Relaties
alle pijlers
Niet gehoord en geholpen (tirannie ex)
woensdag 2 november 2022 om 07:43
Ik schrijf even van mij af. Om herkenning te voorkomen kan ik helaas niet in details treden, maar het zit mij zo hoog en ik voel mij niet gesteund en erg alleen.
Ik word geterroriseerd door mijn ex. Alles op zodanige manier dat het net de grenzen van de wet niet overschrijd.
Wel als je alles wat hij doet bij elkaar zou zetten zou je kunnen zien dat hij bezig is met een hetze en hierbij mijn welzijn en dat van de kinderen schaadt.
De politie en instanties zijn op de hoogte, maar kunnen niets doen. Ze zijn nog het een en ander aan het onderzoeken, maar het duurt lang. Tevens denk ik dat ze ergens er vanuit gaan dat het onderdeel is van een vechtscheiding en er daarom geen haast wordt gemaakt.
Ondertussen gaan de pesterijen en woede-offensieven van ex door.
Afspraken over de kinderen worden continue geprobeerd te veranderen. Als ik er niet in mee ga, dan bepaalt hij zelf de regels wat altijd weer chaos en paniek veroorzaakt. Ik moet daar dan weer dagen van bijkomen, omdat ik op zulke momenten volledig op scherp word gezet.
Ik heb zijn netwerk op de hoogte gesteld. Ze zien wat er gebeurt, maar begrijpen het door de wir war aan communicatie niet. Hij laat oude teksten lezen of oude opnames horen, waardoor er verwarring ontstaat en ze hun kop weer in het zand steken.
Ze spreken hem aan op zijn acties en gedrag, maar daar heeft hij maling aan.
Meer kunnen ze niet doen.
Ik probeer naar hem kort, zakelijk en krachtig te zijn. En op onzinnige dingen niet te reageren.
Alleen als hij weer de afspraken wil veranderen en dreigt voor mijn deur te staan herinner ik hem aan onze afspraak. Dan gaat hij gewoon door, maar negeer ik hem.
Hij liegt veel en probeert alles in te zetten om mij naar beneden te trekken. Het is soms echt bizar wat ik te lezen krijg.
Ik sta er helemaal alleen voor. Iedereen vind het vreselijk voor me, maar ja: hij is de vader en wat kunnen ze doen?
Wat kan ik doen?
Ik ben radeloos.
Ik word geterroriseerd door mijn ex. Alles op zodanige manier dat het net de grenzen van de wet niet overschrijd.
Wel als je alles wat hij doet bij elkaar zou zetten zou je kunnen zien dat hij bezig is met een hetze en hierbij mijn welzijn en dat van de kinderen schaadt.
De politie en instanties zijn op de hoogte, maar kunnen niets doen. Ze zijn nog het een en ander aan het onderzoeken, maar het duurt lang. Tevens denk ik dat ze ergens er vanuit gaan dat het onderdeel is van een vechtscheiding en er daarom geen haast wordt gemaakt.
Ondertussen gaan de pesterijen en woede-offensieven van ex door.
Afspraken over de kinderen worden continue geprobeerd te veranderen. Als ik er niet in mee ga, dan bepaalt hij zelf de regels wat altijd weer chaos en paniek veroorzaakt. Ik moet daar dan weer dagen van bijkomen, omdat ik op zulke momenten volledig op scherp word gezet.
Ik heb zijn netwerk op de hoogte gesteld. Ze zien wat er gebeurt, maar begrijpen het door de wir war aan communicatie niet. Hij laat oude teksten lezen of oude opnames horen, waardoor er verwarring ontstaat en ze hun kop weer in het zand steken.
Ze spreken hem aan op zijn acties en gedrag, maar daar heeft hij maling aan.
Meer kunnen ze niet doen.
Ik probeer naar hem kort, zakelijk en krachtig te zijn. En op onzinnige dingen niet te reageren.
Alleen als hij weer de afspraken wil veranderen en dreigt voor mijn deur te staan herinner ik hem aan onze afspraak. Dan gaat hij gewoon door, maar negeer ik hem.
Hij liegt veel en probeert alles in te zetten om mij naar beneden te trekken. Het is soms echt bizar wat ik te lezen krijg.
Ik sta er helemaal alleen voor. Iedereen vind het vreselijk voor me, maar ja: hij is de vader en wat kunnen ze doen?
Wat kan ik doen?
Ik ben radeloos.
woensdag 2 november 2022 om 12:48
Krulliebollie73 schreef: ↑02-11-2022 12:31Ik ga er helemaal niet vanuit dat vader het gesprek aangaat maar dan is dat iig duidelijk bij de hulpverleners en dan kunnen zij daar mee aan de slag. Nu het is het woord van moeder tegen vader en anders om. het is belangrijk voor de kinderen om dat helder te hebben.
En ja soms weten onafhankelijke hulpverleners het beter als ouders die emotioneel heel erg betrokken zijn... waarbij ik dus niet beweer dat jij als moeder niet het beste voor hebt met je kinderen.
Mijn ervaringen met hulpverleners die objectief meekijken zijn niet zo positief.
In het belang van het kind moest het kind omgang hebben met de vader. Vader zat in de gevangenis. Kind wilde geen contact omdat ze bang was dat haar vader haar ook zou vermoorden. Net zoals hij voor haar ogen met haar moeder gedaan had.
Maar écht, het was in belang van het kind. Kijk maar naar die-en-die onderzoeken.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
woensdag 2 november 2022 om 13:22
Wel hoor, ik heb alleen een andere mening.huismeermin schreef: ↑02-11-2022 12:45Krulliebollie, ik denk niet dat je de situatie goed begrijpt.
ach.. ik doe ook maar wat..
woensdag 2 november 2022 om 13:45
Het probleem is, zoals vele anderen hier al proberen duidelijk te maken, dat vader weldegelijk het gesprek aangaat. Vol met leugens, ontkenning en vingerwijzing.Krulliebollie73 schreef: ↑02-11-2022 12:31Ik ga er helemaal niet vanuit dat vader het gesprek aangaat maar dan is dat iig duidelijk bij de hulpverleners en dan kunnen zij daar mee aan de slag. Nu het is het woord van moeder tegen vader en anders om. het is belangrijk voor de kinderen om dat helder te hebben.
En ja soms weten onafhankelijke hulpverleners het beter als ouders die emotioneel heel erg betrokken zijn... waarbij ik dus niet beweer dat jij als moeder niet het beste voor hebt met je kinderen.
Hierdoor wordt er een rookgordijn gecreëerd en het daadwerkelijke probleem niet aangepakt.
Namelijk dat vader niet wil dat het goed komt of zijn kinderen wil zien, maar veel liever de strijd in stand houdt.
Tof dat je jouw mening geeft en die mag zeker anders zijn.
Maar ik merk ook dat ik bij jou hetzelfde gevoel krijg als bij vele anderen die ik inmiddels heb gepasseerd. Waarbij ik heb geroepen: “luister dan!”
En nu komen met: goh, je had toch gelijk..
Jij gaat uit van emotionele bagage die nog aanwezig zou moeten zijn en meespeelt. Dat is hier niet aan de orde. Behalve een beschermingsdrang van mij om mijn kinderen te beschermen tegen deze blootstelling aan negativiteiten.
woensdag 2 november 2022 om 13:46
Gebaseerd op gebrek aan dezelfde ervaring. En gelukkig maar
woensdag 2 november 2022 om 13:53
Precies dit. Met nog veel meer andere verwijten. Je bent uren bezig met jezelf te verdedigen, alleen al van zijn leugens.Velvetlady schreef: ↑02-11-2022 10:52Dat is wel het laatste wat to moet doen. Zoals ik het lees gedraagt de ex zich tegen instanties wel correct.
Hij zal het hele verhaal omdraaien dat to hen heeft zwart gemaakt bij zijn familie.
To zal neergezet worden als de hysterische ex die haar kinderen njet naar vader wil laten gaan.
Vrees dar je aan de psycholoog ook niet veel gaat hebben .
Standaard zal de boodschap zijn je kan een ander niet veranderen alleen je zelf. Blijf kalm en rustig. Nou daar Jim je ook niet verder mee zoals je al gemerkt hebt.
Ondertussen gaat het gewoon door
woensdag 2 november 2022 om 14:45
Noteer alles, ook alles wat je nog weet sinds je uit elkaar bent en zit dit uit, overleg met de advocaat met al je bewijs.
En dan na de omgangsregeling die wel definitief is, asap van die instanties af of hopen op eentje die wel er door heen prikt.
woensdag 2 november 2022 om 17:19
Herkenbaar, ook voor mij helaas. Dacht in het begin nog dat jeugdzorg misschien iets kon. Die waren op een gegeven moment hem wel spuugzat, maar voor de kinderen deden ze niets. Het leverde hem alleen maar voer op voor meer strijd. Er is toen wel door de rechter een super dicht getimmerde omgangsregeling gezorgd, dat scheelt veel. Al trekt meneer rustig zijn eigen plan als het hem niet zint.
Er is een tijd geweest dat school precies wist wanneer hij kwam en alleen dan gingen ze met hem mee, anders niet.
Een soort van geluk is dat de hulpverlening het inmiddels wel ziet. Kreeg laatst nog iets doorgestuurd, hij had een klacht ingediend en kwam er niet fraai af. Hij zou alleen hulpverlening willen om mij onder druk te zetten, maar bij moeder is alles oke stond er. Brieven om in te lijsten
De oudste heeft er veel last van, maar kan er slecht over praten, ondanks een therapeut. ze is 10, toevallig dat ze vandaag op school brak. Heel vervelend, maar wel fijn dat de buitenwereld ook wat ziet.
Voor mezelf heb ik brainspotting gedaan, merk dat ik nu toch wel sterker sta en dat het me minder raakt. Ik kan het beter langs me heen laten gaan, waardoor het me minder energie kost.
Misschien is dat nog iets voor je? Verbale therapieën kwam ik niet heel ver mee. Jij waarschijnlijk ook niet, want je kan het prima vertellen. Heel veel sterkte
Er is een tijd geweest dat school precies wist wanneer hij kwam en alleen dan gingen ze met hem mee, anders niet.
Een soort van geluk is dat de hulpverlening het inmiddels wel ziet. Kreeg laatst nog iets doorgestuurd, hij had een klacht ingediend en kwam er niet fraai af. Hij zou alleen hulpverlening willen om mij onder druk te zetten, maar bij moeder is alles oke stond er. Brieven om in te lijsten
De oudste heeft er veel last van, maar kan er slecht over praten, ondanks een therapeut. ze is 10, toevallig dat ze vandaag op school brak. Heel vervelend, maar wel fijn dat de buitenwereld ook wat ziet.
Voor mezelf heb ik brainspotting gedaan, merk dat ik nu toch wel sterker sta en dat het me minder raakt. Ik kan het beter langs me heen laten gaan, waardoor het me minder energie kost.
Misschien is dat nog iets voor je? Verbale therapieën kwam ik niet heel ver mee. Jij waarschijnlijk ook niet, want je kan het prima vertellen. Heel veel sterkte
woensdag 2 november 2022 om 18:28
Wat heftig voor je dochter. Ik denk ook dat dit kinderen veel meer schaadt dan de bedoeling kan zijn. Er zou echt meer aandacht voor moeten komen.Appeltaartmetrozijn schreef: ↑02-11-2022 17:19Herkenbaar, ook voor mij helaas. Dacht in het begin nog dat jeugdzorg misschien iets kon. Die waren op een gegeven moment hem wel spuugzat, maar voor de kinderen deden ze niets. Het leverde hem alleen maar voer op voor meer strijd. Er is toen wel door de rechter een super dicht getimmerde omgangsregeling gezorgd, dat scheelt veel. Al trekt meneer rustig zijn eigen plan als het hem niet zint.
Er is een tijd geweest dat school precies wist wanneer hij kwam en alleen dan gingen ze met hem mee, anders niet.
Een soort van geluk is dat de hulpverlening het inmiddels wel ziet. Kreeg laatst nog iets doorgestuurd, hij had een klacht ingediend en kwam er niet fraai af. Hij zou alleen hulpverlening willen om mij onder druk te zetten, maar bij moeder is alles oke stond er. Brieven om in te lijsten
De oudste heeft er veel last van, maar kan er slecht over praten, ondanks een therapeut. ze is 10, toevallig dat ze vandaag op school brak. Heel vervelend, maar wel fijn dat de buitenwereld ook wat ziet.
Voor mezelf heb ik brainspotting gedaan, merk dat ik nu toch wel sterker sta en dat het me minder raakt. Ik kan het beter langs me heen laten gaan, waardoor het me minder energie kost.
Misschien is dat nog iets voor je? Verbale therapieën kwam ik niet heel ver mee. Jij waarschijnlijk ook niet, want je kan het prima vertellen. Heel veel sterkte
Door een omgangsregeling wordt het ook in stand gehouden, terwijl ik denk dat het beter is als er tijdelijk even helemaal geen contact is, zodat er uit de dynamiek kan worden gestapt. Maar goed: dit is gissen. Misschien veranderd zo iemand wel nooit.
Wel heel fijn dat je erkenning begint te krijgen van de hulpverlening. Ik voel mij daarin nog zo niet in gehoord en gesteund. Ik voel mij echt een roepende in de woestijn.
Ik ga kijken naar brainspotting.
Eigenlijk iedereen die mij kent denkt dat een psycholoog mij niet gaat kunnen helpen. Mijn leven met de kinderen loopt verder goed, ik krijg steeds meer energie nu ik mij besef dat er geen hoop op verandering meer is en ik standvastiger ben. Het enige probleem zijn de pesterijen en de acties.
woensdag 2 november 2022 om 19:24
yobwoc56 schreef: ↑02-11-2022 18:28Wat heftig voor je dochter. Ik denk ook dat dit kinderen veel meer schaadt dan de bedoeling kan zijn. Er zou echt meer aandacht voor moeten komen.
Door een omgangsregeling wordt het ook in stand gehouden, terwijl ik denk dat het beter is als er tijdelijk even helemaal geen contact is, zodat er uit de dynamiek kan worden gestapt. Maar goed: dit is gissen. Misschien veranderd zo iemand wel nooit.
Wel heel fijn dat je erkenning begint te krijgen van de hulpverlening. Ik voel mij daarin nog zo niet in gehoord en gesteund. Ik voel mij echt een roepende in de woestijn.
Ik ga kijken naar brainspotting.
Eigenlijk iedereen die mij kent denkt dat een psycholoog mij niet gaat kunnen helpen. Mijn leven met de kinderen loopt verder goed, ik krijg steeds meer energie nu ik mij besef dat er geen hoop op verandering meer is en ik standvastiger ben. Het enige probleem zijn de pesterijen en de acties.
Ik begrijp je behoefte aan erkenning, maar helaas zie je dat je zelfs met erkenning vaak niks opschiet op concreet vlak. Ik denk dat je nog het meeste hebt aan lotgenotencontact en daar je begrip en erkenning vandaan halen over hoe bizar het is. Maar vooral om de knop om te gaan leren zetten naar geen macht en aandacht meer geven aan (de acties van) ex want als ik het zo lees gaat dat de enige manier zijn om zelf nog een leven te kunnen hebben met (en voor) je kinderen.
woensdag 2 november 2022 om 19:44
Ik zit nog in het proces van beseffen dat erkenning mij inderdaad niet verder helpt.S-Groot schreef: ↑02-11-2022 19:24Ik begrijp je behoefte aan erkenning, maar helaas zie je dat je zelfs met erkenning vaak niks opschiet op concreet vlak. Ik denk dat je nog het meeste hebt aan lotgenotencontact en daar je begrip en erkenning vandaan halen over hoe bizar het is. Maar vooral om de knop om te gaan leren zetten naar geen macht en aandacht meer geven aan (de acties van) ex want als ik het zo lees gaat dat de enige manier zijn om zelf nog een leven te kunnen hebben met (en voor) je kinderen.
Soms helpt het om mijzelf wat zekerder te voelen: zie ik ben niet gek.
Maar je hebt gelijk en langzaamaan begin ik het te accepteren. Voelt het als mijn eigen weg.
woensdag 2 november 2022 om 20:56
Tja, wel erkenning dat ex maar de strijd aan blijft gaan, maar niet de erkenning dat het de kinderen schaadt. Ik vind het schandalig dat de rechten van vaders boven de veiligheid van de kinderen staat. Kan er niet over uit.
Maar meer dan verontwaardigd zijn is niet haalbaar. Ik heb het geprobeerd, goed geprobeerd, maar zonder resultaat.
Het enige wat dan nog rest is goed zorgen voor mn kinderen als ze bij mij zijn. Ze laten voelen wat een veilig thuis betekend, een band opbouwen, een lijntje houden, vertrouwen aan werken, leuke dingen doen. Herinneringen maken. Als de kinderen 30% van de tijd veilig gehecht zijn, schijnt dat voldoende te zijn volgens een trauma psycholoog die ik ooit had.
Verder is het pappen en nathouden met ex tot kind 12 is.
Aan de afspraken houden, doet hij het niet, dan maak ik er een korte melding van bij de politie.
Verder ook geen heisa van maken.
Die brainspotting hoeft niet over een vaste situatie te gaan. Daarom koos ik ervoor. En verrassend was dat niet eens situaties naar boven kwamen, maar veel meer gevoelens van verdriet wat nooit gezien is bijvoorbeeld. Vond het heftig, maar prettig.
Maar meer dan verontwaardigd zijn is niet haalbaar. Ik heb het geprobeerd, goed geprobeerd, maar zonder resultaat.
Het enige wat dan nog rest is goed zorgen voor mn kinderen als ze bij mij zijn. Ze laten voelen wat een veilig thuis betekend, een band opbouwen, een lijntje houden, vertrouwen aan werken, leuke dingen doen. Herinneringen maken. Als de kinderen 30% van de tijd veilig gehecht zijn, schijnt dat voldoende te zijn volgens een trauma psycholoog die ik ooit had.
Verder is het pappen en nathouden met ex tot kind 12 is.
Aan de afspraken houden, doet hij het niet, dan maak ik er een korte melding van bij de politie.
Verder ook geen heisa van maken.
Die brainspotting hoeft niet over een vaste situatie te gaan. Daarom koos ik ervoor. En verrassend was dat niet eens situaties naar boven kwamen, maar veel meer gevoelens van verdriet wat nooit gezien is bijvoorbeeld. Vond het heftig, maar prettig.
woensdag 2 november 2022 om 21:09
Jeetje, dit had ik zelf kunnen schrijven. Ik ben op dit moment ook echt ontzettend ‘boos’ op ‘de maatschappij’ dat inderdaad zo kijkt naar de belangen van vader. Natuurlijk heb ik liever een vader voor mijn kinderen. Maar het is niet mijn keuze om zulk gedrag te vertonen, laat staan dat ik iets anders kan doen. Al zou ik hem in alles zijn zin geven (want dat heb ik geprobeerd) het gaat echt om de strijd, dus er is altijd wel wat.Appeltaartmetrozijn schreef: ↑02-11-2022 20:56Tja, wel erkenning dat ex maar de strijd aan blijft gaan, maar niet de erkenning dat het de kinderen schaadt. Ik vind het schandalig dat de rechten van vaders boven de veiligheid van de kinderen staat. Kan er niet over uit.
Maar meer dan verontwaardigd zijn is niet haalbaar. Ik heb het geprobeerd, goed geprobeerd, maar zonder resultaat.
Het enige wat dan nog rest is goed zorgen voor mn kinderen als ze bij mij zijn. Ze laten voelen wat een veilig thuis betekend, een band opbouwen, een lijntje houden, vertrouwen aan werken, leuke dingen doen. Herinneringen maken. Als de kinderen 30% van de tijd veilig gehecht zijn, schijnt dat voldoende te zijn volgens een trauma psycholoog die ik ooit had.
Verder is het pappen en nathouden met ex tot kind 12 is.
Aan de afspraken houden, doet hij het niet, dan maak ik er een korte melding van bij de politie.
Verder ook geen heisa van maken.
Die brainspotting hoeft niet over een vaste situatie te gaan. Daarom koos ik ervoor. En verrassend was dat niet eens situaties naar boven kwamen, maar veel meer gevoelens van verdriet wat nooit gezien is bijvoorbeeld. Vond het heftig, maar prettig.
Ik ga zeker naar jouw tip over brainspotting kijken! Dank je wel!
woensdag 2 november 2022 om 21:16
Heel logisch. Maar ik vrees dat je je als een roepende in de woestijn zult blijven voelen als je dat bij instanties zoekt, dat dat je alleen maar eenzamer zal doen voelen en ook voor meer twijfel zal blijven zorgen.
Het is ook niet niks om dit te accepteren en er een weg omheen te vinden. Misschien dat daarom hulp helemaal zo'n slecht idee niet is, alleen dan niet bij betrokken instanties maar vrijgevestigd. Nu, of later. Fijn dat je hier in elk geval al herkenning en erkenning vindt en fijne tips, want het is heel ingewikkeld.
woensdag 2 november 2022 om 21:19
Ja, ik hoor heel graag van die groepen. Wil je mij een pb sturen hierover?Appeltaartmetrozijn schreef: ↑02-11-2022 21:12Ik weet niet of je op facebook zit? Daar zijn wel lotgenotengroepen. Daar heb ik veel steun aan gehad.
woensdag 2 november 2022 om 21:21
Ik ben zo blij dat ik dit topic heb gepost en er herkenning is.S-Groot schreef: ↑02-11-2022 21:16Heel logisch. Maar ik vrees dat je je als een roepende in de woestijn zult blijven voelen als je dat bij instanties zoekt, dat dat je alleen maar eenzamer zal doen voelen en ook voor meer twijfel zal blijven zorgen.
Het is ook niet niks om dit te accepteren en er een weg omheen te vinden. Misschien dat daarom hulp helemaal zo'n slecht idee niet is, alleen dan niet bij betrokken instanties maar vrijgevestigd. Nu, of later. Fijn dat je hier in elk geval al herkenning en erkenning vindt en fijne tips, want het is heel ingewikkeld.
Mijn vriendinnen leven wel met me mee en worden soms ook gek van wat er gebeurt, maar hoe het echt in elkaar zit en hoe het voelt om in zo’ situatie in te zitten, dat begrip, mis ik heel erg.
Ik voel me inderdaad erg eenzaam
woensdag 2 november 2022 om 21:51
yobwoc56 schreef: ↑02-11-2022 21:21Ik ben zo blij dat ik dit topic heb gepost en er herkenning is.
Mijn vriendinnen leven wel met me mee en worden soms ook gek van wat er gebeurt, maar hoe het echt in elkaar zit en hoe het voelt om in zo’ situatie in te zitten, dat begrip, mis ik heel erg.
Ik voel me inderdaad erg eenzaam
Herkenbaar, dat gevoel ken je inderdaad alleen als je er zelf in hebt gezeten. Of nog in zit. Ik leerde in die periode een moeder van school kennen die toevallig ook in zo'n situatie zat en zo ongeveer een jaar op mij vooruit liep in het hele gebeuren. Aan haar heb ik ontzettend veel gehad, veel meer dan aan mijn lieve familie en beste vriendinnen. Niets ten nadele van hen, want ik wilde hen niet ongerust maken en vertelde ze daarom niet alles, en ze konden (gelukkig voor hen!) ook niet weten hoe het precies voor mij was. Bij haar kon ik mijn verhalen tot in de detail kwijt, en dat was wederzijds. Heb hele avonden met haar aan de telefoon gezeten als er weer eens wat voorgevallen. Dat was zo ontzettend fijn. Hopelijk kan jij hier je ei een beetje kwijt.
woensdag 2 november 2022 om 21:53
yobwoc56 schreef: ↑02-11-2022 21:09Jeetje, dit had ik zelf kunnen schrijven. Ik ben op dit moment ook echt ontzettend ‘boos’ op ‘de maatschappij’ dat inderdaad zo kijkt naar de belangen van vader. Natuurlijk heb ik liever een vader voor mijn kinderen. Maar het is niet mijn keuze om zulk gedrag te vertonen, laat staan dat ik iets anders kan doen. Al zou ik hem in alles zijn zin geven (want dat heb ik geprobeerd) het gaat echt om de strijd, dus er is altijd wel wat.
Ik ga zeker naar jouw tip over brainspotting kijken! Dank je wel!
Het lijkt me ook gewoon echt heel erg ingewikkeld als maatschappij/instantie/hulpverlener om dit soort situaties goed en sluitend te kunnen beoordelen. Want waar kun je op afgaan? En als een kind het niet goed doet, waar komt dat dan precies door? En als er strijd is tussen ouders, hoe zit die dynamiek dan in elkaar en is dat dan ook schadelijker dan het contact met één ouder beperken (en welke dan)? En hoe zeker ben je dan van je zaak dat je daadwerkelijk dat oordeel durft te vellen?
In die zin begrijp ik wel dat alleen in zeer extreme (en dus duidelijke) gevallen zulke beperkingen opgelegd worden. Maar dat betekent wel dat er veel gevallen zijn waarbij je het grotendeels eigenlijk zelf uit moet zoeken en dat is mooi k#t.
woensdag 2 november 2022 om 22:02
Wat ontzettend fijn. En wat zal het apart overkomen voor anderen dat je schrijft: zij liep een jaar voor op het proces…Discobar schreef: ↑02-11-2022 21:51Herkenbaar, dat gevoel ken je inderdaad alleen als je er zelf in hebt gezeten. Of nog in zit. Ik leerde in die periode een moeder van school kennen die toevallig ook in zo'n situatie zat en zo ongeveer een jaar op mij vooruit liep in het hele gebeuren. Aan haar heb ik ontzettend veel gehad, veel meer dan aan mijn lieve familie en beste vriendinnen. Niets ten nadele van hen, want ik wilde hen niet ongerust maken en vertelde ze daarom niet alles, en ze konden (gelukkig voor hen!) ook niet weten hoe het precies voor mij was. Bij haar kon ik mijn verhalen tot in de detail kwijt, en dat was wederzijds. Heb hele avonden met haar aan de telefoon gezeten als er weer eens wat voorgevallen. Dat was zo ontzettend fijn. Hopelijk kan jij hier je ei een beetje kwijt.
Wat ik heb inderdaad gemerkt van een vriendin die in mindere mate hetzelfde meemaakte dat het inderdaad een proces is en het vrijwel identiek aan elkaar is.
Hopelijk vind ik inderdaad meer lotgenoten. Ik merk dat ik het erg fijn vind hier mijn ei kwijt te kunnen.
Ik ga ook even naar de Facebook groepen van appeltaartmetrozijn kijken.
woensdag 2 november 2022 om 22:02
Dank je wel!Appeltaartmetrozijn schreef: ↑02-11-2022 21:53Ik heb je een pb gestuurd!
Via zon groep eens een lotgenoot leren kennen, we appen alleen, maar erg fijn inderdaad,!
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
