkeling zijn.
Ze zegt zelf dat ze daarbij een enorme lat heeft liggen, en zich beseft dat ze misschien ook te kritisch is.
Daarnaast komt er nog een lat: hoe ze behandeld wilt worden. Ik droeg mijn ex echt op handen: ik zorgde en kookte voor haar wanneer ze ziekig was (regelmatig), ik liep haar in het donker of de regen tegemoet wanneer ze in haar eentje over straat liep, ik kocht regelmatig bloemen voor haar als verrassing, ik maakte iedere ochtend haar lunch wanneer ze haar make-up aan het doen was. Allemaal dat soort dingen.
Naast het hele ambitieuze en maatschappelijke, wilt mijn ex ook iemand die haar net zo behandelde als dat ik haar behandelde.

Momenteel hebben we regelmatig nog contact, omdat we nog het een en ander moeten afsluiten voor ons huurhuisje waar we nu allebei weer uit gaan. Ook over onze vakantie die al geboekt is voor aankomende zomer (het vrijwilligerswerk). Ik keer terug naar mijn ouders, omdat ik niks in mijn eentje kan betalen. Zij heeft een kleine studio gevonden en de meeste meubels die van ons samen waren overgekocht en meegenomen.

Ik merk dat ik het nog erg moeilijk vind om het een plekje te geven, omdat het allemaal zo plotseling uit ging. Die week ervoor zijn we nog naar de Ikea geweest om onze woning aan te vullen, kochten we nog tickets voor een festival waar zij met mij heen wilde en zaten we nog te kijken voor een weekendje weg wanneer we 1 jaar samen zouden zijn.

Hoe kan je nou zo smoorverliefd zijn en opeens binnen een tijdsbestek van een paar weken dat het opeens compleet weg is?
Alles ging super goed. We ondernamen veel leuke uitjes, knuffelden heel erg veel, deelden alles samen en werden steeds en meer maatjes van elkaar. We konden dagen samen zijn zonder gek van elkaar te worden. We konden met gemak de hele week samen zijn zonder dat het verveelde.

"Ieder ander persoon was bij je gebleven, want wat wij hadden was super goed. Er zijn zoveel redenen om hiermee door te gaan, maar het is gewoon NET niet genoeg voor mij".. aldus mijn ex

Hoe kan zo iets nou zo opeens omslaan?!...
Ze heeft ook heel stellig gezegd dat we ook niet meer bij elkaar zullen komen, omdat ze dat stukje karaktereigenschap in maatschappelijk werk, passie en zelfontwikkeling mist. Wel wilt ze graag, wanneer ik daar aan toe ben, contact onderhouden en vrienden blijven. Mij volgen op social media wilt ze op dit moment nog niet, omdat ze het lastig vind mij verder te zien gaan (haar woorden).
Ik heb nog gevraagd of er een ander was, maar die is er niet. Ze denkt dat ze voorlopig nog even lekker single blijft zei ze.

Sorry voor deze enorme lap tekst. Gedurdende het typen merkte ik dat het opluchtte en typte ik maar door, haha!
Iemand tips om dit goed voor mezelf af te kunnen sluiten?

thanx schreef: ↑

24-05-2023 09:46

Ik hoop voor je dat je nooit op haar smeekbedes zult ingaan. Want als ze zich realiseert dat die 10/10 niet haalbaar is en dat jij die 9/10 bent (voor haar), dan staat ze weer bij je op de stoep.
Maakt je hoteldebotel en heeft geen respect voor een e.u. relatie waarin jij dan misschien zit.
Maar ik begrijp wel dat je dat stiekem hoopt. En haar dan een dikje nee kunt verkopen.
Karma is toch het fijnste als je het zelf ook ziet/weet.

Wat vond je familie eigenlijk van haar? En je vrienden?

Mijn familie ging erg goed met haar. Mijn vader heeft mij wel eens 'gewaarschuwd' voor de hoge verwachtingen van mijn ex en de link gelegd met haar regelmatig ziek zijn. Wellicht dat zij zichzelf ook teveel aan het pushen is en daardoor vaak over de grens gaat, met als gevolg dat ze ziek/zwak/misselijk is.

Vandaag afscheid nemen van de kinderen waaraan in les geef. Zondag verhuis ik terug naar mijn ouders. Ironisch dat ik afscheid neem van de kinderen en collega's op de zelfde dag dat mijn ex en ik 1 jaar samen zouden zijn.

Het contact dat ik heb met mijn ex is erg zakelijk. Als ik kijk hoe ze op dingen reageert en hoe snel ze de praktische dingen aanpakt krijg ik steeds meer het gevoel dat ze snel van me af wilt en er geen sprankeltje liefde meer is (of bijna niet eens is geweest).
Na zondag kan ik het officieel afsluiten. Ik heb dan 3 maanden lang vakantie, omdat ik pas weer 1 september begin ivm het nieuwe schooljaar. Al mijn vrienden werken fulltime. Ik moet maar eens goed gaan bedenken wat ik in al die tijd ga doen. In ieder geval 2 weken op groepsreis naar Zweden en het vrijwilligerswerk in Sumatra. Daarnaast maar lekker veel sporten in de sportschool om de hoek denk ik. Iemand nog leuke tips om mijn aankomende 3 maanden in te vullen?

xynix schreef: ↑

26-05-2023 07:52

Waar woon je? Ik heb leuk vrijwilligerswerk voor iemand uit het onderwijs.

Lijkt me heerlijk, 3 maanden niks.

Omgeving Amsterdam!

Vage schreef: ↑

26-05-2023 10:08

Deze heeft nog e.e.a. te ontdekken over de wereld en zichzelf.

Het klinkt een beetje cynisch wat ik nu ga zeggen maar vaak als ze zo stellig zijn dat het nóóit meer goedkomt, staan ze over een halfjaar of langer weer aan je deur te kloppen. Of op een andere manier proberen je aandacht te trekken. Want SpeculaasCheesecake was eigenlijk toch zo gek niet.

Misschien een leuke zomercursus gaan doen, of ander vrijwilligerswerk? Wat nieuwe mensen ontmoeten.

Ja, geen idee. Ik wacht/hoop er niet op. Tegen die tijd ben ik hopelijk al veel verder en kan ik haar, mocht dit nou echt gebeuren, een dikke nee verkopen.
Ik begin steeds meer in te zien hoeveel ik heb gegeven in onze relatie op emotioneel gebied. Zij heeft mij met weinig moeite aan de kant geschoven.
Denk echter niet dat zij nou echt terug gaat komen op haar beslissing. Misschien maar beter ook

MysteriousLight schreef: ↑

29-05-2023 21:23

Joh wat een kut situatie zeg. Sterkte. Denk inderdaad dat ze een onrealistisch beeld heeft van de realiteit en streeft naar perfectie wat niet te behalen is…

Vraag me overigens wel af of jij tijdens de relatie ook last had van haar ‘kritische’ gedrag?

Ik merkte wel in veel gevallen dat ze een bepaald beeld had van dingen (ons huis bijvoorbeeld) en ze daar niet van af week. Ze gaf nooit echt toe of was regelmatig niet in staat water bij de wijn te doen. Daarom heb ik mij regelmatig aan gepast aan haar behoefte.
Een stom voorbeeldje is bijvoorbeeld dat we in onze woning een schilderij wilden ophangen op de muur. Tussen de 8 keuzes was er één die zij erg leuk vond. De rest vond ze ook leuk, maar niet zoals die ene. Ik vond de 7 andere opties erg leuk en die van haar niet zo. Uiteindelijk is er nooit wat opgehangen

Zojuist de checkout gehad en afscheid genomen. Ook gelijk verteld dat ik niet mee ga op onze Nepal trip. Ze reageerde er verrast op, maar snapte het wel. Gedurende het hele afscheid nemen liet ze verder ook niet veel emoties zien. Het is goed dat het nu allemaal voorbij is.

En nu proberen alles af te sluiten op emotioneel gebied en verder te gaan

Ik denk dat mijn ex gewoon veel te hoge eisen/verwachtingen heeft van een persoon binnen de relatie en van de wereld. Gevoel was simpelweg niet genoeg om door onze verschillen hierin heen te kijken. Ze zoekt liever naar de perfecte 10 met wie ze in het verre Oosten een kindertehuis kan opstarten dan een 'prima 8/9' die het prima vindt om in Nederland te blijven hangen.

Anderlicht schreef: ↑

02-06-2023 09:05

Onderzoek voor jezelf waarom je zo snel met haar eisen en plannen bent meegezogen. Wat maakt dat je zo aanpast en jezelf wegcijfert? Daar zit voor jou de kern en les.

Ik denk dat dat kwam omdat ik voor het eerst sinds jaren echt weer helemaal gek was op iemand. Ik wilde het graag goed doen en het laten slagen. Ik denk dat ik mezelf daarin een beetje ben verloren doordat ik steeds met haar mee ging in wat zij wilde.
Ik heb wel eens aangegeven het vervelend te vinden dat ze nooit toegaf en zich erg vast hield aan wat zij wilde. Uiteindelijk eindigde het dan dat ik mij weer ging aanpassen omdat ik de goede vrede wilde bewaren. Uiteindelijk ben ik altijd wel iemand geweest die meer geeft dan neemt in een relatie.