Relaties
alle pijlers
Niet meer aangetrokken voelen tot partner
donderdag 17 november 2022 om 10:40
Ik heb een nieuwe nick aangemaakt.
De titel zegt het al, ik voel me niet meer aangetrokken tot mijn man.
We zijn al een hele tijd samen, twee puberkinderen, huis, fijne vakanties enz.
Hij is een 5 jaar ouder dan ik (44) en ik merk dat ik hem al een hele tijd niet meer aantrekkelijk vind en het verpest mijn hele kijk over mezelf. Hij verzorgt zich goed, gaat goed gekleed, ruikt prima, is hygiënisch etc, maar het is weg bij mij. Hij is al een hele lange tijd gewoon niet (meer) het type man waar ik wild van word.
Ik vind het héél oppervlakkig van mezelf dat ik op deze leeftijd een knap uiterlijk plots heel belangrijk vind.
Ik merk dat ik er ineens waarde aan hecht dat ik helemaal kan smelten in de ogen van een ander. Of dat ik naar een man kan kijken en denk: zó, daar zul je maar elke ochtend mee wakker worden.
Ik herhaal het nog een keer. Ik weet dat het heel oppervlakkig van mij is, maar het verlangen naar een andere man is gewoon heel sterk. Ik heb er niet naar gehandeld, maar ik voel een soort hunkering naar nog één keer dat heerlijk wilde gevoel met een man waar ik helemaal gek op ben mee te mogen maken.
Ik weet zeker dat wat mijn man nu ook zou doen of wat we ook zouden ondernemen dat de aantrekkingskracht niet terug komt. Ik verlang niet meer naar hem, maar naar een nieuwe andere man.
Het gevoel maakt me verdrietig, boos en ongelukkig.
Ik hoop niet dat ik nu het hele forum over me heen krijg.
De titel zegt het al, ik voel me niet meer aangetrokken tot mijn man.
We zijn al een hele tijd samen, twee puberkinderen, huis, fijne vakanties enz.
Hij is een 5 jaar ouder dan ik (44) en ik merk dat ik hem al een hele tijd niet meer aantrekkelijk vind en het verpest mijn hele kijk over mezelf. Hij verzorgt zich goed, gaat goed gekleed, ruikt prima, is hygiënisch etc, maar het is weg bij mij. Hij is al een hele lange tijd gewoon niet (meer) het type man waar ik wild van word.
Ik vind het héél oppervlakkig van mezelf dat ik op deze leeftijd een knap uiterlijk plots heel belangrijk vind.
Ik merk dat ik er ineens waarde aan hecht dat ik helemaal kan smelten in de ogen van een ander. Of dat ik naar een man kan kijken en denk: zó, daar zul je maar elke ochtend mee wakker worden.
Ik herhaal het nog een keer. Ik weet dat het heel oppervlakkig van mij is, maar het verlangen naar een andere man is gewoon heel sterk. Ik heb er niet naar gehandeld, maar ik voel een soort hunkering naar nog één keer dat heerlijk wilde gevoel met een man waar ik helemaal gek op ben mee te mogen maken.
Ik weet zeker dat wat mijn man nu ook zou doen of wat we ook zouden ondernemen dat de aantrekkingskracht niet terug komt. Ik verlang niet meer naar hem, maar naar een nieuwe andere man.
Het gevoel maakt me verdrietig, boos en ongelukkig.
Ik hoop niet dat ik nu het hele forum over me heen krijg.
waterfee wijzigde dit bericht op 18-11-2022 12:21
0.21% gewijzigd
donderdag 17 november 2022 om 19:11
Ze zegt letterlijk dat ze het leven van de kinderen nu niet overhoop wil halen en dat het mss beter is het te laten tot ze gaan studeren en in de tussentijd walgt ze van intiem contact met haar man. In welk opzicht heeft ze dan respect voor haar man en zijn gevoelens?
donderdag 17 november 2022 om 19:11
als het zover komt in een relatie, heb dan het respect voor je partner om hem of haar vrij te laten zodat ze iemand kunnen vinden die hen wel aantrekkelijk vindt. En misschien heb je er overheen gelezen, maar hij was al tweede keus. Heel respectvol hoor
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
donderdag 17 november 2022 om 19:13
ze zegt het iig ergens in dit topic, maar als hij dat ook niet was, had ze dat zeker vermeld. Ze zegt zelf dat er niks mis met hem is, behalve dat ze hem niet meer aantrekkelijk vind en zelfs van hem walgt.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
donderdag 17 november 2022 om 19:17
Uitzitten is niet eerlijk naar je man.
Dat je walgt van het idee van seks met hem daar kun je op dit moment weinig aan doen, maar het is niet fatsoenlijk om hem nog een paar jaar te laten geloven in het huwelijk terwijl jij al lang je exit gepland hebt. Je ontneemt hem zo de kans om zijn eigen keuzes te maken in het leven.
Dat gezegd hebbende zou ik sowieso geen huwelijk op het spel zetten vanwege wat hormonen, maar dat was dus mijn vorige vraag..
donderdag 17 november 2022 om 19:19
Walging gaat in mijn ogen niet samen met respect.
Als je iemand niet meer aantrekkelijk vindt, dan kun je nog steeds wel respect voor diegene hebben. Maar ik vind het moeilijk te geloven dat je van iemand kunt walgen, die je wel respecteert. Het één sluit hier het ander uit in mijn ogen.
donderdag 17 november 2022 om 19:19
Tja. Stel jezelf niet al teveel voor van de datingmarkt zou ik zeggen.Waterfee schreef: ↑17-11-2022 18:50Laatste alinea: daar sta ik niet op te wachten. Voor mij gaat het echt om het opnieuw verliefd worden, van de daken willen schreeuwen, stralen als ik over hem zou praten. Ik heb dit soort gevoelens gekend en het besef dat ik dit nooit meer echt kan mee maken dat stemt me verdrietig.
Misschien is het idd een midlife crisis, zoals een man die plots huis en haard verlaat, een Harley koopt met een jonge meid achterop.
Ik kan me voorstellen dat dat nu of nooit gevoel zo groot is dat het negeren niet mogelijk is
Ik voel zoiets, zeg maar.
Hoe lang heb je al niet gedate?
Bedenk wel dat je straks ook alle fijne dingen van je relatie achter je laat. Ik woon alleen en vind dat meestal prima (en soms heerlijk!), maar soms ook weleens stom. Altijd alleen eten, ontbijten op zondag, alleen in bed, alleen op de bank, niemand om even spontaan een spelletje mee te doen of tegen aan te kruipen na een zware dag. Misschien is dat best wennen na een lange relatie.
donderdag 17 november 2022 om 19:20
Fairway schreef: ↑17-11-2022 19:17Uitzitten is niet eerlijk naar je man.
Dat je walgt van het idee van seks met hem daar kun je op dit moment weinig aan doen, maar het is niet fatsoenlijk om hem nog een paar jaar te laten geloven in het huwelijk terwijl jij al lang je exit gepland hebt. Je ontneemt hem zo de kans om zijn eigen keuzes te maken in het leven.
Dat gezegd hebbende zou ik sowieso geen huwelijk op het spel zetten vanwege wat hormonen, maar dat was dus mijn vorige vraag..
Ik denk dat dit juist een van TO's dilemma's is.
donderdag 17 november 2022 om 19:20
Waarom van een ander dan wel?
En is het dan geen optie om dan enkel dat seksuele bij een ander te zoeken zonder dat je meteen die persoon als nieuw gezinslid welkom heet? Je kinderen gaan hem - mag ik hopen - ook niet als zodanig zien.
donderdag 17 november 2022 om 19:21
Maar stel nou dat het toch hormonaal, midlife, of psychisch blijkt te zijn bij TO? Dan heeft het toch geen zin om te blijven praten over 'respect'? Feit is dat TO zich zo voelt. De vraag is wat je er aan doet.Jufjoke schreef: ↑17-11-2022 19:19Walging gaat in mijn ogen niet samen met respect.
Als je iemand niet meer aantrekkelijk vindt, dan kun je nog steeds wel respect voor diegene hebben. Maar ik vind het moeilijk te geloven dat je van iemand kunt walgen, die je wel respecteert. Het één sluit hier het ander uit in mijn ogen.
donderdag 17 november 2022 om 19:23
Dit. ^Fairway schreef: ↑17-11-2022 19:17Uitzitten is niet eerlijk naar je man. Dat je walgt van het idee van seks met hem daar kun je op dit moment weinig aan doen, maar het is niet fatsoenlijk om hem nog een paar jaar te laten geloven in het huwelijk terwijl jij al lang je exit gepland hebt. Je ontneemt hem zo de kans om zijn eigen keuzes te maken in het leven.
Stel: Hoe zou je het zelf vinden als je wist dat je man zo over jou dacht? (Niet aangetrokken voelen/walging t.o.v. jou) Zou je dat dan willen weten van hem of liever in een leugen leven?
Een praktische vraag: zou je het financieel kunnen redden om te scheiden en op jezelf te wonen?
donderdag 17 november 2022 om 19:24
Inderdaad. Als ik het zo lees is de datingmarkt een gekkenhuis. Maar je wilt een aantrekkelijke man. Heb je jezelf wel eens afgevraagd: hoe aantrekkelijk ben jíj ?Timetraveler schreef: ↑17-11-2022 19:19Tja. Stel jezelf niet al teveel voor van de datingmarkt zou ik zeggen.
Hoe lang heb je al niet gedate?
Ik kan me voorstellen dat de koek op is na zoveel jaren, maar walging ??? Weegt hij 150kg of zoiets ? Of gaat hij naar de hoeren ?
Ga met een psycholoog of een sexuoloog praten, eerst alleen en levert dat wat op, samen met je man ?
creativeguy wijzigde dit bericht op 17-11-2022 19:28
5.02% gewijzigd
donderdag 17 november 2022 om 19:28
Iets wat weg is tover je niet zomaar terug. Soms gebeurd dat, of nou ja soms, heel vaak. Iets wat kapot is kun je lijmen maar het blijft altijd scheurtjes houden.
Of het nu hormonen zijn of niet TO is uitgekeken op haar man en emotioneel al uitgecheckt. Ze wil de kinderen een scheiding besparen nu ze nog thuis wonen maar heeft het niet over haar man pijn doen bij een eventuele scheiding. Dat zegt mij gewoon genoeg. Scheiden is geen schande. Bij elkaar blijven en de ander in de waan laten dat alles goed is is wel een schande. Breng op zijn minst het respect op naar je partner door eerlijk te zeggen dat het op is.
donderdag 17 november 2022 om 19:29
donderdag 17 november 2022 om 19:31
uitzoeken waar het aan ligt of de relatie verbreken, meer smaken zijn er niet
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
donderdag 17 november 2022 om 19:48
Mijn ouders zijn gescheiden toen ik studeren. Denk niet dat het dan geen pijn doet hoor. Ik heb er nu (10 jaar later) nóg pijn van. Ook dat mijn moeder bleef voor ons is heel naar. Onze jeugd voelt soms als een façade en nep ofzo. Heel verdrietig.
Zij is toen verder gegaan met iemand waar ze wél passie bij voelde en nog steeds voelt. Maar de prijs is hoog hoor.
Ze heeft veel minder geld te besteden. Ons ouderlijk huis werd verkocht en nu woont ze veel kleiner in een minder leuke wijk. Ze is veel vrienden verloren tijdens de scheiding (des te meer omdat mijn vader niet wilde scheiden).
Dingen als kerst etc zijn altijd ingewikkeld omdat wij ons moeten splitsen en daardoor minder tijd met haar kunnen doorbrengen dan ze zou willen. Het helpt ook niet dat ik haar vent niet echt top vind, en weiger om een nieuw gezinnetje te spelen met hem ipv m'n vader. Dus komt ze meestal alleen naar gelegenheden. Het kán natuurlijk dat een nieuwe partner helemaal wordt opgenomen in het kerngezin, maar bij volwassen kinderen is dat toch lastig denk ik. Ik zat er in elk geval niet op te wachten.
En dus blijft het contact met haar wat oppervlakkig. De scheiding heeft onze band echt absoluut geen goed gedaan. Zeker nu er ook kleinkinderen zijn is dat echt lastig. Ze heeft daar veel verdriet van.
Maar ze heeft wel fijne passie met haar nieuwe man.
Ik vraag me weleens af of het het waard is geweest voor haar. Drie kinderen die heel verdriet hadden en hebben. Haar ex-man die echt kapot ervan was. En nu een mindere band.
Zeker nu ze 60+ is denk ik weleens was dit het echt waard? Straks word ze echt "oud" en is er zoveel kapot gegaan voor een korte periode wat passie.
Zij is toen verder gegaan met iemand waar ze wél passie bij voelde en nog steeds voelt. Maar de prijs is hoog hoor.
Ze heeft veel minder geld te besteden. Ons ouderlijk huis werd verkocht en nu woont ze veel kleiner in een minder leuke wijk. Ze is veel vrienden verloren tijdens de scheiding (des te meer omdat mijn vader niet wilde scheiden).
Dingen als kerst etc zijn altijd ingewikkeld omdat wij ons moeten splitsen en daardoor minder tijd met haar kunnen doorbrengen dan ze zou willen. Het helpt ook niet dat ik haar vent niet echt top vind, en weiger om een nieuw gezinnetje te spelen met hem ipv m'n vader. Dus komt ze meestal alleen naar gelegenheden. Het kán natuurlijk dat een nieuwe partner helemaal wordt opgenomen in het kerngezin, maar bij volwassen kinderen is dat toch lastig denk ik. Ik zat er in elk geval niet op te wachten.
En dus blijft het contact met haar wat oppervlakkig. De scheiding heeft onze band echt absoluut geen goed gedaan. Zeker nu er ook kleinkinderen zijn is dat echt lastig. Ze heeft daar veel verdriet van.
Maar ze heeft wel fijne passie met haar nieuwe man.
Ik vraag me weleens af of het het waard is geweest voor haar. Drie kinderen die heel verdriet hadden en hebben. Haar ex-man die echt kapot ervan was. En nu een mindere band.
Zeker nu ze 60+ is denk ik weleens was dit het echt waard? Straks word ze echt "oud" en is er zoveel kapot gegaan voor een korte periode wat passie.
donderdag 17 november 2022 om 19:54
Klopt. Niet alleen ik, maar ook andere vrouwen kiezen soms ook voor een 'veilige' man, wetend dat ze nooit echt die passie nog zullen voelenThalas schreef: ↑17-11-2022 18:51In ieder topic waarin de man een eikel is stellen er weer mensen dat zij dan een ander had moeten kiezen om kinderen mee te krijgen. Dan kiest er een vrouw bewust voor een goede partner in plaats van een partner waar ze passie voor voelt, is dat óók verkeerd. Wanneer kiezen vrouwen wel goed? Als ze ongeacht de gevolgen gewoon over hun onvrede zwijgen?
donderdag 17 november 2022 om 19:58
En hoe kom ik erachter of het echt het mijn hormonen zijn?Fairway schreef: ↑17-11-2022 19:17Uitzitten is niet eerlijk naar je man.
Dat je walgt van het idee van seks met hem daar kun je op dit moment weinig aan doen, maar het is niet fatsoenlijk om hem nog een paar jaar te laten geloven in het huwelijk terwijl jij al lang je exit gepland hebt. Je ontneemt hem zo de kans om zijn eigen keuzes te maken in het leven.
Dat gezegd hebbende zou ik sowieso geen huwelijk op het spel zetten vanwege wat hormonen, maar dat was dus mijn vorige vraag..
Ook met uitzitten toch?
donderdag 17 november 2022 om 19:59
Jammer dat je het zo ervaren hebt. Hoe kijkt zij er zélf op terug?meringue-123 schreef: ↑17-11-2022 19:48Mijn ouders zijn gescheiden toen ik studeren. Denk niet dat het dan geen pijn doet hoor. Ik heb er nu (10 jaar later) nóg pijn van. Ook dat mijn moeder bleef voor ons is heel naar. Onze jeugd voelt soms als een façade en nep ofzo. Heel verdrietig.
Zij is toen verder gegaan met iemand waar ze wél passie bij voelde en nog steeds voelt. Maar de prijs is hoog hoor.
Ze heeft veel minder geld te besteden. Ons ouderlijk huis werd verkocht en nu woont ze veel kleiner in een minder leuke wijk. Ze is veel vrienden verloren tijdens de scheiding (des te meer omdat mijn vader niet wilde scheiden).
Dingen als kerst etc zijn altijd ingewikkeld omdat wij ons moeten splitsen en daardoor minder tijd met haar kunnen doorbrengen dan ze zou willen. Het helpt ook niet dat ik haar vent niet echt top vind, en weiger om een nieuw gezinnetje te spelen met hem ipv m'n vader. Dus komt ze meestal alleen naar gelegenheden. Het kán natuurlijk dat een nieuwe partner helemaal wordt opgenomen in het kerngezin, maar bij volwassen kinderen is dat toch lastig denk ik. Ik zat er in elk geval niet op te wachten.
En dus blijft het contact met haar wat oppervlakkig. De scheiding heeft onze band echt absoluut geen goed gedaan. Zeker nu er ook kleinkinderen zijn is dat echt lastig. Ze heeft daar veel verdriet van.
Maar ze heeft wel fijne passie met haar nieuwe man.
Ik vraag me weleens af of het het waard is geweest voor haar. Drie kinderen die heel verdriet hadden en hebben. Haar ex-man die echt kapot ervan was. En nu een mindere band.
Zeker nu ze 60+ is denk ik weleens was dit het echt waard? Straks word ze echt "oud" en is er zoveel kapot gegaan voor een korte periode wat passie.
donderdag 17 november 2022 om 20:00
donderdag 17 november 2022 om 20:00
donderdag 17 november 2022 om 20:01
er is een verschil tussen geen echte passie en walging voelen
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
donderdag 17 november 2022 om 20:03
Vlg mij is speelt dat tijdens een midlife crisis een rol (ook bij mannen).
"En nu ga ik kiezen voor waar ik wél al die tijd naar heb gehunkert. Het is nu of nooit "
donderdag 17 november 2022 om 20:04
Er zijn natuurlijk nog meer opties maar die vragen wel wat diepgravender retrospectie en een pijnlijke eerlijkheid naar jezelf en je man.
Dat is wel andere koek dan zwijmelen in dromen van de aanbidding van een aantrekkelijke man en het bevredigen van het verlangen of je nog wel 'goed in de markt ligt'.
It's not whatcha got, it's what you give
It ain't the life you choose, it's the life you live
And it ain't what it's not, but a-what it is
It ain't the life you choose, it's the life you live
And it ain't what it's not, but a-what it is
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
