Onderbuik gevoel volgen? Objectief advies nodig

Dag forumleden,

Ik lees al een tijdje anoniem mee. Maar sinds een aantal maanden heb ik behoefte aan advies op mijn eigen verhaal, nu is het toch echt tijd.

Mijn partner en ik zijn al bijna een jaar samen, vrij pril dus. We stormen door onze prille tijd heen, met ups en downs. Toch merk ik vrij giftig gedrag op, wat steeds toeneemt en ik maak me steeds meer zorgen. Ik zal een verknopt verhaal vertellen, zo onpartijdig mogelijk... Wat natuurlijk lastig is vanuit 1 kant.

Zo'n twee jaar geleden ontmoeten we elkaar en ik was niet echt geïnteresseerd. Toen ik in een relatiebreuk zat met mijn ex, raakte we aan de babbel en dit klikte vrijwel meteen. Het wakkerde een verliefdheid aan. Al snel spendeerde we veel tijd samen en was ik vaak bij hem (60+ min rijden). Toen ik een eigen woning kreeg, bleef dit routine. Al snel bleek dat hij niet graag moeite deed om mij te bezoeken, vanwege de omgeving. Wat ik enigsinds kan snappen, maar wel moeilijk vond. Uiteindelijk heb ik me erbij neergelegd omdat dit veel teleurstelling teweegbracht en ik vond dat het niet waard.

Er begonnen rare dingen naar boven te komen. Zo heeft hij camera's in zijn woonkamer hangen, zogezegd voor inbrekers. Deze draaide ook wanneer ik er was. Ik heb daar de nodige ruzies over gemaakt omdat ik me ongemakkelijk voelde wanneer ik er was. Na veel over en weer geruzie doet hij ze uit wanneer ik er ben. Maar ook niet altijd, zogezegd vergeet hij dat wel eens. Ik merk daarbij dat de buiten camera altijd blijft draaien, wat ik wel begrijp. Maar als hij eerder dan mij slaapt en ik ga roken, merk ik dat hij sochtends de camera beelden bekijkt omdat hij weet hoelaat ik mijn laatste sigaret heb gerookt. Hier heb ik me reeds bij neergeled, alles went zegmaar. Het is niet gezond en ik ben me ervan bewust.

Hij is vrij jaloers aangelegd en heeft het veel over vreemdgaan en de verhalen die hij hoort om hem heen. Na enkele maanden merkte ik dat mijn jaloezie en wantrouwen ook begon toe te nemen. Ik merkte dat het piekeren en nadenken alleen maar toenam en ik veel dingen in twijfel begon te trekken.
Onderhand heb ik mijn mannelijke vrienden opgegeven uit liefde voor hem. Hijzelf heeft een beste vriendin waar hij lange tijd nog contact mee had gehad, waaronder ook seks etc ( buiten onze relatie ). Maar op de momenten dat zij er was werden er veel seksuele getinte opmerkingen naar elkaar gemaakt. Zoals " en kreeg je daar een natte spleet van? ". Ik werd ongemakkelijk van spanning tussen die twee en ik heb bijna geeist dat zij hun contact stop zouden zetten. Dit heb ik nog nooit gedaan in mijn leven, een vriendschap kom je niet tussen. Maar omdat ik zoveel heb opgegeven aan mensen waar ik niet eens een seksueel verleden mee had, kon ik dit moeilijk verkroppen.

De onzekerheden namen enkel maar toe. Hij trekt zich meerdere malen terug in een buiten verblijf in de tuin op het moment dat ik er ben en blijft daar soms een uur zitten, zogezegd om te blowen zodat de buren er geen last van hebben. Nu heb ik hem een aantal keer betrapt dat ie daar met zichzelf aan de gang is. Het maakt me onzeker, vooral omdat ik geen dame ben met een laag libido.
Vanavond barste mijn vertrouwen nog meer. Hij maakt wel eens filmpjes van 'de daad' als we dus bezig zijn. Hij beweert dat dit voor zichzelf is, wat ik ook geloof. Maar wanneer ik vraag om deze beelden van mij en hem aan mij door te sturen, wordt dit geweigerd. Onder het mom dat hij wel eens wat mee heeft gemaakt dat er beelden online zijn gegaan van hem, herkenbaar in beeld. Maar in mijn ogen niet logisch. Hij filmt vanuit zijn oogpunt, ik ben de enige herkenbaar. Nu twijfel ik enorm aan de reden van de weigering en word hij boos als ik vraag of de beelden online staan. Hij beschuldigt me dat ik de avond heb verpest omdat ik erover doordramde. Maar ik wil de filmpjes en mijn onderbuik gevoel werd alleen maar erger wanneer hij zo raar deed over het versturen van de filmpjes. Dit kwam omdat ik hem in normale toestant filmde en hij mij verplichtte het filmpje te verwijderen, waardoor ik begon over al die filmpjes die hij van mij had. Uiteindelijk eindigde hij de discussie met ' alles wordt verwijderd, ik niks, jij niks'.

Al de dingen bij elkaar baren me zorgen. Ik hou zoveel van hem en ik leef in een realiteit dat ik hem niet wil verliezen.
Zijn jaloezie komt door het bedrog van zijn ex, 2 jaar lang. Daardoor verwacht hij van mij dat ik altijd laat weten waar ik ben en of ik ben aangekomen op een bestemming. Uit respect doe ik dit vaak netjes. Wanneer ik dit vergeet kan dit een grote ruzie opleveren.
Ik wil hem niet onzeker maken of bang, maar dit vreet me op. Mijn onderbuikgevoel speelt vaker op de laatste tijd, het maakt me onzeker en eenzaam.

Ik heb hem al betrapt op leugens. Waaronder dat hij seks met me had toen ik sliep. Ik werd halverwege wakker en besloot te doen alsof ik sliep. Hij ontkent dit tot de dag van vandaag. Ook toen heeft hij opnames gemaakt, ik ben bang dat ik daarom de filmpjes niet mag zien. Ik ben bang dat deze opnames ergens op het internet staan, zonder dat ik dit weet. En misschien wel meer gebeurtenissen. Ook wanneer hij werd betrapt in het buitenverblijf, uiteindelijk heeft hij toegegeven dat hij pornofilmpjes zat te kijken. Ik twijfel enorm of hij een seksverslaving heeft met een afwijkende voorkeur. Of misschien haal ik dingen in mijn hoofd die totaal niet stroken met de werkelijkheid. Ik word gek van de twijfel en de onderbuikgevoelens.

Meerdere mensen hebben me wel gewaarschuwd, echter zijn dit mensen die hem niet goed kennen en die enkel zijn claimerige gedrag hebben gezien. Ik weet niet of ik daarop kan bouwen.
Er is veel frictie en ik merk dat hij vaak bozig en geïrriteerd is en ik heb het gevoel dat dit door mij komt. Na veel gesprekken is zijn kritiek tegenover mij wel afgenomen. Ik doe veel voor die man en kreeg daar weinig waardering voor. Dat maakte me vaak verdrietig en ik heb daar over gepraat, dit is wel aangeslaan. Daardoor merk ik dat hij in dingen wel wil veranderen om deze relatie te laten werken.

Maar ik ben bang dat hij een dubbelleven lijdt en ik de man niet echt ken, zoals hij zich voordoet. Ik heb al op het punt gestaan om bij hem weg te gaan en toen stond hij ineens voor me deur. Iets wat hij niet snel zou doen, daaruit besloot ik dit nog een kans te geven. Maar ik ben bang dat ik in een val zit dat mij enkel maar meer opslurbt. Hij is dominant en vrij eogistisch (naar eigen zeggen), heeft veel kritiek op alles en iedereen. Ik vraag me echt af waar die woede vandaan komt en of ik hem ooit gelukkig kan maken, of hij mij. Ik zou zo graag zien dat dit werkt en ik zou zo graag advies willen hoe ik dit moet aanpakken. Ik merk dat ik de laatste tijd ook niet makkelijk ben, ik merk dat ik jaloers begin te worden en dingen begin te overdenken. Ik merk dat ik mezelf een beetje aan het kwijtraken ben. Ik merk dat er wil is naar verandering, van beide kanten, maar de werkelijke vraag is.... Is dit niet te giftig om aan te werken?

Dit is nog een verknopt verhaal van alles wat er is gebeurd. Vragen mag altijd. Indien mensen dit verhaal herkennen, dan hoor ik dit graag

DanaJoe72 schreef: ↑

22-12-2022 19:00

En dat dikgedrukte stukje is wat ik in het begin bedoelde, deze man gaat vanaf begin af aan over de grens. Gaat er dan met je over praten, en dit zal niet het enige onderwerp zijn waarmee hij dit doet, waarna jij akkoord gaat.
Zo ook met je vrienden die je niet meer ziet.
Heb je je beste vriendin nu al eens het hele verhaal verteld?

Ook dat je noemt dat jij niet op de bank in slaap mag vallen, maar hij wel. Maar dat is ook zoiets als jij mag niet met vrienden omgaan, maar hij wel. Hij stelt eisen waar jij aan moet voldoen, maar zelf doet hij het compleet tegenovergestelde en hij zorgt er zelfs op dat jouw grenzen gigantisch opgerekt worden en dat je ze zelfs daarna nog verder verlegd. En daarna ga jij nog twijfelen aan jezelf ook.

Ik zeg dit, omdat ik zelf in een lange relatie heb gezeten met een man die ontzettend manipulatief en heel veel narcistische trekken had. Je
gaat over alles waarover je eerder gezegd had dat je dit niet wil toch twijfelen en overstag.
Het eerste halfjaar was leuk, daarna kwamen de barsten. Maar je wordt er steeds dieper in vastgezogen en je sociale wereldje wordt steeds kleiner waardoor je inderdaad het gevoel hebt dat je nergens heen kan en dat je er helemaal alleen voor staat op het moment dat je bij hem weg gaat. Maar geloof mij, je staat verre van alleen. Er is altijd wel aan manier.
De leuke momenten worden steeds minder, als hij dan een keer lief doet dan is dit zo'n mega contrast met hoe hij normaal is. Dan ga je wel denken, "misschien is dit het moment dat hij veranderd, dat het lang goed blijft gaan, dat de kloteperiode nu wel weg blijft".
En elke keer weer krijg je een deksel op je neus. En ik lulde heel veel gedrag van hem goed voor mezelf en voor de omgeving. Hij kon er niets aan doen want.... hij is zo omdat.... Nee, hij misbruikte me en liet me daarna geloven dat ík de boeman was.

Heb een keer gehad dat ik geopereerd was, jeetje wat was hij toen lief en zorgzaam. Heeft toen zelfs een week vrij genomen om de hele week voor me te kunnen zorgen, hoe vaak ik dit later niet naar mijn hoofd geslingerd kreeg. Want hoe durfde ik hem aan te spreken op iets wat hij gedaan had en ik niet fijn vond, want "weet je nog, die keer met die operatie heb ik vrij voor je genomen. Ik heb alles voor je over". En vervolgens keihard gaan zitten janken en zeggen dat hij beter bij me weg kon gaan als het allemaal zo slecht was.
Maar hij vergat er wel bij te zeggen dat hij van de 7 dagen zo ongeveer 4 dagen heeft zitten gamen en op de wc op tinder zat te swipen.
Dat laatste... dat zag ik op dat moment niet, want ik voelde me alweer schuldig dat ik me zo had gedragen en dat ik misschien wel had overdreven in zeggen wat ik niet oke vond.

Echt, vanuit de grond van m'n hart. Ga weg bij deze man en zet al je wilskracht in om niet meer in de trukendoos van deze engerd te trappen.

Jouw verhaal doet mij wat. Ik herken hier echt punten in, jammergenoeg. Ik probeer het inderdaad recht te lullen voor mezelf en mijn omgeving. Ik heb mijn vriendin nog niks verteld. Want ik denk serieus dat ik haar kwijt raak als ik niet 123 de juiste stappen zet. Ze zal boos worden en totaal geen begrip hebben want "ik heb het je toch gezegd".
Toen ik hoorde dat ik ongeneeselijk ziek was, stond hij er ook voor de steun. (achteraf bleek de diagnose incorrect en bleek het een genetisch iets te zijn waar ik me geen zorgen over hoefde te maken) heel raar moment in mijn leven. Hij is daarin wel heel zorgzaam en lief geweest, toonde zelf ook veel emotie. Ik moet zeggen dat hij dat stuk nooit aanhaalt, om te laten zien "kijk wat ik allemaal voor je doe". Ik moet zeggen dat hij dit niet doet. Ik merk zelf wel dat ik dat vaker van mezelf begin te benoemen. Vooral als hij een lading kritiek begint te leveren nadat ik zijn hele woning heb schoongemaakt.
Een voorbeeld.... zijn vaatwasser is nu bijna een half jaar defect. Ik denk dat hij misschien twee of drie keer de afwas heeft gedaan. Hij laat het makkelijk een week staan tot ik er ben. Zegt vaak "we doen hem wel samen", gaat vervolgens naar het buitenverblijf om te blowen en sta ik uiteindelijk alles weeral alleen te doen.
Ik weet het, dit is mijn schuld. Ik laat dit toe en ga erin mee... ik geef hem de tools om me zo te behandelen. Het enige wat ik wil is waardering. En nog weet hij boos op me te worden. Terwijl... nu ik dit typ... me ontzettend boos maak. Want wtf ben ik aan het doen. Het is zo respectloos als maar kan en wat doe ik eigenlijk toch een hoop voor die ondankbare kerel.
Ik denk dat ik enkel de sfeer goed wil houden. Zijn stemming kan enorm omslaan als het een troep in huis is, maar als ik erover nadenk.... die troep ben ik wel contstant aan het opruimen.

Doreia* schreef: ↑

22-12-2022 19:18

Dit word alleen maar erger hoor.
Blijf niet omdat je denkt dat hij dan opeens wel weer respect voor je gaat hebben.

Hij is verliefd op de macht die hij over je heeft. Verliefd op het feit dat hij alles met je kan doen. Jij blijft namelijk toch wel.

Niets is je te gek wat hij uitspookt. Er zijn geen echte dealbreakers bij jou. Hij kan dit allemaal doen omdat jij het toestaat.

Hij is een klootzak.
En met een klootzak kun je niet rationeel een gesprek voeren op argumenten. Hij is alleen maar uit op macht. Op de baas zijn.

Ergens in zijn verleden heeft hij bedacht dat hij zich nooit meer zou laten onderdrukken. En daarop bepaalt hij nu alles. En als het je niet bevalt, jammer dan, dan ga je toch?

Ergens onderweg heb jij bedacht dat er een goed mens in hem schuilt. Dat alleen jij op de wereld hem begrijpt. En als hij nou eens gewoon een beetje met jou meewerkt en zich aan je terug aanpast, dan hoef jij niet meer te zoeken naar een man.

Jouw zelfvertrouwen en eigenwaarde is zo laag dat je alles pikt van hem. Omdat je denkt dat je faalt als je nu bij hem weggaat. Dat een andere meid er met jouw harde werk vandoor gaat en daar de vruchten van gaat plukken.

Lieve to, dat is niet zo.
Waarom doe jij jezelf zoveel geweld aan?

Ga bij hem weg. Wissen, blokkeren, verwijderen.
Hulp zoeken bij een huiselijk geweld organisatie. Want daar ben jij slachtoffer van. Van huiselijk geweld.

Ik heb er eerlijk gezegd nog niet op die manier naar durven kijken. Ik zit nu thuis en kom echt altijd wel tot rust.
Had ook niet gedacht dat mijn zelfvertrouwen en eigenwaarde zo laag was. Ik was vrij krachtig toen ik hem leerde kennen. Ik hield de boot enorm af in het begin, tot frustratie van hem. Hij begon dingen voor me te doen, die nog nooit iemand voor me had gedaan. Besteedde zijn laatste beetje geld aan een cadeau voor mij en heeft zelfs extra in het zwart gewerkt.
Dat deed veel bij me. Voelde me enorm speciaal en dat gevoel had ik nog niet eerder gehad. Achteraf gezien waarschijnlijk ook een red flag. Ik denk dat ik de situatie begin door te hebben.

Gryla schreef: ↑

22-12-2022 19:23

Dieren voelen haarfijn aan wat er aan de hand is, honden kopiëren het gedrag van de baas. Volg dus niet alleen je eigen onderbuik gevoel maar ook het gedrag van de hond spreekt boekdelen!

En die huisbaas: betrekken in het verhaal. Juist wél vragen om sloten te vervangen vanwege de waarheid. Als hij weet wat er speelt (een onaangenaam vriendje, je hoeft geen details te melden), zal hij ook kunnen helpen of je steunen als hij je komt opzoeken etc?

Het is een hond met duidelijk gedragsproblemen. Angstig ook enorm. Ik weet niet wat het is. Zijn kat trekt ook enorm naar mij toe en ontwijkt hem eigenlijk, die komt enkel binnen als hij er niet is of slaapt.
Daar heb ik eigenlijk wel altijd mijn vraagtekens bij gezet.

Eidde schreef: ↑

22-12-2022 19:32

Maar hij dwingt je (houdt je zelfs fysiek tegen) tot iets wat jij niet wil. Omdat het voor hem zo werkt hoeft het niet voor jou zo te zijn. Hij kan je ook even laten afkoelen.

Maar hij geeft jou die macht niet.

Ik merk echt dat ik zijn uitleg te snel aanneem. Hij weet het zo te verdraaien dat zijn logica ook de mijne word.
Hoe meer ik er over nadenk en in dit forum lees, hoe meer ik zie hoe ongelofelijk krom mijn realiteit is geworden. Ik merk ook echt dat ik zijn patronen overneem.
Als hij bijvoorbeeld niet laten weten als hij thuis is gekomen, begin ik me ook af te vragen waarom ie zo laat is, of begin ik me zorgen te maken. Dit heb ik in het verleden nooit gehad.
Terwijl als ik dit niet meld... dit enorme ruzie veroorzaakt. Zoals vandaag, ik ben wat ziekjes... ben toch gaan werken en toen ik op werk aankwam werd ik meteen gebombardeerd met werk en vergat ik te melden dat ik op werk was aangekomen. Toen ik thuis kwam, kreeg ik een hele preek... dat ik maar moest toegeven dat ik hem was vergeten en dat ik wel een berichtje kon sturen als ik in de auto op de parkeerplaats stond.
Toen heb ik wel gezegd. Nu moet je normaal doen.
Ik was het zat om steeds verantwoording af te leggen.

samarinde schreef: ↑

22-12-2022 20:26

Het is zeker heel dubbel. Ik denk dat jij (en daar is niets mis mee) verlangt naar een zekere mate van dominantie, wat ook heel leuk en spannend kan zijn. Als dat is wat je zoekt, en nogmaals, daar is niets mis mee, zoek je alleen wel naar iets dat heel moeilijk te vinden en, juist omdát het dubbel is: er zijn dominante mannen die ook lief en aandachtig zijn, maar er zijn ook dominante mannen die dominant zijn uit onmacht en onvermogen. Dat zijn de gevaarlijke mannen bij wie je ver uit de buurt moet blijven - dat geldt voor iedereen, maar bij uitstek voor jou, omdat jij de ideale prooi bent voor zo’n gevaarlijke man.

Dan is dat bij mij wel onbewust. Ik hoef niet perse een dominante man. Eigenlijk wil ik gewoon een goede relatie met veel liefde, respect en waardering. Ik heb liever intieme seks bijvoorbeeld dan al die spannende dingen.
Ik merk dat de seks momenteel oppervlakkig is en eigenlijk totaal niet intiem. Nog meer voer voor mij om na te denken.
Ik moet zeggen dat sinds ik mijn verhaal heb gedaan hier, er toch een knop aan het omgaan is. Noem het een helder moment.

Grumpywoman schreef: ↑

22-12-2022 18:06

Maar soms dus wel, soms gaat hij dus willens en wetens wel over jouw grens.

Ik snap heel goed TO, dat je het moeilijk vindt om hem los te laten, dat je in de war bent. Hij geeft je namelijk precies genoeg "liefde" om je te laten twijfelen. En zo kan hij steeds een stukje verder gaan. Je vrienden zie je al niet meer. En alle andere rode vlaggen.
Sorry, maar als je in deze relatie blijft, smijt hij over een jaar niet alleen met je tassen, maar zal hij jou lichamelijk mishandelen. Heeft hij het er wel eens over dat hij vindt dat je beter niet kunt werken?
Jij bent het perfecte slachtoffer voor deze vent, hoe triest ook. Hij heeft een tik van de molen en dat zal alleen maar erger worden.

Zover mag het niet komen. Sinds ik dit topic heb geopend is er wel een knop aan het omgaan. Ik denk serieus dat ik deze harde reacties en inzichten gewoon nodig had. Vooral omdat je wereld zo klein is en je enkel de realiteit van de ander hoort, die dan ook een beetje jouw realiteit wordt.

Tothier1 schreef: ↑

22-12-2022 20:33

Dieren voelen aan wanneer mensen een 'slechte vibe' om zich heen hebben hangen.
Meermaals meegemaakt in mijn leven dat dieren mensen intuïtief aanvoelen.

Dat is mij indd ook al opgevallen. Ik heb het zelfs in een ruzie wel eens aangehaald. Toen ik oprecht heb benoemd dat ik niet meer tegen zijn stemmingswisselingen kon, wanneer die thuis kwam van werk. En dat ik dit ook merkte aan de hond.

Doreia* schreef: ↑

22-12-2022 20:54

Dat dier heeft geen gedrag stoornis.
Dat dier zit opgesloten bij iemand die onvoorspelbaar is. En dat dier kan niet weg. Is volkomen afhankelijk van de grillen van zijn baas.
Je wordt van minder totaal gestrest.

Ik denk dat je gelijk heb. Ik vrees er eigenlijk voor dat ik er ook niet veel aan heb gedaan om het te beteren. Hij merkte altijd op als ik was geweest ze slechter luisterde.
Dus ik hield haar wat op afstand. Eigenlijk ben ik daar dus ook schuldig aan.

Yep schreef: ↑

22-12-2022 21:10

Het kan nog simpeler: 'locatie volgen' aanzetten op de ander z'n/ haar telefoon

Hoe kan ik daar achterkomen?

Yep schreef: ↑

22-12-2022 21:05

TO, google eens op narcisme /narcistisch misbruik.
Bv de filmpjesvan Petra Joy van Deyl op YouTube.
Narcistische mensen willen absolute macht en controle over de ander, net als jouw partner, zodat ze zichzelf beter voelen..

Ik ga nu eens kijken. Merci

Doreia* schreef: ↑

22-12-2022 21:03

Jij zit op dit moment samen met de kat en de hond opgesloten. Overgeleverd aan de grillen van zijn gedrag. Onvoorspelbare gedrag.

Alleen kun jij er gewoon uit. De deur staat open en niemand die je tegen kan houden.
Je mag hier gewoon vandaan, om je geestelijke gezondheid te beschermen.

Ik kan er inderdaad uit, maar hun niet