Onderbuik gevoel volgen? Objectief advies nodig

Dag forumleden,

Ik lees al een tijdje anoniem mee. Maar sinds een aantal maanden heb ik behoefte aan advies op mijn eigen verhaal, nu is het toch echt tijd.

Mijn partner en ik zijn al bijna een jaar samen, vrij pril dus. We stormen door onze prille tijd heen, met ups en downs. Toch merk ik vrij giftig gedrag op, wat steeds toeneemt en ik maak me steeds meer zorgen. Ik zal een verknopt verhaal vertellen, zo onpartijdig mogelijk... Wat natuurlijk lastig is vanuit 1 kant.

Zo'n twee jaar geleden ontmoeten we elkaar en ik was niet echt geïnteresseerd. Toen ik in een relatiebreuk zat met mijn ex, raakte we aan de babbel en dit klikte vrijwel meteen. Het wakkerde een verliefdheid aan. Al snel spendeerde we veel tijd samen en was ik vaak bij hem (60+ min rijden). Toen ik een eigen woning kreeg, bleef dit routine. Al snel bleek dat hij niet graag moeite deed om mij te bezoeken, vanwege de omgeving. Wat ik enigsinds kan snappen, maar wel moeilijk vond. Uiteindelijk heb ik me erbij neergelegd omdat dit veel teleurstelling teweegbracht en ik vond dat het niet waard.

Er begonnen rare dingen naar boven te komen. Zo heeft hij camera's in zijn woonkamer hangen, zogezegd voor inbrekers. Deze draaide ook wanneer ik er was. Ik heb daar de nodige ruzies over gemaakt omdat ik me ongemakkelijk voelde wanneer ik er was. Na veel over en weer geruzie doet hij ze uit wanneer ik er ben. Maar ook niet altijd, zogezegd vergeet hij dat wel eens. Ik merk daarbij dat de buiten camera altijd blijft draaien, wat ik wel begrijp. Maar als hij eerder dan mij slaapt en ik ga roken, merk ik dat hij sochtends de camera beelden bekijkt omdat hij weet hoelaat ik mijn laatste sigaret heb gerookt. Hier heb ik me reeds bij neergeled, alles went zegmaar. Het is niet gezond en ik ben me ervan bewust.

Hij is vrij jaloers aangelegd en heeft het veel over vreemdgaan en de verhalen die hij hoort om hem heen. Na enkele maanden merkte ik dat mijn jaloezie en wantrouwen ook begon toe te nemen. Ik merkte dat het piekeren en nadenken alleen maar toenam en ik veel dingen in twijfel begon te trekken.
Onderhand heb ik mijn mannelijke vrienden opgegeven uit liefde voor hem. Hijzelf heeft een beste vriendin waar hij lange tijd nog contact mee had gehad, waaronder ook seks etc ( buiten onze relatie ). Maar op de momenten dat zij er was werden er veel seksuele getinte opmerkingen naar elkaar gemaakt. Zoals " en kreeg je daar een natte spleet van? ". Ik werd ongemakkelijk van spanning tussen die twee en ik heb bijna geeist dat zij hun contact stop zouden zetten. Dit heb ik nog nooit gedaan in mijn leven, een vriendschap kom je niet tussen. Maar omdat ik zoveel heb opgegeven aan mensen waar ik niet eens een seksueel verleden mee had, kon ik dit moeilijk verkroppen.

De onzekerheden namen enkel maar toe. Hij trekt zich meerdere malen terug in een buiten verblijf in de tuin op het moment dat ik er ben en blijft daar soms een uur zitten, zogezegd om te blowen zodat de buren er geen last van hebben. Nu heb ik hem een aantal keer betrapt dat ie daar met zichzelf aan de gang is. Het maakt me onzeker, vooral omdat ik geen dame ben met een laag libido.
Vanavond barste mijn vertrouwen nog meer. Hij maakt wel eens filmpjes van 'de daad' als we dus bezig zijn. Hij beweert dat dit voor zichzelf is, wat ik ook geloof. Maar wanneer ik vraag om deze beelden van mij en hem aan mij door te sturen, wordt dit geweigerd. Onder het mom dat hij wel eens wat mee heeft gemaakt dat er beelden online zijn gegaan van hem, herkenbaar in beeld. Maar in mijn ogen niet logisch. Hij filmt vanuit zijn oogpunt, ik ben de enige herkenbaar. Nu twijfel ik enorm aan de reden van de weigering en word hij boos als ik vraag of de beelden online staan. Hij beschuldigt me dat ik de avond heb verpest omdat ik erover doordramde. Maar ik wil de filmpjes en mijn onderbuik gevoel werd alleen maar erger wanneer hij zo raar deed over het versturen van de filmpjes. Dit kwam omdat ik hem in normale toestant filmde en hij mij verplichtte het filmpje te verwijderen, waardoor ik begon over al die filmpjes die hij van mij had. Uiteindelijk eindigde hij de discussie met ' alles wordt verwijderd, ik niks, jij niks'.

Al de dingen bij elkaar baren me zorgen. Ik hou zoveel van hem en ik leef in een realiteit dat ik hem niet wil verliezen.
Zijn jaloezie komt door het bedrog van zijn ex, 2 jaar lang. Daardoor verwacht hij van mij dat ik altijd laat weten waar ik ben en of ik ben aangekomen op een bestemming. Uit respect doe ik dit vaak netjes. Wanneer ik dit vergeet kan dit een grote ruzie opleveren.
Ik wil hem niet onzeker maken of bang, maar dit vreet me op. Mijn onderbuikgevoel speelt vaker op de laatste tijd, het maakt me onzeker en eenzaam.

Ik heb hem al betrapt op leugens. Waaronder dat hij seks met me had toen ik sliep. Ik werd halverwege wakker en besloot te doen alsof ik sliep. Hij ontkent dit tot de dag van vandaag. Ook toen heeft hij opnames gemaakt, ik ben bang dat ik daarom de filmpjes niet mag zien. Ik ben bang dat deze opnames ergens op het internet staan, zonder dat ik dit weet. En misschien wel meer gebeurtenissen. Ook wanneer hij werd betrapt in het buitenverblijf, uiteindelijk heeft hij toegegeven dat hij pornofilmpjes zat te kijken. Ik twijfel enorm of hij een seksverslaving heeft met een afwijkende voorkeur. Of misschien haal ik dingen in mijn hoofd die totaal niet stroken met de werkelijkheid. Ik word gek van de twijfel en de onderbuikgevoelens.

Meerdere mensen hebben me wel gewaarschuwd, echter zijn dit mensen die hem niet goed kennen en die enkel zijn claimerige gedrag hebben gezien. Ik weet niet of ik daarop kan bouwen.
Er is veel frictie en ik merk dat hij vaak bozig en geïrriteerd is en ik heb het gevoel dat dit door mij komt. Na veel gesprekken is zijn kritiek tegenover mij wel afgenomen. Ik doe veel voor die man en kreeg daar weinig waardering voor. Dat maakte me vaak verdrietig en ik heb daar over gepraat, dit is wel aangeslaan. Daardoor merk ik dat hij in dingen wel wil veranderen om deze relatie te laten werken.

Maar ik ben bang dat hij een dubbelleven lijdt en ik de man niet echt ken, zoals hij zich voordoet. Ik heb al op het punt gestaan om bij hem weg te gaan en toen stond hij ineens voor me deur. Iets wat hij niet snel zou doen, daaruit besloot ik dit nog een kans te geven. Maar ik ben bang dat ik in een val zit dat mij enkel maar meer opslurbt. Hij is dominant en vrij eogistisch (naar eigen zeggen), heeft veel kritiek op alles en iedereen. Ik vraag me echt af waar die woede vandaan komt en of ik hem ooit gelukkig kan maken, of hij mij. Ik zou zo graag zien dat dit werkt en ik zou zo graag advies willen hoe ik dit moet aanpakken. Ik merk dat ik de laatste tijd ook niet makkelijk ben, ik merk dat ik jaloers begin te worden en dingen begin te overdenken. Ik merk dat ik mezelf een beetje aan het kwijtraken ben. Ik merk dat er wil is naar verandering, van beide kanten, maar de werkelijke vraag is.... Is dit niet te giftig om aan te werken?

Dit is nog een verknopt verhaal van alles wat er is gebeurd. Vragen mag altijd. Indien mensen dit verhaal herkennen, dan hoor ik dit graag

Mlous schreef: ↑

22-12-2022 21:37

Er is echt veel meer nodig dan "een helder moment". Besef je dat wel?

Dat besef ik. Ik ben momenteel ook met niets anders bezig.

samarinde schreef: ↑

22-12-2022 21:41

Je reageert steeds heel gretig op dit soort posts. Logisch, maar denk na over hoe argwanend je al bent. In je OP was het nog een vaag vermoeden met veel onzekerheid, maar blijkbaar zit het je serieus niet lekker.

Je weet wat je voelt.

Je weet het.

Je vindt het alleen moeilijk om onder ogen te zien. Maar kom op: als je je afvraagt hoe je een tracker kunt vinden… dan weet je eigenlijk genoeg: je voelt je niet veilig, je houdt rekening met het slechtste scenario, kortom: je hebt geen idee wie de man is met wie je een relatie hebt.

Ja het zit inderdaad dieper dan ik in eerste instantie dacht. Ik heb deze gedachtes eerder gehad en dacht ik dat ik paranoide werd omdat ik als een gek mijn auto aan het onderzoeken was. Toen ik niks vond, schaamde ik me dood. Twijfel over mezelf sloeg nog meer toe. Dan denk je enkel maar... ben ik nu zo aan het doordraaien? Zie ik echt zoveel spoken?

Doreia* schreef: ↑

22-12-2022 21:45

Hoeveel meer bewijs heb je voor jezelf nodig voor je jezelf toestemming mag geven om weg te gaan? Is het willen installeren van camera's om jou dag en nacht in de gaten te willen houden niet voldoende?

Wat moet hij nog doen voor je het glashelder gaat zien? Ga je weg bij de eerste klap? Of ga je daar niet op wachten?

Wanneer is het voor jou erg genoeg dat je niet meer wil proberen hem te veranderen? Tot jezelf onherkenbaar bent veranderd?

Ik denk dat ik er wel over uit ben dat ik weg moet. Ik ben nu gewoon ermee bezig op welke veilige manier ik dit kan doen. Eigenlijk denk ik zelf om mijn spullen (van belang) daar per keer een deel meeneem. Tot ik het punt bereik om alle contacten te blokkeren. Mijn hoofd is bomvol momenteel en gaat van de ene kant naar de andere kant in secondes...
Dit topic openen heeft veel teweeg gebracht.

Doreia* schreef: ↑

22-12-2022 21:51

Mag je het van jezelf pas uit maken als je dit hebt gevonden?
Of mag je op basis van seks tijdens de slaap het al van jezelf uit maken?

Je bent op je kwetsbaarst als je slaapt. Helemaal weerloos. En die weerloosheid windt hem op. En maakt hij misbruik van.
Alsof je er alleen maar bent voor zijn plezier.

Mijn ex fantaseerde over mij zonder ledematen, alleen maar een paar gaten.... Weerloos, hulpeloos en volledig overgeleverd aan zijn grillen...

OMG, dat deze mensen echt bestaan. Ben je serieus? dat is echt ziekelijk.... En hij benoemde dit ook?
Als ik over nadenk... wtf....

Doreia* schreef: ↑

22-12-2022 21:57

Hij belde tijdens de seks ook vrienden en op, om te laten horen wat hij met mij deed.
Jouw bijna ex doet ook zulke dingen he? Filmen...

Jemig, wat een verhaal.
Dan is filmpjes maken nog soft. Ik weet natuurlijk niet wat hij me de filmpjes doet.

Wellhello schreef: ↑

22-12-2022 22:03

Poeh, heftig wat je overkomt.
Zo geniepig sluipt het erin.

Doet mij denken aan een goede vriendin. Zij zat in een vreselijke relatie, huis gekocht en twee stiefkinderen aan wie zij gehecht raakte.
Voor mij (en vele anderen) ging de relatie geheel onverwacht uit. Achteraf kwamen de verhalen en ik schrok me een ongeluk. Mijn lieve, slimme en onafhankelijke vriendin leek wel gebrainwashed, onzeker en bleek later ook ptss te hebben.
Gelukkig kwam er een moment dat ze moed vatte en eruit stapte. En ivm de kinderen met heel veel schuldgevoel en zorgen om hun welzijn.
Ik wist van niks, alhoewel ik bij hem altijd een raar gevoel had. Ik vraag me af hoe ik gereageerd zou hebben als ik er wel vanaf wist. Waarschijnlijk gefrustreerd omdat het me niet snel genoeg uit zou kunnen gaan (zoals jij bang bent hoe je vriendin zal reageren) . Maar achteraf vond ik het zo verdrietig om te horen hoe eenzaam ze was en al die keuzes en knopen alleen heeft moeten doorhakken. Dat er niemand was die haar kon steunen.
Toch was het voor een langzaam en solitair proces voor ze zelf die knoop kon doorhakken.
Lijkt me zo eenzaam voor je, deze relatie. Je hebt al mensen achter je gelaten voor deze man, probeer dat recht te trekken, leg uit wat er is gebeurd en zorg dat je je hulptroepen gereed hebt. Die ga je echt nodig hebben!

Jeetje, wat een triestig verhaal. Ik snap ook wel dat het mensen enorm frustreert als je niet gelijk die stappen zet die ze van je verlangen. Maar het is gewoon niet zo simpel.
Je zit met je eigen angst en gevoel, dat is niet iets wat je zomaar opzij kan schuiven. Als het allemaal zo makkelijk was, dan zat ik niet in deze situatie. En ik weet dat vele denken, het is zo moeilijk zoals je het zelf maakt. En daar zit een kern van waarheid in... Maar het is erg complex.

Doreia* schreef: ↑

22-12-2022 22:07

Ik ga je de fysieke kant niet eens noemen. Laat ik zeggen dat ik hoop dat je in een keer je spullen pakt in 1 rit van 60 minuten. Vriendinnen meeneemt en dan weg gaat en de deur voorgoed achter je dicht trekt.

Lees je hoeveel vrouwen je voor zijn gegaan? Hoeveel ze het verhaal van jou tot nu toe herkennen en ook even op je verhaal vooruit lopen? En hoeveel schade zo'n relatie doet, hoe langer je erin blijft?
Ga weg. 2023 is er een prachtig jaar voor.

Yep schreef: ↑

22-12-2022 21:05

TO, google eens op narcisme /narcistisch misbruik.
Bv de filmpjesvan Petra Joy van Deyl op YouTube.
Narcistische mensen willen absolute macht en controle over de ander, net als jouw partner, zodat ze zichzelf beter voelen..

Jeetje, dit had ik niet verwacht.... ik herken echt zoveel in haar verhaal

Doreia* schreef: ↑

22-12-2022 22:12

Het is verdomde moeilijk.
Er gaat iets gebeuren wat je hoofd in een keer laat opklaren. Je brein is niet meer vertroebeld. De schellen vallen van je ogen en je ziet het opeens zo helder, dat je echt denkt : wtf??!!! Ik ben weg! Ik ben klaar!

En dan is zijn betovering verbroken en heeft hij geen macht en invloed meer op jou.

Hij gaat het nog zeker wel proberen hoor. Zo makkelijk laat hij zijn prooi niet gaan. Anders moet hij weer zich lief leuk en aardig voordoen om een nieuwe te trainen en af te richten.

Ik denk dat ik dat moment nu wel bereikt heb.
En ik merk dat hij het aan mij merkt want ik zie dat zijn stemmingswisselingen en kritiek toenemen en ineens poeslief en complimenten... het gaat van de ene kant naar de andere. Die voelt dit ook denk ik. Ineens zegt ie... je krijgt een hoofdmassage morgen... zoiets doet ie nooit.... ook niet voorstellen. Dus ik besef een beetje dat hij een machtverlies voelt... terwijl ik niks anders doe. Ik ben wat stiller dan normaal. En ik ben voor mezelf opgekomen vandaag.

Wellhello schreef: ↑

22-12-2022 22:19

Natuurlijk is het dat!
Ik heb daar ook alle begrip voor, ik hou van haar en veroordeel zeker niet. Jou ook niet, maar ik vraag me wel af hoeveel tijd je hebt om keuzes te maken, voor het escaleert.
Als ik jouw verhaal lees maak ik me wel zorgen om je fysieke veiligheid.
Hij is onberekenbaar en onvoorspelbaar. En enigszins sadistisch. Enge combinatie.

Ik zie nog geen dreiging in het fysieke, maarja ken ik deze man eigenlijk wel?