Opeens is het over

Ik moet even van mij afschrijven.

Sinds juni ben ik (vrouw, 34) aan het date met man (40). Best een lange tijd.
In augustus (na zo'n 3 maanden) had hij een twijfel moment. Hij moest afzeggen omdat hij niet lekker was en opeens wilde hij het misschien bij laten omdat ik beter verdien, iemand die tijd en rust heeft iets met mij op te bouwen. Die dag was bizar. uit het niets werd ik geblokkeerd met het bericht 'vele plezier samen'. Ik snapte er niets van, ik had niets gedaan. Ik hem met mijn werkmobiel berichten gestuurd. Hij zegt hij had een gesprek op een dating app en dacht dat ik dat achter de schermen was? Dat maakte me echt kapot, dat hij me zo opeens kon blokkeren terwijl ik niets gedaan had. Ik moest hem daarvan overtuigen? had ik geen contact gezocht meer toen, dan had mij me gewoon geblokkeerd om niets.

Uiteindelijk die week elkaar toch gezien en niets aan de hand. Erover praten vond hij wel moeilijk (hij stopt dingen weg en gaat door alsof er niets is gebeurd). Toen ik bovenstaande opbracht ging hij opeens naar huis. Ik was toen al echt gebroken. Ik ging daarna 3 weken op vakantie en we zouden dan verder zien. Na mijn vakantie afgesproken en het was fijn zoals altijd. Ik besloot het te laten gaan, omdat mijn gevoel bij hem zo fijn was. Dat was wel een stap. Ik merkte dat er wel iets veranderd was, we hadden meer contact, hielden meer rekening en elkaar meer op de hoogte (hij heeft niet een 9 to 5 job en vrij weinig tijd). We wonen +- 30 minuten bij elkaar vandaag. Zijn werk zorgt ervoor dat hij lange dagen maakt, soms van 0800 - 2100. En in het weekend moet hij ook soms werken. Dat maakt het ook lastiger elkaar (veel) te zien.

Elke keer als we elkaar zagen was het niets dan fijn, complimentjes, knuffels, voorhoofdkusjes, geborgenheid en 'plannen' maken.
Van die plannen kwam er overigens nooit wat omdat er nooit tijd was, dat was lastig maar ik had het er voor over. Ik heb mij nooit zo fijn en vertrouwd bij een persoon gevoeld. Wel belangrijk: we hadden geen seks o.i.d. met anderen (althans dat hebben we wel afgesproken). En elke zegt die alleen maar dingen als 'waarom voel het zo goed als ik bij je ben' etc. En het voelt ook echt heel goed als we samen zijn. Hij heeft het over dingen als dat mijn woonplaats zo leuk is , dat de huizen daar betaalbaarder zijn, dat hij daar in die regio zijn bedrijf wilt opzetten en of ik hem help. Geen dingen die mij het idee geven dat er geen toekomst is. Hij zegt dat het zijn 'gebrek is' dat het echt niet aan mij ligt. En ik probeer zo erg mee te denken hoe het wel kan werken. Maar hij is compleet zakelijk persoon geworden.

Afgelopen zaterdag zouden we afspreken. Hij zou rond 18.00 bij mij zijn. Ik was aan het koken en hij belt me om 16.45 met de boodschap 'ik kom niet' en ik komt niet meer. Ik was aan het douchen om naar je toe te gaan maar ik dacht 'waar ben ik mee bezig, dit werkt niet'. Ik was natuurlijk compleet overrompeld. Dit kwam zo uit het niets. Hij is een bedrijf aan het opzetten dat is belangrijker (snap ik) daarnaast is zijn familie zien belangrijker (snap ik ook). Maar hij wil me niet zien ook niet om het er over te hebben. Als hij me ziet vind hij me te leuk en wil hij me vaker zien. Hij heeft compleet zijn gevoel en emoties uitgeschakeld en maakt een , voor hem, puur rationele beslissing en daar moet ik het nu mee doen.

Ik vind dit zo lastig, dat hij weg is gegaan de vorige keer zonder iets van twijfel te uiten. Dat we tot de dag zelf contact hebben om elkaar te zien. En dat een telefoontje met dit en geen echt gesprek het enige is. Ik snap het ook niet, hoe kun je zo veel affectie tonen en dan opeens verdwijnen. Ik voel me zo waarloos nu, alleen een beeldscherm. Ik heb zoveel rekening met hem gehouden, heel veel begrip getoond hem enorm in mijn leven gelaten en dan is dit het. Ik was natuurlijk best wel even emotioneel. Later zegt hij dat hij eigenlijk wel contact wilde houden, maar gezien mij wat emotionele reactie (en die viel best mee) geen stortvloed aan berichten o.i.d. het toch beter is om het helemaal af te kappen? Ik voel me zo stom dat ik hem in augustus heb vergeven en dat ik zo mijn best voor hem heb gedaan en nu dit terug krijg.

Ik weet dat ik nu goed voor mezelf moet zorgen maar het lukt me niet. Ik vind dit zo moeilijk om mee om te gaan. Op papier klopt alles aan ons, we hebben nooit ruzie gehad, niemand is vreemd gegaan, we vinden dezelfde dingen belangrijk, de intimiteit is goed. Tips iemand? Hoe pak ik mezelf het snels op, ik zorg nu zo slecht voor mezelf en dat wil ik niet.

Baggal schreef: ↑

03-01-2025 19:33

Als iemand het passend oordeelt om zonder tekst en uitleg het na een paar maanden relatie met zo’n tekst af te doen via de app/sms, zou ik ergens heel blij zijn (ondanks de zure appel nu) dat ik daar niet verder mee zou zijn gegaan als in: samenwonen, eventuele kinderen, etc. Jij staat duidelijk niet hoog op zijn prioriteitenlijstje. Je wil dit misschien niet horen, maar hij is een hork. En jij zult je moeten herpakken.

Bedankt. Rationeel weet ik ook we dat dit klopt.
Dit is ook wat ik tegen een vriendin zou zeggen als die in deze situatie zat.
Maar ja soms zie je door je eigen gevoel meer over het hoofd dan goed is, helaas

Natsuro schreef: ↑

03-01-2025 17:09

@carella1234 Nee, de reacties aan jou gericht over jouw 'lage standaarden', en de suggesties dat je ex-vlam een vreemdganger is. Dat zijn allemaal bijzondere verzinsels.

Voor jou is het enorm klote, het lijkt mij lastig als je denkt iets op te bouwen en het id ineens weg. We vinden allemaal dat iemand 100% voor iemand moet gaan, maar in het begin van een relatie is dat vaak niet zo, je moet verder naar elkaar groeien en ontdekken of je daadwerkelijk bij elkaar past. Soms heb je twijfels en angsten, en daar stap je dan een tijdje overheen om te ontdekken of ze wel of niet terecht zijn.

Naar de ander spreek je die dan niet uit, vooral in het begin laat je je leuke kant zien, en daar hoort twijfel en angst niet bij.

Al met al denk ik dat het niet leuk is, maar dat het op lange termijn ook geen leuke relatie voor je was geworden.

Ah ja sorry ik las het niet goed.
Bedankt voor je lieve reactie!!

FaceofOZ schreef: ↑

04-01-2025 07:11

Op het moment dat iemand jou door allerlei hoepels laat springen, zoals je vals verdenken van vreemdgaan wanneer hij zelf op een datingsite zit, het eerder al uitmaken en future faking, dan kun je niet echt zeggen dat het 'opeens over is', het zijn een hoop rode vlaggen en deze meneer is wel degelijk een shady figuur.

Naast het nooit tijd hebben, vraag ik mij oprecht af waarom hij jouw hulp en liefde verdiende?

Jij verdient in ieder geval beter dan dit, dat is wat ik bedoel met dat je standaarden best wat hoger mogen zijn.

Je hoeft niet aan een man te bewijzen dat je goed genoeg bent, als hij het ergens beter denkt te krijgen dan kan hij oprotten.

Je hebt gelijk! Met opeens bedoelde ik dat ik aan het koken was voor hem en hij een uur van te voren belde. Dat was best 'opeens'

Kitty30plus schreef: ↑

04-01-2025 07:44

Misschien ben ik een beetje suf, maar ik snap dat datingapp gebeuren niet helemaal...

Hij was dus aan het chatten op een datingapp met een vrouw en dacht dat het TO was? En dus zei die tegen TO: veel plezier samen?

Samen met wie? En dat 'plezier' geldt toch ook voor hem aangezien hij degene was die bewust aan het chatten was?

Sorry dat is een beetje onduidelijk. Hij dacht dat dat een vriendin o.i.d. van mij was met mij achter de schermen?
Dat ik die vriendin aanstuurde om contact met hem te leggen.

Dat veel plezier samen duiden dan op ik en die vriendin.

Paska schreef: ↑

04-01-2025 10:12

Maar hij was blijkbaar actief op een datingapp en dan verdraait hij het zo dat jij je onschuld moet bewijzen? Nou deze ben je echt liever kwijt dan rijk hoor.

Ja, dat klopt wel. Uiteindelijk zei hij 'ik kan niet anders dan je te geloven'. Dat maakte mij toen heel emotioneel, dat hij me niet gewoon zij 'ik geloof je'. Toen we elkaar daarna zagen begon ik erover. Nou ja ik vroeg of hij het er nog over wilde hebben. Hij zei van niet. Ik zei toen dat ik wel wilde zeggen dat ik me best wel (een beetje) gekwetst voelde erover. Toen moest hij opeens weg, deed hij heel raar. Hij wilde er gewoon niet over praten. Toen ben ik op vakantie gegaan en hebben we het opgepakt. Daarna hebben we het er nier meer over gehad, alsof het niet gebeurd is.