Relaties
alle pijlers
oude liefde
donderdag 7 juni 2007 om 17:40
Gisteren belde mijn vriend op: hij had onverwachts bezoek gekregen, van een vriendin van hem....en ik was er niet blij mee. Aan de andere kant: ik wil hem gewoon vertrouwen, en ervan op aan kunnen dat hij zich weet te gedragen. Zij hebben niet echt een relatie gehad, maar hij is ook niet ongevoelig voor haar. Zegt wel, dat hij zich fysiek niet meer tot haar aangetrokken voelt...maar dat zij misschien wel wat van hem zou willen....
De ‘vriendin’ is gebleven tot laat in de avond. Toen kreeg ik een telefoontje dat ze naar huis was, hijzelf zou in bed liggen…..ik geloofde hem, maar ik vind het wel ongepast dat een vrouw bij iemand zo lang op bezoek gaat.
Vandaag bij mijn therapeut aangegeven wat er gisteren gebeurd is, en dat ik het gewoon ongepast vond, ook al vertrouw ik mijn vriend wel. (Als ik hem niet zou vertrouwen, zou ik geen relatie op afstand kunnen volhouden, zou ik gek worden….)
Mijn peut was het met me eens, en adviseerde me om mijn vriend mijn gevoel bij dit alles te laten weten. Dit heb ik gedaan, waardoor hij zich gekwetst voelde: ik hoefde hem geen regels voor te schrijven, hij kon zelf wel bepalen wie hij ontving, waar hij op bezoek ging en ook hoe lang. Totaal geen begrip voor hoe het zou zijn! Inspreken op mijn schuldgevoel, dat ik hem verwijten maakte. Heb ik nogmaals aangegeven, dat het niets met vertrouwen te maken heeft, maar dat het hoe dan ook ongepast is, en dat ik het niet fijn zou vinden als dat vaak zal voorkomen, maar het hielp niet….
Probeerde ik het om te draaien: stel dat ik een man zolang over de vloer zou hebben, hoe hij daarover zou denken….hij dacht dat het hem niets uit zou maken, zolang er maar niets gebeurde….
Weet niet goed wat ik met zulke situaties aan moet.
De ‘vriendin’ is gebleven tot laat in de avond. Toen kreeg ik een telefoontje dat ze naar huis was, hijzelf zou in bed liggen…..ik geloofde hem, maar ik vind het wel ongepast dat een vrouw bij iemand zo lang op bezoek gaat.
Vandaag bij mijn therapeut aangegeven wat er gisteren gebeurd is, en dat ik het gewoon ongepast vond, ook al vertrouw ik mijn vriend wel. (Als ik hem niet zou vertrouwen, zou ik geen relatie op afstand kunnen volhouden, zou ik gek worden….)
Mijn peut was het met me eens, en adviseerde me om mijn vriend mijn gevoel bij dit alles te laten weten. Dit heb ik gedaan, waardoor hij zich gekwetst voelde: ik hoefde hem geen regels voor te schrijven, hij kon zelf wel bepalen wie hij ontving, waar hij op bezoek ging en ook hoe lang. Totaal geen begrip voor hoe het zou zijn! Inspreken op mijn schuldgevoel, dat ik hem verwijten maakte. Heb ik nogmaals aangegeven, dat het niets met vertrouwen te maken heeft, maar dat het hoe dan ook ongepast is, en dat ik het niet fijn zou vinden als dat vaak zal voorkomen, maar het hielp niet….
Probeerde ik het om te draaien: stel dat ik een man zolang over de vloer zou hebben, hoe hij daarover zou denken….hij dacht dat het hem niets uit zou maken, zolang er maar niets gebeurde….
Weet niet goed wat ik met zulke situaties aan moet.
donderdag 7 juni 2007 om 18:00
Whaaaaaaa wat eng zo herkenbaar!
Alsof ik het geschreven heb....
Enkel verschil: ik woon samen en jij dus niet.
Bij mij hadden ze dus bij "ons"thuis afgesproken wat mij erg stak. Achteraf (heel veel gepraat namelijk daarna) bleek alles toeval en eenmaal zo gekomen.
Vind het nog steeds moeilijk en hij zag het als onschuldig, moet toch kunnen blabla, er is echt niks gebeurd, etc.
Wil hem vertrouwen maar vertrouwde haar niet (haar nog nooit gezien nl).
Afijn......het is bij ons nu rustig en wil het ook laten rusten.
Hoop maar dat het nooit meer voorkomt.
Ik lees dus ff met je mee......ben wel beniuwd naar andere reacties!
Alsof ik het geschreven heb....
Enkel verschil: ik woon samen en jij dus niet.
Bij mij hadden ze dus bij "ons"thuis afgesproken wat mij erg stak. Achteraf (heel veel gepraat namelijk daarna) bleek alles toeval en eenmaal zo gekomen.
Vind het nog steeds moeilijk en hij zag het als onschuldig, moet toch kunnen blabla, er is echt niks gebeurd, etc.
Wil hem vertrouwen maar vertrouwde haar niet (haar nog nooit gezien nl).
Afijn......het is bij ons nu rustig en wil het ook laten rusten.
Hoop maar dat het nooit meer voorkomt.
Ik lees dus ff met je mee......ben wel beniuwd naar andere reacties!
donderdag 7 juni 2007 om 18:26
Ik vind dat je vriend wel gelijk hgeeft als hij zegt dat jij voor hem niet bepaald wie hij ziet ne voor hoelang.
Hij heeft je eerlijk gezegd dat deze dame is langsgeweest, hij had het ook kunnen verzwijgen.
Wel is het goed datj e hebt aangegeven dat je het niet leuk vindt, maar dat hij nu denkt dat jij hem niet vertrouwt kan ik me ook wle voorstellen.
Hij heeft je eerlijk gezegd dat deze dame is langsgeweest, hij had het ook kunnen verzwijgen.
Wel is het goed datj e hebt aangegeven dat je het niet leuk vindt, maar dat hij nu denkt dat jij hem niet vertrouwt kan ik me ook wle voorstellen.
Frankly my dear, I don"t give a damn
donderdag 7 juni 2007 om 18:59
Hoi Nicole,
Vervelend dat je zo met het bezoekje van die vriendin zit. Ik snap persoonlijk wel dat je het niet leuk vindt, want ik zou het stiekem ook niet zo leuk vinden, maar ik vind niet dat het ongepast gedrag is van je vriend.
Kijk, ik ben eerlijk gezegd ook echt wel jaloers als mijn lief 1 op 1 met een leuke vrouw optrekt en ik ben altijd wel weer blij als hij bij mij is en hij laat merken blij met me te zijn . Ik wil dus niet doen alsof het me niets doet. Het verschil is dat ik vind dat het niet iets is wat ik mijn vriend zou willen verbieden. Hij mag omgaan met wie hij wil en ik ga er vanuit dat hij mij toch echt het leukste vindt! Ik wil in ieder geval niet met een andere insteek in de relatie zitten..
Ik heb zelf naast mijn lief trouwens ook een vriend waar ik af en toe mee afspreek. Mijn lief zou dat liever ook niet hebben en dat vind ik stiekem wel schattig, maar hij zou het me nooit verbieden. Hij weet immers dat ik van hem hou en niet vreemd zou (willen) gaan. Ik zou werkelijk diep beledigd zijn als hij me zou zeggen dat hij het ongepast zou vinden dat ik naar die vriend ga. We doen immers niks wat ongepast is, alleen praten.
Wat jaloezie binnen een relatie is niet erg en geeft aan dat je iemand ook niet kwijt wil, maar ik vind dat je elkaar ook vrij moet kunnen laten. Zoals ook in dit geval dus.. Je zegt dat het niet te maken heeft met dat je je vriend niet zou vertrouwen, maar ik zet hier toch mijn vraagtekens bij. De reden dat je het niet gepast vindt is, omdat het een vrouw is, want een man op bezoek zou geen probleem zijn neem ik aan?
Als die vrouw nu continue bij hem op de bank zit, zou ik daar ook van balen, maar zoals ik nu aanneem is het gewoon een vriendin die een keertje aangewaaid is. hij heeft het je gewoon achteloos over de telefoon verteld , dus er is volgens mij ook niks aan de hand. Wat vind je het ongepaste precies, als je hem wel vertrouwt?
Zoals ik al aangegeven heb snap ik wel dat je er niet blij mee bent, maar ik vind eerlijk gezegd wel dat het jouw probleem is en niet dat van je vriend..Hoop dat je er wat makkelijker in komt te staan!
Succes!
Vervelend dat je zo met het bezoekje van die vriendin zit. Ik snap persoonlijk wel dat je het niet leuk vindt, want ik zou het stiekem ook niet zo leuk vinden, maar ik vind niet dat het ongepast gedrag is van je vriend.
Kijk, ik ben eerlijk gezegd ook echt wel jaloers als mijn lief 1 op 1 met een leuke vrouw optrekt en ik ben altijd wel weer blij als hij bij mij is en hij laat merken blij met me te zijn . Ik wil dus niet doen alsof het me niets doet. Het verschil is dat ik vind dat het niet iets is wat ik mijn vriend zou willen verbieden. Hij mag omgaan met wie hij wil en ik ga er vanuit dat hij mij toch echt het leukste vindt! Ik wil in ieder geval niet met een andere insteek in de relatie zitten..
Ik heb zelf naast mijn lief trouwens ook een vriend waar ik af en toe mee afspreek. Mijn lief zou dat liever ook niet hebben en dat vind ik stiekem wel schattig, maar hij zou het me nooit verbieden. Hij weet immers dat ik van hem hou en niet vreemd zou (willen) gaan. Ik zou werkelijk diep beledigd zijn als hij me zou zeggen dat hij het ongepast zou vinden dat ik naar die vriend ga. We doen immers niks wat ongepast is, alleen praten.
Wat jaloezie binnen een relatie is niet erg en geeft aan dat je iemand ook niet kwijt wil, maar ik vind dat je elkaar ook vrij moet kunnen laten. Zoals ook in dit geval dus.. Je zegt dat het niet te maken heeft met dat je je vriend niet zou vertrouwen, maar ik zet hier toch mijn vraagtekens bij. De reden dat je het niet gepast vindt is, omdat het een vrouw is, want een man op bezoek zou geen probleem zijn neem ik aan?
Als die vrouw nu continue bij hem op de bank zit, zou ik daar ook van balen, maar zoals ik nu aanneem is het gewoon een vriendin die een keertje aangewaaid is. hij heeft het je gewoon achteloos over de telefoon verteld , dus er is volgens mij ook niks aan de hand. Wat vind je het ongepaste precies, als je hem wel vertrouwt?
Zoals ik al aangegeven heb snap ik wel dat je er niet blij mee bent, maar ik vind eerlijk gezegd wel dat het jouw probleem is en niet dat van je vriend..Hoop dat je er wat makkelijker in komt te staan!
Succes!
donderdag 7 juni 2007 om 19:13
Ik had er net overheen gelezen dat ze niet echt een relatie gehad hebben, maar hij dat hij niet ongevoelig voor haar is.. Is het een oud seksvriendinnetje? En hoe kwam hij erop te zeggen dat hij niet ongevoelig voor haar is? Is het dat hij dat uit zichzelf zei of doordat jij maar door bleef vragen en hij uiteindelijk maar aangaf dat hij niet helemaal nul komma nul voor haar voelde (terwijl het wel zo goed als nul was). Het is namelijk soms net hoe iemand tot een uitspraak komt;) Daarnaast de uitspraak dat zij misschien wel meer zou willen..Waar had hij dat op gebaseerd? Ik neem wel aan dat zij op de hoogte is van jouw bestaan en dat hij duidelijk gemaakt heeft dat hij er niet voor openstaat?
Maar over de lengte van het bezoek..Ik snap het wel, maar als ze wat ongepasts wilden doen, is dat
Maar over de lengte van het bezoek..Ik snap het wel, maar als ze wat ongepasts wilden doen, is dat
donderdag 7 juni 2007 om 19:48
(Er ging iets fout bij mijn post..Wat ik als laatste wilde zeggen is dat de lengte van een bezoekje niet garant staat voor bepaalde zaken die wel/niet gebeuren..)
Ik had je tweede post niet gezien en lees nu dat ze er iets van 12 uur lang geweest is. Ik zou zeker verbaasd zijn als mijn vriend meer dan 12 uur bij een vriendin zou zitten en ik zou dan ook zeker aan hem vragen wat de reden is dat hij zo lang is blijven hangen en wat ze gedaan hebben. Niet lullig bedoeld, maar dan ben ik simpelweg wel benieuwd hoe het zo gekomen is. Of het zo gezellig was, of ze weg geweest zijn..Zelf heb ik namelijk zelden afspraken van meer dan 12 uur met vrienden en vriendinnen (meestal max 5), dus het is niet gek verbaasd te zijn en ernaar te vragen. Wat me trouwens opviel is de zin over het kopje koffie. Als dat het enige is wat je acceptabel vindt (dat is zeg maar een bezoekje van nog geen uur), dan is 12 uur helemaal ver verwijderd van wat jij normaal vindt..
Maar hoe rot en raar je het ook kan vinden (wat ik begrijp), het kan gewoon dat het zo gezellig is dat een afspraak 12 uur duurt! Sommige mensen hebben langere afspraken dan anderen. Misschien hadden ze veel bij te kletsen..Hoe verdacht het ook kan lijken, het hoeft totaal niet te betekenen dat er meer aan de hand is! Je gaf aan dat je het meisje niet vertrouwt, maar wat BGB al zei, eigenlijk vertrouw je je vriend dan ook niet helemaal..Ben je toevallig iemand die onzeker is over zichzelf en dat je bang bent dat je vriend dat meisje misschien wel leuker vindt dan jou?
Ik vind het wel goed van je dat je na twijfelen toch hebt aangegeven dat je ermee zit, dat is je goed recht en alleen maar goed om uit te spreken. Ik geloof alleen dat het eerste gesprek niet zo goed verlopen is.. Hebben jullie wel een rustig gesprek gehad of was het aanvallend van beide kanten? Dan zou ik er nog eens rustig voor gaan zitten. Dan kun je er ook samen over praten en is er ook de ruimte voor hem om aan te geven hoe de vork in de steel zit..Misschien kan hij in dat gesprek wel al jouw ongerustheid wegnemen..
Ik had je tweede post niet gezien en lees nu dat ze er iets van 12 uur lang geweest is. Ik zou zeker verbaasd zijn als mijn vriend meer dan 12 uur bij een vriendin zou zitten en ik zou dan ook zeker aan hem vragen wat de reden is dat hij zo lang is blijven hangen en wat ze gedaan hebben. Niet lullig bedoeld, maar dan ben ik simpelweg wel benieuwd hoe het zo gekomen is. Of het zo gezellig was, of ze weg geweest zijn..Zelf heb ik namelijk zelden afspraken van meer dan 12 uur met vrienden en vriendinnen (meestal max 5), dus het is niet gek verbaasd te zijn en ernaar te vragen. Wat me trouwens opviel is de zin over het kopje koffie. Als dat het enige is wat je acceptabel vindt (dat is zeg maar een bezoekje van nog geen uur), dan is 12 uur helemaal ver verwijderd van wat jij normaal vindt..
Maar hoe rot en raar je het ook kan vinden (wat ik begrijp), het kan gewoon dat het zo gezellig is dat een afspraak 12 uur duurt! Sommige mensen hebben langere afspraken dan anderen. Misschien hadden ze veel bij te kletsen..Hoe verdacht het ook kan lijken, het hoeft totaal niet te betekenen dat er meer aan de hand is! Je gaf aan dat je het meisje niet vertrouwt, maar wat BGB al zei, eigenlijk vertrouw je je vriend dan ook niet helemaal..Ben je toevallig iemand die onzeker is over zichzelf en dat je bang bent dat je vriend dat meisje misschien wel leuker vindt dan jou?
Ik vind het wel goed van je dat je na twijfelen toch hebt aangegeven dat je ermee zit, dat is je goed recht en alleen maar goed om uit te spreken. Ik geloof alleen dat het eerste gesprek niet zo goed verlopen is.. Hebben jullie wel een rustig gesprek gehad of was het aanvallend van beide kanten? Dan zou ik er nog eens rustig voor gaan zitten. Dan kun je er ook samen over praten en is er ook de ruimte voor hem om aan te geven hoe de vork in de steel zit..Misschien kan hij in dat gesprek wel al jouw ongerustheid wegnemen..
donderdag 7 juni 2007 om 19:51
Hi Nicole,
´...Dit heb ik gedaan, waardoor hij zich gekwetst voelde: ik hoefde hem geen regels voor te schrijven, hij kon zelf wel bepalen wie hij ontving, waar hij op bezoek ging en ook hoe lang. Totaal geen begrip voor hoe het zou zijn! Inspreken op mijn schuldgevoel, dat ik hem verwijten maakte...´
Klinkt mij in de oren als ´BUSTED!´ Betrapt dus. Volgens mij stinkt dit zaakje. Als hij nl van je houd en er is niets aan de hand dan zegt hij volgens mij.. joh lief maak je geen zorgen. Ik vond het leuk om haar te zien en te spreken. Ik vind het vervelend dat je je rot voelt maar dat is niet nodig. Ik snap best dat dit bedreigend over kan komen, maar ik hou van jou....
En over dat vertrouwen op afstand. Als je iemand wantrouwt dan is dat eigenlijk een motie van wantrouwen en is dat de bom onder je relatie. Wat je nu doet is struisvogelpolitiek. Je wantrouwt, maar je wil dit niet, dus het is er niet. Zou je het uitspreken dan weet je dat er iets niet pluis is.
Vertrouw op je instinct.
´...Dit heb ik gedaan, waardoor hij zich gekwetst voelde: ik hoefde hem geen regels voor te schrijven, hij kon zelf wel bepalen wie hij ontving, waar hij op bezoek ging en ook hoe lang. Totaal geen begrip voor hoe het zou zijn! Inspreken op mijn schuldgevoel, dat ik hem verwijten maakte...´
Klinkt mij in de oren als ´BUSTED!´ Betrapt dus. Volgens mij stinkt dit zaakje. Als hij nl van je houd en er is niets aan de hand dan zegt hij volgens mij.. joh lief maak je geen zorgen. Ik vond het leuk om haar te zien en te spreken. Ik vind het vervelend dat je je rot voelt maar dat is niet nodig. Ik snap best dat dit bedreigend over kan komen, maar ik hou van jou....
En over dat vertrouwen op afstand. Als je iemand wantrouwt dan is dat eigenlijk een motie van wantrouwen en is dat de bom onder je relatie. Wat je nu doet is struisvogelpolitiek. Je wantrouwt, maar je wil dit niet, dus het is er niet. Zou je het uitspreken dan weet je dat er iets niet pluis is.
Vertrouw op je instinct.
donderdag 7 juni 2007 om 20:36
He Nicole en Blijf gewoon bianca,
Je hoeft niet jaloers te zijn om je rot te voelen.
Ik ben niet het jaloerse of onzekere type.
Je kan ook gewoon belazerd worden waar je bij staat en gewoon flink gemind-fucked worden. Je praat jezelf dan aan dat je onzeker bent en verloochend je instinct, omdat de ander je op een verkeerd spoor zet.
Het zou me niets verbazen als dat nu zo is.
Aan de andere kant, als jij, Nicole, van nature wel jaloers of onzeker bent dan ben je waarschijnlijk gevoeliger voor dit soort situaties. Daar kan jij alleen antwoord op even.
Maar dat je per definitie jaloers moet zijn om je klote te voelen over zo´n situatie is onzin. Het kan ook gewoon echt foute boel zijn. Ik vind zijn reactie nog steeds ´tricky´, tenzij jij er een sport van maakt om bij het minste of geringste te piepen. Maar die indruk had ik niet.
Enne oude liefde roest niet.
Je hoeft niet jaloers te zijn om je rot te voelen.
Ik ben niet het jaloerse of onzekere type.
Je kan ook gewoon belazerd worden waar je bij staat en gewoon flink gemind-fucked worden. Je praat jezelf dan aan dat je onzeker bent en verloochend je instinct, omdat de ander je op een verkeerd spoor zet.
Het zou me niets verbazen als dat nu zo is.
Aan de andere kant, als jij, Nicole, van nature wel jaloers of onzeker bent dan ben je waarschijnlijk gevoeliger voor dit soort situaties. Daar kan jij alleen antwoord op even.
Maar dat je per definitie jaloers moet zijn om je klote te voelen over zo´n situatie is onzin. Het kan ook gewoon echt foute boel zijn. Ik vind zijn reactie nog steeds ´tricky´, tenzij jij er een sport van maakt om bij het minste of geringste te piepen. Maar die indruk had ik niet.
Enne oude liefde roest niet.
donderdag 7 juni 2007 om 21:06
Ik moet toegeven dat ik twaalf uur inderdaad erg lang vindt en ik wil je daarom ook niet zomaar aan gaan praten dat het niks te betekenen heeft. Maar...zou het kunnen zijn dat het ook je woordkeus is geweest die hem zo fel heeft doen reageren? Ik heb zelf altijd veel waarde gehecht aan mijn vriendschappen met jongens en ben ook naar mijn vriendjes altijd erg open geweest over die vriendschappen. Ook hij heeft jou zowel van tevoren als na afloop ingelicht.
Iemand had mij in die tijd niet moeten zeggen dat hij het 'ongepast' vond.
Eigenlijk zet je je onzekerheid dan om in een veroordeling. Was dat ook je bedoeling?
Iemand had mij in die tijd niet moeten zeggen dat hij het 'ongepast' vond.
Eigenlijk zet je je onzekerheid dan om in een veroordeling. Was dat ook je bedoeling?
donderdag 7 juni 2007 om 23:22
Ik denk echt in zulke gevallen dat je iemand in dit soort dingen los moet laten. Hij bepaalt inderdaad wat hij doet en wie hij uitnodigt enz. En dan is het aan JOU hoe jij je daar bij voelt!!!
Hier kan je (tot op zekere hoogte) voor kiezen wat je hiervan vindt. Dus los van je relatie met je vriend, kun je van te voren bedenken wat jij van dit soort dingen vindt. Snap je wat ik bedoel. Je stelt je eigen grenzen.
En natuurlijk kun je hem aangeven wat dit met jou doet en hem dit mededelen en dan is het aan hem op hier op te reageren. Dus ok, je weet nu zijn reactie. En wat je hieruit kunt concluderen weet alleen JIJ! Dus als jij dit soort dingen niet pikt en dit gebeurt regelmatig: trek dat je conclusies en 'move on!!!'
Dan zullen jullie nooit echt happy met elkaar worden.
Sterkte
Hier kan je (tot op zekere hoogte) voor kiezen wat je hiervan vindt. Dus los van je relatie met je vriend, kun je van te voren bedenken wat jij van dit soort dingen vindt. Snap je wat ik bedoel. Je stelt je eigen grenzen.
En natuurlijk kun je hem aangeven wat dit met jou doet en hem dit mededelen en dan is het aan hem op hier op te reageren. Dus ok, je weet nu zijn reactie. En wat je hieruit kunt concluderen weet alleen JIJ! Dus als jij dit soort dingen niet pikt en dit gebeurt regelmatig: trek dat je conclusies en 'move on!!!'
Dan zullen jullie nooit echt happy met elkaar worden.
Sterkte
donderdag 7 juni 2007 om 23:54
Los van dit alles vindt hij dat ik hem claim; echter ook dat zegt hij te kunnen begrijpen vanuit mijn onzekerheid. Ik baal ervan dat hij het zo ervaart. Ben wel blij dat hij het uitspreekt, maar ik wil niet zo claimend zijn; weet dat ik moet veranderen. Komt waarschijnlijk ook door mijn onzekerheid, maar ik weet dat ik hem van me afjaag, als hij me zo ervaart. Is wel een cirkeltje waarvan ik niet goed weet hoe ik/wij daaruit kan komen.
vrijdag 8 juni 2007 om 09:46
Hey Nicole,
Ik vraag me af waarom jij je afvraagt hoe jullie hieruit moeten komen; In aanmerking genomen dat je nog maar een half jaar een relatie hebt met deze man en nu alweer een topic opent, kun je misschien beter besluiten dat jullie niet bepaald een ideale match zijn.
Het kan best zijn dat jij een overdreven onzekere zeur bent ............
En het kan best zijn dat je vriend een flierefluiter is die zich weing aan zn relatie gelegen laat liggen ...............
Je kunt dan wel over ieder issue dat zich voordoet raad gaan vragen op het forum, maar daar schiet je m.i. niet zoveel mee op. Het gaat om jou en jouw gevoel (en om hem en zijn gevoel natuurlijk). Ik denk net dat jouw gevoel over de diverse issues erg verandert als iedereen hier roept dat hij gelijk heeft.
Als een relatie na een half jaar al zo krampachtig en moeilijk is/wordt, kun je ws beter samen besluiten dat jullie niet echt bij elkaar passen en afscheid nemen.
Mabel
Ik vraag me af waarom jij je afvraagt hoe jullie hieruit moeten komen; In aanmerking genomen dat je nog maar een half jaar een relatie hebt met deze man en nu alweer een topic opent, kun je misschien beter besluiten dat jullie niet bepaald een ideale match zijn.
Het kan best zijn dat jij een overdreven onzekere zeur bent ............
En het kan best zijn dat je vriend een flierefluiter is die zich weing aan zn relatie gelegen laat liggen ...............
Je kunt dan wel over ieder issue dat zich voordoet raad gaan vragen op het forum, maar daar schiet je m.i. niet zoveel mee op. Het gaat om jou en jouw gevoel (en om hem en zijn gevoel natuurlijk). Ik denk net dat jouw gevoel over de diverse issues erg verandert als iedereen hier roept dat hij gelijk heeft.
Als een relatie na een half jaar al zo krampachtig en moeilijk is/wordt, kun je ws beter samen besluiten dat jullie niet echt bij elkaar passen en afscheid nemen.
Mabel
vrijdag 8 juni 2007 om 10:21
Hoi Nicole,
je naam kwam me inderdaad al bekend voor van een eerder topic, maar ik weet even niet meer waar dat precies over ging.
Maar als ik zo puur binnen dit topic kijk... Ik snap wel dat je het niet leuk vindt dat zij zo lang is gebleven, maar zoals anderen hier al zeiden: waar ligt dan de grens. Ik heb een paar mensen met wie ik zo eindeloos veel kan kletsen over van alles dat, wanneer ik voor twaalven zou afspreken, ik het ook gerust tot ver in de avond vol zou kunnen houden. Dat ik dan zelf rond tienen naar huis ga heeft meer met het OV te maken.
Ik vind het zelf attent van je vriend dat hij belde dat ze weg was. Dat betekent toch dat hij zich bewust is van het feit dat jij je er niet prettig bij voelde? Ik kan me voorstellen dat hij op een bepaald punt (ook afhankelijk van jouw toon, de frequentie waarmee je het onderwerp aansnijdt etc) een lijn trekt. Het is inderdaad afhankelijk van de man in kwestie hoe er gereageerd wordt. Ik heb zelf een soortgelijke onzekerheid van mijn kant eerder te weinig als te vaak aangekaart, dus als het erover ging was zijn reactie ook wel begripvol. Maar op het moment dat hij met haar afsprak of ik op een andere wijze met haar geconfronteerd werd, dacht hij er niet aan. Geen onwil neem ik aan, maar wel frustrerend. Dus eerlijk gezegd vind ik het al heel wat dat hij jou opbelde om te melden dat ze weg was. De vraag is dan hoe ver je moet gaan in het bespreken van jouw gevoelens als al blijkt dat hij er tot op bepaalde hoogte rekening mee houdt...
je naam kwam me inderdaad al bekend voor van een eerder topic, maar ik weet even niet meer waar dat precies over ging.
Maar als ik zo puur binnen dit topic kijk... Ik snap wel dat je het niet leuk vindt dat zij zo lang is gebleven, maar zoals anderen hier al zeiden: waar ligt dan de grens. Ik heb een paar mensen met wie ik zo eindeloos veel kan kletsen over van alles dat, wanneer ik voor twaalven zou afspreken, ik het ook gerust tot ver in de avond vol zou kunnen houden. Dat ik dan zelf rond tienen naar huis ga heeft meer met het OV te maken.
Ik vind het zelf attent van je vriend dat hij belde dat ze weg was. Dat betekent toch dat hij zich bewust is van het feit dat jij je er niet prettig bij voelde? Ik kan me voorstellen dat hij op een bepaald punt (ook afhankelijk van jouw toon, de frequentie waarmee je het onderwerp aansnijdt etc) een lijn trekt. Het is inderdaad afhankelijk van de man in kwestie hoe er gereageerd wordt. Ik heb zelf een soortgelijke onzekerheid van mijn kant eerder te weinig als te vaak aangekaart, dus als het erover ging was zijn reactie ook wel begripvol. Maar op het moment dat hij met haar afsprak of ik op een andere wijze met haar geconfronteerd werd, dacht hij er niet aan. Geen onwil neem ik aan, maar wel frustrerend. Dus eerlijk gezegd vind ik het al heel wat dat hij jou opbelde om te melden dat ze weg was. De vraag is dan hoe ver je moet gaan in het bespreken van jouw gevoelens als al blijkt dat hij er tot op bepaalde hoogte rekening mee houdt...
vrijdag 8 juni 2007 om 14:03
Eh ... als die vriendin onverwachts had aangebeld bij hem .. bakkie koffie .. tis prachtig weer .. zijn ze een terras opgedoken , eten gekocht , lekker samen gekookt .. Flesje wijn er na ..
GEZELLIGHEID KENT GEEN TIJD !!
En niet gelijk t negatieve er van denken .. Als er bij jou een oude bekende/ vriend of vriendin smorgens om 11uur aanbelt je doet open en zet een bak koffie , tis prachtig weer en erg gezellig , veel bij te kletsen etc etc etc.. Dan ga jij toch diegene niet wegsturen met de mededeling : Je kan maar 2 uurtjes blijven want ik heb een relatie.. Das toch waanzin ??
GEZELLIGHEID KENT GEEN TIJD !!
En niet gelijk t negatieve er van denken .. Als er bij jou een oude bekende/ vriend of vriendin smorgens om 11uur aanbelt je doet open en zet een bak koffie , tis prachtig weer en erg gezellig , veel bij te kletsen etc etc etc.. Dan ga jij toch diegene niet wegsturen met de mededeling : Je kan maar 2 uurtjes blijven want ik heb een relatie.. Das toch waanzin ??
