Niet meer aangetrokken voelen tot partner

KopjeKoffie schreef: ↑

18-11-2022 15:57

Ik hield erg veel van de vader van mijn kinderen, door de tegenslagen die we te verwerken kregen (o.a. overlijden kind) veranderden we zodanig dat ons huwelijk van meer dan 20 jaar stuk liep.
De liefde die daarna kwam is zoals jij het hierboven omschrijft @Fashionvictim. Ik zou naar het einde van de wereld gegaan zijn voor hem. Hij brak mijn hart. En hóe!
En toch is dat wat ik weer wil. Geen 'aardige' man die er wel leuk uit ziet en met wie ik het goed kan vinden. Ik wil weer een enorme aantrekkingskracht; als ik niet het gevoel heb dat ik hem wel op kan vreten, laat dan maar zitten.
Dus ik denk dat ik je wel snap TO, alleen zit je nu wel in een huwelijk met een doodgoede man die het op zijn beurt niet verdient om bij iemand te zijn die van hem walgt. Dat bedoel ik niet als een veroordeling naar jou toe, ik snap dat jij er niet voor kiest je zo te voelen.
Maar je moet wel iets.

Metallover schreef: ↑

18-11-2022 16:10

TO, het klinkt alsof je jezelf je hele leven hebt bekeken vanuit de ánder. Hoe zien die aantrekkelijke mannen mij? Hoe zien mijn vriendinnen mij als ik met die of die date? Hoe ziet mijn familie mij als ik met een stabiele man trouw?

Maar veel belangrijker is de vraag ‘Hoe zie ik mezelf?’
Ben je blij met hoe je eruit ziet, wat je doet qua werk? Wat zijn je passies? Wat heb je in te brengen qua inhoud in gesprekken? Wat wil je allemaal uit dit leven halen?
Etc.

Ik heb het idee dat je veel meer jezelf zou moeten ontwikkelen, en de dingen die je mist bij je man ‘omdat hij altijd op safe speelt’, zelf moet gaan doen.
Im het avontuur op te zoeken hoef je niet op je man te wachten, dan kun je een ons wegen.

Ga eens alleen op stedentrip, ga naar een voorstelling waar je normaal nooit heen zou gaan, doe een workshop waarbij je totaal iets nieuws leert etc..zoek nieuwe impulsen!
Zoek de dingen op die buiten je comfortzone liggen en kijk wat het je brengt en hoe het je over jezelf laat voelen (Want ik denk ook dat de walging die je voor je man voelt een projectie is op jezelf).

Hoerabanaan schreef: ↑

18-11-2022 20:23

Zit wat in. Je laat iemand niet op het hoogtepunt van een geweldig sidderende, geile en spannende relatie gaan, om doelbewust genoegen te nemen met minder. Dan waren daar aanleidingen voor. Of ze wilden geen kinderen (met jou) of ze wilden niet rustiger aan doen, terwijl jij dat wel wilde. Of ze bleken minder spannend dan je dacht. Of ze hadden er nog wat schatjes naast wat je niet kon verkroppen. Of je was leuk voor even, maar niet voor echt en dat die mannen op jou waren uitgekeken. Kortom, ik geloof er niks van dat jij deze mannen op basis van ratio van de een op de andere dag zomaar hebt laten gaan uit angst voor iets waarvan je niet wist of dat ging komen. Er waren redenen waarom het uitging tussen jou en die spannende mannen.

Elfilin schreef: ↑

18-11-2022 22:36

Maar volgens mij is jouw probleem dan dus niet zozeer dat je nu op zoek bent naar die spannende, wilde man van 45 die jouw hart verovert maar dat je als het ware in je fantasie teruggaat naar pakweg 15, 20 jaar geleden en vindt dat je toen misschien te snel hebt "toegehapt" om maar verder te kunnen terwijl als je misschien nog even twee, drie jaar langer jezelf rust had gegeven er dan wellicht net een ander voorbij was gekomen (toen je eind twintig was en hij ook zoiets) die nét wat sprankelender was. Ik ben boos op mezelf omdat ik toen nog niet over de breuk heen was en er eigenlijk niet klaar voor was, maar rust en veiligheid zocht omdat ik dacht dat dát was wat ik nodig had. Een rebound die lang duurt ofzo. We hebben zeker wel goede jaren gehad en op dat moment dacht ik dat ik altijd behoefte zou blijven hebben aan die rust en voorspelbaarheid, maar als ik NÚ diep ga nadenken zocht ik vooral troost. Ik had met mezelf aan de slag moeten gaan voordat ik zo snel weer in een nieuwe relatie stapte.

Kan, je mag daar over fantaseren.
Maar áls je beslissingen gaat nemen doe je dat vanuit het nu. Je gaat niet terug in de tijd om weer 27 te zijn en dan die leuke, knappe, ongebonden, kinderloze, nooit eerder getrouwde man te ontmoeten, net student af, aan het begin van zijn carrière en een heel leven voor zich.

Jouw praktijk gaat in het nu een heel ander soort type betekenen. Kan best een sprankelender of uitdagender type zijn maar het wordt niet meer zoals toen jij, je vriendinnen en de mannen waar je naar keek zo rond de 27, 28 waren.

Houd echt heel erg rekening met het nu, wat je ook beslist.

Hoerabanaan schreef: ↑

18-11-2022 23:23

Precies. TO klinkt alsof ze haar jeugd kan wil overdoen. Alsof ze 10-20 jaar kan uitwissen en weer terug de tijd in kan stappen om daar weer diezelfde vrijbuiter van achter in de twintig tegen te komen. Maar die vrijbuiter met knappe kop is inmiddels zelf ook halfweg 40 of tegen de vijftig en de meeste mannen van nu 25-30 zullen niet bijzonder veel langdurige interesse hebben in to, vrouw van 44 met 2 pubers, co ouderschap en een ex die haar bloed misschien wel kan drinken en een to die dan vanwege de gestegen kosten op een flatje ergens in een achterstandswijk zit. Met haar niet zo boeiende baan, ook niet superboeiende vriendinnen, geërgerde pubers die boos op haar zijn vanwege het onderuit halen van hun leven. Wat voegt zo'n vrouw nou toe aan het wilde spannende leven van een masculiene twintiger die aan elke hand spannende eveneens twintigers kan krijgen zonder bagage?

Ik blijf er bij dat to beter haar man zijn vrijheid kan teruggeven, zodat hij nog een leven kan opbouwen met iemand die hem wél waardeert. Maar voor to denk ik dat het bij dagdromen blijft.