Nemen ze me in de zeik of heeft hij echt interesse?

Eens in de zoveel tijd komt er een klusjesman langs op het werk. Hij en ik kunnen het goed vinden met elkaar en er is volgens mij wel sprake van een klik. Hij kijkt me altijd net even iets langer aan dan nodig, lacht extreem veel naar me, zoekt me continu op (als hij iemand nodig heeft voor een sleutel of werkbon zoekt hij altijd mij op) en hij blijft altijd net iets te graag en te lang hangen om nog even te kletsen. Naarmate de tijd verstreek ben ik verliefd geworden, ik wilde er eerst niet aan toegeven maar ik kan er niet meer omheen. Elke keer als hij langs is geweest zit ik eerst een week op die roze wolk (en word ik gek van mezelf), dus of ik moet hier iets mee of ik moet er vanaf.
Mijn collega’s (allemaal mannen, ik ben de enige vrouw) houden nog wel van een lolletje en houden nu al een tijdje vol dat de klusjesman altijd naar me vraagt als ik er eens niet ben en dat hij mij wel ziet zitten. Hij zou steevast naar mij vragen. Nu weten mijn collega’s niets van mijn gevoelens, maar ergens moeten ze iets opgepikt hebben (denk ik). De klusjesman zou aan mijn collega gevraagd hebben of ik vrijgezel ben en of hij mijn nummer niet kon krijgen, en mijn hemel wat een lol hadden mijn collega’s terwijl ze mij ermee treiterden (ik geloof oprecht niet dat ze het slecht bedoelden).
Vandaag ben ik er tegen 1 collega nog eens over begonnen, ik wilde wel eens weten of klusjesman echt interesse had getoond en of hij echt naar mijn vraagt als ik er niet bent: je wilt tenslotte toch een beetje peilen of je serieus kans maakt. Hierop kreeg ik slechts een vaag antwoord, dat hij het echt niet wist (vorige week zei dezelfde collega nog dat klusjesman had gevraagd naar m’n nummer en of ik een vriend had) en het was allemaal maar een geintje en de klusjesman zou toch niet bij me passen ook: ik moest iemand van mijn eigen intellectuele niveau zoeken. Nu bepaal ik dat laatste zelf wel, maar wat moet ik hiermee? Wekenlang maken ze me wijs dat de klusjesman echt interesse in me had, de verliefdheid die ik al niet meer kon onderdrukken werd alleen maar erger, aangezwengeld door alle insinuaties (en bezoekjes van de klusjesman) en nu zou alles maar een grap zijn?
Ik voel me gekwetst, boos en in de war. Ik vind het door een zeer slechte ervaring in het verleden al lastig te geloven dat een man oprecht interesse in me kan hebben en dan krijg ik dit. Ik weet echt niet wat ik ermee moet en objectieve meningen zijn zeer welkom.