Relaties
alle pijlers
oooo ik weet dat de man van vriendin is vreemdgegaan.....
woensdag 20 juni 2007 om 14:40
Hey meiden,
Ik heb al een topic geopend en jullie hebben me daar goed bij geholpen. Helaas...'moet ' ik er weer een openen. Ik weet het namelijk even niet meer.
Ik heb een goede vriendin die ik eens in de zoveel tijd zie. Sinds een tijdjer werk ik voor haar man. Hij is toevallig direkteur geworden van het bedrijf waar ik werkr. Niks aan de hand zou je zeggen. We scheiden zakelijk en prive goed.
Nou is mij ter ore gekomen via betrouwbare bron, dat mijn baas een paar jaar terug een verhouding gehad heeft van enkele weken. Ga daar verder niet over uitwijden, maar het is waar!!!
Ik weet nu niet wat ik er mee moet. Ik weet ook helemaal niet of zij het weet. Ik heb haar er nooit over gehoord.. Aan de ene kant denk ik dat ze het weet en natuurlijk binnens kamers heeft 'opgelost' aan de andere kant weet ik niet of zij het weet, want zij heeft er niets over gezegd.
Het gebeurde allemaal toen ik nog niet voor hem werkte...
Toch loop ik er al weken mee in mijn maag. Ik weet dat ik het niet kan vertellen, maar als ik met haar afspreek, dan gaat het wel door mijn hoofd. Stel je voor dat zij overtuigd is van zijn trouw enz. En ik weet gewoon dat hij ontrouw is geweest! Ik kan natuurlijk niet na een paar jaar ermee op de proppen komen. En dan maak ik hun huwelijk misscien wel kapot.
Toch zit ik ermee. Ik zie hem ook elke dag.
Voor alle duidelijkheid...tussen de baas en mij speelt niks, nada, nakkes! ALleen als ik met hem praat, dan vind ik het zo moeilijk om leuk te doen. Maar dan bedenk ik me weer dat ik er niets mee te maken heb.
Soms heb ik de neiging om het tegen hem te zeggen dat ik het weet, maar doe dat dan ook weer niet.
Wat zouden jullie doen? Hoe zouden jullie hiermee omgaan??
oja. ik vond hun altijd zo'n ideaal stel. Hij ideale man voor haar, leuke vent, vlotte babbel...Nou Niks is dus weer wat het lijkt!!
Ik heb al een topic geopend en jullie hebben me daar goed bij geholpen. Helaas...'moet ' ik er weer een openen. Ik weet het namelijk even niet meer.
Ik heb een goede vriendin die ik eens in de zoveel tijd zie. Sinds een tijdjer werk ik voor haar man. Hij is toevallig direkteur geworden van het bedrijf waar ik werkr. Niks aan de hand zou je zeggen. We scheiden zakelijk en prive goed.
Nou is mij ter ore gekomen via betrouwbare bron, dat mijn baas een paar jaar terug een verhouding gehad heeft van enkele weken. Ga daar verder niet over uitwijden, maar het is waar!!!
Ik weet nu niet wat ik er mee moet. Ik weet ook helemaal niet of zij het weet. Ik heb haar er nooit over gehoord.. Aan de ene kant denk ik dat ze het weet en natuurlijk binnens kamers heeft 'opgelost' aan de andere kant weet ik niet of zij het weet, want zij heeft er niets over gezegd.
Het gebeurde allemaal toen ik nog niet voor hem werkte...
Toch loop ik er al weken mee in mijn maag. Ik weet dat ik het niet kan vertellen, maar als ik met haar afspreek, dan gaat het wel door mijn hoofd. Stel je voor dat zij overtuigd is van zijn trouw enz. En ik weet gewoon dat hij ontrouw is geweest! Ik kan natuurlijk niet na een paar jaar ermee op de proppen komen. En dan maak ik hun huwelijk misscien wel kapot.
Toch zit ik ermee. Ik zie hem ook elke dag.
Voor alle duidelijkheid...tussen de baas en mij speelt niks, nada, nakkes! ALleen als ik met hem praat, dan vind ik het zo moeilijk om leuk te doen. Maar dan bedenk ik me weer dat ik er niets mee te maken heb.
Soms heb ik de neiging om het tegen hem te zeggen dat ik het weet, maar doe dat dan ook weer niet.
Wat zouden jullie doen? Hoe zouden jullie hiermee omgaan??
oja. ik vond hun altijd zo'n ideaal stel. Hij ideale man voor haar, leuke vent, vlotte babbel...Nou Niks is dus weer wat het lijkt!!
woensdag 20 juni 2007 om 18:17
Beste Reiger en WIllem e.a.
Veel verschillende reakties. Het is ook niet dat er een draaiboek bestaat hoe je hier mee om moet gaan.
Ik heb al in mijn vorige bericht geschreven dat ik het niet ga vertellen, maar dat het wel moeilijk is. Ik heb ook een geweten. Ik ga heus niet dit vertellen en dan is zij haar huwelijk kwijt.
Het is alleen zo dat IK het moeilijk vind om haar recht in haar gezicht te kijken, omdat IK weet dat haar man niet trouw is geweest.
Ik ga het dus NIET vertellen. Ik merk alleen dat ik het moeilijk vind om haar recht in de ogen aan te kijken. Ik zie haar eens per maand. Niet vaak misschien, maar onze vriendschap zit gewoon heel diep en goed. Vroeger zagen we elkaar bijna dagelijks....Volgende week gaan we uit eten. Gaan we het hebben over van alles....
Hij kan me niet ontslaan. ZIt in het onderwijs en dit is geen reden om mij te ontslaan, want dat gaat via datzelfde bestuur....
Maar goed IK GA het niet vertellen! Het is alleen zo verdomde moeilijk...vind ik. Een ander kan er misschien makkelijker overheen stappen....
Veel verschillende reakties. Het is ook niet dat er een draaiboek bestaat hoe je hier mee om moet gaan.
Ik heb al in mijn vorige bericht geschreven dat ik het niet ga vertellen, maar dat het wel moeilijk is. Ik heb ook een geweten. Ik ga heus niet dit vertellen en dan is zij haar huwelijk kwijt.
Het is alleen zo dat IK het moeilijk vind om haar recht in haar gezicht te kijken, omdat IK weet dat haar man niet trouw is geweest.
Ik ga het dus NIET vertellen. Ik merk alleen dat ik het moeilijk vind om haar recht in de ogen aan te kijken. Ik zie haar eens per maand. Niet vaak misschien, maar onze vriendschap zit gewoon heel diep en goed. Vroeger zagen we elkaar bijna dagelijks....Volgende week gaan we uit eten. Gaan we het hebben over van alles....
Hij kan me niet ontslaan. ZIt in het onderwijs en dit is geen reden om mij te ontslaan, want dat gaat via datzelfde bestuur....
Maar goed IK GA het niet vertellen! Het is alleen zo verdomde moeilijk...vind ik. Een ander kan er misschien makkelijker overheen stappen....
woensdag 20 juni 2007 om 19:13
Ik zou het wel vertellen.
Ten eerste 'stook' je niet in een huwelijk. De enige persoon die het huwelijk schade heeft aangericht is je baas zelf, door er voor te kiezen om vreemd te gaan.
Ten tweede ben ik zelf heel erg van de eerlijkheid. Ik zou, puur wat mezelf betreft, niet met zo'n leugen kunnen rondlopen, wetende dat iemand bedrogen is.
Ten derde is het, zoals je zelf aangeeft, een goede vriendin. Als ik je vriendin zou zijn geweest zou ik absoluut wel gewild hebben dat je het me zou vertellen. Puur omdat ik niet met zo'n schijnhuwelijk en zo'n leugen zou willen leven. En op zijn minst de kans zou willen hebben gehad om voor mezelf te beslissen of ik bij die man zou willen en kunnen blijven of niet. Nu beslist hij dat voor haar. Dit zou voor mij de belangrijkste reden zijn om het wel te vertellen.
Wat ik trouwens eens gelezen heb over een dergelijk dilemma is dat je de persoon in kwestie ook een keuze kunt geven. Je zegt dan bijvoorbeeld tegen je vriendin dat je belastende informatie hebt over haar man. En vraagt dan of zij dit wil weten of niet.
Ten eerste 'stook' je niet in een huwelijk. De enige persoon die het huwelijk schade heeft aangericht is je baas zelf, door er voor te kiezen om vreemd te gaan.
Ten tweede ben ik zelf heel erg van de eerlijkheid. Ik zou, puur wat mezelf betreft, niet met zo'n leugen kunnen rondlopen, wetende dat iemand bedrogen is.
Ten derde is het, zoals je zelf aangeeft, een goede vriendin. Als ik je vriendin zou zijn geweest zou ik absoluut wel gewild hebben dat je het me zou vertellen. Puur omdat ik niet met zo'n schijnhuwelijk en zo'n leugen zou willen leven. En op zijn minst de kans zou willen hebben gehad om voor mezelf te beslissen of ik bij die man zou willen en kunnen blijven of niet. Nu beslist hij dat voor haar. Dit zou voor mij de belangrijkste reden zijn om het wel te vertellen.
Wat ik trouwens eens gelezen heb over een dergelijk dilemma is dat je de persoon in kwestie ook een keuze kunt geven. Je zegt dan bijvoorbeeld tegen je vriendin dat je belastende informatie hebt over haar man. En vraagt dan of zij dit wil weten of niet.
woensdag 20 juni 2007 om 19:13
woensdag 20 juni 2007 om 19:51
wat zou iemand kunnen denken als ze de vraag krijgt " wil je wat belastends over je man horen ( nee natuurlijk wil ze dat niet horen , maar goed, je bent begonnen , wil ze het nu ook wéten ) " ........ even gesteld dat ze vindt dat haar huwelijk top is .
-mijn man bangt de secretaresse/ buurvrouw/ beiden
-mijn man fraudeert
-mijn man is ontslagen maar doet alsof hij elke dag naar zijn werk gaat
-mijn man is een langgezochte seriemoordenaar
-mijn heeft niet alleen gebangd maar meteen ook maar de hele toko bevrucht en mijn kind heeft zeven halfbroers en zussen
Nee, je hebt gelijk...........als je het zo brengt en ze heeft een beetje levendige fantasie dan valt dat vreemdgaan van zoveel jaar geleden haast nog mee.
-mijn man bangt de secretaresse/ buurvrouw/ beiden
-mijn man fraudeert
-mijn man is ontslagen maar doet alsof hij elke dag naar zijn werk gaat
-mijn man is een langgezochte seriemoordenaar
-mijn heeft niet alleen gebangd maar meteen ook maar de hele toko bevrucht en mijn kind heeft zeven halfbroers en zussen
Nee, je hebt gelijk...........als je het zo brengt en ze heeft een beetje levendige fantasie dan valt dat vreemdgaan van zoveel jaar geleden haast nog mee.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 20 juni 2007 om 19:52
Beetje raar verhaal. Je krijgt niet zomaar een personeelsdossier of een officiële waarschuwing te zien van een werknemer, dat is strikt geheim. Hoe kan het dat een collega dat jou heeft laten zien?
Verder zou ik het niet vertellen. Het is hun huwelijk en zij lossen dat wel of niet op hun eigen manier op. Wie weet wat voor ellende er allemaal uit voortkomt.
Verder zou ik het niet vertellen. Het is hun huwelijk en zij lossen dat wel of niet op hun eigen manier op. Wie weet wat voor ellende er allemaal uit voortkomt.
woensdag 20 juni 2007 om 20:20
Poeh lastige...MAAR...er bestaat in mijn beleving niet zoiets als verjaring betreffende 'vreemdgaan'. Ja het is al jaren geleden dus 'what's the use'...zou je kunnen denken, maar zou je het zelf willen weten? Zou je niet willen weten dat je man je ooit met droge ogen bedrogen en voorgelogen heeft?
Een relatie is gebaseerd op vertrouwen. Liegen en bedriegen = geen vertrouwen. Ik geloof best dat er mensen zijn die het niet zouden willen weten...Maar ik houd niet van de struisvogelstrategie.
Een relatie is gebaseerd op vertrouwen. Liegen en bedriegen = geen vertrouwen. Ik geloof best dat er mensen zijn die het niet zouden willen weten...Maar ik houd niet van de struisvogelstrategie.
woensdag 20 juni 2007 om 20:24
sja , ik vraag me dan af of di hele eerlijke mensen het gerechtvaardigt vinden als vrienden-van-vroeger nu aan je baas zouden vertellen van die cola die je gepikt hebt toen je 15 was, of aan je ouders zouden vertellen dat die keer toen je zei dat je bij je vriendin ging logeren maar je in werkelijkheid in een disco drie dorpen verderop zat ...... hebben jullie zelf echt allemaal al jullie zondes opgebiecht ? Of is dat weer "heel iets anders " ????
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 20 juni 2007 om 20:50
Ik vind het nogal frappant dat je 'het jatten van een blikje cola 10 jaar geleden'....durft te vergelijken met 'je kerel die 10 jaar geleden met een ander heeft liggen krikken en jou nooit wat heeft verteld'. Dat ligt toch op een geheel ander niveau lijkt me. Of het verschil in beleving is erg groot, kan natuurlijk ook.
woensdag 20 juni 2007 om 21:13
Bovendien, stel je man heeft een fout gemaakt, eeb affaire gehad, het heeft een hoop ellende opgeleverd, maar je hebt besloten om m te vergeven, zou je dan nog daarna al je vriendinnen dat vertellen. Oftewel, zou het niet zo kunnen zijn dat ze het wel wist maar het niet nodig vond om haar vuile was bij jou te hangen?
Als die man nu nog steeds vreemd zou gaan, als zijn vrouw aan hem zou twijfelen, dan zou het een ander verhaal zijn. maar nu, als die man daadwerkelijk geleerd heeft van zijn misstap en heeft ingezien dat die affaire het niet waard was om zijn huwelijk voor op te geven. Waarom moet jij dan de beslissing voor hem en voor haar maken dat ze dit moet weten? Wat heeft het nu nog voor nut om het te vertellen, als hij inmiddels alweer jaren trouw is.
Als die man nu nog steeds vreemd zou gaan, als zijn vrouw aan hem zou twijfelen, dan zou het een ander verhaal zijn. maar nu, als die man daadwerkelijk geleerd heeft van zijn misstap en heeft ingezien dat die affaire het niet waard was om zijn huwelijk voor op te geven. Waarom moet jij dan de beslissing voor hem en voor haar maken dat ze dit moet weten? Wat heeft het nu nog voor nut om het te vertellen, als hij inmiddels alweer jaren trouw is.
woensdag 20 juni 2007 om 21:19
woensdag 20 juni 2007 om 21:20
HOi,
Fijn dat er reakties komen. Het is enblijft lastig.
Miss WIlliams: Het is echt gebeurd. Ik had namelijk laatst de ouder (werk op een school) waar ik wat dingen mee moest bespreken. Zij was heel negatief over mijn baas. Ik vond het nogal overdreven, maar ja dat kun je niet tegen een ouder zeggen.
Ik vertelde dat aan mijn collega. En toen flapte zij er uit dat zij wel begreep waar het vandaag kwam, omdat zij een verhouding met hem gehad heeftPaar jaar geleden..Haar man is erachter gekomen en heeft aktie ondernomen . Meer kan ik niet zeggen. Zij is nu gescheiden.
Ik wilde het eerst ook niet geloven! Maar ik weet dat het waar is. Hoe dat ga ik hier niet neerzetten,want straks herkent iemand het. Neem maar aan dat het zo is!
NOgmaals: ik ben er niet op uit om een huwelijk stuk te maken. Wat bereik ik daar nou mee. Helemaal niets. Het gaat er alleen om dat ik bijna zeker weet dat zij het niet weet. EN nee,,,,de rest van de collegá s weten het ook niet. Die ene collega weet het,omdat die ouder bij haar heeft zitten 'uithuilen' destijds. Haar zoontje zat erbij in de klas.
Maar goed, ik hoop dat jullie wel begrijpen dat ik het moeilijk vind om mijn vriendin recht in de ogen aan te kijken. Ik weet het ook allemaal niet, maar ik weet ook dat ik het niet kan vertellen.
Fijn dat er reakties komen. Het is enblijft lastig.
Miss WIlliams: Het is echt gebeurd. Ik had namelijk laatst de ouder (werk op een school) waar ik wat dingen mee moest bespreken. Zij was heel negatief over mijn baas. Ik vond het nogal overdreven, maar ja dat kun je niet tegen een ouder zeggen.
Ik vertelde dat aan mijn collega. En toen flapte zij er uit dat zij wel begreep waar het vandaag kwam, omdat zij een verhouding met hem gehad heeftPaar jaar geleden..Haar man is erachter gekomen en heeft aktie ondernomen . Meer kan ik niet zeggen. Zij is nu gescheiden.
Ik wilde het eerst ook niet geloven! Maar ik weet dat het waar is. Hoe dat ga ik hier niet neerzetten,want straks herkent iemand het. Neem maar aan dat het zo is!
NOgmaals: ik ben er niet op uit om een huwelijk stuk te maken. Wat bereik ik daar nou mee. Helemaal niets. Het gaat er alleen om dat ik bijna zeker weet dat zij het niet weet. EN nee,,,,de rest van de collegá s weten het ook niet. Die ene collega weet het,omdat die ouder bij haar heeft zitten 'uithuilen' destijds. Haar zoontje zat erbij in de klas.
Maar goed, ik hoop dat jullie wel begrijpen dat ik het moeilijk vind om mijn vriendin recht in de ogen aan te kijken. Ik weet het ook allemaal niet, maar ik weet ook dat ik het niet kan vertellen.
woensdag 20 juni 2007 om 21:46
Hoe komen jullie toch aan al die wijsheid dat de man in kwestie zijn leven heeft gebeterd? Dat weet je toch helemaal niet?
En wie zegt dat je iemand straft met dit verhaal? Misschien vallen voor haar een aantal puzzelstukjes wel op zijn plaats?
Je weet gewoon niet of het het beste is om te doen. Ik blijf er alleen wel bij: het is wel het eerlijkste. Ik zou het persoonlijk absoluut willen weten. Ik zou het vreselijk vinden als en mijn vriend en ook een vriendin van me het ooit nodig hebben gevonden om iets voor me te verzwijgen.
'Als het toch al zo lang geleden is...maw wat maakt het nog uit'...waarom dan niet vertellen?
En wie zegt dat je iemand straft met dit verhaal? Misschien vallen voor haar een aantal puzzelstukjes wel op zijn plaats?
Je weet gewoon niet of het het beste is om te doen. Ik blijf er alleen wel bij: het is wel het eerlijkste. Ik zou het persoonlijk absoluut willen weten. Ik zou het vreselijk vinden als en mijn vriend en ook een vriendin van me het ooit nodig hebben gevonden om iets voor me te verzwijgen.
'Als het toch al zo lang geleden is...maw wat maakt het nog uit'...waarom dan niet vertellen?
woensdag 20 juni 2007 om 21:48
woensdag 20 juni 2007 om 21:49
Tjonge... ik zou er toch niet blij mee zijn als ik op zo'n manier "dom" word gehouden door een goede vriendin. Zelfs al is het jaren geleden gebeurd, blijkbaar is mijn relatie dan toch niet wat het lijkt. Het is in ieder geval niet (geweest) hoe ik vind dat een relatie zou moeten zijn en op basis waarvan ik de relatie ben aangegaan. En om die reden zou ik het dus willen weten.
Dan ga ik er trouwens even van uit dat jij 100% zeker weet dat dit gebeurt is en het niet viavia gehoord hebt, maar gewoon keiharde bewijzen hebt.
Dan ga ik er trouwens even van uit dat jij 100% zeker weet dat dit gebeurt is en het niet viavia gehoord hebt, maar gewoon keiharde bewijzen hebt.
woensdag 20 juni 2007 om 22:51
woensdag 20 juni 2007 om 22:56
woensdag 20 juni 2007 om 23:09
Nee hoor, doe net als jullie aannames obv wat ik hier lees :P. Verbaas me erover dat sommigen hier ervan overtuigd zijn dat hij het licht heeft gezien en daarna altijd trouw is geweest. Feit: man van minnares is achter de affaire gekomen en heeft stappen ondernomen (= wellicht o.a. het inlichten van het schoolbestuur). Toen is de affaire gestopt. Dus niet omdat directeur het licht zag.
