Relaties
alle pijlers
Narcistische ouder
woensdag 25 november 2020 om 15:22
Kon zo geen ander (recent) topic vinden hierover, bij deze 
Thuis was voor mij nooit een veilige plek, altijd op de tenen gelopen. Gevoel van nooit goed genoeg zijn, blij 'moeten' zijn dat ik die bepaalde ouder heb anders zou ik bepaalde eigenschappen niet hebben gehad. En ga zo maar even door.
Ouder was daarnaast zeer licht ontvlambaar en kon soms lastig de handen thuishouden. Altijd dekte ik het weer in, daar had de ouder wel een reden voor of ik zou wel weer onuitstaanbaar gedrag hebben vertoond.
Zelfbeeld was zeer laag en had vaak last van depressieve klachten. Jaren bij de psych gelopen, en ook altijd wel benoemd dat ik een slechte relatie had met ouder. Maarja wie heeft dat niet?
Therapieën, psycho educatie, samen op gesprek leek allemaal niks te helpen. Sterker nog de situatie werd alleen maar gekker. Ik schaamde me altijd voor de belachelijkste opmerkingen, omdat die voor mij gewoon waarheid 'zijn'. Totdat ik bij een sessie volledig brak en de opmerkingen eruit knalde, ik kon niet meer en voelde zo'n intense boosheid naar mezelf toe. Hoe kan het dat ik inmiddels al 4 jaar het huis uit ben en dat mens, mij nog altijd in z'n greep lijkt te hebben? Of nouja me elke weer kan raken met de ene kut opmerking na de andere.
Hoewel de psycholoog natuurlijk niet zomaar (op afstand) labeltjes kan uitdelen, verzekerde ze me ervan dat letterlijk al-les hoort bij een (verborgen) narcistische ouder.
Opluchting want zie je wel ik ben niet gek! En het achterlijke gedrag is niet normaal. Maar vooral daarna, hoe in vredesnaam verder? Contact verbreken wil ik niet, staat wel op een heel laag pitje momenteel. Hier voel ik me fijn bij, psycholoog hoort me aan maar ik mis nog best veel handvaten hoe hiermee om te gaan. Alles is heel theoretisch en kan zo vanaf het internet komen, wat ik al gelezen heb.
Ik voel me soms zo'n ontzettende dombo en vooral te slap om nou eens goed met dit gedrag om te gaan, ik weet toch immers dat ouder dit blijft doen?!
Excuus voor het lange verhaal maar het lucht heerlijk op
Thuis was voor mij nooit een veilige plek, altijd op de tenen gelopen. Gevoel van nooit goed genoeg zijn, blij 'moeten' zijn dat ik die bepaalde ouder heb anders zou ik bepaalde eigenschappen niet hebben gehad. En ga zo maar even door.
Ouder was daarnaast zeer licht ontvlambaar en kon soms lastig de handen thuishouden. Altijd dekte ik het weer in, daar had de ouder wel een reden voor of ik zou wel weer onuitstaanbaar gedrag hebben vertoond.
Zelfbeeld was zeer laag en had vaak last van depressieve klachten. Jaren bij de psych gelopen, en ook altijd wel benoemd dat ik een slechte relatie had met ouder. Maarja wie heeft dat niet?
Therapieën, psycho educatie, samen op gesprek leek allemaal niks te helpen. Sterker nog de situatie werd alleen maar gekker. Ik schaamde me altijd voor de belachelijkste opmerkingen, omdat die voor mij gewoon waarheid 'zijn'. Totdat ik bij een sessie volledig brak en de opmerkingen eruit knalde, ik kon niet meer en voelde zo'n intense boosheid naar mezelf toe. Hoe kan het dat ik inmiddels al 4 jaar het huis uit ben en dat mens, mij nog altijd in z'n greep lijkt te hebben? Of nouja me elke weer kan raken met de ene kut opmerking na de andere.
Hoewel de psycholoog natuurlijk niet zomaar (op afstand) labeltjes kan uitdelen, verzekerde ze me ervan dat letterlijk al-les hoort bij een (verborgen) narcistische ouder.
Opluchting want zie je wel ik ben niet gek! En het achterlijke gedrag is niet normaal. Maar vooral daarna, hoe in vredesnaam verder? Contact verbreken wil ik niet, staat wel op een heel laag pitje momenteel. Hier voel ik me fijn bij, psycholoog hoort me aan maar ik mis nog best veel handvaten hoe hiermee om te gaan. Alles is heel theoretisch en kan zo vanaf het internet komen, wat ik al gelezen heb.
Ik voel me soms zo'n ontzettende dombo en vooral te slap om nou eens goed met dit gedrag om te gaan, ik weet toch immers dat ouder dit blijft doen?!
Excuus voor het lange verhaal maar het lucht heerlijk op
bloemenmeisje97 wijzigde dit bericht op 25-11-2020 16:44
Reden: Foutje
Reden: Foutje
0.20% gewijzigd
Joe.
woensdag 25 november 2020 om 15:36
Kwalijk, dat jouw psycholoog dit label op jouw ouder plakt zonder degelijk, uitgebreid onderzoek.
Ik denk dat het goed is dat je bij therapie gaat kijken hoe je jouw lage zelfbeeld kunt veranderen. Dat is een lastig proces, als je zoveel negatieve dingen over jezelf gehoord en geinternaliseerd hebt. Helemaal weg gaat dat niet, die krassen blijven altijd wel een beetje. Maar je kunt wel leren die negatieve gedachten minder macht te geven, je echt realiseren dat ze niet realistisch zijn en ook herkennen wanneer er iets gebeurt dat voor jou een trigger is naar oud zeer (ipv dat het in de situatie van dat moment relevant is).
Je therapeut kan, als ze goed is, je hier zeker bij helpen.
Succes!
Ik denk dat het goed is dat je bij therapie gaat kijken hoe je jouw lage zelfbeeld kunt veranderen. Dat is een lastig proces, als je zoveel negatieve dingen over jezelf gehoord en geinternaliseerd hebt. Helemaal weg gaat dat niet, die krassen blijven altijd wel een beetje. Maar je kunt wel leren die negatieve gedachten minder macht te geven, je echt realiseren dat ze niet realistisch zijn en ook herkennen wanneer er iets gebeurt dat voor jou een trigger is naar oud zeer (ipv dat het in de situatie van dat moment relevant is).
Je therapeut kan, als ze goed is, je hier zeker bij helpen.
Succes!
woensdag 25 november 2020 om 15:42
Narcisten worden dan ook meestal via verhalen van anderen zo gelabeld aangezien zij zelf niet zo snel de gang naar de psych zullen maken. Hen mankeert immers niks.Dwaler schreef: ↑25-11-2020 15:36Kwalijk, dat jouw psycholoog dit label op jouw ouder plakt zonder degelijk, uitgebreid onderzoek.
Ik denk dat het goed is dat je bij therapie gaat kijken hoe je jouw lage zelfbeeld kunt veranderen. Dat is een lastig proces, als je zoveel negatieve dingen over jezelf gehoord en geinternaliseerd hebt. Helemaal weg gaat dat niet, die krassen blijven altijd wel een beetje. Maar je kunt wel leren die negatieve gedachten minder macht te geven, je echt realiseren dat ze niet realistisch zijn en ook herkennen wanneer er iets gebeurt dat voor jou een trigger is naar oud zeer (ipv dat het in de situatie van dat moment relevant is).
Je therapeut kan, als ze goed is, je hier zeker bij helpen.
Succes!
TO: ik heb twee narcistische ouders. Beiden op een heel andere manier. Moeder is meer het type verborgen narcist. Vader is het type klassiek narcist. Ik heb met beiden gebroken. De pijn slijt maar de leegte blijft.
Sterkte.
woensdag 25 november 2020 om 15:56
Ik las in je TO dat je schijnt te denken dat iedereen wel problemen heeft met diens ouders. Ik niet. Overigens is mijn vader ook wel een tikkeltje narcistisch maar ach, ik was zelf narcistisch genoeg om daarmee om te gaan.
Mijn psych labelt mijn huididge partner als hebbende van narcistische eigenschappen. En zegt ook terecht dat dit niet het einde van de wereld is. Je moet alleen wel je eigen belangen goed verzorgen.
Wat mij trouwens erg helpt is drie keer per dag vijf minuten naar affirmaties luisteren. Misschien is dat ook een tip voor jou. Kalmeert me lekker.
Veel succes in ieder geval. Ga zo door met jezelf te onderzoeken. Heb compassie voor jezelf en het leerproces dat je doormaakt.
Mijn psych labelt mijn huididge partner als hebbende van narcistische eigenschappen. En zegt ook terecht dat dit niet het einde van de wereld is. Je moet alleen wel je eigen belangen goed verzorgen.
Wat mij trouwens erg helpt is drie keer per dag vijf minuten naar affirmaties luisteren. Misschien is dat ook een tip voor jou. Kalmeert me lekker.
Veel succes in ieder geval. Ga zo door met jezelf te onderzoeken. Heb compassie voor jezelf en het leerproces dat je doormaakt.
woensdag 25 november 2020 om 16:06
Bloemenmeisje97 schreef: ↑25-11-2020 15:22
Ik voel me soms zo'n ontzettende dombo en vooral te slap om nou eens goed met dit gedrag om te gaan, ik weet toch immers dat ouder dit blijft doen?!
Wat voor mij helpt is goed voor ogen houden dat het als normaal mens in een niet normale situatie heel logisch is als je niet weet hoe je ermee om moet gaan / op kunt anticiperen. Dat legt de verantwoordelijkheid weer buiten mij en dan voel ik me minder onnozel. Moet ik wel nog tienmiljoen keer per jaar doen hoor, dus het is niet zaligmakend.
Sterkte
woensdag 25 november 2020 om 16:16
Kun je goed de Engelse taal goed volgen? Dan raad ik je aan via You Tube filmpjes te bekijken van Dr. Ramani, een gekwalificeerd psycholoog die veel uitleg geeft over narcisme met o.a. terminologie en de ongezonde dynamiek die ontstaat in relaties, gezinnen en ook de werkvloer.
Horen, zien en .... reageren
woensdag 25 november 2020 om 16:49
Wat vervelend voor je...
Ik herken veel in je verhaal. Mij heeft deze website/ boek geholpen: https://verdwenenzelf.org/
Ondanks dat ik niet zeker weet wat er met mijn ouder aan de hand was/is herken ik mezelf wel heel erg in wat er beschreven staat op die website. Die herkenning heeft mij wel geholpen om er mee om te kunnen gaan.
Ik herken veel in je verhaal. Mij heeft deze website/ boek geholpen: https://verdwenenzelf.org/
Ondanks dat ik niet zeker weet wat er met mijn ouder aan de hand was/is herken ik mezelf wel heel erg in wat er beschreven staat op die website. Die herkenning heeft mij wel geholpen om er mee om te kunnen gaan.
woensdag 25 november 2020 om 16:55
Ik snap je punt, zeker. Het idee alleen al dat ik aangeef dat ouder in therapie moet omdat ik narcisme verdenk, doet me ergens ook nog glimlachen.
Ergens zou het ook nog wel voor opluchting zorgen. Niemand in omgeving heeft enig idee wat ik doorstaan heb vroeger, klinkt zielig ben ik absoluut niet. Al die opmerkingen, over mijn 'meelevende' ouder altijd.. Blegh..
Joe.
woensdag 25 november 2020 om 16:59
Dankje voor de tip!Carliena schreef: ↑25-11-2020 16:16Kun je goed de Engelse taal goed volgen? Dan raad ik je aan via You Tube filmpjes te bekijken van Dr. Ramani, een gekwalificeerd psycholoog die veel uitleg geeft over narcisme met o.a. terminologie en de ongezonde dynamiek die ontstaat in relaties, gezinnen en ook de werkvloer.
Joe.
woensdag 25 november 2020 om 17:11
Wauw, deze site kende ik nog niet. Echt zo ontzettend veel herkenning, ook het stukje vergeving. Ouder weet dus heel goed dat er dingen zijn gebeurd die echt niet door de beugel kunnen, als ik altijd maar boos blijf dan zou ik een verbitterd mens raken.. Echt..rodelimo schreef: ↑25-11-2020 16:49Wat vervelend voor je...
Ik herken veel in je verhaal. Mij heeft deze website/ boek geholpen: https://verdwenenzelf.org/
Ondanks dat ik niet zeker weet wat er met mijn ouder aan de hand was/is herken ik mezelf wel heel erg in wat er beschreven staat op die website. Die herkenning heeft mij wel geholpen om er mee om te kunnen gaan.
Joe.
woensdag 25 november 2020 om 17:47
Deze zin sprong er voor mij uit. Heb je een ouder gehad die je op de kop zat, nu doe je het jezelf aan.Bloemenmeisje97 schreef: ↑25-11-2020 15:22Ik voel me soms zo'n ontzettende dombo en vooral te slap om nou eens goed met dit gedrag om te gaan, ik weet toch immers dat ouder dit blijft doen?!
Je bent geen dombo en ook niet slap. Je hebt dingen meegemaakt en zit in patronen die je weer moet afleren, maar ooit een functie hadden en je beschermden.
Ik had veel aan het boek Patronen doorbreken van Hannie van Genderen, dit heb ik samen met een psycholoog doorlopen.
Het hielp me om beter voor mezelf te zorgen en gezonde partners te kiezen en niet mannen die me behandelden zoals mijn ouders. Mijn ouders zijn niet gediagnosticeerd, maar ik herken(de) in beide narcistische trekjes. En ook al ben ik lang en breed volwassen, nog steeds kunnen ze me wel eens raken. Dus niet iets om je voor te schamen of jezelf voor op je donder te geven. Sterkte, het is niet makkelijk om zoiets meegemaakt te hebben, vooral omdat anderen het aan de buitenkant niet zo kunnen zien of begrijpen.
zondag 29 november 2020 om 20:56
Wow jouw verhaal is herkenbaar. Ik zit ongeveer in dezelfde situatie. Ik ben er onlangs achter gekomen dat mijn moeder narcistisch is. Wat een opluchting om te weten dat het niet aan mij lag maar aan haar. Er viel echt een last van mijn schouders. Je weet dat er iets is met jouw ouder maar je hebt er nooit jouw vinger op kunnen leggen.
Maar goed, ik weet ook niet zo goed hoe ik het contact verder wil laten gaan. Op dit moment is het laag en ik voel me daar eigenlijk heel goed bij. Eindelijk geen negativiteit! Het continu aanhoren dat er iets mis met jou is. Ik ben dat echt helemaal zat.
Onlangs heb ik het boek Will I Ever Be Good Enough van Karyl McBride gelezen en vond het erg leerzaam. Daar staan ook wat tips in hoe je met een narcistische ouder moet omgaan. Misschien heb je er wat aan?
Wees vooral niet zo hard voor jezelf. Je bent echt geen dombo!
Misschien kunnen we elkaar in dit topic steunen over hoe we met een narcistische ouder moeten omgaan?
Ik wil dit jaar geen kerst met mijn ouders vieren en zie ertegen op om het ze te vertellen
.
Maar goed, ik weet ook niet zo goed hoe ik het contact verder wil laten gaan. Op dit moment is het laag en ik voel me daar eigenlijk heel goed bij. Eindelijk geen negativiteit! Het continu aanhoren dat er iets mis met jou is. Ik ben dat echt helemaal zat.
Onlangs heb ik het boek Will I Ever Be Good Enough van Karyl McBride gelezen en vond het erg leerzaam. Daar staan ook wat tips in hoe je met een narcistische ouder moet omgaan. Misschien heb je er wat aan?
Wees vooral niet zo hard voor jezelf. Je bent echt geen dombo!
Misschien kunnen we elkaar in dit topic steunen over hoe we met een narcistische ouder moeten omgaan?
Ik wil dit jaar geen kerst met mijn ouders vieren en zie ertegen op om het ze te vertellen
.
