Relaties
alle pijlers
Niet zorgzaam zijn, egoïstisch?
dinsdag 14 juni 2022 om 21:39
Hi!
Ik open dit topic om eens te peilen hoe andere mensen hierin staan. Ik ben de laatste tijd over mezelf aan het nadenken/reflecteren. Kijken waar ik energie uithaal en hoe ik mezelf eigenlijk zie.
Iemand stelde laatst mij de vraag, ben jij eigenlijk wel een zorgzaam persoon? Ik heb daar oprecht over na moeten denken. Ik vind iemand die zorgzaam is, haalt energie uit het feit om anderen te helpen/verzorgen. Die zijn eigen behoeftes aan de kant zet voor andere personen.
Ik zie hier mezelf totaal niet in en veel mensen vinden dit opmerkelijk. Ik haal geen energie uit het verzorgen van andere mensen, of het vervullen van iemand anders zijn behoeftes. Ik vind het eerder storend dat andere mensen hun problemen/ zorgen bij mij neerleggen. Ikzelf los al mijn zorgen/problemen in eerste instantie zelf op (niet altijd natuurlijk).
Ik heb dat zorgzame aspect gewoon niet in mij zitten, dat vertroetelen van andere mensen… is dit te omschrijven als egoïstisch? Ik word namelijk vaak zo neergezet.
Ps. Ik zou nooit te beroerd zijn om wat voor een ander te doen, maar ik haal er geen voldoening uit.
Hoe kijken jullie tegen dit onderwerp aan? Zijn er ook mensen die dit zorgzame aspect niet hebben?
Ik open dit topic om eens te peilen hoe andere mensen hierin staan. Ik ben de laatste tijd over mezelf aan het nadenken/reflecteren. Kijken waar ik energie uithaal en hoe ik mezelf eigenlijk zie.
Iemand stelde laatst mij de vraag, ben jij eigenlijk wel een zorgzaam persoon? Ik heb daar oprecht over na moeten denken. Ik vind iemand die zorgzaam is, haalt energie uit het feit om anderen te helpen/verzorgen. Die zijn eigen behoeftes aan de kant zet voor andere personen.
Ik zie hier mezelf totaal niet in en veel mensen vinden dit opmerkelijk. Ik haal geen energie uit het verzorgen van andere mensen, of het vervullen van iemand anders zijn behoeftes. Ik vind het eerder storend dat andere mensen hun problemen/ zorgen bij mij neerleggen. Ikzelf los al mijn zorgen/problemen in eerste instantie zelf op (niet altijd natuurlijk).
Ik heb dat zorgzame aspect gewoon niet in mij zitten, dat vertroetelen van andere mensen… is dit te omschrijven als egoïstisch? Ik word namelijk vaak zo neergezet.
Ps. Ik zou nooit te beroerd zijn om wat voor een ander te doen, maar ik haal er geen voldoening uit.
Hoe kijken jullie tegen dit onderwerp aan? Zijn er ook mensen die dit zorgzame aspect niet hebben?
vrijdag 17 juni 2022 om 09:32
Ik vind dat niet per se egoïstisch. Bovendien vind ik de hele term nogal een wassen neus en niet altijd kloppen. Wanneer mensen zichzelf of een ander als "een zorgzaam type" omschrijven dan zie ik vaak wat anders. Vind het in veel gevallen meer plichtsgetrouwe personen dan mensen die oprecht een ander verzorgen of vertroetelen. En ik word daar vaak ook heel ongemakkelijk van.
vrijdag 17 juni 2022 om 10:19
Ik ben nu in verwachting van mijn 1e kind en kan me soms echt gigantisch onzeker voelen of ik het wel aan ga kunnen qua zorgen, redderen en moederen. Ik denk dan: ik voel mij helemaal geen geboren moeder, ik voel geen intrinsieke behoefte om te zorgen voor een ander, dus is het überhaupt wel verstandig om een kind te krijgen? Het voelt als een vreselijke faalangst.Thalas schreef: ↑17-06-2022 05:17En dat je denkt dat dat egoïstisch is komt alleen maar doordat we als maatschappij vinden dat vrouwen zorgzaam horen te zijn ten koste van hun eigen behoeftes. Voor mannen geldt dat niet. Dus als je twijfelt of je egoïstisch bent: haal gewoon een willekeurige man voor de geest en vergelijk je dáarmee. Beter voor je zelfbeeld.
Mijn man heeft daarentegen helemaal geen last van dit soort gedachten of gevoelens. Sterker nog, die vindt het alleen maar zorgwekkend als ik iets over deze onzekerheden zeg. (Wat me dan alleen nog maar onzekerder maakt.)
Nou ja, afijn, ik wilde maar zeggen dat je waarschijnlijk een punt hebt dat het beeld van de zorgende vrouw/moeder nog steeds springlevend is en dat ik die druk om de een of andere reden ook voel.
vrijdag 17 juni 2022 om 10:39
Ik ben ook geen zorgzaam type. En voel me daar ook nooit schuldig over of zo.
Maar toen mijn moeder erg ziek werd, was voor haar zorgen en mijn vader steunen opeens het allerbelangrijkste in mijn leven. En ik haalde daar ook enorm veel voldoening uit. Dus je kunt jezelf nog wel eens verrassen. Maar die zorgzaamheid voel je natuurlijk niet voor iedereen. En ik weet ook niet hoe ik het zou trekken als het jarenlang zou aanslepen.
Maar toen mijn moeder erg ziek werd, was voor haar zorgen en mijn vader steunen opeens het allerbelangrijkste in mijn leven. En ik haalde daar ook enorm veel voldoening uit. Dus je kunt jezelf nog wel eens verrassen. Maar die zorgzaamheid voel je natuurlijk niet voor iedereen. En ik weet ook niet hoe ik het zou trekken als het jarenlang zou aanslepen.
.
vrijdag 17 juni 2022 om 11:41
Ik heb ook even na moeten denken.
Werk in de zorg, ouderenzorg , beslist geen verpleegkundige dat is een andere tak van sport, maar ik ben zeker niet van het vertroetelen.
Ik zie snel waar behoefte aan is , op mijn werk en ook thuis.
Voor problemen van collega's en familie van mijn clienten ben ik echter allergisch, heb echt geen geduld voor alle familie sores, dan moet ik echt mijn best doen om geïnteresseerd te doen. Merk echt dat ik dat Niet wil weten allemaal , zoek iemand anders denk ik dan.
Komt nog bij dat vooral vrouwen die werken in de zorg zichzelf wegcijferen en dan zeuren dat ze alles op hun bordje hebben. ( thuis de kinderen, openstaande diensten denken te moeten invullen, enz) Dus ik denk dat erg zorgzame types vooral zichzelf erg tekort doen, met allerlei fysieke en mentale klachten tot gevolg.
Ik denk niet dat jij egoïstisch bent omdat je je niet aan kan zetten tot dat zorgen voor anderen, anderen op de eerste plaats zetten. Ik vind het ook juist erg waardevol als je heel goed voor jezelf kunt zorgen door soms jezelf op de eerste plaats te zetten.
Werk in de zorg, ouderenzorg , beslist geen verpleegkundige dat is een andere tak van sport, maar ik ben zeker niet van het vertroetelen.
Ik zie snel waar behoefte aan is , op mijn werk en ook thuis.
Voor problemen van collega's en familie van mijn clienten ben ik echter allergisch, heb echt geen geduld voor alle familie sores, dan moet ik echt mijn best doen om geïnteresseerd te doen. Merk echt dat ik dat Niet wil weten allemaal , zoek iemand anders denk ik dan.
Komt nog bij dat vooral vrouwen die werken in de zorg zichzelf wegcijferen en dan zeuren dat ze alles op hun bordje hebben. ( thuis de kinderen, openstaande diensten denken te moeten invullen, enz) Dus ik denk dat erg zorgzame types vooral zichzelf erg tekort doen, met allerlei fysieke en mentale klachten tot gevolg.
Ik denk niet dat jij egoïstisch bent omdat je je niet aan kan zetten tot dat zorgen voor anderen, anderen op de eerste plaats zetten. Ik vind het ook juist erg waardevol als je heel goed voor jezelf kunt zorgen door soms jezelf op de eerste plaats te zetten.
vrijdag 17 juni 2022 om 11:46
Ik snap de context hiervan helemaal niet. Waarom vroeg diegene of je zorgzaam was? Zit je überhaupt in een situatie waarvoor het nodig is dat je zorgzaam bent, of was het gewoon zomaar een vraag? En waarom vinden al die mensen er dan iets van? En waarom zou je egoïstisch zijn als je er geen voldoening uithaalt om te zorgen? Stel, er moet voor iemand gezorgd worden, dan gaat het er toch om dat het gedaan wordt, het slaat nergens op dat iemand die de zorgtaak op zich neemt alsnog egoïstisch wordt genoemd omdat diegene er niet persoonlijk van opbloeit? Dat vind ik echt een kromme logica.
Maar allereerst snap ik dus niet waarom diegene je überhaupt dacht hiervoor ter verantwoording te roepen en waarom zoveel mensen er blijkbaar wat van vinden.
Maar allereerst snap ik dus niet waarom diegene je überhaupt dacht hiervoor ter verantwoording te roepen en waarom zoveel mensen er blijkbaar wat van vinden.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
vrijdag 17 juni 2022 om 11:48
Heel eerlijk gezegd vind ik dat dan weer niet erg zorgzaam van hem op dat moment. Jij piekert, wat helemaal niet gek is in je zwangerschap, want het is nogal een overgang en niemand weet van tevoren hoe dat gaat zijn - en hij maakt je vervolgens nog eens extra onzeker. Waarom zou hij dat doen? Dat hij nu geen last heeft van onzekerheden, wil echt niet zeggen dat hij het straks beter gaat doen of zoiets.Daveotion schreef: ↑17-06-2022 10:19Ik ben nu in verwachting van mijn 1e kind en kan me soms echt gigantisch onzeker voelen of ik het wel aan ga kunnen qua zorgen, redderen en moederen. Ik denk dan: ik voel mij helemaal geen geboren moeder, ik voel geen intrinsieke behoefte om te zorgen voor een ander, dus is het überhaupt wel verstandig om een kind te krijgen? Het voelt als een vreselijke faalangst.
Mijn man heeft daarentegen helemaal geen last van dit soort gedachten of gevoelens. Sterker nog, die vindt het alleen maar zorgwekkend als ik iets over deze onzekerheden zeg. (Wat me dan alleen nog maar onzekerder maakt.)
Nou ja, afijn, ik wilde maar zeggen dat je waarschijnlijk een punt hebt dat het beeld van de zorgende vrouw/moeder nog steeds springlevend is en dat ik die druk om de een of andere reden ook voel.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
vrijdag 17 juni 2022 om 12:09
Ik ben ook niet zorgzaam, maar ook niet egoïstisch als je het mij vraagt. Ik heb dit ook nog nooit van iemand te horen gekregen.
Het is ook niet dat ik nooit iets zorgzaams doe, attent ben, een ander help e.d. Het komt alleen bij mij niet van nature, wat sommige mensen wel hebben. Ik moet er als het ware bij nadenken. En sommige dingen kosten inderdaad energie. En voldoening brengt het ook niet altijd (vaak niet zelfs).
Zoals een vriendin van mij het zorgen echt in zich heeft, dat heb ik niet. Je hoeft tegen haar maar te zeggen dat je geen vervoer hebt en ze staat als taxi klaar. Als je zegt dat het even niet zo lekker gaat, dan staat ze op de stoep of ze belt om te praten, iets leuks te doen, je op te vrolijken. Als je ziek bent komt ze zelf met boodschappen. Als je een feestje hebt ofzo is zij de eerste die uit zichzelf iedereen staat te bedienen en daarna de afwas staat te doen. En dat doet ze voor iedereen, dichtbij haar of haast onbekend. Ze moedert een beetje over iedereen.
Ik kan hetzelfde doen, maar het gaat niet zo spontaan en vanzelf. Ik denk vaak pas later O ja! Zelfs het zorgen voor mijn kind, wat ik echt met liefde en overgave doe, dat kost denkwerk en kost veel energie. Ik ben geen geboren zorger en moeder. Dat wil niet zeggen dat ik het niet kan en doe en zelfs mezelf weg kan cijferen.
Sommige dingen doe je en doe je met liefde, maar de een kost het wat meer moeite dan de ander.
Het is ook niet dat ik nooit iets zorgzaams doe, attent ben, een ander help e.d. Het komt alleen bij mij niet van nature, wat sommige mensen wel hebben. Ik moet er als het ware bij nadenken. En sommige dingen kosten inderdaad energie. En voldoening brengt het ook niet altijd (vaak niet zelfs).
Zoals een vriendin van mij het zorgen echt in zich heeft, dat heb ik niet. Je hoeft tegen haar maar te zeggen dat je geen vervoer hebt en ze staat als taxi klaar. Als je zegt dat het even niet zo lekker gaat, dan staat ze op de stoep of ze belt om te praten, iets leuks te doen, je op te vrolijken. Als je ziek bent komt ze zelf met boodschappen. Als je een feestje hebt ofzo is zij de eerste die uit zichzelf iedereen staat te bedienen en daarna de afwas staat te doen. En dat doet ze voor iedereen, dichtbij haar of haast onbekend. Ze moedert een beetje over iedereen.
Ik kan hetzelfde doen, maar het gaat niet zo spontaan en vanzelf. Ik denk vaak pas later O ja! Zelfs het zorgen voor mijn kind, wat ik echt met liefde en overgave doe, dat kost denkwerk en kost veel energie. Ik ben geen geboren zorger en moeder. Dat wil niet zeggen dat ik het niet kan en doe en zelfs mezelf weg kan cijferen.
Sommige dingen doe je en doe je met liefde, maar de een kost het wat meer moeite dan de ander.
vrijdag 17 juni 2022 om 12:14
Voor mij is niet zorgzaam en egïstisch niet hetzelfde.
Egoïstisch vind ik, net als bij gierigheid, dat je met jouw gedrag een ander benadeeld.
Niet zorgzaam, valt bij mij een beetje in dezelfde categorie als niet attent. Niet opmerken dat iemand hulp nodig heeft terwijl het best duidelijk is.
In mijn omgeving zijn de 'zorgzame' mensen degenen die zich graag wegcijferen voor anderen en nogal van het pleasen zijn. Voor veel vrouwen is dit heel normaal omdat de maatschappij toch vindt dat je als vrouw verantwoordelijk bent voor het geluk van een ander én als laatste pas jouw eigen geluk eigenlijk.
Ik zie mijzelf eerder als behulpzaam dan zorgzaam. Als ik denk dat iemand hulp nodig heeft, dan bied ik het aan of help gewoon. Natuurlijk is het fijn om iemand te helpen, maar heel vaak voel ik daar niet echt iets bijzonders bij hoor. Meer een; voor mij is het een kleine moeite en voor die andere is het fijn.
Maar heel veel dingen worden gezien als een kleine moeite, maar dat betekent niet dat ik het doe. Sommigen vinden het een kleine moeite om 1x per jaar bij vervelende mensen op bezoek gaan, want het is maar één keer per jaar. Dat doe ik dan niet, want ik vind mijn eigen welbevinden dan belangrijker. Dat ik niet die kleine moeite wil doen, wordt gezien als egoïstisch of op zijn minst niet sociaal. Want het is zo'n kleine moeite. Maar als ik daar in mee ga, dan heb ik elke week wel iets dat echt niet leuk is, maar slechts een kleine moeite zou moeten zijn...
Ik merk dat je snel een egoïst genoemt wordt, als je (als vrouw) jouw eigen belang durft te zetten vóór sociaal wenselijk gedrag. En het niet laten zien van dat gedrag levert geen nadelen voor een ander op. Nou ja, behalve dat sommingen jaloers/boos zijn omdat jij wel voor jezelf durft te kiezen.
Egoïstisch vind ik, net als bij gierigheid, dat je met jouw gedrag een ander benadeeld.
Niet zorgzaam, valt bij mij een beetje in dezelfde categorie als niet attent. Niet opmerken dat iemand hulp nodig heeft terwijl het best duidelijk is.
In mijn omgeving zijn de 'zorgzame' mensen degenen die zich graag wegcijferen voor anderen en nogal van het pleasen zijn. Voor veel vrouwen is dit heel normaal omdat de maatschappij toch vindt dat je als vrouw verantwoordelijk bent voor het geluk van een ander én als laatste pas jouw eigen geluk eigenlijk.
Ik zie mijzelf eerder als behulpzaam dan zorgzaam. Als ik denk dat iemand hulp nodig heeft, dan bied ik het aan of help gewoon. Natuurlijk is het fijn om iemand te helpen, maar heel vaak voel ik daar niet echt iets bijzonders bij hoor. Meer een; voor mij is het een kleine moeite en voor die andere is het fijn.
Maar heel veel dingen worden gezien als een kleine moeite, maar dat betekent niet dat ik het doe. Sommigen vinden het een kleine moeite om 1x per jaar bij vervelende mensen op bezoek gaan, want het is maar één keer per jaar. Dat doe ik dan niet, want ik vind mijn eigen welbevinden dan belangrijker. Dat ik niet die kleine moeite wil doen, wordt gezien als egoïstisch of op zijn minst niet sociaal. Want het is zo'n kleine moeite. Maar als ik daar in mee ga, dan heb ik elke week wel iets dat echt niet leuk is, maar slechts een kleine moeite zou moeten zijn...
Ik merk dat je snel een egoïst genoemt wordt, als je (als vrouw) jouw eigen belang durft te zetten vóór sociaal wenselijk gedrag. En het niet laten zien van dat gedrag levert geen nadelen voor een ander op. Nou ja, behalve dat sommingen jaloers/boos zijn omdat jij wel voor jezelf durft te kiezen.
dianaf wijzigde dit bericht op 17-06-2022 12:20
50.25% gewijzigd
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
vrijdag 17 juni 2022 om 12:20
Hier ben ik ook wel benieuwd naar, wat de context was.Susan schreef: ↑17-06-2022 11:46Ik snap de context hiervan helemaal niet. Waarom vroeg diegene of je zorgzaam was? Zit je überhaupt in een situatie waarvoor het nodig is dat je zorgzaam bent, of was het gewoon zomaar een vraag? En waarom vinden al die mensen er dan iets van? En waarom zou je egoïstisch zijn als je er geen voldoening uithaalt om te zorgen? Stel, er moet voor iemand gezorgd worden, dan gaat het er toch om dat het gedaan wordt, het slaat nergens op dat iemand die de zorgtaak op zich neemt alsnog egoïstisch wordt genoemd omdat diegene er niet persoonlijk van opbloeit? Dat vind ik echt een kromme logica.
Maar allereerst snap ik dus niet waarom diegene je überhaupt dacht hiervoor ter verantwoording te roepen en waarom zoveel mensen er blijkbaar wat van vinden.
Ofwel TO wordt aangesproken op bepaald egoistisch gedrag en interpreteert dat als: ik ben niet zorgzaam, blijkbaar is dat erg.
Of ze wordt egoïstisch genoemd door zuigende slachtofferige mensen die te veel van haar vragen, waardoor ze denkt dat ze niet zorgzaam is terwijl ze niets verkeerd doet.
Ergens zal iets niet helemaal goed gaan vermoed ik.
vrijdag 17 juni 2022 om 12:24
Herkenbaar....
Ik ben bang dat ik ook een zeer slechte mantelzorger zou zijn voor mijn ouders, mocht dat nodig zijn.
Een naaste heeft een flinke val gemaakt met haar E-bike. Aan de ene kant vind ik het rot, aan de andere kant ergert het mij, omdat er dan van mij weer wordt verwacht interesse te tonen en langs te gaan.
Frankly my dear, I don"t give a damn
vrijdag 17 juni 2022 om 12:31
vrijdag 17 juni 2022 om 12:31
vrijdag 17 juni 2022 om 12:33
Zorgzaam en egoïstisch kun je prima ook beide zijn. Als je te vaak zorgzaam bent geweest en er keer genoeg van hebt en je handen ervan af trekt en t niet meer interesseert tja dan gaan ze je indd egoïstisch noemen maar dat moet je natuurlijk niks van aantrekken. Ik had niet t idee dat to zoiets bedoelde.
vrijdag 17 juni 2022 om 12:56
Dat lijkt me toch ook wel normaal. Ik zou het eerder egoïstisch vinden als je er heimelijk van geniet als je kind of partner ziek is omdat je zoveel voldoening haalt uit het zorgen.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
vrijdag 17 juni 2022 om 12:56
Nou had ik geen goede band met mijn moeder, dus daar heb ik me ook niet voor ingespannen in de paar weken dat ze in het ziekenhuis lag. Ik zou na een half uur al gillend gek geworden zijn.
Mijn schoonmoeder is sinds een tijd ook alleen, maar daar voel ik me ook niet geroepen. Er is niet echt iets nodig, maar er zijn wel mensen die in zo'n geval toch dingen gaan doen, Langsgaan, haar meenemen, weet ik het. Mocht ze later hulp aan huis nodig hebbe dan hurut ze maar iemand in.
vrijdag 17 juni 2022 om 13:03
Quincy2 schreef: ↑17-06-2022 12:56Mijn schoonmoeder is sinds een tijd ook alleen, maar daar voel ik me ook niet geroepen. Er is niet echt iets nodig, maar er zijn wel mensen die in zo'n geval toch dingen gaan doen, Langsgaan, haar meenemen, weet ik het. Mocht ze later hulp aan huis nodig hebbe dan hurut ze maar iemand in.
Dat is toch ook meer je mans taak? Het is zijn moeder tenslotte.
Dit bedoel ik: vermoedelijk komt het niet eens in je partners hoofd op om daar iets te gaan doen, maar niemand die dat egoïstisch vindt. Logisch, want door zijn geslacht wordt er van hem niet verwacht dat hij zorgt.
vrijdag 17 juni 2022 om 13:05
Daveotion schreef: ↑17-06-2022 10:19Ik ben nu in verwachting van mijn 1e kind en kan me soms echt gigantisch onzeker voelen of ik het wel aan ga kunnen qua zorgen, redderen en moederen. Ik denk dan: ik voel mij helemaal geen geboren moeder, ik voel geen intrinsieke behoefte om te zorgen voor een ander, dus is het überhaupt wel verstandig om een kind te krijgen? Het voelt als een vreselijke faalangst.
Mijn man heeft daarentegen helemaal geen last van dit soort gedachten of gevoelens. Sterker nog, die vindt het alleen maar zorgwekkend als ik iets over deze onzekerheden zeg. (Wat me dan alleen nog maar onzekerder maakt.)
Nou ja, afijn, ik wilde maar zeggen dat je waarschijnlijk een punt hebt dat het beeld van de zorgende vrouw/moeder nog steeds springlevend is en dat ik die druk om de een of andere reden ook voel.
Ik ben geen hulp vandaag, ik kan alleen maar cynische dingen zeggen, sorry. Maar wel: je kunt het hoe dan ook. Zorgen is geen oerdrang, het is gewoon een vaardigheid die je je eigen kunt maken. En jij kunt dat net zo goed als al die andere moeders.
vrijdag 17 juni 2022 om 13:07
Mijn schoonmoeder was altijd wel graag nodig, maar dat was eerder egoïstisch dan empathisch (want ze zag niet wanneer ze niet nodig was).
Op gevallen van ziekte, waar we haar nooit bij betrokken hebben, zou ze ook helemaal aan geslagen zijn waarschijnlijk.
vrijdag 17 juni 2022 om 13:08
Ik vind je zelfinzicht super! Mensen die zeggen dat je egoïstisch bent denken en oordelen zwart-wit. Je bent wie je bent en daar ben jij tevreden mee. Dat is wat telt. Er zijn trouwens tonnen mensen die zogenaamd zorgzaam zijn, niet omdat ze het werkelijk voelen, maar omdat andere mensen hun daarom dan een goed en liefdevol mens vinden en ze bewondering krijgen. Dat hebben ze dan nodig.
Dus zorgen ze zich een slag in de rondte. Van mij mogen ze trouwens hoor, maar dit is even om aan te geven dat zorgzaam zijn vele 'gezichten' kent.
Blijf vooral lekker jezelf. Dat zouden meer mensen mogen doen.
Dus zorgen ze zich een slag in de rondte. Van mij mogen ze trouwens hoor, maar dit is even om aan te geven dat zorgzaam zijn vele 'gezichten' kent.
Blijf vooral lekker jezelf. Dat zouden meer mensen mogen doen.
vrijdag 17 juni 2022 om 13:13
Ik lees toch wel vaak dat vrouwen bij hun schoonouders dingen doen.Thalas schreef: ↑17-06-2022 13:03Dat is toch ook meer je mans taak? Het is zijn moeder tenslotte.
Dit bedoel ik: vermoedelijk komt het niet eens in je partners hoofd op om daar iets te gaan doen, maar niemand die dat egoïstisch vindt. Logisch, want door zijn geslacht wordt er van hem niet verwacht dat hij zorgt.
Maar het is idd niet mijn moeder en mijn man regelt de geldzaken nu voor haar en nog wat andere 'mannenzaken' die zijn moeder niet kan omdat zijn vader dit altijd deed. Omdat zijn ouders nog best een traditionele rolverdeling hadden, vraag ik me wel eens af of er achter mijn rug geklaagd wordt dat ik niks doe, door schoonmoeder en schoonzus of zo. Man van schoonzus, wiens ouders dit ook niet zijn, deed wel eens wat namelijk. Maar dan nog zou ik er niks om gaan doen.
vrijdag 17 juni 2022 om 13:13
Ik ben geloof ik ook niet zo zorgzaam of attent. In elk geval heb ik een hekel aan van die zeurmiepen die door zielig te doen aandacht vragen. Dan ben ik al helemaal niet geneigd om te helpen. De slachtofferrol mensen type "ik heb een heel zwaar leven" daar heb ik weinig mee.
Als iemand me gewoon volwassen om hulp vraagt bij iets, dan ben ik juist wel altijd bereid om te helpen. Ik vraag namelijk ook gewoon hulp bij dingen wanneer ik het kan gebruiken. Maar dan moeten ze niet van me eisen dat ik alles laat vallen om het in hun tempo te doen.
Misschien noemen sommigen dat egoïstisch, maar ik vind dat juist kwestie van de juiste prioriteiten stellen.
En ik heb juist nog nooit klachten gekregen hierover van vrienden - dus blijkbaar omring ik me met mensen die er hetzelfde in staan.
Als iemand me gewoon volwassen om hulp vraagt bij iets, dan ben ik juist wel altijd bereid om te helpen. Ik vraag namelijk ook gewoon hulp bij dingen wanneer ik het kan gebruiken. Maar dan moeten ze niet van me eisen dat ik alles laat vallen om het in hun tempo te doen.
Misschien noemen sommigen dat egoïstisch, maar ik vind dat juist kwestie van de juiste prioriteiten stellen.
En ik heb juist nog nooit klachten gekregen hierover van vrienden - dus blijkbaar omring ik me met mensen die er hetzelfde in staan.
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.â€
vrijdag 17 juni 2022 om 13:39
Maar goed, mijn ervaring is wel dat mannen dat zelf niet echt zo zien, dus moeders met alleen maar zoons zijn wel screwed als hun schoondochters er geen zin in hebben.
vrijdag 17 juni 2022 om 13:41
Geen idee. Ik ken best veel zorgzame mannen. Zeker als het erop aankomt. Ook zorgzaam voor hun moeder. Vraag is eerder of ze hetzelfde voor hun vader zouden doen.
.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
