Niet los kunnen laten

Hoi,

Momenteel heb ik het al enige tijd moeilijk om het volgende:

Een poos geleden heb ik een man leren kennen, noem hem voor het gemak even Hans.
Leren kennen via een datingapp. Fijn app contact waarna hij graag wilde afspreken. Ik was hier nog niet aan toe waarna Hans lichtelijk geirrteerd raakte. Want ik hield hem steeds op afstand en gaf hem geen blanco kans om hem te leren kennen en oordeelde alleen op basis van dode tekst op app, waren zijn woorden.
Kort erna was ik er wel aan toe en wilde Hans in een keer niet want intussen had hij op basis van app een oordeel over mij. Dit was 3 maanden geleden.

Intussen nog regelmatig app contact gehad. Fijne gesprekken wisselen zich af met ruzie.
Hij trekt me aan en stoot me erna weer af. Ik hou me vast aan de fijne gesprekken samen en put hier positiviteit uit, om vervolgens weer gekwetst te worden.
Hij verbreekt vaak het contact, met veel verdriet vanuit mijn kant tot gevolg. Om vervolgens een paar dagen later weer contact op te zoeken met mij.
Zo belde hij me, na paar dagen geen contact, in een keer op (ik enorm blij) om in een dronken bij mega seksistisch te praten. Hij geeft ook telkens seksistische opmerkingen richting mij.
Wanneer ik me telkens eindelijk neergelegd heb dat er geen contact is, zoekt hij toch weer contact omdat hij wil dat het goed met me gaat en hij me het beste gunt, zegt hij.

Ik zie steeds alleen maar het positieve in hem. Hou me vast aan de mooie gesprekken samen, waardoor ik echt om hem ben gaan geven. En het me raakt en verdriet doet als hij me weer afstoot. Wanneer ik om duidelijkheid vraag, dan wordt hij boos.
Laatst gaf hij aan dat hij zich rot voelde. Paar dagen later vroeg ik hoe het ging en toen gaf hij aan: “dit. Dit moet je dus niet doen.”
Terwijl ik niks fout doe.

Even kort wat info: ik ben bekend met Borderline kenmerken. Deze kenmerken kan ik heel goed onder controle houden, sterker nog: niemand merkt er iets van. Echter triggert hij me, dat deze kenmerken naar boven komen. Bijvoorbeeld (dit appte ik eergisteren een vriendin):

“Nou had dus laatst een week geen contact met hem en had me er bij neergelegd. In een keer berichtte hij me omdat hij dacht dat ik het zwaar had dat er geen contact meer was. Vond ik heel lief. Toen weer aan de praat geraakt dus. Maar dat ging dus ook weer mis.
Dan appen we net fijn en dan krijg ik een bericht als: ik laat je, doei. Waardoor ik onzeker word, want ik zeg nergens dat ik met rust gelaten moet worden.
En als ik dan nog wat app dan negeert die me. Afgelopen zaterdag appte die me na paar dagen in een keer weer. En nu ook weer gedoe.
Telkens als we dan eindelijk weer eens fijn aan de praat raken, dan kapt die het weer af. Is soort aantrekken afstoten.
Nouja een van kenmerken van borderline is wel hevige verlatingsangst dus hij triggert daarmee echt negatieve patronen los. Ik ben dan super blij dat we eindelijk eens fijn contact hebben, om vervolgens weer op de grond geslagen te worden. Dus ik ga dan “claimen” als in dat ik graag wil praten over wat er nu eigenlijk aan de hand is en dat ik duidelijkheid wil en wil weten wat er nu wel en niet is. Daarmee gaat hij mij dan vervolgens de schuld geven dat het fout is wat ik doe enzo. Terwijl hij zelf aantrekt en weer afstoot.
Waar ik telkens heel sterk ben dat ik de borderline kenmerken goed kan temperen, triggert hij steeds zo dat die kenmerken naar boven komen, en ik vervolgens me ontzettend rot en depri voel omdat ik het gevoel heb dat ik weer iets verkeerd heb gedaan. Voel me dan zo anders dan andere mensen. Op die momenten voel ik me ook ongelukkig. Want ik heb het wéér fout gedaan voor mijn gevoel. En dan kom ik in een cirkel terecht van: willen dat het goed komt en erover willen praten en het oplossen, waardoor ik het nog erger maak dan.
En dat zijn gewoon die borderline kenmerken.. Terwijl hij die gewoon triggert met zijn gedrag, en vervolgens mij het gevoel geeft dat ik dingen fout doe.”

Vriendin heeft aan dat hij me kapot maakt en ik hem echt moet blokkeren, dat hij niet gezond voor me is. Maar ik geef ergens ontzettend veel om hem en zie alleen maar het mooie lieve fijne aan hem en geef om hem en hij zegt dat die ook om mij heeft. Ik voel me ook ontzettend schuldig, want mijn inziens ligt dit allemaal aan mij en heb ik het allemaal verpest (dat zegt hij ook).
Ik kan me hier echt verdrietig over voelen en in blijven hangen. Hij negeert me nu ook alweer een aantal dagen. Heb het er daardoor nog zwaarder mee.

Sorry voor het lange verhaal maar wilde het wel volledig delen.

viva-amber schreef: ↑

27-07-2022 19:26

Tja een iemand met borderline en iets of iemand die je niet kan krijgen....gekmakend. Het is ego: niet je zin krijgen. De perfecte relatie gaat het nooit worden...want to weet allang dat hij niet de juiste persoon is. Het is alleen nog maar het feit dat hij niet wil wat zij wil en dus moet er gedramd worden liefst tot het niveau van drama en stalking.

Nou ik stalk niets hoor. Dat lees je als het goed is niet in mijn OP?

viva-amber schreef: ↑

27-07-2022 18:58

Waarom geef je iemand die je 1x hebt gezien in je hele leven zoveel macht?

Je bent 25 geworden zonder deze man en de 50 haal je ook zonder deze man.

Op je vraag kan ik eerlijk gezegd geen zinnig antwoord geven.

viva-amber schreef: ↑

27-07-2022 19:52

To, had hem al 5x kunnen blokkeren.

Wellicht al 20x.

Plinkie schreef: ↑

29-07-2022 04:07

In een ander topic lees ik dat je een kindje van 3 hebt en ook een wens voor een tweede kindje. Kan het zijn dat je daarom zo vast houdt aan deze lamlul man? Hoop je diep in je hart dat hij jouw wens gaat vervullen?

Blokkeer hem en probeer je te focussen op je kindje. Want áls deze man jouw wens al gaat vervullen, dan is dat heel slecht nieuws.

Succes TO.

Nee, ik denk hierbij niet aan mijn kinderwens.

Dankjewel

Phoebe-Holmes schreef: ↑

02-08-2022 07:01

Lady-x94 hoe is het nu met je?

Met mij gaat het goed, sinds het contact er niet meer is . Dankjewel voor je interesse