Relaties
alle pijlers
Niet meer aangetrokken voelen tot partner
donderdag 17 november 2022 om 10:40
Ik heb een nieuwe nick aangemaakt.
De titel zegt het al, ik voel me niet meer aangetrokken tot mijn man.
We zijn al een hele tijd samen, twee puberkinderen, huis, fijne vakanties enz.
Hij is een 5 jaar ouder dan ik (44) en ik merk dat ik hem al een hele tijd niet meer aantrekkelijk vind en het verpest mijn hele kijk over mezelf. Hij verzorgt zich goed, gaat goed gekleed, ruikt prima, is hygiënisch etc, maar het is weg bij mij. Hij is al een hele lange tijd gewoon niet (meer) het type man waar ik wild van word.
Ik vind het héél oppervlakkig van mezelf dat ik op deze leeftijd een knap uiterlijk plots heel belangrijk vind.
Ik merk dat ik er ineens waarde aan hecht dat ik helemaal kan smelten in de ogen van een ander. Of dat ik naar een man kan kijken en denk: zó, daar zul je maar elke ochtend mee wakker worden.
Ik herhaal het nog een keer. Ik weet dat het heel oppervlakkig van mij is, maar het verlangen naar een andere man is gewoon heel sterk. Ik heb er niet naar gehandeld, maar ik voel een soort hunkering naar nog één keer dat heerlijk wilde gevoel met een man waar ik helemaal gek op ben mee te mogen maken.
Ik weet zeker dat wat mijn man nu ook zou doen of wat we ook zouden ondernemen dat de aantrekkingskracht niet terug komt. Ik verlang niet meer naar hem, maar naar een nieuwe andere man.
Het gevoel maakt me verdrietig, boos en ongelukkig.
Ik hoop niet dat ik nu het hele forum over me heen krijg.
De titel zegt het al, ik voel me niet meer aangetrokken tot mijn man.
We zijn al een hele tijd samen, twee puberkinderen, huis, fijne vakanties enz.
Hij is een 5 jaar ouder dan ik (44) en ik merk dat ik hem al een hele tijd niet meer aantrekkelijk vind en het verpest mijn hele kijk over mezelf. Hij verzorgt zich goed, gaat goed gekleed, ruikt prima, is hygiënisch etc, maar het is weg bij mij. Hij is al een hele lange tijd gewoon niet (meer) het type man waar ik wild van word.
Ik vind het héél oppervlakkig van mezelf dat ik op deze leeftijd een knap uiterlijk plots heel belangrijk vind.
Ik merk dat ik er ineens waarde aan hecht dat ik helemaal kan smelten in de ogen van een ander. Of dat ik naar een man kan kijken en denk: zó, daar zul je maar elke ochtend mee wakker worden.
Ik herhaal het nog een keer. Ik weet dat het heel oppervlakkig van mij is, maar het verlangen naar een andere man is gewoon heel sterk. Ik heb er niet naar gehandeld, maar ik voel een soort hunkering naar nog één keer dat heerlijk wilde gevoel met een man waar ik helemaal gek op ben mee te mogen maken.
Ik weet zeker dat wat mijn man nu ook zou doen of wat we ook zouden ondernemen dat de aantrekkingskracht niet terug komt. Ik verlang niet meer naar hem, maar naar een nieuwe andere man.
Het gevoel maakt me verdrietig, boos en ongelukkig.
Ik hoop niet dat ik nu het hele forum over me heen krijg.
waterfee wijzigde dit bericht op 18-11-2022 12:21
0.21% gewijzigd
donderdag 17 november 2022 om 20:06
Bij uitzitten staat het al vast dat je gaat scheiden. Uitzitten is niet echt constructief.
Met hem praten over je twijfels, naar een seksuoloog, je hunkering naar andere mannen omdenken, jezelf een schop onder de kont...dat is in ieder geval geen 'uitzitten'.
donderdag 17 november 2022 om 20:30
Geen idee. Wat ik erg herken is het volledige gebrek aan introspectie bij haar. "Tsja de koek was op" zegt ze dan. En ook dat hele gelatene van tsja ik kon niet meer met hem. Tsja ik wilde nog weer passie blabla.
Ik herken dit bij jou ook. Neem eens verantwoordelijkheid! En toon een beetje ballen. Als je je man echt zo walgelijk vind moet je maar weggaan en de consequenties dragen. Als je dat niet wilt dan moet je werken aan je relatie. Jezelf wentelen in je geilheid voor een utopie gaat je iig niks brengen.
donderdag 17 november 2022 om 20:40
Als je hem zo in de waan laat jaren lang, besef je dan wel dat je hem een deel van zijn levensjaren afneemt. Als hij er achter komt hoe je werkelijk in de wedstrijd zit, is zijn emotionele schade niet te overzien.
En hoe zou jij het vinden als je uiteindelijk gaat scheiden, jij omdat je toch niet zo aantrekkelijk blijkt voor mooie mannen als je zelf dacht, het moet doen met minder mooie mannen. En dat hij een leuke en intimiderend mooie vrouw veroverd die hij gek kan maken van seksueel genot en jou dat fijntjes meedeelt als hij de kinderen weer eens ophaalt. Ik gun hem dat enorm.
En hoe zou jij het vinden als je uiteindelijk gaat scheiden, jij omdat je toch niet zo aantrekkelijk blijkt voor mooie mannen als je zelf dacht, het moet doen met minder mooie mannen. En dat hij een leuke en intimiderend mooie vrouw veroverd die hij gek kan maken van seksueel genot en jou dat fijntjes meedeelt als hij de kinderen weer eens ophaalt. Ik gun hem dat enorm.
donderdag 17 november 2022 om 20:42
Het lijkt wel alsof je graag oppervlakkig wil zijn, in de letterlijke zin van het woord: je wil niet verder kijken dan de oppervlakte. Meerdere forummers hebben aangegeven dat het (vooral ook voor je eigen geluk) handig je verlangens en behoeftes dieper onder de loep te nemen. Met een psycholoog of een relatietherapeut of wat dan ook. Niet uitzitten, maar onderzoeken. Waar komt het echt vandaan?
Maar jij blijft een beetje hangen in het 'ik wil de passie van een tiener' en verder niks. Je doet niet alleen je man en je kinderen, maar ook jezelf hier echt serieus tekort. Je bent meer dan een gedachte, je bent meer dan een hunkering. Zoek dat uit. Scheiden kan altijd nog, maar dan op meer dan alleen 'ik wilde weer vlinders in mijn buik voelen'
Maar jij blijft een beetje hangen in het 'ik wil de passie van een tiener' en verder niks. Je doet niet alleen je man en je kinderen, maar ook jezelf hier echt serieus tekort. Je bent meer dan een gedachte, je bent meer dan een hunkering. Zoek dat uit. Scheiden kan altijd nog, maar dan op meer dan alleen 'ik wilde weer vlinders in mijn buik voelen'
donderdag 17 november 2022 om 20:58
Dit.
Ik denk écht dat het hormonen zijn die opspelen en (het begin van) de overgang. Ik heb het veel in mijn omgeving gezien bij andere vrouwen en ik heb het zelf ervaren tijdens mijn overgang. Dat ik mijn man (en kinderen) echt soms niet om me heen kon verdragen en ja, soms ook walging : Gadverdamme daar héb je hem weer met z’n aubergine, zout toch op en laat mij met rust. Dat behoeftige van zo’n man en ik die er helemaal klaar mee was om aan behoeftes van wie dan ook te voldoen en zéker niet aan die van mijn man. Ik wilde dat mijn lijf weer helemaal van mij was, wilde niet zomaar aangeraakt worden. Hele sterke boze gevoelens : dat man dacht dat hij zomaar over mijn lijf kon beschikken. Nou, mooi niet !
Ik wilde los ! Stappen ! Feesten ! Mijn eigen zin doen ! En ja, ik zag soms ook wel andere aantrekkelijke mannen. (Let wel : nooit iets mee gedaan)
Dit speelde allemaal intern. Hoewel mijn man natuurlijk wel voelde dat ik niet lekker in mijn vel zat heb ik bovenstaande nooit zo letterlijk uitgesproken naar hem want ik wist wel dat ik door hormonen gedreven werd. Het zou niet eerlijk zijn om hem te vertellen welke sterke negatieve gevoelens ik voor hem had, het lag immers niet aan hem. Wel hebben we heel veel gepraat over onze relatie, over ons seksleven en over dat er veel bij mij aan het veranderen was. Dat ik het anders wilde, maar ook nog niet wist hoe. Het was geen makkelijke periode en we hebben veel geduld met elkaar moeten hebben.
De overgang is voorbij, we hebben de storm samen doorstaan door heel veel en oprecht te praten en rekening te houden met elkaars gevoelens.
De passie is weer helemaal terug trouwens. Wel iets minder wild dan vroeger, maar veel dieper en intenser. Het kan dus echt terug komen.
Ik denk dus dat het niet erg is om bepaalde heftige gevoelens voor jezelf te houden, vooral als de ander er toch niets mee kan en ik denk ook niet dat het een reden is om te scheiden als de relatie verder gewoon goed is. Het is de moeite waard om bij jezelf op onderzoek uit te gaan wat die gevoelens nu werkelijk zijn en verder in gesprek en in contact met je man te blijven.
anoniem_65df5944b964c wijzigde dit bericht op 17-11-2022 21:03
3.97% gewijzigd
donderdag 17 november 2022 om 20:59
Het klinkt een beetje als een soort rouw naar een leven of ervaring dat je nog nooit hebt gehad. (Een meeslepende bouquet roman-achtige passie, vlinders in je buik. Het onzekere van de jacht.) Misschien inderdaad een soort midlife crisis, dat je de tijd aan je voorbij voelt gaan en je levensmogelijkheden voelt wegglippen?
Het is nooit te laat om opnieuw te beginnen, maar ik denk dat het wijs is om niet meteen de scheiding in werking te zetten. En misschien eerst met een therapeut praten. Je hebt gelijk, deze gevoelens zijn er, maar het lijkt me in dit geval ook wel goed om te analyseren waar ze vandaan komen en of je misschien je perspectief kan verplaatsen. Want er is zo te lezen op zich niks mis met je leven toch? Het is een leven van waarde. Je bent van waarde voor je kinderen, voor je vrienden, voor je man. Dat is wel een wereld die je overhoop gooit als je ervoor kiest om niet meer in je man te investeren.
En ten tweede is het de vraag of het wel zo realistisch is wat je wil. Je bent 43, met kinderen. Om maar even heel oppervlakkig te blijven; denk je zelf dat je ‘lekker’ genoeg bent om de juiste soort mannen aan te trekken? Toxische mannen kunnen je ook de passie en de vlinders geven, maar het lijkt me niet leuk om me met medio 40 nog allemaal gezeik op de hals te halen en te maken te krijgen met knappe debielen. En de mensen die knap zijn, hun zaken goed op orde hebben, en goede normen en waarden bezitten, die kunnen het zich vaak veroorloven om heel kieskeurig te zijn. Veel competitie haha.
Dat jij je man verlaten hebt om op ‘passie’ te jagen, zal je een makkelijk doelwit kunnen maken. Simpelweg omdat het zo overduidelijk is wat je wil. Het is zo makkelijk voor iemand om te doen alsof hij je dat kan bieden, terwijl hij ondertussen heel hard op je hart gaat staan.
Misschien kun je deze kriebels echt niet onderdrukken, en moet je single life zelf echt ervaren (en misschien vind je dan ook wel precies wat je zoekt hè!), maar ik zou wel eerst allerlei andere opties verkennen (waaronder relatietherapie) voordat ik teveel in deze kriebels ga wentelen.
En hou voor ogen dat je niet alles kan hebben in dit leven. Bepaalde keuzes sluiten andere opties buiten. Je kan ervoor kiezen om met de keuzes die je gemaakt hebt je huidige leven meer kleur te geven, of je kan ervoor kiezen om blanco te beginnen. Maar aan beide keuzes zitten ook consequenties. En zullen ook weer andere opties buitensluiten
Maar dat je bepaalde dingen nooit hebt ervaren (zoals een heftige meeslepende relatie vol met passie) betekent niet dat je leven niks waard is geweest!
Het is nooit te laat om opnieuw te beginnen, maar ik denk dat het wijs is om niet meteen de scheiding in werking te zetten. En misschien eerst met een therapeut praten. Je hebt gelijk, deze gevoelens zijn er, maar het lijkt me in dit geval ook wel goed om te analyseren waar ze vandaan komen en of je misschien je perspectief kan verplaatsen. Want er is zo te lezen op zich niks mis met je leven toch? Het is een leven van waarde. Je bent van waarde voor je kinderen, voor je vrienden, voor je man. Dat is wel een wereld die je overhoop gooit als je ervoor kiest om niet meer in je man te investeren.
En ten tweede is het de vraag of het wel zo realistisch is wat je wil. Je bent 43, met kinderen. Om maar even heel oppervlakkig te blijven; denk je zelf dat je ‘lekker’ genoeg bent om de juiste soort mannen aan te trekken? Toxische mannen kunnen je ook de passie en de vlinders geven, maar het lijkt me niet leuk om me met medio 40 nog allemaal gezeik op de hals te halen en te maken te krijgen met knappe debielen. En de mensen die knap zijn, hun zaken goed op orde hebben, en goede normen en waarden bezitten, die kunnen het zich vaak veroorloven om heel kieskeurig te zijn. Veel competitie haha.
Dat jij je man verlaten hebt om op ‘passie’ te jagen, zal je een makkelijk doelwit kunnen maken. Simpelweg omdat het zo overduidelijk is wat je wil. Het is zo makkelijk voor iemand om te doen alsof hij je dat kan bieden, terwijl hij ondertussen heel hard op je hart gaat staan.
Misschien kun je deze kriebels echt niet onderdrukken, en moet je single life zelf echt ervaren (en misschien vind je dan ook wel precies wat je zoekt hè!), maar ik zou wel eerst allerlei andere opties verkennen (waaronder relatietherapie) voordat ik teveel in deze kriebels ga wentelen.
En hou voor ogen dat je niet alles kan hebben in dit leven. Bepaalde keuzes sluiten andere opties buiten. Je kan ervoor kiezen om met de keuzes die je gemaakt hebt je huidige leven meer kleur te geven, of je kan ervoor kiezen om blanco te beginnen. Maar aan beide keuzes zitten ook consequenties. En zullen ook weer andere opties buitensluiten
Maar dat je bepaalde dingen nooit hebt ervaren (zoals een heftige meeslepende relatie vol met passie) betekent niet dat je leven niks waard is geweest!
bellinis wijzigde dit bericht op 17-11-2022 21:01
3.02% gewijzigd
donderdag 17 november 2022 om 20:59
Typho schreef: ↑17-11-2022 20:40Als je hem zo in de waan laat jaren lang, besef je dan wel dat je hem een deel van zijn levensjaren afneemt. Als hij er achter komt hoe je werkelijk in de wedstrijd zit, is zijn emotionele schade niet te overzien.
En hoe zou jij het vinden als je uiteindelijk gaat scheiden, jij omdat je toch niet zo aantrekkelijk blijkt voor mooie mannen als je zelf dacht, het moet doen met minder mooie mannen. En dat hij een leuke en intimiderend mooie vrouw veroverd die hij gek kan maken van seksueel genot en jou dat fijntjes meedeelt als hij de kinderen weer eens ophaalt. Ik gun hem dat enorm.
Ik denk dat TO hem dat eigenlijk ook enorm zal gunnen.
donderdag 17 november 2022 om 21:00
Voor de duidelijkheid: ik vind je verlangen naar seksuele opwinding niet oppervlakkig, Maar ik denk wel dat je er op dit moment nog erg beperkt naar kijkt, alsof het bevredigen van dat verlangen zaligmakend zal zijn.
Je zegt: "Ik mis aantrekking , maar ik heb geen idee wat ik dan bij mezelf zou moeten missen als ik een andere man knap zou vinden en daar lust gevoelens voor zou krijgen."
Mijn vraag was, als je je tot iemand aangetrokken voelt, wat is het dan bij jezelf waar je zo enorm blij van wordt? Je reageert ook niet op mijn laatste alinea, waarin ik seksuele opwinding koppel aan een gevoel van levendigheid. Wat betekent het voelen van die opwinding voor jou? Dat opeens al je zintuigen op scherp staan, ook als je niet bij die persoon bent, dat je 's ochtends uit bed springt om je dag te beginnen, dat je steeds een allesoverheersende gevoel hebt van levenslust? En hoe ervaar je jezelf in zo'n situatie? Als een prachtige vrouw in de kracht van haar leven? Die weet wat ze wil en het kan krijgen? Als iemand die op een diep niveau een connectie met iemand kan hebben?
Probeer die dingen eens voor jezelf te beschrijven. En kijk dan eens naar de totaliteit van je leven (niet alleen je man) en in hoeverre je daarin op meerdere vlakken een gemis ervaart van het gevoel en het zelfbeeld dat je hebt beschreven. Als je leven veilig en comfortabel is, dan kan je het gevoel krijgen dat je niet echt leeft. Seksuele opwinding is dan de meest directe en 'simpele' manier om je weer levend te voelen. Ik denk alleen dat er altijd een diepere laag aan dit verlangen is. Een verlangen naar een leven dat zinvol en passievol is en echt van jou. En waarin je tot op het bot door een ander bewogen kan worden.
donderdag 17 november 2022 om 21:44
Dan ben (was) je zelf ook geen knip voor de neus waard. Ik hoop dat je je partner hebt losgelaten, zodat je ergens anders kon gaan walgen. Bah.
donderdag 17 november 2022 om 22:09
Sommige vrouwen gun je ook heel erg een vreemdgaande man. Zou wat zijn als TO’s man intussen hartstochtelijk begeerd werd door de buuf of een collega en dat die elkaar de blaren wippen.MrsMorrison schreef: ↑17-11-2022 18:28Nogmaals er is geen basis voor een open relatie. TO wil gewoon een relatie met een aantrekkelijke man.
Al zou ik het dan weer wel grappig vinden wanneer de man van TO wel kan daten met leuke vrouwen en TO thuis op de bank zit omdat de aantrekkelijke mannen misschien helemaal niet geïnteresseerd zijn in TO.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 17 november 2022 om 22:11
blijfgewoonbianca schreef: ↑17-11-2022 22:09Sommige vrouwen gun je ook heel erg een vreemdgaande man. Zou wat zijn als TO’s man intussen hartstochtelijk begeerd werd door de buuf of een collega en dat die elkaar de blaren wippen.
Oohhh de ironie
donderdag 17 november 2022 om 22:11
Ten eerste kan ik bijna niet geloven dat iemand zo in een relatie staat en vind ik het eerder veel weg hebben van een troll topic. Maar laat ik even meegaan in het gegeven dat er mensen zijn die zo'n topic naar eer en geweten openen.Thalas schreef: ↑17-11-2022 18:51In ieder topic waarin de man een eikel is stellen er weer mensen dat zij dan een ander had moeten kiezen om kinderen mee te krijgen. Dan kiest er een vrouw bewust voor een goede partner in plaats van een partner waar ze passie voor voelt, is dat óók verkeerd. Wanneer kiezen vrouwen wel goed? Als ze ongeacht de gevolgen gewoon over hun onvrede zwijgen?
Ik kan me echt wel inleven in iemand die na jaren merkt dat de passie weg is of bij wie er in ontwikkeling toch andere behoeftes zijn ontstaan. Mensen veranderen, behoeften veranderen, omstandigheden veranderen, etc.
Waar ik niks mee kan en to te verwijten vind, is dat ze naar mijn smaak gebruik maakt van haar man. Ten eerste omdat ze een heel duidelijk doel had en hij daarvoor goed genoeg was. Dat klinkt heel berekenend en weinig liefdevol. Soms werken relaties op die basis, maar dat spreekt men meestal aan de voorkant uit (jij geld, ik seks, bijvoorbeeld). Ik vermoed dat haar man denkt een relatie met haar te hebben (gehad) op basis van liefde, verliefdheid, etc.
Ze gebruikt hem voor seks op het moment dat ze hoge nood heeft en in andere situaties walgt ze van hem. Ik lees wensen dat als het aan haar zou liggen, ze hem het liefst morgen aan de straat zet, als ze zou weten dat ze krijgt wat ze wil (die gepassioneerde lekkere man). Maar dat de praktijk haar tegenhoudt. Ik lees nergens ook maar enige vorm van compassie, schuld, verdriet of hartenpijn voor hem. Ze is heel rationeel, volledig gepreoccupeerd door haar eigen behoeften, waardoor ze overkomt als iemand waarvoor mensen "objecten" zijn die haar behoeftes vervullen en ingewisseld kunnen worden als er andere behoeftes zijn. Dat zijn doorgaans mensen met een, laat ik het zo zeggen, bijzonder egocentrische, weinig empatische persoonlijkheid.
donderdag 17 november 2022 om 22:17
Jawel hoor, daar krijg je dan ook weer hele eerlijke gedachten over terug. Als jij eerlijk zegt wat je van je man vindt, moet je niet raar opkijken als anderen eerlijk zeggen wat ze van jou vinden. Dus, als je een grote meid bent, incasseer je dit als horende bij je walging en kille manier van doen.
donderdag 17 november 2022 om 22:26
Iemand waar ik respect voor heb, walg ik niet van. Ik kan alleen maar walgen van mensen waar ik geen respect voor voel. Je weet dat walging een hele sterke (en ook fysieke) emotie is?
https://schooltv.nl/video/wat-is-weerzi ... f-aversie/
donderdag 17 november 2022 om 22:28
Hoerabanaan schreef: ↑17-11-2022 22:17Jawel hoor, daar krijg je dan ook weer hele eerlijke gedachten over terug. Als jij eerlijk zegt wat je van je man vindt, moet je niet raar opkijken als anderen eerlijk zeggen wat ze van jou vinden. Dus, als je een grote meid bent, incasseer je dit als horende bij je walging en kille manier van doen.
It's not whatcha got, it's what you give
It ain't the life you choose, it's the life you live
And it ain't what it's not, but a-what it is
It ain't the life you choose, it's the life you live
And it ain't what it's not, but a-what it is
donderdag 17 november 2022 om 22:29
Hoerabanaan schreef: ↑17-11-2022 22:11Ten eerste kan ik bijna niet geloven dat iemand zo in een relatie staat en vind ik het eerder veel weg hebben van een troll topic. Absoluut geen troll topic, ik heb dit geplaatst omdat ik in de knoop zit. Maar laat ik even meegaan in het gegeven dat er mensen zijn die zo'n topic naar eer en geweten openen.
Ik kan me echt wel inleven in iemand die na jaren merkt dat de passie weg is of bij wie er in ontwikkeling toch andere behoeftes zijn ontstaan. Mensen veranderen, behoeften veranderen, omstandigheden veranderen, etc.
Waar ik niks mee kan en to te verwijten vind, is dat ze naar mijn smaak gebruik maakt van haar man. Ten eerste omdat ze een heel duidelijk doel had en hij daarvoor goed genoeg was. Wat voor doel had ik? Dat klinkt heel berekenend en weinig liefdevol. Soms werken relaties op die basis, maar dat spreekt men meestal aan de voorkant uit (jij geld, ik seks, bijvoorbeeld). Dat wordt nauwelijks op voorhand uitgesproken in dat soort relaties. Ik vermoed dat haar man denkt een relatie met haar te hebben (gehad) op basis van liefde, verliefdheid, etc.
Ze gebruikt hem voor seks op het moment dat ze hoge nood heeft en in andere situaties walgt ze van hem. Ik lees wensen dat als het aan haar zou liggen, ze hem het liefst morgen aan de straat zet, als ze zou weten dat ze krijgt wat ze wil (die gepassioneerde lekkere man). Maar dat de praktijk haar tegenhoudt. Ik lees nergens ook maar enige vorm van compassie, schuld, verdriet of hartenpijn voor hem. Ze is heel rationeel, volledig gepreoccupeerd door haar eigen behoeften, waardoor ze overkomt als iemand waarvoor mensen "objecten" zijn die haar behoeftes vervullen en ingewisseld kunnen worden als er andere behoeftes zijn. Dat zijn doorgaans mensen met een, laat ik het zo zeggen, bijzonder egocentrische, weinig empatische persoonlijkheid. Klopt niet
donderdag 17 november 2022 om 22:31
PrimaHoerabanaan schreef: ↑17-11-2022 22:17Jawel hoor, daar krijg je dan ook weer hele eerlijke gedachten over terug. Als jij eerlijk zegt wat je van je man vindt, voelt moet je niet raar opkijken als anderen eerlijk zeggen wat ze van jou vinden. Dus, als je een grote meid bent, incasseer je dit als horende bij je walging en kille manier van doen.
donderdag 17 november 2022 om 22:33
De kans is heel erg klein, maar alles kan. Misschien voel ik me dan heel erg opgeluchtblijfgewoonbianca schreef: ↑17-11-2022 22:09Sommige vrouwen gun je ook heel erg een vreemdgaande man. Zou wat zijn als TO’s man intussen hartstochtelijk begeerd werd door de buuf of een collega en dat die elkaar de blaren wippen.
donderdag 17 november 2022 om 22:35
Door het uit te zitten zou het over kunnen gaan als het allemaal hormonaal blijkt te zijn
donderdag 17 november 2022 om 22:36
Maar zou je durven zeggen dat je moeder nu niet gelukkig is? Wat had ze in jouw ogen anders moeten doen?meringue-123 schreef: ↑17-11-2022 20:30Geen idee. Wat ik erg herken is het volledige gebrek aan introspectie bij haar. "Tsja de koek was op" zegt ze dan. En ook dat hele gelatene van tsja ik kon niet meer met hem. Tsja ik wilde nog weer passie blabla.
Ik herken dit bij jou ook. Neem eens verantwoordelijkheid! En toon een beetje ballen. Als je je man echt zo walgelijk vind moet je maar weggaan en de consequenties dragen. Als je dat niet wilt dan moet je werken aan je relatie. Jezelf wentelen in je geilheid voor een utopie gaat je iig niks brengen.
donderdag 17 november 2022 om 22:38
Ik snap wat je bedoelt. TO, heb je je ooit bij een psycholoog laten onderzoeken op narcistische trekken? Dit bedoel ik niet lullig. Maar stel je zou dat hebben, dan zou therapie kunnen helpen.Hoerabanaan schreef: ↑17-11-2022 22:11Waar ik niks mee kan en to te verwijten vind, is dat ze naar mijn smaak gebruik maakt van haar man. Ten eerste omdat ze een heel duidelijk doel had en hij daarvoor goed genoeg was. Dat klinkt heel berekenend en weinig liefdevol. Soms werken relaties op die basis, maar dat spreekt men meestal aan de voorkant uit (jij geld, ik seks, bijvoorbeeld). Ik vermoed dat haar man denkt een relatie met haar te hebben (gehad) op basis van liefde, verliefdheid, etc.
Ze gebruikt hem voor seks op het moment dat ze hoge nood heeft en in andere situaties walgt ze van hem. Ik lees wensen dat als het aan haar zou liggen, ze hem het liefst morgen aan de straat zet, als ze zou weten dat ze krijgt wat ze wil (die gepassioneerde lekkere man). Maar dat de praktijk haar tegenhoudt. Ik lees nergens ook maar enige vorm van compassie, schuld, verdriet of hartenpijn voor hem. Ze is heel rationeel, volledig gepreoccupeerd door haar eigen behoeften, waardoor ze overkomt als iemand waarvoor mensen "objecten" zijn die haar behoeftes vervullen en ingewisseld kunnen worden als er andere behoeftes zijn. Dat zijn doorgaans mensen met een, laat ik het zo zeggen, bijzonder egocentrische, weinig empatische persoonlijkheid.
Ik lees ook geen compassie, schuld, verdriet of hartenpijn voor hem. Ik zou me nl erg schuldig voelen als ik zou walgen van mijn partner en ondertussen wel seks met hem blijf hebben en mooi weer blijf spelen alsof het huwelijk zogenaamd goed is. Ik zou me ook schuldig voelen als ik jaren zou uitzitten want daarmee lieg ik naar mijn partner, kinderen en mezelf en ondertussen ontneem ik hem de kans om met een ander gelukkig te zijn. Ook niet een goed voorbeeld voor de kinderen. Zij zullen waarschijnlijk ook wel door hebben dat jullie niet echt gelukkig zijn samen. Ik lees ook weinig zelfreflectie. Ook schrijf je dat je pas zou scheiden als de kinderen studeren en je hun wereld niet op z'n kop wil zetten. Zijn zij écht de reden of kan je financieel nu niet alleen wonen en hoop je een aantrekkelijke man tegen te komen die het financieel op z'n minst net zo goed heeft als je huidige man?
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
