Relaties
alle pijlers
Partner achterdochtig en kleinerend [lege OP]
vrijdag 7 juni 2024 om 22:01
Hallo allemaal!
Ik ben hier ruim een jaar geleden dit bericht gestart.
Er is ondertussen veel gebeurd.
Ja we zijn nog samen!
Maar hij is uiteindelijk naar een psycholoog gegaan om wat te doen met zijn achterdocht en boze uitvallen.
Hier is op een gegeven moment een iq test afgenomen en nu blijkt dat hij ruim onder gemiddeld scoort.
Hier ben ik behoorlijk van geschrokken.
Maar er valt veel veel op zijn plek.
Hij kan mensen minder goed begrijpen. De maatschappij gaat eigenlijk te snel voor hem. Schakelen is lastig en inleven in een ander kan ie eigenlijk niet.
Hij wordt eigenlijk altijd overvraagd, omdat hij juist heel zeker en sociaal overkomt. Ziet er goed uit. Heeft de zaakjes goed voor elkaar.
Nu snap ik wel waarom ik het steeds minder trek. Veel komt op mij aan, waaronder ook die mental load wat nog al eens vergeten wordt.
Veel rust nu dus, maar ook erg verdrietig.
Ik weet dat dit iets is dus dat altijd blijft. Hij gaat niet veranderen.
Hij kan zich nooit inleven in mij.
Ik zou ook graag eens mijn ei kwijt kunnen.
Het gaat wel beter tussen ons omdat hij nu meer beseft dat ie het zo slecht nog niet heeft bij mij en dat ik het meende als hij niet in therapie ging, dat het over was.
Toch flipt ie nog wel af en toe, maar dit blijkt vooral, omdat hij zich niet begrepen voelt en hij begrijpt mij weer niet...
Pff vermoeiend allemaal...
Hebben jullie tips hiermee om te gaan?
Ik ben hier ruim een jaar geleden dit bericht gestart.
Er is ondertussen veel gebeurd.
Ja we zijn nog samen!
Maar hij is uiteindelijk naar een psycholoog gegaan om wat te doen met zijn achterdocht en boze uitvallen.
Hier is op een gegeven moment een iq test afgenomen en nu blijkt dat hij ruim onder gemiddeld scoort.
Hier ben ik behoorlijk van geschrokken.
Maar er valt veel veel op zijn plek.
Hij kan mensen minder goed begrijpen. De maatschappij gaat eigenlijk te snel voor hem. Schakelen is lastig en inleven in een ander kan ie eigenlijk niet.
Hij wordt eigenlijk altijd overvraagd, omdat hij juist heel zeker en sociaal overkomt. Ziet er goed uit. Heeft de zaakjes goed voor elkaar.
Nu snap ik wel waarom ik het steeds minder trek. Veel komt op mij aan, waaronder ook die mental load wat nog al eens vergeten wordt.
Veel rust nu dus, maar ook erg verdrietig.
Ik weet dat dit iets is dus dat altijd blijft. Hij gaat niet veranderen.
Hij kan zich nooit inleven in mij.
Ik zou ook graag eens mijn ei kwijt kunnen.
Het gaat wel beter tussen ons omdat hij nu meer beseft dat ie het zo slecht nog niet heeft bij mij en dat ik het meende als hij niet in therapie ging, dat het over was.
Toch flipt ie nog wel af en toe, maar dit blijkt vooral, omdat hij zich niet begrepen voelt en hij begrijpt mij weer niet...
Pff vermoeiend allemaal...
Hebben jullie tips hiermee om te gaan?
vrijdag 7 juni 2024 om 22:10
Nee, geen tips hoe je hiermee om moet gaan. Ik kon ook niet omgaan met ex en zijn situatie (enigszins vergelijkbaar). Hij was beperkt op bepaald gebied; kon mij ook niet begrijpen. Begreep mijn emoties niet, mijn relativeringen etc. Dan is er van een gelijkwaardige relatie geen sprake meer. Ik heb de relatie beëindigd.
vrijdag 7 juni 2024 om 22:14
Wat goed dat je (hij) naar een psycholoog bent gegaan. Welke issues zijn besproken naast de IQ-test? Ik hoop dat zijn IQ niet zo laag was dat hij totaal niets kan leren? Hij kan toch leren voelen wanneer hij zich onbegrepen voelt, en hoe hij dat normaal aan jou communiceert? Samen regelmatig checken hoe je er bij zit, wat goed gaat of schuurt. Ik denk dat relatietherapie jullie goed zou kunnen helpen met deze thema’s. Het is niet normaal als hij af en toe ‘flipt’.
En, hij wordt hierdoor ook een betere vader hoop ik voor je, hij moet zijn begeleidende rol ook naar de kinderen pakken natuurlijk? Hoe nukkig is hij naar hen toe op dit moment?
En, hij wordt hierdoor ook een betere vader hoop ik voor je, hij moet zijn begeleidende rol ook naar de kinderen pakken natuurlijk? Hoe nukkig is hij naar hen toe op dit moment?
vrijdag 7 juni 2024 om 22:27
Naar de kods toe is er tot nu toe nog niks voorgevallen.Gryla schreef: ↑07-06-2024 22:14Wat goed dat je (hij) naar een psycholoog bent gegaan. Welke issues zijn besproken naast de IQ-test? Ik hoop dat zijn IQ niet zo laag was dat hij totaal niets kan leren? Hij kan toch leren voelen wanneer hij zich onbegrepen voelt, en hoe hij dat normaal aan jou communiceert? Samen regelmatig checken hoe je er bij zit, wat goed gaat of schuurt. Ik denk dat relatietherapie jullie goed zou kunnen helpen met deze thema’s. Het is niet normaal als hij af en toe ‘flipt’.
En, hij wordt hierdoor ook een betere vader hoop ik voor je, hij moet zijn begeleidende rol ook naar de kinderen pakken natuurlijk? Hoe nukkig is hij naar hen toe op dit moment?
Dit omdat ze nog jong zijn en nog op of onder zijn niveau ziten.
Maar dit gaat natuurlijk ook ooit veranderen.
Hij is een hele lieve vader. Ook lieve echtgenoot zolang alles een beetje oppervlakkig blijf't..
vrijdag 7 juni 2024 om 22:33
Verwacht je met deze man sowieso ook maar aan een moeilijke tijd tijdens de puberteit van de kinderen.
Hij zal er weinig van snappen, moeilijk kunnen meeveren, het verdomd moeilijk hebben met zijn kort lontje als ze meer weerwoord bieden, ...
Dan kan je 1.000 keer bij jezelf herhalen dat hij er weinig aan kan doen, maar dat maakt het niet minder heftig.
Hij zal er weinig van snappen, moeilijk kunnen meeveren, het verdomd moeilijk hebben met zijn kort lontje als ze meer weerwoord bieden, ...
Dan kan je 1.000 keer bij jezelf herhalen dat hij er weinig aan kan doen, maar dat maakt het niet minder heftig.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
vrijdag 7 juni 2024 om 22:40
Het lijkt me dat jullie kinderen toch nu al soms brutaal zijn, grenzen opzoeken, jengelen, niet luisteren, schoenen niet aantrekken, iets in de supermarkt willen hebben, treuzelen om naar school te gaan, moe zijn na een schooldag etc? Dat is normaal. Hoe gaat hij daar nu mee om dan? Dan gaat het ook niet zoals hij wil.
Ik vind het moeilijk te rijmen, dat hij naar jou toe zo is en naar de kinderen alléén maar lief.
Ik vind het moeilijk te rijmen, dat hij naar jou toe zo is en naar de kinderen alléén maar lief.
vrijdag 7 juni 2024 om 22:45
Ja dit gaat dus ook regelmatig door mijn hoofd.Wissewis schreef: ↑07-06-2024 22:33Verwacht je met deze man sowieso ook maar aan een moeilijke tijd tijdens de puberteit van de kinderen.
Hij zal er weinig van snappen, moeilijk kunnen meeveren, het verdomd moeilijk hebben met zijn kort lontje als ze meer weerwoord bieden, ...
Dan kan je 1.000 keer bij jezelf herhalen dat hij er weinig aan kan doen, maar dat maakt het niet minder heftig.
Maar dat zal er ook zijn als we niet samen zijn.
Dat maakt het ook weer lastig. Nu heb ik het nog zelf in de hand.
vrijdag 7 juni 2024 om 22:54
Trees85 schreef: ↑07-06-2024 22:01Maar hij is uiteindelijk naar een psycholoog gegaan om wat te doen met zijn achterdocht en boze uitvallen.
——> is dit genoeg verbeterd/veranderd voor jou?
Hij kan mensen minder goed begrijpen. De maatschappij gaat eigenlijk te snel voor hem. Schakelen is lastig en inleven in een ander kan ie eigenlijk niet. Hij wordt eigenlijk altijd overvraagd.
——> hij kent en geeft zijn eigen grenzen dus niet aan?
Ik weet dat dit iets is dus dat altijd blijft. Hij gaat niet veranderen.
Hij kan zich nooit inleven in mij.
—-> zegt de psycholoog dus ook dat dit zijn max qua ontwikkelen is?
Het gaat wel beter tussen ons omdat hij nu meer beseft dat ie het zo slecht nog niet heeft bij mij en dat ik het meende als hij niet in therapie ging, dat het over was. Toch flipt ie nog wel af en toe, maar dit blijkt vooral, omdat hij zich niet begrepen voelt en hij begrijpt mij weer niet...
——> is dit genoeg voor jou om de toekomst rooskleurig te zien? Het zou mijn relatie niet zijn. Hij heeft het nog niet zo slecht bij jou??.? Really? Hij zou je lief moeten hebben, koesteren, liefkozen! En waarom werken jullie niet verder aan jullie communicatie en hij aan zijn eigen communicatie?
Hebben jullie tips hiermee om te gaan?
——> ja, opnieuw in therapie en hier aan werken. Hij alleen en samen. Tenzij het antwoord op mijn 3e vraag ‘ja’ is. Dan is dit wat het is en moet je zelf de keuze maken of je blijft of niet. Ik zou het moeilijk vinden om te blijven als hij niet kan ontwikkelen. Kleineren zou ik ook niet accepteren.
gryla wijzigde dit bericht op 07-06-2024 23:01
8.34% gewijzigd
vrijdag 7 juni 2024 om 22:55
Ja dan kan ie ook wel uit z'n slof schieten maar wat die kinderen dan doen, snapt ie natuurlijk wel gewoon.Gryla schreef: ↑07-06-2024 22:40Het lijkt me dat jullie kinderen toch nu al soms brutaal zijn, grenzen opzoeken, jengelen, niet luisteren, schoenen niet aantrekken, iets in de supermarkt willen hebben, treuzelen om naar school te gaan, moe zijn na een schooldag etc? Dat is normaal. Hoe gaat hij daar nu mee om dan? Dan gaat het ook niet zoals hij wil.
Ik vind het moeilijk te rijmen, dat hij naar jou toe zo is en naar de kinderen alléén maar lief.
En hij wordt vooral boos als hij mijn gedachtegang over bepaalde zaken niet begrijpt. En dan speelt dat stukje wantrouwen ook heel erg. Hij zoekt snel ergens wat achter.
Dat maakt ook dat ik het zo moeilijk vind om mee om te gaan.
Ik doe en denk gewoon wat ieder 'normaal' mens denkt, maar hij maakt daar iets heel anders van.
vrijdag 7 juni 2024 om 22:59
Ja ik weet dat het geen hoogvlieger is.
Hij zat wel boven lvg hoor.
Maar dit verbaasde mij ook wel.
Uiteindelijk heeft ie gewoon zijn diploma's gehaald en doet ie zijn werk goed.
Ja er is nog intimiteit en dat is nog op een prima niveau
vrijdag 7 juni 2024 om 23:11
Tnx cryla dat je zo lief meedenkt.
Ja voor nu ben ik heel blij dat hij in behandeling is.
Er valt voor ons beiden echt veel op zijn plek.
De sycholoog zei dit eigenlijk ook ja.
Maar we krijgen wel begeleiding in hoe ons leven zo goed mogelijk in te richten hierop.
Dat stukje kleineren is voor mij zeker ook nog een issue.
Dat is nu ook bijna niet meer gebeurd sinds we hier echt actief mee bezig zijn.
Hij heeft ergens wel dat besef gekregen dat dit niet normaal communiceren is en dat ik dan echt weg ben.
vrijdag 7 juni 2024 om 23:57
Ik snap niet goed waarom je het feit dat hij geen empathie heeft, gelijk stelt aan een laag IQ.
Misschien kunnen ze beter een test afnemen voor narcisme. Lees je eens in. Misschien vallen er wat puzzelstukken op hun plaats.
Bij herhaaldelijk posten in het ban topic zal een ban volgen.
zaterdag 8 juni 2024 om 00:07
Daar ben ik het niet mee eens Hestia, heel sterk juist van de psycholoog dat ze hier oog voor had. Het kan heel veel van zijn gedrag verklaren. Hij kan leren om eerst na te vragen wat je bedoelt voordat hij zijn eigen negatieve en argwanende conclusies trekt. En jij kan leren om rekening te houden met zijn manier van denken en begrijpen waardoor er veel in de communicatie verbeterd kan worden. Ik vind het fijn te lezen dat jullie je best doen voor elkaar.
zaterdag 8 juni 2024 om 00:44
Inderdaad, een laag IQ wil niet zeggen dat je wein ig empathie hebt. Flauwekul.
zaterdag 8 juni 2024 om 01:09
Empathie is bij mensen met een lager IQ minder goed ontwikkeld, vaak op basisschoolniveau maar dat is een breed begrip en kan ook getest worden ( sociaal emotionele ontwikkeling). Dus het is zeker geen onzin. Natuurlijk hebben zij (mensen met een lager iq) evenveel gevoelens en houden ze wel van anderen. Ze staan alleen minder in contact met hun emoties en kunnen emoties minder goed duiden. Het inleven in de ander is voor hen moeilijker. Ze kunnen zich moeilijker voorstellen hoe een ander zich voelt. En minder goed inschattrn wat het eigen gedrag doet met de ander. En interpreteren het gedrag van de ander primair vijandiger omdat ze dingen minder snel begrijpen/ verkeerd begrijpen en door negatieve opgedane ervaringen. Het verschilt per persoon op welke leeftijd hij of zij sociaal emotioneel gezien functioneert.
zaterdag 8 juni 2024 om 05:54
In mijn omgeving twee keer langdurig (10+ jaar) de combinatie lb/ lvg in combinatie met ouderschap mogen meemaken.
Beide keren inderdaad gepaard met veel negativiteit, onbegrip en een bepaalde mate van agressie naar de omgeving toe.
En inderdaad, wat anderen ook schrijven: naarmate de kinderen ouder worden, wordt het gat met de ouder groter. Ouder snapt de kinderen niet meer, kan zich niet inleven in hun belevingswereld, qua ontwikkeling op school kan de ouder het ook niet meer bijbenen, etc.
Ouderschap vraagt op een bepaald moment heel veel overstijgend denkwerk, begrip en inlevingsvermogen en dat zijn allemaal vaardigheden die de ouder mist. Die is zich er heel goed bewust van dat hij/zij ernstig tekort schiet, met frustratie tot gevolg.
Ga jij dit allemaal kunnen compenseren en opvangen? Dat je partner zich nu anders opstelt, wil niet zeggen dat dit blijvend is. Er komt een moment dat de kinderen hem letterlijk en figuurlijk boven het hoofd gaan groeien, en dan? Dan komt het allemaal op jou aan.
Dan kun je schrijven dat de kinderen straks toch wel gaan puberen, maar dan zit je dus met een stel pubers EN een man die het niet meer kan volgen waarna hij zijn frustraties op jou en de kinderen botviert.
Beide keren inderdaad gepaard met veel negativiteit, onbegrip en een bepaalde mate van agressie naar de omgeving toe.
En inderdaad, wat anderen ook schrijven: naarmate de kinderen ouder worden, wordt het gat met de ouder groter. Ouder snapt de kinderen niet meer, kan zich niet inleven in hun belevingswereld, qua ontwikkeling op school kan de ouder het ook niet meer bijbenen, etc.
Ouderschap vraagt op een bepaald moment heel veel overstijgend denkwerk, begrip en inlevingsvermogen en dat zijn allemaal vaardigheden die de ouder mist. Die is zich er heel goed bewust van dat hij/zij ernstig tekort schiet, met frustratie tot gevolg.
Ga jij dit allemaal kunnen compenseren en opvangen? Dat je partner zich nu anders opstelt, wil niet zeggen dat dit blijvend is. Er komt een moment dat de kinderen hem letterlijk en figuurlijk boven het hoofd gaan groeien, en dan? Dan komt het allemaal op jou aan.
Dan kun je schrijven dat de kinderen straks toch wel gaan puberen, maar dan zit je dus met een stel pubers EN een man die het niet meer kan volgen waarna hij zijn frustraties op jou en de kinderen botviert.
zaterdag 8 juni 2024 om 06:55
zaterdag 8 juni 2024 om 09:27
Hier denk ik dus ook echt aan...happyapple schreef: ↑08-06-2024 06:55Wat een lastige situatie zeg. Ik snap wat hierboven gezegd wordt over de puberteit, maar als jullie wel uit elkaar zouden gaan, lost dat de situatie voor de kinderen natuurlijk niet op als ze ook gewoon een deel van de week bij vader zijn. Alleen is TO er dan niet bij om de boel 'glad te strijken'.
zaterdag 8 juni 2024 om 09:28
Hier omschrijf je precies mijn man!RonJja schreef: ↑08-06-2024 01:09Empathie is bij mensen met een lager IQ minder goed ontwikkeld, vaak op basisschoolniveau maar dat is een breed begrip en kan ook getest worden ( sociaal emotionele ontwikkeling). Dus het is zeker geen onzin. Natuurlijk hebben zij (mensen met een lager iq) evenveel gevoelens en houden ze wel van anderen. Ze staan alleen minder in contact met hun emoties en kunnen emoties minder goed duiden. Het inleven in de ander is voor hen moeilijker. Ze kunnen zich moeilijker voorstellen hoe een ander zich voelt. En minder goed inschattrn wat het eigen gedrag doet met de ander. En interpreteren het gedrag van de ander primair vijandiger omdat ze dingen minder snel begrijpen/ verkeerd begrijpen en door negatieve opgedane ervaringen. Het verschilt per persoon op welke leeftijd hij of zij sociaal emotioneel gezien functioneert.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
