Relaties
alle pijlers
Mogelijk zwanger en OCD, relatie onder spanning
zondag 4 september 2022 om 10:21
Beste Viva-leden,
Ik wil jullie graag iets voorleggen en ik hoop op wat helpende reacties.
Ik en mijn partner hebben bewust besloten voor kinderen te gaan. Nu maand 2, net na de eisprong even vorige week bezig geweest. We waren allebei super enthousiast hierover en voelden ons klaar voor de volgende stap.
Nu hebben we op en voor de vakantie een wat moeilijke tijd doorgemaakt. Aanleiding voor dit alles was dat ik ivm met een kinderwens had besloten te minderen met antidepressiva (in overleg met huisarts). Bovendien voelde ik me super goed. Resultaat was een depressie die terugkeerde, en nog erger: ROCD. Voor wie niet weet wat dit is: dwang stoornis die zich richt op je relatie. In mijn geval uit dit zich in het constant piekeren over je relatie, zekerheid willen, twijfelen enz. Het is erg ontwrichtend en ik heb er een jaar intensieve therapie voor gehad. Vervolgens een tijd helemaal goed gevoeld. Dat het nu terug is zorgt voor heel veel spanning in onze relatie en mijn vriend heeft het er begrijpelijkerwijs moeilijk mee.
Ik voel me al onwijs slecht dat ik de beslissing om zwanger te willen worden niet uitgebreid heb besproken met een arts. Ik voel me onwijs schuldig tegenover mijn partner, een eventueel kind. Ik was me er niet van bewust dat de rocd zo keihard zou terugkomen. Ik begrijp ook dat ik deze vraag beter aan een arts voor kan leggen maar aangezien hij er volgende week weer is zit ik enorm in dubio. De angst en paniek is nu zodanig hoog dat ik eraan denk een morning-afterpil te halen. Veel tijd heb ik natuurlijk niet. En dan moet ik dat ook nog aan mijn partner zien te vertellen, die overigens heeft aangegeven even wat dagen voor zichzelf nodig te hebben. En dit terwijl ik al deze gedachten vóór mijn ‘inzinking’ niet had.
Mijn grootste angst zou zijn een alleenstaande moeder te worden. Mijn vriend zal er trouwens wel 300% voor het kind zijn.
Ik wil jullie graag iets voorleggen en ik hoop op wat helpende reacties.
Ik en mijn partner hebben bewust besloten voor kinderen te gaan. Nu maand 2, net na de eisprong even vorige week bezig geweest. We waren allebei super enthousiast hierover en voelden ons klaar voor de volgende stap.
Nu hebben we op en voor de vakantie een wat moeilijke tijd doorgemaakt. Aanleiding voor dit alles was dat ik ivm met een kinderwens had besloten te minderen met antidepressiva (in overleg met huisarts). Bovendien voelde ik me super goed. Resultaat was een depressie die terugkeerde, en nog erger: ROCD. Voor wie niet weet wat dit is: dwang stoornis die zich richt op je relatie. In mijn geval uit dit zich in het constant piekeren over je relatie, zekerheid willen, twijfelen enz. Het is erg ontwrichtend en ik heb er een jaar intensieve therapie voor gehad. Vervolgens een tijd helemaal goed gevoeld. Dat het nu terug is zorgt voor heel veel spanning in onze relatie en mijn vriend heeft het er begrijpelijkerwijs moeilijk mee.
Ik voel me al onwijs slecht dat ik de beslissing om zwanger te willen worden niet uitgebreid heb besproken met een arts. Ik voel me onwijs schuldig tegenover mijn partner, een eventueel kind. Ik was me er niet van bewust dat de rocd zo keihard zou terugkomen. Ik begrijp ook dat ik deze vraag beter aan een arts voor kan leggen maar aangezien hij er volgende week weer is zit ik enorm in dubio. De angst en paniek is nu zodanig hoog dat ik eraan denk een morning-afterpil te halen. Veel tijd heb ik natuurlijk niet. En dan moet ik dat ook nog aan mijn partner zien te vertellen, die overigens heeft aangegeven even wat dagen voor zichzelf nodig te hebben. En dit terwijl ik al deze gedachten vóór mijn ‘inzinking’ niet had.
Mijn grootste angst zou zijn een alleenstaande moeder te worden. Mijn vriend zal er trouwens wel 300% voor het kind zijn.
zondag 4 september 2022 om 17:50
Mariejan schreef: ↑04-09-2022 14:08Ik vind het altijd zo vreemd dat mensen (en artsen) het een goed idee vinden om te stoppen met AD omdat “het goed gaat”. Natuurlijk gaat het goed, daar slik je medicijnen voor.
Niemand zegt: ik ga stoppen met insuline want het gaat zo lekker met mijn bloedsuikerspiegel.
Raar toch dat er met medicijnen voor psychiatrische problemen wel zo over gedacht wordt?
Ja, vind ik ook. Helemaal als je voor een kind wil gaan. Zo'n ingrijpende verandering lijkt me nou juist een enorme trigger voor een terugval.
zondag 4 september 2022 om 18:02
zondag 4 september 2022 om 18:58
Dat is niet iets om tegelijk te doen nee..
Ik ben driekwart jaar bezig geweest met het afbouwen van anti psychotica, daarna nog een paar maanden 'aftasten', daarna pas anticonceptie verwijderd.
TO, als je problemen hebt op het gebied van relaties moet je wel weten of een relatie stabiel is. Eerlijk gezegd is iemand die meteen wegrent zodra jij last krijgt van je psychische problemen geen geschikte partner om een gezin mee te starten. Kinderwens on hold zetten is heel vervelend, maar wel heel verstandig. Ik heb het zelf ruim vier jaar uitgesteld tot ik vertrouwen had in mijn psychische welzijn. Ik ben ook al 12 jaar samen met mijn partner. Dat is echt een hele andere situatie.
zondag 4 september 2022 om 20:00
Geef het eens minstens een jaar en kijk hoe stabiel de relatie dan is.
Dat ROCD lijkt me niet iets wat zomaar uit de lucht is komen vallen en compleet op zichzelf staat, het klinkt als forse problematiek.
Is je kinderwens zo sterk dat je zo snel al voor een kind wil gaan, of zitten jullie nog in een verliefdheidsbubbel?
Dat ROCD lijkt me niet iets wat zomaar uit de lucht is komen vallen en compleet op zichzelf staat, het klinkt als forse problematiek.
Is je kinderwens zo sterk dat je zo snel al voor een kind wil gaan, of zitten jullie nog in een verliefdheidsbubbel?
zondag 4 september 2022 om 21:41
Hoe weet je dat zo zeker? Je kent hem wellicht langer, maar in deze relatie ken je hem nog maar hooguit 5 maanden, en hij laat je nu al een paar dagen zitten terwijl je misschien zwanger bent (wat hij sowieso kan weten want je bent actief aan het proberen). En daarbij ben je ook nog eens instabiel want je hebt je aandoening als risicofactor en na 5 maanden relatie kun je nog helemaal niet zeggen of dat sowieso niet gaat opspelen. En je bent 34 dus hebt nog zeker 4 jaren voordat ie echt ‘moet’ beginnen aan kinderen.Flamingo schreef: ↑04-09-2022 16:36Even ter correctie over de opmerking flapdrol: hij zal mij nooit alleen met een kind laten.
We hadden tuurlijk beter eerst kunnen proberen om de medicatie af te bouwen (ben niet ineens gestopt), alvorens te proberen zwanger te raken. En een plan van aanpak maken. Het lastige hierbij is trouwens wel dat je niet zomaar bij een psycholoog of psychiater terecht kunt als je geen lopende behandeling hebt. Dat ga ik nu wel bij de pop poli proberen.
En dan moet je nog door een hele zwangerschap heen en ontzwangertijd en kraamweek waarin je elkaar keihard nodig hebt.
Ik zeg het niet vaak maar je bent echt niet slim bezig. Waarom zo’n idiote haast, dit gaat je je relatie kosten, en het kind een gebroken gezin opleveren.
maandag 5 september 2022 om 10:22
Eerlijk gezegd had ik niet gedacht dat de terugval zo heftig zou zijn. Ik ben inderdaad nog jong genoeg, hij vindt zichzelf wel oud en ik heb me denk ik te veel mee laten slepen in zijn wens om het nu al te proberen. Daaraan denkend besef ik dat ik ondanks de therapie enz, nog steeds niet goed genoeg voor mezelf weet te zorgen.
maandag 5 september 2022 om 13:10
Dan weet je nu dat een terugval heel heftig kan zijn. Je kunt veel beter antidepressiva die niet perse slecht is voor je kind volledig blijven slikken, dan dat je dit gedoe en stress hebt. Want dat is veel schadelijker voor je ongeboren kind. Uiteraard alles in overleg ook met de verloskundige.Flamingo schreef: ↑05-09-2022 10:22Eerlijk gezegd had ik niet gedacht dat de terugval zo heftig zou zijn. Ik ben inderdaad nog jong genoeg, hij vindt zichzelf wel oud en ik heb me denk ik te veel mee laten slepen in zijn wens om het nu al te proberen. Daaraan denkend besef ik dat ik ondanks de therapie enz, nog steeds niet goed genoeg voor mezelf weet te zorgen.
Neemt niet weg dat ik je vriend niet echt geweldig leuk vind klinken, vanwege dat ‘tijd voor zichzelf nodig hebben’-verhaal. Jij kunt ook niks doen aan die terugval en ook al was het even kut voor hem, dan bijt je toch even op je tanden als vent. Jullie relatie is in ieder geval nu niet stabiel dus ik zou het echt even uitstellen.
donderdag 8 september 2022 om 22:32
Wat heb je geleerd in de therapie en kan je dat nu niet gaan proberen toe te passen? Exposure dus, en je gedachten uitdagen. Heb je geen terugval preventieplan gemaakt? Niet gelijk paniek nu, een terugval kan erbij horen en kan je ook weer te boven komen. Je bent toch niet alleen genezen van je OCD door medicatie, neem aan dat je ook CGT hebt gehad?
donderdag 8 september 2022 om 23:40
Lieverd, je neemt een beslissing hals over kop en je hebt eigenlijk geen idee wat er aan de hand is. Luister naar appelientjexx en zoek hulp. Jullie relatie is pril, jij hebt een enorme terugval en je bent zwanger. Je moet dit ook kunnen als je een alleenstaande moeder wordt, dat is onder de beste omstandigheden al heel erg zwaar.
vrijdag 9 september 2022 om 08:50
Klinkt misschien vervelend, maar is Rocd niet een hechtingsprobleem eigenlijk? Klampende hechtingsstijl? Heb je daar psychotherapie voor? Als je het rocd noemt bestaat het risico dat je het als aparte entiteit ziet, terwijl het in interactie en hechting waarschijnlijk iets veel groter is. Sowieso sterkte, TO!
vrijdag 9 september 2022 om 21:20
zaterdag 10 september 2022 om 01:53
Ja dat klinkt best logisch. Ik zou ook naar de oorzaak gaan kijken en niet alleen symptoom bestrijden. Heeft het niet met de hechting te maken?Dip schreef: ↑09-09-2022 08:50Klinkt misschien vervelend, maar is Rocd niet een hechtingsprobleem eigenlijk? Klampende hechtingsstijl? Heb je daar psychotherapie voor? Als je het rocd noemt bestaat het risico dat je het als aparte entiteit ziet, terwijl het in interactie en hechting waarschijnlijk iets veel groter is. Sowieso sterkte, TO!
zaterdag 10 september 2022 om 07:35
Waarom denkt hij dat goed is om zo snel voor kinderen te gaan, dat is al bizar.
En helemaal met jou en je problematiek. Krijg niet idee dat hij bezig is met wat goed is voor jou en het kind, alleen met wat hij wil.
Ik hoop dat je daar ook met iemand over kan praten, waarom jij dat niet ziet en je laat meeslepen.
En helemaal met jou en je problematiek. Krijg niet idee dat hij bezig is met wat goed is voor jou en het kind, alleen met wat hij wil.
Ik hoop dat je daar ook met iemand over kan praten, waarom jij dat niet ziet en je laat meeslepen.
maandag 26 september 2022 om 09:35
Sorry voor de late reactie en bedankt voor jullie reactie.
Ik ben niet zwanger. Ondertussen heb samen met mijn vriend het besluit genomen dat het niet de goede tijd is voor kinderen. Dus dat is voorlopig van de baan.
Gelukkig heb ik op de zelfde dag dat ik de huisarts sprak contact kunnen krijgen met mijn voormalig behandelaar. Ze adviseerde het echt even de tijd te geven en goed mijn oefeningen te doen, en daarna als het dan echt niet beter ging zou ik me opnieuw kunnen aanmelden. Ik had de deadline daarvoor op afgelopen maandag gezet, en omdat ik me sindsdien beter voel heb ik me besloten (nog) niet opnieuw aan te melden voor behandeling. Ik wil eerst zelf serieuzer aan de slag met mijn oefeningen en andere dingen die ik kan leren. Dat moet ik namelijk sowieso doen, therapie of niet: zelfstandig er beter mee leren om te gaan . (wel zijn er lotgenotengroepen enzo). Mocht ik nou weer erg tegen dingen aanlopen dan meld ik me denk ik wel weer opnieuw aan. Dan zou ik namelijk ook wel met de psychiater willen bespreken of ik moet veranderen aan mijn medicatie of niet. De huisarts heeft daar eigenlijk helemaal geen verstand van.
En over ROCD gesproken: het is niet iets wat ik zelf zo noem, dat is gediagnosticeerd. Het is niet bewezen en ook niet per se zo dat het wat met hechting te maken heeft. Over de oorzaak van OCD eigenlijk nog heel weinig bekend.
Ik ben niet zwanger. Ondertussen heb samen met mijn vriend het besluit genomen dat het niet de goede tijd is voor kinderen. Dus dat is voorlopig van de baan.
Gelukkig heb ik op de zelfde dag dat ik de huisarts sprak contact kunnen krijgen met mijn voormalig behandelaar. Ze adviseerde het echt even de tijd te geven en goed mijn oefeningen te doen, en daarna als het dan echt niet beter ging zou ik me opnieuw kunnen aanmelden. Ik had de deadline daarvoor op afgelopen maandag gezet, en omdat ik me sindsdien beter voel heb ik me besloten (nog) niet opnieuw aan te melden voor behandeling. Ik wil eerst zelf serieuzer aan de slag met mijn oefeningen en andere dingen die ik kan leren. Dat moet ik namelijk sowieso doen, therapie of niet: zelfstandig er beter mee leren om te gaan . (wel zijn er lotgenotengroepen enzo). Mocht ik nou weer erg tegen dingen aanlopen dan meld ik me denk ik wel weer opnieuw aan. Dan zou ik namelijk ook wel met de psychiater willen bespreken of ik moet veranderen aan mijn medicatie of niet. De huisarts heeft daar eigenlijk helemaal geen verstand van.
En over ROCD gesproken: het is niet iets wat ik zelf zo noem, dat is gediagnosticeerd. Het is niet bewezen en ook niet per se zo dat het wat met hechting te maken heeft. Over de oorzaak van OCD eigenlijk nog heel weinig bekend.
maandag 26 september 2022 om 09:37
Ik heb inderdaad CTG gehad. Maar mijn terugvalpreventieplan is eigenlijk nog niet volledig. maar ik ben eigenlijk vooral bezig aan de gang geweest de aflopen dan met gedachten uitdagen, en dat is iets wat ik zelfstandig veel meer moet oefenen.appelientjexx schreef: ↑08-09-2022 22:32Wat heb je geleerd in de therapie en kan je dat nu niet gaan proberen toe te passen? Exposure dus, en je gedachten uitdagen. Heb je geen terugval preventieplan gemaakt? Niet gelijk paniek nu, een terugval kan erbij horen en kan je ook weer te boven komen. Je bent toch niet alleen genezen van je OCD door medicatie, neem aan dat je ook CGT hebt gehad?
Helemaal genezen komt naar mijn weten niet voor bij OCD.
woensdag 28 september 2022 om 17:01
Flamingo schreef: ↑26-09-2022 09:35Sorry voor de late reactie en bedankt voor jullie reactie.
Ik ben niet zwanger. Ondertussen heb samen met mijn vriend het besluit genomen dat het niet de goede tijd is voor kinderen. Dus dat is voorlopig van de baan.
Gelukkig heb ik op de zelfde dag dat ik de huisarts sprak contact kunnen krijgen met mijn voormalig behandelaar. Ze adviseerde het echt even de tijd te geven en goed mijn oefeningen te doen, en daarna als het dan echt niet beter ging zou ik me opnieuw kunnen aanmelden. Ik had de deadline daarvoor op afgelopen maandag gezet, en omdat ik me sindsdien beter voel heb ik me besloten (nog) niet opnieuw aan te melden voor behandeling. Ik wil eerst zelf serieuzer aan de slag met mijn oefeningen en andere dingen die ik kan leren. Dat moet ik namelijk sowieso doen, therapie of niet: zelfstandig er beter mee leren om te gaan . (wel zijn er lotgenotengroepen enzo). Mocht ik nou weer erg tegen dingen aanlopen dan meld ik me denk ik wel weer opnieuw aan. Dan zou ik namelijk ook wel met de psychiater willen bespreken of ik moet veranderen aan mijn medicatie of niet. De huisarts heeft daar eigenlijk helemaal geen verstand van.
En over ROCD gesproken: het is niet iets wat ik zelf zo noem, dat is gediagnosticeerd. Het is niet bewezen en ook niet per se zo dat het wat met hechting te maken heeft. Over de oorzaak van OCD eigenlijk nog heel weinig bekend.
Gelukkig hoef je nu geen mogelijk moeilijke keuzes te maken mbt tot een bestaande zwangerschap. Heel verstandig dat je je kinderwens weer op de lange baan schuift en hard aan de slag gaat. Fijn dat het nu beter gaat dankzij het doen van je oefeningen. Hoe gaat het nu tussen jou en je vriend?
donderdag 20 oktober 2022 om 19:01
Dank je wel. Het gaat goed. Hoewel het best wel lastig is om nu eigenlijk geen langetermijnplanning te maken. Maar ja, zo is het nu eenmaal.S-Groot schreef: ↑28-09-2022 17:01Gelukkig hoef je nu geen mogelijk moeilijke keuzes te maken mbt tot een bestaande zwangerschap. Heel verstandig dat je je kinderwens weer op de lange baan schuift en hard aan de slag gaat. Fijn dat het nu beter gaat dankzij het doen van je oefeningen. Hoe gaat het nu tussen jou en je vriend?
donderdag 20 oktober 2022 om 22:28
vrijdag 21 oktober 2022 om 21:51
Hoi TO,
Ik stuitte net op dit topic en ik dacht: ik reageer er nog even op. Ik heb zelf ook OCD en ik weet dus wat een belasting het kan zijn. Ik vind de tip om bij de POP poli langs te gaan wel een hele goede. Ik heb na mijn bevalling perinatale ocd gekregen en daardoor een hel van een kraamtijd gehad. Je hebt hier (onder invloed van hormonen) veel meer kans op als je al ocd had voordat je zwanger werd. Ik gun dit niemand en achteraf had ik ook vooraf al hulp moeten zoeken. Je schuift je wens nu op de lange baan en dat lijkt me verstandig, om nu eerst aan jezelf te werken. Maar mocht de wens voor een kindje weer komen, zoek alsjeblieft goede begeleiding. Met mij gaat het inmiddels weer veel beter, ik slik ook antidepressiva en ik krijg therapie en ik voel me zelfs af en toe mijn ‘normale’ zelf weer.
Heel veel succes!
Ik stuitte net op dit topic en ik dacht: ik reageer er nog even op. Ik heb zelf ook OCD en ik weet dus wat een belasting het kan zijn. Ik vind de tip om bij de POP poli langs te gaan wel een hele goede. Ik heb na mijn bevalling perinatale ocd gekregen en daardoor een hel van een kraamtijd gehad. Je hebt hier (onder invloed van hormonen) veel meer kans op als je al ocd had voordat je zwanger werd. Ik gun dit niemand en achteraf had ik ook vooraf al hulp moeten zoeken. Je schuift je wens nu op de lange baan en dat lijkt me verstandig, om nu eerst aan jezelf te werken. Maar mocht de wens voor een kindje weer komen, zoek alsjeblieft goede begeleiding. Met mij gaat het inmiddels weer veel beter, ik slik ook antidepressiva en ik krijg therapie en ik voel me zelfs af en toe mijn ‘normale’ zelf weer.
Heel veel succes!
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
