Relaties
alle pijlers
Na vijf jaar opnieuw in de war... !
vrijdag 28 juli 2023 om 15:55
Misschien hebben jullie goeie raad voor deze gekke situatie?
Vijf jaar geleden leerde ik iemand kennen waarbij het duidelijk was dat er chemie in de lucht hing. We spraken een aantal keren af en dat was steeds heel fijn. Eerlijk: ik voel dat ik nog nooit zo verliefd op iemand ben geweest dan toen. Maar er was ook een grote uitdaging (lang leve hechtingsstijlen): ik was eerder angstig en wou sneller dan haar bepaalde stappen nemen (vaker afspreken, de dingen benoemen, samen kijken naar de toekomst, ...) en zij bleek eerder vermijdend en hield meer afstand, had meer tijd nodig en wist het allemaal niet zo goed. We hebben toen beslist om – hoe leuk we elkaar ook vonden – niet meer verder af te spreken. Mijn hart brak.
Vijf jaar lang hebben we elkaar niet gezien, tenzij een korte glimp op een muziekfestival. Zij vroeg af en toe wel om elkaar nog eens te zien maar ik hield de boot af, omdat ik voelde dat mijn liefde zo groot was en ik bang was om opnieuw die verliefdheid te ervaren of zelfs op te zoeken. Want wat dan? Ik heb ondertussen ook nog twee andere, korte relaties gehad dus toen wou ik zéker de kat niet bij de melk zetten, en ging dus niet op haar voorstel in.
Vijf jaar later (en opnieuw single) dacht ik wel dat de tijd rijp was om elkaar gewoon als vrienden te zien. Het was altijd al fijn om samen een activiteit te beleven dus waarom ook dat onderdeeltje opgeven? Ik miste het ook specifiek om samen de dingen te doen die we allebei leuk vonden. En eerlijk, is het niet een beetje belachelijk om vijf jaar lang gevoelens te koesteren voor iemand die niet meer in je leven voorkomt? Ik was er dus helemaal klaar voor en we spraken af om een wandeling te maken.
Maar! Diezelfde avond hebben we – geheel onverwacht – allebei aan elkaar toegegeven dat het voor ons niet vrijblijvend aanvoelde: er hing opnieuw chemie in de lucht. Ondertussen hebben we elkaar nog drie keer gezien en dat was telkens superfijn en héél intens. Nu weten we niet wat we moeten doen! Het is zo raar!
Uiteraard hebben we schrik om in herhaling te vallen. Toch voelt het alsof we wel wat geëvolueerd zijn: ik voel me minder angstig en ik merk dat zij meer nabijheid opzoekt dan voorheen. Is dit gevaarlijk? Ik wil geen spel spelen en niet zomaar een 'avontuur' beleven; ik wil oprecht een serieuze relatie. Denken jullie dat we sowieso opnieuw verdrietig zullen worden? Want begint alles niet met iemand héél leuk te vinden? Heeft iemand hier ervaring mee? Help!
Vijf jaar geleden leerde ik iemand kennen waarbij het duidelijk was dat er chemie in de lucht hing. We spraken een aantal keren af en dat was steeds heel fijn. Eerlijk: ik voel dat ik nog nooit zo verliefd op iemand ben geweest dan toen. Maar er was ook een grote uitdaging (lang leve hechtingsstijlen): ik was eerder angstig en wou sneller dan haar bepaalde stappen nemen (vaker afspreken, de dingen benoemen, samen kijken naar de toekomst, ...) en zij bleek eerder vermijdend en hield meer afstand, had meer tijd nodig en wist het allemaal niet zo goed. We hebben toen beslist om – hoe leuk we elkaar ook vonden – niet meer verder af te spreken. Mijn hart brak.
Vijf jaar lang hebben we elkaar niet gezien, tenzij een korte glimp op een muziekfestival. Zij vroeg af en toe wel om elkaar nog eens te zien maar ik hield de boot af, omdat ik voelde dat mijn liefde zo groot was en ik bang was om opnieuw die verliefdheid te ervaren of zelfs op te zoeken. Want wat dan? Ik heb ondertussen ook nog twee andere, korte relaties gehad dus toen wou ik zéker de kat niet bij de melk zetten, en ging dus niet op haar voorstel in.
Vijf jaar later (en opnieuw single) dacht ik wel dat de tijd rijp was om elkaar gewoon als vrienden te zien. Het was altijd al fijn om samen een activiteit te beleven dus waarom ook dat onderdeeltje opgeven? Ik miste het ook specifiek om samen de dingen te doen die we allebei leuk vonden. En eerlijk, is het niet een beetje belachelijk om vijf jaar lang gevoelens te koesteren voor iemand die niet meer in je leven voorkomt? Ik was er dus helemaal klaar voor en we spraken af om een wandeling te maken.
Maar! Diezelfde avond hebben we – geheel onverwacht – allebei aan elkaar toegegeven dat het voor ons niet vrijblijvend aanvoelde: er hing opnieuw chemie in de lucht. Ondertussen hebben we elkaar nog drie keer gezien en dat was telkens superfijn en héél intens. Nu weten we niet wat we moeten doen! Het is zo raar!
Uiteraard hebben we schrik om in herhaling te vallen. Toch voelt het alsof we wel wat geëvolueerd zijn: ik voel me minder angstig en ik merk dat zij meer nabijheid opzoekt dan voorheen. Is dit gevaarlijk? Ik wil geen spel spelen en niet zomaar een 'avontuur' beleven; ik wil oprecht een serieuze relatie. Denken jullie dat we sowieso opnieuw verdrietig zullen worden? Want begint alles niet met iemand héél leuk te vinden? Heeft iemand hier ervaring mee? Help!
zaterdag 29 juli 2023 om 01:49
Weet je zeker dat je minder angstig bent? Het feit dat je dit topic aanmaakt doet namelijk vermoeden dat je er nog net zo in staat als 5 jaar geleden.
Het is niet raar om 5 jaar gevoelens voor iemand te blijven koesteren, zeker niet wanneer diegene je, af en toe, blijft aanhalen en je het ook nooit helemaal hebt afgesloten voor jezelf.
Desondanks zou het best kunnen dat het dit keer wel goed gaat. Het is aan jou of je het risico durft/wil nemen om het avontuur samen aan te gaan en er samen achter te komen of jullie samen gelukkig, zullen worden. In de liefde zijn er geen garanties, dus als je die wil kun je beter single blijven..
Het is niet raar om 5 jaar gevoelens voor iemand te blijven koesteren, zeker niet wanneer diegene je, af en toe, blijft aanhalen en je het ook nooit helemaal hebt afgesloten voor jezelf.
Desondanks zou het best kunnen dat het dit keer wel goed gaat. Het is aan jou of je het risico durft/wil nemen om het avontuur samen aan te gaan en er samen achter te komen of jullie samen gelukkig, zullen worden. In de liefde zijn er geen garanties, dus als je die wil kun je beter single blijven..
zaterdag 29 juli 2023 om 12:13
Ik snap de reacties niet. Waarom zou je teruggaan naar een ex waar je eerder bij weg ging omdat diegene niks serieus kpn bieden en dan nu doen alsof dat nooit gebeurd is en heeeeeeerlijk genieten en met de flow gaan? Als je op zoek bent naar een vaste relatie?
Je vraagt je wel eens af: 'Waar hebben wij het aan verdiend?
zaterdag 29 juli 2023 om 12:42
Dat laatste vind ik ook eigenlijk. Er is niks mis met je eigen wensen, verlangens en bedoelingen uitspreken. Ook nu al. En reageert zij ontwijkend of terughoudend? Geloof haar dan. Dus dan heb je eigenlijk twee verschillende opties. Go with the flow (voor zo lang het duurt dan) of nu meteen al afscheid nemen. Beide gaan pijn doen. Nu of op termijn. Niemand kan voor jou bepalen wat handig is.
En wanneer zij ook into is (ik geloof namelijk heilig dat dit ook kan veranderen met de jaren): geniet ervan, het kan zomaar zijn dat dit jouw persoon is. Zonde van alle zorgen, niemand weet hoe het leven verder gaat. Intenties in het hier en nu tellen.
En wanneer zij ook into is (ik geloof namelijk heilig dat dit ook kan veranderen met de jaren): geniet ervan, het kan zomaar zijn dat dit jouw persoon is. Zonde van alle zorgen, niemand weet hoe het leven verder gaat. Intenties in het hier en nu tellen.
zaterdag 29 juli 2023 om 17:14
Om te beginnen: bedankt voor de reacties, fijn om dit met jullie te delen en alle gedachten te lezen!
Jullie berichten gaan twee richtingen uit en ik begrijp ze allebei. Zowel de raad om in het nu te leven en er gewoon van te genieten alsook de raad om duidelijk op zoek te gaan naar zowel mijn als haar wensen en hieruit op te maken of dit overeenstemt. Het is ook de intense verliefdheid die dit onderscheid extra onderstreept. Natuurlijk wil mijn hart alleen maar dat we de hele tijd bij elkaar zijn. Terwijl mijn hoofd eerder fronst en ook terugdenkt aan vijf jaar geleden. Dat maakt het moeilijk. Alsof je een tweede boek schrijft en het eerste hoofdstuk is precies hetzelfde hoofdstuk als uit je eerste boek.
Misschien ligt de goede manier ergens in het midden? Oftewel: positief blijven en genieten van de mooie momenten die er nu zijn maar tegelijkertijd ook vooruitkijken en duidelijk aangeven wat ik wil en vragen wat zij wil? Jullie hebben ook gelijk dat er geen garanties bestaan, wie niet waagt niet wint.
Jullie berichten gaan twee richtingen uit en ik begrijp ze allebei. Zowel de raad om in het nu te leven en er gewoon van te genieten alsook de raad om duidelijk op zoek te gaan naar zowel mijn als haar wensen en hieruit op te maken of dit overeenstemt. Het is ook de intense verliefdheid die dit onderscheid extra onderstreept. Natuurlijk wil mijn hart alleen maar dat we de hele tijd bij elkaar zijn. Terwijl mijn hoofd eerder fronst en ook terugdenkt aan vijf jaar geleden. Dat maakt het moeilijk. Alsof je een tweede boek schrijft en het eerste hoofdstuk is precies hetzelfde hoofdstuk als uit je eerste boek.
Misschien ligt de goede manier ergens in het midden? Oftewel: positief blijven en genieten van de mooie momenten die er nu zijn maar tegelijkertijd ook vooruitkijken en duidelijk aangeven wat ik wil en vragen wat zij wil? Jullie hebben ook gelijk dat er geen garanties bestaan, wie niet waagt niet wint.
zaterdag 29 juli 2023 om 17:15
Natuurlijk kunnen jullie niet weten hoe dit kan/zal evolueren, maar dat denk ik ook niet. Het is gewoon fijn om even te polsen naar hoe jullie er over denken. Want daar draait het hier toch om? Uiteindelijk zijn wij het allemaal die de keuze zelf moeten maken, dat kunnen we niet voor elkaar. Maar er is niets mis met een gids langs de zijlijn, toch?Attraverso schreef: ↑29-07-2023 08:30Vind het eigenaardig dat jij denkt dat wij kunnen weten hoe dit gaat evolueren.
zaterdag 29 juli 2023 om 17:17
Ik voel inderdaad dat ik minder angstig ben. Je hebt gelijk dat het starten van deze topic getuigt van twijfel, gepieker en bang zijn. Anderzijds reageer ik anders dan vijf jaar terug. Toen voelde ik veel meer paniek en had ik het moeilijk met dat er niets werd uitgesproken over wat we hadden en dat er niet werd gesproken over een mogelijke toekomst terwijl de tijd die we samen hadden zo fijn was. Er was echt verlatingsangst. Ik werd er een beetje gek van in de tussentijd. Nu ben ik veel rustiger en wacht ik af. Maar, en je hebt zeker gelijk, loslaten kan ik het overduidelijk niet, ik ben er veel mee bezig in mijn hoofd. Zij ook, trouwens.
zaterdag 29 juli 2023 om 18:03
zaterdag 29 juli 2023 om 19:16
Als je nog nooit zo verliefd op iemand bent geweest komt dat niet door diegene maar door jou. Jij bent namelijk degene die verliefd is. En jij produceert dat gevoel, niet zij. Het zegt echt 0.0 over hoe goed jullie bij elkaar passen. Alleen over iets dat zij triggert in jou en dat kan iets positiefs zijn (bijv het romantische beeld dat je nu van dr hebt) of iets negatiefs (bijv haar onbereikbaarheid).
Gevoelens zijn een slechte raadgever hierin.
Overigens wil dat niet zeggen dat het niet kan werken of dat jullie geen leuke relatie kunnen hebben maar ik denk wel dat jullie moeten werken aan die hechtingsproblemen als jullie niet in herhaling willen vallen.
Gevoelens zijn een slechte raadgever hierin.
Overigens wil dat niet zeggen dat het niet kan werken of dat jullie geen leuke relatie kunnen hebben maar ik denk wel dat jullie moeten werken aan die hechtingsproblemen als jullie niet in herhaling willen vallen.
coderood wijzigde dit bericht op 29-07-2023 19:18
20.75% gewijzigd
zaterdag 29 juli 2023 om 19:18
Dit zeg je heel treffend.coderood schreef: ↑29-07-2023 19:16Als je nog nooit zo verliefd op iemand bent geweest komt dat niet door diegene maar door jou. Jij bent namelijk degene die verliefd is. En jij produceert dat gevoel, niet zij. Het zegt echt 0.0 over hoe goed jullie bij elkaar passen. Alleen over iets dat zij triggert in jou en dat kan iets positiefs zijn (bijv het romantische beeld dat je nu van dr hebt) of iets negatiefs (bijv haar onbereikbaarheid).
Gevoelens zijn een slechte raadgever hierin.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in