Relaties
alle pijlers
Net relatie uitgemaakt - help me vol te houden ..?
dinsdag 16 oktober 2007 om 01:19
Hi meiden,
Ik heb het een einde gemaakt aan een relatie met een man waar ik wel heel veel om geef. Het kan niet anders, en ik voelde me meteen erna enorm opgelucht, maar heb net een enorme huilbui gehad.
Hoort er bij, ik weet het, maar nu komt eigenlijk het moeilijkste: wéér was ik niet goed genoeg, wéér ben ik té ver gegaan om "het goed te houden", en nu ben ik écht alleen ...
Ik moet dit volhouden, niet weer iets beginnen met hem (er van uit gaande dat hij dat zou willen natuurlijk
) ... en er overheen komen.
Wat ik nu precies vraag weet ik ook niet ... Er is weinig wat jullie kunnen doen tenslotte ... Maar ik zou het fijn vinden hier een beetje van me af te schrijven, wat steun te vinden de komende dagen. Want die gaan niet makkelijk worden.
Aan de ene kant voel ik me opgelucht, maar de tranen lopen wel over mijn wangen nu ... Het kan niet meer anders, maar het had niet zo hoeven lopen. Hij was boos om iets wat ik hem nogal kwalijk neem en verdomd het sinds gister om me te woord te staan, dus ik heb het nog via voicemails moeten doen ook ... Vreselijk vind ik dat!
Het verhaal leg ik nog wel uit, nu even een beetje bijkomen ...
Ik heb het een einde gemaakt aan een relatie met een man waar ik wel heel veel om geef. Het kan niet anders, en ik voelde me meteen erna enorm opgelucht, maar heb net een enorme huilbui gehad.
Hoort er bij, ik weet het, maar nu komt eigenlijk het moeilijkste: wéér was ik niet goed genoeg, wéér ben ik té ver gegaan om "het goed te houden", en nu ben ik écht alleen ...
Ik moet dit volhouden, niet weer iets beginnen met hem (er van uit gaande dat hij dat zou willen natuurlijk
) ... en er overheen komen. Wat ik nu precies vraag weet ik ook niet ... Er is weinig wat jullie kunnen doen tenslotte ... Maar ik zou het fijn vinden hier een beetje van me af te schrijven, wat steun te vinden de komende dagen. Want die gaan niet makkelijk worden.
Aan de ene kant voel ik me opgelucht, maar de tranen lopen wel over mijn wangen nu ... Het kan niet meer anders, maar het had niet zo hoeven lopen. Hij was boos om iets wat ik hem nogal kwalijk neem en verdomd het sinds gister om me te woord te staan, dus ik heb het nog via voicemails moeten doen ook ... Vreselijk vind ik dat!
Het verhaal leg ik nog wel uit, nu even een beetje bijkomen ...
dinsdag 16 oktober 2007 om 01:25
Mar een einde aan een relatie maken is altijd erg moeilijk en brengt veel verschillende emoties met zich mee. Het is nog vers.En inderdaad als je al zegt laat het even allemaal op je af komen. Je komt er doorheen. Geef jezelf de ruimte om verdrietig,boos,verbouwereert te zijn.
Heel veel sterkt en meid je komt erdoorheen. Big hug
Heel veel sterkt en meid je komt erdoorheen. Big hug
dinsdag 16 oktober 2007 om 01:33
ik krijg net een woeste sms van hem ... ik snap het niet ... hij wilde al zo vaak stoppen, ik steeds niet, nu al 2 dagen drama en hij weigert me te spreken en nu is hij woest dat ik het uitmaak (per voicemail) ...
ik weet gewoon niet wat hij van me wil ... maar 2 dagen huilen en woede, na veel toestanden, dat is niet goed ... hij wil niet verder, maar dit is blijkbaar ook niet goed .. hij schrijft dat ik over hem heen schijt ... ik snap en weet het écht niet meer!
ik weet gewoon niet wat hij van me wil ... maar 2 dagen huilen en woede, na veel toestanden, dat is niet goed ... hij wil niet verder, maar dit is blijkbaar ook niet goed .. hij schrijft dat ik over hem heen schijt ... ik snap en weet het écht niet meer!
dinsdag 16 oktober 2007 om 01:39
Pffffft ... zit hier écht diep adem te halen ...
Thx meiden, jullie hebben gelijk ... Ik probeer nog wel even een film ofzo te kijken als afleiding, dan slaap ik hoop ik in plaats van alleen maar hier over na te denken. Heb inderdaad even rust nodig.
Thx meiden, jullie hebben gelijk ... Ik probeer nog wel even een film ofzo te kijken als afleiding, dan slaap ik hoop ik in plaats van alleen maar hier over na te denken. Heb inderdaad even rust nodig.
Geloof me: als ik wél alcohol in huis had, en geen kind plus wekker om 7 uur, dan zou ik dat doen ...
dinsdag 16 oktober 2007 om 01:46
Probeer idd even afstand te nemen, te gaan slapen... Hoe moeilijk ook, maar na een nachtje slapen kijk je er vaak toch net iets nuchterder tegenaan... Als je wil praten, ik ben voorlopig nog wakker... M'n mailadres heb ik toch al vaak genoeg op het forum gezet. Laat maar weten... maar hou er rekening mee dat morgen om 7 uur die wekker gaat! (Bij jou, niet bij mij. Ik ben morgen vrij.) Maar als je echt ff wil praten, kan je m'n telnummer wel krijgen, geen probleem
En anders (f) sterkte
En anders (f) sterkte
dinsdag 16 oktober 2007 om 01:49
Lief van jullie, thx!!!
Ik zou alleen maar een potje brullen ben ik bang ...
Ergens hier op het forum las ik een paar dagen geleden
"Als je geen prioriteit bent, wees dan ook geen optie."
Dat heeft me niet los gelaten ... En dat ik geen prioriteit ben voor hem was me al pijnlijk duidelijk. Ik was slechts een optie. En dat doet uiteindelijk meer en vooral langer pijn dan dit nu, dat weet ik ...
Ik zou alleen maar een potje brullen ben ik bang ...
Ergens hier op het forum las ik een paar dagen geleden
"Als je geen prioriteit bent, wees dan ook geen optie."
Dat heeft me niet los gelaten ... En dat ik geen prioriteit ben voor hem was me al pijnlijk duidelijk. Ik was slechts een optie. En dat doet uiteindelijk meer en vooral langer pijn dan dit nu, dat weet ik ...
dinsdag 16 oktober 2007 om 01:50
Er zijn genoeg zielen die je willen helpen en ondersteunen. Je bent niet alleen. Ik hoop voor je dat dit ff een troost is en ga lekker slapen. Zet je telefoon uit en je wekker aan voor je kid, maar probeer te slapen. Morgen is er een nieuwe (mogelijk vreselijke) dag voor je. We zijn er hier voor je meid. Sterkte en weltrusten.
dinsdag 16 oktober 2007 om 01:54
Je brult maar hoor meis, alles wat je oplucht.. Zodat je straks even kunt "vergeten" in een hopelijk droomloze slaap. Anyway, m'n mailadres is itsmastermindagain@hotmail.com , als je een luisterend oor nodig hebt dan stuur je maar een mailtje en dan geef ik je m'n 06-nr.
Het voelt nu niet zo, maar het klinkt alsof je een goede stap hebt gezet. Hoe heftig ook, de pijn die je nu voelt, gaat een keer over. De pijn van in een foute relatie blijven hangen stopt nóóit.
En ja, dat is een cliché, ik weet het. Anyway, het aanbod staat. Al brul en jank en scheld je alleen maar en komt er geen zinnig woord uit, it's okay.
Het voelt nu niet zo, maar het klinkt alsof je een goede stap hebt gezet. Hoe heftig ook, de pijn die je nu voelt, gaat een keer over. De pijn van in een foute relatie blijven hangen stopt nóóit.
En ja, dat is een cliché, ik weet het. Anyway, het aanbod staat. Al brul en jank en scheld je alleen maar en komt er geen zinnig woord uit, it's okay.
dinsdag 16 oktober 2007 om 02:20
dinsdag 16 oktober 2007 om 11:02
Van slapen is vannacht niet zo veel terecht gekomen. Beetje liggen knikkebollen, snotteren en internetten. Toen zoonlief om 8 uur de deur uit was ben ik op de bank in slaap gevallen tot ongeveer een half uurtje geleden.
Voel me nu heel raar. Hoewel ik weet dat dit de enig overgebleven optie is, is het ook heel moeilijk. We geven heel veel om elkaar en kunnen het echt super hebben samen. Pfft, afgelopen donderdag hadden we nog een supergoede avond.
Waar ik helemaal op afgeknapt ben is zijn escape in porno (zie andere topic) en dat hij door de problemen met werk enzo héél erg op zichzelf is en mij vrijwel niet wil zien maar er ondertussen he-le-maal niks aan doet.
Voor wie het andere topic niet kent: nee, ik heb geen problemen met porno. Maar als iemand wegloopt voor problemen door vrijwel élke vrije minuut pornofilms te downloaden en kijken, daardoor zelfs al 2 x te laat op werk is gekomen, en niet meer af wil spreken omdat-ie liever thuis achter de porno zit, dan wordt het een ander verhaal.
En dan gaat het me niet eens zozeer om de porno, al helpt minimaal 4 uur per werkdagdag (en domweg hele dagen en nachten in het weekend) harde porno kijken écht niet voor je sexleven of mijn zelfvertrouwen.
Dat is nu al weken gaande en gecombineerd met het idee dat er zoveel dingen voor hem belangrijker zijn dan mijn persoontje is het gewoon te veel geworden. Ik bleef me maar in bochten wringen om het hem naar de zin te maken, om leuk genoeg te zijn, aantrekkelijk genoeg ... Ik trék het niet meer. Want stiekem bén ik gewoon goed & leuk genoeg, vind ik.
Wel hoop ik dat we weer gewoon vrienden kunnen worden. Zo zijn we begonnen, en dat wil ik graag behouden. Door alles heen zijn we ook altijd vrienden gebleven. Nee, dat is geen manier om toch vast te houden of hoop te houden - meer dan vriendschap zit er niet in. Maar waarom alles weggooien als die basis er nog gewoon is? Hij heeft zelf ook al een paar keer aangegeven dat we veel beter zijn als vrienden dan als stel.
Nou ja, dat is zowieso voor later. Nu eerst maar op adem komen en accepteren dat het voorbij is ...
Voel me nu heel raar. Hoewel ik weet dat dit de enig overgebleven optie is, is het ook heel moeilijk. We geven heel veel om elkaar en kunnen het echt super hebben samen. Pfft, afgelopen donderdag hadden we nog een supergoede avond.
Waar ik helemaal op afgeknapt ben is zijn escape in porno (zie andere topic) en dat hij door de problemen met werk enzo héél erg op zichzelf is en mij vrijwel niet wil zien maar er ondertussen he-le-maal niks aan doet.
Voor wie het andere topic niet kent: nee, ik heb geen problemen met porno. Maar als iemand wegloopt voor problemen door vrijwel élke vrije minuut pornofilms te downloaden en kijken, daardoor zelfs al 2 x te laat op werk is gekomen, en niet meer af wil spreken omdat-ie liever thuis achter de porno zit, dan wordt het een ander verhaal.
En dan gaat het me niet eens zozeer om de porno, al helpt minimaal 4 uur per werkdagdag (en domweg hele dagen en nachten in het weekend) harde porno kijken écht niet voor je sexleven of mijn zelfvertrouwen.
Dat is nu al weken gaande en gecombineerd met het idee dat er zoveel dingen voor hem belangrijker zijn dan mijn persoontje is het gewoon te veel geworden. Ik bleef me maar in bochten wringen om het hem naar de zin te maken, om leuk genoeg te zijn, aantrekkelijk genoeg ... Ik trék het niet meer. Want stiekem bén ik gewoon goed & leuk genoeg, vind ik.
Wel hoop ik dat we weer gewoon vrienden kunnen worden. Zo zijn we begonnen, en dat wil ik graag behouden. Door alles heen zijn we ook altijd vrienden gebleven. Nee, dat is geen manier om toch vast te houden of hoop te houden - meer dan vriendschap zit er niet in. Maar waarom alles weggooien als die basis er nog gewoon is? Hij heeft zelf ook al een paar keer aangegeven dat we veel beter zijn als vrienden dan als stel.
Nou ja, dat is zowieso voor later. Nu eerst maar op adem komen en accepteren dat het voorbij is ...
dinsdag 16 oktober 2007 om 15:25
Heb op zich een redelijk goede middag. Okay, ik zit verlept op de bank, maar heb wat mensen gesproken en dat rare "paniek-gevoel" (geen idee hoe ik het moet omschrijven) is weg ... Ik voel me absoluut kl*te, maar wél rustig.
Ga mezelf zo echt van de bank af tillen en douchen ... Dan even boodschappen doen. Stelt misschien niet veel voor, maar is al beter dan alleen maar op de bank blijven hangen en snotteren denk ik dan maar.
dinsdag 16 oktober 2007 om 18:22
Joho, achtbaan! Heb ik net een redelijk goede middag gehad (gezien de situatie dan), krijg ik net een mail en sms. Hij is niet meer kwaad, ook weer helemaal kalm, en wil morgen langskomen om te praten.
Geen idee wat ik daarmee aan moet.
Ik moest het, omdat hij pertinent weigerde de telefoon op te nemen, uitmaken via zijn voicemail. Dat is natuurlijk geen normaal einde aan een relatie. Dus in dat opzicht zeg ik ja, ik wil graag een normaal gesprek.
Aan de andere kant: ik weet niet of "closure" wel zijn doel is. Daar zegt hij niks over. Hij laat alleen weten weer kalm te zijn en nu te willen praten. Uit zijn woeste sms nadat ik de voicemail had ingesproken denk ik op te maken dat einde oefening niet helemaal zijn idee is / was ...
Kortom: wat te doen? Toch het gesprek aangaan met het risico dat het moeilijk wordt, of neem ik de belachelijke manier waarop het gegaan is (en waar ik best mee zit!) voor lief en zeg ik nee?
Moeilijk ...
Geen idee wat ik daarmee aan moet.
Ik moest het, omdat hij pertinent weigerde de telefoon op te nemen, uitmaken via zijn voicemail. Dat is natuurlijk geen normaal einde aan een relatie. Dus in dat opzicht zeg ik ja, ik wil graag een normaal gesprek.
Aan de andere kant: ik weet niet of "closure" wel zijn doel is. Daar zegt hij niks over. Hij laat alleen weten weer kalm te zijn en nu te willen praten. Uit zijn woeste sms nadat ik de voicemail had ingesproken denk ik op te maken dat einde oefening niet helemaal zijn idee is / was ...
Kortom: wat te doen? Toch het gesprek aangaan met het risico dat het moeilijk wordt, of neem ik de belachelijke manier waarop het gegaan is (en waar ik best mee zit!) voor lief en zeg ik nee?
Moeilijk ...
dinsdag 16 oktober 2007 om 18:34
Of de gulden middenweg; zeg dat je wel een gesprek met hem wilt, maar nu even niet. Na het weekend pas, ofzo. Kijk even hoe je er dan tegenaan kijkt, dan is het niet meer zo heel vers. Hij kan dan ook gaan nadenken in de tussentijd. Je had geen andere keuze dan het uitmaken per voicemail.
Het gesprek zal sowieso moeilijk worden, want het is een afscheid van een relatie. Maar misschien voel jij je zelf ook prettiger bij het idee om met hem te praten, als dat zo is, zou ik wel afspreken. Kan het maar gebeurd zijn.
Het gesprek zal sowieso moeilijk worden, want het is een afscheid van een relatie. Maar misschien voel jij je zelf ook prettiger bij het idee om met hem te praten, als dat zo is, zou ik wel afspreken. Kan het maar gebeurd zijn.
dinsdag 16 oktober 2007 om 22:09
Mar10nel, denk dat een gesprek geen kwaad kan, eerder juist goed. Zie het topic, hoe zet ik iemand uit mijn hoofd (en ook minnaressen) daar zal je zien dat de meesten de grootste moeite hebben om verder te gaan o.a. doordat er niet duidelijk wordt uitgesproken dat het over is. En misschien is het voor jou wel duidelijk maar voor hem niet. Als het voor hem niet duidelijk is (ookal heb jij het gevoel dat hij het wel duidelijk zou moeten weten maarja..) dan wordt het voor hem moeilijk om door te gaan en zal hij het jou ook moeilijk maken.
Ben het met Julus eens dat je het gesprek wel uit zou kunnen stellen zodat je het eerst een beetje op een rijtje krijgt en jezelf weer een beetje in de hand hebt. Maak gewoon een afspraak en zie wat er van komt, en als je hem niet in huis wilt hebben maak je de afspraak ergens anders (bij goede vrienden ?)
Heel veel sterkte meid!
Ben het met Julus eens dat je het gesprek wel uit zou kunnen stellen zodat je het eerst een beetje op een rijtje krijgt en jezelf weer een beetje in de hand hebt. Maak gewoon een afspraak en zie wat er van komt, en als je hem niet in huis wilt hebben maak je de afspraak ergens anders (bij goede vrienden ?)
Heel veel sterkte meid!
donderdag 18 oktober 2007 om 18:17
hai.. ik heb snel je topic gelezen... wat leef ik met je mee meid... Ik weet hoe je voelt. Ik heb het vorige week min of meer samen met vriend uitgemaakt (mijn initiatief)... Ookal geef ik om hem en ben ik nog gek op hem... Hij maakt mij niet gelukkig.. En jouw ex maakt jou ook niet gelukkig.. maar dan maakt het juist zo verdomd moeilijk als er nog gevoel in het spel is..
Dat je nu huilt is erg goed.... je zult zien dat je straks erg opgelucht bent... Ik ben nu ook opgelucht ookal zullen er zeker momenten komen dat ik hem weer erg mis...Daar zal ik helaas doorheen moeten
Meis hou je taai... en 1 troost er zijn genoeg mensen op deze forum die weten hoe je voelt en in dezelfde sitautie verkeert
sterkte
Dat je nu huilt is erg goed.... je zult zien dat je straks erg opgelucht bent... Ik ben nu ook opgelucht ookal zullen er zeker momenten komen dat ik hem weer erg mis...Daar zal ik helaas doorheen moeten
Meis hou je taai... en 1 troost er zijn genoeg mensen op deze forum die weten hoe je voelt en in dezelfde sitautie verkeert
sterkte
dinsdag 30 oktober 2007 om 00:00
Hoi,
Hier nog zo ééntje die met haar verstand heel goed weet dat het beter is dat deze relatie over is, maar nog wel een opstandig hartje heeft.
Want:
We wilden zó graag dat het ging lukken
We wilden zó graag die leuke kanten van de relatie vasthouden
De negatieve kanten proberen we tegen beter weten in 'goed' te praten
Maar écht gelukkig werden we er niet van, toch????
Waarom is die keuze dan nog zo moeilijk? Wat zijn we toch een stelletje 'domoren'!
Grtz.
Hier nog zo ééntje die met haar verstand heel goed weet dat het beter is dat deze relatie over is, maar nog wel een opstandig hartje heeft.
Want:
We wilden zó graag dat het ging lukken
We wilden zó graag die leuke kanten van de relatie vasthouden
De negatieve kanten proberen we tegen beter weten in 'goed' te praten
Maar écht gelukkig werden we er niet van, toch????
Waarom is die keuze dan nog zo moeilijk? Wat zijn we toch een stelletje 'domoren'!
Grtz.
