Relaties
alle pijlers
Niet gehoord en geholpen (tirannie ex)
woensdag 2 november 2022 om 07:43
Ik schrijf even van mij af. Om herkenning te voorkomen kan ik helaas niet in details treden, maar het zit mij zo hoog en ik voel mij niet gesteund en erg alleen.
Ik word geterroriseerd door mijn ex. Alles op zodanige manier dat het net de grenzen van de wet niet overschrijd.
Wel als je alles wat hij doet bij elkaar zou zetten zou je kunnen zien dat hij bezig is met een hetze en hierbij mijn welzijn en dat van de kinderen schaadt.
De politie en instanties zijn op de hoogte, maar kunnen niets doen. Ze zijn nog het een en ander aan het onderzoeken, maar het duurt lang. Tevens denk ik dat ze ergens er vanuit gaan dat het onderdeel is van een vechtscheiding en er daarom geen haast wordt gemaakt.
Ondertussen gaan de pesterijen en woede-offensieven van ex door.
Afspraken over de kinderen worden continue geprobeerd te veranderen. Als ik er niet in mee ga, dan bepaalt hij zelf de regels wat altijd weer chaos en paniek veroorzaakt. Ik moet daar dan weer dagen van bijkomen, omdat ik op zulke momenten volledig op scherp word gezet.
Ik heb zijn netwerk op de hoogte gesteld. Ze zien wat er gebeurt, maar begrijpen het door de wir war aan communicatie niet. Hij laat oude teksten lezen of oude opnames horen, waardoor er verwarring ontstaat en ze hun kop weer in het zand steken.
Ze spreken hem aan op zijn acties en gedrag, maar daar heeft hij maling aan.
Meer kunnen ze niet doen.
Ik probeer naar hem kort, zakelijk en krachtig te zijn. En op onzinnige dingen niet te reageren.
Alleen als hij weer de afspraken wil veranderen en dreigt voor mijn deur te staan herinner ik hem aan onze afspraak. Dan gaat hij gewoon door, maar negeer ik hem.
Hij liegt veel en probeert alles in te zetten om mij naar beneden te trekken. Het is soms echt bizar wat ik te lezen krijg.
Ik sta er helemaal alleen voor. Iedereen vind het vreselijk voor me, maar ja: hij is de vader en wat kunnen ze doen?
Wat kan ik doen?
Ik ben radeloos.
Ik word geterroriseerd door mijn ex. Alles op zodanige manier dat het net de grenzen van de wet niet overschrijd.
Wel als je alles wat hij doet bij elkaar zou zetten zou je kunnen zien dat hij bezig is met een hetze en hierbij mijn welzijn en dat van de kinderen schaadt.
De politie en instanties zijn op de hoogte, maar kunnen niets doen. Ze zijn nog het een en ander aan het onderzoeken, maar het duurt lang. Tevens denk ik dat ze ergens er vanuit gaan dat het onderdeel is van een vechtscheiding en er daarom geen haast wordt gemaakt.
Ondertussen gaan de pesterijen en woede-offensieven van ex door.
Afspraken over de kinderen worden continue geprobeerd te veranderen. Als ik er niet in mee ga, dan bepaalt hij zelf de regels wat altijd weer chaos en paniek veroorzaakt. Ik moet daar dan weer dagen van bijkomen, omdat ik op zulke momenten volledig op scherp word gezet.
Ik heb zijn netwerk op de hoogte gesteld. Ze zien wat er gebeurt, maar begrijpen het door de wir war aan communicatie niet. Hij laat oude teksten lezen of oude opnames horen, waardoor er verwarring ontstaat en ze hun kop weer in het zand steken.
Ze spreken hem aan op zijn acties en gedrag, maar daar heeft hij maling aan.
Meer kunnen ze niet doen.
Ik probeer naar hem kort, zakelijk en krachtig te zijn. En op onzinnige dingen niet te reageren.
Alleen als hij weer de afspraken wil veranderen en dreigt voor mijn deur te staan herinner ik hem aan onze afspraak. Dan gaat hij gewoon door, maar negeer ik hem.
Hij liegt veel en probeert alles in te zetten om mij naar beneden te trekken. Het is soms echt bizar wat ik te lezen krijg.
Ik sta er helemaal alleen voor. Iedereen vind het vreselijk voor me, maar ja: hij is de vader en wat kunnen ze doen?
Wat kan ik doen?
Ik ben radeloos.
woensdag 2 november 2022 om 22:04
Eens hoor. En ik neem ze persoonlijk ook niets kwalijk. Ze moeten het er mee doen en het is gewoon ook echt te groot en onoverzichtelijk om te kunnen vatten.S-Groot schreef: ↑02-11-2022 21:53Het lijkt me ook gewoon echt heel erg ingewikkeld als maatschappij/instantie/hulpverlener om dit soort situaties goed en sluitend te kunnen beoordelen. Want waar kun je op afgaan? En als een kind het niet goed doet, waar komt dat dan precies door? En als er strijd is tussen ouders, hoe zit die dynamiek dan in elkaar en is dat dan ook schadelijker dan het contact met één ouder beperken (en welke dan)? En hoe zeker ben je dan van je zaak dat je daadwerkelijk dat oordeel durft te vellen?
In die zin begrijp ik wel dat alleen in zeer extreme (en dus duidelijke) gevallen zulke beperkingen opgelegd worden. Maar dat betekent wel dat er veel gevallen zijn waarbij je het grotendeels eigenlijk zelf uit moet zoeken en dat is mooi k#t.
De maatschappij is nou eenmaal ook doorgeslagen in het beschermen van de rechten van vaders. En voor heel veel vaders is dit terecht, maar menig anderen maken er dus misbruik van
woensdag 2 november 2022 om 22:18
Ik had je een wat uitgebreider pb teruggestuurd, maar zie niets verzonden staan.Appeltaartmetrozijn schreef: ↑02-11-2022 21:53Ik heb je een pb gestuurd!
Via zon groep eens een lotgenoot leren kennen, we appen alleen, maar erg fijn inderdaad,!
Heb je het wel ontvangen?
woensdag 2 november 2022 om 22:28
yobwoc56 schreef: ↑02-11-2022 21:21Ik ben zo blij dat ik dit topic heb gepost en er herkenning is.
Mijn vriendinnen leven wel met me mee en worden soms ook gek van wat er gebeurt, maar hoe het echt in elkaar zit en hoe het voelt om in zo’ situatie in te zitten, dat begrip, mis ik heel erg.
Ik voel me inderdaad erg eenzaam
Fijn, hoop dat je in de fb-groepen ook steun gaat vinden. Sterkte
.
donderdag 3 november 2022 om 10:56
Hoe kan hij nou de kinderen van school halen als dat niet de bedoeling is of zelfs niet eens mag? Ik zou als eerste met school om tafel gaan.
Verder blijft altijd de tip documenteer je helemaal de blubber en blijf naar hem zo koel als een rots.
Verder blijft altijd de tip documenteer je helemaal de blubber en blijf naar hem zo koel als een rots.
Gecompartimenteerde troep is ook een vorm van opruimen.
donderdag 3 november 2022 om 11:02
Hij schermt met gezag. En om escalatie bij de (andere) kinderen te voorkomen wordt er verder niets gedaan.Macarinata schreef: ↑03-11-2022 10:56Hoe kan hij nou de kinderen van school halen als dat niet de bedoeling is of zelfs niet eens mag? Ik zou als eerste met school om tafel gaan.
Verder blijft altijd de tip documenteer je helemaal de blubber en blijf naar hem zo koel als een rots.
Als in: los het zelf verder maar op. School wil geen partij zijn in deze.
Ik begrijp het op zich wel. Maar het maakt me nog eenzamer.
donderdag 3 november 2022 om 11:43
Maar er zijn genoeg scholen die daar anders mee omgaan. Ze worden door hun houding nu juist als instrument ingezet, heeft de directeur dat niet door? 'Zie je wel, school geeft ze aan mij mee dus met mij is niks aan de hand.'
Gecompartimenteerde troep is ook een vorm van opruimen.
donderdag 3 november 2022 om 11:50
Je hebt helemaal gelijk hoor.Macarinata schreef: ↑03-11-2022 11:43Maar er zijn genoeg scholen die daar anders mee omgaan. Ze worden door hun houding nu juist als instrument ingezet, heeft de directeur dat niet door? 'Zie je wel, school geeft ze aan mij mee dus met mij is niks aan de hand.'
Ik kan er helaas niet verder op in gaan Ivm privacy, maar jammer genoeg ligt het hier dus anders.
Omdat ik snap dat de juffen bang zijn voor escalatie snap ik ze. En ik wil voorkomen dat ze door mijn situatie angst hebben.
Wel melding bij de politie gedaan.
donderdag 3 november 2022 om 11:50
School kan ook weinig anders als vader gewoon gezag heeft. Dan staat hij in zijn recht om de kinderen mee te nemen .Macarinata schreef: ↑03-11-2022 11:43Maar er zijn genoeg scholen die daar anders mee omgaan. Ze worden door hun houding nu juist als instrument ingezet, heeft de directeur dat niet door? 'Zie je wel, school geeft ze aan mij mee dus met mij is niks aan de hand.'
Het zou juist heel kwalijk zijn als school ze niet mee zou geven als vaddr ze komt ophalen. Want op dat moment kiezen ze partij zonder precies te wete n hoe het zjt. School kan dar nooit weten.
Moeder zou dat vervolgens bij de hulpinstanties moeten aangeven en die zouden dan in actief moeten komen. En daar gaat het dan fout. Want die worden gewoon ingepalmd door de ex.
donderdag 3 november 2022 om 18:26
Als je straks een beschikking hebt is het gedoe op school ook afgelopen.yobwoc56 schreef: ↑03-11-2022 11:50Je hebt helemaal gelijk hoor.
Ik kan er helaas niet verder op in gaan Ivm privacy, maar jammer genoeg ligt het hier dus anders.
Omdat ik snap dat de juffen bang zijn voor escalatie snap ik ze. En ik wil voorkomen dat ze door mijn situatie angst hebben.
Wel melding bij de politie gedaan.
donderdag 10 november 2022 om 19:43
Is er toevallig nog iemand die meeleest? Ik weet mij ook dit moment geen raad en heb het gevoel de handdoek in de ring te willen gooien.. te zeggen hier heb jij de kinderen en zoek het maar uit.
Laat mij duidelijk zijn dat ik dit nooit zou willen, en dat het zeker niet gaat helpen. Hij zegt dat het om de kinderen gaat, maar als ik ze volledig bij hem zou laten komt hij wel op andere manieren achter mij aan. Ik ben ècht ten einde raad.
Mijn ex wil niets behalve strijd en heeft weer nieuwe leugens opgeworpen om mij aan de schandpaal te nagelen. De zoveelste en ik snap werkelijk niet dat instanties niet denken: ‘ goh, deze man dient wel heel veel meldingen en klachten in… dit moet wel een hetze zijn’
Ik snap gewoon niet dat het niet strafbaar is en hij hier zomaar mee door mag en kan gaan. Het overzicht is zoek en als ik alles zou opsommen dan klinkt het alleen maar als verdedigen of vingerwijzing. Want wie zegt niet dat het gewoon een machteloze vader is die zich zorgen maakt?
Ik ga er aan onderdoor. Probeer er te zijn voor de kinderen, maar het onrecht, de machteloosheid en het onbegrip voor hoe iemand dit kan doen nekken me. Trekken me naar beneden..
Ik zou zo graag willen dat er een alziend oog was die zegt: wat erg dat je dit moet doorstaan. Ik help je en ik ga je helpen dit te stoppen..
Nu is het een eindeloze weg van tientallen losse hobbels die keer op keer overwonnen moeten worden..
maar het echte eind komt niet. Het blijft maar door gaan..
wanneer houdt het op?
Laat mij duidelijk zijn dat ik dit nooit zou willen, en dat het zeker niet gaat helpen. Hij zegt dat het om de kinderen gaat, maar als ik ze volledig bij hem zou laten komt hij wel op andere manieren achter mij aan. Ik ben ècht ten einde raad.
Mijn ex wil niets behalve strijd en heeft weer nieuwe leugens opgeworpen om mij aan de schandpaal te nagelen. De zoveelste en ik snap werkelijk niet dat instanties niet denken: ‘ goh, deze man dient wel heel veel meldingen en klachten in… dit moet wel een hetze zijn’
Ik snap gewoon niet dat het niet strafbaar is en hij hier zomaar mee door mag en kan gaan. Het overzicht is zoek en als ik alles zou opsommen dan klinkt het alleen maar als verdedigen of vingerwijzing. Want wie zegt niet dat het gewoon een machteloze vader is die zich zorgen maakt?
Ik ga er aan onderdoor. Probeer er te zijn voor de kinderen, maar het onrecht, de machteloosheid en het onbegrip voor hoe iemand dit kan doen nekken me. Trekken me naar beneden..
Ik zou zo graag willen dat er een alziend oog was die zegt: wat erg dat je dit moet doorstaan. Ik help je en ik ga je helpen dit te stoppen..
Nu is het een eindeloze weg van tientallen losse hobbels die keer op keer overwonnen moeten worden..
maar het echte eind komt niet. Het blijft maar door gaan..
wanneer houdt het op?
donderdag 10 november 2022 om 19:52
donderdag 10 november 2022 om 19:58
Ja, mijn advocaat is al bezig. Maar die reageert alleen op de laatste beschuldigingen, het hele verhaal is te groot om neer te pennen.. dus ergens heb ik het idee dat het de lading niet dekt.
Ik ben al bij talloze hulpverleners geweest om er mee te leren omgaan. Maar iedereen zegt hetzelfde. Negeren. Geen voeding geven.
Tegelijkertijd dat ik er mee zal moeten dealen, want het is tenslotte de vader en die heeft het recht ze te zien.
Inmiddels voelt het een onmogelijke taak.
donderdag 10 november 2022 om 20:04
donderdag 10 november 2022 om 20:09
Dank je wel. Ik zit echt weer in een zoveelste dieptepunt. Rationeel weet ik dat ik hier eerder ben geweest en er ook wel weer uitkwam, maar dit keer voelt het anders..S-Groot schreef: ↑10-11-2022 20:04Ach Cowboy, wat zwaar. Ik lees je nog en wil je een hart onder de riem steken.
Heb je nog wat aan de fb-groepen die je via pb gekregen hebt? En hoe zit het met de afhandeling van de scheiding, is daar het einde van in zicht, met een definitieve regeling vwb de kinderen?
ik trek het niet meer. Wil opgeven. In ieder geval strijdvrij zijn.
De facebookgroepen heb ik helaas nog steeds geen reactie op. (Heb er 2 benaderd)
donderdag 10 november 2022 om 20:13
Wat betreft de scheiding: er is nog steeds niets geregeld. Het gaat nog steeds om alleen de kinderen. Alimentatie heb ik maar losgelaten. Al zouden de advocaten er uit komen, dan zal ex daar toch niets mee doen verder en wordt het weer een rechtszaak aanspannen. Wat uiteindelijk toch niets oplevert want zo goed heeft hij het wel geregeld.S-Groot schreef: ↑10-11-2022 20:04Ach Cowboy, wat zwaar. Ik lees je nog en wil je een hart onder de riem steken
Heb je nog wat aan de fb-groepen die je via pb gekregen hebt? En hoe zit het met de afhandeling van de scheiding, is daar het einde van in zicht, met een definitieve regeling vwb de kinderen?
Het huis en spullen heb ik achter me gelaten. En laat ik voor lief. Spullen zijn te vervangen. Elke dag in mijn leven dat voorbij gaat niet.
Ik snap niet dat in een land waar binnen 5 dagen een boete op de deurmat komt en betaald moeten worden dat dit kan gebeuren.
donderdag 10 november 2022 om 20:28
Jeetje TO, wat een ellende weer. Wanneer verwacht je de vovo?
Helpt het om het van je af te schijven? Het lost niks op maar misschien kan je het op die manier een beetje parkeren. Ikzelf plemp bepaalde dingen in een whatsappgroep die ik met mezelf heb. Soms scroll ik daarin terug en denk ik, hij is echt een eikel, ik ben niet gek en het ligt niet aan mij.
Hou vol!
Helpt het om het van je af te schijven? Het lost niks op maar misschien kan je het op die manier een beetje parkeren. Ikzelf plemp bepaalde dingen in een whatsappgroep die ik met mezelf heb. Soms scroll ik daarin terug en denk ik, hij is echt een eikel, ik ben niet gek en het ligt niet aan mij.
Hou vol!
donderdag 10 november 2022 om 20:37
Dank je wel. Ik schrijf nu idd van mij af. Meer kan ik niet doen. De rest heb ik weinig invloed op. Anders dan eerlijk zijn en hopen dat iemand alles doorziet..Superuser2020 schreef: ↑10-11-2022 20:28Jeetje TO, wat een ellende weer. Wanneer verwacht je de vovo?
Helpt het om het van je af te schijven? Het lost niks op maar misschien kan je het op die manier een beetje parkeren. Ikzelf plemp bepaalde dingen in een whatsappgroep die ik met mezelf heb. Soms scroll ik daarin terug en denk ik, hij is echt een eikel, ik ben niet gek en het ligt niet aan mij.
Hou vol!
vandaar mijn ‘noodkreet’ hier.
Zit er even doorheen
donderdag 10 november 2022 om 20:49
Ugh, ik had ooit zo'n scheiding en ik ben super blij dat dat nu voor het grootste deel achter ons ligt. Wat een energiezuigende hel was dat.
Bij ons stopte het járen na de scheiding toen er iets knapte bij mij in een traject bij de opvoedpoli waar hij ons met de meest gruwelijke leugens in had getrokken. Ik kan de angst om mijn kinderen kwijt te raken en de schaamte naar iedere mogelijke persoon in de buitenwereld die zijn leugens zou geloven nog voelen. Van de ene op de andere dag was ik er klaar mee en zei ik dat ik niet meer kwam. Woest belde hij me op, schold me uit voor alles wat mooi en lelijk was. En toen zijn ergste druk van de ketel was zei hij heel vilein dat het niet uitmaakt want dat hij "nu genoeg op papier had om een rechter me mijn kinderen af te laten pakken". Geen idee waarom, of het nou opeens zo glashelder was dat dat totale bullshit was of dat ik er zo volledig doorheen zat, maar ik nam een diepe teug adem en zei 100% kalm dat dat me een heel goed idee leek, maar dat dat dus ook betekende dat *wij* elkaar niet meer zouden spreken en dat ik het bericht van zijn advocaat wel tegemoet zag. Nooit meer iets van gehoord.
In jouw situatie is het natuurlijk anders omdat je scheiding nog niet volledig rond is. Maar als ik zo vrij mag zijn, terugkijkend maakte ik dezelfde fout als jij (denk ik) nu maakt. Je maakt jezelf klein en maximaal flexibel. Het huis en al jullie spullen: alsjeblieft, hier heb je het allemaal. Alimentatie: nee hoor, laat maar zitten. Dus je geeft alle signalen af dat terreur werkt. Het is in zijn voordeel om zo hard mogelijk te blazen.
Zou je het aandurven om opnieuw met je advocaat om tafel te gaan onder het adagium "don't get mad, get everything"?
In plaats van iedere keer een maatje kleiner, een maatje groter. En dan heeft hij alleen nog de controle over wanneer dat stopt. Maar niet meer over jou.
Bij ons stopte het járen na de scheiding toen er iets knapte bij mij in een traject bij de opvoedpoli waar hij ons met de meest gruwelijke leugens in had getrokken. Ik kan de angst om mijn kinderen kwijt te raken en de schaamte naar iedere mogelijke persoon in de buitenwereld die zijn leugens zou geloven nog voelen. Van de ene op de andere dag was ik er klaar mee en zei ik dat ik niet meer kwam. Woest belde hij me op, schold me uit voor alles wat mooi en lelijk was. En toen zijn ergste druk van de ketel was zei hij heel vilein dat het niet uitmaakt want dat hij "nu genoeg op papier had om een rechter me mijn kinderen af te laten pakken". Geen idee waarom, of het nou opeens zo glashelder was dat dat totale bullshit was of dat ik er zo volledig doorheen zat, maar ik nam een diepe teug adem en zei 100% kalm dat dat me een heel goed idee leek, maar dat dat dus ook betekende dat *wij* elkaar niet meer zouden spreken en dat ik het bericht van zijn advocaat wel tegemoet zag. Nooit meer iets van gehoord.
In jouw situatie is het natuurlijk anders omdat je scheiding nog niet volledig rond is. Maar als ik zo vrij mag zijn, terugkijkend maakte ik dezelfde fout als jij (denk ik) nu maakt. Je maakt jezelf klein en maximaal flexibel. Het huis en al jullie spullen: alsjeblieft, hier heb je het allemaal. Alimentatie: nee hoor, laat maar zitten. Dus je geeft alle signalen af dat terreur werkt. Het is in zijn voordeel om zo hard mogelijk te blazen.
Zou je het aandurven om opnieuw met je advocaat om tafel te gaan onder het adagium "don't get mad, get everything"?
In plaats van iedere keer een maatje kleiner, een maatje groter. En dan heeft hij alleen nog de controle over wanneer dat stopt. Maar niet meer over jou.
donderdag 10 november 2022 om 21:17
Naar de rechtbank:
-tegen je advocaat zeggen dat je vanaf nu alleen nog maar bezig wil met de rode draad en dat is
omgangsregeling vaststellen
-kinderalimentatie berekenen. (Hoezo komen advocaten daar niet uit? Dat is gewoon een koude rekensom)
- spulletjes verdelen
-niet op je ex reageren, blokkeren op de app,
Be a rock!!!!
-tegen je advocaat zeggen dat je vanaf nu alleen nog maar bezig wil met de rode draad en dat is
omgangsregeling vaststellen
-kinderalimentatie berekenen. (Hoezo komen advocaten daar niet uit? Dat is gewoon een koude rekensom)
- spulletjes verdelen
-niet op je ex reageren, blokkeren op de app,
Be a rock!!!!
donderdag 10 november 2022 om 21:23
Ik ga hier over nadenken.sprankelend schreef: ↑10-11-2022 20:49Ugh, ik had ooit zo'n scheiding en ik ben super blij dat dat nu voor het grootste deel achter ons ligt. Wat een energiezuigende hel was dat.
Bij ons stopte het járen na de scheiding toen er iets knapte bij mij in een traject bij de opvoedpoli waar hij ons met de meest gruwelijke leugens in had getrokken. Ik kan de angst om mijn kinderen kwijt te raken en de schaamte naar iedere mogelijke persoon in de buitenwereld die zijn leugens zou geloven nog voelen. Van de ene op de andere dag was ik er klaar mee en zei ik dat ik niet meer kwam. Woest belde hij me op, schold me uit voor alles wat mooi en lelijk was. En toen zijn ergste druk van de ketel was zei hij heel vilein dat het niet uitmaakt want dat hij "nu genoeg op papier had om een rechter me mijn kinderen af te laten pakken". Geen idee waarom, of het nou opeens zo glashelder was dat dat totale bullshit was of dat ik er zo volledig doorheen zat, maar ik nam een diepe teug adem en zei 100% kalm dat dat me een heel goed idee leek, maar dat dat dus ook betekende dat *wij* elkaar niet meer zouden spreken en dat ik het bericht van zijn advocaat wel tegemoet zag. Nooit meer iets van gehoord.
In jouw situatie is het natuurlijk anders omdat je scheiding nog niet volledig rond is. Maar als ik zo vrij mag zijn, terugkijkend maakte ik dezelfde fout als jij (denk ik) nu maakt. Je maakt jezelf klein en maximaal flexibel. Het huis en al jullie spullen: alsjeblieft, hier heb je het allemaal. Alimentatie: nee hoor, laat maar zitten. Dus je geeft alle signalen af dat terreur werkt. Het is in zijn voordeel om zo hard mogelijk te blazen.
Zou je het aandurven om opnieuw met je advocaat om tafel te gaan onder het adagium "don't get mad, get everything"?
In plaats van iedere keer een maatje kleiner, een maatje groter. En dan heeft hij alleen nog de controle over wanneer dat stopt. Maar niet meer over jou.
Het sluit aan op mijn gedachten van de laatste tijd.
Het is namelijk voor het eerst dat ik denk: en nu ga ik bijten.
donderdag 10 november 2022 om 21:25
Hij is ondernemer.Prolo schreef: ↑10-11-2022 21:17Naar de rechtbank:
-tegen je advocaat zeggen dat je vanaf nu alleen nog maar bezig wil met de rode draad en dat is
omgangsregeling vaststellen
-kinderalimentatie berekenen. (Hoezo komen advocaten daar niet uit? Dat is gewoon een koude rekensom)
- spulletjes verdelen
-niet op je ex reageren, blokkeren op de app,
Be a rock!!!!
Laat zich nog geen cent uitbetalen.
Dus alimentatie kan ik op mijn buik schrijven.
Spullen: hij geeft aan dat ik het kan halen met een verhuisbedrijf.
Je snapt dat zelfs als ik de afspraak zou maken er wel weet wat tussen komt…
Rechtszaak is nu aan de orde.
Vol met leugens wil hij nu volledige gezag en een omgangsregeling voor
Mij
donderdag 10 november 2022 om 22:11
sprankelend schreef: ↑10-11-2022 20:49Ugh, ik had ooit zo'n scheiding en ik ben super blij dat dat nu voor het grootste deel achter ons ligt. Wat een energiezuigende hel was dat.
Bij ons stopte het járen na de scheiding toen er iets knapte bij mij in een traject bij de opvoedpoli waar hij ons met de meest gruwelijke leugens in had getrokken. Ik kan de angst om mijn kinderen kwijt te raken en de schaamte naar iedere mogelijke persoon in de buitenwereld die zijn leugens zou geloven nog voelen. Van de ene op de andere dag was ik er klaar mee en zei ik dat ik niet meer kwam. Woest belde hij me op, schold me uit voor alles wat mooi en lelijk was. En toen zijn ergste druk van de ketel was zei hij heel vilein dat het niet uitmaakt want dat hij "nu genoeg op papier had om een rechter me mijn kinderen af te laten pakken". Geen idee waarom, of het nou opeens zo glashelder was dat dat totale bullshit was of dat ik er zo volledig doorheen zat, maar ik nam een diepe teug adem en zei 100% kalm dat dat me een heel goed idee leek, maar dat dat dus ook betekende dat *wij* elkaar niet meer zouden spreken en dat ik het bericht van zijn advocaat wel tegemoet zag. Nooit meer iets van gehoord.
In jouw situatie is het natuurlijk anders omdat je scheiding nog niet volledig rond is. Maar als ik zo vrij mag zijn, terugkijkend maakte ik dezelfde fout als jij (denk ik) nu maakt. Je maakt jezelf klein en maximaal flexibel. Het huis en al jullie spullen: alsjeblieft, hier heb je het allemaal. Alimentatie: nee hoor, laat maar zitten. Dus je geeft alle signalen af dat terreur werkt. Het is in zijn voordeel om zo hard mogelijk te blazen.
Zou je het aandurven om opnieuw met je advocaat om tafel te gaan onder het adagium "don't get mad, get everything"?
In plaats van iedere keer een maatje kleiner, een maatje groter. En dan heeft hij alleen nog de controle over wanneer dat stopt. Maar niet meer over jou.
Dit is heel herkenbaar! Ik heb inderdaad ook heel lang meebewogen, ben redelijk gebleven, heb niets opgeëist om het niet nog ingewikkelder te maken en dingen niet te laten escaleren en heb geprobeerd dingen die hij deed te verbergen voor de buitenwereld omdat ik me schaamde. Totdat ik op een dag dacht: Wil je ruzie? Dan krijg je ruzie vuile teringlijer met je arrogante klotekop! Opeens veranderde mijn mindset, werd ik strijdbaar en dat was wel een gamechanger. Ik wilde hem niet langer degene met de touwtjes in handen laten zijn en realiseerde me dat ik het hem net zo goed heel moeilijk zou kunnen maken als ik zou willen. Veel erger zou het ten slotte niet kunnen worden. Ik ben toen met deze nieuwe energie naar een andere advocaat gegaan die beter bij mijn strijdlust paste en heb op mijn ex consequent de be a rock tactiek toegepast. Na een paar vervelende oprispingen van hem is het daarna wel in rustiger vaarwater gekomen. Ik. vond hem op een gegeven moment ook alleen nog maar een mega loser, een sneue sukkel in plaats van een angstaanjagende bully. Goed dat je dit benoemt, ik denk hier eigenlijk weinig meer aan maar het heeft mij wel geholpen.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
