Relaties
alle pijlers
Na scheiding (ex) schoonouders weer in beeld?
woensdag 25 november 2020 om 23:59
Hallo, ik loop erg op de zaken vooruit. Maar ik had vandaag in het kader van kerst een gesprek met mijn ex over zijn ouders.
Mijn ex en ik zijn voorzichtigjes een doorstart van onze relatie aan het overwegen en daarmee komen dus ook mensen terug in beeld die sinds de scheiding uit beeld zijn geraakt, zoals schoonfamilie.
Ik ben benieuwd of er hier forummers zijn die hiermee te maken hebben gehad.
Mijn ex schoonouders hebben heel teleurgesteld gereageerd bijvoorbeeld. Nu vieren wij geen kerst samen met wederzijdse familie (deels ook door corona). Maar ik kan me voorstellen dat als we zo doorgaan op deze voet er wél weer situaties zijn waar elkaars familie of vrienden elkaar terug ontmoeten.
Ik vind het ook lastig hoe hier mee om te gaan en mijn ex ex? ook.
Mijn ex en ik zijn voorzichtigjes een doorstart van onze relatie aan het overwegen en daarmee komen dus ook mensen terug in beeld die sinds de scheiding uit beeld zijn geraakt, zoals schoonfamilie.
Ik ben benieuwd of er hier forummers zijn die hiermee te maken hebben gehad.
Mijn ex schoonouders hebben heel teleurgesteld gereageerd bijvoorbeeld. Nu vieren wij geen kerst samen met wederzijdse familie (deels ook door corona). Maar ik kan me voorstellen dat als we zo doorgaan op deze voet er wél weer situaties zijn waar elkaars familie of vrienden elkaar terug ontmoeten.
Ik vind het ook lastig hoe hier mee om te gaan en mijn ex ex? ook.
dinsdag 15 december 2020 om 16:16
Voor sommige mensen voelt chocolade eten goed, dan nog moet je dat niet onbeperkt doen. Hetzelfde geldt voor drank, drugs en andere zaken. Een relatieverslaving, date-rommel-maar-aan-met-mannen-verslaving, mijn-ex-lijkt-toch-best-interessant-verslaving zal op zich best goed voelen, maar daarmee is het nog geen goede copingsstrategie.
Dat gedoe met kerst is niet eens zo zeer het probleem, maar wel dat je niet bezig bent met verwerken maar wel bezig bent met rommel maken ipv autonoom worden.
Dat gedoe met kerst is niet eens zo zeer het probleem, maar wel dat je niet bezig bent met verwerken maar wel bezig bent met rommel maken ipv autonoom worden.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
dinsdag 15 december 2020 om 17:42
Misschien voor jou nog een eerlijke vraag die je jezelf kan stellen om te bepalen of je echt los bent en klaar om een vriendschappelijke relatie met hem op te bouwen.
Zou je ook gezellig met hem afspreken als je wist dat hij die avond terug naar huis zou gaan waar die collega van destijds op hem wacht? Of misschien zelfs dat hij haar gezellig meeneemt?
Ben je er klaar voor hem dat te gunnen? dan ben je denk ook klaar om aan een iets nieuws met hem te bouwen.
Steekt dat nog teveel en zou dat een gezellig samenzijn in de weg staan, zou ik nog even wat afstand creëren zodat je wel op dat punt komt.
Zou je ook gezellig met hem afspreken als je wist dat hij die avond terug naar huis zou gaan waar die collega van destijds op hem wacht? Of misschien zelfs dat hij haar gezellig meeneemt?
Ben je er klaar voor hem dat te gunnen? dan ben je denk ook klaar om aan een iets nieuws met hem te bouwen.
Steekt dat nog teveel en zou dat een gezellig samenzijn in de weg staan, zou ik nog even wat afstand creëren zodat je wel op dat punt komt.
dinsdag 15 december 2020 om 20:19
Het is niet relevant, omdat hij zelf ook aangeeft niet goed te functioneren en daar geen ruimte voor te hebben. Maar ja, ik zou hem geluk gunnen, ook al zou het wennen zijn. Maar als wennen gelijk staat aan niet klaar zijn, dan ben je misschien nooit klaar. Ik zie wennen ook niet als negatief.
De collega mag hij echter thuis laten. Dan gaat hij daarna maar naar haar terug, maar ik hoef haar niet met open armen in mijn huis te ontvangen. Maar dat lijkt me ook niet raar haha..
De collega mag hij echter thuis laten. Dan gaat hij daarna maar naar haar terug, maar ik hoef haar niet met open armen in mijn huis te ontvangen. Maar dat lijkt me ook niet raar haha..
dinsdag 15 december 2020 om 22:03
Even een hele gekke vraag van mij... Jullie wonen 2 jaar na de scheiding nog samen dan? Jullie hebben geen eigen plek? Want hoe kan jij anders eisen en voorwaarden stellen aan wie hij in zijn woning uitnodigt als je niets meer van elkaar bent en elk een eigen leven leidt?diyer schreef: ↑15-12-2020 20:19Het is niet relevant, omdat hij zelf ook aangeeft niet goed te functioneren en daar geen ruimte voor te hebben. Maar ja, ik zou hem geluk gunnen, ook al zou het wennen zijn. Maar als wennen gelijk staat aan niet klaar zijn, dan ben je misschien nooit klaar. Ik zie wennen ook niet als negatief.
De collega mag hij echter thuis laten. Dan gaat hij daarna maar naar haar terug, maar ik hoef haar niet met open armen in mijn huis te ontvangen. Maar dat lijkt me ook niet raar haha..
dinsdag 15 december 2020 om 22:07
Nee, ze schrijft toch al veel eerder dat ze elk een eigen woning hebben.Doreia* schreef: ↑15-12-2020 22:03Even een hele gekke vraag van mij... Jullie wonen 2 jaar na de scheiding nog samen dan? Jullie hebben geen eigen plek? Want hoe kan jij anders eisen en voorwaarden stellen aan wie hij in zijn woning uitnodigt als je niets meer van elkaar bent en elk een eigen leven leidt?
Ze wil die andere vrouw niet in haar huis ontvangen.
dinsdag 15 december 2020 om 22:10
Gevonden. Je woont dus in een eigen woning. Dan heb jij over zijn liefdesleven net zoveel te zeggen als andersom; helemaal niets.diyer schreef: ↑26-11-2020 10:25Ik heb hier destijds een topic over geopend en toen lange tijd ergens meegeschreven. Maar ik ben bijna 25 jaar samen geweest met mijn man. Getrouwd, twee kinderen samen en toen dus 3 jaar geleden gescheiden. Allebei een andere woning, etc. De aanleiding (niet oorzaak) was dat mijn man verliefd was geworden op zijn collega en zichzelf kwijt was geraakt in de relatie. Wij zijn hier allebei door een diep dal gegaan, individueel in therapie en verder gegaan als vrienden. En vanuit die vriendschap toch gemerkt dat onze gevoelens voor elkaar heel sterk aanwezig waren en bleven.
En als die gedachte je nu bij de keel grijpt is het wel degelijk erg nodig om hem helemaal niet meer te zien en werkelijk van hem los te komen. En die collega niet de schuld te geven en haar te willen weren, maar hem niet meer als je bezit te zien.
Je klinkt als een verslaafde die zegt de verslaving prima onder controle te hebben, elke dag te kunnen stoppen maar daar geen reden voor te zien omdat je het onder controle hebt.
Maar dat is niet zo, en stiekem weet je best dat jullie elkaar al 3 jaar in elkaars greep houden en te belemmeren om verder te gaan.
dinsdag 15 december 2020 om 22:40
stiekem weet je best dat jullie elkaar al 3 jaar in elkaars greep houden en te belemmeren om verder te gaan.
Hier gaat het om!
De waarheid heeft het ook niet makkelijk de laatste tijd.
dinsdag 15 december 2020 om 22:49
Nee natuurlijk hoef jij haar niet met open armen te ontvangen. En gelukkig is het een hypothetische situatie.diyer schreef: ↑15-12-2020 20:19Het is niet relevant, omdat hij zelf ook aangeeft niet goed te functioneren en daar geen ruimte voor te hebben. Maar ja, ik zou hem geluk gunnen, ook al zou het wennen zijn. Maar als wennen gelijk staat aan niet klaar zijn, dan ben je misschien nooit klaar. Ik zie wennen ook niet als negatief.
De collega mag hij echter thuis laten. Dan gaat hij daarna maar naar haar terug, maar ik hoef haar niet met open armen in mijn huis te ontvangen. Maar dat lijkt me ook niet raar haha..
Maar stel, hij gaat het toch met haar proberen, en zij gaat een rol spelen in het leven van je kinderen.. Mag ze dan op de verjaardagen komen? Want jullie blijven die samen vieren.
Of wil je dan toch liever afstand, een leven bij hem en een leven bij jou voor de kinderen.
En als alle pijn en leed gesleten is, misschien weer een gezamenlijkheid.
Ik begrijp dat het voor jou mss als niet aan de orde klinkt, maar als je nog niet helemaal los bent, en dus met bovenstaande situatie moeite hebt (zoals ik, want ik zit wel in die situatie), kan je nog niet eerlijk een vriendschap opbouwen denk ik.
Dan zorgt het contact dat je hebt voor ruis. Je komst niet los. Het kan verwarrend zijn voor de kinderen. En je blijft in cirkels ronddraaien, omdat je niet verder komt.
En ik bedoel dit helemaal niet als verwijt, en je moet vooral doen waar je blij van wordt. Alleen kan ik nu zeggen, dat ik achteraf blijer werd van een harde breuk, dan van het aanmodderen met het gezellig proberen te houden voor de kinderen. Maar dat zag ik pas achteraf.
dinsdag 15 december 2020 om 23:13
Protocol, ik onderhoud vriendschap op basis van onze huidige omgangsvormen. Ik kan mij voorstellen dat zodra er een relatie om de hoek komt kijken, dat de verhoudingen veranderen. Ik kan mij nl. voorstellen dat een toekomstige relatie van een van ons beiden ook niet per se zit te wachten op kerst vieren met exen. En ik kan me voorstellen dat prioriteiten en dat een vriendschapsrelatie ondergeschikt raakt aan de nieuwe relatie.
Maar ik kan daar nu wel allemaal invulling aangeven. Liever ben ik gewoon bezig met mijn ontwikkeling en neem ik dit per week, per maand. Wat als ex dit of wat als ex dat. Ik hoop dat welke ontwikkeling er ook komt, dat dit nooit ten koste gaat van de verstandhouding als ouders. Dat lijkt me naar. Maar ook dat sluit ik niet uit, want als ik verhalen lees van andere ouders en exen, lees ik dat dit (zeker in het begin) vaker niet dan wel goed gaat. Dat lijkt me persoonlijk verdrietig. Dat is ook niet de toekomst die ik voor mijzelf hoop. Maar wat ik wel heb geleerd vd afgelopen drie jaar, is dat ik het leven niet in de hand heb en dat het onverwachte kan gebeuren. Hoe jammer dat ook is. Want ik blijf erbij dat ik een goede verstandhouding boven alles te verkiezen vind als het ook maar een beetje lukt. Daar wil ik graag moeite voor doen.
Maar ik kan daar nu wel allemaal invulling aangeven. Liever ben ik gewoon bezig met mijn ontwikkeling en neem ik dit per week, per maand. Wat als ex dit of wat als ex dat. Ik hoop dat welke ontwikkeling er ook komt, dat dit nooit ten koste gaat van de verstandhouding als ouders. Dat lijkt me naar. Maar ook dat sluit ik niet uit, want als ik verhalen lees van andere ouders en exen, lees ik dat dit (zeker in het begin) vaker niet dan wel goed gaat. Dat lijkt me persoonlijk verdrietig. Dat is ook niet de toekomst die ik voor mijzelf hoop. Maar wat ik wel heb geleerd vd afgelopen drie jaar, is dat ik het leven niet in de hand heb en dat het onverwachte kan gebeuren. Hoe jammer dat ook is. Want ik blijf erbij dat ik een goede verstandhouding boven alles te verkiezen vind als het ook maar een beetje lukt. Daar wil ik graag moeite voor doen.
dinsdag 15 december 2020 om 23:27
Die moeite die je eerder deed ging ten koste van jou.
Ik hoop dat daar om de toekomst geen sprake meer van is.
Jouw wens om het nog gezellig te hebben vind ik niet reëel, jij vindt dat het goed voelt en daarom is het goed. Ik denk dat je daarmee opnieuw jezelf klem zet.
Ik denk juist niet dat het ongezellig of sneu is om zonder ex de kerst te vieren. Omdat je dan kunt ontdekken wat jij met de kinderen wil doen en echt alleen daarover hoeft te denken.
Als hij erbij is gaat het denk ik toch anders.
Makkelijk ten koste van jou. Als iedereen maar gelukkig is. Maar jij bent ook één van de iedereen.
Ik zou willen dat je voor jezelf met zoveel compassie en begrip had als je voor hem hebt.
Ik hoop dat daar om de toekomst geen sprake meer van is.
Jouw wens om het nog gezellig te hebben vind ik niet reëel, jij vindt dat het goed voelt en daarom is het goed. Ik denk dat je daarmee opnieuw jezelf klem zet.
Ik denk juist niet dat het ongezellig of sneu is om zonder ex de kerst te vieren. Omdat je dan kunt ontdekken wat jij met de kinderen wil doen en echt alleen daarover hoeft te denken.
Als hij erbij is gaat het denk ik toch anders.
Makkelijk ten koste van jou. Als iedereen maar gelukkig is. Maar jij bent ook één van de iedereen.
Ik zou willen dat je voor jezelf met zoveel compassie en begrip had als je voor hem hebt.
dinsdag 15 december 2020 om 23:39
Jij kunt alleen maar in jouw eigen tempo door jouw proces heen gaan. Er worden hier de nodige waarschuwingen / ervaringen gedeeld, jij kunt alleen beoordelen of je die kunt gebruiken of niet.
Ik hoop wel dat je de zorgen erachter ziet. Want degene die enorm de dupe kan zijn van stilstand (of achteruitgang) in jouw proces, ben jij. ( heel misschien je kinderen, maar die hou je naar mijn idee wel uit de wind) En als jij ervan overtuigd bent dat je door gaat in jouw proces, dan is het goed. En wie weet kijk je over een jaar erop terug dat het een proces van 2 stappen vooruit en eentje terug is.
Hou in de gaten of je blij bent met situaties, of jij er ook wat uit kan halen. Als dat niet zo is, maar het is goed voor de kinderen, ook prima. Of hij gelukkig is, is zijn zorg en totaal niet de jouwe.
Ik hoop wel dat je de zorgen erachter ziet. Want degene die enorm de dupe kan zijn van stilstand (of achteruitgang) in jouw proces, ben jij. ( heel misschien je kinderen, maar die hou je naar mijn idee wel uit de wind) En als jij ervan overtuigd bent dat je door gaat in jouw proces, dan is het goed. En wie weet kijk je over een jaar erop terug dat het een proces van 2 stappen vooruit en eentje terug is.
Hou in de gaten of je blij bent met situaties, of jij er ook wat uit kan halen. Als dat niet zo is, maar het is goed voor de kinderen, ook prima. Of hij gelukkig is, is zijn zorg en totaal niet de jouwe.
woensdag 16 december 2020 om 06:48
Het wordt dus voor beide elke keer weer een afweging of een date/relatie belangrijk genoeg is om de vriendschap met ex op een laag pitje te zetten. In feite zeggen jullie dat jullie elkaar geluk gunnen met een ander, maar in feite is de vriendschap niet zuiver, want zodra één van beide een ander heeft dan verandert het ineens.
Kortom je bent niet los van elkaar en in de praktijk gun je elkaar ook niet zoveel en je maakt het leven van elkaar via 'een vriendschap' vooral erg moeilijk en ingewikkeld. Indien die vriendschap zuiver zou zijn dan past er prima een nieuwe partner in het verhaal. Sterker nog, ik ken zelf exen die naast elkaar zijn gaan wonen met hun gezinnen, zodat de kinderen altijd toegang hadden tot alle ouders. Dat gaat wellicht wat ver, maar wat jullie beogen is geen vriendschap, maar gewoon een manier om via wat vriendelijk contact en veel jaloezie elkaar in de tang te houden.
Kortom je bent niet los van elkaar en in de praktijk gun je elkaar ook niet zoveel en je maakt het leven van elkaar via 'een vriendschap' vooral erg moeilijk en ingewikkeld. Indien die vriendschap zuiver zou zijn dan past er prima een nieuwe partner in het verhaal. Sterker nog, ik ken zelf exen die naast elkaar zijn gaan wonen met hun gezinnen, zodat de kinderen altijd toegang hadden tot alle ouders. Dat gaat wellicht wat ver, maar wat jullie beogen is geen vriendschap, maar gewoon een manier om via wat vriendelijk contact en veel jaloezie elkaar in de tang te houden.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
woensdag 16 december 2020 om 07:02
woensdag 16 december 2020 om 07:31
TO, indien je elkaar in de tang blijft houden met een vriendschap dan kun je net zo goed bij elkaar blijven, wanneer je dat doet dan zou ik wel stoppen met zeuren dat hij moet veranderen. Je vraagt namelijk iets van hem wat je zelf ook niet kan.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
woensdag 16 december 2020 om 08:53
Op dit moment is het Diyer die zegt dat die ene collega die eerder in het spel was er niet in komt bij haar. Ik denk dus eerder dat het niet de nieuwe partner gaat worden die dwars gaat liggen.
Als Diyer hem niet kan hebben, dan mag eigenlijk niemand hem hebben, dat begin ik er wel uit te proeven inmiddels. En dát is hoe het straks mis gaat. Doordat je je plek niet 'kent'. En dát kun je dan weer tackelen door elkaar niet meer te zien, tot je gevoelens (je opende het topic met het idee om een doorstart te maken en je ex-schoonouders weer te gaan zien!) echt helemaal neutraal zijn geworden voor hem. Want dat zijn ze nu allerminst.
woensdag 16 december 2020 om 10:33
diyer schreef: ↑15-12-2020 01:36Dit. Ik kan dat alleen maar mooi vinden. Ik ben niet het type van alle schepen achter me verbranden. Weggooien wat niet meer past, houden wat goed is. Voor de kinderen, maar ook voor mijzelf.
En puur pragmatisch zouden wij onder normale omstandigheden wel aanschuiven bij (eigen) familie. Maar daar is dit jaar geen sprake van. En voor onze kinderen zíjn wij hun familie, de basis. Moet dat wat al geminimaliseerd wordt tot het bot dan op basis van principes nog verder uitgekleed worden, terwijl dat niet nodig is? Nee hoor, ik pak warmte en gezelligheid waar ik kan, zolang het voor mij binnen de grenzen van 'goed' voelt.
Dat is ook de rode draad door al je topics. Je wil niet voelen wat er allemaal in je omgaat als je echt alleen zou zijn, daarom blijf je aan hem hangen.
woensdag 16 december 2020 om 12:23
Maar dat is toch degene waar ex haar mee bedrogen heeft? Daar zou ik voorlopig ook geen contact mee hoeven. Maar een hele nieuwe mevrouw waar geen bijsmaak aan zit, zou best kunnen. Mits diyer écht over hem heen is, natuurlijk.
Ik geloof dat iemand hier de podcast van Roel van Velzen al genoemd heeft, daar ging het ook over de nieuwe partners ontmoeten. Linda de Mol heeft er jaren over gedaan om geen boze gedachten over de nieuwe partner meer te hebben. Best menselijk.
woensdag 16 december 2020 om 12:32
Waarvoor ik realistisch genoeg ben om te beseffen dat een utopie waarschijnlijk niet het geval zal zijn, dus dat het contact dan onvermijdelijk anders gaat zijn.
En sommigen lopen wel erg hard op de zaken vooruit.
"Ohja, en als dit, wat dan dat?"
God, weet ik veel. Ik leef vandaag hoor. Ik hoop voor ons allemaal dat het ontspannen en prettig kan blijven. Maar hoe behoeftes ontwikkelen en dat er mogelijk meer zakelijkheid en minder vriendschappelijkheid kan gaan ontstaan, dat besef ik me echt wel. Snap het gedram erop niet zo.
woensdag 16 december 2020 om 12:34
Er lopen hier zaken door elkaar heen.sakamanga schreef: ↑16-12-2020 12:23Maar dat is toch degene waar ex haar mee bedrogen heeft? Daar zou ik voorlopig ook geen contact mee hoeven. Maar een hele nieuwe mevrouw waar geen bijsmaak aan zit, zou best kunnen. Mits diyer écht over hem heen is, natuurlijk.
Ik geloof dat iemand hier de podcast van Roel van Velzen al genoemd heeft, daar ging het ook over de nieuwe partners ontmoeten. Linda de Mol heeft er jaren over gedaan om geen boze gedachten over de nieuwe partner meer te hebben. Best menselijk.
Aan het begin van dit topic vroeg ze om hulp omdat ze weer een relatie wilde met haar ex. En vroeg ze hoe om te gaan met de ex-schoonfamilie. Er is een heel traject van relatie therapie zelfs op touw gezet hiervoor.
Nu blijkt dat een doorstart niet meer kan. NU wil Diyer toch vriendschappelijk blijven met haar ex, met wie ze 3 jaar na de scheiding eigenlijk nooit definitief heeft gebroken.
Zij kán dus ook helemaal niet normaal over deze collega denken, want in haar hoofd zijn zij nog een setje. Weliswaar van afstand, maar toch, ze doen leuke dingen met elkáár, hebben het goed voor de kinderen. Ze hebben relatie therapie. Ze houden elkaar gevangen in hun 'vriendschap', zelfs zo erg dat ze zelfs een doorstart wilden gaan maken, terwijl de redenen waarom het uit ging nooit zijn veranderd.
Er gaat nog heel veel tijd overheen voor Diyer écht durft los te laten. En misschien gebeurd dat straks wel heel plotseling, als ex een ander krijgt. Of ze blijven de rest van hun leven zo om elkaar heen draaien. Wie zal het zeggen.
woensdag 16 december 2020 om 13:51
Mensen zeggen wat ze zeggen niet om je te pesten of om je ergens op te pakken. Wat je doet en wat je zegt te willen ligt alleen ver uit elkaar. Je zit op een zelfde punt als toen je nog maar net "uit elkaar" ging en pakt het ogenschijnlijk hetzelfde aan. Onrust, afleiding in of ex of een scharrel, cursus of workshop. Bezig blijven om niet stil te staan om te denken of te voelen. Ondertussen met ex doorgaan zoals jullie al deden.diyer schreef: ↑16-12-2020 12:32Waarvoor ik realistisch genoeg ben om te beseffen dat een utopie waarschijnlijk niet het geval zal zijn, dus dat het contact dan onvermijdelijk anders gaat zijn.
En sommigen lopen wel erg hard op de zaken vooruit.
"Ohja, en als dit, wat dan dat?"
God, weet ik veel. Ik leef vandaag hoor. Ik hoop voor ons allemaal dat het ontspannen en prettig kan blijven. Maar hoe behoeftes ontwikkelen en dat er mogelijk meer zakelijkheid en minder vriendschappelijkheid kan gaan ontstaan, dat besef ik me echt wel. Snap het gedram erop niet zo.
Als dat is wat je wil dan doe je dat. Als je om raad vraagt om iets te bereiken krijg je de antwoorden die je misschien niet wil horen, maar als de weerstand zo groot is dan moet je ze misschien wel horen en er toch echt bij stil staan.
