Relaties
alle pijlers
ouder komt onverwachts op bezoek
dinsdag 23 juni 2020 om 18:55
Lieve viva-leden,
Mijn moeder kwam net onverwachts op de stoep.
Sinds dat ik dichterbij haar woon doet ze dit vaker.
Ik heb haar al eerder verteld dat ik liever wil dat ze mij een berichtje stuurt van te voren of even belt.
Ze doet dit tegenwoordig wel meer (gelukkig), maar soms zie ik de oproep niet en komt ze alsnog (binnen een uur nadat ze heeft gebeld).
Ze zegt tegen mij dat ik aan dingen moet wennen. Dus dat ik maar moet accepteren dat ze af en toe langs komt zonder dat ik daarvan op de hoogte ben.
Ik heb net echt heel duidelijk gezegd dat ik dit niet wil en dat ik dat niet prettig vind. Mijn ouders vonden het ook nooit fijn als mijn opa zomaar op de stoep stond. Maar nu doet ze het dus wel bij mij. Maar wat ik ook zeg, ze gaat er mee door zegt ze. Ik vind de situatie lastig omdat ze altijd met iets lekkers aankomt en dus wel betrokken is bij mij. Maar deze keer was ik echt boos. Ik denk ook omdat ik nu aan het daten ben met een leuke man (die tegenwoordig regelmatig langskomt) en ik mijn moeder daarom liever niet voor de deur zie staan. Ik voel me nu trouwens heel schuldig.
Hebben jullie ouders die onverwachts langskomen? En stel je vind dat niet prettig, hoe reageer je dan?
Mijn moeder kwam net onverwachts op de stoep.
Sinds dat ik dichterbij haar woon doet ze dit vaker.
Ik heb haar al eerder verteld dat ik liever wil dat ze mij een berichtje stuurt van te voren of even belt.
Ze doet dit tegenwoordig wel meer (gelukkig), maar soms zie ik de oproep niet en komt ze alsnog (binnen een uur nadat ze heeft gebeld).
Ze zegt tegen mij dat ik aan dingen moet wennen. Dus dat ik maar moet accepteren dat ze af en toe langs komt zonder dat ik daarvan op de hoogte ben.
Ik heb net echt heel duidelijk gezegd dat ik dit niet wil en dat ik dat niet prettig vind. Mijn ouders vonden het ook nooit fijn als mijn opa zomaar op de stoep stond. Maar nu doet ze het dus wel bij mij. Maar wat ik ook zeg, ze gaat er mee door zegt ze. Ik vind de situatie lastig omdat ze altijd met iets lekkers aankomt en dus wel betrokken is bij mij. Maar deze keer was ik echt boos. Ik denk ook omdat ik nu aan het daten ben met een leuke man (die tegenwoordig regelmatig langskomt) en ik mijn moeder daarom liever niet voor de deur zie staan. Ik voel me nu trouwens heel schuldig.
Hebben jullie ouders die onverwachts langskomen? En stel je vind dat niet prettig, hoe reageer je dan?
dinsdag 23 juni 2020 om 22:42
Chienandalou schreef: ↑23-06-2020 21:14Hoezo? Of je nu mijn moeder of mijn beste vriendin/vriend bent. Als je onaangekondigd langs komt, dan bestaat de kans dat je voor een gesloten deur staat. Ja ? En ? Dat weet je toch als je ergens zomaar aanwaait.
Ik ben dol op bezoek en mijn huis is echt vaak de zoete inval. Maar wel op mijn voorwaarden. Zoete inval houdt juist in dat het spontaan gebeurt
Daarnaast heb jij waarschijnlijk een fijne band met je kinderen, maar niet iedereen heeft dat.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 23 juni 2020 om 22:43
Ik had ooit eens een vriend waar ik veel bij thuis te vinden was. Toen kwamen mijn ouders opeens langs om een bakkie. Bij hem dus, terwijl ik daar helemaal niet woonde. Schaamde me dood. Dit kon ik echt niet waarderen. Was ook een erg ongemakkelijk bakje koffie zo.
Na dit debacle meteen duidelijk gemaakt dat ik dit dus niet wilde, ook niet in mijn eigen huis.
Na dit debacle meteen duidelijk gemaakt dat ik dit dus niet wilde, ook niet in mijn eigen huis.
tuinbank wijzigde dit bericht op 23-06-2020 22:49
0.28% gewijzigd
dinsdag 23 juni 2020 om 22:48
Mijn moeder komt ook met regelmaat onverwacht langs en heeft zelfs de sleutel. Maar ik stoor me er verder niet aan.
Als ik weg moet of ik ben niet thuis heeft ze pech.
Maar goed ik ben dan ook echt een familie mens en vind het altijd wel leuk als mensen komen aanwaaien. Ik doe dat overigs ook bij mijn moeder.
Als ik weg moet of ik ben niet thuis heeft ze pech.
Maar goed ik ben dan ook echt een familie mens en vind het altijd wel leuk als mensen komen aanwaaien. Ik doe dat overigs ook bij mijn moeder.
dinsdag 23 juni 2020 om 22:57
Tuinbank schreef: ↑23-06-2020 22:43Ik had ooit eens een vriend waar ik veel bij thuis te vinden was. Toen kwamen mijn ouders opeens langs om een bakkie. Bij hem dus, terwijl ik daar helemaal niet woonde. Schaamde me dood. Dit kon ik echt niet waarderen. Was ook een erg ongemakkelijk bakje koffie zo.
Na dit debacle meteen duidelijk gemaakt dat ik dit dus niet wilde, ook niet in mijn eigen huis.
Wauw, dat is wel heel opdringerig.
dinsdag 23 juni 2020 om 23:07
Van mijn vader wist ik dat hij goed kon manipuleren, heb er zelfs aaln gedacht om het contact met hem te verbreken. Maar ik kon/kan het niet want hij zou mijn moeder voor zich winnen/ook gaan manipuleren en dan heb ik ook geen moeder meer. Maar ik merk, mede ook doordat ik er nu zo over schrijf en de reacties die ik krijg dat mijn moeder precies zo is. Maar ik denk dus sterk dat ze het gedrag van mijn vader kopieert. Je kunt ook niks zeggen, want ze zullen nooit toegeven en hun fouten nooit erkennen. Het is altijd de schuld van een ander (vooral in de ogen van mijn vader), wie dat ook mag zijn. Mijn moeder maakt het vaak weer goed met cadeautjes of door iets aardigs voor mij te doen, maar er echt over praten lukt vaak niet. Ik vind het ook lastig dat het altijd 2 tegen 1 is. Mijn moeder houd altijd de hand boven het hoofd van mijn vader, ook al weet ze diep van binnen dat hij geen gelijk heeft.Jufjoke schreef: ↑23-06-2020 21:22Prachtig voorbeeld van keiharde manipulatie. Jij geeft aan wat je wil, zij zijn het daar niet mee eens en proberen je te beïnvloeden door je een rotgevoel te bezorgen. En het werkt, want jij voelt je rot. Een heel nare en misselijke strategie, maar ze zullen blijven doen wat werkt. Zorgen dat dit niet meer werkt dus.
Probeer het gedrag te doorzien, dat is al stap één.
dinsdag 23 juni 2020 om 23:12
Bij mij kan het zo zijn dat je me treft terwijl ik lekker voor pampus op de bank wil liggen. Ik vind het dan heel lastig om opeens sociaal te moeten doen. Maar mensen verwachten altijd dat je concrete plannen moet hebben om geen bezoek te kunnen ontvangen.Chienandalou schreef: ↑23-06-2020 21:14
Hoezo? Of je nu mijn moeder of mijn beste vriendin/vriend bent. Als je onaangekondigd langs komt, dan bestaat de kans dat je voor een gesloten deur staat.
Ja ? En ? Dat weet je toch als je ergens zomaar aanwaait.
Ik ben dol op bezoek en mijn huis is echt vaak de zoete inval. Maar wel op mijn voorwaarden.
Zoete inval houdt juist in dat het spontaan gebeurt
Daarnaast heb jij waarschijnlijk een fijne band met je kinderen, maar niet iedereen heeft dat.
dinsdag 23 juni 2020 om 23:22
Ja mee eens. Heb het idee dat het zo langzamerhand wel ten koste gaat van mezelf. Ik houd toch nog teveel rekening met haar. In mijn jeugd is er ook al teveel over mijn grenzen heen gegaan. Toen ik de deur uitging en wat verder weg van hun ging wonen had ik veel minder "last" van haar. Misschien dacht ze nu oh mijn dochter gaat weer dichterbij wonen, nu kan ik weer meer grip op haar krijgen (in de vorm van langsgaan). Ik had zo gehoopt dat ik mijn eigen leven kon houden, maar de praktijk is toch anders gebleken (helaas). Het is nu aan mij om heel goed mijn grenzen te bewaken tegen mijn dominante en manipulerende ouders.Kwebbeltje91 schreef: ↑23-06-2020 21:02Zo herkenbaar dit! Dit is ook exact de reden dat ik in een andere plaats woon, anders stond mijn moeder elke dag op de stoep. Het contact tussen ons is erg moeizaam tegenwoordig, en als we al contact hebben is het via de telefoon. Mijn moeder wilt heel graag dat we elkaar weer zien maar dat wil ik echt niet, en dat respecteert ze. Ze moet wel, anders is ze me kwijt.
Ik heb een rotjeugd gehad dankzij haar, en toen ik erachter kwam wat ze had heb ik heel lang geprobeerd om haar te veranderen. Totdat ik er bijna aan onderdoor ging en steeds meer mijn grenzen ging aangeven. Vond ze niet leuk (zacht uitgedrukt) maar inmiddels lijkt ze zich er neer bij te leggen.
Veel succes TO, en vraag hulp. Het heeft mij heel goed geholpen om in te zien dat ik haar niet kan helpen.
En ja, het is heel lastig want het zijn je ouder(s) en je voelt je toch op de 1 of andere manier verantwoordelijk voor ze. Maar dit mag niet ten koste gaan van jezelf.
dinsdag 23 juni 2020 om 23:27
Nee, hoor.rumforviva schreef: ↑23-06-2020 23:12. Maar mensen verwachten altijd dat je concrete plannen moet hebben om geen bezoek te kunnen ontvangen.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 23 juni 2020 om 23:28
Misschien dacht ze alleen maar “ wat gezellig “ .madelief12345 schreef: ↑23-06-2020 23:22Ja mee eens. Heb het idee dat het zo langzamerhand wel ten koste gaat van mezelf. Ik houd toch nog teveel rekening met haar. In mijn jeugd is er ook al teveel over mijn grenzen heen gegaan. Toen ik de deur uitging en wat verder weg van hun ging wonen had ik veel minder "last" van haar. Misschien dacht ze nu oh mijn dochter gaat weer dichterbij wonen, nu kan ik weer meer grip op haar krijgen (in de vorm van langsgaan). Ik had zo gehoopt dat ik mijn eigen leven kon houden, maar de praktijk is toch anders gebleken (helaas). Het is nu aan mij om heel goed mijn grenzen te bewaken tegen mijn dominante en manipulerende ouders.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 23 juni 2020 om 23:31
Hebben wij dezelfde moeder? Heel herkenbaar, de mijne houdt ook totaal geen rekening met mijn grenzen, maakt er venijnige opmerkingen over, gaat zitten manipuleren en op mijn gevoel werken, is jaloers als ze nog maar denkt dat een ander meer aandacht krijgt dan zij ...
En die opmerking "Je mag blij zijn dat ik interesse toon", wauw, echt wauw. Sleutel terugeisen en zorgen dat ze niet onaangekondigd binnen kunnen.
En die opmerking "Je mag blij zijn dat ik interesse toon", wauw, echt wauw. Sleutel terugeisen en zorgen dat ze niet onaangekondigd binnen kunnen.
Ik ben het levende bewijs dat je niet moet drinken om onnozel te doen.
dinsdag 23 juni 2020 om 23:35
Mijn vrienden hebben me echt laten inzien en er heel erg op gehamerd dat ik uiteindelijk uit huis moest gaan en voor mezelf moest gaan kiezen. Wat een moeilijke stap, maar zo blij dat ik die keuze heb gemaakt. Maar nu ik weer dichterbij mn ouders woon denk ik wel eens: ik ben weer terug bij af. Het voelt nog steeds alsof zij (lichtelijk) invloed hebben in de wijze waarop ik mijn leven moet leven. Ze verwachten ook best veel. Mijn moeder wil heel graag oma worden bijv. Dit geeft ze ook steeds aan. Ja die en die zijn al oma en die zijn nog jonger dan ik. Ik zeg dan: ja met andere woorden? Zegt ze: nee niks hoor, ik zeg het gewoon maar. Super irritant vind ik zulke uitspraken. Mijn vader zegt ook geregeld: ja je moeder vind het niet leuk dat ze nog steeds geen oma is. Echt doodvermoeiend. Ik moet echt zorgen dat het contact minder word, zodat ik me ook niet steeds hoeft te ergeren aan zulke soort uitspraken.Jufjoke schreef: ↑23-06-2020 21:15Eens, Eviva, en heel herkenbaar. Bij mij werd het iets makkelijker om bepaalde patronen te doorbreken omdat ze inderdaad al zo ver had kunnen gaan, dat ik inderdaad een afkeer van het gedrag kreeg. Niet van mijn moeder zelf, ik hou veel van haar, maar als er bij elk contact een knoop in je maag zit, moet er iets gebeuren. En praten...nee, dat werkt niet altijd. Mijn moeder begrijpt gewoon echt niet wat ik bedoel. Ze kan zich niet goed inleven in gevoelens of meningen die afwijken van die van haar. Ik denk dat dit voor de moeder van to ook zal gelden. Dan heeft praten geen zin. Verwachten dat ze zal veranderen ook niet. Het enige wat je kunt doen is zelf goed je grenzen bewaken. En daar consequent in zijn.
To, ik begrijp het heel goed. Het verdriet van mijn moeder toen ze weduwe werd, het volslagen gevoel van hulpeloosheid, de angst dat ze het in haar eentje niet redt... het heeft er in gehakt, ik vond het afschuwelijk om haar zo ongelukkig te zien. Maar ik kan dat niet voor haar wegnemen. Ik steun haar op mijn manier, omdat ik tegelijkertijd op wil passen dat ze me niet opslokt. Het was een moeilijke les, vond ik, dat je niet verantwoordelijk kunt zijn voor het geluk van iemand anders.
dinsdag 23 juni 2020 om 23:36
Schoonouders hadden er hier ook een handje van voordat ik er was. Heb ze heel snel een keer niet binnengelaten en ze waren not amused. Heb het lang moeten horen. Maar hier geldt: iedereen is welkom, maar vraag even of we thuis zijn/andere plannen hebben. Kan gewoon uurtje van tevoren. Het hielp ook niet mee dat mn schoonouders dan ook uren bleven en op de bank ploften en wij voor hen moesten 'zorgen'. Vooral schoonvader vond dat ie altijd welkom moest zijn en altijd gewoon binnen mocht. Dacht het niet! Welkom ja, maar wel even checken of we er zijn of andere plannen hebben.
Ze wonen al dichtbij. Staan al overal met hun snufferd bovenop. Ook niet nog in mn huis hoor.
Ze wonen al dichtbij. Staan al overal met hun snufferd bovenop. Ook niet nog in mn huis hoor.
dinsdag 23 juni 2020 om 23:36
Ik vind het echt bizar om te lezen hoe vervelend de meesten onverwacht bezoek vinden.
Ik had verwacht na het lezen van de OP dat er gezegd zou gaan worden dat ze niet zo moet zeuren enz.
Het is hier niet anders, ouders, schoonouders, broers, vrienden staan regelmatig onaangekondigd aan de deur en doen wij andersom ook.
Ik heb er serieus nog nooit bij stil gestaan dat dit niet normaal is voor anderen.
Ik had verwacht na het lezen van de OP dat er gezegd zou gaan worden dat ze niet zo moet zeuren enz.
Het is hier niet anders, ouders, schoonouders, broers, vrienden staan regelmatig onaangekondigd aan de deur en doen wij andersom ook.
Ik heb er serieus nog nooit bij stil gestaan dat dit niet normaal is voor anderen.
dinsdag 23 juni 2020 om 23:37
Dat ook denk ik.
dinsdag 23 juni 2020 om 23:42
Misschien volgende keer dus wel eens bij stilstaan dat die éne vriendin jouw telkens onaangekondigd bezoek misschien hartsgrondig haat.eenhoornn schreef: ↑23-06-2020 23:36Ik vind het echt bizar om te lezen hoe vervelend de meesten onverwacht bezoek vinden.
Ik had verwacht na het lezen van de OP dat er gezegd zou gaan worden dat ze niet zo moet zeuren enz.
Het is hier niet anders, ouders, schoonouders, broers, vrienden staan regelmatig onaangekondigd aan de deur en doen wij andersom ook.
Ik heb er serieus nog nooit bij stil gestaan dat dit niet normaal is voor anderen.
Of dat pakweg je broer misschien wel eens een avond met alleen zijn vrouw en kids wil ipv telkens verplicht sociaal te moeten zijn.
(En nope, ik zeg niet tegen mensen hoe hartsgrondig ik het haat dat ze zonder afspraak voor de deur staan.
Moeten ze zelf maar merken dat het compleet ongepast is, als ze niet voorbij de voordeur raken.
Het kost mij namelijk al bakken energie genoeg om gewoon al maar de deur open te doen en hen niet verrot te gaan schelden.)
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
dinsdag 23 juni 2020 om 23:47
Ja ? Dus voortaan de spontaniteit skippen vanwege een paar eh.... introverten / eizelgangers / overprikkelde / niet zo sociale mensen ?Wissewis schreef: ↑23-06-2020 23:42Misschien volgende keer dus wel eens bij stilstaan dat die éne vriendin jouw telkens onaangekondigd bezoek misschien hartsgrondig haat.
Of dat pakweg je broer misschien wel eens een avond met alleen zijn vrouw en kids wil ipv telkens verplicht sociaal te moeten zijn.
(
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 23 juni 2020 om 23:48
Ik had haar de sleutel gegeven omdat ik niet had verwacht dat ze zulk claimerig gedrag zou vertonen. Het ging een paar jaar goed, totdat ik weer dichterbij ging wonen. Ook had ik nog belangrijke spullen bij mijn ouders liggen. En ik was bang dat als ik de sleutel niet zou geven, zij maar hun eigen sleutel terug wilden en ik mijn spullen dan niet kon ophalen. Ik ben niet enig kind. Ik heb nog een broer. Daar praat ze soms ook gemeen over tegen mij. Zegt ze: ja en je broer had allang een vriendin kunnen hebben en een topfunctie bij een goedlopend bedrijf. En dan zou die net als.jou ook in zo'n woning kunnen wonen en niet in het appartement waar die nu zit. Ik vind het echt schandalig dat ze zo over hem praat en ik zeg dat dan recht in haar gezicht. Maar de.volgende keer verteld ze doodleuk weer hetzelfde. Met als gevolg dat.ik weer boos op haar word. Ik heb ook weer het idee dat deze woorden niet van haar afkomen, maar van mn vader.forumdame2011 schreef: ↑23-06-2020 22:24Meissie, waarom heb je haar de sleutel gegeven?
Er wordt op je ingespeeld.
Een reactie op je moeder's "Oh wat gezellig, dan kom ik iedere week bij je op bezoek." had ook een duim omhoog mogen zijn.
Het lijkt wel of ze het expres doen.
Voor jou de kunst hier voortaan anders mee om te gaan.
Zoek hulp!
Ben je enig kind overigens?
dinsdag 23 juni 2020 om 23:48
“Dat weet je toch als je ergens zomaar aanwaait.”
Ja, maar ik heb geen zin om met de gordijnen dicht en de deur op slot binnen te zitten omdat er iemand eventueel kan aanwaaien.
“Zoete inval houdt juist in dat het spontaan gebeurt.”
Verkeerd omschreven idd. Ik bedoelde dat ik graag een etentje geef, een borrel of theeleut met familie/vrienden. Ik wil alleen weten wanneer en voorbereid zijn. Als er dan toch al mensen zijn, dan kan wat aanwaait er makkelijk bij.
Wanna grow up to be
Be a debaser
Be a debaser
dinsdag 23 juni 2020 om 23:50
Volgens mij stoken ze elkaar héérlijk gezellig samen op. Al jaren.madelief12345 schreef: ↑23-06-2020 23:48Ik had haar de sleutel gegeven omdat ik niet had verwacht dat ze zulk claimerig gedrag zou vertonen. Het ging een paar jaar goed, totdat ik weer dichterbij ging wonen. Ook had ik nog belangrijke spullen bij mijn ouders liggen. En ik was bang dat als ik de sleutel niet zou geven, zij maar hun eigen sleutel terug wilden en ik mijn spullen dan niet kon ophalen. Ik ben niet enig kind. Ik heb nog een broer. Daar praat ze soms ook gemeen over tegen mij. Zegt ze: ja en je broer had allang een vriendin kunnen hebben en een topfunctie bij een goedlopend bedrijf. En dan zou die net als.jou ook in zo'n woning kunnen wonen en niet in het appartement waar die nu zit. Ik vind het echt schandalig dat ze zo over hem praat en ik zeg dat dan recht in haar gezicht. Maar de.volgende keer verteld ze doodleuk weer hetzelfde. Met als gevolg dat.ik weer boos op haar word. Ik heb ook weer het idee dat deze woorden niet van haar afkomen, maar van mn vader.
Loopt ze bij broer ook continu naar binnen? Of woont die verder weg?
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
dinsdag 23 juni 2020 om 23:53
Ik snap niet zo goed wat je nou zo gemeen of schandalig vindt.madelief12345 schreef: ↑23-06-2020 23:48Ik had haar de sleutel gegeven omdat ik niet had verwacht dat ze zulk claimerig gedrag zou vertonen. Het ging een paar jaar goed, totdat ik weer dichterbij ging wonen. Ook had ik nog belangrijke spullen bij mijn ouders liggen. En ik was bang dat als ik de sleutel niet zou geven, zij maar hun eigen sleutel terug wilden en ik mijn spullen dan niet kon ophalen. Waarom ? Je hoeft toch hun voordeur niet open te maken ? Je belt - na een afspraak gemaakt te hebben, een week van te voren, netjes aan, . Ik ben niet enig kind. Ik heb nog een broer. Daar praat ze soms ook gemeen over tegen mij. Zegt ze: ja en je broer had allang een vriendin kunnen hebben en een topfunctie bij een goedlopend bedrijf. En dan zou die net als.jou ook in zo'n woning kunnen wonen en niet in het appartement waar die nu zit. Ik vind het echt schandalig dat ze zo over hem praat en ik zeg dat dan recht in haar gezicht. Maar de.volgende keer verteld ze doodleuk weer hetzelfde. Met als gevolg dat.ik weer boos op haar word. Ik heb ook weer het idee dat deze woorden niet van haar afkomen, maar van mn vader.
Maar volgens mij kunnen je ouders niets goed doen.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 23 juni 2020 om 23:54
dinsdag 23 juni 2020 om 23:54
Spontaniteit kan toch ook met berichtje vooraf? Hé vriendin, ben in de buurt. Kan ik zo even aanwippen of ben je druk? Alleen dat al maakt voor mij zoveel verschil.blijfgewoonbianca schreef: ↑23-06-2020 23:47Ja ? Dus voortaan de spontaniteit skippen vanwege een paar eh.... introverten / eizelgangers / overprikkelde / niet zo sociale mensen ?
dinsdag 23 juni 2020 om 23:57
Ja. Laatst had ze pasteitjes voor hun samen gekocht. Ze had hem gebeld, maar hij was nog aan het werk. Is ze ongevraagd bij hem naar binnen gegaan en heeft de pasteitjes in de koelkast gelegd. Ik vroeg aan haar of hij het goed vond dat ze zo ongevraagd bij hem naar binnen gaat. Zegt ze: weet ik niet, maar ik dacht ik als hij in de koelkast kijkt dan is hij misschien blij verrast.
dinsdag 23 juni 2020 om 23:59
Ik bedenk vaak als ik van de winkel / mijn werk naar huis onderweg ben ( pisafstandje ) dat ik ook wel even kan kijken of .... of... thuis is : is op de route. Dan is even stoppen sneller dan appen en op antwoord wachten. En niet thuis : prima. Wel thuis maar komt niet uit : ook prima. Heb ik je toch even gezien.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
